Την Τρίτη 30/01 βρεθήκαμε στην Ιόνιο Ακαδημία στα πλαίσια Εορτασμού των τριών ιεραρχών με παρουσία του πρύτανη Ανδρέα Φλώρου και λοιπών «επισήμων» προσώπων (παπάδες, εκπρόσωποι «σωμάτων ασφάλειας») που μας προκαλούσαν, ανέκαθεν, κάθε είδους απέχθεια. Κατά τη διαρκεία της ομιλίας της υπεύθυνης για την γιορτή καθηγήτριας, άτομα διέκοψαν την ομιλία. Ανέβηκαν στην σκηνή, κρατώντας πανό, και τα υπόλοιπα άτομα ακολούθησαν στην σκηνή φωνάζοντας συνθήματα και πετώντας τρικακια. Για μερικά λεπτά τα άτομα στάθηκαν στην σκηνή φωνάζοντας συνθήματα και αποχώρησαν από το κτήριο, επίσης, με συνθήματα. Η παρέμβαση μας αυτή ήρθε ως μία πρώτη απάντηση στην στάση της πρυτανείας και το σκηνικό που εκτυλίχθηκε την προηγούμενη πέμπτη στο κτήριο με την ομηρία φοιτητ(ρι)ών. (αναλυτικότερα η καταγγελία εδώ : https://www.facebook.com/share/v/A3Jki6epsTKttWtt/?mibextid=WC7FNe )
Ταυτόχρονα η παρουσία μας εκεί ήταν μέρος της γενικότερης στάσης μας απέναντι στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και της αναθεώρησης του άρθρου 16. Όσο αυτοί κάνουν γιορτές με θρησκόληπτες αφορμές, φιέστες για τις επιτυχίες ενός πανεπιστημίου που συνεχώς κοιτάει να συντηρήσει μία «καθώς πρέπει» εικόνα, αδιαφορώντας για τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητ(ρι)ών, εμείς θα στεκόμαστε απέναντι ως μια υπενθύμιση ότι δεν θα αφήσουμε να υποβαθμίσουν άλλο τις ζωές μας. Όσο αυτοί επιλέγουν μία παιδεία που καταρρέει, εμείς επιλέγουμε να βρισκόμαστε παρών σε κάθε αγώνα, αρκεί να χαλάμε τα σχέδιά τους.
Υ.Γ. Όσον αφορά το σχόλιο της ομιλήτριας «Αν αυτή την παιδεία θέλουμε, πραγματικά λυπάμαι.», θα δώσουμε τις απαντήσεις μας στο δρόμο. Άλλωστε, αυτή μπορεί να αρκεστεί σε μία παιδεία που οδηγεί φοιτητά να μην μπορούν να επιβιώσουν από την ακρίβεια και την ανύπαρκτη μέριμνα, που τόσο επικροτεί.
