Αθήνα: 19:00 στη Νομική Αθηνών εκδήλωση για τα εργασιακά
Αλεξανδρούπολη: 20:00 στο Εργατικό Κέντρο Αλεξανδρούπολης, “Η μπότα των αφεντικών πάνω απ’ τα κεφάλια μας”
ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ, ΔΥΟ ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
Από τις αρχές του 2023, 162 άνθρωποι της τάξης μας έχουν χάσει τη ζωή τους στα εργοστάσια, τα εργοτάξια, τις οικοδομές και τους δρόμους: στους χώρους εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας που εδώ και πάνω από μια δεκαετία εντατικοποιείται, απαξιώνεται και απομυζάται προκειμένου το κεφάλαιο να ξεπεράσει τη μακρόσυρτη κρίση αναπαραγωγής του σε βάρος του προλεταριάτου. Το ζοφερό τοπίο των εγκλημάτων του κεφαλαίου που «ζει μόνο ρουφώντας το αίμα της ζωντανής εργασίας» συμπληρώνουν οι χιλιάδες τραυματισμοί εργαζόμενων που σακατεύονται εν ώρα εργασίας -πολλοί από τους οποίους παραμένουν αδήλωτοι- την ίδια ώρα που τετρακόσιοι συνάδελφοί μας πεθαίνουν κάθε χρόνο από κάθε είδους επαγγελματικές ασθένειες, οι οποίες έχουν πολλαπλασιαστεί. Οι εργοδότες όχι μόνο δεν τηρούν τους ελάχιστους κανονισμούς ασφαλείας και υγιεινής της εργασίας που προβλέπονται και οι οποίοι αποτυπώθηκαν στην αστική νομοθεσία μετά από σκληρούς ταξικούς αγώνες, αλλά παραβιάζουν συστηματικά το «εργατικό δίκαιο» ως προς το ωράριο, τις αργίες, τις συνθήκες εργασίας και την ασφάλιση, δεδομένης και της ουσιαστικής απουσίας οποιουδήποτε πραγματικού ελέγχου από τη σκόπιμα υποβαθμισμένη και υποστελεχωμένη Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία μετατράπηκε σε Ανεξάρτητη Αρχή από τον περασμένο Φεβρουάριο, υπό τη διοίκηση ενός μάνατζερ που είχε διατελέσει προσωπάρχης σε μεγάλους καπιταλιστικούς ομίλους (Toyota Hellas, Sprider Stores, Alpha Bank Σερβίας κ.ο.κ.). Η κανονικοποίηση του θανάτου και η απαξίωση της ζωής και της εργασιακής μας δύναμης δεν χαρακτηρίζει όμως αποκλειστικά τις ιδιωτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις και τους ιδιώτες εργολάβους του δημοσίου και των ιδιωτικοποιημένων πλέον επιχειρήσεων κοινής ωφελείας. Σε πολλούς δήμους έχουν σκοτωθεί εν ώρα εργασίας εργαζόμενοι που απασχολούνται στην καθαριότητα (Ζωγράφου, Περιστέρι, Θεσσαλονίκη, Ωρωπός, Μέγαρα, Ασπρόπυργος, Τήνος, Τριφυλία για να αναφέρουμε μόνο τα πιο πρόσφατα περιστατικά) λόγω της υποστελέχωσης και της μη τήρησης των στοιχειωδών μέτρων προστασίας. Η εργαζόμενη που σκοτώθηκε στον Δήμο Ζωγράφου τον Ιούλιο του 2017, συμβασιούχος σε πρόγραμμα του ΟΑΕΔ, εξαναγκάστηκε να αναλάβει εργασία τρεις φορές εντός 33 ωρών, μέσα σε συνθήκες αφόρητης ζέστης. Σε αυτή την περίπτωση εργοδοτικής δολοφονίας εφαρμόστηκε το νόμιμο όριο της ελάχιστης ημερήσιας ανάπαυσης, που είχε περιοριστεί σε 11 από 12 ώρες με τον νόμο 4039 του 2012 (δεύτερο μνημόνιο).
