Σε εμφάνιση του σε πρωινή ενημερωτική εκπομπή της ΕΡΤ ο γενικός γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας, Οδυσσέας – Ιωάννης Ζώρας, μεταξύ άλλων, χαρακτήρισε “παλιομοδίτικη και αντιαισθητική” αντίδραση την κατάληψη των σχολών, προανήγγειλε την επαναφορά του ν+2 και διαγραφές των “αιώνιων φοιτητών”, όρισε ως αρχή λειτουργίας των ιδιωτικών πανεπιστημίων το 2025 και υπερασπίστηκε την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής.
Συνεχίζοντας την επιθετική πολιτική της η κυβέρνηση αρνείται να ακούσει τους/τις φοιτητές/ριες, μαθητές/ριες, εκπαιδευτικούς και γονείς που αντιτάσσονται στο επερχόμενο νομοσχέδιο, το οποίο ενισχύει τους ταξικούς διαχωρισμούς, υποβαθμίζει τη δημόσια εκπαίδευση και ανοίγει το δρόμο για μία εκπαίδευση προσβάσιμη για λίγους και έχοντες οικονομική επιφάνεια. Μάλιστα αναφέρθηκε σε πανεπιστήμια που έχουν ήδη επιδείξει ενδιαφέρον, με απτές προτάσεις μέχρι στιγμής να αφορούν Κυπριακά πανεπιστήμια. Όπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης Οδυσσέας – Ιωάννης Ζώρας, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια υποθέτουν ότι θα ξεκινήσουν να λειτουργούν από το 2025. Χαρακτήρισε την κατάληψη ως ένα μέτρο “παλιομοδίτικο” και “αντιαισθητικό” καθώς και παράνομο αδιαφορώντας αν πρόκειται για πλειοψηφική απόφαση μέσω των συλλογικών διαδικασιών των φοιτητών/ριών.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στο κομμάτι “των αιώνιων φοιτητών” στο οποίο φάνηκε το δημοσιογραφικό δίδυμο να καίγεται να πληροφορηθεί για τις κυβερνητικές αποφάσεις και το Ζώρα να δηλώνει ότι θα επιστρέψει το ν+2 με μαζικές διαγραφές φοιτητών/ριών, με ορισμένες εξαιρέσεις. Ένα μέτρο που φυσικά δεν θα μπορούσε να αφορά πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης όπως τον Άδωνι Γεωργιάδη όπου χάθηκε το μέτρημα σε ποιο έτος είχε πάρει το πτυχίο του πριν λίγα χρόνια.
Όσον αφορά την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) δήλωσε ότι το Λύκειο μένει σε εκπαιδευτική εγρήγορση και ότι εξαιτίας της ΕΒΕ δεν αποδυναμώνεται η λειτουργία του από τη μαζική αδιαφορία, συνεχίζοντας την κατά το δοκούν παρουσίαση μίας στρεβλής πραγματικότητας και παραβλέποντας την ταξικότητα ενός μέτρου που οδηγεί σε αποκλεισμούς από την τριτοβάθμια εκπαίδευση όσων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν στις αυξημένες οικονομικές απαιτήσεις.
Ο ξιπασμός και η χυδαιότητα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και οι φίλα προσκείμενοι σε αυτήν το ζήτημα της εκπαίδευσης, τις δυνατότητες πρόσβασης και τους ταξικούς διαχωρισμούς που θα ενισχυθούν με τις πολιτικές που ακολουθούν, αποτελεί ένα μέρος μόνο της συνολικής μετατροπής όλων των δημόσιων αγαθών σε εμπορεύματα. Στο βωμό της τουριστικοποίησης, της εμπορευματοποίησης και της προσέλκυσης “επενδυτών” και ευκατάστατων τουριστών/ριών ο δημόσιος χώρος εξαφανίζεται, τα δικαιώματα περιορίζονται περαιτέρω και η ζωή γίνεται αβίωτη σε πόλεις προσβάσιμες μόνο για τους έχοντες. Οι δημόσιες δομές και υπηρεσίες υποβαθμίζονται, λοιδορούνται και ιδιωτικοποιούνται αυξάνοντας τα κέρδη των λίγων και καταδικάζοντας στην ανέχεια τους πολλούς.
Θ.Λ.
