Πανελλαδική απεργία ενάντια στο νέο αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης, Πέμπτη 21/9

Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη – Πανεργατική απεργία

Το νομοσχέδιο Γεωργιάδη ΔΕΝ θα περάσει!
Να τελειώνουμε με την κυβέρνηση της καταστροφής

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11πμ Πλατεία Κλαυθμώνος

Απεργιακός ξεσηκωμός σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για να μην περάσει το νομοσχέδιο έκτρωμα του Γεωργιάδη, που στόχο έχει να διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις και να απαγορέψει ουσιαστικά την απεργία, φυλακίζοντας απεργούς.

Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη, φέρνει τις επόμενες ημέρες για ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο του Γεωργιάδη. Πρόκειται για μια μεγάλη επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη σε όλα τα επίπεδα και νέα δώρα για τα αφεντικά.

• Καταργεί το 8ωρο και φέρνει την εργασία μέχρι 13 ώρες τη μέρα. Ένας εργαζόμενος θα δουλεύει το 8ωρο του στο αφεντικό και μετά ένα ακόμη 5ωρο σε έναν εργολάβο που θα τον «νοικιάζει» στο ίδιο αφεντικό. Έτσι ο εργοδότης δε θα χρειάζεται να πληρώνει ούτε υπερωρίες ούτε τίποτε. Ουσιαστικά αυτό που λέει η κυβέρνηση είναι ότι αν δεν μπορείτε να ζήσετε από τον μισθό σας, δε θα κάνουμε αυξήσεις αλλά θα δουλεύετε μέχρι 13 ώρες για να μπορέσετε να έχετε εισόδημα που θα σας επιτρέπει να καλύψετε τις ανάγκες σας.

• Για τον κόσμο της ανεργίας, αντί για προσλήψεις στις ρημαγμένες υπηρεσίες και μονιμοποιήσεις των δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων, η κυβέρνηση φέρνει τις συμβάσεις «μηδενικών ωρών» ή «κατά παραγγελία» των αφεντικών, που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι δε θα ξέρουν πότε και για πόσες ώρες θα δουλέψουν, ούτε τι χρήματα θα πάρουν. Απλά θα περιμένουν μια μέρα πριν ειδοποίηση από το αφεντικό.

• Και επειδή η κυβέρνηση ξέρει ότι η πολιτική της σημαίνει τεράστιες εργατικές αντιδράσεις, το νομοσχέδιο προσπαθεί να απαγορέψει ουσιαστικά τις απεργίες χτυπώντας τους απεργούς, μια που το νομοσχέδιο Χατζηδάκη δεν κατάφερε ουσιαστικά να σταματήσει καμία απεργία. Γι αυτό απειλούν ότι όποιος απεργός είναι στην απεργιακή περιφρούρηση «ασκεί ψυχολογική βία» στους απεργοσπάστες και φυλακίζεται για 6 μήνες πληρώνοντας και 5.000 ευρώ πρόστιμο.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι πανεργατική απεργία για να μην επιτρέψουμε καν στην κυβέρνηση να φέρει αυτό το νομοσχέδιο στη Βουλή. Χρειαζόμαστε πανεργατική απεργία, για να τσακίσουμε την κυβέρνηση που με την πολιτική της έχει σπείρει τον θάνατο και την καταστροφή. Από τα Τέμπη μέχρι την Πύλο και από το δάσος της Δαδιάς μέχρι τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία, ένοχος για όλη αυτήν την καταστροφή και τον θάνατο είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η πολιτική της.

Η πολιτική που σκορπάει απλόχερα δις για εξοπλισμούς, για τη Φρόντεξ και το ΝΑΤΟ, για επιδοτήσεις στα αφεντικά και δε δίνει ούτε ψίχουλα για τη δασοπροστασία, για πυροσβεστικά μέσα, για προσλήψεις προσωπικού, για αντιπλημμυρική προστασία και για τους μισθούς μας. Είναι η πολιτική που προσπαθεί να στοχοποιήσει πρόσφυγες και δυναμώνει την ακροδεξιά. Η πολιτική ενός καταστροφικού συστήματος που για να εξασφαλίσει τα κέρδη των καπιταλιστών, τσακίζει το περιβάλλον και δολοφονεί καθημερινά ανθρώπους.

Αυτήν την πολιτική και αυτήν την κυβέρνηση μπορούμε να τους τσακίσουμε. Ο Μητσοτάκης ανέβαλε την επίσκεψη του στη Θεσσαλονίκη κάτω από τον φόβο των μαζικών αντιδράσεων. Η κρίση της κυβέρνησης χτυπάει κόκκινο και οι παραιτήσεις των υπουργών μέσα σε 100 μέρες διαδέχονται η μία την άλλη. Σε αυτές τις συνθήκες το ξεδίπλωμα του απεργιακού κινήματος της εργατικής τάξης, μπορεί να τσακίσει όλα τα σχέδια κυβέρνησης, αφεντικών και ΕΕ. Την προσπάθεια τους δηλαδή να βάλουν την εργατική τάξη να πληρώσει ξανά για την κρίση και την καταστροφή που φέρνουν οι πολιτικές τους.

Η πανεργατική απεργία να γίνει το βήμα για να κλιμακώσουμε με απεργίες διαρκείας σε όλους τους κλάδους. Στα Νοσοκομεία για να σώσουμε κόσμο από την υγειονομική βόμβα στη Θεσσαλία και σε όλη τη χώρα. Στην Εκπαίδευση για να υπερασπίσουμε το δημόσιο σχολείο. Στους ΟΤΑ για να μπορέσουν οι δήμοι να στηρίξουν τον κόσμο που έχει πληγεί από τις καταστροφές. Σε όλους τους κλάδους δημόσιου και ιδιωτικού για να σπάσουμε τη λιτότητα τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και για να υπερασπίσουμε τη δυνατότητα μας να απεργούμε και να αγωνιζόμαστε.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
www.syntonismoskd.blogspot.gr • 6983 463840 • syntonismoskd@gmail.com

Όλοι στην απεργία Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη

Κάτω τα χέρια από το 5μερο, 8ωρο, τα εργασιακά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα

Συγκεντρώσεις:

Αθήνα: Πλατεία Κλαυθμώνος, 10:30

Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου, 10:30

Παρά την προπαγάνδα περί “ανάπτυξης” που συνεπάγεται η “πολιτική σταθερότητα” της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη, η αλήθεια για τον ελληνικό καπιταλισμό είναι εντελώς διαφορετική. Η υποβάθμισή στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και η αποσάθρωση της παραγωγικής του βάσης φαίνονται μη αναστρέψιμα. Ενώ οι παραγωγικές επενδύσεις απουσιάζουν σχεδόν παντελώς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να προωθεί μια από τις πιο εκφυλισμένες εκδοχές του νεοφιλελευθερισμού: αρπαγή και λεηλασία του κοινωνικού πλούτου, αεριτζίδικες μπίζνες με τον τουρισμό και την πράσινη ανάπτυξη, κερδοσκοπία στα ακίνητα. Το πλιάτσικο πάνω στα κονδύλια των ευρωπαϊκών ενισχύσεων και η αρπαγή του δημόσιου πλούτου μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, η συσσώρευση των χρεών παρά τα κέρδη που αποφέρουν στα κυρίαρχα και πιο παρασιτικά κομμάτια της αστικής τάξης οδηγούν σε ένα νέο κραχ την οικονομία, αργά ή γρήγορα.

Ο καπιταλισμός σαπίζει και για να επιβιώσει πρέπει να επιτίθεται συνέχεια, όλο και πιο σκληρά στους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Ένας διαρκής ταξικός πόλεμος χωρίς κανένα συμβιβασμό είναι το πρόγραμμά της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η παγίωση του Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης παράλληλα με το νέο κύμα φτωχοποίησης η συνέχιση της φοροληστείας πάνω στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Η προσπάθεια να νομοθετήσει μέσα στον πρώτο χρόνο της νέας θητείας της όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος από το καταστροφικό της πρόγραμμα.

Ήδη ξεκίνησε με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο του υπουργού Άδωνη Γεωργιάδη που σε συνέχεια του νόμου Χατζηδάκη και των αντεργατικών νόμων όλων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ κλπ) προσπαθεί να ξεθεμελιώσει το εργατικό δίκαιο, τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας και τα κατακτημένα με εργατικούς αγώνες δεκαετιών δικαιώματα. Να θεσμοθετήσει την εργασιακή ζούγκλα που ισχύει σε μεγάλο βαθμό και σήμερα, αλλά που δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί απόλυτα με το υπάρχον νομικό πλαίσιο. Να ρίξει ακόμα περισσότερο τους μισθούς των εργαζομένων. Να διαλύσει τη συνοχή της εργατικής τάξης και να επιβάλει την πλήρη ατομικοποίηση των εργαζομένων και των όρων εργασίας τους.

Όλα αυτά ντύνονται με ωραία λόγια και συνοδεύονται από μερικές διατάξεις που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να είναι θετικές, αλλά δεν κρύβουν τον αντιδραστικό του χαρακτήρα. Σε συνέχεια των μνημονιακών δεσμεύσεων για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του ορισμού από το κράτος του κατώτατου μισθού, του νόμου Χατζηδάκη και των εφαρμοστικών διατάξεών του επιχειρείται σήμερα μία τομή. Το νομοσχέδιο αυτό εντάσσεται σε μια σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων που σταδιακά επιβάλλουν το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης και απογυμνώνουν την αγορά εργασίας από κάθε προστατευτικό πλαίσιο. Και αυτό παρουσιάζεται σαν προσπάθεια να “αντιμετωπιστεί” η μαύρη εργασία νομιμοποιώντας την! Εφόσον στην πραγματικότητα σήμερα καταπατούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων σε ωράρια, αμοιβές και ασφάλιση, το νέο νομοσχέδιο έρχεται να νομιμοποιήσει αυτές τις πρακτικές υποτίθεται για να μην υπάρχουν παρανομίες! Συνειδητά και για αποφύγουν τις μεγάλες αντιδράσεις των εργαζομένων επιλέγουν τη σταδιακή εφαρμογή του σχεδίου τους με νέα νομοσχέδια ακόμα και κάθε χρόνο.

Βασική επιδίωξη του νέου νομοσχεδίου είναι η εδραίωση του διευθυντικού δικαιώματος. Η διάταξη για τις μηδενικές ώρες μπορεί να αποσύρθηκε αλλά για τις “επί παραγγελία συμβάσεις” για έκτακτες ανάγκες παραμένει. Σκλαβώνει τον εργαζόμενο σε αναμονή της κλήσης για εργασία όταν και αν θέλει ο εργοδότης. Σε μια τέτοια σχέση, στην ουσία δεν μένουν μέσα στον εργαζόμενο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Επιβάλλεται η ακραία ατομικοποίηση στους εργαζόμενους με το πρόσχημα της εφαρμογής κοινοτικής οδηγίας για την “πρόβλεψη των όρων εργασίας”. Η εργασιακή ανασφάλεια νομιμοποιείται και θεσμοθετούνται στην ουσία σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.

Υπάρχει σαφής και ευθεία επιδίωξη της μη αύξησης των μισθών. Αυτό κρύβεται πίσω από τις διακηρύξεις περί δικαιώματος στην πρόσθετη εργασία πέραν του συμβατικού, σήμερα, ωραρίου των 40 ωρών εβδομαδιαίως παρέχοντας το τυράκι της προσαύξησης 30% του ημερομισθίου της 6ης ημέρας εργασίας. Μετά από χρόνια παραβιάσεων και καταστρατήγησης των όρων εργασίας που ορίζονται από το νομικό πλαίσιο του ν. 1264, η κυβέρνηση έρχεται να νομιμοποιήσει αυτές τις παραβιάσεις και να τους δώσει καθολική ισχύ. Με το πρόσχημα ότι πολλοί εργαζόμενοι για να ανταπεξέλθουν στη φτώχεια και τους μισθούς πείνας εργάζονται “μαύρα” και παράνομα πέρα από τις 8 ώρες ημερησίως, νομιμοποιείται αυτή η κατάσταση ώστε ο εργαζόμενος να “μπορεί”, λες και είναι ατομική του επιλογή και επιθυμία, να εργάζεται έως 13 ώρες ημερησίως, σε περισσότερους από έναν εργοδότες. Το “επιπλέον” αυτό εισόδημα πολύ γρήγορα θα φανεί ότι δεν είναι ούτε φιλοδώρημα. Στην ουσία, για να καλύψουμε τις ανάγκες μας θα δουλεύουμε όλη μέρα για τον ίδιο πενιχρό μισθό.

Σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τις ατομικές συμβάσεις εργασίας και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την επιμήκυνσή του δηλαδή, οδηγούμαστε σε μία κατάσταση όπου στην κυριολεξία θα ζούμε για να δουλεύουμε αντί να δουλεύουμε για να ζούμε. Η θεσμοθέτηση της ψηφιακής κάρτας εργασίας δεν λύνει κανένα από τα προβλήματα που υπάρχουν ήδη ή τα νέα που δημιουργούνται. Ενώ υπό προϋποθέσεις και κάτω από διαφορετικό συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στο εργατικό κίνημα και την αστική τάξη θα μπορούσε να είναι ένα εργαλείο ελέγχου των ωρών εργασίας, σήμερα η εφαρμογή της δεν είναι τίποτα άλλο από επιβεβαίωση της εξουσίας των αφεντικών πάνω στους εργαζόμενους. Πρώτα απ΄ όλα κανείς δεν εγγυάται την ορθή καταγραφή των ωρών εργασίας και ότι δεν θα υπάρχει παραποίηση. Πιο σημαντικό όμως είναι ότι με τη χρήση της ψηφιακής κάρτας εργασίας οι εργοδότες απαλλάσσονται από την υποχρέωση προαναγγελίας των υπερωριών και μπορούν να ενημερώνουν τους εργαζόμενους για την υποχρέωση της επιπλέον εργασίας ακόμα και την τελευταία στιγμή, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα άρνησης, χαρακτηρίζοντας τις επιπλέον ώρες ως υπερεργασία και όχι υπερωρία που αμείβεται περισσότερο. Μαζί με τη θεσμοθέτηση της εξαήμερης εργασίας, πάλι χωρίς την υποχρεωτική συναίνεση των εργαζόμενων, διαμορφώνονται συνθήκες “γαλέρας” από τις οποίες ο κάθε εργαζόμενος ατομικά είναι αδύνατον να ξεφύγει.

“Κορωνίδα” όλων αυτών και απαραίτητο επιστέγασμα οι αντισυνδικαλιστικές διατάξεις που θεσμοθετούνται. Το νομοσχέδιο είναι βαθύτατα αντιδραστικό και αυτό γίνεται σαφές στις διατάξεις για την “προστασία του δικαιώματος στην εργασία”. Στοχεύει ευθέως στο χτύπημα του συνδικαλισμού και των αγώνων των εργαζομένων. Η προστασία της απεργίας και η περιφρούρησή της ποινικοποιούνται με βαριές ποινές φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματικού προστίμου τουλάχιστον 5000€. Είναι τόσο το μένος τους που νομοθετούν την ποινική δίωξη ακόμα και για υποτιθέμενη “ψυχολογική βία” εναντίον όσων “επιθυμούν να εργαστούν”, κάτι το οποίο είναι ασαφές και είναι φανερό πως μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους μόνο και μόνο για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους. Στην ουσία, και σε συνδυασμό με τις διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη, είναι η νομιμοποίηση της απεργοσπασίας και ένα βήμα πριν την νομοθετική απαγόρευση της απεργίας!

Αντίθετα από τον θετικό τρόπο που παρουσιάστηκε, το νομοσχέδιο συνολικά είναι μια ποιοτική αναβάθμιση της επίθεσης προς τους εργαζόμενους, μια προσπάθεια να χτυπηθεί ο πυρήνας των εργατικών δικαιωμάτων και να κατακερματιστεί η ενότητα της εργατικής τάξης. Όλα όσα περιγράφει ισχύουν σε ένα βαθμό και σήμερα, χωρίς να είναι νομιμοποιημένα. Η θεσμοθέτησή τους θα δημιουργήσει μια κατάσταση ποιοτικά διαφορετική για τους εργαζόμενους που θα δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, ατομικοποιημένα και χωρίς να μπορούν να διεκδικήσουν συλλογικά. Η απάνθρωπη και υποκριτική λογική της θεσμοθέτησης της επιπλέον εργασίας και της δουλοποίησης των εργαζόμενων στο όνομα της υπαρκτής ανάγκης για αύξηση του μισθού δεν έχει καμιά σχέση με την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων – το αντίθετο. Γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί αυτή η κατάσταση ως ελεύθερη επιλογή του εργαζόμενου για μεγαλύτερο εισόδημα, ως ατομικό του δικαίωμα, ενάντια στα συλλογικά κατακτημένα δικαιώματα της εργατικής τάξης και τη συλλογική προστασία των εργαζομένων. Να παρουσιαστεί ως λογικός ο παραλογισμός της ατομικής διαπραγμάτευσης με τον εργοδότη, λες και ο εργαζόμενος ατομικά έχει την ίδια διαπραγματευτική ισχύ με τα αφεντικά. Να γίνει αποδεκτή η υποταγή στην αδιέξοδη λογική του να δουλεύει κανείς όλη μέρα για ένα ξεροκόμματο, κι όσο περισσότερο δουλεύει τόσο λιγότερα να παίρνει.

Σε αυτές τις συνθήκες το σύνθημα “Να μη ζήσουμε σαν δούλοι” επανέρχεται πιο επίκαιρο. Με τις δικές μας δυνάμεις και τους αγώνες μας, με την ενότητα της τάξης μας ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε, με ένα μεταβατικό πρόγραμμα διεκδικήσεων ενάντια στη σαπίλα του συστήματος. Οικοδομώντας την πολιτική δύναμη μέσα στους εργαζόμενους που θα παλεύει για αυτό πρόγραμμα, για να υιοθετηθεί από την πλειοψηφία της εργατικής τάξης.

• Για λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους χωρίς μείωση αποδοχών. 35ωρο, πενθήμερο, και δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας, μισθοί σύμφωνα με τις ανάγκες μας με αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή για την αντιμετώπιση της ακρίβειας.
• Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών μνημονιακών νομοσχεδίων
• Ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων, κρατικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο των τομέων κλειδιών της οικονομίας και των επιχειρήσεων που απολύουν.
• Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο – να πληρώσουν οι πλούσιοι. Δημόσια δωρεάν υγεία, παιδεία, ασφάλιση.
• Διαγραφή του χρέους, έξω από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς όπως το ΝΑΤΟ.
• Σταμάτημα των πολεμικών εξοπλισμών – διεθνιστική αλληλεγγύη με το τούρκικο προλεταριάτο.
• Για μια κυβέρνηση των εργαζομένων, τη μόνη που μπορεί να επιβάλει αυτό το πρόγραμμα, μέσα σε μια Ευρώπη των εργαζομένων και των αγώνων τους.

Αντεπίθεση των Εργαζομένων

ΠΕΜΠΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ. ΟΛΕΣ / ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΟΛΕΣ / ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

που αποφάσισε το ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ (ΕΚΑ)

Να μην ψηφιστεί το αντεργατικό νομοσχέδιο κυβέρνησης / Γεωργιάδη

Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Απεργιακή Συγκέντρωση

11.00 π.μ. στα Προπύλαια

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο (Γεωργιάδη) επιδιώκει να σαρώσει τα εργατικά δικαιώματα, ωράρια, μισθούς, ασφάλιση, συντάξεις, συνδικαλιστικές ελευθερίες στο δρόμο που έχει ήδη χαράξει το νομοσχέδιο έκτρωμα του 2021 (Χατζηδάκη). Η επίθεση απέναντι στους απεργούς και τα συνδικάτα προχωράει με διατάξεις ποινικοποίησης των απεργιακών φρουρών, η κατάληψη εργασιακών χώρων και η παρεμπόδιση εισόδου σε απεργοσπάστες αποκτά ποινές χρηματικές έως και φυλάκισης. Άρα η προσπάθεια απαγόρευσης των απεργιών και ο έλεγχος στα σωματεία και τα μέλη που πέρασε το ν/σ Χατζηδάκη γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη τόσο για τις ταξικές δυνάμεις, όσο και για κάθε εργαζόμενο/η που θέλει να παλέψει απέναντι στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και εκμετάλλευση. Η κατάργηση του 8ωρου σε 10ωρο τώρα επεκτείνεται σε 13ωρο. Οι όροι της μαύρης εργασίας όπως η εργασία σε δύο εργοδότες, γίνονται νόμος τους κράτους, εξυπηρετώντας εργοδοτικά συμφέροντα αντί να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και η αξιοπρεπής διαβίωση τους. Οι υπερωρίες και τα μέχρι τώρα επιδόματα για εργασία το Σαββατοκύριακο μειώνονται ή εξαλείφονται. Η εκτεταμένη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνεχίζεται σε περισσότερους κλάδους και ημερομηνίες προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων παράλληλα με την μείωση των αποδοχών στους Κυριακάτικους μισθούς. Η ήδη μεγάλη ανεργία έρχεται σε πιο δυσμενή συνθήκη όσο η κυβέρνηση δεν επιτρέπει προσλήψεις σε χιλιάδες οργανικές κενές θέσεις σε δημόσιες υπηρεσίες, και δημιουργεί μια απορρυθμισμένη και εξαθλιωτική πραγματικότητα με τις συμβάσεις “μηδενικού χρόνου” ή “κατά παραγγελία” εργασίας. Η ακρίβεια σε τροφή-καύσιμα-ενεργεια και η ελλιπής κρατική πρόνοια μεταφέρει σε εργάτες, άνεργους και συνταξιούχους ένα βάρος ασήκωτο, και τους σπρώχνει στις χειρότερες μορφές εργασίας και εξαθλίωσης. Η επιβίωση να κρίνεται από πολύωρη εργασία και εντατικοποίηση ώστε να καλυφθούν τα βασικά και πιθανότατα με ελλείψεις, ο ελεύθερος χρόνος θα αποτελεί κατάκτηση των προνομιούχων, ενώ όσοι αδυνατούν να εργαστούν πετάγονται στο περιθώριο.

