«Άσπρη είναι η αρία φυλή, η σιωπή, τα λευκά κελιά, το ψύχος, το χιόνι, οι άσπρες μπλούζες των γιατρών, τα νεκροσέντοντα, η ηρωίνη. Αυτά λίγο πρόχειρα για την αποκατάσταση του μαύρου.»
(Κατερίνα Γώγου)
Άσπρη πλέον είναι και η Παλιά Νομική, η οποία τελεί υπό καθεστώς εξόντωσης κάθε λογής έκφρασης που αμφισβητεί τους όρους ελέγχου, υποταγής κι αποξένωσης, με τους οποίους αναπλάθεται το πανεπιστήμιο-φυλακή.
Η λέξη εξευγενισμός συμπυκνώνει την ουσία της παραπάνω δυστοπίας και συγχρόνως αναπαράγεται από τα βρώμικα χείλη της διοίκησης του Δ.Π.Θ, η οποία νίπτει την τσέπη της στην ιδέα της αρπαγής μιζών από την ενεργειακή αναβάθμιση της Παλιάς Νομικής, ανάλογων με εκείνων του σκανδάλου ανακαίνισης/συνεχούς μπαζώματος του κεντρικού αμφιθέατρου στον ίδιο χώρο.
Μια νέα μπίζνα κράτους κι αφεντικών αναδιπλώνεται, λοιπόν, στο όνομα του εξευγενισμού ή αλλιώς…
Της ανάπλασης του προαυλίου/των αιθουσών που πλημμυρίζουν όταν βρέχει και της «νομιμότητας» εντός των σχολών που ακονίζεται με το λερωμένο μαχαίρι της πρυτανείας, τόσο από την εισβολή της αστυνομίας και τον ξυλοδαρμό/την σύλληψη φοιτητ(ρι)ών στην κατειλημμένη Νομική Σχολή, όσο με την απονέκρωση του Αναρχικού Στεκιού Utopia A.D.
Μιας κατασταλτικής επιχείρησης, η οποία από την μια στόχο έχει στο μυαλό και στην ερημοποίηση της Παλιάς Νομικής από ανήσυχους ανθρώπους/ιδέες που αρνούνται να συμβιβαστούν με τον ασφυκτικό κλοιό της ρουτίνας και της εξαθλίωσης που μας προσφέρει απλόχερα το σύστημα.
Από την άλλη, έθεσε σε καθεστώς ΟΜΗΡΙΑΣ τα πράγματα τα οποία βρισκόντουσαν εντός του Utopia A.D, μεταξύ το οποίων υπήρχε και συλλογή ειδών ανάγκης για φτωχές οικογένειες, καθώς και αντιασφυξιογόνες μάσκες οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν από συντρόφους που εθελοντικά (και όχι για τις κάμερες) συμμετείχαν στις προσπάθειες κατάσβεσης των καταστροφικών περσινών πυρκαγιών και πολύ πιθανών να χρειαστούν και φέτος.
Η ίδια η πρυτανεία που κατά τα αλλά κραυγάζει για την τήρηση της νομιμότητας, αφενός είχε εγγυηθεί ότι θα τα επιστρέψει εντός τριών ημερών, αφετέρου τα αιχμαλώτισε αποσκοπώντας στην απόσπαση επώνυμης αίτησης παραλαβής, η οποία πολύ πιθανών να συνδέεται με τον σχηματισμό δικογραφίας.
Αναρωτιόμαστε, συνεπώς, εάν οι δυνάστες των ζωών μας, στο όνομα της ησυχίας, της τάξης και προπαντός της (κρατικής) ασφάλειας, θα πετάξουν στα σκουπίδια τα βιβλία ή θα κλέψουν τα εργαλεία, όπως κι έπραξαν σε προηγούμενες εκκενώσεις.
