Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους απολυμένους στη Μαλαματίνα, Τρίτη 1/11 στις 8:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης

Οι εργαζόμενοι στη Μαλαματίνα, δίνουν εδώ και μήνες έναν σκληρό αγώνα ενάντια στην εργοδοσία. Στα πλαίσια σχεδίου “εξυγίανσης” της Οινοποιίας, κουρεύτηκε κατά μέσο όρο το 70% των χρεών της εταιρείας προς το δημόσιο και τους πιστωτές, και σχεδόν τζάμπα αναλαμβάνει το νέο επενδυτικό σχήμα, ο όμιλος MantisGroup.

Οι εργαζόμενοι που είχαν ήδη δει ήδη από τα προηγούμενη διοίκηση μείωση των μισθών τους κατά 20% αντιλαμβάνονται πως το σχέδιο εξυγίανσης το οποίο προβλέπει διασφάλιση των θέσεων εργασίας, πρακτικά μεταφράζεται στο ότι οι ίδιοι αφήνονται βορά στις ορέξεις του βρικόλακα-κεφαλαίου.

Τους προηγούμενους μήνες η εταιρεία αρνείται κάθε συζήτηση για υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας, καταργεί το τμήμα των οδηγών και προχωρά σε απολύσεις 15 εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι στην Μαλαματίνα προχωρούν σε 24ωρες αρχικά, και με μεγαλύτερη διάρκεια αργότερα, κυλιόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, με συγκεντρώσεις έξω από το εργοστάσιο, για την ανάκληση των απολύσεων και την υπογραφή νέας επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ενώ η εργοδοσία προχωράει σε πρόσληψη απεργοσπαστών.

Την ίδια ώρα που ο αγώνας των εργαζομένων αγκαλιάζεται άμεσα από τους εργαζόμενους και τον λαό της Θεσσαλονίκης αλλά και όλης της χώρας, Η ΕΛΑΣ αμολάει τους πραιτοριανούς της για να υπενθυμίσει πως όσα δεν καταφέρνει η εργοδοσία, τα καταφέρνουν τα γκλομπς. Η συνέχεια γνωστή: Ξύλο, χημικά, συλλήψεις, τραυματισμοί σε τουλάχιστον 3 περιπτώσεις έτσι ώστε να μπορέσουν οι απεργοσπάστες να μπουν για δουλειά. Από τότε η ΕΛΑΣ επιτελεί χρέη ιδιωτικού μπράβου της εταιρείας, έχοντας μόνιμη παρουσία ΟΠΚΕ, ΜΑΤ και ασφαλιτών πέριξ του εργοστασίου.

Η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και έξω από τις πύλες του εργοστασίου με αλλεπάλληλες επιθέσεις των μπάτσων/ μπράβων της Εταιρείας σε μέλη του Σωματείου, απεργούς και απολυμένους καθώς και σε αλληλέγγυο κόσμο από σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, συλλογικότητες και οργανώσεις της πόλης. Επιπλέον η εταιρεία προχωράει στις απολύσεις του Γιάννη Φραγγίδη, προέδρου του επιχειρησιακού Σωματείου και της ΠΟΕΕΠ και του Άρη Μερκενίδη, προέδρου του Σωματείου Οδηγών – Πωλητών Β. Ελλάδας και μέλους του Γενικού Συμβουλίου του ΕΚΘ στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα εκ μέρους όλου του σκυλολογιού των κεφαλαιοκρατών πως “ό,τι αντιστέκεται, θα χτυπιέται”.

Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με επιτροπές αλληλεγγύης να στέλνουν το μήνυμα των απεργών σε όλες τις συνοικίες της πόλης, αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Αντέχοντας για περισσότερους από 3 μήνες και παίρνοντας τη σκυτάλη από τους εμβληματικούς αγώνες σε e-Food, Cosco, Λάρκο, ΒΦΛ & Πετρέλαια Καβάλας αλλά και από δεκάδες ακόμα ταξικές συγκρούσεις σε διαφορετικούς κλάδους και χώρους εργασίας, η μάχη στην Μαλαματίνα συνεχίζει να κρατάει την φωτιά της ταξικής πάλης αναμμένη μέσα στην πυριτιδαποθήκη της ακρίβειας, της φτηνής εργασίας, της ανεργίας, των περικοπών σε Υγεία και Παιδεία, της αστυνομοκρατίας, της λεηλασίας του περιβάλλοντος, της πολεμικής προετοιμασίας.

