Πορείες και συγκεντρώσεις για την Πανελλαδική ημέρα δράσης για τη 12χρονη από τον Κολωνό, Σάββατο 10/2

Αθήνα: Πορεία για την επιζώσα στον Κολωνό, στις 12:00 στο σταθμό Σεπολίων

Θεσσαλονίκη: Συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης, στις 13:00 στην Καμάρα

Πάτρα: Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 12:00 στην πλατεία Όλγας

ΑΘΗΝΑ

Δικαιοσύνη δεν αποδίδεται κεκλεισμένων των στομάτων

O αγώνας για την υπεράσπιση της 12χρονης από τον Κολωνό θα συνεχιστεί μέχρι να δικαιωθεί!

Η Επιτροπή αλληλεγγύης στην 12χρονη καλεί συλλογικότητες, οργανώσεις, σωματεία, στέκια, καταλήψεις αλλά και κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται για δικαιοσύνη να γίνει το χωνί του 12χρονου κοριτσιού από τον Κολωνό, επιζώσας βιασμού και τράφικινγκ και της άδικα προφυλακισμένης μητέρας της.

Η δίκη των νταβατζήδων και παιδοβιαστών της, που ξεκίνησε στις 8 Γενάρη, είναι μια γενναία προσπάθεια του πιο φτωχού και αποκλεισμένου κομματιού της κοινωνίας να σταθεί απέναντι στην πιο ακραία μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης, αυτής της εμπορίας ανθρώπων και στη συγκεκριμένη περίπτωση ανήλικου παιδιού. Η μητέρα της 12χρονης προφυλακίστηκε άδικα και κρατείται στη φυλακή ακριβώς επειδή μίλησε, επειδή δεν σιώπησε.

Έπρεπε να τιμωρηθεί για να είναι βέβαιο πως καμιά ποτέ δεν θα ξαναμιλήσει, καμιά ποτέ δεν θα ξανασηκώσει κεφάλι.

Η 12χρονη και η μητέρα της βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα καλά σχεδιασμένο κύκλωμα τράφικινγκ στο οποίο εμπλέκονται επιφανή πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας με σχέσεις με το κυβερνών κόμμα της ΝΔ, την εκκλησία, την αστυνομία – τελικά με το ίδιο το σύστημα εξουσίας. Είναι ένα έγκλημα στη διασταύρωση της διπλής βίας της φτώχειας και της πατριαρχίας, που δημιουργεί θύματα και πυροδοτεί την οργή μας.

Η απόφαση για τη διεξαγωγή της δίκης κεκλεισμένων των θυρών πάρθηκε για την προστασία της ανήλικης επιζώσας, μας αφήνει όμως με το καθήκον να γίνουμε εμείς η φωνή της. Δεν έχουμε άλλο τρόπο να αντιπαρατεθούμε στο καλά οργανωμένο κύκλωμα της μαφίας -με προσβάσεις σε διάφορους μηχανισμούς- από τη δική μας αυτο-οργάνωση και δικτύωση. Να φτάσει η φωνή μας σε κάθε γωνιά της χώρας, να φωνάξουμε και να διεκδικήσουμε δικαιοσύνη για τα θύματα.

Η δράση μας στο δρόμο, τα πανό μας στις πλατείες, οι παρεμβάσεις στα τοπικά ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες, οι συναυλίες και οι παραστάσεις που θα διοργανώσουμε, οι κουβέντες που θα ανοίξουμε σε κάθε χώρο δουλειάς και στις συνελεύσεις μας στις σχολές, είναι αυτό που θα μας κάνει επικίνδυνους και επικίνδυνες για τα κυκλώματα τράφικινγκ, είναι αυτό που θα δημιουργήσει ρωγμές και θα συμβάλλει στην ανατροπή του συστήματος εκμετάλλευσης.

Συνεχίζουμε, το Σάββατο, 10 Φεβρουαρίου, με μια πανελλαδική ημέρα δράσης, διοργανώνοντας παρεμβάσεις ενημέρωσης παντού.

Στην Αθήνα καλούμε συγκέντρωση στις 12 μεσημέρι στο σταθμό του μετρό Σεπόλια και πορεία μέσα στις γειτονιές μέχρι το Μεταξουργείο,πλατεία Αυδή.

Σε αυτό σας καλούμε να συμβάλλετε με όποιο δυνατό τρόπο και να φτιάξουμε μαζί μια ανθρώπινη αλυσίδα που θα γίνει αγκαλιά για τη 12χρονη, τη μητέρα της και τα αδέρφια της.

Η στΟργή μας θα τους πνίξει.

Επιτροπή αλληλεγγύης στην 12χρονη

Το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου, παράλληλα με τη συνέχεια της δίκης που διεξάγεται, στηρίζουμε το κάλεσμα στις 12:00, στο μετρό Σεπόλια. Μετά τη συγκέντρωση θα ακολουθήσει πορεία προς το κέντρο.

Καλούμε όλες τις φεμινιστικές συλλογικότητες αλλά και όλα τα αλληλέγγυα άτομα να σταθούν στο πλευρό του 12χρονου κοριτσιού και να οργανώσουν τις δικές τους δράσεις για το πανελλαδικό κάλεσμα στις 10 Φεβρουαρίου.

Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να ξεχάσουμε την υπόθεση του Κολωνού.

Με όπλα μας την αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και την αυτοοργάνωση, αντιστεκόμαστε σε κάθε τι σάπιο αυτής της κοινωνίας.

Τα παιδιά έχουν φωνή!
Καταδικάζουμε τη σιωπή.
Καμία συγκάλυψη, καμία ανοχή στους κακοποιητές.

* Όλες οι ενημερώσεις σχετικά με την υπόθεση του Κολωνού και τη διεξαγωγή της δίκης θα ανεβαίνουν εδώ: @epitropiallilegiis

το Σπίτι, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση

ΜΠΑΤΣΟΙ – ΠΑΠΑΔΕΣ – ΜΑΦΙΟΖΟΙ – ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Η έμφυλη βία είναι θεσμική – trafficking, στρατόπεδα, παιδοβιασμοί

Αλληλεγγύη στη 12χρονη από τον Κολωνό και την οικογένειά της

ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ | ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ

Αθήνα: Μετρό Σεπόλια | 12.00

Θεσ/νίκη: Καμάρα | 13.00

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση

Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ “Ο Αριστοτέλης”

Η υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό μας αφορά όλες/ους – ένας αγώνας που πρέπει να συνεχιστεί μέχρι να δικαιωθεί

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ 2024

ΑΘΗΝΑ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ ΠΟΡΕΙΑ 12.00 μεσημέρι, Μετρό Σεπόλια

Η δίκη των μαστροπών και παιδοβιαστών της 12χρονης μαθήτριας των σχολείων μας, που ξεκίνησε στις 8 Γενάρη, είναι μια γενναία προσπάθεια του πιο φτωχού και αποκλεισμένου κομματιού της κοινωνίας να σταθεί απέναντι στην πιο ακραία μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης, αυτή της εμπορίας ανθρώπων και στη συγκεκριμένη περίπτωση ανήλικου παιδιού.

Η 12χρονη και η προφυλακισμένη μητέρα της βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα καλά σχεδιασμένο κύκλωμα τράφικινγκ στο οποίο εμπλέκονται επιφανή πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας με σχέσεις με το κυβερνών κόμμα της ΝΔ, την εκκλησία, την αστυνομία – τελικά με το ίδιο το σύστημα εξουσίας. Είναι ένα έγκλημα στη διασταύρωση της διπλής βίας της φτώχειας και της πατριαρχίας, που δημιουργεί θύματα και πυροδοτεί την οργή μας.

Από την πρώτη στιγμή βρεθήκαμε ως σωματείο στη φυσική μας θέση, δηλαδή στο πλευρό της επιζώσας και της οικογένειά της μαζί με πλήθος εκπαιδευτικών σωματείων, συλλογικοτήτων, πολιτικών, δημοτικών κινήσεων και φεμινιστικών οργανώσεων από όλη τη χώρα.

Η απόφαση για τη διεξαγωγή της δίκης στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο «κεκλεισμένων των θυρών» πάρθηκε για την προστασία του ανήλικου κοριτσιού. Ωστόσο, μας αφήνει με το καθήκον να γίνουμε εμείς η φωνή της. Να φτάσει η φωνή μας σε κάθε γωνιά της χώρας, να φωνάξουμε και να διεκδικήσουμε δικαιοσύνη για τα θύματα.

Είμαστε αποφασισμένες/οι να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους που κακοποιήθηκαν και βασανίστηκαν μέχρι να δικαιωθούν.

Συμμετέχουμε στην Πανελλαδική Ημέρα Δράσης το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2024 μαζί με συλλογικότητες, σωματεία, την εκπαιδευτική και επιστημονική κοινότητα, τους κατοίκους σε κάθε γειτονιά. Να ορθώσουμε ασπίδα προστασίας για τα παιδιά και τους ευάλωτους ανθρώπους, για να μην επαναληφθούν γεγονότα όπως αυτό, ούτε στον Κολωνό ούτε πουθενά, για να μη μείνει κανένας φτωχός άνθρωπος ανυπεράσπιστος απέναντι στα κυκλώματα εκμετάλλευσης και κακοποίησης, απέναντι στους κακοποιητές και τους βιαστές.

Ο αγώνας για την υπεράσπιση της 12χρονης από τον Κολωνό θα συνεχιστεί μέχρι να δικαιωθεί.

ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΝΟ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΠΑΙΔΟΒΙΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΡΑΦΙΚΙΝΓΚ

Τον τελευταίο καιρό, παρατηρούμε τις διαρκείς εξελίξεις γύρω από την υπόθεση trafficking στα Σεπόλια, τόσο σε μορφή ”αποκαλύψεων” σχετικά με τη διασύνδεση της με το κύκλωμα της Ηλιούπολης, μέσω της έμμεσης εμπλοκής και των δύο, αλλά και πληθώρας άλλων, στην υπόθεση της Greek Mafia, όσο και γύρω από τη συνεχόμενη παρενόχληση / εκφοβισμό του κοριτσιού και του κοντινού της περίγυρου, με κάθε μέσο και τρόπο.

Στα συγκεκριμένα περιστατικά αποτυπώνεται η διαχρονική και διαιωνιζόμενη σχέσης κράτους-παρακράτους στο βωμό του κεφαλαίου και της αναπαραγωγής του. Πρόκειται για οργανωμένα κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων, δραστηριότητα που ξεκίνησε να αποτελεί δομικό κομμάτι της οικονομίας(ροής κεφαλαίου) στην Ελλάδα, από τo ’90, με τις βαλκανικές και ασιατικές μεταναστευτικές ροές, ενώ εκτινάχθηκε το 2004 προκειμένου να καλυφθεί η αυξημένη ζήτηση για πληρωτέο σεξ , λόγω των ολυμπιακών αγώνων. Το trafficking, δηλαδή, αφομοιώθηκε πλήρως από το ελληνικό κράτος όταν έγινε σαφής η αποδοτικότητά του σε επίπεδο κέρδους πατώντας φυσικά στην βαθιά πατριαρχική δόμηση της ελληνικής κοινωνίας. Η αρχική της μορφή, αφορούσε στην σεξουαλική εκμετάλλευση μεταναστριών, ενώ στην πορεία, στα πλαίσια αναδιάρθρωσης του εν λόγω κεφαλαίου, εξαπλώθηκε μέσα από την έκδοση ανηλίκων και ντόπιων σωμάτων από τα πιο υποτιμημένα κοινωνικά/οικονομικά στρώματα.

Η υπόθεση της Greek Mafia αφορά ένα κύκλωμα προστασίας που περιλαμβάνει όλα τα ονόματα της εγχώριας μαφίας· μπάτσους, δικηγόρους, στρατηγούς,υψηλόβαθμα μέλη της ΕΛ.ΑΣ, μεγάλα ‘κεφάλια΄της ελληνικής οικονομίας αλλά και φιλόδοξα μικρομεσαία αφεντικά, που θέλησαν κομμάτι απ’ την πίτα. Το κύκλωμα αποκομίζει τεράστια χρηματικά ποσά μέσω της προστασίας σε μαγαζιά και περιοχές της Αθήνας και της συγκάλυψης εγχώριων κυκλωμάτων trafficking . Βασικό πρόσωπο του συγκεκριμένου κυκλώματος, αποτελεί μία γυναίκα γνωστή ως ‘Μαρίνα’, διαχειρίστρια της πλατφόρμας μέσω της οποίας ο Μπουγιούκος (μαστροπός μπάτσος) εξέδιδε την 19χρονη στην Ηλιούπολη και ιδιοκτήτρια του οίκου ανοχής που ο Μίχος(μαστροπός Σεπόλια) εξέδιδε τη 12χρονη.

Κρατικοί φορείς σε μία προσπάθεια απεμπλοκής τους αλλά και αποκατάστασης του κύρους του κρατικού μηχανισμού, τόσο σε ηθική βάση αλλά και σε επιχειρησιακή, άρχισαν το παραλήρημα περί ”πάταξης της εγκληματικότητας”, ανάγοντας την υπόθεση, σε ζήτημα ”δημόσιας τάξης”. Εντάσσοντας την πατριαρχική βία σε ”εγκληματική πράξη”, για άλλη μια φορά η απάντηση του κράτους στρέφεται σε μέτρα πειθάρχησης των από τα κάτω. Κάτι που παρεκκλίνει από την κατά τα άλλα ομαλή ροή της κανονικότητας και πρέπει να απομακρυνθεί. Πως ; Με παραπάνω έλεγχο και επιτήρηση.

Έτσι, στους εμπλεκόμενους αποδόθηκε το ειδησιογραφικό προφίλ του ”τέρατος”, η δημιουργία μίας εξω-κοινωνικής, περιθωριακής φιγούρας. Με αυτόν τον τρόπο, βγαίνει από τη συζήτηση ο σεξισμός και οι διαχρονικές και διαιωνιζόμενες έμφυλες καταπιέσεις που διέπουν τις κοινωνικές σχέσεις , προκειμένου να μη χρειαστεί και ποτέ να τις ανατρέψουμε, και η προσοχή στρέφεται τελικά στις αποκλίνουσες ”κοινωνικές” συμπεριφορές, εξυπηρετώντας το εκάστοτε κρατικό αφήγημα περί εσωτερικού εχθρού. Στο ίδιο πλαίσιο, δημιουργήθηκε και το αφήγημα της μάνας-τέρας. Μέσα από τη βαθιά πατριαρχική αντίληψη, πως ό,τι συμβαίνει στα πλαίσια της οικογένειας αποτελεί ”ιδιωτική υπόθεση” , επιφορτίζεται ο ρόλος της μάνας με την ευθύνη για ό,τι αναπαράγεται εντός της και διαφέρει από τα ηθικά, κανονιστικά, κοινωνικά πλαίσια.

Προκειμένου να συνεχιστεί η απρόκλητη δραστηριοποίηση του κυκλώματος αυτού πέρα από τον μιντιακό αποπροσανατολισμό, καθώς τα συμφέροντα είναι πολλά, είναι φανερό πως στόματα πρέπει να κλείσουν. Εδώ και ένα χρόνο, παρακολουθούμε τις διαρκείς επιθέσεις εκφοβισμού της 12χρονης και του κοντινού της περίγυρου. Από την στοχοποίησή της μέσα από τη δημοσιοποίηση του τόπου κατοικίας της από την υφυπουργό Εργασίας, Δόμνα Μιχαηλίδου, μέχρι και άμεσες επιθέσεις τραμπουκισμού απο μπάτσους στην ίδια και στα κοντινά της άτομα. Το αίτημα των βιαστών για επανεξέταση του κοριτσιού στη δίκη που ξεκίνησε στις 8/1/24, η αρπαγή του αδελφού της για κατάθεση λίγους μήνες πριν, η φυλάκιση και απόδοση κατηγοριών στη μητέρα, δηλώνουν εμφανώς τη στοχοποίηση των βαλλόμενων από κράτος-κεφάλαιο-πατριαρχία.

Μία ακόμη φορά που τα επιζώντα της πατριαρχικής βίας είναι αυτά που πρέπει να φοβούνται και να αγωνιούν για την επιβίωση τους, ώστε να μην διαταράξουν με την ύπαρξη και τα βιώματά τους τις ενορχηστρωμένες εμπορικές δραστηριότητες που παρελαύνουν στη χώρα, στις πλάτες μας.

Τίποτα δεν θα άλλαζε, αν τιμωρούνταν ”οι πραγματικοί ιθύνοντες” και αυτό γιατί γνωρίζουμε καλά τη μακρά συνεργασία κράτους-παρακράτους. Δεν τρέφουμε αυταπάτες και δεν περιμένουμε διαμεσολαβητές για την διαχείριση των καταπιεστών μας, από το σύστημα που τους γεννά και τους θρέφει.Δεν βασιζόμαστε στην αστική δικαιοσύνη τους και σε κανένα θεσμικό φορέα. Βλέπουμε μόνο, τον τρόπο που ο κρατικός μηχανισμός προσπαθεί να αφομοιώσει τη φωνή μας, να γίνει ρυθμιστής των έμφυλων σχέσεων, ώστε με μεγαλύτερη ευκολία να μπορεί να τις διαχειριστεί με βάσει τα εθνικά συμφέροντά του. Δημιουργούμε τις δικές μας δομές αλληλεγγύης, αυτοργάνωσης και ενδυνάμωσης.

ΟΛΕΣ/Α/ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΖΩΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΛΩΝΟ,ΣΑΒΒΑΤΟ 10/2,12:00,ΜΕΤΡΟ ΣΕΠΟΛΙΑ

aqua tofana

Ένωνουμε τις φωνές μας και φτιάχνουμε μια ανθρώπινη αλυσίδα που αγκαλίαζει τη 12χρονη επιζώσα, την μητέρα της και τα αδέρφια της απέναντι στο κύκλωμα trafficking και παιδοβιασμού που κεφάλαιο, κράτος και θεσμοί προσπαθούν να συγκαλύψουν. Στηρίζουμε την πορεία ενάντια στα κυκλώματα παιδοβιασμών και trafficking στον Κολωνό Σάββατο, 10 Φεβρουαρίου, στις 12 μεσημέρι στο σταθμό του μετρό Σεπόλια.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ TRAFFICKING, ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΒΙΑΣΤΩΝ-ΠΑΙΔΟΒΙΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΑ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΡΕΦΕΙ

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ

Pasamontaña

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στη 12χρονη από τον Κολωνό (στο πλαίσιο της πανελλαδικής ημέρας δράσης για τη 12χρονη) το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου στις 12μ στο σταθμό του μετρό Σεπόλια και την πορεία μέσα στις γειτονιές μέχρι το Μεταξουργείο στην πλατεία Αυδή.