Η επιδείνωση των όρων και των συνθηκών εκμετάλλευσης της εργασίας που συνεχίζεται αμείωτη εδώ και τρεις δεκαετίες είχε ως σημείο καμπής τα σκληρά προγράμματα λιτότητας που επέβαλλε το ελληνικό κράτος σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ τα προηγούμενα χρόνια για να ανασυγκροτηθεί η κερδοφορία των καπιταλιστών και, ευρύτερα, η συνολική διαδικασία αναπαραγωγής του κεφαλαίου πάνω στην απαξιωμένη μισθωτή εργασία. Το πιο πρόσφατο επεισόδιο αυτής της επίθεσης ήταν η ψήφιση του νόμου 5053 («Γεωργιάδη») που ψηφίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ο νόμος 5053 επέκτεινε τον μέγιστο αριθμό ωρών απασχόλησης ανά εβδομάδα από 48 σε 78 ώρες με στόχο την άμεση αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργασίας μέσα από την επέκταση της εργάσιμης ημέρας. Το πενθήμερο, το οκτάωρο και η υπερωριακή αμοιβή καταργήθηκαν και τυπικά νομιμοποιώντας μια κατάσταση που ήδη αποτελούσε καθεστώς σε χιλιάδες επιχειρήσεις με καθεστώς αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας. Το νόμιμο πλέον καθεστώς 13 ωρών την ημέρα/6 ημερών την εβδομάδα μπορεί να επεκταθεί έτι περαιτέρω, καθώς ο ίδιος εργοδότης μπορεί κάλλιστα να εμφανίζεται με διαφορετικούς ΑΦΜ. Ταυτόχρονα, νομιμοποιήθηκε η απασχόληση των εργαζόμενων σε δύο θέσεις εργασίας πλήρους ωραρίου η οποία μέχρι πρότινος πραγματοποιείτο «μαύρα», δεδομένου του εξαναγκασμού που έχει επιβάλλει στις εργαζόμενες η καταβαράθρωση του βασικού αλλά και του μέσου μισθού τα τελευταία χρόνια ως προς την πραγματική του αγοραστική δύναμη. Επιπλέον, με τον νόμο 5053 εισήχθησαν στην Ελλάδα οι «συμβάσεις μηδενικών ωρών» που δημιουργούν ένα εργασιακό καθεστώς αβεβαιότητας και μόνιμης αναμονής το οποίο καθιστά τους εργαζόμενους όμηρους των βραχυπρόθεσμων αναγκών της εκάστοτε καπιταλιστικής επιχείρησης. Ακόμα, ο νόμος «Γεωργιάδη» διευκολύνει τις απολύσεις χωρίς αποζημίωση ακόμα και στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εισάγοντας την έννοια της εξάμηνης «δοκιμαστικής περιόδου» σε συμβάσεις που μπορεί να διαρκούν μόλις ένα έτος, ενώ οι εργαζόμενοι χάνουν επιπρόσθετα σε αυτή την περίπτωση το επίδομα ανεργίας. Όσον αφορά τα εργοστάσια διαρκούς πυράς και τους χώρους εργασίας με τρεις βάρδιες, καταργείται η υποχρεωτική πρόσληψη εργαζόμενων για τη λεγόμενη τέταρτη βάρδια (τη βάρδια του σαββατοκύριακου) και επιτρέπεται η μονομερής επιβολή εξαήμερης εργασίας.
Η εικόνα της στυγνής επιβολής της υπερεργασίας χάριν της κερδοφορίας δεν θα μπορούσε να μη συμπληρώνεται από μέτρα ποινικοποίησης και καταστολής των αγώνων των εργαζομένων. Οι μεγάλες ελλείψεις σε εργατικά χέρια σε αρκετούς κλάδους της οικονομίας (πληροφορική, αγροτική παραγωγή, μεταποίηση, τουρισμός, κατασκευές – μόνο στις κατασκευές το Πολυτεχνείο υπολόγιζε τον περασμένο Φεβρουάριο την «έλλειψη» σε 200.000 εργαζόμενους), από τη σκοπιά της κερδοφορίας, διαγράφουν δυνατότητες για το ταξικό κίνημα καθώς η αυτο-οργάνωση των εργαζόμενων σε ταξικά σωματεία και συλλογικότητες βάσης θα μπορούσε να ανατρέψει τον συσχετισμό δύναμης υπέρ της τάξης μας. Γι’ αυτόν τον λόγο ο νόμος 5053 ποινικοποιεί την απεργιακή δράση, εισάγοντας φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών και πρόστιμο τουλάχιστον 5.000 ευρώ στους απεργούς που περιφρουρούν την απεργία τους ή/και καταλαμβάνουν τους χώρους εργασίας ή τις εισόδους τους. Παρότι οι εργατικοί αγώνες είναι πράγματι αδύναμοι και λιγοστοί απέναντι στην αναγκαιότητα της συγκυρίας, το κεφάλαιο και το κράτος αναγνωρίζουν τις λανθάνουσες δυνατότητες της τάξης μας και τον κίνδυνο που αποτελούν για αυτούς και για αυτό αβαντάρουν την απεργοσπασία με εξοντωτικές ποινές απέναντι σε όσους πάνε κόντρα σε αυτή.
