Κάλεσμα σε συγκέντρωση στο Εφετείο Αθηνών, στη δίκη της Χ.Α ,
τη Δευτέρα στις 30 Οκτώβρη
Ημέρα έναρξης της υπόθεσης αναφορικά με την επίθεση από παρακρατικό τάγμα της Χ.Α. στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια το 2008
“Δεν πολεμάμε τον φασισμό μαζί με την κυβέρνηση, αλλά σε πείσμα της κυβέρνησης. Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί την καταστροφή του φασισμού, γιατί η αστική τάξη είναι υποχρεωμένη να προσφεύγει σε αυτόν, κάθε φορά που βλέπει την εξουσία να της φεύγει από τα χέρια”
Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι
Στις 30 Οκτώβρη αναμένεται να ξεκινήσει στο πλαίσιο του εφετείου της δίκης της Χ.Α., στο Εφετείο Αθηνών, η εκδίκαση της υπόθεσης αναφορικά με την επίθεση που δέχτηκε το στέκι Αντίπνοια το 2008 από παρακρατικό τάγμα της Χ.Α.
«Στις 30 Ιουνίου του 2008, το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια στα Κ. Πετράλωνα δέχεται οργανωμένη επίθεση από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Οι 15-20 παρακρατικοί που κατέφτασαν με μηχανές, αφού έστειλαν «χαιρετίσματα από τη Χρυσή Αυγή» εισέβαλλαν στο χώρο, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό δύο συντρόφων από μαχαίρι. Λίγο αργότερα, κοντά στο στέκι, σταματούν σε τυχαίο έλεγχο τους φασίστες Αθ. Στράτο και Β. Σιατούνη που προσάγονται στο τμήμα Πετραλώνων και το ίδιο βράδυ ομολογούν την εμπλοκή τους στην επίθεση και τη συμμετοχή τους στη Χ.Α. Η επίθεση στο στέκι πραγματοποιήθηκε σε μία περίοδο όξυνσης της κοινωνικής αντιπαράθεσης- που κορυφώθηκε με το ξέσπασμα της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από τους μπάτσους Κορκονέα και Σαραλιώτη -και αποτελεί μέρος των παρακρατικών επιθέσεων που εξαπέλυαν φασιστικές συμμορίες απέναντι σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα με την ανοχή και τη συνενοχή της αστυνομίας».
Η υπόθεση της επίθεσης στο α/α στέκι Αντίπνοια είναι μία από τις δεκάδες υποθέσεις (που αποτελούν όμως, μέρος τους πραγματικού πλήθους των φασιστικών επιθέσεων απέναντι σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένες δομές αγώνα, σε μετανάστες/στριες, σε αγωνιστές/αγωνίστριες) που μπήκαν στη δικογραφία για τη δίωξη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση. Μία δικογραφία που ξεκίνησε να συντάσσεται αφού ο αντιφασίστας Π.Φύσσας έπεσε νεκρός στην Αμφιάλη, στο Κερατσίνι, στις 18 Σεπτέμβρη του 2013, μετά από επίθεση τάγματος της Χ.Α και το μαχαίρι του Γ.Ρουπακιά. Γιατί η δίωξη της Χ.Α από το κράτος στόχευε στην αναχαίτιση της έκφρασης της κοινωνικής οργής για τη δολοφονία του Π.Φύσσα- που αποτέλεσε το αιματηρό αποκορύφωμα των πολυάριθμων φασιστικών επιθέσεων εκείνης της περίοδου (8 μήνες νωρίτερα είχε δολοφονηθεί ο μετανάστης Σ.Λουκμάν, στα Άνω Πετράλωνα από τους φασίστες Λιακόπουλο και Στεργιόπουλο) – επιχειρώντας να αναδειχθεί το ίδιο ως ο μόνος εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας και να επιβληθεί ως ο μοναδικός φορέας της δικαιοσύνης.