Αγώνας ενάντια στο σύστημα που γεννάει τη φτώχεια και την καταπίεση, το trafficking και τους βιασμούς.

Τον Οκτώβρη του 2022 βγήκε στο φως της δημοσιότητας η υπόθεση παιδοβιασμού και σωματεμπορίας της 12χρονης από τα Σεπόλια από τον Η. Μίχο. Οι εξελίξεις της υπόθεσης ανέδειξαν και αναδεικνύουν ένα ενεργό ακόμα και τώρα, κύκλωμα trafficking το οποίο συνδέεται άμεσα με τις υποθέσεις στην Ηλιούπολη αλλά και την υπόθεση της Greek Mafia. Ένα κύκλωμα στο οποίο συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα, κομματικά μέλη της ΝΔ, αστυνομικοί, παπάδες, δημοσιογράφοι, μπράβοι της νύχτας.

Το κράτος παρά τα κροκοδείλια δάκρυα του και τις ανακοινώσεις για εξιχνίαση της υπόθεσης και προστασία της ανήλικης και της οικογένειας της, προστατεύει και συγκαλύπτει κυκλώματα βιαστών, μαστροπείας, παιδοβιασμών ενώ δείχνει τα δόντια του σε όσες και όσους ορθώνουν τη φωνή τους και καταγγέλλουν τα κυκλώματα trafficking και παιδικής εκμετάλλευσης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η οικονομική, ψυχολογική και ηθική εξουθένωση του ίδιου του παιδιού και της οικογένειας, τα ψέματα της κυβέρνησης περί προστασίας και φροντίδας τους, η δημοσιοποίηση από την πρώην υφυπουργό Εργασίας Δόμνας Μιχαηλίδου της διεύθυνσης κατοικίας του κοριτσιού, η τρομοκράτηση του παιδιού από την ίδια την αστυνομία και το παρακράτος.

Ταυτόχρονα, η αστική δικαιοσύνη-για το ρόλο της οποίας δεν είχαμε ποτέ καμία αυταπάτη – δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Τραυματίζει ξανά και ξανά τη 12χρονη μέσα από εξονυχιστικές ανακρίσεις και πολύωρες καταθέσεις, προφυλακίζει τη μητέρα της και απαγορεύει στα παιδιά να την επισκεφτούν (και μόνο μετά από πίεση του κινήματος, επετράπη πρόσφατα μόνο για μια φορά). Αποφάσεις καθόλου τυχαίες που μόνο στόχο έχουν την τρομοκράτηση και τη φίμωση τόσο του κοριτσιού και της οικογένειας αλλά και όλων των υπόλοιπων γονέων, φροντιστών και παιδιών που θα ήθελαν να καταγγείλουν παρόμοια περιστατικά για την ίδια ή και άλλες υποθέσεις. Και φυσικά, τα ΜΜΕ, πιστά στο ρόλο τους και τα αφεντικά τους, τάσσονται έμμεσα ή άμεσα υπέρ των βιαστών και των κυκλωμάτων, ρίχνοντας εν μέρει την ευθύνη στη μητέρα και την οικογένεια.

Η υπόθεση αναδεικνύει για μία ακόμα φορά την αγαστή συνεργασία κράτους και παρακράτους. Αναδεικνύει για μια ακόμα φορά, ότι το καπιταλιστικό σύστημα καταπατά, δολοφονεί, βιάζει και ακρωτηριάζει τα σώματά μας, προωθεί την αλλοτρίωση και τη βία και αναπαράγει έμφυλα στερεότυπα. Αναδεικνύει για μία ακόμα φορά ότι αυτό το σύστημα ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος στο βωμό του οποίου δε διστάζει να βιάζει παιδιά, να τα πνίγει στις θάλασσες του Αιγαίου και της Μεσογείου, να τα καταδικάζει στη φτώχεια, να τα εκμεταλλεύεται.

Όλες και όλοι μαζί να αγωνιστούμε ενάντια στα κυκλώματα σωματεμπορίας και τους βιαστές, ενάντια στο σύστημα που γεννά την φτώχεια, την εξαθλίωση, την πατριαρχία. Όλες και όλοι μαζί να αγωνιστούμε για έναν κόσμο χωρίς φτώχεια, χωρίς διακρίσεις, με σεβασμό στην διαφορετικότητα, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, ελευθερίας.

Άμεση απελευθέρωση της μητέρας της 12χρονης.

Αλληλεγγύη στη 12χρονη και την οικογένειά της.

Δομές αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά.

Αγώνας ενάντια σε πατριαρχία και καπιταλισμό για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία.

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Συγκέντρωση- πορεία ενόψει της πανελλαδικής ημέρας δράσης

ΚΑΜΑΡΑ 10/02 ΣΤΙΣ 13:00

Καμία συγκάλυψη σε παιδοβιαστές και στα κυκλώματα trafficking.

Αλληλεγγύη στην 12χρονη και την οικογένεια της.

Στις αρχές Οκτωβρίου 2023, μια ακόμη υπόθεση έμφυλης κακοποίησης, ενός 12χρονου κοριτσιού αυτή τη φορά, γνωστοποιήθηκε μετά από καταγγελία της οικογένειας της. Το ανήλικο κορίτσι λόγω οικογενειακών και οικονομικών προβλημάτων είχε αναγκαστεί να εργάζεται στο παντοπωλείο της γειτονιάς της, του οποίου ιδιοκτήτης ήταν ο 53χρονος Ηλίας Μίχος. Ο Μίχος βίαζε επανειλημμένα τη 12χρονη (ενίοτε υπό την απειλή όπλου) και την εξέδιδε σε άλλους παιδοβιαστές. Υπό την απειλή και την τρομοκρατία ότι θα καταστρέψει την ίδια και την οικογένεια της, το κορίτσι παρέμενε σιωπηλό ως προς τις φρικιαστικές καταστάσεις που βίωνε. Όταν η οικογένεια του κοριτσιού έμαθε τι συνέβαινε, η σύζυγος του Μίχου επιχείρησε να δωροδοκήσει τη μητέρα της 12χρονης για να εξαγοράσει τη σιωπή της. Επίσης, σύμφωνα με τη μητέρα, ενώ είχε ήδη κάνει καταγγελία, ο Μίχος επιχείρησε να την εμπλέξει ως συνεργό καταθέτοντας χρήματα στον προσωπικό της λογαριασμό. Οι δικαστικές αρχές την προφυλάκισαν στις 19 Δεκεμβρίου με την ίδια να αρνείται τις κατηγορίες.

Φτάνοντας στο σήμερα, μετά τη συμπλήρωση 12μηνης προφυλάκισης μόνο 26 κατηγορουμένων, η υπόθεση εκδικάζεται από της 8 Ιανουαρίου 2024 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. Κύριοι κατηγορούμενοι της υπόθεσης είναι ο Μίχος και η μητέρα του ανήλικου παιδιού. Ο Ηλίας Μίχος θα δικαστεί για βιασμό, καθώς και για διακεκριμένη μαστροπεία σε βάρος του ανήλικου κοριτσιού, ενώ η μητέρα για διακεκριμένη μαστροπεία και για διακεκριμένη περίπτωση πορνογραφίας ανηλίκου, χωρίς να υπάρχουν κάποιες σοβαρές αποδείξεις εναντίων της. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι θα δικαστούν για τέλεση γενετήσιας πράξης με ανήλικο που δεν έχει συμπληρώσει τα 15 έτη.

Είναι σημαντικό να σταθούμε αλληλέγγυα στη 12χρονη και την οικογένεια της! Η μέχρι τώρα διαχείριση της υπόθεσης δεν μας έχει αφήσει κανένα περιθώριο να δείξουμε εμπιστοσύνη στη θεσμική διαχείριση της. Θεωρούμε όμως ότι η συλλογική πίεση και ενημέρωση ίσως αποτρέψει την αποσιώπηση σημαντικών πλευρών της υπόθεσης.

Δεν είναι ούτε πελάτες, ούτε παιδεραστές, είναι παιδοβιαστές!

Από την ημέρα που αποκαλύφθηκε η φρικιαστική ιστορία σεξουαλικής κακοποίησης της 12χρονης από τον Κολωνό, στα ΜΜΕ ακούσαμε τους βιαστές του να προσφωνούνται άλλοτε ως «πελάτες» κι άλλοτε ως «παιδεραστές». Από το πρώτο άκουσμα της λέξης παιδεραστής αντιλαμβανόμαστε την αντίφαση που κρύβει αυτή η λέξη, γιατί το δεύτερο συνθετικό της (εραστής), είναι μια λέξη που έχει ρίζα τον έρωτα. Η λέξη έρωτας δίνει μια ρομαντική χροιά, κάτι το οποίο έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την σεξουαλική κακοποίηση και τον βιασμό ενός ανήλικου παιδιού. Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό «πελάτες», αρνούμαστε να δεχθούμε αυτή την προσφώνηση, διότι το παιδί αυτό ποτέ δεν θέλησε να υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, ποτέ δεν συνάντησε αυτά τα τέρατα με δική του θέληση. Η μη συναίνεση σε μια σεξουαλική πράξη είναι βιασμός, η σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού είναι παιδοβιασμός. Για αυτούς τους λόγους, εμείς επιλέγουμε την χρήση του όρου παιδοβιασμός και τον χαρακτηρισμό παιδοβιαστής αντι για πελάτες ή παιδεραστές. Ο παιδοβιασμός δεν είναι μια αρρώστια ή μια ψυχολογική διαταραχή, αλλά ένα βαθιά κακοποιητικό ρίζωμα που έχει σπείρει η ίδια η πατριαρχία και το εξουσιαστικό σύστημα.