Η κυβέρνηση της ακροδεξιάς, των δολοφόνων, των καταστροφών και των “αρίστων” εγκληματιών συνεχίζει το ολέθριο έργο της απέναντι σε κάθε μέρος της κοινωνίας και του κόσμου της εργασίας. Η κυβέρνηση στη νέα θητεία της προχωράει την αντικομουνιστική, εθνικιστική, ρατσιστική και αντεργατική πολιτική της εις βάρος των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, εις βάρος σε κάθε πολίτη που πασχίζει για την καθημερινή επιβίωση του σε περίοδο τεράστιας ύφεσης και πληθωρισμού των βασικών αγαθών. Η κυβέρνηση μέσα από νομοσχέδια που έχει περάσει τέσσερα χρόνια τώρα, έχει φροντίσει να οργανώσει την διάλυση δημόσιων κρατικών υποδομών και κοινωνικών δομών, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε σε δολοφονικές καταστροφές και εγκλήματα με εκατοντάδες νεκρούς και κατεστραμμένες περιοχές. Δάση και χωριά από την Εύβοια και την Αττική ως τη Ρόδο και τον Έβρο, ολόκληρη η Θεσσαλία, τα Τέμπη, η Πύλος, αποτελούν τα κραυγαλέα παραδείγματα από μια λίστα θανάτου και ερημοποίησης που αντανακλά το έργο του επιτελικού κράτους του Μητσοτάκη. Η πολιτική του “112” και των διαφόρων “pass” – που πλέον αποσύρονται – είναι η καπιταλιστική λύση που φέρνει σε απόγνωση και φτωχοποίηση τον λαό. Κάθε μέρα που αυτή η κυβέρνηση παραμένει στην εξουσία κρίνεται η ζωή σε αυτό τον τόπο με τους πιο βάρβαρους όρους.

Το νέο νομοσχέδιο είναι βαθύτατα ταξικό και αντιδραστικό στο περιεχόμενο του, βάζοντας στο στόχαστρο τον κόσμο της εργασίας απογυμνώνοντας την από τα δικαιώματα της. Η ανάγκη εγρήγορσης και ανυποχώρητη στάσης είναι κομβική τόσο για τα σωματεία κάθε βαθμίδας όσο και για τις πολιτικές οργανώσεις-συλλογικότητες. Η εργατική απάντηση μας πρέπει να είναι πολιτική στάση αντίστασης, η απεργία να αποτυπώσει την ανάγκη ανατροπής αυτής της κυβέρνησης, η οργή του λαού να οργανωθεί από τις ταξικές δυνάμεις με όρους ανασύνταξης και αντεπίθεσης στην κυβέρνηση. Είναι απαραίτητο να επαναφέρουμε την ΝΔ σε πολιτική αστάθεια διακυβέρνησης!

Όλοι και όλες στην απεργία της Πέμπτης 21 Σεπτέμβρη | Αθήνα, 11πμ
Κάτω το αντεργατικό ν/σ Γεωργιάδη – Κάτω η κυβέρνηση που δολοφονεί

Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη Aπεργούμε ! Να αποσυρθεί το αντεργατικό τερατούργημα που φέρνει 13 ώρες εργασία

Ενώ ο λαός στη Θεσσαλία μετρά ακόμα νεκρούς και αγνοούμενους θαμμένους στη λάσπη, ενώ η περιοχή μετατρέπεται σε υγειονομική βόμβα και η φτώχεια ήδη θερίζει τους κατοίκους της, ενώ στον Έβρο, στη Φθιώτιδα, στη Δυτική Αττική, στη Ρόδο είναι ακόμα ανοικτές οι μεγάλες πληγές από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, η κυβέρνηση φέρνει για ψήφιση στη Βουλή το νέο αντεργατικό έκτρωμα που καταργεί το πενθήμερο και το 8ώρο νομοθετώντας το δικαίωμα των εργοδοτών να μας επιβάλλουν 13 ώρες εργασία την ημέρα, 78 ώρες την εβδομάδα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε, το νέο έκτρωμα στις επιτροπές της Βουλής με στόχο να ψηφιστεί εντός της εβδομάδος. Η κίνηση αυτή αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη, ότι η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης δεν υπολογίζει ούτε τις ανθρώπινες ζωές, ούτε τον πόνο και τη δυστυχία που έχει πνίξει ολόκληρους νομούς της χώρας μας.

Η υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων είναι η απόλυτη προτεραιότητα της σημερινής κυβέρνησης όπως και κάθε αστικής κυβέρνησης. Αυτή γεννά τα Τέμπη, τη Δαδιά, τη Θεσσαλία, τους δεκάδες νεκρούς και σακατεμένους στους χώρους δουλειάς, τη φτώχεια και την ακρίβεια που εξανεμίζουν το εισόδημα μας.

Το νομοσχέδιο αυτό :

Επεκτείνει την ευελιξία και την εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Θεσμοθετεί την πολλαπλή απασχόληση, την κατάργηση του πενθήμερου, την κατάργηση του διαλείμματος στη δουλειά και νέες μορφές συμβάσεων ευέλικτης και μερικής απασχόλησης, φέρνοντας νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων που νόμιμα πλέον, θα μπορούν να μας εκμεταλλεύονται αξιοποιώντας πληθώρα αντεργατικών επιλογών. Στον κλάδο μας, οι μισθωτοί μηχανικοί – τεχνικοί, γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει η κατάργηση του 8ωρου, η απελευθέρωση του ωραρίου, η κατάργηση των υπερωριών, καθώς είναι επακόλουθα της αμοιβής με ΔΠΥ (μπλοκάκι), που εφαρμόζεται ήδη πάνω από δύο δεκαετίες και σήμερα έχει επεκταθεί και σε άλλους κλάδους.

Δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες να μας επιβάλλουν 13 ώρες εργασία την ημέρα, 78 ώρες την εβδομάδα, νομιμοποιώντας την πολλαπλή απασχόληση και πέραν του 40ωρου την εβδομάδα εξασφαλίζοντας παράλληλα τη δυνατότητα μη καταβολής υπερωριών.

Καταργεί με έμμεσο τρόπο το διάλειμμα στην εργασία και αυτό γιατί με το νόμο Χατζηδάκη, δεν περιλαμβάνεται ήδη στο ωράριο εργασίας. Η πρόβλεψη για 13 ώρες εργασίας σημαίνει και την ουσιαστική κατάργηση του, ενώ δεν υπάρχει αναφορά στην ώρα που θα μεσολαβεί για τον εργαζόμενο, από τον έναν εργοδότη στον άλλο με αποτέλεσμα να ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη εξάντληση.

Συμβάσεις μηδενικών ωρών, ευελιξία και μηδενικά εργασιακά δικαιώματα. Οι συμβάσεις μηδενικών ωρών δεν έχουν προκαθορισμένες ώρες εργασίας κατά τις οποίες απασχολείται ο εργαζόμενος/η και μάλιστα ως μοναδική εξασφάλιση του εργαζομένου ορίζει την «έγκαιρη» ενημέρωση του από τον εργοδότη για τη διάρκεια της εργασίας, τον τόπο εργασίας και την αμοιβή. Ο εργαζόμενος/η πρέπει απλώς να είναι συνεχώς διαθέσιμος, ενώ ο εργοδότης δεν δεσμεύεται ότι θα παρέχει εργασία. Αυτές οι συμβάσεις εφαρμόζονται εδώ και χρόνια σε ευρωπαϊκές χώρες και η εμπειρία δείχνει ότι ενώ οι εργαζόμενοι/ες εργάζονται μέχρι και 7 στα 7, για πολλές ώρες με πενιχρούς μισθούς, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε ότι θα κερδίζουν προϋπηρεσία, ενώ δεν μπορούν να πάρουν καν άδεια, ούτε καν αναρρωτική, στις Κυριακές, στη νυχτερινή εργασία.

Εισάγεται για πρώτη φορά ο δοκιμαστικός χρόνος στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και απελευθερώνονται οι απολύσεις των συμβασιούχων πριν λήξουν οι συμβάσεις τους. Μέχρι σήμερα απόλυση πριν τη λήξη της σύμβασης ήταν έγκυρη μόνο με αιτιολογία εργοδότη και για σπουδαίο λόγο. Τώρα φεύγει έστω και αυτό το μικρό εμπόδιο για τους εργοδότες. Παράλληλα παραμένει σε ισχύ της μη αποζημίωσης σε περίπτωση που καταγγελθεί σύμβαση πριν τους 12 μήνες ενώ η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα μπορεί να γίνεται πλέον με ατομική σύμβαση εργαζόμενου – εργοδότη.

Η απεργία διώκεται! Για να ολοκληρωθεί η εργασιακή ζούγκλα και να εδραιωθεί η σύγχρονη μισθωτή σκλαβιά απαιτείται σιγή νεκροταφείου. Το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, με την εισαγωγή βαρύτατου προστίμου και ποινής φυλάκισης, σε όσους ασκήσουν «ψυχολογική πίεση» ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες, να εισέλθουν στο χώρο δουλειάς. Η προστασία της εργασίας δεν είναι η προστασία των απεργοσπαστικών μηχανισμών που χτυπούν άμεσα το δικαίωμα στην απεργία που τάχα η κυβέρνηση το προασπίζει. Προστασία της εργασίας σημαίνει μείωση του εργάσιμου χρόνου με αυξήσεις των μισθών, σταθερή και μόνιμη δουλειά, σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς δηλαδή ότι το νομοσχέδιο τσακίζει.

Δε ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε !

Σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και το μισθό μας. Να απολαμβάνουμε ό,τι μπορεί να μας προσφέρει η άνοδος της επιστήμης και η παραγωγικότητα της εργασίας. Καμία ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Το νομοσχέδιο δεν είναι δημιούργημα ενός γραφικού υπουργού, αλλά ακολουθεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των βιομηχάνων-τραπεζιτών-εφοπλιστών.

Το αντεργατικό νομοσχέδιο ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ !

• Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Κάλυψη με ΣΣΕ όλων των εργαζόμενων με εξαρτημένη σχέση εργασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (Μισθός, ΔΠΥ κ.λπ.). Μείωση του χρόνου εργασίας, 5νθήμερο-7ωρο-35ωρο.
• Απειθαρχία για “να μείνει στα χαρτιά” και να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.
• Γενναία μείωση και πλαφόν στις τιμές στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, όπως διατροφή (π.χ. γάλα, άλευρα, έλαια, λίπη), ένδυση κ.ο.κ. Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια.
• Όχι στις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς της περιουσίας του λαού. Κρατική πολιτική για το δικαίωμα στη στέγη. Επιδότηση ενοικίου για εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά, φοιτητές και μικρές επιχειρήσεις, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.
• Μέτρα προστασίας της υγείας & ασφάλειας στους χώρους δουλειάς με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης, τα σχολεία, τους παιδικούς σταθμούς, τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Να ληφθούν τα αναγκαία άμεσα μέτρα πρόληψης εκδήλωσης καταστροφών και ελαχιστοποίησης των επιπτώσεών τους.
• Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας, γονικές άδειες με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακών σχέσεων. Κατάργηση της προϋπόθεσης συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια πριν τον τοκετό για τη χορήγηση επιδόματος και άδειας μητρότητας.
• Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την πολιτική “απελευθέρωσης” της ΕΕ – Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα και Νερό δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στο λαό. Σχέδιο άμεσης αξιοποίησης εγχώριων πηγών ορυκτών καυσίμων – λιγνίτη – κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ για την πράσινη ανάπτυξη και το εμπόριο ρύπων.
• Όχι στη μονιμοποίηση και επέκταση της τηλε-εργασίας που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας, σβήνοντας τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στην ελαστική εργασία, την επισφάλεια, τη μαύρη / ανασφάλιστη εργασία, στο καθεστώς ενοικίασης εργαζόμενων, τα σπαστά ωράρια, τις φθηνές υπερωρίες.
• Κάτω η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 21/9 – ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ Ν/Σ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Έπειτα από την κορύφωση της ωμής και εκτεταμένης καπιταλιστικής βίας των τελευταίων μηνών από μέρους της κυβέρνησης ακολουθεί η ψήφιση του νέου εργασιακού νομοσχεδίου, την οποία προανήγγειλε ο υπουργός εργασίας Άδωνις Γεωργιάδης.

Όσο η Θεσσαλία και η Θράκη βιώνουν την καταστροφή, λόγω της εγκληματικής πολιτικής της κρατικής διαχείρισης κρίσεων, όπως οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές, αλλά και της αδιαφορίας της κυβέρνησης για τις ζωές, τα σπίτια και τα ζώα των κατοίκων των πληττόμενων περιοχών, εξαπολύεται μία ακόμα σφοδρή επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη. Σε συνέχεια του Νόμου Χατζηδάκη, το νέο νομοσχέδιο επιχειρεί να καταργήσει σχεδόν κάθε εργασιακό κεκτημένο. Αρκούν μερικές μόνο από τις επικείμενες αλλαγές που προβλέπει για να καταλάβουμε τις προθέσεις του διεθνούς και του εγχώριου κεφαλαίου:

Μεταξύ άλλων, το νέο νομοσχέδιο εισάγει το «μοντέλο της παράλληλης απασχόλησης», της επικουρικής εργασίας, δηλαδή για παραπάνω από έναν εργοδότη, με ωράρια έως 13 ωρών. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση, αντί να αυξήσει τους μισθούς, εκμεταλλεύεται μία σκληρά βιωμένη πραγματικότητα για ένα σημαντικό κομμάτι της εργατικής τάξης που δεν ανταπεξέρχεται οικονομικά με μία δουλειά και αναγκάζεται να πιάνει τουλάχιστον μια ακόμα, εξαναγκάζοντάς το να δουλεύει εξαντλητικά πολλές ώρες, εντατικοποιωντας τις συνθήκες εργασίας του ανάλογα με τις επιταγές του εκάστοτε εργοδότη με αντάλλαγμα μια πενιχρή, δυσανάλογη ενίσχυση στον ήδη υποτιμημένο μισθό του αφαιρώντας του, τη δυνατότητα για ελεύθερο χρόνο.

Παράλληλα, θεσμοθετούνται οι συμβάσεις κατά παραγγελία (on demand), καθώς και οι συμβάσεις μηδενικών ωρών απασχόλησης (zero hours contracts), οι λεγόμενες και «ευέλικτες μορφές εργασίας». Ο εργαζόμενος «απαλλάσσεται» από τον σταθερό μισθό του και πληρώνεται αυστηρά για το χρονικό διάστημα που καλείται να εργαστεί από το αφεντικό του. Η πληρωμή των εργαζομένων με το “κομμάτι”, όταν προκύψει αυτή η ανάγκη για την εκάστοτε καπιταλιστική επιχείρηση, μειώνει τον εργάσιμο χρόνο που αυτή πρέπει να αποζημιώσει με τη μορφή μισθού στον εργαζόμενο στον απολύτως απαραίτητο, μεγιστοποιώντας έτσι την κερδοφορία της. Η εξ αιτίας αυτού διαρκής ετοιμότητα για εργασία, στην οποία εξωθείται η εργατική τάξη είναι επίσης πεδίο εκμετάλλευσης από το κράτος και τους εργοδότες και συνέπεια της ακρίβειας, των χαμηλών μισθών και της γενικότερης εξαθλίωσης μεγάλου μέρους της.

Επιπρόσθετα, το νομοσχέδιο κανονικοποιεί – και πάλι σε συνέχεια των διατάξεων του νόμου Χατζηδάκη, αλλά και του νόμου Αχτσιόγλου που είχε ήδη δυσκολέψει τον τρόπο κήρυξης των απεργιών – την απαγόρευση της απεργίας και κηρύττει παράνομη κάθε μορφή πάλης της εργατικής τάξης. Η απεργιακή περιφρούρηση, η οποία αποτελεί για την εργατική τάξη μονόδρομο για να πετύχει μία απεργία και να κάμψει τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς των εργοδοτών θα τιμωρείται με ποινές φυλάκισης, αλλά και ονομαστικά εξοντωτικά πρόστιμα των 5000 ευρώ, εύρος ποινών που θα μεγαλώνει σε περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι επιμένουν στην απεργία και στην περιφρούρησή της.

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο εισάγεται με κοινοτική οδηγία της Ε.Ε. περί “διαφανών και προβλέψιμων όρων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση” έχει στόχο την” βελτίωση των όρων εργασίας, με την προώθηση περισσότερο διαφανούς και προβλέψιμης απασχόλησης με παράλληλη διασφάλιση της προσαρμοστικότητας της αγοράς εργασίας”.

Στην πραγματικότητα, τα εξαντλητικά ωράρια των 10-13 ωρών, η απουσία συλλογικών συμβάσεων, οι «ευέλικτες μορφές εργασίας» και η επίθεση ενάντια στην απεργία ξεσκεπάζουν την μάσκα της «δημοκρατίας» και του «δικαιωματισμού», φανερώνουν τον ρόλο της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής ΕΕ και τον κύριο στόχο τους που δεν είναι άλλος από τον, άνευ όρων, πλουτισμό της αστικής της τάξης σε βάρος των εργαζομένων.

Εντούτοις, υπάρχει πληθώρα παραδειγμάτων από τους εργατικούς αγώνες των τελευταίων χρόνων σε μαζικούς χώρους δουλειάς (ΒΦΛ, Cosco, Πετρέλαια Καβάλας, e-Food, Wolt, Λάρκο, Μαλαματίνα, Ναυπηγεία, Μανωλάδα), οι οποίοι,παρά τις αντιφάσεις και τα όρια που συνάντησαν, κατάφεραν να αναστείλουν ή και να ακυρώσουν αρκετές αντισυνδικαλιστικές διατάξεις, να επιβάλουν -σε κάποιες περιπτώσεις – την υποχώρηση των εργοδοτών, να εμπνεύσουν χιλιάδες εργαζομένους, να κερδίσουν συλλογική εμπειρία για όλη την εργατική τάξη ενόψει των μεγάλων ταξικών συγκρούσεων που κυοφορεί η εποχή μας.

Γι’ αυτόν το λόγο η εφαρμογή ή μη του εν λόγω νομοσχεδίου εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το επίπεδο οργάνωσης και αγώνα των εργαζομένων, τη δράση και μαζικοποίηση των ταξικών σωματείων και σχηματισμών, τον απεγκλωβισμό από την αστικοποιημένη πολιτική και αδράνεια της ΓΣΕΕ και την αναβλητικότητα της ταξικής κινητοποίησης και της ηττοπάθειας που χαρακτηρίζει την τρέχουσα χρονική συγκυρία, από την ταυτόχρονη ριζοσπαστικοποίηση της παρέμβασης και της δράσης μέσα στους χώρους δουλειάς αλλά και από την στήριξη των εργασιακών αγώνων από το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα.Η ψήφιση και η εφαρμογή του νέου αντεργατικού νόμου πρέπει να βρει την εργατική τάξη οργανωμένη και σε κίνηση!

Όλοι και όλες στις απεργιακές συγκεντρώσεις της Πέμπτης 21 Σεπτέμβρη:

• Στις 11.00 στα Προπύλαια στην Αθήνα
• Στις 10.30 στο Άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη (με στήριξη των μπλοκ των πρωτοβάθμιων ταξικών σωματείων)

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΩΡΑΡΙΩΝ

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση

Όλοι και όλες στην απεργία! Να μην ψηφιστεί το αντεργατικό νομοσχέδιο Γεωργιάδη

Την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη, έχουμε χιλιάδες (τουλάχιστον) λόγους να απεργήσουμε και θα το κάνουμε.

• Επειδή η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση ένα κατάπτυστο αντεργατικό νομοσχέδιο που νομιμοποιεί τους εργοδότες να μας κάνουν τη ζωή λάστιχο, όπως ακριβώς το έκαναν μέχρι τώρα δηλαδή, αλλά παράτυπα.
• Επειδή το φέρνει προς ψήφιση την ίδια περίοδο που ολόκληρες πόλεις και χωριά στη Θεσσαλία είναι θαμμένα μέσα στις λάσπες, εξαιτίας της πολιτικής που θέλει τις ανθρώπινες ζωές και την προστασία μας να μετριούνται με βάση το κέρδος και τη ζημιά για το κεφάλαιο.
• Επειδή βλέπουμε το πραγματικό μας εισόδημα να μειώνεται μέρα με τη μέρα και τα κέρδη των επιχειρήσεων στις οποίες δουλεύουμε να καταγράφουν ιστορικά ρεκόρ.
• Επειδή παράγουμε όλο τον πλούτο και ζούμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε.
• Επειδή παρουσιάζουν τη νύχτα ως μέρα προσπαθώντας να μας πείσουν για τα μυστικά οφέλη που θα έχει αυτή η πιο μοντέρνα εκδοχή της σύγχρονης εργασιακής πραγματικότητας, για τους εργαζόμενους. Ισχυρίζονται πως μας απαλλάσσουν από τα δεσμά της υποχρεωτικής εργασίας και μας δίνουν την ευκαιρία να αυξήσουμε το μισθό μας, αν δείξουμε λίγη κατανόηση. Καλό το αφήγημα αλλά δεν έχει δράκο!

Το νομοσχέδιο – γνωστό και ως τερατούργημα του Γεωργιάδη – έρχεται να συμπληρώσει και να «τελειοποιήσει» το νόμο Χατζηδάκη και να επιβάλλει την ευέλικτη απασχόληση, το 13ωρο, την 6μερη εργασία, την ποινικοποίηση της απεργίας. Εκπληρώνει τις πάγιες απαιτήσεις του κεφαλαίου, ακολουθώντας πιστά το δόγμα της ανάπτυξης χωρίς έλεος.

Αν περάσει δε θα σταματήσουν εκεί. Το κεφάλαιο ζητάει κι άλλα. Μην τους αφήσουμε.

Η απεργία της Πέμπτης θα πραγματοποιηθεί μέσα σε δύσκολες συνθήκες.

Έχει απέναντί της εκτός από τα αφεντικά και την κυβέρνηση, την εργοδοτική κλίκα της ΓΣΕΕ η οποία αντί για συμμετοχή στην κινητοποίηση, θα βομβαρδίσει το κοινοβούλιο με προτάσεις καλυτέρευσης του νομοσχεδίου! Δεν οργανώθηκε, ούτε άνοιξε μέσα στους χώρους δουλειάς και τα σωματεία, με συνελεύσεις των εργαζομένων, οι οποίοι θα αποφάσιζαν και για το πλαίσιο αλλά και το σχεδιασμό.

Οι ηγεσίες σε μια σειρά από ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα αρνούνταν να συνεδριάσουν και να ορίσουν ημερομηνία, περιμένοντας καρτερικά το κονκλάβιο του Παναγόπουλου. Το ΠΑΜΕ έπαιρνε αργά αργά αποφάσεις με ανοιχτή ημερομηνία, μέχρι εντέλει να το προλάβει ο Άδωνης και να τρέχει ελάχιστες μέρες πριν την ψήφιση, μετατρέποντας τα συλλαλητήρια σε απεργιακές κινητοποιήσεις.

Ακόμα κι έτσι όμως, οφείλουμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να οργανώσουμε την απεργία και να δώσουμε αγωνιστική συνέχεια για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο. Να συγκληθούν γενικές συνελεύσεις στα σωματεία από την επομένη της απεργίας.

Να μη ψηφιστεί το νομοσχέδιο Γεωργιάδη.

–Συλλογικές Συμβάσεις με μείωση του χρόνου εργασίας και αυξήσεις που να καλύπτουν τις ανάγκες μας.

–Μόνιμη, σταθερή εργασία για όλους και όλες με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Όλο το κόστος της ασφάλισης στην εργοδοσία και το κράτος.

–Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας .

–Ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη

–Καμιά ποινικοποίηση του Συνδικαλισμού.

Όλες, όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις της Πέμπτης 21 Σεπτέμβρη.

Προπύλαια 10.30 π.μ.

Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε

ΠΑΣΕ Vodafone: Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο θεμελιώνει την εργοδοτική αυθαιρεσία και δημιουργεί όρους σύγχρονης σκλαβιάς

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ

(Αρ. Απόφασης Πρωτοδικείου: 5215/2008)

Αρ. Πρωτοκόλλου: 29/2023

Αθήνα, 20/09/2023

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο θεμελιώνει την εργοδοτική αυθαιρεσία και δημιουργεί όρους σύγχρονης σκλαβιάς

• Μετά από 40 χρόνια επαναφέρει την 6ημερη εργασία
• Ποινικοποιεί την απεργία, «αγιάζει» την απεργοσπασία
• Προχωρά την απορρύθμιση και τη διάλυση του 8ωρου

Καθήκον και ανάγκη για κάθε εργαζόμενο η συμμετοχή στην αυριανή απεργία Πέμπτη 21/9

Προσυγκέντρωση στην πλ. Κλαυθμώνος – 10.30πμ

Με όχημα την ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας (2019/1152), και πρόσχημα κάποιες επιμέρους θετικές διατάξεις για την ενίσχυση της ενημέρωσης των όρων εργασίας, το νέο Εργασιακό Νομοσχέδιο συνεχίζει και κλιμακώνει τη διάλυση της σταθερής εργασίας. Εισάγει νέες μορφές ακραίας εργασιακής ανασφάλειας και θέτει όλους τους εργαζόμενους σε καθεστώς ομηρίας στις ορέξεις κάθε εργοδότη.

– Η θεσμοθέτηση των Συμβάσεων Μηδενικών Ορών (Zero Hours Contract) και των Συμβάσεων κατά Παραγγελία (On Demand) -που πρώτα εφαρμόστηκαν στην Αγγλία- διαμορφώνουν πλαίσιο απόλυτης ομηρείας των εργαζομένων που δεσμεύονται ανά πάσα στιγμή ως προς τη διαθεσιμότητά τους (on call), την ώρα που ο εργοδότης έχει ως μοναδική υποχρέωση… την «έγκαιρη» ενημέρωσή τους (24 ώρες πριν). Συμβάσεις εργασίας που υπονομεύουν κάθε κανονικότητα και σαρώνουν κάθε δικαίωμα (ακόμη και αυτά της μερικής απασχόλησης) όταν η εντατική δουλειά θα εναλλάσσεται με τη σχετική ή ολοκληρωτική ανεργία και τον εργαζόμενο να μην ξέρει πότε, που, πόσες ώρες θα εργαστεί, πως και αν θα βιοπορισθεί. Επιπλέον διαλύει κάθε προσωπικό προγραμματισμό στο χρόνο του εργαζόμενου αφού η εργασία δεν έχει ορισμένο χρονικό πλαίσιο, αλλά γίνεται… διευθυντικό δικαίωμα του εκάστοτε εργοδότη…

– Η εισαγωγή της 6ης ημέρας σε επιχειρήσεις αδιάλειπτης λειτουργίας με βάρδιες αποτελεί ένα ακόμη ανάλγητο χτύπημα στο πενθήμερο. Οι ανάγκες των επιχειρήσεων μεθοδεύεται να καλύπτονται μέσα από την εντατικοποίηση της δουλειάς και την εξουθένωση του υφιστάμενου προσωπικού, και όχι με τη δημιουργία νέων αξιοπρεπών και καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας. Πολλοί εργαζόμενοι θα κληθούν να διαλύσουν κάθε έννοια ανάπαυσης όταν πλέον -δια νόμου- θα υποχρεώνονται σε 6η ημέρα εργασίας. Αξίζει να θυμηθούμε πως το 5νθήμερο είναι στη χώρα μας σχετικά πρόσφατη κατάκτηση. Καθιερώθηκε τη δεκαετία του 1980 με τους σημαντικούς εργατικούς αγώνες της μεταπολίτευσης και νομοθέτημα της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αποτέλεσε έκτοτε σημαντική κατάκτηση που επέτρεψε στους εργαζόμενους να έχουν ελεύθερο χρόνο. Αυτό τον ελεύθερο χρόνο έρχονται σήμερα να τον μετατρέψουν σε αναγκαστική εργασία.

– Από τη διαδικασία διευθέτησης του ωραρίου απαλείφεται ακόμη κι ο «φερετζές» του σχετικού αιτήματος του εργαζόμενου, με τον όρο περί συναίνεσης να παραπέμπει σε μονομερή επιβολή του εργοδότη.

– Η δυνατότητα απασχόλησης έως και 13 ώρες την ημέρα σε πολλούς εργοδότες, εκτός από ωμή αποδοχή ότι με τους μισθούς στη χώρα μας δεν εξασφαλίζεται η αξιοπρεπής διαβίωση και η προστασία από τη φτώχεια, αγνοεί κάθε επίπτωση στην υγεία και ασφάλεια εργαζομένων και πολιτών, ειδικότερα στα επικίνδυνα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Διαλύει δε περαιτέρω κάθε έννοια ξεκούρασης, ελεύθερου χρόνου και περιορισμού της εργασίας σε ένα καθορισμένο χρονικό πλαίσιο.

– Η θεσμοθέτηση δοκιμαστικής περιόδου 6 μηνών, σε σχέση με την άτυπη περίοδο δοκιμής ενός χρόνου, δεν μεταβάλλει ουσιαστικά τίποτα υπέρ του εργαζόμενου αφού το δικαίωμα της αποζημίωσης παραμένει μετά τη συμπλήρωση του έτους.

– Η δυνατότητα καταγγελίας της σύμβασης εργασίας χωρίς την καταβολή αποζημίωσης, σε περίπτωση πενθήμερης αδικαιολόγητης αποχής του εργαζόμενου από τη θέση εργασίας του, εφόσον προηγουμένως έχει παρέλθει διάστημα 5 εργάσιμων ημερών από την υποχρεωτική όχληση του εργοδότη. Ο εργοδότης θα μπορεί να δηλώνει στο ΕΡΓΑΝΗ την οικειοθελή αποχώρηση του εργαζόμενου.

– Ταυτόχρονα, πιάνοντας το «νήμα» από το 4808/21, η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και της περιφρούρησης των συλλογικών αποφάσεων για το συνταγματικά κατοχυρωμένο απεργιακό δικαίωμα κορυφώνεται με την εισαγωγή της αόριστης και κατά το δοκούν επικαλούμενης… «ψυχολογικής βίας». Ειδικά για αυτή τη ρύθμιση, αποτελεί πλήρη δημοκρατική εκτροπή. Καθορίζει πως στους χώρους εργασίας ουσιαστικά οι εργαζόμενοι συλλογικά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και δεν μπορούν να έχουν καμία δραστηριότητα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Σε συνδυασμό με το μητρώο καταγραφής στο ΓΕΜΗΣΟΕ, την απόφαση απεργίας μόνο με παρουσία 50+1 μέλη, την απαγόρευση διαδηλώσεων, τα συνδικαλιστικά πρόστιμα, τη δυνατότητα παρέμβασης της αστυνομίας στις απεργίες, τα lockout από τους εργοδότες, το προσωπικό ασφαλείας έως 30% -μέτρα που ήδη προϋπήρχαν- έρχεται πλέον να προστεθούν ξεκάθαρα ποινικά μέτρα με ποινές φυλάκισης σε εργαζόμενους που συνδικαλίζονται, κινητοποιούνται και προσπαθούν να διαφυλάξουν το δικαίωμα της απεργίας απέναντι στην απεργοσπασία και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Ουσιαστικά το δικαίωμα της απεργίας τίθεται για πρώτη φορά υπό αίρεση, καθώς σε κάθε περίπτωση άσκησης του ή θα κριθεί παράνομο ή δεν θα ενοχλεί καθόλου την παροχή εργασίας και τη δραστηριότητα του εργοδότη. Δίνεται λοιπόν η δυνατότητα στον κάθε εργοδότη να προετοιμάσει ανενόχλητος κάθε απεργοσπαστικό μηχανισμό, να εκβιάσει εργαζόμενους, να απολύσει, να παραβεί διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και ουσιαστικά να μην υφίσταται περιθώριο αντίδρασης.

Μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε από τις παραπάνω διατάξεις ο υπουργός των εργοδοτών κ. Γεωργιάδης για τις εντυπώσεις προχώρησε σε κάποιες ανούσιες τροποποιήσεις, οι περισσότερες με αρνητικό πρόσημο για τους εργαζόμενους:

• Απέσυρε τις συμβάσεις μηδενικής ώρας (zero hours contracts) και άφησε μόνο τις συμβάσεις κατά παραγγελία (on demand contracts) εισάγοντας ελάχιστο όριο ωρών απασχόλησης.
• Κάθε μονομερή μετατροπή υπάρχουσας σύμβασης από τον εργοδότη σε σύμβαση κατά παραγγελία θεωρείται βλαπτική μεταβολή.
• Στις βιομηχανίες τροφίμων-ποτών εισήγαγε επίσης το 6ήμερο με 7ήμερη λειτουργία. Αξίζει να τονιστεί πως προφορικά σε συνέντευξη ο υπουργός άφησε μάλιστα αιχμή για μείωση αμοιβής της κυριακάτικής αργίας.
• Το χρηματικό πρόστιμο για τους συνδικαλιστές εργαζόμενους που θα τολμήσουν να διαφυλάσσουν την απεργία τους τελικά δεν θα είναι 5000 ευρώ αλλά θα επαφίεται στην κρίση του εκάστοτε δικαστηρίου.
• Σε περίπτωση πολλαπλής ασφάλισης (αναφέρεται σε παράλληλη εργασία σε δύο εργοδότες) θα προβλέπεται η αύξηση των μηνιαίων συντάξιμων αποδοχών.
• Σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης θεσμοθετείται το δικαίωμα απόλυσης πριν τη λήξη τους χωρίς περιθώριο διεκδικήσεων μισθών από τον εργαζόμενο.

Όλο το νομοσχέδιο μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο κόσμος της εργασίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβιβασθεί ούτε με τις παλιές, ούτε πολύ περισσότερο με τις νέες αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις.

Αν θέλουμε να μιλάμε για εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα στη χώρα μας οφείλουμε να καταστήσουμε αυτό το νομοσχέδιο και τις διατάξεις του ανενεργές -όπως έχει γίνει και με το μητρώο του ΓΕΜΗΣΟΕ- και να επιμείνουμε με αγώνες και διεκδικήσεις έως την τελική κατάργησή όλων των αντεργατικών και αντιδημοκρατικών νόμων της τελευταίας 15ετίας.

Αν θέλουμε να ζήσουμε σε μία κοινωνία δικαίου, οφείλουμε να μην υπακούσουμε σε νόμους που θεσμοθετούν τη σύγχρονη δουλοπαροικία και να τους ανατρέψουμε:

• Να επαναθεμελιωθεί νομικά το 8ωρο / 5νθήμερο με διεκδίκηση περαιτέρω μείωσης των ωρών εργασίας.
• Να επαναθεμελιωθεί η σταθερή σχέση εργασίας. Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων της επινοικίασης, του δανεισμού, των πλατφορμών, της ελαστικής απασχόλησης, το μπλοκάκι, των μηδενικών ωρών.
• Να επαναθεμελιωθεί η ανάπαυση του εργαζομένου. Το διάλειμμα να λογίζεται ως χρόνος εργασίας (1ώρα/8ωρο τουλάχιστον). Πλήρη διαφύλαξη των ρεπό, των αδειών, του χρόνου ανάπαυσης μεταξύ βαρδιών.
• Να υπάρξει αυστηρός περιορισμός στην υπερωρία, μόνο με τη συναίνεση του εργαζομένου. Να καταργηθεί η έννοια της υπερεργασίας.
• Να διευρυνθούν οι ειδικές άδειες -ειδικά όσες σχετίζονται με ασθένειες και τις οικογενειακές ανάγκες- με πλήρεις αποδοχές.
• Να υπάρξει σημαντική μείωση στις φορολογικές επιβαρύνσεις εργαζομένων. Να αντιστραφεί το φορολογικό μοντέλο και να επιβαρύνει τα υψηλά εισοδήματα.
• Να υπάρξει μείωση των ορίων συνταξιοδότησης. Σύνταξη στα 60 για όλους και μείωση περαιτέρω για βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
• Να συνδεθεί ο κατώτατος μισθός με το πραγματικό όριο διαβίωσης. Τρέχον κατώτατος μισθός 1200 ευρώ μεικτά με βάση τις τρέχουσες ανάγκες διαβίωσης.
• Πραγματικές μισθολογικές αυξήσεις και επαναθεμελίωση των συλλογικών συμβάσεων.
• Να διευρυνθούν οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και να διαφυλαχθεί το δικαίωμα στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση.
• Να επαναθεμελιωθούν οι όροι υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Να θεωρείται αδίκημα η πρόκληση stress και έντονης εντατικοποίησης και καταπόνησης των εργαζομένων από τους εργοδότες. Να καθορισθούν συγκεκριμένα μέτρα ασφαλείας για κάθε επάγγελμα.

Συνάδελφοι,

Το νέο (αντι)εργατικό νομοσχέδιο έκτρωμα βρίσκεται σε διαβούλευση από τον Αύγουστο. Οι διαρροές του έχουν ξεκινήσει από τον Μάιο. Πλέον έχει κατατεθεί στη Βουλή. Κανονικά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στη χώρα θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει πρόγραμμα ενημέρωσης και κινητοποιήσεων εδώ και μήνες. Τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει. Μόνο κάποια δελτία τύπου και λίγες ανακοινώσεις έχουν σποραδικά εκδοθεί. Οι γραφειοκρατικοποιημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ, και των Εργατικών Κέντρων φέρουν τεράστιες ευθύνες. Ειδικά η ΓΣΕΕ δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα και παρευρέθηκε στη πρώτη συζήτηση στη Βουλή κάνοντας αδιάφορες τεχνικές παρατηρήσεις επί του σχεδίου νόμου. Μετά από μήνες διαρροών από τα ΜΜΕ και μετά από πολλές ημέρες από την κατάθεση του νομοσχεδίου για διαβούλευση κηρύχθηκε -τελικά- μία 24ωρη απεργία για αύριο Πέμπτη 21/9. Είναι εμφανές πως την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, χωρίς σχεδιασμό και προετοιμασία, θα ανακοινωθεί πιθανότατα άλλη μία 24ωρη άσφαιρη απεργία. Γνωρίζουμε όλοι καλά, πως τέτοια νομοσχέδια δεν παίρνονται πίσω με τέτοιες πρακτικές. Το γεγονός πως θα χρειαστεί να συμμετέχουμε σε όποια αντίδραση υπάρξει, δεν αναιρεί το γεγονός πως χρειάζονται πολύ περισσότερα πράγματα και συμμετοχή -πρώτα, πρώτα- από εμάς τους ίδιους.

Σε μία περίοδο που οι διεκδικήσεις για επαναφορά του θεσμού των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, μισθολογικές αυξήσεις, συνθήκες υγείας και ασφάλειας σε κάθε χώρο δουλειάς διατρανώνονται, η όποια ουσιαστική διαβούλευση ξεκινά από τους δρόμους του αγώνα.

Σε αυτή την κατεύθυνση, το Σωματείο μας θα συμμετέχει στις κινητοποιήσεις και τις διαμαρτυρίες που θα υπάρξουν με την ελπίδα να συμβάλλουμε ώστε οι εργαζόμενοι συσπειρωμένοι σε ένα οργανωμένο και δημοκρατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα να πετύχουμε την απόσυρση κάθε διάταξης που επιδεινώνει βάναυσα την εργασιακή θέση και σχέση.

Περαιτέρω θα προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε τη συλλογική συζήτηση μεταξύ μας και να καταλήξουμε και σε αντίστοιχες συλλογικές αποφάσεις και κινήσεις.

Καθήκον και ανάγκη για κάθε εργαζόμενο η συμμετοχή στην αυριανή απεργία Πέμπτη 21/9

Προσυγκέντρωση στην πλ. Κλαυθμώνος – 10.30πμ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ

Ανοιχτή συνέλευση για το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη | ” Ή μια ζωή στο κάτεργο ή μια ζωή στους δρόμους” : Κάλεσμα στην Απεργία ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο κράτους, κεφαλαίου, ΕΕ

Τις προηγούμενες βδομάδες συντελέστηκε μια τεράστια καταστροφή της ανθρώπινης ζωής και της φύσης στον Έβρο και τη Θεσσαλία ως αποτέλεσμα της συστηματικής απαξίωσης και λεηλασίας του φυσικού κόσμου από το κεφάλαιο. Η «κλιματική κρίση», μορφές της οποίας είναι οι πρωτοφανείς πλημμύρες και πυρκαγιές, αποτελεί πλευρά της συνολικότερης καπιταλιστικής κρίσης και το κόστος της, σε αίμα και σε προσπάθεια, καλούνται να πληρώσουν η εργατική τάξη και τα φτωχότερα κομμάτια του αγροτικού πληθυσμού. Από τη μια μεριά το κράτος έχει εγκαταλείψει, υλοποιεί πλημμελώς ή δεν υλοποιεί καν έργα πρόληψης (δασοπροστασία, αντιπλημμυρικά) που δεν έχουν άμεσο όφελος για την καπιταλιστική κερδοφορία ή που την επιβαρύνουν λόγω της αύξησης του κόστους του σταθερού κεφαλαίου (υποδομές), όπως αυτό αποτυπώνεται στον κρατικό προϋπολογισμό. Από την άλλη μεριά, το κεφάλαιο επιχειρεί να μετακυλίσει το κόστος της κρίσης στην εργατική τάξη και να την υπερβεί προσωρινά μέσω της αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης της εργασίας, μέσω της συνεχιζόμενης λιτότητας και της ακρίβειας, μέσω της αύξησης των φορολογικών βαρών της εργασίας έναντι του κεφαλαίου. Σε αυτή τη βάση η εγκατάλειψη του πληθυσμού της Θεσσαλίας στο έλεος της καταστροφής, η χρήση των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων για την καταστολή των κινητοποιήσεων που οργανώθηκαν και η κατάθεση του νομοσχεδίου Γεωργιάδη που προχωράει στην ακόμα μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των σχέσεων εκμετάλλευσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένες πλευρές της κρατικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης υπέρ του κεφαλαίου.

Η καπιταλιστική κρίση αποτυπώνεται ταυτόχρονα στην ίδια την εργατική τάξη και την κοινωνία με την παραγωγή φαινομένων κοινωνικής εξαχρείωσης και κανιβαλισμού. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η άνοδος ακροδεξιών αντιδραστικών μορφωμάτων τα οποία επιτίθενται στα κοινωνικά κομμάτια που χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίος τράγος για τα κοινωνικά δεινά (μετανάστ(ρι)ες/πρόσφυγες/Ρομά) – κομμάτια που έχουν τα ίδια χτυπηθεί σκληρά από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης (προσφυγιά και μετανάστευση λόγω πολεμικών συγκρούσεων, ξηρασίας, πλημμυρών και άλλων ακραίων καιρικών φαινομένων). Το εν λόγω αντιδραστικό ρεύμα ενισχύεται από την κυβερνητική πολιτική με διάφορους τρόπους: την περίοδο μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου του 2020 η κυβέρνηση διέσπειρε ψευδή συνωμοσιολογικά σενάρια περί «υβριδικού πολέμου» μέσω της «εισβολής μεταναστών» από την Τουρκία, στηρίζοντας παράλληλα τις φασιστικές «πολιτοφυλακές» που συγκροτήθηκαν στα σύνορα. Οι εν λόγω «πολιτοφυλακές» επανενεργοποιήθηκαν στις πυρκαγιές που ξέσπασαν στον Έβρο, όταν τόσο ο Βελόπουλος όσο και ο Μητσοτάκης διακίνησαν και πάλι συνωμοσιολογικά σενάρια ότι τις πυρκαγιές τις βάζουν οι μετανάστες. Ταυτόχρονα, σε πιο μοριακό επίπεδο, έκφραση του ίδιου φαινομένου ήταν η στυγνή δολοφονία του Αντώνη Καργιώτη από υψηλόβαθμα μέλη του πληρώματος του Blue Horizon και η απόπειρα συγκάλυψής της, που απαντήθηκε σε πολλά λιμάνια με αυθόρμητες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.

Σε αυτή τη σκοτεινή και κρίσιμη ιστορική συγκυρία, ανοίγεται μπροστά μας τις προσεχείς εβδομάδες το μέτωπο της ψήφισης του νομοσχεδίου Γεωργιάδη. Από την πλευρά μας, κρίνουμε αναγκαίο να ενισχυθούν και να ριζοσπαστικοποιηθούν οι κινητοποιήσεις που θα οργανωθούν. Δεδομένης της προηγούμενης δράσης της Ανοιχτής συνέλευσης για το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη θεωρούμε ότι μπορούμε να συμβάλλουμε σε αυτόν τον στόχο μέσα από την κινητοποίηση του δυναμικού που βρέθηκε πέρσι στον δρόμο με την οργάνωση παρεμβάσεων και εκδηλώσεων και τη μαχητική συμμετοχή στις διαδηλώσεις.

Το νομοσχέδιο Γεωργιάδη στοχεύει, αφενός, στην άμεση αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργασίας με την επέκταση της εργάσιμης ημέρας, δηλαδή την άντληση απόλυτης υπεραξίας και, αφετέρου, στην ποινικοποίηση της ίδιας της απεργίας και κάθε είδους κινητοποίησης των εργαζομένων στους χώρους εργασίας. Οι κυριότερες διατάξεις του νομοσχεδίου το οποίο, μεταξύ άλλων, αποτελεί ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/1152 της ΕΕ είναι οι εξής:

• Επεκτείνεται ο μέγιστος αριθμός ωρών απασχόλησης σε πάνω από δύο εργοδότες από 48 ώρες την εβδομάδα σε 78, επιτρέποντας τη συνολική απασχόληση 13 ωρών την ημέρα σε διαφορετικούς εργοδότες. Διατηρείται ο περιορισμός ότι εντός τετραμήνου ο μέσος όρος ωρών απασχόλησης ανά εβδομάδα θα πρέπει να είναι 48 ώρες. Δεδομένης της ανυπαρξίας οποιουδήποτε ελεγκτικού μηχανισμού είναι βέβαιο ότι αυτός ο περιορισμός δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Στην πράξη η εν λόγω διάταξη καταργεί την υπερωριακή αμοιβή, καθώς ο ίδιος εργοδότης μπορεί να εμφανίζεται με διαφορετικούς ΑΦΜ (όπως π.χ. στην περίπτωση των εργολαβιών) με αποτέλεσμα μια εργαζόμενη να εμφανίζεται ψευδώς ότι εργάζεται σε διαφορετικούς εργοδότες χωρίς να μπορεί να διεκδικήσει την προσαύξηση της υπερωριακής αμοιβής. Πρόκειται για ένα ακόμα μέτρο που επί της ουσίας νομιμοποιεί τη «μαύρη» εργασία.
• Εισάγονται για πρώτη φορά οι συμβάσεις μηδενικών ωρών (κάτι που μάλιστα αντιβαίνει την ίδια την Οδηγία της ΕΕ που ενσωματώνεται). Με τις συμβάσεις αυτές όταν προσλαμβάνεται ένας εργαζόμενος δεν προσδιορίζεται συγκεκριμένο ωράριο. Έτσι ο εργαζόμενος οφείλει να βρίσκεται σε αναμονή μέχρι να τον καλέσει ο εργοδότης ανάλογα με τις ανάγκες του. Ο εργοδότης μπορεί να τον καλέσει 24 ώρες πριν ή και λιγότερο σε «δικαιολογημένες περιπτώσεις» ακόμα και με sms. Η μόνη πρόβλεψη είναι η ύπαρξη προκαθορισμένων ωρών και ημερών αναφοράς εντός των οποίων μπορεί να κληθεί ο εργαζόμενος καθώς και ο προσδιορισμός ελάχιστου αριθμού αμειβομένων ωρών. Αν δεν έχει προσδιοριστεί αυτός ο αριθμός η σύμβαση καθίσταται άκυρη. Και αυτό όμως λειτουργεί υπέρ της εργοδοσίας καθώς όταν μια σύμβαση είναι άκυρη ο εργαζόμενος μπορεί να διεκδικήσει δεδουλευμένα μόνο βάσει του κατώτατου μισθού και όχι βάσει των όρων της άκυρης σύμβασης.
• Εισαγωγή δοκιμαστικής περιόδου σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου αν ο εργοδότης κατήγγειλε τη σύμβαση πριν τη λήξη τους χωρίς επαρκή νομική δικαιολόγηση, οι εργαζόμενοι μπορούσαν να διεκδικήσουν το σύνολο των μισθών για όλο το χρονικό διάστημα. Με την εισαγωγή της δοκιμαστικής περιόδου μπορεί να επέλθει λύση της σύμβασης χωρίς καταγγελία, οπότε οι εργαζόμενοι χάνουν αυτό το δικαίωμα. Επιπρόσθετα, σε αυτή την περίπτωση ο εργαζόμενος δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας.
• Παρότι η Οδηγία της ΕΕ προβλέπει τη μείωση της δοκιμαστικής περιόδου από δωδεκάμηνη σε εξάμηνη, περίοδο κατά την οποία ο εργοδότης μπορεί να απολύσει χωρίς αποζημίωση, το νομοσχέδιο διατηρεί το διάστημα δώδεκα μηνών για απόλυση χωρίς αποζημίωση χωρίς πλέον να αποκαλείται δοκιμαστική περίοδος! Πρόκειται για κατάφωρη κοροϊδία αφού ούτε καν οι ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας της ΕΕ δεν ενσωματώνονται.
• Οι εργοδότες που εντάσσονται στην ψηφιακή κάρτα εργασίας χωρίς να υποχρεούνται απαλλάσσονται από την υποχρέωση δήλωσης αλλαγών του ωραρίου ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή από την υποχρέωση δήλωσης της υπερωριακής απασχόλησης πριν την έναρξη πραγματοποίησής τους.
• Νομιμοποίηση της εξαήμερης εργασίας στις επιχειρήσεις διαρκούς πυράς (εικοσιτετράωρης λειτουργίας) και τριών βαρδιών εργασίας. Μέχρι τώρα οι επιχειρήσεις έπρεπε να απασχολούν εργαζόμενους για τη λεγόμενη τέταρτη βάρδια (τη βάρδια εργασίας του σαββατοκύριακου) καθώς απαιτείτο η σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου για την εξαήμερη εργασία. Πλέον γίνεται με μονομερή απόφαση του εργοδότη (και πληρώνεται υπερωριακά).
• Η αδικαιολόγητη απουσία του εργαζόμενου επί πέντε ημέρες θεωρείται καταγγελία σύμβασης μετά από επιπλέον διάστημα πέντε ημερών από τη στιγμή που ο εργοδότης προβεί σε όχληση του εργαζόμενου. Στην υφιστάμενη κατάσταση η όχληση πρέπει να γίνει με εξώδικο. Πλέον, αρκεί οποιαδήποτε γραπτή επικοινωνία.
• Ποινικοποίηση της απεργιακής δράσης. Χρησιμοποιώντας την ορολογία της αμερικάνικης υπερφιλελεύθερης (libertarian) δεξιάς περί «προστασίας του δικαιώματος στην εργασία», το νομοσχέδιο εισαγάγει φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών (και μέχρι 5 ετών) και πρόστιμο τουλάχιστον 5.000 ευρώ (και 10.000 ευρώ σε περίπτωση υποτροπής) στους απεργούς που περιφρουρούν την απεργία («εμποδίζουν την ελεύθερη προσέλευση και αποχώρηση των εργαζόμενων που επιθυμούν να εργαστούν ή ασκεί σωματική ή ψυχολογική βία σε βάρος τους»), συμμετέχουν σε κατάληψη των χώρων εργασίας ή των εισόδων τους κατά τη διάρκεια απεργίας ή ανεξαρτήτως αυτής. Η διάταξη αυτή δεν ποινικοποιεί μόνο τις ριζοσπαστικές μορφές δράσης που αναλαμβάνουν λ.χ. τα σωματεία βάσης αλλά ακόμα και την προτροπή των απεργοσπαστών να απεργήσουν καθώς η έννοια της ψυχολογικής βίας μπορεί να ερμηνευτεί κατά το δοκούν.

Απέναντι στην πολυμέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους, απέναντι στις ακραίες συνθήκες απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής, καταστροφής της φύσης και υποτίμησης της εργασιακής δύναμης τις οποίες βιώνουμε είναι αναγκαίο να οργανώσουμε αποτελεσματικά τις συλλογικές ταξικές αντιστάσεις μας. Στην κατεύθυνση αυτή η αυριανή απεργία μπορεί και πρέπει να στείλει μαζικό δυναμικό μήνυμα ταξικής ενότητας και αγώνα, μήνυμα ότι η εργατική τάξη είναι εδώ έτοιμη να συγκρουστεί για όσα κατέκτησε με το αίμα της.

Ολοι-ες στην απεργιακή διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο κράτους, κεφαλαίου, ΕΕ – Προπύλαια 11.00

Στηρίζουμε το κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης για το κρατικό- καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη

Ολοι-ες στην απεργιακή διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο κράτους, κεφαλαίου, ΕΕ Πέμπτη 21/9 Προπύλαια 11.00

Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών

Ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, τους αντεργατικούς νόμους και την εργοδοτική τρομοκρατία

Οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνεχίζουν να πληρώνουν με το αίμα τους τη διατήρηση και αναπαραγωγή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού συστήματος, που καταδυναστεύει, δολοφονεί, εξαθλιώνει και καταστρέφει τις κοινωνίες και τον φυσικό κόσμο. Αυτό μαρτυρούν οι δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της σύγχρονης δουλείας. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα οι χιλιάδες νεκροί λόγω της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας, τα δεκάδες θύματα του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη, οι δολοφονημένοι Ρομά από τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ, οι εκατοντάδες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης Φρούριο. Αυτό καταδεικνύουν τα απανθρακωμένα σώματα προσφύγων στον Έβρο οπως και η καμένη γη από τη Ροδόπη ως την Πάρνηθα, τα νεκρά ζώα, οι στάχτες εκεί που υψώνονταν δάση. Αυτό καταμαρτυρά η φρίκη που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει αυτή τη φορά η Θεσσαλία. Η ασύλληπτη καταστροφή που επικρατεί στην περιοχή είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να υπολογιστεί το μέγεθός της ακόμα, μετά και από τόσες μέρες. Ολόκληρες περιοχές του θεσσαλικού κάμπου βρίσκονται σκεπασμένες από νερό και λάσπη, ενώ χωριά του Πηλίου έχουν κυριολεκτικά καταστραφεί ή έχουν βρεθεί στη θάλασσα. Ο,τι συγκροτούσε τη ζωή ενός τόπου έχει εξαφανιστεί, σπίτια, σχολεία, κέντρα υγείας, χωράφια. Αμέτρητος αριθμός ζώων πνίγηκαν. Ενώ ακόμα δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των νεκρών ανθρώπων αλλά και των αγνοουμένων.

Η κρατική και καπιταλιστική επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής ειναι αποτέλεσμα της συνολικής κρίσης του συστήματος και οξύνεται όλο και περισσότερο, επιδιώκοντας να στερήσει από την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία κάθε προοπτική αντίστασης και παράλληλα να ξεριζώσει κάθε δικαίωμα που έχει κερδηθεί τους προηγούμενους δύο αιώνες από το εργατικό κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια στιγμή που η ανεργία γιγαντώνεται, η μακρά λίστα των θανάτων των εργαζομένων όλο και μεγαλώνει. Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας, οι μειώσεις των μισθών, οι αυξήσεις των ωραρίων, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας που υποβαθμίζονται συνεχώς περιγράφουν τη σκληρή εργασιακή πραγματικότητα και τους όρους εκμετάλλευσης που μας επιβάλλονται καθημερινά, στοχεύοντας στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της ζωής μας. Μέσα σε αυτή την συνθήκη η κυβέρνηση προωθεί νέο εργασιακό νομοσχέδιο που επιτρέπει τη 13ωρη εργασία, την απασχόληση σε δύο εργοδότες και την 6ήμερη εργασία, νομιμοποιεί την ελαστικοποίηση στους χώρους δουλειάς (συμβάσεις “μηδενικών ωρών”) ενώ επιτίθεται ακόμη περαιτέρω στην απεργία με την εισαγωγή ποινών φυλάκισης και χρηματικών προστίμων χιλιάδων ευρώ για τους απεργούς που αντιστέκονται στην απεργοσπασία. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος όχι μόνο δεν ενισχύει το ΕΣΥ αλλά αφήνει όλο και περισσότερο το δημόσιο σύστημα υγείας “στη μοίρα του” υποχρηματοδοτώντας το, ενώ παράλληλα ολοένα και περισσότερο πλασάρεται η ιδιωτική ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ λοιπόν επιβάλλεται αργά μα καθοριστικά σαν τη μοναδική εναλλακτική. Η κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα βασικά κοινωνικά αγαθά όπως τα καύσιμα, το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, το ψωμί, το λάδι κτλ. και η απάνθρωπη συνθήκη των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών έρχονται να οξύνουν περαιτέρω τις ήδη δυσβάσταχτες συνθήκες ζωής κι επιβίωσης της κοινωνικής βάσης.

Ταυτόχρονα η κρατική καταστολή εντείνεται για να ανακόψει τους αυριανούς ξεσηκωμούς που κυοφορούνται μέσα σε μια αβίωτη πραγματικότητα, όπου το χρεοκοπήμενο σύστημα δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο παρά ερημοποίηση, αποκαΐδια, εξαθλίωση και θάνατο και εκδηλώνεται με τις συνεχείς επιθέσεις στους κατειλημμένους χώρους ζωής και αγώνα, το χτύπημα εργατικών και απεργιακών κινητοποιήσεων, τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν στρατοπεδεύσει σε πάρκα, πλατείες, λόφους και πανεπιστήμια, με τα συνεχή και άγρια χτυπήματα των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, τις διώξεις εναντίον αναρχικών αγωνιστών και τις κρατικές δολοφονίες.

Η διαιώνιση της εξουσίας και των κερδών των οικονομικών και πολιτικών αφεντικών περνά μέσα από την όξυνση της εκμετάλλευσης των φτωχών και των πληβείων, τη λεηλασία της ζωής μας και τη φίμωση και καταστολή όλων όσοι αρνούνται να αποδεχτούν αυτή τη βαρβαρότητα ως τη μόνη προοπτική. Τη βαρβαρότητα όπου πρόσφυγες και μετανάστες είτε θα πνίγονται κατά εκατοντάδες είτε θα φυλακίζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης είτε θα βρίσκονται κυνηγημένοι από μπάτσους και φασιστικά τάγματα εφόδου στον Έβρο και μέσα στις πόλεις, εξαθλιωμένοι και αποκλεισμένοι από αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Τη βαρβαρότητα όπου δεκάδες άνθρωποι θα δολοφονούνται στα τρένα λόγω των κρατικών δολοφονικών πολιτικών με την παντελή έλλειψη ελέγχου και συντήρησης των δικτύων και της επικοινωνίας μεταξύ των αμαξοστοιχιών, ή θα πεθαίνουν πάνω σε καρότσες ή μέσα στα σπίτια τους περιμένοντας ώρες ένα ασθενοφόρο για να μεταβούν σε νοσοκομείο. Τη βαρβαρότητα όπου δεκάδες εργάτες δεν θα επιστρέφουν ποτέ από το μεροκάματο γιατί η ζωή τους μετριέται από τα αφεντικά και στους υπολογισμούς τους κοστίζει λιγότερο από τη συντήρηση μιας σκαλωσιάς.

Απέναντι σε αυτήν τη συνθήκη της γενικευμένης επίθεσης, λεηλασίας και καταστροφής, απαιτείται μια πλατιά κοινωνική αφύπνιση και μια συνολική κοινωνική κριτική του αδιέξοδου και χρεωκοπημένου συστήματος, το ξεπέρασμα της ανάθεσης, της διαμεσολάβησης και της αδράνειας, το δυνάμωμα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, η συγκρότηση αυτοοργανωμένων, αντιθεσμικών μετώπων αντίστασης και η δημιουργία κάθε δυνατού αναχώματος σε κάθε σημείο που εκδηλώνεται η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα. Απέναντι στο δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι ελίτ της εξουσίας και του πλούτου, υπάρχει η επιλογή της συλλογικής αντίστασης και του αγώνα. Να τους θυμίσουμε τι μπορεί να συμβεί όταν η κοινωνία των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων ανθρώπων παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και αντιστέκεται μαζικά και μαχητικά στους σχεδιασμούς τους. Αν μένει κάτι ακόμα να σωθεί από τη φρίκη και τη βαρβαρότητα που μας καταδικάζει το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα, αυτό βρίσκεται στα δικά μας χέρια. Η μόνη λύση για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, για έναν κόσμο που η ζωή μας δεν θα παζαρεύεται και δεν θα εξαρτάται από τους υπολογισμούς των κυρίαρχων, για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια, λεηλασία της φύσης, ξεριζωμό, αρρώστιες και θάνατο είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Υγεία, παιδεία, στέγαση, τροφή

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21/09 ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΑΘΗΝΑ: 11:00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 10:30 ΚΑΜΑΡΑ

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας συμμετέχει στην Γενική Απεργία της 21ης Σεπτεμβρίου 2023 και καλεί όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες του κλάδου μας να απεργήσουν.

Σήμερα, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες βρισκόμαστε μπροστά σε μια έντονη επίθεση ενάντια στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα μας. Μετά την προκλητική ψήφιση του εκτρωματικού νομοσχέδιου του Χατζηδάκη, που ήρθε να νομιμοποιήσει με κρατική βούλα τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών (κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων, καθιέρωση των απλήρωτων υπερωριών -θα δίνονται ως άδεια-, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε επιπλέον κλάδους, κλπ) και παράλληλα την ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία και την ίδια την ύπαρξη των εργατικών σωματείων και των συλλογικών μας οργάνων, έρχεται να συμπληρωθεί αυτό το έργο με το καινούριο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη βουλή.

Σαν να μην έφτανε η μέχρι τώρα καταπάτηση των εργατικών κεκτημένων, ο Άδωνης Γεωργιάδης μετά την κατάργηση του 5θημέρου, επεκτείνει την τακτική λειτουργία των επιχειρήσεων και τις Κυριακές μειώνοντας την αποζημίωση του Σαββάτου από 60% σε 40% και της Κυριακής από 75% στο 40%. Επιπλέον, με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη προβλεπόταν έστω τυπικά ο ίδιος ο εργαζόμενος να διευθετήσει τον χρόνο εργασίας του σχετικά με το 10ώρο εργασίας. Με το καινούριο νομοσχέδιο ο εργοδότης είναι αυτός που κανονίζει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας του εργαζομένου. Πλέον θα επιτρέπεται 13ωρη εργασία την ημέρα, 78 ώρες εβδομαδιαίως, η κατάργηση του διαλείμματος, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε καινούργιους κλάδους, και ως αποτέλεσμα της περαιτέρω ελαστικοποίησης της εργασίας καταργείται και μια σειρά επιδομάτων. Επίσης, προχωρά στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης καθώς «προβλέπονται ποινικές και χρηματικές κυρώσεις στην περίπτωση παρεμπόδισης εργαζομένων, οι οποίοι δεν συμμετέχουν σε απεργία, να προσέλθουν, να παρέχουν ή να αποχωρήσουν από την εργασία» (άρθρο 31).

Όλα αυτά την ώρα που μετράμε ακόμα τα θύματα των καταστροφικών πυρκαγιών και των πλημμυρών. Την ώρα που δεν γνωρίζουμε ακόμα το μέγεθος των καταστροφών, αποτέλεσμα των αυθαίρετων και εγκληματικών πολιτικών τους, μας δείχνουν για άλλη μια φορά ότι οι προθέσεις του κρατικού μηχανισμού και του κεφαλαίου είναι ξεκάθαρες ως προς το πόσο αναλώσιμες είναι οι ζωές μας, με την αδιαφορία για ασφάλεια στον βωμό του κέρδους.

Εδώ και πάνω από ένα χρόνο οι αυξήσεις τιμών σε ενέργεια, είδη πρώτης ανάγκης και καύσιμα, σε συνδυασμό με τα ήδη υψηλά ενοίκια και τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας, έχουν οδηγήσει ήδη σε ένα μεγάλο κύμα φτωχοποίησης και σε ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες. Η καταστροφή της ζωικής και αγροτικής παραγωγής στη Θεσσαλία μας προϊδεάζει για έναν χειμώνα ακόμα πιο σκληρό, με μεγαλύτερη ακρίβεια, εντατικοποίηση πλειστηριασμών και φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας του λαού. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες αντί να αμείβονται για την εργασία τους, θα πρέπει να εργάζονται νυχθημερόν σε επισφαλείς συνθήκες εργασίας για τα βασικά.

Η επίθεση όμως δεν θα μείνει χωρίς απάντηση από εμάς. Ξέρουμε, ότι μπορούμε να βασιστούμε μόνο στις δικές μας δυνάμεις, στη δική μας οργάνωση, κόντρα τόσο στα αφεντικά, όσο και στα τσιράκια τους. Θα συνεχίσουμε να οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς μας σε ακηδεμόνευτα και μαχητικά σωματεία, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία για όλους/ες, σταθερό ωράριο εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

09:00 ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ | ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΟΦΟΥ ΜΕ ΕΓΝΑΤΙΑ (στα κεντρικά γραφεία της ΜΚΟ Άρσις)

10:00 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ | ΚΑΜΑΡΑ

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ FUND ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑΝ ΟΤΙ ΑΥΡΙΟ 21/09 ΘΑ ΠΕΡΙΦΡΑΧΘΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΕΡΓΑΣΙΕΣ.

ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΞΗ.

Η ΒΙΟΜΕ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ/ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ ΜΕ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟ ΚΙΝΗΜΑ:

ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ, 21/09, 05.00 ΤΟ ΠΡΩΙ.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΥΡΙΑΝΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΒΙΟΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΟΜΕ!

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης ΒΙΟΜΕ

Σωματείο Εργαζομένων ΒΙΟΜΕ

Ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, τους αντεργατικούς νόμους και την εργοδοτική τρομοκρατία

Οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνεχίζουν να πληρώνουν με το αίμα τους τη διατήρηση και αναπαραγωγή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού συστήματος, που καταδυναστεύει, δολοφονεί, εξαθλιώνει και καταστρέφει τις κοινωνίες και τον φυσικό κόσμο. Αυτό μαρτυρούν οι δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της σύγχρονης δουλείας. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα οι χιλιάδες νεκροί λόγω της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας, τα δεκάδες θύματα του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη, οι δολοφονημένοι Ρομά από τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ, οι εκατοντάδες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης Φρούριο. Αυτό καταδεικνύουν τα απανθρακωμένα σώματα προσφύγων στον Έβρο οπως και η καμένη γη από τη Ροδόπη ως την Πάρνηθα, τα νεκρά ζώα, οι στάχτες εκεί που υψώνονταν δάση. Αυτό καταμαρτυρά η φρίκη που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει αυτή τη φορά η Θεσσαλία. Η ασύλληπτη καταστροφή που επικρατεί στην περιοχή είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να υπολογιστεί το μέγεθός της ακόμα, μετά και από τόσες μέρες. Ολόκληρες περιοχές του θεσσαλικού κάμπου βρίσκονται σκεπασμένες από νερό και λάσπη, ενώ χωριά του Πηλίου έχουν κυριολεκτικά καταστραφεί ή έχουν βρεθεί στη θάλασσα. Ο,τι συγκροτούσε τη ζωή ενός τόπου έχει εξαφανιστεί, σπίτια, σχολεία, κέντρα υγείας, χωράφια. Αμέτρητος αριθμός ζώων πνίγηκαν. Ενώ ακόμα δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των νεκρών ανθρώπων αλλά και των αγνοουμένων.

Η κρατική και καπιταλιστική επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής ειναι αποτέλεσμα της συνολικής κρίσης του συστήματος και οξύνεται όλο και περισσότερο, επιδιώκοντας να στερήσει από την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία κάθε προοπτική αντίστασης και παράλληλα να ξεριζώσει κάθε δικαίωμα που έχει κερδηθεί τους προηγούμενους δύο αιώνες από το εργατικό κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια στιγμή που η ανεργία γιγαντώνεται, η μακρά λίστα των θανάτων των εργαζομένων όλο και μεγαλώνει. Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας, οι μειώσεις των μισθών, οι αυξήσεις των ωραρίων, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας που υποβαθμίζονται συνεχώς περιγράφουν τη σκληρή εργασιακή πραγματικότητα και τους όρους εκμετάλλευσης που μας επιβάλλονται καθημερινά, στοχεύοντας στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της ζωής μας. Μέσα σε αυτή την συνθήκη η κυβέρνηση προωθεί νέο εργασιακό νομοσχέδιο που επιτρέπει τη 13ωρη εργασία, την απασχόληση σε δύο εργοδότες και την 6ήμερη εργασία, νομιμοποιεί την ελαστικοποίηση στους χώρους δουλειάς (συμβάσεις “μηδενικών ωρών”) ενώ επιτίθεται ακόμη περαιτέρω στην απεργία με την εισαγωγή ποινών φυλάκισης και χρηματικών προστίμων χιλιάδων ευρώ για τους απεργούς που αντιστέκονται στην απεργοσπασία. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος όχι μόνο δεν ενισχύει το ΕΣΥ αλλά αφήνει όλο και περισσότερο το δημόσιο σύστημα υγείας “στη μοίρα του” υποχρηματοδοτώντας το, ενώ παράλληλα ολοένα και περισσότερο πλασάρεται η ιδιωτική ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ λοιπόν επιβάλλεται αργά μα καθοριστικά σαν τη μοναδική εναλλακτική. Η κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα βασικά κοινωνικά αγαθά όπως τα καύσιμα, το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, το ψωμί, το λάδι κτλ. και η απάνθρωπη συνθήκη των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών έρχονται να οξύνουν περαιτέρω τις ήδη δυσβάσταχτες συνθήκες ζωής κι επιβίωσης της κοινωνικής βάσης.

Ταυτόχρονα η κρατική καταστολή εντείνεται για να ανακόψει τους αυριανούς ξεσηκωμούς που κυοφορούνται μέσα σε μια αβίωτη πραγματικότητα, όπου το χρεοκοπήμενο σύστημα δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο παρά ερημοποίηση, αποκαΐδια, εξαθλίωση και θάνατο και εκδηλώνεται με τις συνεχείς επιθέσεις στους κατειλημμένους χώρους ζωής και αγώνα, το χτύπημα εργατικών και απεργιακών κινητοποιήσεων, τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν στρατοπεδεύσει σε πάρκα, πλατείες, λόφους και πανεπιστήμια, με τα συνεχή και άγρια χτυπήματα των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, τις διώξεις εναντίον αναρχικών αγωνιστών και τις κρατικές δολοφονίες.

Η διαιώνιση της εξουσίας και των κερδών των οικονομικών και πολιτικών αφεντικών περνά μέσα από την όξυνση της εκμετάλλευσης των φτωχών και των πληβείων, τη λεηλασία της ζωής μας και τη φίμωση και καταστολή όλων όσοι αρνούνται να αποδεχτούν αυτή τη βαρβαρότητα ως τη μόνη προοπτική. Τη βαρβαρότητα όπου πρόσφυγες και μετανάστες είτε θα πνίγονται κατά εκατοντάδες είτε θα φυλακίζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης είτε θα βρίσκονται κυνηγημένοι από μπάτσους και φασιστικά τάγματα εφόδου στον Έβρο και μέσα στις πόλεις, εξαθλιωμένοι και αποκλεισμένοι από αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Τη βαρβαρότητα όπου δεκάδες άνθρωποι θα δολοφονούνται στα τρένα λόγω των κρατικών δολοφονικών πολιτικών με την παντελή έλλειψη ελέγχου και συντήρησης των δικτύων και της επικοινωνίας μεταξύ των αμαξοστοιχιών, ή θα πεθαίνουν πάνω σε καρότσες ή μέσα στα σπίτια τους περιμένοντας ώρες ένα ασθενοφόρο για να μεταβούν σε νοσοκομείο. Τη βαρβαρότητα όπου δεκάδες εργάτες δεν θα επιστρέφουν ποτέ από το μεροκάματο γιατί η ζωή τους μετριέται από τα αφεντικά και στους υπολογισμούς τους κοστίζει λιγότερο από τη συντήρηση μιας σκαλωσιάς.

Απέναντι σε αυτήν τη συνθήκη της γενικευμένης επίθεσης, λεηλασίας και καταστροφής, απαιτείται μια πλατιά κοινωνική αφύπνιση και μια συνολική κοινωνική κριτική του αδιέξοδου και χρεωκοπημένου συστήματος, το ξεπέρασμα της ανάθεσης, της διαμεσολάβησης και της αδράνειας, το δυνάμωμα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, η συγκρότηση αυτοοργανωμένων, αντιθεσμικών μετώπων αντίστασης και η δημιουργία κάθε δυνατού αναχώματος σε κάθε σημείο που εκδηλώνεται η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα. Απέναντι στο δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι ελίτ της εξουσίας και του πλούτου, υπάρχει η επιλογή της συλλογικής αντίστασης και του αγώνα. Να τους θυμίσουμε τι μπορεί να συμβεί όταν η κοινωνία των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων ανθρώπων παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και αντιστέκεται μαζικά και μαχητικά στους σχεδιασμούς τους. Αν μένει κάτι ακόμα να σωθεί από τη φρίκη και τη βαρβαρότητα που μας καταδικάζει το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα, αυτό βρίσκεται στα δικά μας χέρια. Η μόνη λύση για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, για έναν κόσμο που η ζωή μας δεν θα παζαρεύεται και δεν θα εξαρτάται από τους υπολογισμούς των κυρίαρχων, για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια, λεηλασία της φύσης, ξεριζωμό, αρρώστιες και θάνατο είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Υγεία, παιδεία, στέγαση, τροφή

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21/09 ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΑΘΗΝΑ: 11:00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 10:30 ΚΑΜΑΡΑ

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Απεργιακή συγκέντρωση

Απεργία! Κάτω η δολοφονική κυβέρνηση ΝΔ – Το «νομοσχέδιο των δούλων» δεν θα περάσει

Όλοι/ες στην Απεργία Πέμπτη 21/9, 10.30 πμ Άγαλμα Βενιζέλου

Μόλις 2,5 μήνες μετά την επανεκλογή του, ο Μητσοτάκης ήρθε στη Δ.Ε.Θ. με καθυστέρηση, για να αναγγείλει το αιματοβαμμένο πρόγραμμα της κυβέρνησης ΝΔ. Με περίσσιο θράσος, αφού μας έχουν αφήσει στο έλεος του «112», πνίγοντας και καίγοντας ολόκληρες περιοχές και ανθρώπινες ζωές, υπο-στελεχώνουν τα νοσοκομεία αφήνοντας πίσω νεκρούς πριν καν φτάσουν εκεί, με το επιτελικό τους μπάχαλο να οργιάζει! Η «σταθερότητα» που λένε συνεχώς, σημαίνει συνεχής διάλυση-ιδιωτικοποίηση και πάρτι εκατομμυρίων πάνω στα χαλάσματα όποιου δημόσιου αγαθού άφησαν όρθιο (Υγεία-Παιδεία-Μεταφορών-Ενέργειας), με εγκληματικές συνέπειες για όλους εμάς τους εργαζόμενους και νέους, όπως αποδείχτηκε και με το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη. Για να συνεχίσουν να ταΐζουν μια χούφτα επιχειρηματιών- που μόνο στόχο έχουν να αρπάζουν και να διαλύουν κάθε τι δημόσιο και δωρεάν που κατακτήθηκε με τους αγώνες μας, θα προσπαθήσουν να μας «πείσουν» με γκλομπς, νομοσχέδια, δικαστήρια, απολύσεις σε όποιον το αμφισβητήσει.

Την ίδια στιγμή, που εμείς οι εργαζόμενοι, στενάζουμε καθημερινά με τους λογαριασμούς, τα δυσθεόρατα ενοίκια και τρομάζουμε μόνο στην σκέψη με τις τιμές που θα συναντήσουμε στο σούπερ μάρκετ για να καλύψουμε βασικές ανάγκες, κάποιοι «ειδικοί»- καταστροφείς, μας μιλάνε πως είμαστε στο σωστό δρόμο και όλα πάνε καλά! Και η ακρίβεια δεν είναι κάτι ουρανοκατέβατο όπως μας λένε, αλλά επακόλουθο της διάλυσης του πρωτογενούς τομέα (και με τις πρόσφατες καταστροφές ακόμη περισσότερο) και της βιομηχανικής παραγωγής, αλλά και την προσπάθεια των εργοδοτών να βγάλουν τα σπασμένα πάνω μας, αυξάνοντας κι άλλο τα κέρδη τους! Μας παίρνουν τα σπίτια για χρέος 1000 ευρώ, χαρίζοντάς τα στα funds για να ανεβάζουν τα ενοίκια και μείς να μην έχουμε που να μείνουμε! Είναι τόση η λύσσα της κυβέρνησης εναντίον εργαζομένων και φτωχών, που το επόμενο διάστημα θα κατεβάσουν προς ψήφιση, «για χάρη της σταθερότητας», 120 νομοσχέδια – απορρυθμίσεις! Μερικά από αυτά αφορούν : 1. Διάλυση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, προς όφελος των ιδιωτών και αυτών που μπορούν πλέον να σπουδάσουν, 2. Διάλυση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας, ενός άκρως σημαντικού τομέα για την επιβίωσή μας και 3. Το νέο νομοσχέδιο για την από-ρρύθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων και την μετατροπή μας σε σύγχρονο δούλο, που θα δουλεύει όλη μέρα για να πληρώνει!

ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ!

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, παρόλο που γελοία πρόσωπα όπως ο Άδωνις, προσπαθούν να το παρουσιάσουν πως προστατεύει τους εργαζόμενους, αντιθέτως μας αφήνει έρμαιο στις ορέξεις των εργοδοτών, είναι η συνέχεια και χειροτέρευση προηγούμενων νομοσχεδίων (ΣΥΡΙΖΑ, Βρούτση, Χατζηδάκη) και θέλει να μας μετατρέψει σε ατομικοποιημένους δούλους, που θα πηγαίνουμε σπίτι (αν μπορούμε να το πληρώνουμε), μόνο για να κοιμόμαστε! Πιο συγκεκριμένα : 1. Η θεσμοθέτηση των συμβολαίων μηδενικών ωρών, όπου ο εργοδότης 24 ώρες πριν θα σε ενημερώνει πότε και ποιες ώρες σε χρειάζεται, δηλαδή ένας εργαζόμενος-υπηρέτρια, που ανάλογα αν έχει ή δεν έχει δουλειά στο μαγαζί θα δουλεύει και για όσο υπάρχει φόρτος. 2. Η δυνατότητα εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες μέχρι τη συμπλήρωση 13 ωρών/ημέρα, πράγμα που καταργεί το 5νθήμερο-8ωρο στην πράξη, «δίνοντάς μας τη δυνατότητα να αυξήσουμε τον μισθό μας»! Προφανώς δε χρειάζεται για αυτούς τους «ειδικούς» να αυξηθούν οι μισθοί μας για να ζήσουμε αξιοπρεπώς, αλλά πρέπει να δουλεύουμε μέχρι λιποθυμίας και θανάτου, μιας και έτσι θα γλιτώσουνε και νωρίς από την σύνταξή μας! 3. Η νομιμοποίηση του 6ημερου εργασίας, παρέχοντας το τυράκι της προσαύξησης 40% του ημερομισθίου της 6ης ημέρας εργασίας, δηλαδή νομιμοποίηση του εργαζόμενου δούλου που θα δίνει και τη ζωή του πάνω στη μηχανή του καφέ, πάνω στο μηχανάκι, μέσα στην κουζίνα κλπ, για να πληρώνει τους υπεύθυνους της κατάντιας του (ιδιώτες ενέργειας, φόρους, Σκλαβενίτιδες που έχουν θησαυρίσει από αυτή την κατάσταση) 4. Η δυνατότητα σε όσους εργοδότες εφαρμόσουν οικειοθελώς την ψηφιακή κάρτα εργασίας, να μην υποχρεούνται να δηλώνουν τις υπερωρίες στο ”ΕΡΓΑΝΗ”, δηλαδή ο εργοδότης με την απειλή της απόλυσης, θα βάζει τον εργαζόμενο να χτυπάει την κάρτα μόλις τελειώσει το ωράριό του και έπειτα θα συνεχίζει να δουλεύει για όσες ώρες χρειαστεί, φυσικά χωρίς προσαυξήσεις και ακόμα χειρότερα απλήρωτος. 5. Επιστέγασμα όλων των παραπάνω και για την παραδειγματική τιμωρία, ποινικοποίηση των αγώνων και διεκδικήσεων είναι πως πλέον η προστασία της απεργίας και η περιφρούρησή της ποινικοποιούνται με βαριές ποινές φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματικού προστίμου τουλάχιστον 5000€. Είναι τόσο το μένος τους που νομοθετούν την ποινική δίωξη ακόμα και για υποτιθέμενη “ψυχολογική βία” εναντίον όσων “επιθυμούν να εργαστούν”, κάτι το οποίο είναι ασαφές και είναι φανερό πως μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους μόνο και μόνο για να τρομοκρατήσει και να παθητικοποιήσει τους εργαζόμενους. 6. Φυσικά, για να ρίξει και στάχτη στα μάτια, το νομοσχέδιο προβλέπει και την αύξηση (επαναφορά) του προστίμου στα 10.500 ευρώ, για όποιον εργοδότη υποδηλώνει εργαζόμενο, λες και με όλα τα παραπάνω δε θα δίνετε η δυνατότητα στον εργοδότη να το κάνει ή λες και με την υποστελέχωση και την διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών (ΙΚΑ-ΣΕΠΕ), θα πραγματοποιούνται έλεγχοι.

Εμείς οι εργαζόμενοι στον κλάδο του Επισιτισμού-Τουρισμού, γνωρίζουμε πολύ καλά την εργοδοτική αυθαιρεσία και τους τραμπουκισμούς-ξυλοδαρμούς που αντιμετωπίσαμε και σε αυτή την σεζόν (Πάργα, Ρόδο, Κρήτη κά). Μπορεί τέτοιες μορφές «απασχόλησης», ατομικοποίησης και δουλοποίησης να δοκιμάστηκαν στον κλάδο μας, με τραγικές συνέπειες που κοστίζουν ζωές συναδέλφων μας (freelancing, υποδηλωμένη εργασία, εργαζόμενος διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή), ωστόσο με αυτό το νομοσχέδιο επιχειρείται η γενίκευση του εργαζόμενου-δούλου και να γίνει αποδεκτή η υποταγή στην αδιέξοδη λογική του να δουλεύει κανείς όλη μέρα για ένα ξεροκόμματο.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ – ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ…. ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ!

Σα να μη φτάνουν όλα τα παραπάνω, ο Μητσοτάκης πλέον ως άλλος «ηγεμόνας», παίρνει πρωτοβουλίες για την ακόμη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, ως πιστό σκυλί των ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια μήπως αρπάξει ότι περισσότερο μπορεί ή ακόμη και να μας οδηγήσει σε ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία. Την ίδια στιγμή, που διαλύουν ότι δημόσιο έχει απομείνει για τις ανάγκες μας, που βιάζουν τους μισθούς και τα δικαιώματά μας, αυξάνουν τρομακτικά τους πολεμικούς εξοπλισμούς! Και φυσικά για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την κοινωνική αγανάκτηση που γεννούν η ακρίβεια, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι πλειστηριασμοί και το χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων, γιγαντώνει το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Ένα Κράτος αστυνομοκρατούμενο, που οι συμμορίες των ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΡΑΣΗ θα κάνουν ότι θέλουν, θα πυροβολούν εν ψυχρώ και θα συλλαμβάνουν στο σωρό.

ΩΣ ΕΔΩ! ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ! Απέναντι στην «παράλυση» και την υποταγή των ηγεσιών των Συνδικάτων (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΜΕ) μπροστά σε αυτή την επίθεση, η μόνη λύση βρίσκεται στις δικές μας δυνάμεις και τους δικούς μας αγώνες! Η λύση δεν θα έρθει με μια ψήφο στις εκλογές ή με λογικές ψήφισε στις εκλογές και θα σου λύσουμε το πρόβλημα, ούτε απλά με μια απεργία «πυροτέχνημα», γιατί δυστυχώς η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο πιεστική και αφόρητη. Πρέπει να μάθουμε να συζητάμε για τα προβλήματά μας στο χώρο εργασίας μας και πως από κοινού θα ορθώσουμε τοίχος απέναντι στον εργοδότη, που μας ξεζουμίζει. Να οργανωθούμε στο Συνδικάτο μας όσο το δυνατόν περισσότεροι εργαζόμενοι, γιατί το Συνδικάτο είναι δικό μας και όχι κάποιων «ειδικών» που έχουν μόνο στόχο τις καρέκλες και την επίδειξη δύναμης! Αυτή η απεργία να σημάνει την αρχή του τέλους αυτής κυβέρνησης, να δείξουμε στην πράξη πως όλα αυτά τα σχέδια κυβέρνησης-εργοδοτών θα μας βρουν απέναντι, να είναι μια μαζική διαδήλωση απόρριψης και καταδίκης αυτής της πολιτικής που μας θέλει δούλους – και αφήνει στάχτες κι αποκαΐδια στο πέρασμά της! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!

• Να μην περάσει το Νέο νομοσχέδιο των δούλων! Κατάργηση του εκτρώματος Χατζηδάκη και του freelancing – να καταργηθούν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι. Άμεση ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών.
• Να εφαρμοστεί από τους εργοδότες η Κλαδική Σύμβαση στον Επισιτισμό-Τουρισμό ΤΩΡΑ!
• Αγώνας για λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους χωρίς μείωση αποδοχών. 35ωρο, πενθήμερο, και δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας, μισθοί σύμφωνα με τις ανάγκες μας με αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή για την αντιμετώπιση της ακρίβειας.
• Ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων, κρατικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο των τομέων κλειδιών της οικονομίας και των επιχειρήσεων που απολύουν. Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο – να πληρώσουν οι πλούσιοι. Δημόσια δωρεάν υγεία, παιδεία, ασφάλιση.
• Σταμάτημα των πολεμικών εξοπλισμών – διεθνιστική αλληλεγγύη με το τούρκικο προλεταριάτο
• Διαγραφή του χρέους, έξω από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς όπως το ΝΑΤΟ.

Αντεπίθεση των εργαζομένων στον επισιτισμό-τουρισμό

Όλοι στην απεργία Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη

Κάτω τα χέρια από το 5μερο, 8ωρο, τα εργασιακά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα

Συγκεντρώσεις:

Αθήνα: Πλατεία Κλαυθμώνος, 10:30

Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου, 10:30

Παρά την προπαγάνδα περί “ανάπτυξης” που συνεπάγεται η “πολιτική σταθερότητα” της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη, η αλήθεια για τον ελληνικό καπιταλισμό είναι εντελώς διαφορετική. Η υποβάθμισή στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και η αποσάθρωση της παραγωγικής του βάσης φαίνονται μη αναστρέψιμα. Ενώ οι παραγωγικές επενδύσεις απουσιάζουν σχεδόν παντελώς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να προωθεί μια από τις πιο εκφυλισμένες εκδοχές του νεοφιλελευθερισμού: αρπαγή και λεηλασία του κοινωνικού πλούτου, αεριτζίδικες μπίζνες με τον τουρισμό και την πράσινη ανάπτυξη, κερδοσκοπία στα ακίνητα. Το πλιάτσικο πάνω στα κονδύλια των ευρωπαϊκών ενισχύσεων και η αρπαγή του δημόσιου πλούτου μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, η συσσώρευση των χρεών παρά τα κέρδη που αποφέρουν στα κυρίαρχα και πιο παρασιτικά κομμάτια της αστικής τάξης οδηγούν σε ένα νέο κραχ την οικονομία, αργά ή γρήγορα.

Ο καπιταλισμός σαπίζει και για να επιβιώσει πρέπει να επιτίθεται συνέχεια, όλο και πιο σκληρά στους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Ένας διαρκής ταξικός πόλεμος χωρίς κανένα συμβιβασμό είναι το πρόγραμμά της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η παγίωση του Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης παράλληλα με το νέο κύμα φτωχοποίησης η συνέχιση της φοροληστείας πάνω στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Η προσπάθεια να νομοθετήσει μέσα στον πρώτο χρόνο της νέας θητείας της όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος από το καταστροφικό της πρόγραμμα.

Ήδη ξεκίνησε με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο του υπουργού Άδωνη Γεωργιάδη που σε συνέχεια του νόμου Χατζηδάκη και των αντεργατικών νόμων όλων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ κλπ) προσπαθεί να ξεθεμελιώσει το εργατικό δίκαιο, τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας και τα κατακτημένα με εργατικούς αγώνες δεκαετιών δικαιώματα. Να θεσμοθετήσει την εργασιακή ζούγκλα που ισχύει σε μεγάλο βαθμό και σήμερα, αλλά που δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί απόλυτα με το υπάρχον νομικό πλαίσιο. Να ρίξει ακόμα περισσότερο τους μισθούς των εργαζομένων. Να διαλύσει τη συνοχή της εργατικής τάξης και να επιβάλει την πλήρη ατομικοποίηση των εργαζομένων και των όρων εργασίας τους.

Όλα αυτά ντύνονται με ωραία λόγια και συνοδεύονται από μερικές διατάξεις που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να είναι θετικές, αλλά δεν κρύβουν τον αντιδραστικό του χαρακτήρα. Σε συνέχεια των μνημονιακών δεσμεύσεων για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του ορισμού από το κράτος του κατώτατου μισθού, του νόμου Χατζηδάκη και των εφαρμοστικών διατάξεών του επιχειρείται σήμερα μία τομή. Το νομοσχέδιο αυτό εντάσσεται σε μια σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων που σταδιακά επιβάλλουν το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης και απογυμνώνουν την αγορά εργασίας από κάθε προστατευτικό πλαίσιο. Και αυτό παρουσιάζεται σαν προσπάθεια να “αντιμετωπιστεί” η μαύρη εργασία νομιμοποιώντας την! Εφόσον στην πραγματικότητα σήμερα καταπατούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων σε ωράρια, αμοιβές και ασφάλιση, το νέο νομοσχέδιο έρχεται να νομιμοποιήσει αυτές τις πρακτικές υποτίθεται για να μην υπάρχουν παρανομίες! Συνειδητά και για αποφύγουν τις μεγάλες αντιδράσεις των εργαζομένων επιλέγουν τη σταδιακή εφαρμογή του σχεδίου τους με νέα νομοσχέδια ακόμα και κάθε χρόνο.

Βασική επιδίωξη του νέου νομοσχεδίου είναι η εδραίωση του διευθυντικού δικαιώματος. Η διάταξη για τις μηδενικές ώρες μπορεί να αποσύρθηκε αλλά για τις “επί παραγγελία συμβάσεις” για έκτακτες ανάγκες παραμένει. Σκλαβώνει τον εργαζόμενο σε αναμονή της κλήσης για εργασία όταν και αν θέλει ο εργοδότης. Σε μια τέτοια σχέση, στην ουσία δεν μένουν μέσα στον εργαζόμενο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Επιβάλλεται η ακραία ατομικοποίηση στους εργαζόμενους με το πρόσχημα της εφαρμογής κοινοτικής οδηγίας για την “πρόβλεψη των όρων εργασίας”. Η εργασιακή ανασφάλεια νομιμοποιείται και θεσμοθετούνται στην ουσία σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.

Υπάρχει σαφής και ευθεία επιδίωξη της μη αύξησης των μισθών. Αυτό κρύβεται πίσω από τις διακηρύξεις περί δικαιώματος στην πρόσθετη εργασία πέραν του συμβατικού, σήμερα, ωραρίου των 40 ωρών εβδομαδιαίως παρέχοντας το τυράκι της προσαύξησης 30% του ημερομισθίου της 6ης ημέρας εργασίας. Μετά από χρόνια παραβιάσεων και καταστρατήγησης των όρων εργασίας που ορίζονται από το νομικό πλαίσιο του ν. 1264, η κυβέρνηση έρχεται να νομιμοποιήσει αυτές τις παραβιάσεις και να τους δώσει καθολική ισχύ. Με το πρόσχημα ότι πολλοί εργαζόμενοι για να ανταπεξέλθουν στη φτώχεια και τους μισθούς πείνας εργάζονται “μαύρα” και παράνομα πέρα από τις 8 ώρες ημερησίως, νομιμοποιείται αυτή η κατάσταση ώστε ο εργαζόμενος να “μπορεί”, λες και είναι ατομική του επιλογή και επιθυμία, να εργάζεται έως 13 ώρες ημερησίως, σε περισσότερους από έναν εργοδότες. Το “επιπλέον” αυτό εισόδημα πολύ γρήγορα θα φανεί ότι δεν είναι ούτε φιλοδώρημα. Στην ουσία, για να καλύψουμε τις ανάγκες μας θα δουλεύουμε όλη μέρα για τον ίδιο πενιχρό μισθό.

Σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τις ατομικές συμβάσεις εργασίας και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την επιμήκυνσή του δηλαδή, οδηγούμαστε σε μία κατάσταση όπου στην κυριολεξία θα ζούμε για να δουλεύουμε αντί να δουλεύουμε για να ζούμε. Η θεσμοθέτηση της ψηφιακής κάρτας εργασίας δεν λύνει κανένα από τα προβλήματα που υπάρχουν ήδη ή τα νέα που δημιουργούνται. Ενώ υπό προϋποθέσεις και κάτω από διαφορετικό συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στο εργατικό κίνημα και την αστική τάξη θα μπορούσε να είναι ένα εργαλείο ελέγχου των ωρών εργασίας, σήμερα η εφαρμογή της δεν είναι τίποτα άλλο από επιβεβαίωση της εξουσίας των αφεντικών πάνω στους εργαζόμενους. Πρώτα απ΄ όλα κανείς δεν εγγυάται την ορθή καταγραφή των ωρών εργασίας και ότι δεν θα υπάρχει παραποίηση. Πιο σημαντικό όμως είναι ότι με τη χρήση της ψηφιακής κάρτας εργασίας οι εργοδότες απαλλάσσονται από την υποχρέωση προαναγγελίας των υπερωριών και μπορούν να ενημερώνουν τους εργαζόμενους για την υποχρέωση της επιπλέον εργασίας ακόμα και την τελευταία στιγμή, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα άρνησης, χαρακτηρίζοντας τις επιπλέον ώρες ως υπερεργασία και όχι υπερωρία που αμείβεται περισσότερο. Μαζί με τη θεσμοθέτηση της εξαήμερης εργασίας, πάλι χωρίς την υποχρεωτική συναίνεση των εργαζόμενων, διαμορφώνονται συνθήκες “γαλέρας” από τις οποίες ο κάθε εργαζόμενος ατομικά είναι αδύνατον να ξεφύγει.

“Κορωνίδα” όλων αυτών και απαραίτητο επιστέγασμα οι αντισυνδικαλιστικές διατάξεις που θεσμοθετούνται. Το νομοσχέδιο είναι βαθύτατα αντιδραστικό και αυτό γίνεται σαφές στις διατάξεις για την “προστασία του δικαιώματος στην εργασία”. Στοχεύει ευθέως στο χτύπημα του συνδικαλισμού και των αγώνων των εργαζομένων. Η προστασία της απεργίας και η περιφρούρησή της ποινικοποιούνται με βαριές ποινές φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματικού προστίμου τουλάχιστον 5000€. Είναι τόσο το μένος τους που νομοθετούν την ποινική δίωξη ακόμα και για υποτιθέμενη “ψυχολογική βία” εναντίον όσων “επιθυμούν να εργαστούν”, κάτι το οποίο είναι ασαφές και είναι φανερό πως μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους μόνο και μόνο για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους. Στην ουσία, και σε συνδυασμό με τις διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη, είναι η νομιμοποίηση της απεργοσπασίας και ένα βήμα πριν την νομοθετική απαγόρευση της απεργίας!

Αντίθετα από τον θετικό τρόπο που παρουσιάστηκε, το νομοσχέδιο συνολικά είναι μια ποιοτική αναβάθμιση της επίθεσης προς τους εργαζόμενους, μια προσπάθεια να χτυπηθεί ο πυρήνας των εργατικών δικαιωμάτων και να κατακερματιστεί η ενότητα της εργατικής τάξης. Όλα όσα περιγράφει ισχύουν σε ένα βαθμό και σήμερα, χωρίς να είναι νομιμοποιημένα. Η θεσμοθέτησή τους θα δημιουργήσει μια κατάσταση ποιοτικά διαφορετική για τους εργαζόμενους που θα δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, ατομικοποιημένα και χωρίς να μπορούν να διεκδικήσουν συλλογικά. Η απάνθρωπη και υποκριτική λογική της θεσμοθέτησης της επιπλέον εργασίας και της δουλοποίησης των εργαζόμενων στο όνομα της υπαρκτής ανάγκης για αύξηση του μισθού δεν έχει καμιά σχέση με την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων – το αντίθετο. Γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί αυτή η κατάσταση ως ελεύθερη επιλογή του εργαζόμενου για μεγαλύτερο εισόδημα, ως ατομικό του δικαίωμα, ενάντια στα συλλογικά κατακτημένα δικαιώματα της εργατικής τάξης και τη συλλογική προστασία των εργαζομένων. Να παρουσιαστεί ως λογικός ο παραλογισμός της ατομικής διαπραγμάτευσης με τον εργοδότη, λες και ο εργαζόμενος ατομικά έχει την ίδια διαπραγματευτική ισχύ με τα αφεντικά. Να γίνει αποδεκτή η υποταγή στην αδιέξοδη λογική του να δουλεύει κανείς όλη μέρα για ένα ξεροκόμματο, κι όσο περισσότερο δουλεύει τόσο λιγότερα να παίρνει.

Σε αυτές τις συνθήκες το σύνθημα “Να μη ζήσουμε σαν δούλοι” επανέρχεται πιο επίκαιρο. Με τις δικές μας δυνάμεις και τους αγώνες μας, με την ενότητα της τάξης μας ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε, με ένα μεταβατικό πρόγραμμα διεκδικήσεων ενάντια στη σαπίλα του συστήματος. Οικοδομώντας την πολιτική δύναμη μέσα στους εργαζόμενους που θα παλεύει για αυτό πρόγραμμα, για να υιοθετηθεί από την πλειοψηφία της εργατικής τάξης.

• Για λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους χωρίς μείωση αποδοχών. 35ωρο, πενθήμερο, και δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας, μισθοί σύμφωνα με τις ανάγκες μας με αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή για την αντιμετώπιση της ακρίβειας.
• Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών μνημονιακών νομοσχεδίων
• Ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων, κρατικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο των τομέων κλειδιών της οικονομίας και των επιχειρήσεων που απολύουν.
• Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο – να πληρώσουν οι πλούσιοι. Δημόσια δωρεάν υγεία, παιδεία, ασφάλιση.
• Διαγραφή του χρέους, έξω από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς όπως το ΝΑΤΟ.
• Σταμάτημα των πολεμικών εξοπλισμών – διεθνιστική αλληλεγγύη με το τούρκικο προλεταριάτο.
• Για μια κυβέρνηση των εργαζομένων, τη μόνη που μπορεί να επιβάλει αυτό το πρόγραμμα, μέσα σε μια Ευρώπη των εργαζομένων και των αγώνων τους.

Αντεπίθεση των Εργαζομένων

Απεργιακή Διαδήλωση 21/9 – Να μπλοκάρουμε το Ν/Σ Γεωργιάδη

[Καλέσματα σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη] ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 21/9 – ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ Ν/Σ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Έπειτα από την κορύφωση της ωμής και εκτεταμένης καπιταλιστικής βίας των τελευταίων μηνών από μέρους της κυβέρνησης ακολουθεί η ψήφιση του νέου εργασιακού νομοσχεδίου, την οποία προανήγγειλε ο υπουργός εργασίας Άδωνις Γεωργιάδης.

Όσο η Θεσσαλία και η Θράκη βιώνουν την καταστροφή, λόγω της εγκληματικής πολιτικής της κρατικής διαχείρισης κρίσεων, όπως οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές, αλλά και της αδιαφορίας της κυβέρνησης για τις ζωές, τα σπίτια και τα ζώα των κατοίκων των πληττόμενων περιοχών, εξαπολύεται μία ακόμα σφοδρή επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη. Σε συνέχεια του Νόμου Χατζηδάκη, το νέο νομοσχέδιο επιχειρεί να καταργήσει σχεδόν κάθε εργασιακό κεκτημένο. Αρκούν μερικές μόνο από τις επικείμενες αλλαγές που προβλέπει για να καταλάβουμε τις προθέσεις του διεθνούς και του εγχώριου κεφαλαίου:

Μεταξύ άλλων, το νέο νομοσχέδιο εισάγει το «μοντέλο της παράλληλης απασχόλησης», της επικουρικής εργασίας, δηλαδή για παραπάνω από έναν εργοδότη, με ωράρια έως 13 ωρών. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση, αντί να αυξήσει τους μισθούς, εκμεταλλεύεται μία σκληρά βιωμένη πραγματικότητα για ένα σημαντικό κομμάτι της εργατικής τάξης που δεν ανταπεξέρχεται οικονομικά με μία δουλειά και αναγκάζεται να πιάνει τουλάχιστον μια ακόμα, εξαναγκάζοντάς το να δουλεύει εξαντλητικά πολλές ώρες, εντατικοποιωντας τις συνθήκες εργασίας του ανάλογα με τις επιταγές του εκάστοτε εργοδότη με αντάλλαγμα μια πενιχρή, δυσανάλογη ενίσχυση στον ήδη υποτιμημένο μισθό του αφαιρώντας του, τη δυνατότητα για ελεύθερο χρόνο.

Παράλληλα, θεσμοθετούνται οι συμβάσεις κατά παραγγελία (on demand), καθώς και οι συμβάσεις μηδενικών ωρών απασχόλησης (zero hours contracts), οι λεγόμενες και «ευέλικτες μορφές εργασίας». Ο εργαζόμενος «απαλλάσσεται» από τον σταθερό μισθό του και πληρώνεται αυστηρά για το χρονικό διάστημα που καλείται να εργαστεί από το αφεντικό του. Η πληρωμή των εργαζομένων με το “κομμάτι”, όταν προκύψει αυτή η ανάγκη για την εκάστοτε καπιταλιστική επιχείρηση, μειώνει τον εργάσιμο χρόνο που αυτή πρέπει να αποζημιώσει με τη μορφή μισθού στον εργαζόμενο στον απολύτως απαραίτητο, μεγιστοποιώντας έτσι την κερδοφορία της. Η εξ αιτίας αυτού διαρκής ετοιμότητα για εργασία, στην οποία εξωθείται η εργατική τάξη είναι επίσης πεδίο εκμετάλλευσης από το κράτος και τους εργοδότες και συνέπεια της ακρίβειας, των χαμηλών μισθών και της γενικότερης εξαθλίωσης μεγάλου μέρους της.

Επιπρόσθετα, το νομοσχέδιο κανονικοποιεί – και πάλι σε συνέχεια των διατάξεων του νόμου Χατζηδάκη, αλλά και του νόμου Αχτσιόγλου που είχε ήδη δυσκολέψει τον τρόπο κήρυξης των απεργιών – την απαγόρευση της απεργίας και κηρύττει παράνομη κάθε μορφή πάλης της εργατικής τάξης. Η απεργιακή περιφρούρηση, η οποία αποτελεί για την εργατική τάξη μονόδρομο για να πετύχει μία απεργία και να κάμψει τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς των εργοδοτών θα τιμωρείται με ποινές φυλάκισης, αλλά και ονομαστικά εξοντωτικά πρόστιμα των 5000 ευρώ, εύρος ποινών που θα μεγαλώνει σε περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι επιμένουν στην απεργία και στην περιφρούρησή της.

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο εισάγεται με κοινοτική οδηγία της Ε.Ε. περί “διαφανών και προβλέψιμων όρων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση” έχει στόχο την” βελτίωση των όρων εργασίας, με την προώθηση περισσότερο διαφανούς και προβλέψιμης απασχόλησης με παράλληλη διασφάλιση της προσαρμοστικότητας της αγοράς εργασίας”.

Στην πραγματικότητα, τα εξαντλητικά ωράρια των 10-13 ωρών, η απουσία συλλογικών συμβάσεων, οι «ευέλικτες μορφές εργασίας» και η επίθεση ενάντια στην απεργία ξεσκεπάζουν την μάσκα της «δημοκρατίας» και του «δικαιωματισμού», φανερώνουν τον ρόλο της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής ΕΕ και τον κύριο στόχο τους που δεν είναι άλλος από τον, άνευ όρων, πλουτισμό της αστικής της τάξης σε βάρος των εργαζομένων.

Εντούτοις, υπάρχει πληθώρα παραδειγμάτων από τους εργατικούς αγώνες των τελευταίων χρόνων σε μαζικούς χώρους δουλειάς (ΒΦΛ, Cosco, Πετρέλαια Καβάλας, e-Food, Wolt, Λάρκο, Μαλαματίνα, Ναυπηγεία, Μανωλάδα), οι οποίοι,παρά τις αντιφάσεις και τα όρια που συνάντησαν, κατάφεραν να αναστείλουν ή και να ακυρώσουν αρκετές αντισυνδικαλιστικές διατάξεις, να επιβάλουν -σε κάποιες περιπτώσεις – την υποχώρηση των εργοδοτών, να εμπνεύσουν χιλιάδες εργαζομένους, να κερδίσουν συλλογική εμπειρία για όλη την εργατική τάξη ενόψει των μεγάλων ταξικών συγκρούσεων που κυοφορεί η εποχή μας.

Γι’ αυτόν το λόγο η εφαρμογή ή μη του εν λόγω νομοσχεδίου εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το επίπεδο οργάνωσης και αγώνα των εργαζομένων, τη δράση και μαζικοποίηση των ταξικών σωματείων και σχηματισμών, τον απεγκλωβισμό από την αστικοποιημένη πολιτική και αδράνεια της ΓΣΕΕ και την αναβλητικότητα της ταξικής κινητοποίησης και της ηττοπάθειας που χαρακτηρίζει την τρέχουσα χρονική συγκυρία, από την ταυτόχρονη ριζοσπαστικοποίηση της παρέμβασης και της δράσης μέσα στους χώρους δουλειάς αλλά και από την στήριξη των εργασιακών αγώνων από το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα.Η ψήφιση και η εφαρμογή του νέου αντεργατικού νόμου πρέπει να βρει την εργατική τάξη οργανωμένη και σε κίνηση!

Όλοι και όλες στις απεργιακές συγκεντρώσεις της Πέμπτης 21 Σεπτέμβρη:

• Στις 11.00 στα Προπύλαια στην Αθήνα
• Στις 10.30 στο Άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη (με στήριξη των μπλοκ των πρωτοβάθμιων ταξικών σωματείων)

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΩΡΑΡΙΩΝ

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση

Απεργιακή κινητοποίηση ΦΣ με τα μαζικά κλαδικά εργατικά σωματεία

ΑΠΟΦΑΣΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Μετά ακριβώς από τις φονικές πυρκαγιές που έκαψαν αμέτρητες εκτάσεις γης και διέλυσαν τις περιουσίες του λαού, σειρά πήραν οι καταστροφικές πλημμύρες σε ένα σωρό περιοχές της ηπειρωτικής χώρας, που στοίχισαν τη ζωή και τα σπίτια πολλών συνανθρώπων μας, που αντίκρυσαν όλο τους το βίος στον πνιγμό και τα συντρίμμια. Μέσα σε αυτή την κατάσταση, το κράτος πρόνοιας που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση είναι απόν, τόσο με την πλήρη απουσία των αντιπλημμυρικών μέτρων για την πρόληψη αυτής της τραγωδίας, όσο και με την πλήρη αποποίηση των ευθυνών που βαραίνουν την ίδια και το κράτος, καθώς και με την πλήρη ανυπαρξία κάθε είδους αποζημίωσης των πληγέντων και αποκατάστασης των καταστροφών, δείχνοντας πως για άλλη μια φορά πως τα σπασμένα τους θα τα πληρώσει ο λαός. Άλλωστε, η απαραίτητη πρόληψη αλλά και αντιμετώπιση των καταστροφικών πλημμυρών προϋποθέτει το να μπαίνει η προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας ως προτεραιότητα από την κυβέρνηση.

Οι προτεραιότητες της κυβέρνησης, ωστόσο, είναι άλλες. Θυσιάζει τις λαϊκές διεκδικήσεις, τις κοινωνικές παροχές, τις εργασιακές συνθήκες του λαού στο βωμό του κέρδους, βάζοντας την ποιότητα ζωής και την ασφάλειά μας πάντα σε δεύτερη μοίρα. Η κυβέρνηση, στο δρόμο που έστρωσαν και οι προκάτοχοί της, απασχολείται με το πώς θα μετατρέψει τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανονατοϊκή βάση ως καλοθελητής των ιμπεριαλιστικών σχεδίων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, πώς θα ακολουθεί όλο πιο πιστά τις επιταγές της ΕΕ για συρρίκνωση των δημοσίων δωρεάν παροχών με ιδιωτικοποιήσεις, πώς θα συρρικνώσει ολοένα περισσότερο την προοπτική της νεολαίας, φιμώνοντας ταυτόχρονα τις διεκδικήσεις μας με την καταπάτηση του Ασύλου και τις ηλεκτρονικές εκλογές, η υφαρπαγή της λαϊκής περιουσίας με χιλιάδες πλειστηριασμούς πρώτης λαϊκής κατοικίας να δρομολογούνται. Ταυτόχρονα, κεντρική στόχευση της κυβέρνησης είναι η εμπέδωση του νέου εργασιακού μεσαίωνα με αφαίμαξη και ξεζούμισμα του εργαζόμενου λαού, όπως περιγράφεται στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Γεωργιάδη που βρίσκεται αυτή τη στιγμή προς διαβούλευση, και έρχεται να άρει όλα τα κεκτημένα του εργατικού κινήματος. Συγκεκριμένα, θεσμοθετεί την 13ωρη εργασία, την εκμετάλλευση του εργαζομένου από πολλαπλούς εργοδότες, την κατάργηση του 5θήμερου, την 6μηνη δοκιμαστική περίοδο με δυνατότητα απόλυσης χωρίς αποζημίωση, τη σύμβαση μηδενικών ωρών, την ποινικοποίηση της περιφρούρησης της απεργίας. Παράλληλα με βάση το νομοσχέδιο και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης την τελευταία εβδομάδα επιβάλλει όχι μόνο την ουσιαστική κατάργηση του 5ημέρου και την υποχρεωτική 6ήμερη εργασία σε μια σειρά κλάδων, αλλά και την αλλαγή στον τρόπο που αμείβεται η 6η μέρα εργασίας και η Κυριακή, που όχι μόνο δε θα είναι αργία όπως έχει κατακτηθεί με αγώνες για τους εργαζόμενους, αλλά προβλέπει την μειωμένη αμοιβή σε 40%. Κάνει λόγο δηλαδή για μέτρα που είναι διαχρονικές στοχεύσεις του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων, με βάσει τις επιταγές της ΕΕ, που όμως έχουν μπλοκαριστεί από τους αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Έτσι, επιχειρεί να δημιουργήσει ένα μοντέλο εργαζόμενου που θα ζει για να δουλεύει και όχι το αντίστροφο, θα είναι έρμαιο της εκμετάλλευσης της εργοδοσίας και του κράτους, ενώ θα παίρνει μισθούς ψίχουλα, και αν τολμήσει (!) και διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας με καλύτερες απολαβές απεργώντας, θα απειλείται με φυλάκιση, λες και είναι έγκλημα να διεκδικείς ζωή με αξιοπρέπεια!

Απέναντι σε αυτή την επίθεση, λαός και νεολαία απαντάμε πως δε θα πουλήσουμε την αξιοπρέπειά μας, την ξεκούρασή μας, στο βωμό των κερδών εργοδοσίας και κράτους. Καλούμαστε να διεκδικήσουμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, απολαβές από τις οποίες θα μπορούμε να ζούμε και όχι να επιβιώνουμε μετά βίας. Η νεολαία, της οποίας η προοπτική διαρκώς συρρικνώνεται και μπορεί να δουλεύει ήδη στους κλάδους αυτούς με τις χείριστες συνθήκες εργασίας για να τα βγάλει πέρα (τουρισμός, εμπόριο κλπ), καλείται να δώσει τη μάχη αυτή πλάι στους εργαζομένους του καθημερινού μόχθου. Οι νικηφόρες μάχες των εργατικών Σωματείων σε μια σειρά από χώρους εργασίας που είχαν ως αποτέλεσμα την διεκδίκηση δεδουλευμένων, ενσήμων, ασφάλειας, ακόμη και υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, μας δείχνουν το δρόμο! Με οργανωμένη πάλη μέσα από τους συλλογικούς μας φορείς, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι και τα εργατικά σωματεία θα δώσουμε την απάντηση που αρμόζει στις αντιλαϊκές πολιτικές της φτώχειας και της εκμετάλλευσης.

Ως Φοιτητικός Σύλλογος, καλούμε στην απεργιακή κινητοποίηση από κοινού με τα μαζικά κλαδικά εργατικά Σωματεία, Πέμπτη 21/9, 10:30, στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Αναμένονται αντίστοιχες αποφάσεις και από άλλους συλλόγους.

Στέκι Ίσκρα – Πρόγραμμα εβδομάδας 18-24/09/2023

Πέμπτη 21/09/2023

Συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση 10.30 στο Άγαλμα Βενιζέλου. Κατόπιν το στέκι θα ανοίξει για απεργιακή κουζίνα.

Παρασκευή 22/09/2023

Το στέκι θα είναι ανοιχτό από τις 8.30 μ.μ., με φαγητό και μουσική!

Σάββατο 23/09/2023

Βραδιά Επιτραπεζίων
Το στέκι θα είναι ανοιχτό από τις 8.30 μ.μ., με επιτραπέζια, φαγητό και μουσική!

Ανεξάρτητη, ταξική απεργιακή συγκέντρωση και πορεία

ΠΕΜΠΤΗ 21/09 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΤΩΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕΙ 13 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ!!

την ΠΕΜΠΤΗ 21/09 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! ώρα 10:00, άγαλμα Βενιζέλου
ανεξάρτητη, ταξική απεργιακή συγκέντρωση και πορεία

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΤΩΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕΙ 13 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ!!

Επιδιώκουν συνθήκες τρομοκράτησης με φυλάκιση και βαριά πρόστιμα σε όσους αντιστέκονται!!

Δεν υποτασσόμαστε στην εξαθλίωση που μας επιβάλλουν!

Διεκδικούμε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με δραστικές αυξήσεις & μείωση εργάσιμου χρόνου που θα λειτουργήσει σαν ασπίδα προστασίας για τους εργαζομένους!

Η αλόγιστη εκμετάλλευση της φύσης με μόνη στόχευση το κέρδος επέφερε την κλιματική αλλαγή και η παντελής έλλειψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας επέφερε τις καταστροφές από τις φωτιές και τις πλημμύρες με κόστος και πάλι ανθρώπινες ζωές. Λεφτά για επενδύσεις που ευνοούν τα κέρδη του κεφαλαίου υπάρχουν, για την προστασία των ζωών μας το κράτος είναι ανύπαρκτο! Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους! Υψώνουμε τη φωνή μας για να ληφθούν άμεσα μέτρα διάσωσης, στέγασης και υγειονομικής προστασίας του λαού στις πληγείσες περιοχές! Υψώνουμε τη φωνή μας για να αποδοθούν ευθύνες για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα!

Λίγες μόλις εβδομάδες μετά από τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες, με δεκάδες νεκρούς, με μια πραγματική ανθρωπιστική κρίση να εξελίσσεται, με σοβαρότατους κινδύνους για τη δημόσια υγεία και το νέο κύμα ακρίβειας από την καταστροφή της παραγωγής η κυβέρνηση της χώρας επείγεται!

Όχι για να διασώσει εγκλωβισμένους, όχι για να προστατεύσει τη δημόσια υγεία, όχι για να στεγάσει τους ξεσπιτωμένους, όχι για να εκπονήσει ένα σοβαρό σχέδιο ανάκαμψης με ολοκληρωμένα μέτρα επιστημονικό σχεδιασμό ώστε να προστατευθούμε από επόμενες καταστροφές

ΑΛΛΑ για να δώσει το τελειωτικό και πισώπλατο χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις και στη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζόμενων, αιφνιδιαστικά, στα μουλωχτά, βρίσκοντας ευκαιρία τη στιγμή πουόλη η χώρα είναι σοκαρισμένη από τις καταστροφές για να συμπληρώσει «επάξια» το απεχθές έργο του νόμου Χατζηδάκη, φέρνοντας στη Βουλή προς ψήφιση το ακόμη πιο επαίσχυντο νομοσχέδιο Γεωργιάδη, του οποίου η ψήφιση αναμένεται να γίνει την Παρασκευή 22/9.

Τέτοια είναι η η αδιαντροπιά τους, η κυνική αδιαφορία τους για την κοινωνία και τον εργαζόμενο λαό, ευθέως ανάλογη με την προθυμία τους να ικανοποιήσουν και την πιο εξωφρενική επιθυμία του ντόπιου και ξένου Κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά και των διεθνών funds, όλων αυτών που μέσα από τις πρόσφατες καταστροφές θα βρούνε νέες ευκαιρίες να βάλουν χέρι στην τοπική οικονομία και με τον κόσμο της εργασίας παροπλισμένο θα το κάνουν πολύ ευκολότερα και αποδοτικότερα.

Ήδη από το 2021, εν όψει του νομοσχεδίου Χατζηδάκη (προαπαιτούμενο από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ) το ΣΜΤ Ηρακλείου σημείωνε ότι ο ρόλος του ήταν να νομιμοποιήσει τις προϋπάρχουσες εργοδοτικές παραβιάσεις δικαιωμάτων, π.χ. μετατρέποντας τις υπερβάσεις του πενθημέρου/οκταώρου από υπερωριακή απασχόληση που συνέβαινε κατά διαστήματα σε καθημερινό επιμηκυμένο ωράριο χωρίς καμία προσαύξηση. Αλλά από την πείρα μας γνωρίζουμε πώς τα εκάστοτε νόμιμα δικαιώματα των εργαζομένων καταστρατηγούνται με κάθε ευκαιρία Τα κατοχυρωμένα με νόμους δικαιώματά μας ποτέ δεν έγιναν σεβαστά χωρίς την πίεση από το οργανωμένο εργατικό κίνημα και την αλληλεγγύη των εργαζομένων. Έτσι, ο νόμος Χατζηδάκη, απλώς μετατόπισε τα όρια της νομιμότητας βαφτίζοντας νομιμότητα τη χθεσινή αυθαιρεσία και δίνοντας πάτημα στην εργοδοσία για ακόμα μεγαλύτερες αυθαιρεσίες στο μέλλον: Με νόμιμο οχτάωρο, φτάναμε να δουλεύουμε 9 και 10 ώρες, με νόμιμο 10ωρο (νόμος Χατζηδάκη), το παραπάνω νομιμοποιήθηκε και επεκτάθηκε σε ακόμα περισσότερους συναδέλφους, με νόμιμο το 13ωρο συνάδελφοι, τι ζωή θα μας μείνει;

Δεν είναι μόνο η επιμήκυνση του ωραρίου, είναι και η ακραία επιδείνωση και εντατικοποίηση των όρων εργασίας : εξοντωτικά ωράρια, ελλιπή μέτρα ασφάλειας κ.ά.. Όλα αυτά οδηγούν σε κατακόρυφη αύξηση εργατικών ατυχημάτων σε εργοστάσια, εργοτάξια και αλλού και κατακόρυφη αύξηση θανάτων από εργατικά ατυχήματα: περίπου 2 νεκρούς τη βδομάδα κατά τη διάρκεια 2022 πανελλαδικά.

Το νομοσχέδιο Γεωργιάδη επιδιώκει, μεταξύ άλλων, την ποινικοποίηση της αντίστασης και μάλιστα με μια χυδαία και ξεδιάντροπη αντιστροφή της πραγματικότητας, πλασάρεται ως δήθεν προστασία της εργασίας. Ας το ξεκαθαρίσουμε: Αυτή είναι η γλώσσα των αφεντικών. Όταν το εθνικό και υπερεθνικό κεφάλαιο μιλάνε για κοινό συμφέρον εννοούν το δικό τους συμφέρον. Όταν μιλάνε για κρίση εννοούν την κρίση των κερδών τους που θα αναπληρώσουν με το δικό μας ξεζούμισμα. Όταν μιλάνε για ανάπτυξη εννοούν το γέμισμα της τσέπης τους και το άδειασμα της δικής μας. Κι όταν μιλάνε για προστασία της εργασίας εννοούν προστασία της απρόσκοπτης εκμετάλλευσης με ολοένα και αγριότερους όρους. Τι και αν η «χωρά» ανέβηκε επενδυτική βαθμίδα όπως διαφημίζουν, εμείς βλέπουμε ότι δεν βγαίνει ο μήνας ή αν βγαίνει είναι με το να δουλεύουμε σε ρυθμούς εξοντωτικούς.

Αλλά ας δούμε από κοντά τι είναι αυτό που με τόση σπουδή σπεύδουν υπουργοί και εθνοπατέρες να κάνουν νόμο του κράτους, σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ:

• Νομιμοποιεί την 6ήμερη εργασία 13 ωρών τη μέρα (78 ώρες τη βδομάδα) σε δύο εργοδότες, κάτι που με τα πολλαπλά συσχετιζόμενα εργοδοτικά ΑΦΜ σημαίνει δουλειά μέχρι τελικής πτώσης χωρίς αμοιβή υπερωριών. Επίσης στις 13 ώρες δεν προσμετρώνται καν τα διαλείμματα κι ο χρόνος μετάβασης από τον ένα εργοδότη στον άλλο. Το 5ήμερο καταργείται στη βιομηχανία και ειδικότερα στις επιχειρήσεις με εναλλασσόμενες βάρδιες συνεχούς λειτουργίας (7 ημέρες ή 24 ώρες) ενώ ανοίγει τον δρόμο και σε άλλους τομείς και κλάδους. Μέχρι τώρα η απάντηση των κυβερνήσεων στην ακραία ακρίβεια και το γεγονός ότι οριακά επιβιώνουμε με τους μισθούς μας ήταν διάφορα επιδόματα και pass για τα μάτια του κόσμου. Τώρα ουσιαστικά μας λένε βρες και δεύτερη δουλειά αν θες να επιβιώσεις! Και όλα αυτά ενώ έχει ήδη νομοθετηθεί δουλειά έως τα 74 για όσους δεν καταφέρνουν τα συμπληρώσουν ένσημα, δηλαδή για τους περισσότερους στις νεότερες γενιές που πολύ συχνά απασχολούνται μαύρα.
• Εισάγει συμβάσεις μηδενικών ωρών χωρίς καθορισμένο μισθό και ωράριο, χωρίς άδειες και δικαιώματα για τον εργαζόμενο. Κατά παραγγελία εργασία (ακόμη και με sms!) με ειδοποίηση ένα 24ωρο νωρίτερα.Κανένα δικαίωμα, καμία έννοια άδειας κανονικής ή αναρρωτικής, Κυριακάτικης αργίας, νυκτερινής εργασίας, ανάπαυσης. Πλήρης αποδιοργάνωση της ζωής του εργαζόμενου που τον καθιστά ακόμη πιο ευάλωτο και ανίκανο να αντισταθεί ατομικά, πόσο μάλλον συλλογικά και οργανωμένα.
• Εισάγεται για πρώτη φορά ο δοκιμαστικός χρόνος στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου μέσω του 6μηνου «δόκιμου εργαζόμενου».
• Αφαιρεί από τους εργαζομένους το δικαίωμα να ορίζουν τις άδειες τους
• Εισάγει ακόμα περισσότερες απλήρωτες υπερωρίες. Το νομοσχέδιο καταργεί την υποχρέωση των επιχειρήσεων, που θα εφαρμόσουν την ψηφιακή κάρτα, να καταχωρούν στο Πληροφοριακό Σύστημα τις υπερωρίες πριν από την έναρξη πραγματοποίησής τους. Εξηγούμε: πριν οι υπερωρίες για να είναι νόμιμες έπρεπε να είναι δηλωμένες εκ των πρότερων, η υποχρέωση αυτή των εργοδοτών πλέον δεν υφίσταται.
• Ολοκληρώνει την ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης δημιουργώντας συνθήκες τρομοκράτησης με φυλάκιση και βαριά πρόστιμα σε όσους αντιστέκονται. Αυτό αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για την απρόσκοπτη εφαρμογή των υπόλοιπων: Απαγορεύεται η παρεμπόδιση της ελεύθερης προσέλευσης των απεργοσπαστών. Σωματική ή ακόμη και ψυχολογική (!) βία εναντίον των απεργοσπαστών, καθώς και κατάληψη χώρων εργασίας και εισόδων, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και πρόστιμο τουλάχιστον 5000 ευρώ. Ψυχολογική βία και κατάληψη χώρου θεωρούν ακόμα και το να βρισκόμαστε έξω από τον εργασιακό χώρο και να μοιράζουμε την ανακοίνωση του σωματείου μας!

Αυτό το επαίσχυντο νομοσχέδιο θα μας βρει απέναντι! Μηδενική ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Δε ζούμε για να δουλεύουμε!

Εμείς και οι ανάγκες μας ή αυτοί και τα κέρδη τους!

Δική μας απάντηση η πάλη για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) που θα αποτελέσει ασπίδα και θωράκιση μας! Η ΣΣΕ που είχε υπογράψει το ΣΜΤ ήταν η πρώτη πανελλαδικά που κάλυψε και τους εργαζόμενους με μπλοκάκι. Η ΣΣΕ κατοχυρώνει τα δικαιώματά μας, κατοχυρώνει τους όρους με βάση τους οποίους παρέχουμε την εργασία μας (μισθός, ωράριο, ασφάλιση, κανονικές προσλήψεις, επιδόματα, θεσμικοί όροι). Σε μια εποχή που ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας (το πραγματικό μέτρο του πλούτου) για την παραγωγή ενός προϊόντος μειώνεται και οι τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες είναι τεράστιες, οι διεκδικήσεις μας είναι όχι μόνο αναγκαίες αλλά και εφικτές! Από την συλλογική άμυνα περνάμε στη συλλογική διεκδίκηση για ΣΣΕ που:

• Θα ορίζει δραστικές αυξήσεις στους μισθούς ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας.
• Θα κατοχυρώνει δραστική μείωση του χρόνου εργασίας. 5νθήμερο-6ωρο-30ωρο. Κατάργηση 6ήμερης εργασίας.
• Κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους, που δουλεύουν με εξαρτημένη σχέση εργασίας.
• Αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν από την εργατική νομοθεσία και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας για όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν με εξαρτημένη σχέση εργασίας, ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (μισθός, Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών κλπ).
• Δικαίωμα στη μητρότητα και στην εγκυμοσύνη
• Τους όρους και το ύψος του μισθού στην εκτός έδρας εργασία και στην υπερωριακή απασχόληση
• Μέτρα προστασίας των εργαζομένων σε περιπτώσεις έκτακτων υγειονομικών συνθηκών.
• Πλήρως κατοχυρωμένα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
• Τα δικαιώματα της εργαζόμενης ή του εργαζομένου, σε περίπτωση άσκησης οποιασδήποτε μορφής έμφυλης βίας από τον εργοδότη.

Δική μας απάντηση ο διαρκής και ανυποχώρητος αγώνας μέσα από το σωματείο μας! Ο συλλογικός αγώνας και η ταξική αλληλεγγύη! Συλλογικός αγώνας και ταξική αλληλεγγύη σημαίνει ότι η επίθεση απέναντι σε έναν από εμάς είναι επίθεση σε όλους και όλοι μαζί απαντάμε. Η νίκη ενός διασφαλίζει κεκτημένα για όλους μας! Μέσα από το σωματείο διεκδικούμε δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, αντιμαχόμαστε οποιαδήποτε δυσμενή μεταβολή στους όρους εργασίας. Το Σωματείο πραγματοποίησε πολλές δεκάδες κινητοποιήσεων, ακόμη και στις περιόδους σκληρών απαγορεύσεων, όπου υπήρχε η ανάγκη υπεράσπισης των συναδέλφων και κατάφερε νίκες, όπως η πολύ πρόσφατη υπόθεση του συναδέλφου στην ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ Μ ΙΚΕ.

Όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσε μάχες, ενάντια στην κυβέρνηση και την εργοδοσία, κόντρα στην λογική του εργοδοτικού συνδικαλισμού σε συντονισμό με κάθε σωματείο που παλεύει σε αντίστοιχη κατεύθυνση. Η ΓΣΕΕ ελέγχεται από τους εργοδότες και κρατάει σε ομηρία τους εργαζόμενους, Είναι ξεκάθαρο ότι για την παραμικρή διεκδίκηση χρειάζεται η ενιαία και από τα κάτω δράση σωματείων και εργαζομένων όλων των κλάδων. Ο συντονισμός σωματείων και εργαζομένων, κόντρα στις λογικές συναίνεσης, αποτελεί προϋπόθεση για να μπορούν οι αγώνες να είναι νικηφόροι στο σήμερα. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα με πυρήνα τον από τα κάτω και οριζόντιο συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, εργατικών συλλογικοτήτων, επιτροπών αγώνα και κάθε άλλης μορφής οργάνωσης εργαζομένων που η ίδια η δράση των εργαζόμενων γεννά. Ανεξάρτητο από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, ενάντια σε λογικές συντεχνιασμού, που θα χτίζεται στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων των εργαζομένων και θα βρίσκεται ενάντια στον κυβερνητικό και υποταγμένο εργοδοτικό συνδικαλισμό, θα ξεπερνάει τα όρια που βάζουν στην πάλη των εργαζομένων και θα πρωτοστατεί σε πραγματικές μάχες ανυπακοής και ανατροπής. Για αυτό και συμμετέχουμε στο Συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, επιτροπών αγώνα και εργαζομένων Ηρακλείου. Επιλέγουμε το δρόμο του διαρκή και αποφασιστικού αγώνα. Δεν είμαστε μόνοι/ες, δεν είναι αδύνατο!

Την Πέμπτη 21/9 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ, δίνουμε ηχηρό μήνυμα αγώνα και απόφασης για κλιμάκωση! ώρα 10:00, άγαλμα Βενιζέλου, ανεξάρτητη, ταξική συγκέντρωση κ πορεία.

Απαιτούμε το αντεργατικό νομοσχέδιο ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ!

• Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας (ΣΣΕ) με δραστικές αυξήσεις στους μισθούς. Αύξηση όλων των μισθών εδώ και τώρα ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από τη δουλειά μας. Κανένας μισθός κάτω από 1000 ευρώ. Δραστική μείωση του χρόνου εργασίας. 5νθήμερο-6ωρο-30ωρο. Κάλυψη με ΣΣΕ όλων των εργαζόμενων με εξαρτημένη σχέση εργασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (μισθός, Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών κ.λπ.). Μόνιμη και σταθερή δουλειά με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Κατάργηση του ΔΠΥ και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας.
• Ουσιαστικά μέτρα για την ακρίβεια. Τέρμα στα χρηματιστήρια ενέργειας. Απειθαρχία στις επιταγές και τους κανονισμούς της ΕΕ για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. Πλαφόν στις τιμές. Τιμές προσιτές για όλο το λαό για ρεύμα, καύσιμα, τρόφιμα, κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες. Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, κατάργηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στα καύσιμα, στη θέρμανση, στα τιμολόγια κοινωνικής ωφελείας. Διαγραφή των χρεών, κανένας πλειστηριασμός ή κατάσχεση, καμία διακοπή ρεύματος ή νερού των φτωχών νοικοκυριών. Λεφτά για υγεία, παιδεία, κοινωνικές ανάγκες. Γερή φορολογία στον πλούτο. Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο που την προκαλεί! Ρεύμα, ενέργεια, καύσιμα, νερό δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στο λαό. Να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία όλες οι επιχειρήσεις παραγωγής ενέργειας και όλες οι επιχειρήσεις κοινής ωφελείας χωρίς αποζημίωση, υπό εργατικό-κοινωνικό έλεγχο.
• Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με τον βασικό μισθό.
• Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και την προστασία της ζωής των εργαζομένων. Ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. Άμεση επίταξη ιδιωτικού τομέα Υγείας.Άμεση επίδοση ευθυνών στους εργοδότες για τα εργατικά ατυχήματα, κατάργηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου, δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας ενταγμένων στο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών του ΣΕΠΕ και των σωματείων. Όχι άλλοι νεκροί στο μεροκάματο.
• Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν εργασιακά, συνδικαλιστικά δικαιώματα την κοινωνική ασφάλιση. Όχι στην καταστολή, τις διώξεις, τις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων, τις παρακολουθήσεις και την επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία.
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για όλους και όλες χωρίς προϋποθέσεις. Αυξήσεις στις συντάξεις. Μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Δεν θα δουλεύουμε ως τα βαθιά γεράματα!

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (Ηράκλειο)

Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ηρακλείου

Κάλεσμα στην απεργία ενάντια στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο

ΠΕΜΠΤΗ 21/9 – ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 10.00 Παράρτημα ΠΟΡΕΙΑ: 10.30 Εργατικό Κέντρο Πάτρας

ΠΕΜΠΤΗ 21/9 ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

-που κλιμακώνει την επίθεση πάνω στους εργαζόμενους και τις κατακτήσεις τους,

-που καθιερώνει την «ευέλικτη» εργασία ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας και θεσπίζει τις 13 ώρες εργασία την ημέρα

-που ποινικοποιεί περαιτέρω την απεργία και κάθε μορφή ταξικής οργάνωσης και δράσης, διευρύνοντας το αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό οπλοστάσιο κράτους-εργοδοσία

ΚΑΜΕΝΑ ΤΑ ΔΑΣΗ, ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΝΕΡΟ…

Ακρίβεια, πλειστηριασμοί, εξώσεις, εργατικά «ατυχήματα», δολοφονίες μεταναστών, κρατική καταστολή, φασιστικές επιθέσεις

…ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΔΩ

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

ΠΕΜΠΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 10.30 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ

(ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10.00 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ)

Λίγες μέρες έχουν περάσει από το σαρωτικό πέρασμα του «Ντάνιελ» από την περιοχή της Θεσσαλίας. Δεκάδες νεκροί, εκατοντάδες ζώα πνιγμένα, γιγαντιαία καταστροφή -έως ολοκληρωτική- σε δεκάδες χωριά, καταστροφή της παραγωγής και του πρωτογενή τομέα για πολλά χρόνια σχεδόν σε έναν ολόκληρο νομό, κίνδυνος υγειονομικής κρίσης, διάλυση της ζωής χιλιάδων ανθρώπων και της δυνατότητάς τους να έχουν τα στοιχειώδη για την διαβίωση, στεγαστική και επισιτιστική κρίση το επόμενο διάστημα, είναι οι παράγοντες που διαμορφώνουν την δυσβάσταχτη πραγματικότητα.

Όσο κι αν προσπαθούν οι κρατούντες να αποποιηθούν και να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους, παρουσιάζοντας την καταστροφή ως κάτι φυσικό και αναπόδραστο, εξαιτίας της σφοδρότητας της κακοκαιρίας, είναι εμφανές ότι η γιγαντιαία καταστροφή που προκλήθηκε από την κακοκαιρία «Ντάνιελ» έχει την σφραγίδα του συστήματος. Ενός συστήματος που λειτουργεί με μόνο γνώμονα την γιγάντωση των κερδών κάποιων λίγων, σε βάρος της ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ενός συστήματος, που ειδικά, εν μέσω κρίσης, δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο πέρα από φτώχεια, εξαθλίωση, καταστροφή και θάνατο.

Η απουσία οποιουδήποτε σχεδιασμού για την αποτροπή τέτοιων φαινομένων, τα μηδαμινά αντιπλημμυρικά έργα σε μια περιοχή που μόλις πριν 3 χρόνια είχε πλημμυρίσει ξανά, με τις τότε ζημιές να μην έχουν αποκατασταθεί ακόμα, δεν αποτελούν κάποια «παραφωνία» του συστήματος, ούτε κάποιο «λάθος προς διόρθωση», αλλά απότοκο των αντικοινωνικών ιεραρχήσεων που θέτει το σύστημα. Μόνο το κέρδος μετράει. Το μεγάλο φαγοπότι εκατομμυρίων που έγινε στην Περιφέρεια Θεσσαλίας για υποτιθέμενα ή μισοτελειωμένα αντιπλημμυρικά έργα και η εγκατάλειψη όσων είχαν πληγεί αποτελούν γεγονότα που επιβεβαιώνουν την παραπάνω διαπίστωση. Η απουσία οποιουδήποτε σχεδιασμού πρόληψης και αντιμετώπισης είναι στην ουσία απαξίωση της ανθρώπινης ζωής αλλά και της δυνατότητας για αξιοπρεπή διαβίωση.

Εδώ να σημειώσουμε ότι τόσο η ένταση, όσο και η συχνότητα εμφάνισης τέτοιων καιρικών φαινομένων, δηλαδή αυτό που ονομάζεται «κλιματική κρίση», και αναπαράγεται διαρκώς σε κάθε καταστροφή από τους διευθύνοντες του «επιτελικού κράτους» και τα παπαγαλάκια τους, είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ανεξέλεγκτης λεηλασίας του φυσικού κόσμου σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η ανεξέλεγκτη καταστροφή ολόκληρων περιοχών για να έρθουν οι μηχανές της ανάπτυξης, η καταλήστευση μέχρι εξάντλησης των φυσικών πόρων για να μετατραπούν σε εμπορικά αγαθά και γενικότερα ολόκληρη η λειτουργία του υπάρχοντος παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου είναι που έχει φέρει ολόκληρο τον πλανήτη και τα οικοσυστήματά του στα όρια τους, είναι μερικοί από τους παράγοντες που παράγουν ή συμβάλλουν στην ένταση και στην συχνότητα αυτών των φαινόμενων.