Αυτό το οποίο γνωρίζουμε, βέβαια, είναι το ποιόν του καρεκλοκένταυρου δασολόγου (!) πρύτανη, που ενώ δολοφονεί όλα τα δέντρα τα οποία είχαν φυτέψει φοιτήτ(ρι)ες στο πανεπιστήμιο, τοποθετεί μια ελιά στην πρυτανεία ως σύμβολο “ειρήνης”… Το οποίο άραγε αφορά και την Παλαιστίνη;
Ξέρουμε, ακόμη, καλά ότι με πρόσχημα την “ασφάλεια” μας, η Παλιά Νομική μετατρέπεται σε στρατόπεδο επιτήρησης, το οποίο αφενός έχει συγκεκριμένες ώρες προσβασιμότητας, (μιας και τοποθετήθηκε επιπλέον πόρτα με λουκέτο) αφετέρου αποτελεί τσιφλίκι της αστυνομίας, η οποία αδειοδοτήθηκε από τον πρύτανη να μπουκάρει εντός αυτού, ώστε να καταστέλλει κάθε μορφή αντίστασης, ελεύθερης έκφρασης και κατάληψης.
Πέραν όμως από τα πανεπιστημιακά ζητήματα και τις εμμονές ενός πρύτανη που θεωρεί τσιφλίκι του το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, υπάρχουν ζητήματα τα οποία ξεφεύγουν από τα ακαδημαϊκά όρια. Έτσι θεωρούμε πως η εκκένωση το στεκιού έχει σχέση και με τα διακρατικά παιχνίδια Ελλάδας-Τουρκίας στα θέματα αντιμετώπισης πολιτικών αντιπάλων όπως οι καταστολή και οι επαναπροωθήσεις κούρδων και τούρκων πολιτικών προσφύγων.
Ως Αναρχικό Στέκι Utopia A.D έχουμε στοχοποιηθεί αλλά και χαρακτηριστεί παρακλάδια του PKK από τουρκόφωνες εφημερίδες της Θράκης οι οποίες στηρίζονται από το Τουρκικό προξενείο. Δεν θεωρούμε τυχαία την ημέρα της εκκένωσης αφού συνέπεσε με την σύλληψη δύο τούρκων αγωνιστών του Λαϊκού Μετώπου για το οποίο λίγες ημέρες μετά είχαμε προγραμματισμένη εκδήλωση.
Τα αλισβερίσια του τουρκικού κράτους με το ελληνικό και κυρίως της “αγία” οικογένειας Μητσοτάκη είναι γνωστά. Καθόλου απίθανο λοιπών, η πρυτανική αρχή να έδωσε διαπιστευτήρια υπακοής στην κυβέρνηση και με αυτών τον τρόπο. Η εξουσία προσπαθεί να καταστέλλει οποιαδήποτε σκέψη, φωνή και δράση η οποία την αμφισβητεί, αυτό φοβάται και γι’ αυτό συνεργάζονται κατά τα άλλα εχθρικές η αντίπαλες πλευρές μιας και οτιδήποτε επαναστατικό θεωρείτε και είναι κοινός εχθρός για τα κράτη.
Ας επιβεβαιώσουμε, λοιπόν, τους χειρότερους εφιάλτες τους, θυμίζοντάς τους ότι…
Οι καταλήψεις δεν είναι απλά ντουβάρια, δεν είναι τσιμεντωμένα κενά, δεν είναι άψυχα κτήρια.
Οι καταλήψεις είναι χώροι όπου οι σχέσεις των καταπιεσμένων επανανοηματοδοτούνται από τους ίδιους, αρνούμενοι συνειδητά την διαμεσολάβηση του κράτους και του εμπορεύματος.
Eίναι χώροι αμφισβήτησης και άρνησης του κυρίαρχου τρόπου δόμησης των ζωών μας, χώροι εξέλιξης και έκφρασης.
Είναι χώροι όπου οι συμπεριφορές μας δεν τακτοποιούνται, όπου η ελευθερία νικάει τον εγκλεισμό και τον έλεγχο, όπου η ζωή επιτίθεται στο θάνατο.
Οι καταλήψεις είναι κρότοι στη σιγή της αποξένωσης.
Καταλαμβάνουμε για να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας.
ΤΟ UTOPIA A.D ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
Συνέλευση υπεράσπισης του Utopia A.D.