Ευυπόληπτοι παιδοβιαστές -μαστροποί…

Ο Ηλίας Μίχος, με καταγωγή από το Αγρίνιο, εδώ και χρόνια έχει μετακομίσει στην Αθήνα, και έχει ενσωματωθεί στην κοινωνία του Κολωνού. Έχει ένα συντηρητικό προφίλ με αναφορές στην θρησκεία και την ελληνική παράδοση. Είναι μέλος της τοπικής εκκλησιαστικής κοινότητας, συμμετέχει στην οργάνωση θρησκευτικών γιορτών και στηρίζει τον περιφερειάρχη Αττικής Πατούλη (ΝΔ) στον εκλογικό του αγώνα, οργανώνοντας μέχρι και εκλογικά πάρτι στο σπίτι του. Η δε σύζυγος του, είναι εκλεγμένο μέλος στο δημοτικό συμβούλιο της περιοχής. Οικογενειάρχης με παιδιά και ένα μίνι μάρκετ στο οποίο εξυπηρετούνται οι γείτονες και με «τεφτέρι» προσπαθεί να χτίσει ένα προφίλ δήθεν αλληλέγγυο προς τους κοινωνικά και ταξικά αδύναμους της γειτονιάς. Πίσω από το προσωπείο του «ευυπολήπτου πολίτη» κρύβει τον παιδοβιασμό και την μαστροπεία εις βάρος του ανήλικου παιδιού.

Η συγκεκριμένη υπόθεση συνδέεται με ένα ενεργό κύκλωμα trafficking, το οποίο φαίνεται να σχετίζεται με την υπόθεση της Greek Mafia[1]. Ο Μίχος και ο συνεργός του, ο ονομαζόμενος «Μιχάλης», διακινούσαν υλικό παιδικής πορνογραφίας μέσω ηλεκτρονικών εφαρμογών, και έκλειναν τα ραντεβού με τους παιδοβιαστες. Σύμφωνα με μαρτυρίες του Μίχου, οι παιδοβιαστές ξεπερνούν τους 210. Από αυτά τα άτομα ελάχιστα έχουν συλληφθεί μέχρι στιγμής, με κάποια να γνωστοποιούνται με τρομακτική αργοπορία στην έρευνα της αστυνομίας. Μεταξύ αυτών ο γνωστός καναλάρχης Φίλιππος Βρυώνης, ένας οδοντίατρος και ένας οδοντοτεχνικός – πρώην διαιτητής, ο οποίος ήταν υποψήφιος στην Περιφέρεια με τον σύνδεσμο του Πατούλη και διορισμένος στο διοικητικό συμβούλιο του ψυχιατρικού νοσοκομείου Αθηνών.

Δεν είναι η πρώτη φορά, που μια τοπική κοινωνία «πέφτει από τα σύννεφα» μετά από την αποκάλυψη τέτοιων εγκλημάτων. Η κοινωνία μας, όπως και οι περισσότερες δυτικές κοινωνίες, θεωρεί τον παιδοβιασμό ως ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα, όπως αντίστοιχα θεωρεί αποτρόπαια και τη δημιουργία και διακίνηση παιδικής πορνογραφίας. Η πατριαρχία όμως, βαθιά ριζωμένη στα θεμέλια του καπιταλισμού, ανοίγει τον δρόμο για την εκμετάλλευση των ατόμων που ανήκουν στα κατώτερα κοινωνικά και ταξικά στρώματα, όπως έγινε στην περίπτωση της 12χρονης στον Κολωνό. Δίνοντας εξουσία στις αρρενωπότητες, τους δίνει πρόσφορο έδαφος να επιβληθούν τόσο στις θηλυκότητες όσο και στα ανήλικα άτομα. Η ίδια η κοινωνία που δείχνει να σοκάρεται, είναι εκείνη που αναπαράγει και κλείνει τα μάτια στα έμφυλα στερεότυπα που οδηγούν στην έμφυλη βία ακόμα και στους παιδοβιασμούς.

Μπάτσοι, tv και μαστροποί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί

Πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα από την αποκάλυψη της δράσης του παιδοβιαστή και μαστροπού Ηλία Μίχου και σε όλο αυτό το διάστημα βλέπουμε την πλήρη ή/και εσκεμμένη αδυναμία του κράτους να διαχειριστεί την υπόθεση αυτή. Η έρευνα που διεξήχθη από την αστυνομία ήταν εξαρχής ελλιπέστατη. Η σύλληψη του Μίχου πραγματοποιήθηκε με τεράστια καθυστέρηση έπειτα από την καταγγελία της μητέρας, ενώ η ίδια η καταγγελία έγινε μετ’ εμποδίων καθώς την πρώτη φορά που πήγε να την υποβάλλει, την έδιωξαν και της είπαν να περιμένει, ενώ σε επόμενη προσπάθεια της την έστειλαν αλλού. Το tablet του Μίχου παραδίδεται στις αρχές από εργαζόμενο στο μαγαζί και όχι από την «εξονυχιστική» έρευνα της αστυνομίας. Η σύλληψη της μητέρας της 12χρονης ήταν άμεση σε αντίθεση με την αποκάλυψη του κυκλώματος και τον εντοπισμό των παιδοβιαστών, ούτε έχει πραγματοποιηθεί μεγάλος αριθμός συλλήψεων παρότι το παιδί στις επανειλημμένες καταθέσεις του έχει δώσει πολλά από τα ονόματα των παιδοβιαστών της.

Από την άλλη, άρχισε η «τιμωρία» για το θύμα που τόλμησε να μιλήσει, με τις γνωστές τακτικές επανατραυματισμού και διασυρμού. Η Υφυπουργός Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (!) Δόμνα Μιχαηλίδου αντί να διατηρήσει το καθεστώς προστασίας του παιδιού, αποκαλύπτει από το βήμα της βουλής τη διεύθυνση του σπιτιού και του σχολείου της 12χρονης, και ισχυρίζεται ψευδώς ότι έχει μπει σε πρόγραμμα διδασκαλίας κατ’ οίκον (πράγμα που έγινε πολύ αργότερα). Τα ΜΜΕ πήραν τη δικογραφία και δίνανε στη δημοσιότητα τις πιο ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, και είχαν στήσει κάμερες έξω από το σπίτι του κοριτσιού. Η 12χρονη αφέθηκε στην τύχη της, χωρίς σοβαρή μέριμνα για ψυχολογική υποστήριξη ή παρακολούθηση. Μπήκε σε έναν κύκλο εξοντωτικών καταθέσεων χωρίς την παρουσία κάποιου οικείου προσώπου ή κατάλληλα καταρτισμένου προσωπικού. Στην ουσία κράτος, ΜΜΕ και αστυνομία συνεχίζουν τον βασανισμό του 12χρονου παιδιού. Φαίνεται ότι στόχος είναι η συγκάλυψη των «νοικοκυραίων» και από την άλλη η εξόντωση του παιδιού και της οικογένειας της τόσο ηθικά και ψυχολογικά, όσο και οικονομικά.

Στην προσπάθεια τρομοκράτησης του παιδιού ώστε να σταματήσει να δίνει τα ονόματα των βιαστών της, έχουν γίνει πολλαπλές απόπειρες εκφοβισμού, και ενώ η κοινωνία θα περίμενε η αστυνομία, ως δήθεν όργανο προστασίας του πολίτη, να φυλάξει το παιδί, η στάση τους θυμίζει κάτι από Greek Police Mafia. Στη μια περίπτωση, άγνωστοι πέταξαν πέτρα στην τζαμαρία του σπιτιού που διαμένει η 12χρονη και η γνωστοποίηση του περιστατικού στην αστυνομία αντιμετωπίστηκε με αδιαφορία. Σε δεύτερο περιστατικό, αστυνομικοί με φακούς, όπλα, μάσκες και κουκούλες σταμάτησαν για έλεγχο το αμάξι με το οποίο επέστρεφε σπίτι της μετά από διαδικασία κατάθεσης. Σε άλλο περιστατικό, άγνωστος με φακό και κουκούλα πλησίασε το σπίτι, σε άλλο κάποιος μέσα από αυτοκίνητο το φωτογράφιζε, και ενώ το παιδί συγκράτησε την πινακίδα η αστυνομία δεν έχει «καταφέρει» να εντοπίσει τον οδηγό. Αποκορύφωμα είναι η δολοφονική επίθεση με μαχαίρι από άγνωστο που δέχθηκε η 12χρονη μέσα στο σπίτι της θείας της όπου διαμένει. Η ΕΛ.ΑΣ έβγαλε ανακοίνωση όπου ισχυριζόταν ότι το σπίτι επιτηρείτο με περιπολίες, αλλά μόνο ανά τακτά χρονικά διαστήματα και όχι συνέχεια. Μετά το συμβάν αυτό η αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου έκανε παρέμβαση και ζήτησε αυξημένη επιτήρηση. Βέβαια η αστυνομία πολλές φορές επιλέγει να επιτηρεί ένα άδειο σπίτι, με το παιδί να κινδυνεύει κάπου έξω.

Αυτό που γίνεται για άλλη μία φορά εμφανές από την ιστορία της 12χρονης είναι ότι δεν υπάρχει καμία θεσμική μέριμνα καταρχήν για να προλαμβάνει τέτοιες καταστάσεις και να προστατεύει άτομα από το να καταλήξουν θύματα trafficking, ή/και έμφυλης βίας και κατά δεύτερον για να τα στηρίξει αφότου υποστούν κακοποίηση ή/και σεξουαλική εκμετάλλευση. Αναφορικά με την ψυχική υγεία του παιδιού, η μόνη μέριμνα αφορά επισκέψεις στο κέντρο ψυχικής υγείας, 60χιλιομετρα μακριά από το σπίτι, με τα έξοδα μεταφοράς να βαραίνουν την άνεργη θεία της. Το μόνο που έχει λάβει η οικογένεια είναι 2 πακέτα ρύζι, 2 πακέτα φακές, 3 κουτάκια γάλα και 1,5 λίτρο λαδι για ένα μήνα. Η γιαγιά της οικογένειας καλείται με την σύνταξη της να συντηρήσει τα 4 άλλα ανήλικα παιδιά της οικογένειας. Όλο αυτό το διάστημα το κράτος και οι θεσμοί του φαίνονται να αδιαφορούν για την σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού, καθώς και για την εξέλιξη της υπόθεσης. Απεναντίας, όπως φάνηκε παραπάνω, το σύνολο των μηχανισμών εξουσίας, από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την αστυνομία, ως το δικαστικό σύστημα, συντελούν στη συγκάλυψη τέτοιων εγκλημάτων, ξεπλένουν τους θύτες και στοχοποιούν και επανατραυματίζουν τα επιζώντα. Αντί να προστατευτεί η ταυτότητα της 12χρονης και να της παραχθεί η δυνατότητα να συνεχίσει την εκπαίδευσή της από το σπίτι, δόθηκαν τα στοιχεία της στη δημοσιότητα, αντί να υπάρξει σταθερή ψυχική αλλά και υλική υποστήριξη τόσο στην ίδια αλλά και στην οικογένεια της, βρέθηκαν να πρέπει να τα βγάλουν πέρα με μία σύνταξη, αντί να προστατευτεί το κορίτσι ως μάρτυρας κλειδί που μπορεί να ξεσκεπάσει ένα κύκλωμα σωματεμπορίας και παιδοβιαστών αφέθηκε αφύλαχτο με διαρκείς απειλές κατά της ζωής της και της οικογένειας της. Αυτή η συνθήκη δε δρα επιβαρυντικά μόνο για τα επιζώντα της εκάστοτε υπόθεσης. Δημιουργεί μια ακόμα πιο ασφυκτική συνθήκη στα άτομα που είναι εγκλωβισμένα σε ανάλογες καταστάσεις.

Από την άλλη, η υλική και ηθική στήριξη της 12χρονης και της οικογένειάς της από δεκάδες συλλογικότητες και χιλιάδες αλληλέγγυων ατόμων υψώνουν ένα τείχος προστασίας όχι μόνο για τα ίδια αλλά και για άλλα άτομα που μπορεί να έχουν υποστεί κακοποίηση. Η δύναμη της αλληλεγγύης είναι που έχει αποτρέψει τόσες και τόσες υποθέσεις από το να θαφτούν, είναι αυτή που έχει δώσει τα απαραίτητα εφόδια για να ξαναστήσουν τα επιζώντα της ζωές τους. Είναι αυτή που τα έχει προστατεύσει και τους έχει δώσει τη δύναμη να συνεχίσουν. Είναι επίσης αυτά που δίνουν το πάτημα στα θύματα έμφυλης βίας να μιλήσουν και να ξεφύγουν από κακοποιητικά περιβάλλοντα, κυκλώματα σωματεμπορίας και πολλές φορές να καταφέρουν να γλιτώσουν ακόμη και από μια εμφυλοκτονία. Ο ρόλος όμως του κινήματος αλληλεγγύης δεν περιορίζεται στο να στηρίζει τα εκάστοτε θύματα, αλλά να διεκδικεί και τους όρους που θα αποτρέψουν επανάληψη τέτοιων καταστάσεων καθώς και τη θεσμική στήριξη επιζώντων.

Απαιτούμε:

Άμεση δημιουργία δομών στήριξης (στέγασης, νομικής και ψυχικής υποστήριξης, επανένταξης) επιζώντων έμφυλης ή/και ενδοοικογενειακής βίας και θυμάτων σωματεμπορίας. Να μη μείνει κανένα άτομο εγκλωβισμένο σε κακοποιητικό περιβάλλον λόγω οικονομικής αδυναμίας.

Καμία διαρροή προσωπικών στοιχείων επιζώντων στα ΜΜΕ

Σταθερή παρουσία σχολικών ψυχολόγων που να μπορούν να υποστηρίζουν παιδιά που ενδεχομένως να μην έχουν το απαραίτητο υποστηρικτικό περιβάλλον

Διαμόρφωση διαδικασιών υποβολής καταγγελιών και κατάθεσης που να μην προκαλλούν επανατραυματισμό

Προστασία των επιζώντων trafficking/έμφυλης βίας που δέχονται απειλές για τη ζωή τους

Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό φεμινισμό Rabbia Viola

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ (ΠΑΡΑ)ΚΡΑΤΟΥΣ

Πριν από έναν χρόνο αποκαλύφθηκε το κύκλωμα trafficking στην περιοχή του Κολωνού. Ο διακινητής που γνωστοποιήθηκε αρχικά ήταν ιδιοκτήτης μικρού παντοπωλείου και γνωστός στη τοπική κοινωνία για τις πολιτικές του
διασυνδέσεις εντός της ΝΔ, Ηλίας Μίχος, ο οποίος εξέδιδε τη 12χρονη. Κατόπιν, ακολούθησε η αποκάλυψη της εμπλοκής τουλάχιστον 200 παιδοβιαστών, μεταξύ αυτών πολιτικοί και μπάτσοι. Η επιζώσα με την
οικογένειά της κατήγγειλαν όσα έζησε και έκτοτε παρακολουθούμε την ακατάπαυστη κρατική και παρακρατική εξόντωσή της ηθικά, οικονομικά και ποινικά. Εξαρχής, η αστυνομία αποπειράθηκε να παραγκωνίσει την καταγγελία από τη στιγμή που τους έγινε κατανοητό για ποιόν και για τί πρόκειται εκκινώντας τη συγκάλυψη. Την υπέβαλαν σε εξαντλητικές καταθέσεις και φυλάκισαν τη μητέρα της παρά τα ελλιπή στοιχεία και τις καταθέσεις των παιδιών της.

Η μητέρα συγκεκριμένα, εξακολουθεί να βρίσκεται προφυλακισμένη και να αποτελεί καθημερινό στόχο της προπαγάνδας των ΜΜΕ και των αφηγημάτων που κυριαρχούν στη κοινή γνώμη. Οι δικαστικοί και υπόλοιποι ξεπλυματικοί μηχανισμοί κράτους και μαφίας, επιχειρούν στοχευμένα και μεθοδικά να μετακυλήσουν τις ευθύνες σε αυτή παρουσιάζοντάς την ως βασική κατηγορούμενη και συνεργό του σκουπιδιού Μίχου. Είναι αρκετά φανερό ότι
η μητέρα στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί τον εύκολο στόχο. Λόγω της ταξικής της θέσης ως φτωχό άτομο της κοινωνικής βάσης αλλά και λόγω της κοινωνικής εννοιοδότησης του ρόλου της μητέρας, κανιβαλικά όλοι σπεύδουν
να την κατηγορήσουν για “την παραμέληση του παιδιού της”. Αξίζει να σημειωθεί ακόμα ότι τον Γενάρη του 2023 προχώρησε σε απεργία πείνας με αίτημα την αποφυλάκισή της το οποίο απορρίφθηκε από τις δικαστικές
αρχές.

Το ίδιο το κράτος που συντηρεί τα κυκλώματα σωματεμπορίας ευαγγελίζεται ότι τα πολεμά και πως προστατεύει τα επιζήσαντα. Ενώ η οικογένεια ζούσε υπό καθεστώς συνεχούς κρατικής επιτήρησης και ελέγχου “για την προστασία
της” δέχθηκε επίθεση με πέτρες στα παράθυρα του σπιτιού της, άγνωστοι απείλησαν λεκτικά τον αδερφό της να σιωπήσει, μαυροφορεμένοι άντρες με παρατεταγμένα όπλα σταμάτησαν όχημα ασφάλειας που επέβαινε με τα αδέρφια της και τους έκαναν έλεγχο και η πλέον υπουργός Δόμνα Μιχαηλίδου έδωσε δημόσια τη διεύθυνση κατοικίας της. Είναι πασιφανές ότι όλα αυτά δεν αποτελούν κινήσεις στήριξης και ενδυνάμωσης επιζώντος ατόμου, αλλά τακτικές εκφοβισμού τόσο του ίδιου όσο και των επόμενων επιζώντων που θα επιχειρήσουν να σπάσουν τη σιωπή.

Δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν κυκλώματα σωματεμπορίας δίχως την αλληλοτροφοδότηση κράτους -παρακράτους. Έτσι, και εδώ είδαμε τη συνεργασία κράτους και μαφίας προκειμένου να συγκαλύψουν την υπόθεση, να
προστατευτούν οι ίδιοι και να τρομοκρατήσουν το επιζών ατομο. Εξάλλου, υπάρχει ολόκληρος μηχανισμός, δικαστικός, αστυνομικός, μιντιακός που θα δράσει ξεπλυματικά και θα προσπαθήσει να μην αποκαλύψει κι εκθέσει
ισχυρά ονόματα που μπλέκονταν στο trafficking και θα δράσει κατασταλτικά
για την οικογένεια.