Η μάχη αυτή αφορά μία, μικρή σε πραγματικά μεγέθη, αλλά μεγάλη σε πυκνότητα, απεικόνιση των συνθηκών που δίνεται σήμερα η ταξική πάλη. Ο αγώνας αυτός πλέον ξεπερνά, εκ των πραγμάτων, τα στενά όρια της επιβίωσης και του δίκιου των ίδιων των απεργών και συμπυκνώνει την όξυνση της σύγκρουσης μεταξύ ενός όλο και πιο άγριου και νομικά/ αστυνομικά εξοπλισμένου καπιταλισμού και μίας όλο και πιο υποτιμημένης εργατικής τάξης που όμως αναγκάζεται να παλέψει, να απεργήσει, να συγκρουστεί και μάλιστα με διάρκεια και ως το τέλος, αφού στην ουσία κρίνεται η επιβίωσή της.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΣΤΗ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ

Μας αφορά όχι γιατί είναι ανένδοτος ή μαχητικός αλλά μας αφορά ο λόγος για τον οποίο είναι ανένδοτος και μαχητικός. Η κατάσταση στην Μαλαματίνα είναι μια εφαρμογή λέξη προς λέξη, γράμμα προς γράμμα του νόμου Χατζηδάκη, ενός νόμου που θέλει να πιστεύει πως θα βάλει μια ταφόπλακα στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, αφού πρώτα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τον λάκκο του με το ηλεκτρονικό φακέλωμα και μία σειρά αντεργατικών μεταρρυθμίσεων που είχε περάσει.

Με τα ψώνια μέρα με την μέρα να ακριβαίνουν στο μάρκετ και τους λογαριασμούς και τα νοίκια να ανεβαίνουν, οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί επιστάτες τους δεν είναι χαζοί. Ξέρουν πως τα κουκιά δεν βγαίνουν για την πλειονότητα της κοινωνίας.

Η άμεση, πλήρης και άνευ όρων, εφαρμογή του ν/σ Χατζηδάκη, εξασφαλίζει τα κέρδη των πλουσιών την ίδια στιγμή που κάμπτει όποια οργανωμένη αντίδραση στην απαξίωση των ζωών μας. Η υλικοτεχνική και οργανική αναβάθμιση της ΕΛΑΣ που λαμβάνει χώρα τον τελευταίο καιρό, και οι επιδείξεις ισχύος της, δεν είναι διόλου τυχαία γεγονότα και αποτελούν πρόβες για τους αγώνες και τις εξεγέρσεις που θα ζήσει ένας καπιταλισμός που νοσεί και που βρίσκει γιατρειά μόνο με την όλο και μεγαλύτερη φτωχοποίηση και υποδούλωσή μας.

Είναι μέσα σε αυτές τις συνθήκες όπου χιλιάδες εργαζόμενοι δίνουν μάχες χαρακωμάτων, όλο και πιο πυκνών τον τελευταίο χρόνο και δίνουν κουράγιο στο σύνολο του κόσμου της εργασίας που υπομένει αλλά και που καρτερά.

Κόντρα στο αφήγημα νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων, η εργατική τάξη είναι εδώ. Με αντιφάσεις, με προβλήματα, με αυταπάτες, αλλά είναι εδώ.

Αυτή είναι που παράγει τον πλούτο, αυτή είναι που κινεί τον κόσμο, αυτή είναι που καλείται να δουλέψει όλο και πιο φτηνά, όλο και πιο εντατικοποιημένα.

Αυτή είναι που αντιλαμβάνεται τη δύναμή της μόνο μέσα από τον ίδιο τον αγώνα της, αυτή είναι που βιώνει στο πετσί της τον άδικο και εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του συστήματος, αυτή είναι που συζητά, που οργανώνεται, που παλεύει ενάντια στην αστική εξουσία, που συνειδητοποιεί κατά τη διάρκεια της ίδιας της πάλης της τα αποτελέσματα που φέρνει για τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, στα οποία άλλοι αφήνουν τον ιδρώτα και το αίμα τους και από τα οποία άλλοι γεμίζουν τις τσέπες τους.

Έχουμε μπροστά μας έναν δύσκολο χειμώνα όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δε θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στο δυσθεώρητο κόστος ζωής, μία απεργία εν εξελίξει με τους απεργούς να αντέχουν και μαζί τους να αντέχουμε και εμείς, αλλά και μία γενική απεργία στις 9 του Νοέμβρη.

Απέναντί του η πρώτη φλόγα ταξικής αντίστασης και λαϊκής κινητοποίησης, έχει ανάψει ήδη στο Καλοχώρι.

Και έχουμε χρέος τη φλόγα αυτή να τη μεταφέρουμε σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε πανεπιστήμιο.

Ενάντια στις απολύσεις, τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, την παρανομοποίηση της απεργίας και των σωματείων, την κρατική καταστολή:

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 9 ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

Καλούμε:

-Σε ανοιχτή συνέλευση για συντονισμό δράσεων συμπαράστασης και για συγκρότηση “πρωτοβουλίας ταξικής αλληλεγγύης στην απεργία στη Μαλαματίνα” τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου στις 19.00 στον πολιτικό χώρο στη Γκαρμπολά 12.

