Πανεκπαιδευτική συγκέντρωση, Παρασκευή 10/11 στις 18:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

ΦΩΤΟΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ… ΥΠΟ ΒΡΟΧΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/11


ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΛΜΕ-ΣΕΠΕ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/11, 6.00μμ, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

  • ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ
  • ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ 
  • ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΩΡΑ–ΝΑ ΚΑΛΥΦΤΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΣΧΟΛΕΙΩΝ
  • ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΣΕΠ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
  • ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. ΟΧΙ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΑΕΙ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΘΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Η ακρίβεια, οι συνεχείς ανατιμήσεις στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και ο πληθωρισμός που δεν υποχωρεί, οδηγούν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία στη φτωχοποίηση! Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, η ανυπαρξία μέτρων για προστασία των δασών, αντιπλημμυρικών έργων, αποκαλύπτουν την ανυπαρξία μέτρων της προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Το νέο μισθολόγιο των Δ.Υ. με αυξήσεις-κοροϊδία, 1,5 ευρώ τη μέρα κατά μέσο όρο από 1-1-2024, όταν οι απώλειες των μισθών έφτασαν να είναι 40%.  Με πλειστηριασμούς, τις υπέρογκες αυξήσεις των ενοικίων, τον αντεργατικό νόμο Γεωργιάδη….. η επίθεση στον κόσμο εργασίας είναι συνεχής. Όλα αυτά αποτελούν πλευρές μιας  βαθιά αντιλαϊκής  πολιτικής  της  κυβέρνησης της Ν.Δ., της ΕΕ, και του κεφαλαίου, που βάζει πάνω από όλα το κέρδος των λίγων, δε μετράει η ζωή των πολλών. 

ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Στην εκπαίδευση, η κυβέρνηση επιτίθεται σε όλες τις βαθμίδες: Με την αξιολόγηση, κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών. Με την Ελεύθερη επιλογή σχολείου, διαίρεσης τους σε «καλά» και υποβαθμισμένα. Με το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για να μετατοπίζει την ευθύνη για την πολιτική των περικοπών και της αδιοριστίας.  Με νέα νομοσχέδια για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και κατάρτιση και την ειδική αγωγή. Με την παράκαμψη του άρθρου 16 για την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων.  Με τη μείωση της χρηματοδότησης των σχολείων και του προϋπολογισμού για παιδεία. Με την προσπάθεια επιβολής ενός αυταρχικού πλαισίου και τρομοκράτησης, μέσω μπαράζ διώξεων εκπαιδευτικών. Με τα ακάλυπτα χιλιάδες  κενά σε όλη την χώρα και το απαράδεκτο καθεστώς των προσλήψεων κατά δόσεις – φάσεις,  με αποτέλεσμα χιλιάδες χαμένες ώρες διδασκαλίας. Με την επιβολή του 30ωρου εργασίας στα σχολεία, τις αυθαίρετες εφημερίες, με προφορικές οδηγίες ΔΔΕ για τη δημιουργία όρων τετελεσμένων.  Με παρατυπίες, αδιαφάνεια, βολέματα και εξυπηρετήσεις διοικήσεων και «ΠΥΣΔΕ» προσπαθούν να εκφοβίσουν και να μην υπάρχουν φωνές αντίδρασης στα έργα και τις ημέρες τους και στα αντιεκπαιδευτικά τους σχέδια.  Η κυβέρνηση, εναρμονιζόμενη με την ΕΕ, τον ΟΟΣΑ, τις επιταγές του κεφαλαίου, επιδιώκει την αλλαγή του DNA του δημόσιου σχολείου, να εισάγει στη λειτουργία του ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να διαμορφώσει ένα καθεστώς απόλυτου ελέγχου των εκπαιδευτικών. 

ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ! ΚΑΘΙΣΤΟΥΜΕ ΑΝΕΝΕΡΓΕΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ!

Η νέα ηγεσία του ΥΠΑΙΘΑ επιμένει στην αξιολόγηση, παρά τη σαφή απονομιμοποίησή της με τον μεγαλειώδη αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση. Με την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, τους συντονιστές και τους μέντορες, την ατομική αξιολόγηση η οποία προβλέπεται να γίνει από τον Δ/ντή του σχολείου, τον σύμβουλο ειδικότητας και παιδαγωγικής ευθύνης, επιδιώκει, εκτός των άλλων να υποτάξουν τους εκπαιδευτικούς. Όλοι αυτοί θα μπουν δυο φορές στην τάξη και θα βγάλουν συμπέρασμα για την επάρκεια ή μη των εκπαιδευτικών!! Το κομματικό όργιο στις επιλογές των διευθυντών με τα 20άρια στους “ημέτερους” κατά την αξιολόγησή τους, κάνει ξεκάθαρο το πόσο αντικειμενική και αξιοκρατική είναι αυτή η διαδικασία. Συνεχίζουμε τον αγώνα για να σταματήσουμε την αξιολόγηση με ισχυρό το όπλο της απεργίας αποχής για όλες τις διαδικασίες της. 

Την ίδια στιγμή η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο στην Ουκρανία και στους ευρύτερους πολεμικούς ανταγωνισμούς του κεφαλαίου, η στήριξη του  κράτους – δολοφόνου του Ισραήλ, η πολιτική μαζικής εξόντωσης των Παλαιστινίων από τον ιμπεριαλισμό, τα μεγάλα καπιταλιστικά-γεωστρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή, η ενθάρρυνση και έμπρακτη πολιτική, διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ και την ΕΕ,  διαμορφώνουν ένα ασταθές περιβάλλον, εντείνουν την κούρσα των πολεμικών εξοπλισμών με θύματα λαούς και εργατικά δικαιώματα. Έχουμε χρέος να αγωνιστούμε για την ειρήνη, ενάντια στη σφαγή των λαών, στο πλάι των θυμάτων της ιμπεριαλιστικής  θηριωδίας.

ΑΠΟΦΑΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

Οι εργαζόμενοι και οι εκπαιδευτικοί με τους αγώνες μας οφείλουμε να αλλάξουμε τα δεδομένα. Απαντάμε στην εφ’ όλης της ύλης αντιεκπαιδευτική και αντεργατική επίθεση με αγωνιστικό πρόγραμμα πάλης  υπεράσπισης της δημόσιας εκπαίδευσης και των δικαιωμάτων μας, για την προώθηση των διεκδικήσεων του κλάδου που λύνουν προβλήματα στο δημόσιο σχολείο και καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών. Με μορφές πάλης  ανυποχώρητου αγώνα διαρκείας και Γ.Σ. που θα καθορίζουν κάθε φορά την εξέλιξη του αγώνα.  

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ – ΑΙΤΗΜΑΤΑ

•   Αυξήσεις στους μισθούς. 1.200 ευρώ καθαρά πρώτος μισθός στους νεοδιόριστους και αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ. Ακώλυτη μισθολογική, βαθμολογική εξέλιξη. Καμία σύνδεση αξιολόγησης μισθού.

Αυξήσεις στις συντάξεις. Να σταματήσει το απαξιωτικό καθεστώς των «έναντι» στις συντάξεις. Διπλασιασμό του εφάπαξ.

Να καλυφθούν τώρα όλα τα κενά γενικής παιδείας, ειδική αγωγής, ενισχυτικής, Μ.Ν.Α.Ε., τάξεις υποδοχής, ΔΥΕΠ, σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας.

•   Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών. Μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχουν έστω και μία σύμβαση, αποκλειστικά με το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία. Όχι στο προσοντολόγιο και σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ.

Όχι στην αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων. Κατάργηση του νόμου 4823/2021 και του 4692/20. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο. Να καταργηθούν οι υπουργικές αποφάσεις αξιολόγησης, μέντορες, συντονιστές και ατομικής αξιολόγησης.

  Αντισταθμιστική διδασκαλία (ενισχυτική, πρόσθετη) σε όλα τα σχολεία από την αρχή της χρονιάς.

   Μείωση του αριθμού μαθητών στο τμήμα σε νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, ειδικά σχολεία.

•    Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια και χωρίς όριο ηλικίας.

Όχι στα εξεταστικά πλέγματα στα σχολεία (ΕΒΕ, Τράπεζα Θεμάτων, PISA, Εθνικό απολυτήριο, νέες εξετάσεις σε δημοτικά και γυμνάσια). 

  Όχι στις παραβιάσεις εργασιακών δικαιωμάτων στα σχολεία (ωράριο, εφημερίες, αναπληρώσεις, κ.ά.)

  Όλες οι κατηγορίες των τοποθετήσεων για μονίμους και αναπληρωτές με κριτήρια διαφάνειας και ισοτιμίας. Να σταματήσουν οι παρατυπίες των Διευθύνσεων και των Υπηρεσιακών Συμβουλίων. 

  Να σταματήσουν οι ταχύρυθμες τηλεπιμορφώσεις-διαλέξεις. Ουσιαστική ετήσια επιμόρφωση.

•   Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Δημόσια αγαθά το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, η ενέργεια.

Να μειωθούν οι τιμές στα βασικά είδη και στην ενέργεια. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και του ειδικού φόρου στην ενέργεια. Πλαφόν στις τιμές ρεύματος, πετρελαίου, φυσικού αερίου.

•        Όχι στην καταστολή και την επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία. Καμία δίωξη των αγωνιζόμενων συναδέλφων.

 •        Ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ – Κεφαλαίου.

  Λευτεριά στον Παλαιστινιακό Λαό. Να αποχωρήσει το κράτος δολοφόνος από την Παλαιστίνη. Ίδρυση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους.

•       Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Καμία εμπλοκή της χώρας μας! 

•    Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο, δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή. 

Οργανώνουμε και συνεχίζουμε ανυποχώρητα τον αγώνα για μια ζωή με αξιοπρέπεια και

δικαιώματα, σε ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά και όλη τη γνώση

Ζ΄ Σ.Ε.Π.Ε. Θεσσαλονίκης


Συμμετοχή της Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης στη συγκέντρωση την Παρασκευή 10/11

Κραυγή αγωνίας των συνταξιούχων : Πρώτα η υγεία!

Η τραγική κατάσταση της υγείας πλήττει θανάσιμα τον λαό μας. Ιδιαίτερα τα άτομα  της τρίτης ηλικίας,  εμάς τους συνταξιούχους. Η πλειοψηφία των 35 χιλιάδων μέχρι τώρα θυμάτων της πανδημίας και της εγκληματικής της διαχείρισης είναι συνταξιούχοι απόμαχοι της εργασίας. Η λεγόμενη ευπαθής ομάδα με «υποκείμενα νοσήματα», που είναι όμως ικανή ταυτόχρονα να δουλεύει μέχρι τα 67! (προς το παρόν…). Ανάμεσα στα θύματα και πολλοί συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί. 

Εμείς οι συνταξιούχοι χρειαζόμαστε  λόγω ηλικίας περισσότερο  τις υπηρεσίες υγείας και ακόμα πιο έντονα τα τελευταία χρόνια λόγω διεύρυνσης των συνταξιοδοτικών ορίων και επιβάρυνσης των ανθυγιεινών – νοσογόνων παραγόντων (περιβάλλον , διατροφή, στρες, φτώχια κλπ).

Στα επείγοντα των δημόσιων νοσοκομείων περιμένουμε ατέλειωτες  ώρες για να εξεταστούμε. Για χειρουργείο περιμένουμε μήνες και χρόνια!

Ζούμε με την αγωνία  και τον φόβο της ασθένειας, να μη γίνουμε βάρος στα παιδιά μας ή να μην μας χρειαστούν αυτά. Τα φάρμακα είναι πανάκριβα, τα νοσοκομεία σε παράλυση, χωρίς  ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ΜΕΘ, εξοπλισμό, η πρωτοβάθμια υγεία και η οδοντιατρική περίθαλψη ανύπαρκτες. Η ιδιωτική υγεία παραμονεύει να ξεκοκαλίσει συντάξεις, τα «εφάπαξ» και τις όποιες περιουσίες απόσταγμα μιας ζωής. Όλο και πληθαίνουν τέτοια περιστατικά όπως μας καταγγέλλουν συνάδελφοι και συναδέλφισσες συνταξιούχοι. Όλοι και όλες  προσπαθούμε- σε βάρος της ποιότητας ζωής μας- να  «κρατάμε κάτι στην άκρη για ώρα ανάγκης».  Κι όλα αυτά ενώ έχουμε υποστεί υπέρογκες κρατήσεις «υπέρ περίθαλψης» σε όλη την διάρκεια του εργάσιμου βίου και τώρα από τις πενιχρές συντάξεις μας. Παρ’ όλη την βαριά φορολογία που ροκανίζει ακόμη και τα αναδρομικά μας, ενώ έπρεπε να μας τα επιστρέφουν με τόκο!

Η κυβέρνηση της ΝΔ με μια σειρά νόμους και ρυθμίσεις στοχεύει να   ιδιωτικοποιήσει πλήρως τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων και να νομιμοποιήσει το «φακελάκι», εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγαλογιατρών και των κλινικαρχών, σε βάρος της υγείας όλων μας.  Σε συνδυασμό με  τα απογευματινά χειρουργεία και τον  δυσεύρετο, λεγόμενο προσωπικό γιατρό (‘θυρωρό» φραγής στα δημόσια νοσοκομεία) μιλάμε  πλέον για πλήρη  κατάργηση του ΕΣΥ. Ο ασθενής, αν δεν χώνει βαθιά το χέρι στην τσέπη, αφήνεται στην τύχη του. Όποιος έχει να πληρώσει χειρουργείται άμεσα.

Όχι στο πλιάτσικο στις τσέπες των ασθενών. 

Όλοι οι ασθενείς ανεξάρτητα από το εισόδημα τους να απολαμβάνουν σύγχρονες υπηρεσίες υγείας και να μη στέλνονται ευθέως ή δια της πλάγιας οδού στις ιδιωτικές κλινικές. 

 Δημόσια δωρεάν υγεία για όλο το λαό – Όχι εμπόρευμα και προνόμιο για λίγους!

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

  •   Άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ, προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ΜΕΘ, εξοπλισμό, άνοιγμα των κλειστών νοσοκομείων και δημιουργία νέων, δωρεάν τεστ κλπ.
  • Πρωτοβάθμια δωρεάν φροντίδα υγείας σε  δημόσια κέντρα υγείας σε κάθε δήμο στελεχωμένα με όλες τις ειδικότητες και διαγνωστικά εργαστήρια. Για υψηλού επιπέδου πρόληψη, πρωτοβάθμια περίθαλψη, συστηματική και ολοκληρωμένη φροντίδα του πληθυσμού, έρευνα κλπ. 
  • Γενναία χρηματοδότηση της υγείας σε βάρος των εξοπλισμών, της ενίσχυσης της επιχειρηματικής ελίτ, της εξυπηρέτησης του παράνομου και ληστρικού δημόσιου χρέους.
  • Επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας που θησαυρίζει με το δράμα των λαϊκών ανθρώπων. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν και υψηλού επιπέδου υγεία.
  • Δωρεάν φάρμακα, οδοντιατρική περίθαλψη, φυσικοθεραπείες, γυαλιά, ακουστικά, ορθοπεδικά βοηθήματα, ιαματικά λουτρά για όλους και όλες τους /τις συνταξιούχους. Δημόσια και δωρεάν κέντρα αποκατάστασης.
  • Δωρεάν δημόσιες δομές  και ενίσχυση των οικογενειών για την φροντίδα και νοσηλεία ηλικιωμένων με ανίατες ασθένειες ενάντια στην ντροπή και την αισχροκέρδεια των ιδιωτικών γηροκομείων που πολλαπλασιάζονται συνεχώς και θησαυρίζουν από τις συντάξεις μας.
  • Άμεση απόδοση της σύνταξης, των ταμείων και του εφάπαξ, των κλεμμένων από τις μνημονιακές περικοπές. Πλήρη σύνταξη στα 60 ή 30 χρόνια εργασίας. 
  • Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Όχι στην ακρίβεια στα βασικά αγαθά τρόφιμα, ενέργεια, στέγη κλπ. όπου διοχετεύεται το μεγαλύτερο τμήμα της σύνταξης μας. 
  • Όχι στην ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα  της περιουσίας των ασφαλιστικών μας φορέων. 

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/11
ΣΤΙΣ 6μμ ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
*Στηρίζουμε το μπλοκ των Φ.Σ. Φυσικού και Χημικού, που έλαβαν αγωνιστική απόφαση μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις μέσω ανοιχτών αδιαμεσολαβητων διαδικασιών

να ξανακάνουμε τους φοιτητικούς αγώνες επικίνδυνους ξανά
Εμπρός για συνελεύσεις καταλήψεις πορειες

Αναρχική Συνέλευση φοιτητών/τριών Quieta Movere


Πανεκπαιδευτική πορεία

Τι είναι το ανοιχτό πλαίσιο;

Το ανοιχτό πλαίσιο κατατίθεται στο σώμα της γενικής συνέλευσης και εφόσον ψηφιστεί αποτελεί τον πολιτικό λόγο του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού. Η συγγραφή του γίνεται με όρους συνδιαμόρφωσης, σε μια διαδικασία βάσης, στην οποία αποφασίζουμε να δραστηριοποιούμαστε για τις διεκδικήσεις μας και τις ανάγκες μας χωρίς από τα πάνω υπαγόρευση του πολιτικού πλαισίου και με ισότιμους όρους. Επιδιώκουμε να σπάσουμε τον διαχωρισμό μεταξύ αυτών που γράφουν τον πολιτικό λόγο και αυτών που τον υλοποιούν. Θεωρούμε ότι η δημιουργία ενός φοιτητικού κινήματος που θα αντισταθεί στην υποτίμηση της ζωής μας, οφείλει να συμπεριλάβει και να εμπλέξει ενεργά στις πολιτικές και αγωνιστικές διαδικασίες όσο το δυνατόν περισσότερους φοιτητές και φοιτήτριες.

Πανεπιστημιακή Αναδιάρθρωση

Τα τελευταία χρόνια έχουν περαστεί μια σειρά από νομοσχέδια τα οποία μετατρέπουν ριζικά την μέχρι τώρα λειτουργία του πανεπιστημίου. Το χαρακτηριστικότερο είναι ο νόμος 4777 ο οποίος κατάργησε στην πράξη το πανεπιστημιακό άσυλο δημιουργώντας την πανεπιστημιακή αστυνομία, θεσμοθέτησε τις διαγραφές στα ν+2 έτη, και τα πειθαρχικά. Επίσης νομιμοποιούσε την εγκατάσταση καμερών και συστημάτων “ασφαλείας” (τουρνικέ) στους πανεπιστημιακούς χώρους. Οι κατασταλτικές δυνάμεις εγκαταστάθηκαν στο κάμπους με πρόφαση την ασφάλεια των φοιτητριών. Αλλά στην πραγματικότητα η παρουσία τους εκει αποσκοπεί στην εξασφάλιση ενός αποστειρωμενου κάμπους χωρίς καμία κοινωνικοπολιτική και συνδικαλιστική δράση. Τα πανεπιστήμια, πέρα από έναν χώρο ακαδημαϊκής γνώσης, αποτελούσαν ανέκαθεν ένα σημείο πολιτικής ζύμωσης, η οποία ριζοσπαστικοποιεί το φοιτητικό υποκείμενο και προωθεί τη συλλογικοποιηση έναντι της ατομικής δράσης. Για αυτό τον λόγο με την ύπαρξη αστυνομίας εντός των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων ποινικοποιειται η συνδικαλιστική δράση (εκκενώσεις καταλήψεων, επιθέσεις σε πορείες) και αποσκοπεί στην τρομοκράτηση των ατόμων που επιλέγουν να αγωνιστούν για τις διεκδικήσεις τους. Να σημειωθεί εδώ ότι αντίστοιχη ποινικοποίηση του συνδικαλισμού συμβαίνει ταυτόχρονα στους χώρους εργασίας με διάφορα αντεργατικα νομοσχέδια. (Κρίνονται παράνομες οι απεργίες, και διώκονται ποινικά οι συνδικαλιστές που τις περιφρουρούν). Λόγω των διαγραφών και των εξαντλητικών προγραμμάτων σπουδών, καταλαμβάνεται ένα τεράστιο μέρος του ελεύθερου χρόνου των φοιτητριών. Συνεπώς οποίο άτομο εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές του αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της φοίτησης, πράγμα που το καθιστά ένα καθαρά ταξικό μέτρο. Επίσης σε αυτό το εξαντλητικό πρόγραμμα δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για πολιτικοποίηση και κοινωνικοποίηση. Όλα τα παραπάνω αποσκοπούν στη δημιουργία ενός ατόμου άρτια καταρτισμένο και έτοιμο να απορροφηθεί από την αγορά εργασίας σαν ένα πειθήνιο εργατικό δυναμικό.

Επιπλέον με όλα τα παραπάνω μέτρα επιβάλλεται ένα πανεπιστήμιο των αρίστων το οποίο αποκλείει οτιδήποτε δεν συμβαδίζει με την ακαδημαϊκή “κανονικότητα”. Το πανεπιστήμιο που θέλουμε εμείς, είναι ανοιχτό για όλη την κοινωνία και το υπερασπιζόμαστε σαν έναν δημόσιο χώρο. Οι πολιτικές δράσεις όπως εκδηλώσεις και συνελεύσεις αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας του.

Κόστος Φοίτησης- Λέσχη

Η λέσχη του ΑΠΘ εδώ και πολλά χρόνια, ήταν από τις λίγες ανοιχτές στην κοινωνία λέσχες στη χώρα, οπού ο κόσμος έτρωγε με μοναδικό κριτήριο την πείνα του, γεγονός που αποτελούσε κεκτημένο κοινωνικών και φοιτητικών αγώνων.
Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται πως η λέσχη λειτουργεί με όρους επιχείρησης μέσα στο πανεπιστήμιο, με την εργολαβία να παρέχει επισφαλείς συνθήκες για τους/ τις εργαζόμενους/ εργαζόμενές της, προσλαμβανοντας τους με τρίμηνες συμβάσεις εργασίας, και επιλέγει να μην τις ανανεώνει εκδικητικά, στοχοποιώντας στα μέλη του σωματείου εργαζομένων σίτισης ΑΠΘ. Παράλληλα υποβαθμίζει συνεχώς τις παροχές της (ποιότητα και ποσότητα του φαγητού, αριθμός μερίδων). Η διοίκηση του πανεπιστημίου από μεριά της, ευτελίζει τη λειτουργία της λέσχης, κάνοντας τα πάντα για να διασφαλίσει και την αύξηση των κέρδών των εταιρειών της κοινοπραξίας της εργολαβίας, αδιαφορώντας πλήρως για τη σίτιση.
Αποκορύφωμα αυτής της κατάστασης, αποτελεί η προσπάθεια επιβολής ελέγχου καρτών σίτισης τους τελευταίους 6 μήνες, μιας αυθαίρετης επινόησης που απαιτεί ρευστά κριτήρια, σύμφωνα με τις επιταγές της εργολαβίας, για το ποια άτομα θα τρώνε και ποια όχι. Αυτό έχει αποπειραθεί πολλές φορές και στο παρελθόν και έχει αποτραπεί με σπάσιμο των ελέγχων, ωστόσο τώρα η εργολαβία επιλέγει να κλείνει εκδικητικά τις διανομές φαγητού κάθε φορά που σπάνε οι έλεγχοι, που γίνεται παρέμβαση από συλλογικούς φορείς και σχήματα, που άτομα αρνούνται να ελεγχθούν. Η πολιτική αυτή στοχοποιεί τον αγωνιζόμενο κόσμο, σε συγκατάβαση με τη διοικηση του ΑΠΘ, και δείχνει μηδενική ανοχή σε οποιαδήποτε διεκδίκηση εντός του χώρου του πανεπιστημίου.
Όλη αυτή η κατάσταση πλαισιώνεται από μία μακροχρόνια κρίση και σε συνέχεια της πολιτικής του κράτους να μεταφέρει το βάρος της σε εμάς, αυξάνοντας συνεχώς το κόστος ζωής και φοίτησης και εξευτελίζοντας ταυτοχρόνως τις ανάγκες μας.