Απέναντι σε αυτή την πολυμέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους, απέναντι στις ακραίες συνθήκες απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και της εργασιακής δύναμης τις οποίες βιώνουμε είναι αναγκαίο να οργανώσουμε αποτελεσματικά τις συλλογικές ταξικές αντιστάσεις μας. Κόντρα στη μετατροπή της ζωής μας απλώς σε έναν αγώνα ατομικής επιβίωσης, κόντρα στην κουλτούρα της ιδιώτευσης και του ενδοταξικού αλληλοφαγώματος, επιδιώκουμε να σταματήσουμε να μετράμε νεκρούς της τάξης μας και να πάψουμε να αντιμετωπίζουμε τον θάνατο στη δουλειά, στον δρόμο, στα τραίνα, στις καταιγίδες και τις πυρκαγιές, ως ένα πιθανό ενδεχόμενο που θεωρείται «μοιραίο». Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι πιο αναγκαία από ποτέ η ανασύνθεση της ισχύος της τάξης μας και η αυτο-οργάνωσή της στη βάση των πραγματικών αναγκών μας. Με τη συμμετοχή όλων μας στους ταξικούς αγώνες, μέσα από τις συνελεύσεις των ταξικών σωματείων μας και τη δημιουργία ευρύτερων αυτο-οργανωμένων ταξικών συλλογικοτήτων, με τη συμμετοχή μας στους καθημερινούς κοινωνικούς αγώνες για όλα τα ζητήματα της καθημερινής ζωής (ζητήματα πόλης, λεηλασίας του φυσικού κόσμου από το κεφάλαιο, καταστολής κ.ο.κ.), με τη συμμετοχή μας στις διαδηλώσεις και την υπέρβαση του ασφυκτικού πλαισίου της αστικής νομιμότητας και των καπιταλιστικών διαχωρισμών στους αγώνες μας, αλλά και μέσα από μικρούς καθημερινούς αγώνες του καθένα και της καθεμίας από εμάς, να προχωρήσουμε την ταξική πάλη, ώστε να μην είμαστε απλώς βέβαιοι ότι όλοι και όλες θα γυρίσουμε στα σπίτια μας μετά την δουλειά αλλά και να αρχίσουμε να συγκροτούμε την ισχύ που θα μας επιτρέψει να τα διεκδικήσουμε όλα. Ώστε να μπορέσουμε να βάλουμε φρένο στις πολιτικές απαξίωσης των ζωών μας από το κράτος και το κεφάλαιο. Ώστε να ξαναβάλουμε μπροστά τα προλεταριακά μας συμφέροντα. Ώστε να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο την ανατροπή του σαθρού καπιταλιστικού συστήματος και τη δυνατότητα του επαναστατικού κοινωνικού μετασχηματισμού προς τον κομμουνισμό και την αναρχία. Μέχρι την αυτοκατάργηση της τάξης μας και όλων των τάξεων.
Πέμπτη, 14/12 στις 19:00 στην Νομική Σχολή Αθηνών (αμφιθέατρο 2, είσοδος απο Μασσαλίας)
Εκδήλωση – συζήτηση με θεματικές:
• Νέος εργασιακός νόμος
• Η εντατικοποίηση της εργασίας και οι εργοδοτικές δολοφονίες
• Η αναγκαιότητα ανασύνθεσης του ταξικού κινήματος
Παρασκευή, 15/12 στις 19:00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέλευση για το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη
Πέμπτη, 14/12 στις 19:00 στην Νομική Σχολή Αθηνών*
Εκδήλωση – συζήτηση με θεματικές:
- Νέος εργασιακός νόμος
- Η εντατικοποίηση της εργασίας και οι εργοδοτικές δολοφονίες
- Η αναγκαιότητα ανασύνθεσης του ταξικού κινήματος
Παρασκευή, 15/12 στις 19:00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέλευση για το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη
[Αλεξανδρούπολη]
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ: “Η ΜΠΟΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΑΣ”
ΠΕΜΠΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 20:00 ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ – ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΑΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ.
Με την συμμετοχή:
-συντρόφου μεταπτυχιακού φοιτητή στο Εργατικό Δίκαιο, σχετικά με τον Νόμο Γεωργιάδη και τις αλλαγές που επιφέρει.
-σύντροφοι από Καβάλα και εργαζόμενοι για τον μεγάλο αγώνα στα Πετρέλαια Καβάλας το 2021, τα συμπεράσματα και τις προοπτικές για την οργάνωση των εργαζομένων.
Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου
