Γυναικοκτονίες και έμφυλη βία πίσω από τη θεσμική και κοινωνική συνενοχή

ΦΩΤΟ του Μάριου Λώλου


Η τεράστια (με απόλυτη ευθύνη της εξουσίας) καταστροφή η οποία συντελείται με τις πυρκαγιές στον γεωγραφικό χώρο που ζούμε, επισκίασε και έθεσε εκτός επικαιρότητας σε μίντια και μέσα κοινωνικής δικτύωσης το ζήτημα των γυναικοκτονιών.
Ακόμη μία γυναικοκτονία, χθες το απόγευμα αυτή τη φορά στην παραλία του Πανόρμου στο Ρέθυμνο έρχεται με τραγικό τρόπο να μας θυμίσει ότι το πρόβλημα παραμένει όσο εμείς έχουμε στραμμένη τη προσοχή μας σε άλλο ζήτημα.
Οκτώ από την αρχή του χρόνου!
Μάλιστα στην εν ψυχρώ εκτέλεση με οκτώ σφαίρες της συζύγου στη Λάρισα – κάποια μέσα αναφέρουν έως και χαριστική βολή- ο εκτελεστής πριν πυροβολήσει δήλωσε: Εμείς έτσι καθαρίζουμε στη Μ
άνη …
Στις δυο προτελευταίες περιπτώσεις οι δολοφόνοι ακολούθησαν π
ιστά την οδηγία του συνδικαλιστή της ΕΛΑΣ Μπαλάσκα, παραδόθηκαν και ομολόγησαν αμέσως.
Δήλωσαν τα γνωστά .(εν βρασμώ ψυχής -θόλωσα- συν πρότερος έντιμος βίος) έτσι ώστε σε πέντε – έξι χρόνια να είναι έξω.
Είναι άραγε παρατραβηγμένο ο Μπαλάσκας ως εκπρόσωπος της αστυνομίας τότε, να έπρεπε να κατηγορηθεί για ηθική αυτουργία στις δυο γυναικοκτονίες όπου οι δολοφόνοι ακολούθησαν επακριβώς τις συμβουλές που τους έδωσε δημόσια;
Παράλληλα, μετά την απόλυτη απαξίωση των ένστολων δολοφόνων από το σύνολο της κοινωνίας, όταν αποκαλύφθηκε η καταγγελία που είχε δημοσιεύσει στο του
ίτερ η γειτόνισσα της δολοφονημένης στη Δάφνη, μέρες πριν την γυναικοκτονία ,οι συλλήψεις για ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκαν κατακόρυφα.
Αναρωτήθηκαν αρκετοί -ες γιατί τόσες πολλές καταγγελίες πλέον και τι έχει αλλάξει στη κοινωνία!
Τίποτε δεν έχει αλλάξει, αυτό συνέβαινε πάντα, απλώς πλέον άνοιξαν τα στόματα και ο ωχαδερφισμός μεγάλου ποσοστού συνανθρώπων μας μειώθηκε.
Οι δε διοικητές τοπικών αστυνομικών τμημάτων ένοιωσαν ότι θα παίξει αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη της καριέρας τους ένα αντίστοιχο ρεζιλίκι και στέλνουν τα περιπολικά με εντολή να μην αρκεστούν πλέον σε ολιγόλεπτη στάση έξω από το σημείο της καταγγελίας και μετά από ένα σύντομο άνοιγμα παραθύρου του περιπολικού, να αποχωρούν.
Πλέον οι γυναίκες δείχνουν μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ τους
και βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν για το κοινό τους βίωμα. Οι άντρες αρχίζουν να χάνουν τα προνόμιά τους, το οργανωμένο φεμινιστικό κίνημα ξαναβρίσκει την δυναμική του και στηρίζει έμπρακτα στις σημερινές συνθήκες της γης τις κολασμένες.
Όμως ο δρόμος είναι μακρύς.
Όσο οι γονείς μεγαλώνουμε τους λεβέντες μας από μικρά ως επιβήτορες με στοιχεία κτητικότητας, εξουσίας, δύναμης, υπεροχής, ασέβειας, τόσο θα διαιωνίζουμε αυτή την κατάστα
ση.

B. Γλαντζής

Μοιραστείτε το άρθρο