Μέσα σε ένα πλαίσιο συνεχούς αύξησης των ελέγχων, των περιορισμών και των αποκλεισμών στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα, με στόχο την εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την αποκόμιση κέρδους για επιχειρηματίες και εργολάβους, η Λέσχη του Α.Π.Θ. λειτουργεί σε καθεστώς επιτήρησης με την υποχρεωτική επίδειξη της κάρτας σίτισης. Εδώ και μήνες φοιτητές/ριες προχωρούν σε συχνές κινητοποιήσεις ενάντια σε κάθε είδους αποκλεισμό, διεκδικώντας την ελεύθερη είσοδο και σίτιση για καθένα και καθεμία που το έχει ανάγκη.
Επιδεικνύοντας εκδικητικότητα κάτω από τις σαφείς οδηγίες του εργολάβου, οι διανομές φαγητού έκλειναν όταν έσπαγαν οι έλεγχοι, αποκλείοντας από το αυτονόητο δικαίωμα στη σίτιση και προσπαθώντας να δημιουργήσουν εντάσεις μεταξύ των φοιτητών/ριών. Ωστόσο ο διαρκής αγώνας που δίνεται συλλογικά αλλά και μεμονωμένα από άτομα που αντιδρούν στο καθεστώς ελέγχου συνεχίζεται.
Έχει γίνει ξεκάθαρο σε κάθε τόνο και με κάθε τρόπο πως οραματίζεται το κράτος και το κεφάλαιο τα πανεπιστήμια και τον τρόπο λειτουργία τους. Επιχειρήσεις κλειστού τύπου για τους λίγους και εκλεκτούς. Κοινωνικός δαρβινισμός με φτωχοποίηση συνολικά της κοινωνίας και εμπορευματοποίηση κάθε πτυχή της ζωής μας.
Κάλεσμα σε μικροφωνική συγκέντρωση και συμμετοχής στις ανοιχτές συνελεύσεις
ΛΕΣΧΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΙΑ ΟΛΑ/ΟΛΕΣ/ΟΛΟΥΣ
Εδώ και 6 μήνες στη Λέσχη ΑΠΘ επικρατεί ένα καθεστώς ελέγχου και επιτήρησης με την υποχρεωτική επίδειξη κάρτας σίτισης για την είσοδό μας. Από την άνοιξη γίνονται συνεχείς προσπάθειες παρέμβασης στη λέσχη και σπάσιμο των ελέγχων τόσο από οργανωμένο κόσμο όσο και από άτομα που αρνούνται να πειθαρχήσουν στη νέα τάξη των πραγμάτων που επιβάλλει ο εργολάβος. Σε κάθε παρέμβαση οι διανομές έκλειναν εκδικητικά, μια πρακτική που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Οι διανομές κλείνουν είτε όταν ο έλεγχος σπάει είτε όταν πρωτοβουλιακά άτομα δεν συμμορφώνονται με τα νέα δεδομένα.
Το πανεπιστήμιο υποχρηματοδοτεί, ευτελίζει εντελώς την λειτουργία της λέσχης, μιας και δεν ενδιαφέρεται για το αν θα φας ή όχι, και ορίζει τον εργολάβο υπεύθυνο για την διαχείρισή της παρουσιάζοντάς τον ως το μέτρο «εξυγίανσης» της. Η λέσχη πλέον λειτουργεί σαν επιχείρηση και προσπαθεί να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της με όποιο κόστος, υποβαθμίζοντας τις μερίδες φαγητού τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά ενώ παράλληλα αναγκάζει τα εργαζόμενα να ζουν στην επισφάλεια με 3μηνες συμβάσεις εργασίας.
Το όραμα πανεπιστημίου και εργολαβίας για τη λέσχη είναι ένα μαγαζί εντός του πανεπιστημίου, στα πρότυπα της λέσχης του ΠΑΜΑΚ και των εστιών. Τα κριτήρια για τη δωρεάν σίτιση πλέον έχουν αυστηροποιηθεί, κάτι που θα επιδεινώνεται συνεχώς με στόχο τον αποκλεισμό όλο και περισσότερο ανθρώπων. Μάλιστα η υπεύθυνη της λέσχης δήλωσε πως όσα από εμάς δεν πληρούμε τα κριτήρια θα πρέπει να πληρώνουμε αντίτιμο για να τρώμε.
Σε μία περίοδο όπου το κόστος ζωής ολοένα διογκώνεται, βλέπουμε τις επιθέσεις κράτους και αφεντικών να κλιμακώνονται και να στοχεύουν κεκτημένα, όπως και την δωρεάν σίτιση στη λέσχη ΑΠΘ. Για εμάς η λέσχη είναι ένας χώρος ανοιχτός σε όλα μας, μεταναστά, άστεγες, εργαζόμενους, φοιτητές/τριες με μοναδικό κριτήριο για την πρόσβασή μας την πείνα μας. Η παρουσία μας και η διεκδίκηση στη λέσχη θέλουμε να είναι συνεχής, να συλλογικοποιηθεί και να πλαισιωθεί από όλα μας, φοιτητά και μη.
Μικροφωνική για τη Λέσχη του Α.Π.Θ., Σάββατο 14/10 στις 18:00 στην Καμάρα
Για αυτό καλούμε σε Ανοιχτή Συνέλευση την Τετάρτη 18/10 στις 15:00 στο παρκάκι στην Άνω Λέσχη.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ-ΚΑΜΙΑ ΚΑΡΤΑ
ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/Α/ΟΥΣ
Ανοιχτή Συνέλευση για τη Λέσχη του ΑΠΘ