Από την πρώτη στιγμή, η απόφαση να εμπλακούμε σε μία δικαστική αντιπαράθεση με τους φασίστες πάρθηκε ως αποτέλεσμα της κατανόησης της θέσης ευθύνης στην οποία βρεθήκαμε ως αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια, στους κινδύνους που ελλόχευαν και στις δυνατότητες που ανοίγονταν για τον αναρχικό και αντιφασιστικό αγώνα, για τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις: “{…}στις 19 Σεπτέμβρη του 2014 θα γίνει το δικαστήριο για την επίθεση στο στέκι . Όπως κάθε στιγμή από τη μέρα της επίθεσης, δεν θεωρούμε ότι αυτή η υπόθεση αφορά μονάχα εμάς. Από τη μία, γιατί αν στο στόχαστρο του παρακράτους τότε μπήκε το στέκι Αντίπνοια και τα πρόσωπα που το στηρίζουν, ήταν γιατί ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα πολλά σημεία αναφοράς στον κοινωνικό-ταξικό αγώνα και από την άλλη δεδομένου του περιεχομένου της δίκης και του ρόλου που θέλει το σύστημα να διαδραματίσει ώστε να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμού του{…}”· στοχεύοντας στην ανάδειξη του ρόλου της αστικής δικαιοσύνης, ως μηχανισμό ξεπλύματος του παρακρατικού τους δεκανικιού, και στην αναχαίτιση της όποιας συσκότισης θα ήθελαν να καλλιεργήσουν σχετικά με την άρρηκτη σχέσης κράτους και παρακράτους και όχι φυσικά από μία θέση αυταπάτης και εμπιστοσύνης τους θεσμούς.
Επιπλέον, από την αρχή και με αποκορύφωμα τις ημέρες εκδίκασης της υπόθεσης του στεκιού στη μεγάλη δίκη της Χ.Α. κληθήκαμε να υπερασπιστούμε και να κερδίσουμε κάτι ακόμα. Απέναντι στην ταυτόχρονη παρουσία φασιστών και αντιφασιστών μέσα στην ίδια αίθουσα, κάναμε ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει πιθανότητα να ανεχτούμε καμία «ειρηνική» συνύπαρξη με τους νεοναζί και το κράτος σε ρόλο επιτηρητή. Το αναρχικό και αντιφασιστικό κίνημα επέβαλλε τους όρους που θα διεξαγόταν αυτή η δίκη, μην αφήνοντας σπιθαμή γης στους νεοναζί να κινούνται ανενόχλητοι, και τους έστειλε στο σπίτι τους. Το πλήθος των κινητοποιήσεων μέσα και έξω από τις αίθουσες τις αστικής δικαιοσύνης στόχευε και πέτυχε να αναδείξει ότι ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αντικρατικός, αντικαπιταλιστικός, αντιθεσμικός, ταξικός και μαχητικός, να μπορέσει να βάλει φρένο στις επιδιώξεις τόσο του κρατικού μηχανισμού, όσο και στην όποια αξιοποίηση της επίθεσης από τη ρεφορμιστική αριστερά. Η οργανωμένη παρουσία του αναρχικού και αντιφασιστικού κινήματος στη δίκη της Χρυσής Αυγής, τις ημέρες εκδίκασης της υπόθεσης για τη δολοφονική επίθεση από τάγμα εφόδου της Χ.Α. στο στέκι Αντίπνοια αποτέλεσε ακόμα ένα σημείο του αγώνα ενάντια στα παρακρατικά τάγματα εφόδου και το κράτος, που τα πριμοδοτεί. Ο φασισμός μπορεί να νικηθεί στο δρόμο από τον κόσμο του αγώνα και η εμπλοκή και παρουσία του κινήματος σε αυτή τη δίκη δεν αποτελεί παρά ακόμα έναν φραγμό απέναντι σε κράτος και φασίστες. Εμπλοκή που δεν περιορίστηκε μόνο στις ημέρες που εκδικαζόταν η δική μας υπόθεση, αλλά υπήρξε δεκάδες φορές, σε όλες τις στιγμές που ο αγώνας το απαιτούσε, με αποκορύφωμα τη μεγαλειώδη κινητοποίηση έξω από το Εφετείο την ημέρα απόφασης.
