Την Τετάρτη 6/11 πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Καμάρα και την Πέμπτη 7/11 παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων σε λαϊκή και ανάρτηση πανό στο εργατικό πάρκο Θεσσαλονίκης σε αλληλεγγύη με τις 2 επιζώσες κυκλώματος trafficking από τον Κολωνό και την Ηλιούπολη.
Το κείμενο που μοιράστηκε:
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ 2 ΕΠΙΖΩΣΕΣ ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ TRAFFICKING ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΛΩΝΟ
Να δώσουμε μάχη για όλα μας
Tην Τετάρτη 6/11 ξεκινάει η δεύτερη δίκη του κυκλώματος trafficking και παιδοβιασμών της ανήλικης επιζώσας από τον Κολωνό, με την παραπομπή ακόμα 18 κατηγορουμένων (από τους 200 ταυτοποιημένους βιαστές) και την Πέμπτη 7/11 συνεχίζεται το εφετείο της υπόθεσης trafficking της Ηλιούπολης, το οποίο είχε διακοπεί τον περασμένο Σεπτέμβρη. Και οι δύο επιζώσες θα βρεθούν άλλη μια φορά στις δικαστικές αίθουσες για να υπερασπιστούν τα αυτονόητα που το πατριαρχικό σύστημα τους στέρησε.
Το κράτος που τα ρυθμίζει όλα
Ο ρόλος του κράτους είναι συνεπής και ξεκάθαρος ·αποτελεί τον βασικό πυλώνα και τον εγγυητή της ύπαρξης και της διαιώνισης των κυκλωμάτων trafficking, έξω απο τα πλαίσια του οποίου δεν μπορεί να υπάρξει και συγκεκριμενα/ιδίως χωρίς την ενεργή εμπλοκή των μπάτσων και των δικαστών. Οι δουλειές και οι σχέσεις κράτους και παρακράτους συμπυκνώνονται στην υπόθεση της
Greek Mafia (κύκλωμα με υψηλόβαθμα στελέχη, μπάτσους, απόστρατους, δικηγόρους, ‘καλα’ και ‘κακά’ παιδιά της νύχτας και μπόλικο ξέπλυμα μαύρου χρήματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και του πρωτεύοντα ρόλου της στα κυκλώματα τραφικινγκ. Η γνωστή πλέον με το ψευδώνυμο «Μαρίνα», είναι κατηγορούμενη ως «ταμίας» του κυκλώματος προστασίας στη δίκη της Greek Police Mafia και η ιδιοκτήτρια του οίκου ανοχής επί της οδού Κασσάνδρας 6 στον Κεραμεικό, χώρο που η 12χρονη από τον Κολωνό αναγνώρισε ως ένα από τα μέρη όπου την εξέδιδε ο Μίχος και ο οποίος έτσι για να πέφτει και λίγη στάχτη στα μάτια, είχε σφραγιστεί και επανασφραγιστεί 7 φορές, με την ελληνική αστυνομία “να μην γνωρίζει” τη λειτουργία του μέχρι να αποκτήσει διαστάσεις ο αγώνας της 12χρονης και της οικογένειάς της (βολικότατο). Ήταν, επίσης, η διαχειρίστρια σελίδας γνωριμιών μέσω της οποίας ο μπάτσος Μπουγιούκος εξέδιδε την 19χρονη Ε. Ωστόσο, το δικαστήριο δεν έχει καλέσει την «Μαρίνα» ως κατηγορούμενη σε καμία από τις δύο δίκες.
Δεν πρόκειται, φυσικά, για έναν μηχανισμό που ξέφυγε μέσα στο σκοτάδι της μαφίας και της καπιταλιστικής αγοράς (με τζίρους εκατομμυριών ευρώ τον μήνα), αλλά ακριβώς για την πραγματική όψη του πώς το κεφάλαιο ρέει πάνω στα σώματά μας, για το πώς το ελληνικό κράτος εγγυάται ότι όλα αυτά τα κυκλώματα θα λειτουργούν ανενόχλητα. Είναι αυτό που ρυθμίζει τις συνθήκες μετανάστευσης, ώστε όσες μετανάστριες καταφέρνουν (καθώς αποτελεί ερώτημα για τον εάν τα καταφέρνουν όντως) να καταγγείλουν την κακοποίησή τους μέσα σε τέτοια κυκλώματα, αυτό που έρχεται ως απάντηση είναι η απέλαση.
Οι ίδιοι οι βιαστές, μπάτσοι, δικαστές και μμε μιλάνε ακατάπαυστα για θηλυκότητες που τα θέλανε και το γουστάρανε με την έκτροπη πορεία της ζωής τους, για παιδιά που τελικά δεν ήταν και τόσο παιδιά, για ερωτευμένους οικογενειάρχες και μπερδεμένους άντρες και άλλα τόσα παραμύθια που όχι απλά δεν είναι κρυμμένα στο σκοτάδι και αποκομμένα από τον κοινωνικό ιστό και την καπιταλιστική πραγματικότητα αλλά είναι γέννημα θρέμμα αυτού.
«Σε έναν κόσμο που σου δίνει διαταγές και σε πνίγει σε αμέτρητες σιωπές»: Ό,τι έχουμε είμαστε εμείς
Οι διάφορες εκφάνσεις της πατριαρχικής βίας δεν είναι κάτι άγνωστο, ανοίκειο η πρωτάκουστο. Το έχουμε ζήσει (ή προσπαθούμε να ζήσουμε εντός αυτών) στο σπίτι μας, στις γειτονιές μας, στις δουλειές μας, με τις φίλες μας και με μικρά ή μεγάλα δίκτυα και η κύρια μορφή αντίστασης σε αυτή τη μορφή βαρβαρότητας είναι η αλληλεγγύη, αυτή που μας έμαθε να φροντίζουμε η μία την άλλη. Οι δυναμικές μας στο κοινωνικό πεδίο και η συλλογικοποιήση των αγώνων μας έχουν καταφέρει να φέρουν ρωγμές στο υπάρχον και να αποτελέσουν αναχώματα στις πατριαρχικές επιβολές. Το τράφικινγκ, οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες και οι πολλαπλές μορφές της έμφυλης βίας δεν είναι υποθέσεις που θα μπουν στα συρτάρια της λήθης και των δικαστών, ούτε μεμονωμένα τυχαία περιστατικά, είναι πτυχές του κοινωνικού πολέμου που διεξάγεται ενάντια στην ύπαρξή μας, η αποτύπωση της σαπίλας αυτής της κοινωνικής οργάνωσης και η υπενθύμιση πως μέσα σ’αυτόν τον κόσμο που μας θέλει φρόνιμες και ήσυχες, ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ
ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ, (ΠΑΙΔΟ)ΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ
ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΖΩΣΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ (ΠΑΡΑ)ΚΡΑΤΟΥΣ
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα
