Με 44.000 φράχτες γύρω από τον Σηκουάνα στα κεντρικά διαμερίσματα του Παρισιου και την πρόσβαση σε μια τεράστια περιοχή της πρωτεύουσας να απαγορεύεται χωρίς ειδικό κωδικό QR, οι κάτοικοι μιλούν για μια πόλη-φάντασμα. Στην άκρη της περιμέτρου, οι πελάτες πίνουν σε ταράτσες μπαρ που περιβάλλονται από φράχτες, σαν σε κλουβί. Ταυτόχρονα και ενώ στη Γαλλία, η φτώχεια έχει φτάσει σε εκρηκτικά επίπεδα, οι κάτοικοι δεν μπορούν να αγοράσουν τα τόσο ακριβά εισιτήρια των αγώνων ενώ τα εισιτήρια των μέσων μεταφοράς έχουν διπλασιαστεί και οι τιμές σε εστιατόρια και ξενοδοχεία έχουν δεκαπλασιαστεί. Ειρωνεία : παρά τα 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν στο πλαίσιο των έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες ο Σηκουάνας δεν κρίθηκε κατάλληλος για τους αγώνες κολύμβησης. Και βέβαια δεν θα ήταν κακό να καθαρίσει το ποτάμι αλλά ίσως όχι για την βιτρίνα και κόβοντας την ίδια στιγμή 1.6 δις από την παιδεία, ανάμεσα στις οικονομίες που πρέπει να γίνουν (μείον 10 δισ. ευρώ στον κρατικό προϋπολογισμό έως το 2024, 12 δισ. ευρώ έως το 2025 δήλωσε ο υπουργός οικονομικών Bruno Le Μaire τον προηγούμενο Φεβρουάριο.
Στον “Ολυμπιακό Νόμο” που ψηφίστηκε από την Εθνοσυνέλευση στα τέλη Μαρτίου 2023, το άρθρο 7 επιτρέπει την αυτοματοποιημένη βιντεοεπιτήρηση (VSA). Το σύστημα υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιεί αλγόριθμους για την αποτελεσματικότερη ανίχνευση της λεγόμενης “μη φυσιολογικής” συμπεριφοράς, θα μπορεί δηλαδή να προβλέπει “κινήσεις πλήθους ή τον εντοπισμό εγκαταλελειμμένων αποσκευών ή ρίψης βλημάτων”. Αυτό το αυτοματοποιημένο σύστημα επιτήρησης, παρουσιάστηκε ότι βρίσκεται σε “δοκιμαστική” φάση. Μόνο που η δοκιμή αυτή, η οποία καλύπτει όλη τη διάρκεια των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων, θα διαρκέσει έως τις 30 Ιουνίου 2025.
Η αλγοριθμική βιντεοεπιτήρηση είναι ήδη σε εφαρμογή σε 46 σταθμούς του παρισινού μετρό, με τη χρήση αλγορίθμων ανάλυσης συμπεριφοράς, και στην SNCF σε 11 σταθμούς τρένων. Το διάταγμα του νομάρχη υπερβαίνει κατά πολύ τις τοποθεσίες που συνδέονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η « Quadrature du Net », η οποία ασχολείται με θέματα επιτήρησης, θεωρεί ότι “δεν πρόκειται τόσο για την εξασφάλιση αυστηρής ασφάλειας όσο για την εξεύρεση μιας αφορμής για να δοκιμαστούν αυτές οι τεχνολογίες και να γίνουν αποδεκτές από το κοινό“. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν στη διαχείριση της κρίσης του κορωνοιού δεν αχρηστεύτηκαν. Εκτός από τους 60.000 αστυνομικούς και στρατιώτες που συγκεντρώθηκαν στην πόλη, το κράτος έλαβε 155 “ατομικά μέτρα διοικητικού ελέγχου και επιτήρησης” – MICAS – κατά ατόμων που θεωρούνται “επικίνδυνα” από τις υπηρεσίες πληροφοριών. Τα μέτρα αυτά επιτρέπουν τη στέρηση της ελευθερίας των ατόμων χωρίς δίκη (οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έχουν στοχοποιηθεί δεν έχουν ποτέ διωχθεί ποινικά).
Αλλά και σε πιό καθημερινό επίπεδο, και ενδεικτικά, κάποιες μέρες πριν, στο πέρασμα της ολυμπιακής φλόγας, οι αστυνομικοί κατάσχεσαν σημαίες την Παλαιστίνης ατόμων που θέλησαν να καταγγείλουν τη γενοκτονία στη Γάζα και τη συμμετοχή των ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού στους δρόμους του νότιου προαστίου Vitry. Ενώ στις 23 Ιούλη 8 οικολόγοι συνελήφθησαν επειδή τοποθέτησαν αυτοκόλλητα σε σταθμούς του μετρό ως καταγγελία της οικολογικής και κοινωνικής εκτροπής ενός τέτοιου αθλητικού γεγονότος. Τα αυτοκόλλητα έγραφαν: “Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι διασκεδαστικοί”, “Διπλασιασμός της αεροπορικής κίνησης προς τη Γαλλία” και “Κοινωνική εκκαθάριση στο Παρίσι: έξωση 12.500 ανθρώπων” (αναφορά στους άστεγους που εκδιώχθηκαν στην επαρχία).
Απόδοση στα ελληνικά Ηρώ Σιαφλιάκη