Η σωματεμπορία με τη μορφή σεξουαλικοποιημένης βίας, επιπλέον στηρίζεται στη πατριαρχική δόμηση του εξουσιαστικού πλέγματος και της κοινωνίας. Η υποτίμηση των ικανοτήτων και η αντικείμενοποίηση των σωμάτων των
θηλυκοτήτων στην πατριαρχική συνθήκη αποτελούν θεμέλιο λίθο της επιβολής της σεξουαλικοποιημένης βίας πάνω μας, κατάσταση που εντείνεται όταν το άτομο βρίσκεται στην παιδική και εφηβική ηλικία. Τα λαϊκά και μη δικαστήρια αξιολογούν ως πιο ειδεχθή τα περιστατικά έμφυλης βίας σε βάρος ανηλίκων, καθώς θεωρούν ότι πληρούν τα κριτήρια αγνότητας κι αθωότητας ώστε να πειστούν για τον (παρα)βιασμό τους. Η σεξουαλικοποίηση των παιδικών σωμάτων είναι εν μέρει απότοκο της αντίληψης των παιδιών ως μη άτομα, χωρίς αυτοδιάθεση, που άλλοι (οικογένεια κι άλλοι θεσμοί) παίρνουν αποφάσεις για αυτά. Δεν μπαίνουμε στην θέση να κατανοήσουμε τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους, αναπαράγοντας ιεραρχικές συμπεριφορές. Έτσι, και με τη 12χρονη ποτέ δεν εισακούστηκε η επιθυμία της να είναι
κοντά στη μητέρα της, όπως και το πώς η ίδια ήθελε να διαχειριστεί το βίωμά της.

Από τη Δευτέρα 8/1/24 εκδικάζεται η υπόθεση με κύρια κατηγορούμενη και τη μητέρα της επιζώσας, η οποία αντιμετωπίζει τις κατηγορίες της μαστροπείας και της πορνογραφίας ανηλίκου. Θεωρούμε σημαντική και αναγκαία την έμπρακτη συμπαράσταση σε όσα άτομα τολμούν να τα βάλουν με κράτος, παρακράτος και τα ξεπλυματικά τους
όργανα. Να δομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και να αγωνιστούμε συλλογικά μέχρι να σπάσει η σιωπή και ο φόβος.

Αλληλεγγύη στη 12χρονη επιζώσα κυκλώματος trafficking
Άμεση αποφυλάκιση της μητέρας της

Πανελλαδική Μέρα Δράσης Σάββατο 10/2
Συγκέντρωση-Πορεία στην Καμάρα στη 13:00

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
ΠΑΙΔΟΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ 12χρονη από τον ΚΟΛΩΝΟ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΗΣ

Στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη ήρθε στο φως της δημοσιότητας μία ακόμη φρικιαστική υπόθεση σεξουαλικής βίας και trafficking. Μία 12χρονη μαθήτρια στα Σεπόλια, λόγω οικονομικών δυσκολιών στο σπίτι της, αναγκαζόταν να δουλεύει στο παντοπωλείο της γειτονιάς, εξασφαλίζοντας κάποια χρήματα για την οικογένειά της. Ο 53χρονος Ηλίας Μίχος, ιδιοκτήτης του καταστήματος, με διασυνδέσεις στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, άτομο με πολλές γνωριμίες και χρήματα, βίαζε κατ’ εξακολούθηση τη 12χρονη ενώ την εξέδιδε σε άλλους παιδοβιαστές. Το περιστατικό καταγγέλθηκε στις αρχές αμέσως μόλις έπεσε στην αντίληψη της μητέρας, τον Αύγουστο του 2022,

Ενώ ήταν φανερό πως πρόκειται για κύκλωμα σωματεμπορίας, που στόχευε ανήλικα παιδιά, ευάλωτα λόγω της ταξικής και κοινωνικής τους θέσης και μολονότι από τις επικοινωνίες του Μίχου αποδείχτηκε ότι υπήρχαν τουλάχιστον 210 βιαστές και υποψήφιοι βιαστές του παιδιού, πολύ γρήγορα οι προβολείς στράφηκαν στη μητέρα του κοριτσιού, καθώς το κράτος και οι μηχανισμοί του επιχείρησαν να τη μεταχειριστούν ως εξιλαστήριο θύμα για τη συγκάλυψη της υπόθεσης και να μετακυλήσουν την ευθύνη αλλά και την οργή της κοινής γνώμης στο πρόσωπό της.

Αρχικά,η σύζυγος του κατηγορούμενου, αναπληρώτρια πρόεδρος της 4ης κοινότητας του Δήμου Αθηναίων με τη ΝΔ και μέλος του ΔΣ του βρεφοκομείο Αθηνών επιχείρησε να δωροδοκήσει τη μητέρα της 12χρονης, προκειμένου να εξασφαλίσει τη σιωπή της, σύμφωνα με μαρτυρία της ίδιας. Στη συνέχεια, ο Μίχος επιχείρησε να την εμπλέξει ως συνεργό και στις 19 Δεκεμβρίου οι δικαστικές αρχές την προφυλάκισαν, χωρίς άλλα αποδεικτικά στοιχεία πέρα από την κατάθεση του παιδοβιαστή και μαστροπού Μίχου και με μόνη αιτιολόγηση ότι υπάρχει πιθανότητα να βλάψει τα παιδιά, αν επιστρέψει στο σπίτι μαζί τους. Στις 24 Γενάρη 2023 το αίτημά της για αντικατάσταση της προσωρινής κράτησης με περιοριστικούς όρους, απορρίφθηκε και έτσι εκείνη επέλεξε να ξεκινήσει απεργία πείνας διεκδικώντας την αποφυλάκισή της ώστε να βρεθεί κοντά στα παιδιά της. Οι δικαστικές αρχές δεν πτοήθηκαν στο ελάχιστο, με αποτέλεσμα η απεργία πείνας να διακοπεί, χωρίς να ικανοποιηθεί το αίτημά της σε κανένα βαθμό. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο στρέφεται η κοινή γνώμη απέναντι στη μητέρα και οι παιδοβιαστές και ο μαστροπός περνάνε σε “δεύτερη μοίρα”, αλλά ταυτόχρονα η διαδικασία εξάρθρωσης του κυκλώματος trafficking προχωρά με ολοένα και πιο αργούς ρυθμούς καθώς έχει φύγει πλέον από το προσκήνιο και ενισχύεται η δυνατότητα συγκάλυψης αν όχι όλου του κυκλώματος, τουλάχιστον των πιο υψηλά ιστάμενων. Έτσι η μητέρα του 12χρονου κοριτσιού κρατείται ακόμα στις φυλακές Κορυδαλλού και παραπέμπεται και η ίδια σε δίκη για την υπόθεση, ενώ από την αρχή η κόρη της έχει καταθέσει πως δε γνώριζε τίποτα.

Όλο το προηγούμενο διάστημα, το κράτος και οι θεσμοί του αδιαφόρησαν πλήρως για την ψυχική και σωματική υγεία του κοριτσιού και για την εξέλιξη της υπόθεσης. Η τότε υφυπουργός εργασίας και κοινωνικών υποθέσεων Δόμνα Μιχαηλίδου σε ανακοίνωσή της στη Βουλή έβγαλε σε κοινή θέα όλα τα στοιχεία για το πού βρισκόταν η 12χρονη στοχοποιώντας την ακόμη μία φορά, ενώ επιδόθηκε σε ένα μαραθώνιο ψεμάτων προκειμένου να αποδείξει τις ανύπαρκτες κρατικές παροχές και την κρατική πρόνοια απέναντι στην 12χρονη και τα αδέρφια της. Στην πραγματικότητα, το κορίτσι «ανακρινόταν» στην Ασφάλεια, χωρίς καμία πραγματική μέριμνα για το γεγονός ότι πρόκειται για ανήλικο παιδί που έχει υποστεί κακοποίηση, ενώ οι κρατικές παροχές περιορίζονταν σε μία ελάχιστη ποσότητα τροφίμων που δεν αρκούσε ούτε για την επιβίωση ούτε της ίδιας της κοπέλας, πόσο μάλλον ολόκληρης της οικογένειάς της και συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι η μητέρα τους βρίσκεται μακρυά της και φυλακισμένη. Παράλληλα τα ΜΜΕ, έχοντας στα χέρια τους τη δικογραφία, έβγαζαν στη δημοσιότητα πέρα από λεπτομέρειες αναντιστοιχες για μιαν υπόθεση σε εξέλιξη, και στοιχεία για το κορίτσι και της οικογένειά της που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν προς πάσα κατεύθυνση για την περεταίρω τρομοκράτησή της – όπως και έγινε.