-Στη συγκέντρωση στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης την Τρίτη 1 Νοέμβρη στις 08.00 ενόψει της εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων για τις απολύσεις των Γιάννη Φραγγίδη και Άρη Μερκενίδη

-Σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα των απεργών στο Άγαλμα του Βενιζέλου το Σάββατο 5/11 στις 13.00

Πολιτικός χώρος Γκαρμπολά 12


ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΊΚΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΔΥΟ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΣΤΗΝ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ

Εδώ και μήνες οι εργαζόμενοι στην Μαλαματίνα δίνουν έναν από τους πιο σημαντικούς αγώνες του προλεταριάτου στο σήμερα. Τον προηγούμενο καιρό, η νέα διοίκηση του εργοστασίου – η οποία το παρέλαβε στα πλαίσια εξυγίανσης με δεδομένα τα κέρδη – δεν διαπραγματεύεται καθόλου με τι σωματείο για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, και σαν να μην φτάνει αυτό απολύει 15 εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις και αρχικά 24ωρη απεργία, κλιμακώνοντας τον αγώνα τους συνέχεια. Συνεπώς, απέναντι στην συνέπεια και την δύναμη ενός ακόμα απεργιακού αγώνα κράτος και κεφάλαιο επιστρατεύουν τους μέγιστους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Δημιουργούν έναν απεχθή απεργοσπαστικο μηχανισμό και ταυτόχρονα οι αστυνομικές δυνάμεις καταστέλλουν την περιφρούρηση της απεργίας που όμως κάθε φορά μοιάζει πιο πολύ με ατσάλι.

Στην πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός, το κράτος, το κεφάλαιο και οιεντολοδόχοι τους, οι πραγματικές και ριζοσπαστικές διεκδικήσεις και ο ανυποχώρητος αγώνας κρατάνε ζωντανό το νήμα της αντίστασης και της υπεράσπισης των κεκτημένων μας. Από τα κατεχόμενα εδάφη του ΑΠΘ με τις δυνάμεις καταστολής να είναι πλέον μέρα – νύχτα για να διαφυλάσσουν την πραγμάτωση του επιχειρηματικού πανεπιστημίου της αστυνομοκρατίας και των ταξικών φραγμών, μέχρι το εργοστάσιο στη ”Μαλαματίνα”, όπου και εκεί μπάτσοι καθημερινά διαφυλάσσουν τα συμφέροντα των αφεντικών, του Κρομμύδα και του Σκρέκα, λειτουργώντας ως το ένστολο κομμάτι των απεργοσπαστών, χτυπώντας και διώκοντας ταυτόχρονα τους απολυμένους εργάτες και απεργούς, οι αγώνες μας διαμορφώνουν αναχώματα και ρήξεις με την κανονικότητα που ο κρατικός μηχανισμός θέλει να επιβάλλει – του νόμου – της τάξης – και της υποταγής.

Τα μέσα αντίστασης και πάλης μας κοινά. Καθημερινές ανυποχώρητες διαδηλώσεις, μαχητικές διεκδικήσεις και περιφρουρήσεις είτε του ασύλου είτε της απεργίας. Με συλλογικά μέσα αντιπαραθέτουμε στον κόσμο της ρουφιανιάς και της δουλοπρέπειας, όπου όπως φαίνεται στα σχολεία και στις σχολές διδάσκεται άριστα, αφού το σύνολο των ρουφιάνων της ΟΠΠΙ, όπως και των καθαρμάτων απεργοσπαστών στη Μαλαματίνα είναι κάτω των 25 ετών, αντιπαραθέτουμε λοιπόν σε όλους αυτούς τον κόσμο της αξιοπρέπειας, όπου οι καταπιεσμένοι/ες και οι εκμεταλλευόμενοι/ες γνωρίζουμε πολύ καλά.

Ως αναρχικοί/ες φοιτητές/τριες, που αύριο θα είμαστε εργάτες/τριες και απεργοί στεκόμαστε δίπλα σε όποιον αντιστέκεται και μάχεται, ενάντια στον κόσμο των αφεντικών, στην επέλαση της κρατικής τρομοκρατίας και των μαφιόζων του κεφαλαίου. Οι εργαζόμενοι παλεύουν με πείσμα για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους αλλά όχι μόνο για αυτό. Παλεύουν μαζί με όλη την κοινωνική βάση για την υπεράσπιση των κετκημενων αγώνα δεκαετιών, για την διόγκωση των αντιστάσεων απέναντι στην λαίλαπα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση.Οι αχάραγες συγκεντρώσεις, όπου το πρώτο φως της μέρας μας βρίσκει μπροστά στις δυνάμεις καταστολής να υπερασπιζόμαστε το δίκιο του αγώνα μας υπενθυμίζει πάντα πως ”το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή”.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΊΚΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΏΝ ΜΈΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΛΎΣΕΩΝ ΔΎΟ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ, ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ ΤΡΊΤΗ 1/9 8:00

ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΘ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ – ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

Quieta Movere

Μοιραστείτε το άρθρο