Στις 7 Οκτώβρη τους 2020, η δίκη ολοκληρώθηκε σε πρώτο βαθμό, με τα περισσότερα ηγετικά στελέχη της Χ.Α. να 
καταδικάζονται και να οδηγούνται μαζί με μόλις 11 άτομα από τα τάγματα εφόδου, για ένα μικρό χρονικό διάστημα στη φυλακή. Στην έναρξη του εφετείου της δίκης της Χ.Α. τον Ιούνιο του 2022 ήδη αρκετοί κατηγορούμενοι βρίσκονται ελεύθεροι, ενώ η δίκη συνεχίζει να αποτελεί φιάσκο δημοκρατίας. Συνεχίζουμε με απόλυτη συνέπεια και συνέχεια και σε συνάφεια με τις πολιτικές επιλογές όλων των προηγούμενων ετών να επιλέγουμε την παρουσία μας στα δικαστήρια, για τους ίδιους λόγους και με τους ίδιους στόχους. Γιατί τίποτα δεν μας χαρίζεται, όλα κατακτιούνται με αγώνα και θα τα υπερασπιστούμε για ακόμη μία φορά. Θα συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που λέγαμε πάντα, δεν θα τους αφήσουμε ήσυχους. Ταυτόχρονα θα αναγνωρίσουμε και θα σταθούμε δίπλα σε αυτούς που συνεχίζουν να δίνουν τη δική τους μάχη, από το δική τους θέση. Δίπλα στους συγγενείς, στους φίλους των δολοφονημένων, των χτυπημένων.
Διανύουμε μία περίοδο που παρατηρείται η άνοδος της ακροδεξιάς σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο φασισμός ως η ακραία έκφανση του ίδιου του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος αποτελεί και τη διέξοδό του. Τα τάγματα εφόδου και οι φασιστικές συμμορίες επιστρατεύονται για ακόμα μία φορά προκειμένου να λειτουργήσουν ως η αντεπαναστατική εφεδρεία του κράτους, πλάι στην επίσημη κατασταλτική εκστρατεία και ως κομμάτι της στρατηγικής της προληπτικής αντιεξέγερσης προκειμένου να αναχαιτίσουν τις όποιες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που αναπτύσσονται απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση κράτους και κεφαλαίου, στη φτώχεια και την εξαθλίωση, στην καταστροφική λεηλασία της φύσης, στο βάθεμα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και στην επιβολή ενός εφιαλτικού μέλλοντος για τους από τα κάτω, στον φασισμό και τον πόλεμο. Απέναντι στις εκατοντάδες δολοφονίες προσφύγων και μεταναστών στα υδάτινα και χερσαία σύνορα, στις φυλακίσεις, τους βασανισμούς, ξυλοδαρμούς και βιασμούς στα σύγχρονα κολαστήρια και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, απέναντι στις δολοφονικές επιθέσεις στους δρόμους της μητροπόλεων όπως τη δολοφονία του Σιράζ Σαφτάρ στον Περισσό και στις επιθέσεις σε αγωνιστές/στρις και συνδικαλιστικές οργανώσεις, στις απαγωγές από κυνηγούς κεφαλών στον Έβρο. Απέναντι στις εκκενώσεις του καταλήψεων αγώνα (με πιο πρόσφατες της κατάληψης του Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο της Κρήτης, και των «Ζιζάνια» και «στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων στην Αθήνα), τους ξυλοδαρμούς σε διαδηλώσεις, τις καταδιώξεις και τις δολοφονίες από τους καουμπόηδες της ΕΛ.ΑΣ. των Ρομά Κ.Φραγκούλη και Ν. Σαμπάνη, και του βασανισμού μέχρι θανάτου του 58χρονου Κώστα Μανιουδάκη στην Κρήτη. Απέναντι στην αφαίμαξη των εργαζομένων, τις εργατικές δολοφονίες και την επίταση των όρων εκμετάλλευσης. Απέναντι στη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό, τον ανορθολογισμό, τον κοινωνικό εκφασισμό και κανιβαλισμό…
Στέλνουμε σινιάλο αλληλεγγύης και υψώνουμε τις γροθιές μας! Δεν θα περάσουν!Καμία υποχώρηση, καμία υποταγή! Συνεχίζουμε για την οικοδόμηση ενός κόσμου Ισότητας, Ελευθερίας, Αλληλεγγύης
Οργάνωση και Αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση
Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΕΣ-ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ-ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
Δευτέρα 30 Οκτώβρη, Εφετείο Αθηνών, 9.00
Ημέρα έναρξης της υπόθεσης αναφορικά με την επίθεση από παρακρατικό τάγμα της Χ.Α. στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια το 2008
Τετάρτη 1η Νοέμβρη, ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 420, Ν.Ηράκλειο, 16.00
Αναρχικό- αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
-Δεν ξεχνάμε τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμαν, του Πετρίτ Ζιφλέ, του Σιράζ Σαφτάρ
-Δεν ξεχνάμε τις εκατοντάδες παρακρατικές δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος προσφύγων και μεταναστών. Ούτε τους χιλίαδες πνιγμούς, τα pushbacks, τις δολοφονίες στα σύνορα, τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και την επιχείρηση εξόντωσής τους από τους κρατικούς μηχανισμούς.
-Δεν ξεχνάμε τις δεκάδες θρασύδειλες νεοναζιστικές επιθέσεις σε καταλήψεις, σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και 
σε αναρχικούς, αριστερούς και αντιφασίστες αγωνιστές. Ούτε τις σφαίρες, τα βασανιστήρια και τους ξυλοδαρμούς από τους ένστολους δολοφόνους της δημοκρατίας στα αστυνομικά μπλόκα, τα τμήματα, τις διαδηλώσεις, τις απεργίες και τις γειτονιές
Μπροστά στην προοπτική έκφρασης της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής που ακολούθησε τη δολοφονία του Π.Φύσσα, το κράτος παραπέμπει σε δίκη τη Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση, επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας. Τόσο ο θεσμικός “αντι”φασισμός που επιχείρησε να ξεπλύνει το κράτος από την ευθύνη του ενορχηστρωτή της παρακρατικής δράσης των νεοναζί και να εδραιώσει τη θεωρία των δύο άκρων, όσο και η ίδια η παρακρατική δράση στο πεζοδρόμιο βρήκαν απέναντι τους τη σθεναρή, αποφασιστική, διαρκή και ανυποχώρητη αντιφασιστική δράση. Οι μαζικές και μαχητικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις ήταν ο πραγματικός φραγμός στην άνοδο των φασιστών και στις επιθέσεις που πραγματοποιούσαν, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν μπει ισχυρά αναχώματα στην επέλασή τους στο δημόσιο πεδίο. Από τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις αντίστασης και μνήμης για τον Π.Φύσσα και το Σ. Λουκμαν, τις μαχητικές συγκεντρώσεις σε διάφορες στιγμές της δίκης της ΧΑ (με κορυφαίο παράδειγμα τη συγκέντρωση και τις συγκρούσεις που ξέσπασαν με φασίστες και μπάτσους εντός της δικαστικής αίθουσας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης του Στεκιού Αντίπνοια), τις κεντρικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και τις εδαφικές μάχες στις γειτονιές, μέχρι τα οδοφράγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης απέναντι στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον πόλεμο. Έτσι η καταδικαστική απόφαση και η φυλάκιση μερικών νεοναζί τρια χρόνια πριν δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «η κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για το κράτος και τους μηχανισμούς του, που γέννησαν, εξέθρεψαν και καθοδήγησαν τα παρακρατικά τάγματα εφόδου της ΧΑ. Καθώς και ούτε να νομιμοποιήσει το πολιτικό σύστημα που γεννά τον φασισμό και ενεργοποιεί την αντεπαναστατική του εφεδρεία και τα φασιστικά τάγματα όποτε τα χρειάζεται προκειμένου να πάρουν τη θέση τους δίπλα στους επίσημους κατασταλτικούς μηχανισμούς ώστε να συνδράμουν στο τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων -ως εργαλείο της αντιεξεγερτικής πολιτικής- και στον εκφοβισμό της κοινωνίας.
Σήμερα το πλήθος των παρακρατικών επιθέσεων από τον Έβρο, όπου κυνηγοί κεφαλών καταδιώκουν και απαγάγουν μετανάστες, μέχρι τα ρατσιστικά δολοφονικά εγκλήματα στις πόλεις αποδεικνύει περίτρανα πως οι μεγαλόστομες «αντι»φασιστικές κορόνες του «τείχους της δημοκρατίας», ο καθεστωτικός «αντι»φασισμός και οι κρατικοί θεσμοί δεν βάζουν εμπόδια στην επέλαση του φασισμού. Κι αυτό γιατί δεν αποτελεί παρά την ακραία έκφραση του ίδιου του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος. Γιατί είναι το ίδιο που δομείται πάνω στην ιεραρχία και στις ανισότητες, συγκροτείται σε κράτη και χωρίζει τον κόσμο με σύνορα και φράχτες, που εξαπολύει πολέμους, φυλακίζει τους εκτοπισμένους από τις εμπόλεμες κοινωνίες, που το ίδιο έχει δημιουργήσει, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους πνίγει στα υδάτινα σύνορα, τους βιάζει και τους δολοφονεί, που πίνει το αίμα εκατομμύριων εργαζομένων στα εργασιακά κάτεργα για να πλουτίζουν οι οικονομικές ελίτ, που οδηγεί στον θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους από την πείνα και από τις ασθένειες, που εξαθλιώνει και φτωχοποιεί την κοινωνική πλειοψηφία, που δολοφονεί όσους θεωρεί περιθωριοποιημένους και περισσευούμενους, που επιχειρεί να τσακίσει όποια και όποιον αγωνίζεται στοχεύοντας στην επικράτηση της απόλυτης σιγής και υποταγής των κοινωνιών στους σχεδιασμούς του.
Διανύουμε μια περίοδο άργιας επίθεσης του χρεοκοπημένου κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος, μια συνθήκη απόλυτης απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, όπου καταδεικνύεται η εγκληματική φύση ενός συστήματος που βρίσκει συνεχώς καινούριους τρόπους να εκμεταλλεύεται, να εξαθλιώνει και να σκοτώνει τους φτωχούς, τους αδύναμους και τους αποκλεισμένους. Είτε πρόκειται για τους μαζικούς πνιγμούς μεταναστών στο έγκλημα της Πύλου, είτε για τις πυρκαγιές που κατακαίουν κάθε χρόνο τεράστιες εκτάσεις, καταστρέφοντας δάση, χωράφια, σπίτια και σκοτώνοντας ανθρώπους και ζώα, είτε για τις πλημμύρες που αφανίζουν ολόκληρα χωριά, είτε πρόκειται πάλι για τον χαμό δεκάδων ανθρώπων σε ελλιπώς συντηρούμενες αμαξοστοιχίες, το κράτος και το κεφάλαιο δείχνουν καθημερινά με τον πλέον εμφανή τρόπο το εγκληματικό τους πρόσωπο.
