ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ! – Μικροφωνική συγκέντρωση ενάντια στις επαναπροωθήσεις και τη συνοριακή βία, Σάββατο 05/02 στις 14:00, Τσιμισκή με Αγίας Σοφίας

Να σταματήσουμε το θάνατο στα σύνορα

Η συνοριακή βία και τα pushbacks που πραγματοποιεί το ελληνικό κράτος, έχουν ενταθεί και γενικευτεί τα τελευταία χρόνια. Το συνοριακό καθεστώς, με ευθύνη του ελληνικού κράτους και της ΕΕ, συνεχώς αναβαθμίζεται και γίνεται όλο και πιο δολοφονικό: φράχτες, συνοριοφύλακες, αστυνομία και στρατός, λιμενικό, «έξυπνα συστήματα» επιτήρησης, εθνικιστικές «λέσχες εφέδρων». Όλο αυτό το (παρα)στρατιωτικό και αστυνομικό σύμπλεγμα δολοφονεί, κατασκευάζοντας αφενός την εικόνα του «εισβολέα» και αφετέρου χρησιμοποιώντας πολεμικές πρακτικές ενάντια στις μετανάστριες.

Σύμφωνα με στοιχεία, τα μέλη της ΕΕ χρησιμοποίησαν εν μέσω πανδημίας παράνομες τεχνικές για να επαναπροωθήσουν πάνω από 40.000 μετανάστες με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 2.000 ανθρώπων. Από το Μάρτιο του 2020, οι ελληνικές αρχές αξιοποιώντας την αδιαφάνεια που παρείχε το lockdown ξεκίνησαν να πραγματοποιούν όλο και συστηματικότερα pushbacks. Μόνο από τον Ιανουάριο του 2021 μέχρι τον Αύγουστο του ίδιου έτους καταγράφηκαν τουλάχιστον 281 περιπτώσεις pushbacks στο Αιγαίο που αφορούσαν συνολικά 7.341 ανθρώπους που στερήθηκαν το δικαίωμά τους να κάνουν αίτηση ασύλου (πηγή Mare Liberum), ενώ παράλληλα μόνο στον Έβρο από τον Απρίλιο ως τον Νοέμβριο του 2021 «αποτράπηκε» η είσοδος σε 140.000 μετανάστριες. Η «μείωση των ροών» για την οποία πανηγυρίζει ο εθνικός κορμός δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά pushbacks, βία και δολοφονίες.

Πέρα από τα pushbacks που πραγματοποιεί το ελληνικό λιμενικό στα υδάτινα ελληνοτουρικά σύνορα ή στη θάλασσα νότια από την Κρήτη, υπάρχουν πάρα πολλές μαρτυρίες για pushbacks που συμβαίνουν στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον έβρο, οι οποίες συγκλίνουν σε ένα παγιωμένο μοτίβο: Η σύλληψη των μεταναστριών από το στρατό ή την αστυνομία ακολουθείται από την κράτησή τους σε ΑΤ ή παράτυπους χώρους, οι δεσμοφύλακες προβαίνουν στην αφαίρεση των προσωπικών τους αντικειμένων, ακόμη και των ρούχων τους. Πολλές φορές έχουν αναφερθεί περιστατικά ανείπωτης βίας όπως εικονικές εκτελέσεις ή έμφυλης βίας και βιασμών από συνοριοφύλακες. Έπειτα, οι μετανάστριες, οδηγούνται σε βάρκες και εξωθούνται με τη βία στην Τουρκία, με αποτέλεσμα πολλές φορές να εγκλωβίζονται σε νησίδες του Έβρου χωρίς φαγητό και νερό.

Όμως, πέρα από τις επαναπροωθήσεις των νεοεισερχομένων μεταναστών στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα, έχουν επίσης καταγραφεί περιστατικά pushback-απαγωγών είτε από τα κέντρα των πόλεων είτε μέσα από τα camps. Και στις δύο περιπτώσεις, η αστυνομία κυριολεκτικά απαγάγει ανθρώπους χωρίς χαρτιά ή ανθρώπους με χαρτιά τα οποία σκίζει, τους μεταφέρει πάλι σε ΑΤ ή παράτυπους χώρους κοντά στα σύνορα (πχ στο Τυχερό του Έβρου) και έπειτα η διαδικασία είναι η προαναφερθείσα. Τέλος, έχει γίνει επίσης συστηματική καταγραφή περιστατικών, στα οποία οι μετανάστες έφτασαν σε κάποιο νησί (πχ Λεσβος, Χίος κτλ) και εφόσον τους εντόπισε η αστυνομία στην ακτή, επαναπροωθήθηκαν. Ως αποτέλεσμα της δολοφονικής πολιτικής των pushbacks και των κλειστών συνόρων, η μεταναστευτική διαδρομή αλλάζει και γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη, καθώς για να παρακαμφθεί η ελλάδα οι μετανάστες προσπαθούν να φτάσουν κατευθείαν στην ιταλία από την τουρκία. Τα χριστούγεννα είδαμε δεκάδες νεκρούς μετανάστες στα ναυάγια της Πάρου, της Φολεγάνδρου και των Αντικυθήρων.

Τα pushbacks είναι μία στιγμή που συμπυκνώνει τη ρατσιστική βία που ασκεί το κράτος και οι μηχανισμοί του στα σώματα των μεταναστών. Είναι η στιγμή που καθορίζεται βίαια ποιος θα περάσει και ποιος όχι, με κίνδυνο τη ζωή του, ποια έχει δικαίωμα να αιτηθεί άσυλο και ποια όχι, ποιος χωράει και ποια περισσεύει. Μαζί με τον εγκλεισμό στα camps-στρατόπεδα συγκέντρωσης, την εργασιακή εκμετάλλευση, την παρανομοποίηση συνθέτουν τη γενικότερη είκονα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής σήμερα.

Η αντιμεταναστευτική πολιτική όμως δεν ασκείται χωρίς αντιδράσεις. Από τα σύνορα μέχρι τα camps και τα κέντρα των πόλεων, οι μετανάστριες αντιδρούν απέναντι στις ρατσιστικές και δολοφονικές πολιτικές του ελληνικού κράτους. Αγώνες που πολλές φορές πετυχαίνουν νίκες, αγώνες με τους οποίους οι ντόπιοι και οι ντόπιες μπορούμε να συναντηθούμε. Γιατί οι πολυεθνικές αντιστάσεις είναι ο μόνος τρόπος να βελτιωθούν οι ζωές όλων μας.

ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΟΡΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ

ΝΤΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

Συνέλευση Stop War on Migrants


Στηρίζουμε το κάλεσμα του Stop War On Migrants ενάντια στις επαναπροωθήσεις.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ PUSHBACKS ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

Φάμπρικα Υφανέτ

Μοιραστείτε το άρθρο