Καταστολή

Παράλληλα με τη μετακύλιση της κρίσης του συστήματος στις πλάτες μας και ως απότοκο της την αύξηση του κόστους ζωής , παρατηρείται η αναβάθμιση των κατασταλτικών μεθοδεύσεων του κράτους. Μόλις πριν από λίγες μέρες σκουπίδια της ΟΠΚΕ στην Αθήνα , ύστερα από απόπειρα φασιστικής επίθεσης στα πλαίσια μιας αντιφασιστικής συναυλίας, επιτέθηκαν δολοφονικά στον κόσμο που βρέθηκε εκεί για να αποκρούσει τη φασιστική απειλή και τραυμάτισαν πολύ σοβαρά μια 16χρονη αντιφασίστρια. Το γεγονός αυτό αποτελεί για εμάς μια ακόμα ξεκάθαρη ένδειξη της συνεργασίας συστήματος και φασιστών , καθώς η συσπείρωση του εθνικού κορμού είναι αυτή που σιγοντάρει ο κρατικός μηχανισμός φτάνοντας στο σημείο να κάνει ξεδιάντροπα πλάτες σε τέτοιες επιθέσεις. Την ίδια στιγμή οι μπάτσοι ,εντός και των πανεπιστημίων πλέον, έχουν γίνει μόνιμη εικόνα στη καθημερινότητα μας. Από τις συνεχείς απόπειρες εκκένωσης στεκιων και καταλήψεων (πιο πρόσφατα του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιου του ΕΜΠ και της κατάληψης του Ευαγγελισμού) που αποτελούν τους κυριότερους χώρους πολιτικών δράσεων, χτισίματος κοινωνικών σχέσεων εκτός των κανονικών προτύπων και πολιτικών ζυμώσεων εντός και εκτός των σχολών , ως και τον τραυματισμό αγωνιζομενου κοσμου που υπερασπιζεται την ζωή του ενάντια στην εντατικοποίηση και τον έλεγχο του πανεπιστημίου βλέπουμε τη συστημικη βία να έχει κανονικοποιηθεί στις ζωες μας. Σημαντική συμβολή προς αυτή την κατεύθυνση αποτελεί και η δουλειά των ΜΜΕ που ,σαν καλα τσιράκια της κρατικής προπαγάνδας, προετοιμάζουν τα αφηγήματα που θα καθορίσουν συνειδησιακά τον κόσμο και θα συγκαλύψουν την κρατική τρομοκρατία. Οι μηχανισμοί αυτοί ενεργοποιήθηκαν πρόσφατα για ακόμα μια φορά όταν το κράτος και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί έστησαν δίωξη σε βάρος της συμφοιτήτρια μας Ε. για κατοχή και κατασκευή εκρηκτικού υλικού. Ολόκληρη η υπόθεση αποτελεί ένδειξη της στοχοποίησης που υφίστανται αγωνιστριες μέσα στα πανεπιστήμια στο πλαίσιο της ολομετωπης επίθεσης προς τα εκπαιδευτικά κεκτημένα , τις προσπάθειες αφανισμού της πολιτικοποίησης και της συνδικαλιστικής δράσης εντός των συλλόγων. Η συμφοιτήτρια μας έχει την ηθική και πολιτική στήριξη μας ενάντια στο κλίμα φόβου και καταστολής που προσπαθούν να σπείρουν Πανεπιστήμιο και κράτος.

Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη. Πόλεμος ταξικός-κοινωνικός-διεθνιστικός.

Από τις αρχές του Οκτώβρη το Ισραήλ εξαπέλυσε μαζική εξόντωση έναντι των παλαιστινίων με πρόφαση τις επιθέσεις παλαιστινιακών οργανώσεων κατά του κράτους του Ισραήλ. Η σφαγή των τελευταίων ημερών κλιμακώνεται όλο και πιο έντονα με την διακοπή της πρόσβασης σε βασικές ανάγκες και με τον βομβαρδισμό νοσοκομείου στη λωρίδα της Γάζας. Οι νεκροί ανέρχονται ήδη στους 8.000, ενώ προετοιμάζεται χερσαία επέμβαση στη Γάζα.
Παρολαυτα δεκαετίες τώρα , από τις απαρχές της ίδρυσης του το 1948, το κράτος του Ισραήλ, επιδιώκει τον αφανισμό και τον εκτοπισμό παλαιστινιακών πληθυσμών που διέμεναν στα συγκεκριμένα εδάφη, με την στήριξη των περισσότερων δυτικών κρατων, τα οποία συννενούν στο καθεστώς απαρτχάιντ που έχει επιβληθεί στην Παλαιστίνη (υφαρπαγές γης και κατοικιών,επιθέσεις σε εργάτες, φυλακίσεις και δολοφονίες όσων αντιστέκονται, ενώ όσοι απλά κυκλοφορούν γίνονται στόχοι των ένοπλων παραστρατιωτικών συμμοριών με τη ζωή τους να βρίσκεται υπό συνεχή απειλή).
Δεν μπορεί να παραληφθεί η έμπρακτη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτόν τον πόλεμο τα τελευταία χρόνια με τις συμφωνίες που κλείνει με ΗΠΑ και Ισραήλ (είχε υπογραφεί πρόγραμμα συνεργασίας ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισραήλ που αφορά συνεκπαιδεύσεις αεροσκαφών, ελικοπτέρων και ειδικών δυνάμεων). Η τελευταία εκ των οποίων παρέχει αεροπορική πολεμική βάση στην Ελευσίνα στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, ώστε να χρησιμοποιηθεί σαν ορμητήριο έναντι των Παλαιστινίων.
Σε όλα τα παραπάνω προστίθεται και ο χρόνιος εσωτερικός πόλεμος απέναντι σε μετανάστ(ρι)ες με δολοφονίες αυτών σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα και φυλακίσεις αυτών σε κέντρα κράτησης. Τα πανεπιστήμια της χώρας μας συμμετέχουν στη διεξαγωγή ερευνών για αστυνομία και στρατό και στη κατασκευή drones με τα οποία παρακολουθούνται μετανάστ(ρι)ες. Αυτή η έμμεση εμπλοκή του πανεπιστημίου στον πόλεμο μας αφορά ολα ως φοιτητές/τριες, το ίδιο και το μπλοκάρισμα αυτής.
Η αντίσταση των Παλαιστινίων είναι σημαντική ανά τα χρόνια. Από τη πρώτη Ιντιφάντα τα ταξικά χαρακτηριστικά κυριάρχησαν, καθώς συμμετείχε μεγάλο μέρος προλετάριων, ανεξαρτήτως ηλικίας ή φύλου. Παρόλη την άνοδο των εθνικιστικών και θρησκευτικών στοιχείων, τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά συνεχίζουν να έχουν ισχυρό λόγο στον παλαιστινιακό πληθυσμό και είναι πρωτεύον να μην αλλοιώνονται στις αφηγήσεις του σήμερα και να μην ξεχνιούνται. Θέλουμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στα άτομα που μάχονται ενάντια στον εκτοπισμό τους, που μάχονται για τη ζωή τους. Είναι σημαντική η πληροφόρηση μας να προέρχεται από τον παλαιστινιακό πληθυσμό και να μιλάμε για τα αιτήματα τους, παρά να στεκόμαστε στα αφηγήματα των κρατών που στηρίζουν και ενισχύουν αυτόν τον αφανισμό.

Εξέγερση Πολυτεχνείου

“Ολοι μετέχουν σήμερα στην επέτειο του πολυτεχνείου. Αλλά τότε ενάντια τίνος έγινε η εξέγερση;…Μνημόσυνα,τρισάγια, λιβάνια. Μα οι νεκροί δεν αγωνίστηκαν για αυτά. Δεν ήθελαν να γίνουν εθνικοί ήρωες. Δεν ανήκουν στο έθνος. Στο έθνος ανήκουν οι παπάδες και τα λάβαρα, οι λόγοι και τα στεφάνια των επίσημων. Στο έθνος ανήκουν οι δολοφόνοι των παιδιών, τα παιδιά δεν ανήκουν πουθενά. Το νόημα της εξέγερσής τους δεν χωράει στα εθνικά αστικοδημοκρατικά πλαίσια που θέλετε να το στριμώξετε. Ο αγώνας του Νοέμβρη δεν ήταν αγώνας εθνικός, δεν ήταν καν αγώνας “πολιτικός”. Ήταν επανάσταση.