Ένα σύστημα που παράγει περισσότερα προβλήματα από όσα μπορεί να επιλύσει με τις πολλαπλές και ταυτόχρονες κρίσεις του και τις εγγενείς αντιφάσεις του που το οδηγούν σε αδιέξοδα· και είναι οι συνθήκες ανέχειας και εξαθλίωσης που επιβάλλουν κράτος και αφεντικά, ταυτόχρονα με την καλλιέργεια του ρατσισμού, του εθνικισμού, της μισαλλοδοξίας και της εξατομίκευσης που προωθείται μέσα από τον κυρίαρχο λόγο, τους πολιτικούς εκφραστές του και τα μιντιακά τους φερέφωνα που οδηγούν στην συντηριτικοποίηση της κοινωνικής βάσης και στοχεύουν στη διάλυση των όποιων συλλογικών, κοινωνικών και ταξικών δεσμών· και είναι ο ανορθολογισμός του ίδιου του συστήματος που διαμόρφωσε το έδαφος ώστε να αναπτυχθούν οι συνωμοσιολογικές αφηγήσεις και πλάι σε αυτές να αναγεννηθούν οι νεοναζιστικοί χαιρετισμοί και τα ακροδεξιά παραληρήματα. Και μέσα σε αυτό βρήκαν πάλι χώρο οι φασιστικές γκρούπες προκειμένου να επανεμφανιστούν στο δημόσιο πεδίο και να διαχύσουν το φασιστικό τους δηλητήριο.
Ο φασισμός εμφανίζεται με πολλά διαφορετικά προσωπεία, πότε με τον μανδύα των ταγμάτων εφόδου που επιτίθενται σε αγωνιστές, δομές αγώνα και μετανάστες, πότε με τη μορφή του ανορθολογισμού, με στενή σύνδεση με το βαθύ κράτος και τον σκοταδισμό της εκκλησίας και πότε με τα καλοσιδερωμένα και πανάκριβα κουστούμια των κοινοβουλευτικών εδράνων. Κι αυτό πρέπει να μας εφιστά την προσοχή, καθώς ο φασισμός δεν τελείωσε με την καταδίκη της Χ.Α τρία χρόνια πριν, αλλά βρίσκει καινούριους τρόπους να εμφανίζεται μέσω της κρατικής αρωγής. Το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να παραμείνει σε επαγρύπνηση με βάση το παλιό αναρχικό σύνθημα «Τσακίστε τους Φασίστες». Χρειάζεται να επεκταθεί και να εδραιωθεί η παρέμβαση του αναρχικού-αντιφασιστικού κινήματος στις γειτονιές των πόλεων και της επαρχίας, σε καθημερινό επίπεδο σε όλα τα πεδία (εργασιακοί χώροι, σχολεία, πανεπιστήμια), προκειμένου να απαντιούνται και να εξαλείφονται οι μισαλλόδοξες και ρατσιστικές αντιλήψεις εν τη γενέσει τους.
Απέναντι στα συνεχή κρατικά εγκλήματα σε βάρος των πληβείων και της φύσης, τους χιλιάδες νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο, τις εν ψυχρώ δολοφονίες Ρομά από τα αστυνομικά τάγματα εφόδου της δημοκρατίας και τις διαρκείς κατασταλτικές επιθέσεις εναντίον του αναρχικού αγώνα, των καταλήψεων και των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων μέχρι την επανεμφάνιση των φασιστικών, νεοναζιστικών, δολοφονικών συμμοριών και την κυρίαρχη προπαγάνδα, που προωθεί τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία και γεννά κανιβαλιστικά εγκλήματα, προτάσσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια μεταξύ των καταπιεσμένων. Προτάσσουμε την οργάνωση στη βάση, την ανθρωπιά, την κοινωνική/ ταξική/ διεθνιστική αλληλεγγύη, τις διαχρονικές αξίες της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού, για έναν κόσμο ισότητας, δικαιοσύνης κι ελευθερίας.
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ!
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΕΣ-ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ-ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ:
ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΟΚΤΩΒΡΗ, ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, 09.00 (ημέρα εκδίκασης της υπόθεσης του στεκιού Αντίπνοια στη δίκη της Χ.Α.)
ΤΕΤΑΡΤΗ 1η ΝΟΕΜΒΡΗ, ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 420, 16.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