Στην προσπάθεια αυτή, ώστε να σταματήσει το κορίτσι να δίνει τα ονόματα των βιαστών της, έχουν γίνει πολλαπλές απόπειρες εκφοβισμού. Σε μία από αυτές άγνωστοι πέταξαν πέτρες στα παράθυρα του σπιτιού της – που υποτίθεται ότι η τοποθεσία είναι άγνωστη(!) Στις 3 Απρίλη, άγνωστοι κουκουλοφόροι επιτέθηκαν μέσα στο σπίτι της θείας της όπου διέμενε και μάλιστα, ενώ υποτίθεται πως βρίσκεται σε καθεστώς προστασίας από το κράτος και την αστυνομία. Μερικούς μήνες πριν, αστυνομικοί, φορώντας μάσκες και κουκούλες σταμάτησαν το αυτοκίνητο της ασφάλειας που μετέφερε το παιδί σπίτι έπειτα από διαδικασία κατάθεσης στις αρχές και τους κατέβασαν από το αμάξι κρατώντας τα όπλα τους προτεταμένα. Και όλα αυτά στις 3 τα ξημερώματα! Τελευταία επίθεση, δέχτηκε το παιδί στα τέλη του Οκτώβρη, όταν την πλησίασε στο λεωφορείο άγνωστος άντρας και την απείλησε ότι θα βλάψει την ίδια και την οικογένειά της αν συνεχίσει να καταθέτει ενάντια στο κύκλωμα trafficking.

Στις 8 Ιανουαρίου του 2024 ξεκίνησε η δίκη. Λίγο νωρίτερα έγινε γνωστό βούλευμα το οποίο προσέθετε περισσότερες κατηγορίες στη μητέρα και ελάφρυνε το κατηγορητήριο του Μίχου. Ουσιαστικά κανένα μέλος του κυκλώματος αυτού δεν κατηγορείται. Από την αρχή της δίκης καλέστηκε συγκέντρωση , η οποία ξεκίνησε με δυνάμεις των ΥΜΕΤ να βρίσκονται στον χώρο και τους κατηγορούμενους να φτάνουν με συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων, ενώ προσπάθησαν να απωθήσουν τους αλληλέγγυους που φώναζαν συνθήματα έξω από την δικαστική αίθουσα. Για άλλη μια φορά οι δυνάμεις καταστολής τρομοκρατούν τον κόσμο που αγωνίζεται. Από εκείνη τη ημέρα μετά από αίτημα του δικηγόρου της 12χρονης, η δίκη λαμβάνει χώρα κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς παρουσία δημοσιογράφων και κοινού. Όσο η δίκη συνεχιζόταν τις επόμενες ημέρες, οι βιαστές και οι δικηγόροι τους ενοχοποιούσαν την 12χρονη καθώς ρωτούσαν τι ρούχα και εσώρουχα φορούσε ενώ επιτίθονταν στον αδελφό της, ο οποίος είχε δηλώσει πως δεν μπορεί να καταθέσει λόγω ζητημάτων υγείας τα οποία μάλιστα έχουν οξυνθεί από τότε που φυλακίστηκε η μητέρα του. Παρά τα προβλήματα υγείας που είναι γνωστοποιημένα με έγγραφα, η αστυνομία πήγε στο σπίτι της οικογένειας στον Κολωνό για να μεταφέρει στο τμήμα τον αδελφό να καταθέσει απέναντι στους βιαστές της αδελφής του. Παρόλες αυτές τις μεθοδεύσεις, ο αδερφός της 12χρονης ολοκλήρωσε την κατάθεσή του, αποστομώνοντας τους συνηγόρους των βιαστών. Η δίκη συνεχίζεται με καταθέσεις μαρτύρων και με ανοιχτό το ερώτημα της εξέτασης της 12χρονης – εξ αποστάσεως – μολονότι οι καταθέσεις που έχει ήδη δώσει το παιδί ήταν απόλυτα σαφείς και πλήρεις, και συνάμα εξαντλητικές, χωρίς καν να τηρούνται τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας ενός ανήλικου θύματος σεξουαλικής κακοποίησης, σε συνθήκες που προσιδίαζαν περισσότερο σε ανάκριση. Ενώ ταυτόχρονα απουσιάζουν από τους κατηγορούμενους άτομα που σχετίζονται με την Greek Mafia, και αποτελούν συνδετικούς κρίκους στην υπόθεση τόσο της Ηλιούπολης όσο και του Κολωνού.

Είναι σημαντικό και ουσιαστικό να αναφέρουμε ωστόσο ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όλες οι πιέσεις που ασκήθηκαν στο κράτος και τους μηχανισμούς του, ώστε να προχωρήσει η εξέλιξη της υπόθεσης αυτής καθώς και όλες οι κινήσεις στήριξης και αλληλεγγύης προς το πρόσωπο της 12χρονης και την οικογένειά της, έχουν προκύψει από τον κόσμο του κινήματος που από την πρώτη στιγμή ύψωσε τοίχος αλληλεγγύης και προστασίας γύρω το θύμα, όπως έχει πράξει αμέτρητες φορές στο πρόσφατο και όχι μόνο παρελθόν.

Η επίσημη πολιτική είναι ενοχοποίηση των θυμάτων και η κάλυψη των βιαστών, δολοφόνων και παιδεραστών και το μήνυμα που στέλνεται από το κράτος και τους μηχανισμούς του, προς πάσα κατεύθυνση – προς κάθε γυναίκα -και όχι μόνο – που έχει πέσει θύμα έμφυλης ή σεξουαλικής βίας, και προς όλα τα επόμενα θύματα είναι ενιαίο και ολοκληρωτικό: τρομοκρατία για όσες επιχειρούν να μιλήσουν και απόπειρα φίμωσης για όλες τις υπόλοιπες! Από το βιασμό της 19χρονης στο Α.Τ. Ομόνοιας από τα ένστολα καθάρματα της ομάδας ΔΙΑΣ, τη συγκάλυψη του παιδοβιαστή Λιγνάδη και το ξέπλυμα του βιαστή και μαστροπού μπάτσου στην υπόθεση trafficking της Ηλιούπολης, μέχρι την αθώωση των βιαστών της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη, των μαστροπών στο “Χωριάτικο” και των μπάτσων που από κοινού με τους Χορταρια και Δημόπουλο δολοφόνησαν τη Zackie Oh, είναι πλέον πρόδηλο και για τους πιο αφελείς ότι η έμφυλη βία είναι συστημική βία και αποτελεί όπλο στη φαρέτρα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού για την καθυπόταξη και των καταπιεσμένων και τη διάχυση του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Σαφέστατα, η εμπιστοσύνη μας απέναντι στην δικαιοσύνη είναι περίπου μηδαμινή. Θα ήταν άλλωστε αφελές από την μεριά μας να σμίγαμε το χέρι με εκείνους που θρέφουν τον Δολοφόνο. Με την έναρξη της δίκης όμως, για μας ξεκινά και ένας αγώνας για την καταδίκη των παιδοβιαστών & όλου του κυκλώματος trafficking, ένας αγώνας που αντιλαμβανόμαστε ότι αφορά όλες μας & όλους μας, ένας αγώνας για κάθε γυναίκα και κάθε παιδί που έπεσε θύμα των κυκλωμάτων trafficking και της πατριαρχικής βίας. Σφίγγουμε τις γροθιές μας και προσφέρουμε ένα χέρι βοηθείας σε κάθε τραυματισμένη γυναίκα απ’ το λεπίδι της πατριαρχίας. Στεκόμαστε δίπλα σε όλους τους καταπιεσμένους και σε όλες τις καταπιεσμένες, σε κάθε θύμα βιασμού, δίπλα σε όποια πλήττεται απ’ το αγκάθι της πατριαρχίας. Η συλλογική μας φωνή μπορεί να σπάσει όλα τα δεσμά και να ρίξει όλα τα τείχη! Οργανωνόμαστε & αγωνιζόμαστε και θα παλεύουμε η μία δίπλα στην άλλη μέχρι να κάνουμε τη φλόγα, φωτιά και να κάψουμε συθέμελα το σάπιο εξουσιαστικό πατριαρχικό σύστημα! Μέχρι να φτιάξουμε έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης!

ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ – ΠΑΠΑΔΕΣ – ΜΠΑΤΣΟΙ & ΝΑΖΙ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΜΑΦΙΟΖΟΙ, ΜΠΑΤΣΟΙ, ΒΙΑΣΤΕΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Ελεύθερες Γυναίκες | Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο και Κόκκινο | μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης-Ομοσπονδίας Συλλογικοτήτων

Η έμφυλη βία είναι θεσμική – trafficking, στρατόπεδα, παιδοβιασμοί

Αλληλεγγύη στη 12χρονη από τον Κολωνό και την οικογένειά της

ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ | ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ

Αθήνα: Μετρό Σεπόλια | 12.00

Θεσ/νίκη: Καμάρα | 13.00

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση

Το κύκλωμα trafficking με θύμα τη 12χρονη από τον Κολωνό είναι ένα θέμα που το τελευταίο
διάστημα τείνει να αποσιωπηθεί από την επικαιρότητα, καθώς η υπόθεση εξελίσσεται πλέον στις δικαστικές
αίθουσες. Ως συλλογικότητα έχουμε ασχοληθεί στο παρελθόν με το συγκεκριμένο θέμα, εστιάζοντας στο
κομμάτι της συγκάλυψης από την πλευρά του κράτους και της αστικής δικαιοσύνης, καθώς και στον ρόλο
που ανέλαβαν τα συστημικά ΜΜΕ για την κάλυψη της υπόθεσης. Με την έναρξη της δίκης και τα νέα στοιχεία
που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, βλέπουμε ότι έχουμε κάθε λόγο να συνεχίσουμε να
παρακολουθούμε την υπόθεση και να βρισκόμαστε σε εγρήγορση.
Η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών στις 8 Ιανουαρίου 2024.
Για την υπόθεση έχουν σχηματιστεί 2 δικογραφίες. Η πρώτη αφορά 26 κατηγορούμενους, στους οποίους
περιλαμβάνεται ο Ηλίας Μίχος. Οι κατηγορίες για τις οποίες παραπέμπεται είναι μεταξύ άλλων: βιασμός
ανηλίκου κατ’ εξακολούθηση, πορνογραφία ανηλίκου, εμπορία ανθρώπων κατ’ επάγγελμα σε βάρος
ανηλίκου, τέλεση γενετήσιας πράξης με πρόσωπο που είναι εν γνώσει του δράστη θύμα εμπορίας ανθρώπων.
Ο Μίχος έχει ήδη αποδεχθεί τις κατηγορίες κατάχρησης ανηλίκου και προμήθειας και κατοχής υλικού
πορνογραφίας ανηλίκων και αρνείται, μέχρι στιγμής, οποιαδήποτε άλλη κατηγορία. Η υπερασπιστική του
γραμμή στηρίζεται στη θέση ότι η ανήλικη επιδίωκε η ίδια την τέλεση γενετήσιας πράξης και φαινόταν, κατά
τα λεγόμενά του, “πεπειραμένη”.
Η υπεράσπιση των 26 κατηγορουμένων επιμένει περίπου στις ίδιες δηλώσεις. Οι περισσότεροι
παραδέχονται πως έδωσαν χρήματα στην ανήλικη, καθώς “συμπονούσαν την κατάστασή της”, αλλά
αρνούνται ότι συνευρέθηκαν μαζί της. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι την πέρασαν για μεγαλύτερη, γύρω στα 16 με
17 χρονών, όπως και την παρουσίαζε ο Μίχος, πιθανότατα για να έχουν ευνοϊκότερη ποινή.
Δε χρειάζεται να είναι κανείς νομικός για να μπορεί να διακρίνει τις σημαντικές ελλείψεις στη
διερεύνηση κρίσιμων σημείων της υπόθεσης. Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε πως ο βασικός
κατηγορούμενος είναι ένας άνθρωπος που έχαιρε εκτίμησης, όχι μόνο της τοπικής κοινωνίας αλλά και
πολιτικών προσώπων, ενώ είχε σχέσεις και με την αστυνομία. Η εικόνα του ευυπόληπτου πολίτη ίσως είναι
αυτή που μπήκε εμπόδιο στις έρευνες, σε συνδυασμό με τις επαφές του με ισχυρά άτομα. Συγκεκριμένα, ο
οίκος ανοχής, τον οποίο θυμάται το θύμα ως τόπο που την πήγαινε συχνά ο Μίχος δεν ερευνήθηκε παρά μόνο
ένα μήνα μετά αφού ταυτοποιήθηκε, και δεν έχει σχηματιστεί καμιά δικογραφία εναντίον των ατόμων που τον
διατηρούν (η ταυτοποίηση του κτιρίου έγινε την 1η Νοέμβρη ενώ η έρευνα την 1η Δεκέμβρη). Επίσης δεν
έχουν ελεγχθεί οι κάμερες στο μαγαζί του Μίχου.
Μέσα σε όλα πρέπει να θυμόμαστε και πως η 12χρονη έχει καταθέσει ήδη πέντε φορές για την πρώτη
δικογραφία, που εκδικάζεται τώρα, καθώς και άλλες δύο φορές για την δεύτερη δικογραφία που παραμένει
ανοιχτή. Όπως μαθαίνουμε από σχετικά δημοσιεύματα (κυρίως από ανεξάρτητα μέσα), η 12χρονη κατά τις
καταθέσεις της φαίνεται να θυμάται με μεγάλη λεπτομέρεια και να περιγράφει με ακρίβεια τα πρόσωπα που
συνάντησε και τα μέρη στα οποία είχε βρεθεί. Παρόλα αυτά, κατά τη 2η δικάσιμο (10/01/24), υποβλήθηκε
αίτημα από την πλευρά των κατηγορουμένων για συμπληρωματική κατάθεση με νέες ερωτήσεις στην
ανήλικη. Προφανώς αυτή η διαδικασία, ακόμα και αν πραγματοποιηθεί με τον τρόπο που προβλέπεται σε
τέτοιες περιπτώσεις (γραπτές οι ερωτήσεις από την υπεράσπιση, κατάθεση με ηλεκτρονικά μέσα σε
ανακριτικό υπάλληλο διορισμένο από το δικαστήριο και βιντεοσκόπηση της κατάθεσης για να προβληθεί στη
δικαστική αίθουσα) μπορεί να επανατραυματίσει το θύμα και να δώσει στην υπεράσπιση την ευκαιρία να
ασκήσει ακόμα παραπάνω πίεση στο παιδί.
Τα συστημικά ΜΜΕ έπαιξαν από την αρχή πολύ σημαντικό ρόλο, τόσο στη διαμόρφωση της κοινής
γνώμης, όσο και στον εκφοβισμό και επανατραυματισμό του θύματος και το ξέπλυμα του θύτη. Είδαμε κανάλια
να συγκεντρώνονται κάτω από το σπίτι της 12χρονης, να βγάζουν στη δημοσιότητα τη φωτογραφία της με
πίξελ, καθώς και τη φωτογραφία της μητέρας της. Παρακολουθήσαμε ρεπορτάζ συνοδευόμενα από εικόνες
που παρέπεμπαν σε πορνογραφικό υλικό και διαβάσαμε άρθρα που χρησιμοποιούσαν παραπλανητική ορολογία,
όπως για παράδειγμα “πελάτες”, “ραντεβού”, “σεξουαλικές επαφές”, “πορνεία” κ.τ.λ., λέξεις που παραπέμπουν
σε συναινετικές πράξεις, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μια υπόθεση βιασμού, κυκλώματος trafficking
και παιδοβιαστών. Η φρασεολογία που χρησιμοποιήθηκε επιλέχθηκε έτσι ώστε να υπηρετήσει τη λογική του
“τα ‘θελε και τα ‘παθε”, να κανονικοποιήσει το victim blaming. Το αποκορύφωμα του κανιβαλισμού ήταν η
αποκάλυψη του τόπου διαμονής της 12χρονης από την υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της
ΝΔ, Δόμνα Μιχαηλίδου, πράγμα που αναδημοσιεύθηκε από τα διάφορα ΜΜΕ και έθεσε σε άμεσο κίνδυνο την
12χρονη, η οποία δέχτηκε δολοφονική επίθεση μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σε συνέντευξή της, η δικηγόρος Αντωνία Λεγάκη εξήγησε πως η υπόθεση του
κυκλώματος με θύμα τη 12χρονη, η υπόθεση της Ηλιούπολης και η υπόθεση που έχει γίνει γνωστή ως Greek
Mafia συνδέονται μεταξύ τους. Παρόλα αυτά, βλέπουμε ότι τα συστημικά ΜΜΕ τηρούν τη χαρακτηριστική τους
στάση, αυτή της συγκάλυψης και του αποπροσανατολισμού, μιας και εξακολουθούν να παρουσιάζουν τις τρεις
αυτές υποθέσεις ως μεμονωμένες. Το γεγονός αυτό μας βάζει σε ακόμα περισσότερες σκέψεις σχετικά με το
τι κρύβεται από πίσω.
Καμία μας δεν πέφτει από τα σύννεφα παρατηρώντας τη στάση των ΜΜΕ, της αστικής δικαιοσύνης και
του πολιτικού συστήματος. Ήδη από την αρχή της υπόθεσης οι προσπάθειες αποσιώπησης είναι εμφανείς,
αφού, όταν η θεία και η μητέρα του θύματος κατήγγειλαν τον Μίχο στο Α.Τ. Κολωνού, η απάντηση που έλαβαν
ήταν να φύγουν. Έπρεπε, τελικά, να πάνε ξανά την επόμενη μέρα, ώστε να τις παραπέμψουν στην Υποδιεύθυνση
Προστασίας Ανηλίκων. Επιπλέον, η σύλληψη του Μίχου έγινε ένα μήνα μετά την καταγγελία, και έτσι του
δόθηκε ο χρόνος να εξαφανίσει τα τυχόν αποδεικτικά στοιχεία.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε αντιμέτωπες με υποθέσεις trafficking, αντιθέτως (και
δυστυχώς, έχουμε φτάσει στο σημείο να) αναγνωρίζουμε αμέσως το μοτίβο που ακολουθείται, κάθε φορά. Οι
κωλυσιεργίες των αρχών, οι μη έγκαιρες ή ελλιπείς έρευνες, οι πιέσεις για αποσιώπηση “επιφανών”
εμπλεκομένων και οι προσπάθειες για εκφοβισμό και επανατραυματισμό του θύματος αποτελούν, όλα μαζί, μια
καθιερωμένη τακτική του συστήματος για τη συγκάλυψη τέτοιων κυκλωμάτων. Η καταδίκη τέτοιων
εγκλημάτων είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένα δικαστικό σύστημα απέναντι στις επιζώσες, όλες εκείνες
τις γνωστές αλλά και τις άγνωστες και αφανείς επιζώσες που έχουν βιαστεί και κακοποιηθεί. Ζητάμε δικαίωση
για τα θύματα χωρίς να έχουμε αυταπάτες για τη λειτουργία της αστικής δικαιοσύνης. Είμαστε και θα είμαστε
στο δρόμο, ώστε να μην αφήσουμε την υπόθεση του Κολωνού να ξεχαστεί. Στεκόμαστε στο πλευρό των
θυμάτων και απέναντι στην έμφυλη βία και την πατριαρχία που την τροφοδοτεί και τη συντηρεί.