Πενήντα χρόνια από την εξέγερση του πολυτεχνείου, μία εξέγερση που άλλαξε τις ροές της ζωής σε αυτόν τον τόπο σε κάθε επίπεδο. Πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό. Από τα συντρίμια του πολυτεχνείου, το αίμα των αγωνιζόμενων και τις στάχτες των οδοφραγμάτων κερδήθηκαν πολλά, το χωρίς δίδακτρα δημόσιο πανεπιστήμιο, η δωρεάν σίτιση στους φοιτητές, το Άσυλο ιδεών και ελευθεριών εντός του πανεπιστημίου κι όλα αυτά που καθόριζαν μέχρι πρόσφατα το σύγχρονο πανεπιστήμιο. Απ΄ τα ματωμένα συντρίμια και μέσα απ’ τις στάχτες των οδοφραγμάτων, εκείνου του Νοέμβρη, γεννήθηκαν και γενιές με φλεγόμενες συνειδήσεις και σπίθες στα μάτια, που πιάσαν το ν(ο)ήμα της εξέγερσης και θέλησαν να το συνεχίσουν γιατί κατάλαβαν πως ο πόλεμος ακόμα συνεχιζόταν, αθόρυβα, υπόγεια, πιο ήπια, με άλλα μέσα και ρητορική αλλά συνεχιζόταν… Και φτάνουμε στο σήμερα…με πολλά κοινωνικά κεκτημένα χαμένα, με την ακρίβεια να αδειάζει τα ψυγεία μας και την δωρεάν σίτιση να αμφισβητείται, με την παιδεία να γίνεται εμπόρευμα για λίγους κι εκλεκτούς, με την ελευθερία να συνεπάγεται την άγονη ελευθερία του φιλελευθερισμού που τίποτα δεν ανθίζει πάνω της παρά εκμετάλλευση και καταπίεση. Το βασικό πρόταγμα και κεκτημένο της τάξης μας, ψωμί, παιδεία, ελευθερία, δέχεται λυσσαλέα επίθεση στο σήμερα, στους χώρους μας.

Σε αυτήν την λυσσαλέα επίθεση που μας εξαπολύουν αφεντικά, πολιτικοί και φασίστες, η θέση μας δεν είναι να καταθέτουμε στεφάνια με τους καταπιεστές μας, δεν είναι να αφηγούμαστε ιστορίες για ήρωες λαούς, ούτε να στήνουμε μνημεία στις εξεγέρσεις του χθες όπως μας θέλει η εξουσία κι ένα κομμάτι της δήθεν επαναστατικής αριστεράς, δηλαδή παθητικούς θεατές κι ακολουθητές που ψάχνουν είδωλα να κρεμάσουν τις ελπίδες τους. Εμάς η θέση μας είναι στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες, στον αγώνα για την ανοιχτή λέσχη, στη μαχητική υπεράσπιση του ασύλου και των φοιτητικών κεκτημένων, στην αλληλεγγύη με λαούς που σφαγιάζονται για τα συμφέροντα των καπιταλιστών, στους δρόμους ενάντια στους ένστολους βαρβάρους που έχουν στρατοπεδεύσει στην πόρτα μας και στους φασίστες που ονειρεύονται νέες χούντες και φρικαλεότητες.

Το πολυτεχνείο πέθανε στα μνημεία, τα ευχέλαια και τα στεφάνια, ζήτω το πολυτεχνείο.

Το πολυτεχνείο ζει μέσα στις πύρινες γλώσσες των αγώνων μας, στις σπίθες των ματιών αυτών που στέκονται απέναντι από κράτος και φασίστες.

Δράσεις:

-Ορισμός επόμενης Γενικής Συνέλευσης
-Σύσταση συντονιστικής επιτροπής για την υλοποίηση των δράσεων
-Συμμετοχή σε συντονισμό γενικών συνελεύσεων με άλλους συλλόγους με Ανοιχτά Πλαίσια
-Πανεκπαιδευτική Πορεία Παρασκευή 10/11 18:00 Άγαλμα Βενιζέλου
-Κατάληψη της σχολής μας από Τεταρτη 15/11 εώς και Παρασκευή 17/11
-Πιθανό άνοιγμα εισόδων του campus -Δράσεις επανοικειοποίησης του χώρου στον Πλάτανο -Πορεία Πολυτεχνείου 17/11, 17:00 Πολυτεχνείο

Σύλλογος Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού

Απόφαση Συλλόγου Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου της Τετάρτης 8 Νοεμβρίου

Μοιραστείτε το άρθρο