Της Φώφης Κορίδη
Ο πρωθυπουργός αν μη τι άλλο είναι ειλικρινής. Στο σημερινό του διάγγελμα, για το επόμενο βήμα μετά τον εγκλεισμό, το ξεκαθάρισε. Αφήνουμε την υγεία για την οικονομία. Καθόλου ανακόλουθος με το προηγούμενο, προ τριών εβδομάδων, όταν προανήγγειλε την επαναλειτουργία του λιανικού εμπορίου και των σχολείων. Σήμερα, ωστόσο, ήταν πιο αποκαλυπτικός. «Από την άμυνα για την υγεία θα περάσουμε στην επίθεση προς την πρόοδο». Βασιζόμενος στα ευρωπαϊκά κονδύλια, μίλησε για πρόγραμμα-γέφυρα τριών πυλώνων, οριοθετώντας το σε «στήριξη εργασίας, μείωση φόρων, τόνωση επιχειρηματικότητας».
Πώς το εννοεί; Η στήριξη της εργασίας, κατά τον κ. Μητσοτάκη, απελευθερώνει τους εργοδότες να παγιώσουν τις αντεργατικές «ελαστικές μορφές απασχόλησης», επιτρέποντάς τους έως τον Οκτώβριο αναστολή έως και 100% των συμβάσεων εργασίας! Προσωρινό αντάλλαγμα για τους αδύναμους και εξαθλιωμένους εργαζομένους η κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών και «σχεδόν ο ίδιος μισθός»!
Η μείωση των φόρων περιλαμβάνει τη μείωση της προκαταβολής για τις επιχειρήσεις και τη μείωση του ΦΠΑ στα εισιτήρια των ΜΜΜ, τον καφέ, τα μη αλκοολούχα και το θερινό σινεμά. Αντί να αφορά στη μείωση των έμμεσων και άδικων φόρων σε όλα τα βασικά είδη του λαϊκού νοικοκυριού.
Τέλος, η τόνωση της επιχειρηματικότητας γίνεται επιλεκτικά. Μόνο σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις θα ανασταλεί η πληρωμή χρεολυσίων και δόσεων δανείων, ενώ και η μείωση ενοικίου δεν αφορά άπαντες τους πληγέντες. Για ακόμη μία φορά, για παράδειγμα, δικηγόροι και μηχανικοί, που -κατά την πλειονότητά τους- σημείωσαν μηδενικό εισόδημα το διάστημα του εγκλεισμού, αποκλείονται.
Σαν ένα όνειρο κακό η αυστηρότητα των μέτρων προστασίας λόγω πανδημίας ξεχάστηκε. Το… κακό θα ξορκίζεται με δειγματοληπτικά τεστ στους τουρίστες που επιλέγουν την Ελλάδα ως προορισμό τους.
Ένα μακρύ καυτό καλοκαίρι προοιωνίζεται εις βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Με διάχυτη την οικονομική και εργασιακή ανασφάλεια ακόμη και ο μικρός πόθος ολιγοήμερων διακοπών για την πλειονότητα σβήνει. Τα προσχήματα ξεχάστηκαν. Μάταια ανέμεναν ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος να ακουστεί κάτι, έστω και δειλά, για τη θέσπιση ορίων στο άναρχο καθεστώς της τηλεργασίας ή του εξαναγκασμού σε εργασία εργαζομένων που έχουν ήδη τεθεί σε αναστολή…
