Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ: Η αποχαλίνωση των δυνάμεων του Κακού στο ΑΠΘ

Οι δυνάμεις του Κακού (κατά τις ανιούσες):

-Τα κατ’ εξοχήν εκτελεστικά κρατικά όργανα. Δηλαδή πάνοπλα, νοητικά και ηθικά αλλοτριωμένα άτομα που σχηματίζουν βάναυση και κακοποιητική, συχνά δολοφονική, ορδή lumpen ένστολων (ή και όχι) που βυσσοδομούν εναντίον όσων δεν τους μοιάζουν, εν προκειμένω εναντίον των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας  του ΑΠΘ συλλήβδην.

-Οι υποδυόμενοι τις πρυτανικές αρχές. Εναλλασσόμενοι σε ρόλους Νέρωνα και Καλιγούλα, εκπονούν κουτοπόνηρα και μοχθηρά σχέδια (βλ. «σχέδιο βιβλιοθήκη» στη ΣΘΕ, όπως ανενδοίαστα το αποκάλυψε συνεντευξιαζόμενος ο Παπαϊωάννου προ μηνών) διαρκούς επιτήρησης και καταστολής, με μόνιμη στρατοπέδευση ορδής ενόπλων που παραπέμπει σε στρατό κατοχής. Ξεπέρασαν σε κακότητα τον πρύτανη των τανκς, Σδράκα, και ζήλωσαν  τη δόξα του ναζιστή κατοχικού πρύτανη Βυζουκίδη.

-Οι κυβερνώντες, ηθικοί αυτουργοί και εντολείς των δύο προηγούμενων κατηγοριών. Υπερέβησαν το κλασικό μείγμα νεοφιλελεύθερης οικονομίας και αυταρχικής πολιτικής που κυριαρχεί στην Ευρώπη και προσχώρησαν στην κατηγορία των φασιζόντων καθεστώτων, που διατηρώντας κοινοβουλευτικά προσχήματα επιχειρούν τη σύντηξη των τυπικά διακριτών αστικοδημοκρατικών εξουσιών, με υπαγωγή της νομοθετικής και της δικαστικής στην εκτελεστική εξουσία.

Οι δυνάμεις του Κακού στοχεύουν στη δημιουργία κοινωνικού ζόφου με βασικό εργαλείο την τρομοκράτηση και δια της άμεσης χρήσης κτηνώδους βίας αλλά και δια της καταστολής ακόμη και της διάθεσης εξέγερσης ή έστω απλής εναντίωσης στο φασίζον καθεστώς. Είναι η μηχανική του φόβου. Μόνο που η μηχανική του φόβου ξεφεύγει από τη νευτώνεια αιτιοκρατική γραμμικότητα και διέπεται εν τέλει από απρόβλεπτη ενδεχομενικότητα. Κι εδώ είναι που ο φόβος μπορεί να μετατραπεί σε θυμό, σε οργή.

Τη νύχτα της Παρασκευής προς Σάββατο 17-9-2022 στη συναυλία κατά της αστυνομοκρατίας στο ΑΠΘ, με συμμετοχή πολλών χιλιάδων ανθρώπων, οι δυνάμεις του Κακού αποπειράθηκαν να ενεργοποιήσουν τη μηχανική του φόβου. Η ψύχραιμη στάση και η ανθρώπινη αλληλεγγύη των διοργανωτών, η ψυχωμένη επιμονή των απτόητων καλλιτεχνών και των συνεργατών τους, που συνέχισαν το πρόγραμμά τους και κυρίως η συνολικά άφοβη και πειθαρχημένη κίνηση του πλήθους και η μετατροπή της συναυλίας σε μαχητική, μαζική αντικατασταλτική νυχτερινή διαδήλωση, δείχνει τα όρια της διαλεκτικής του φόβου.

Οι δυνάμεις του Κακού, ή θα ξεκουμπιστούν οικειοθελώς (σχεδόν απίθανο, δεδομένης της ξετσίπωτης χοντροπετσιάς τους που λειτουργεί και αποβλακωτικά) ή θα εξαναγκαστούν να το κάνουν κάτω από την οργή του πλήθους, καθώς: «πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται»!

Πρωτοβουλία Πανεπιστημιακών ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ

Μοιραστείτε το άρθρο