Όσοι λοιπόν, επιχειρούν, πατώντας πάνω στον ανθρώπινο πόνο και την καταστροφή, να θάψουν κάτω από τις λάσπες τις ευθύνες τους, να γνωρίζουν ότι αυτές δεν κρύβονται. Η ταξική διάσταση του εγκλήματος είναι προφανής και για αυτό κράτος-δήμος-περιφέρεια, είναι υπεύθυνοι για αυτό και όχι ευεργέτες όπως θέλουν να πλασάρονται στην συνέχεια.

Αυτό άλλωστε φάνηκε τόσο πριν και κατά τη διάρκεια, όσο και μετά το πέρασμα του «Ντάνιελ». Οι άνθρωποι χωρίς καμία ενημέρωση και χωρίς καμία βοήθεια επιχειρούσαν να σώσουν τις ζωές τους και τα σπίτια τους. Το σύνθημα «μόνο ο λαός σώζει τον λαό» έγινε πράξη και πάλι. Η παντελής απουσία του κρατικού μηχανισμού ήρθε να επιβεβαιώσει τον παρασιτικό προς την κοινωνία χαρακτήρα του. Ολόκληρες περιοχές και κάτοικοι ήταν παρατημένες στο έλεος της κακοκαιρίας. Μόνο η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση λειτούργησε. Απεγκλωβισμοί, παροχή βοήθειας και τροφίμων, εργασίες αποκατάστασης πραγματοποιούνται από ένα μεγάλο δίκτυο αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας που έχει δημιουργηθεί. Είναι ζητούμενο η οργή και η αγανάκτηση του κόσμου να βρει διέξοδο και να στοχοποιήσει τους πραγματικούς υπευθύνους, δηλαδή την τοπική και κεντρική εξουσία, και να έρθει σε σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική βάζοντας μπροστά τις διεκδικήσεις των κοινωνιών. Άλλωστε, το κράτος και το κεφάλαιο, θα χρησιμοποιήσουν και αυτή την καταστροφή για να κάνουν στην συνέχεια «business» και να γιγαντώσουν την κερδοφορία τους. Ανοικοδόμηση, αντιπλημμυρικά έργα και άλλα πολλά πράγματα θα αποτελέσουν πεδία κερδοφορίας. Χαρακτηριστικό του αμοραλισμού και της απανθρωπιάς του συστήματος του κέρδους είναι τα φαινόμενα μαυραγοριτισμού που παρουσιάστηκαν στην Θεσσαλία με την εκτόξευση της τιμής του νερού την στιγμή που δεν υπήρχε άλλη πρόσβαση σε πόσιμο και ποιοτικό νερό. Το σύστημα «αυτορυθμίζεται» όταν βλέπει «ευκαιρίες». Πόσο αξίζουν άραγε οι ζωές μας;

Αντίστοιχα, μόνο ένας μήνας έχει περάσει μετά από την τεράστια φωτιά στην Αλεξανδρούπολη που κατέκαψε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους αφήνοντας πίσω μια πρωτοφανή οικολογική καταστροφή και σχεδόν έναν ολόκληρο νομό στάχτη και αποκαΐδια. Το κρατικό αφήγημα περίπου το ίδιο. Ακραία καιρικά φαινόμενα, «στρατηγός άνεμος» αλλά και στοχοποίηση των μεταναστών ως υπαίτιων για τις φωτιές. Οι ίδιες πολιτικές που αφήνουν αθωράκιστες και χωρίς αντιπλημμυρικά έργα ολόκληρες περιοχές, είναι υπεύθυνες για την διάλυση των δομών δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης, για την αποψίλωση και την υποστελέχωση του πυροσβεστικού σώματος, για την παντελή έλλειψη σχεδιασμού πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Η επόμενη μέρα θα σημαίνει φτώχεια και εξαθλίωση για τον ντόπιο πληθυσμό -ίσως με μερικά πενιχρά επιδόματα για τα καμένα σπίτια και χωράφια-, κατεστραμμένη φύση, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα ζωής των κατοίκων -τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε εργασιακό επίπεδο-, αλλά και για τον κίνδυνο εμφάνισης πλημμυρικών φαινομένων. Άλλωστε, και σε αυτό το επίπεδο, μέσα από τις στάχτες της καταστροφής, θα ξεπροβάλλουν οι μηχανές της ανάπτυξης και της ανάπλασης. Όχι προφανώς για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών ή για την επούλωση της καταστροφής αλλά για την ικανοποίηση των αναγκών του κεφαλαίου, την πολλαπλή επιχειρηματική αξιοποίηση των καμένων εκτάσεων και την ικανοποίηση των ευρύτερων οικονομικών και γεωπολιτικών σχεδιασμών που έχουν για την περιοχή το ελληνικό κράτος και οι νατοϊκοί σύμμαχοί του.

Η συνωμοσιολογική και ακροδεξιά αφήγηση που στοχοποιούσε τους μετανάστες ως υπεύθυνους για τις δασικές πυρκαγιές, είναι μια αφήγηση που αθωώνει την κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος για την πλήρη εγκατάλειψη μιας συγκροτημένης πολιτικής δασοπυρόσβεσης. Άλλωστε, ο φασισμός πάντα αποτελούσε την χρήσιμη εφεδρεία του συστήματος για να στραφεί η κοινωνική βάση μακριά από τα πραγματικά της προβλήματα και την ταξική ανάλυση των συνθηκών εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε βασικό πεδίο δραστηριότητας του ακροδεξιού εσμού, που έχει σχηματίσει με τις κυβερνητικές πλάτες άτυπες εθνικιστικές πολιτοφυλακές που εξαπολύουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Tα μαντρόσκυλα των αφεντικών, οι φασίστες, λειτουργούν πάντα παραπληρωματικά ως προς την κρατική πολιτική. Μια πολιτική που δολοφονεί μετανάστες και οχυρώνει ακόμα περισσότερο πολεμικά το ελληνικό κράτος. Η πολεμική οχύρωση του ελληνικού κράτους ξεδιπλώνεται και μέσα από την ένταση της δολοφονικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής του. Οι φράχτες, οι επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια, τα ανθρωποκυνηγητά σε Εγνατία και στα σύνορα με την συνδρομή των παρακρατικών πολιτοφυλακών είναι μια πλευρά της πολεμικής που ακολουθεί το ελληνικό κράτος απέναντι στους κατατρεγμένους, απέναντι στα εξιλαστήρια θύματα της θανατοπολιτικής του. Η άλλη όψη είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι αποθήκες ψυχών όπου με τις επιταγές της ΕΕ στοιβάζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε άθλιες συνθήκες, εξαναγκάζοντας τους να ζούνε σε πλήρη εξαθλίωση.

Τα δολοφονικά τάγματα εφόδου που συγκροτήθηκαν στον Έβρο και με αφορμή τις πυρκαγιές, πιστά πάντα στα συμφέροντα των αφεντικών τους, εξαπέλυσαν επίθεση προς τους αγωνιστές που βρισκόντουσαν στο Αναγνωστήριο και είχαν δημιουργήσει ένα δίκτυο στήριξης και ενίσχυσης των πληγέντων, όσων συμμετείχαν στην πυρόσβεση και όσων βρίσκονταν σε ανάγκη, κάνοντας πράξη το σύνθημα «ο λαός σώζει τον λαό με αλληλεγγύη και αγώνα ταξικό».

Δέκα χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι ξεκάθαρο πως οι φασιστικές ομάδες αναδιοργανώνονται σε διάφορα επίπεδα. Η φασιστική δολοφονία του μετανάστη εργάτη από το Πακιστάν Σιράζ Σαφτάρ στις 12/8 στον Περισσό, τα γεγονότα στον Έβρο με τους επίδοξους κυνηγούς κεφαλών μεταναστών και την επίθεση στην αντιφασιστική συγκέντρωση, οι επιθέσεις σε βάρος αγωνιστών (μαχαίρωμα μέλους της Ταξικής Αντεπίθεσης στη Βικτώρια, ενέδρας το σπίτι μέλους της Λαϊκής Δράσης στου Γκύζη) και μεταναστών σε γειτονιές της Αθήνας καταδεικνύουν πως οι φασίστες επανεμφανίζονται στους δρόμους και μάλιστα με μαχητικούς όρους. Είναι χρέος του αντιφασιστικού κινήματος να τους ξανά τσακίσει στον δρόμο, σε κάθε γειτονιά, σχολή, σχολείο και χώρο εργασίας.

Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, στις 5 Σεπτέμβρη παρακολουθήσαμε σε κοινή θέα την δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά. Ο Αντώνης σπρώχτηκε από μέλη του πληρώματος του «Blue Horizon» καθώς επιχειρούσε να επιβιβαστεί στο πλοίο την ώρα που έφευγε με αποτέλεσμα να πνιγεί στη θάλασσα. Το πλοίο αναχωρεί και τα μέλη του πληρώματος ατάραχα συνεχίζουν τη βάρδια τους ενώ οι εκκλήσεις των επιβατών να σταματήσει το πλοίο και να σωθεί ο Αντώνης απαξιώνονται, με τον καπετάνιο μάλιστα να συνεχίζει την πορεία του πλοίου. Η στυγερή δολοφονία του Αντώνη συμπυκνώνει την ουσία του καπιταλιστικού συστήματος και των κοινωνικών σχέσεων εξουσίας, επιβολής, εξαχρείωσης και κανιβαλισμού που αυτό παράγει. Ενός συστήματος που βασίζεται στην αδικία και στην γιγάντωση του κέρδους, απαξιώνει την ανθρώπινη ζωή, κανονικοποιεί τον θάνατο και παράγει αποκτήνωση.

Γίνεται φανερό πως στην παρούσα συγκυρία, η επανεκλογή της ακροδεξιάς-νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ μέσα στο καλοκαίρι και η εν μέρει αποτύπωση των υπαρχόντων κοινωνικών συσχεστισμών προοιωνίζει μια ακόμα πιο δύσκολη περίοδο για την κοινωνική πλειοψηφία. Ήδη η πραγματικότητα του εργασιακού μεσαίωνα, των ιδιωτικών πανεπιστημίων, των διαλυμένων νοσοκομείων, των καμένων δασών,της «πράσινης» ανάπτυξης, των ιδιωτικοποιήσεων, των εργατικών «ατυχημάτων», των μαζικών δολοφονιών προσφύγων-μεταναστών, των γυναικοκτονιών την προοικονομεί.

Από τις πρώτες κιόλας μέρες διακυβέρνησης, φάνηκε ότι η επίθεση κράτους και κεφαλαίου στη ζωή μας, τις ανάγκες και τις κατακτήσεις θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί. Εν μέσω καλοκαιριού και καταστροφικών πυρκαγιών συνεχίστηκε η επίθεση στους κατειλημμένους χώρους αγώνα με την εκκένωση 4 καταλήψεων (Ε.Κ.Χ. Βοτανικός Κήπος Πετρούπολης,Ζιζάνια, Άνω Κάτω, Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου).Άλλωστε το χτύπημα των καταλήψεων, το τσάκισμα των αντιστάσεων και ο ασφυκτικός περιορισμός και καταστολή οποιασδήποτε κινητοποίησης αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης από την εκλογή της το 2019.

Την επιθετικότητα της «ανάπλασης» δηλαδή του εξευγενισμού δέχτηκε εν μέσω καλοκαιριού το Πάρκο Δρακόπουλου και οι πρωτοβουλίες κατοίκων που αγωνίζονται για την υπεράσπιση των δημόσιων χώρων ενάντια στα αντιδραστικά σχέδια του δήμου Αθήνας και των επιχειρηματιών που τους επιβουλεύονται.

Την ίδια στιγμή βλέπουμε το δικαίωμα στη στέγαση, όπως και κάθε ανθρώπινη ανάγκη και δραστηριότητα, να μετατρέπεται σε εμπόρευμα.Το κράτος έχει δημιουργήσει το νομοθετικό πλαίσιο έτσι ώστε να δώσει ελεύθερο έδαφος στα μεγαλοαρπαχτικά των τραπεζών και των funds να ξεσπιτώνουν τον λαό από τα ίδια του τα σπίτια με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας να πυκνώνουν όλο και περισσότερο.

Το βάθεμα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης αποτυπώνεται και από το αντεργατικό νομοσχέδιο του υπ. Εργασίας με τίτλο «Ενσωμάτωση οδηγίας του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του συμβουλίου Ε.Ε για διάφανους και προβλέψιμους όρους εργασίας» που αποτελεί συνέχεια του κατάπτυστου Νόμου Χατζηδάκη που νομιμοποίησε την 10ώρη εργασία και την απλήρωτη υπερωρία, χτυπώντας και παρανομοποιώντας περαιτέρω την ταξική-συνδικαλιστική οργάνωσηκαι δράση.

Όπως γράψανε και οι σύντροφοι-ισσες από την Ταξική Αντεπίθεση στο efodos.net:

«το νομοσχέδιο προωθείται από την κυβέρνηση και την Ε.Ε με στόχο την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε μια συγκυρία έντασης της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ανόδου του φασισμού. Στο φόντο αυτό οι εκμεταλλευόμενες τάξεις θα κληθούν ξανά μέσω νέων αντιπρολεταριακών τομών να «πληρώσουν την κρίση», να θυσιαστούν δηλαδή στον βωμό των αναπτυξιακών -επενδυτικών σχεδίων του κεφαλαίου. Το αντεργατικό ν/σ του λαομίσητου ακροδεξιού υπουργού Εργασίας Α. Γεωργιάδη αποτελεί μια ακόμα επίθεση στα εργατικά κεκτημένα αφού, μεταξύ άλλων, εμβαθύνει την ποινικοποίηση και εγκληματοποίηση των ταξικών αγώνων και διεκδικήσεων. Με στόχο το τσάκισμα των απεργιών και των πολιτικών – ταξικών παρεμβάσεων το κράτος επιβάλλει ποινές φυλάκισης και βαριά πρόστιμα για καταλήψεις κτιρίων και περιφρούρηση των εργατικών κινητοποιήσεων. Η επίθεση εκτός από κατασταλτική στον κόσμο της εργασίας είναι και βαθιά ιδεολογική. Επιχειρείται η μετατροπή του «απεργοσπάστη» από φιγούρα λαομίσητη και περιθωριακή, φιγούρα που συμπυκνώνει την κοινωνική χλεύη και αποδοκιμασία, σε «ιερή αγελάδα». Επιχειρείται η απονοηματοδότηση των σκληρών κοινωνικών και ταξικών αγώνων που δόθηκαν στην μεταπολίτευση, η επικράτηση ενός νέου αφηγήματος για την ίδια την ιστορία και η εδραίωση εντέλει της ακροδεξιάς/ νεοφιλελεύθερης ιδεολογικής ηγεμονίας που θα κανονικοποιεί τη φτώχεια, τη συστημική βία, τον πόλεμο.

Το νομοσχέδιο βέβαια δεν περιορίζεται μόνο σε κατασταλτικού τύπου διατάξεις. Ως συνέχεια των μνημονιακών δεσμεύσεων για τις «βέλτιστες πολιτικές ανταγωνιστικότητας στην αγορά εργασίας», διαμορφώνει συνθήκες ακόμα μεγαλύτερης κερδοφορίας του κεφαλαίου και υποτίμησης της εργατικής τάξης, η οποία αντιμετωπίζεται από κράτος και εργοδοσία ως ακόμα πιο φθηνό εξάρτημα και ευέλικτο δυναμικό χωρίς δικαιώματα. Η γενίκευση και νομιμοποίηση της ευέλικτης εργασίας χωρίς όρια, μια ρύθμιση που μεταξύ άλλων λειτουργεί ευνοϊκά για τα αφεντικά αφού δεν απαιτείται η πληρωμή των αυξημένων αποδοχών που δικαιούται να λαμβάνει ο εργαζόμενος για τις υπερωρίες, ακυρώνει ακόμα και τις εργατικές κατακτήσεις του προηγούμενου αιώνα μέσα από τις οποίες η εργατική τάξη εξασφάλιζε 8 ώρες εργασίας και 16 ώρες ελεύθερου χρόνου και ύπνου. Ο Άδωνις Γεωργιάδης μαζί με τα ΜΜΕ, υπό το άγρυπνο βλέμμα και την καθοδήγηση Αμερικάνων επικοινωνιολόγων εξειδικευμένων να βαφτίζουν το κρέας ψάρι, προβαίνουν καθημερινά σε μια εκστρατεία ανακατασκευής της αλήθειας, διατυπώνοντας ψέματα και μισές αλήθειες ώστε να παρουσιάσουν το ν/σ σαν φιλεργατικό. Η ανάγκη των εργαζομένων για αύξηση των ωρών εργασίας που προκύπτει ως στυγνός εκβιασμός εξαιτίας του χαμηλού βασικού μισθού που δεν αρκεί ούτε για τα βασικά την ώρα που το κύμα ακρίβειας τσακίζει το λαϊκό εισόδημα, παρουσιάζεται εντέχνως σαν ελεύθερη επιλογή του εργαζομένου, αντίστοιχα όπως η απάτη του «καλαθιού της νοικοκυράς» παρουσιαζόταν από τον ίδιο γκεμπελίσκο της κυβέρνησης ως η λύση για της ανατιμήσεις.

Ελεύθερη επιλογή είχε ο εργάτης στην ΕΒΓΑ που δούλευε 12ωρα συνεχή και πέθανε πάνω στη μηχανή; Ελεύθερη επιλογή είχε ο εργάτης στα Ναυπηγεία Ελευσίνας που δούλευε ντάλα μεσημέρι και πέθανε; Ή μήπως ελεύθερη επιλογή είχε ο Μιχάλης που ξεψύχησε στο παρκάκι της Καλλιθέας επειδή υποχρεώθηκε εν μέσω καύσωνα να εργαστεί;

Η θεσμοθετημένη αύξηση του χρόνου εργασίας υπερβαίνοντας ακόμα και τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και η ένταση της εκμετάλλευσης οδηγεί όλο και μεγαλύτερα τμήματα της ανειδίκευτης εργατικής τάξης και ειδικά της νεολαίας σε ένα κύμα «εποχιακής μετανάστευσης» ή αλλιώς σε « φθηνό εργατικό δυναμικό» που αναζητά εργασία με καλύτερους μισθούς σε χώρες κυρίως της βόρειας Ευρώπης. Η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης που ορισμένες φορές αποβαίνει δολοφονική για την εργατική τάξη στον αγώνα για την επιβίωση, διογκώνει το άγχος και τα ψυχικά νοσήματα, εθίζοντας τους εργαζόμενους/ες συχνά σε εξαρτησιογόνες ουσίες που αυξάνουν την αποδοτικότητα και την ενέργεια ώστε να βγει η βάρδια. Σε κάθε περίπτωση, για τις προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, για τον ελεύθερο χρόνο και για την ψυχική και σωματική υγεία του εργαζόμενου λαού η εφαρμογή του ν/σ θα είναι εξοντωτική».

Μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται για την εργατική τάξη και την πληττόμενη κοινωνική βάση οφείλουμε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα, σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά οργανώνοντας την κοινωνική αυτοάμυνα και διεκδικώντας ότι μας ανήκει. Γιατί κανένα «τέλος της ιστορίας» δεν ήρθε, γιατί η κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν αποτελεί μια αναπόδραστη συνθήκη. Γιατί η προοπτική δεν βρίσκεται στον ατομικό αγώνα δρόμου για επιβίωση αλλά στον αγώνα και στην αλληλεγγύη. Γιατί για να ανασάνουμε πρέπει να αντισταθούμε. Γιατί για να ζήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια πρέπει να αγωνιστούμε.

Ραντεβού στους δρόμους, εκεί που αναπνέει η ζωή…

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ-ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΠΕΜΠΤΗ 21/9 – ΑΠΕΡΓΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 10.00 Παράρτημα

ΠΟΡΕΙΑ: 10.30 Εργατικό Κέντρο Πάτρας

αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος”

ΣΕΡΕΤΕ Αχαΐας: Κάλεσμα στην απεργία της 21/09

Όλοι και όλες στην απεργιακή συγκέντρωση την Πέμπτη 21/09 στις 10:00 στο Παράρτημα με πορεία από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας!

Η κυβερνητική πολιτική καταστρέφει το περιβάλλον και το κόσμο της εργασίας.

Να μην περάσει το νομοσχέδιο-όλεθρος που δυναμώνει την ομηρία και τον εργασιακό μεσαίωνα.

Μια ακόμα ανείπωτη τραγωδία βιώνει η χώρα και ειδικά η Θεσσαλία μετά το φονικό πέρασμα της κακοκαιρίας Daniel. Οι εικόνες και οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν το μέγεθος της καταστροφής στις περιοχές που έχουν μετατραπεί σε λίμνη. Οι επιπτώσεις θα είναι ανυπολόγιστες, ανεπανόρθωτες και μακροπρόθεσμες.

Οι στρατηγικές επιλογές της Ν.Δ. και όλων των κυβερνήσεων, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν πετάξει στα τάρταρα την προστασία της ανθρώπινης ζωής, της λαϊκής κατοικίας και την διαβίωση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η πολιτική τους φταίει για την απουσία αντιπλημμυρικών έργων, για την κατασπατάληση πόρων μέσα από τις προνομιακές σχέσεις με την ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ. Η πολιτική τους φταίει για την έλλειψη δασοπροστασίας και την λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Κυβέρνηση της ΝΔ στον πρώτο κιόλας μήνα μετά την επανεκλογή της, εξαγγείλει ένα ακόμα εργασιακό νομοσχέδιο για να υπερασπιστεί δια στόματος του υπ. Γεωργιάδη, «το δικαίωμα του εργαζομένου στην 16ωρη εργασία και στην παράλληλη απασχόληση σε δύο εργοδότες»!

• Μέσα από το νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα απασχόλησης σε πολλαπλούς εργοδότες έως και 13 ώρες την ημέρα. Στην ουσία το νέο νομοσχέδιο οξύνει στο έπακρο μια κατάσταση που ήδη υπήρχε στην αγορά εργασίας, με τους εργοδότες να παρανομούν σε βάρος των εργαζομένων, ενώ τώρα θα μπορούν να τους προσφέρουν τις ίδιες επισφαλείς συνθήκες με τη σφραγίδα του νόμου. Με αυτό τον τρόπο οδηγούμαστε στην πλήρη κατάργηση του 8ωρου – 5νθήμερου – 40ωρου.
• Εφαρμόζονται για πρώτη φορά συμβάσεις εργασίας «μηδενικών ωρών» (zero hour contracts), «κατά παραγγελία» συμβάσεις (on demand contracts). Οι συμβάσεις μηδενικών ωρών δεν έχουν προκαθορισμένες ώρες εργασίας κατά τις οποίες απασχολείται ο εργαζόμενος/η και μάλιστα ως μοναδική εξασφάλιση του εργαζομένου ορίζει την «έγκαιρη» ενημέρωση του από τον εργοδότη για τη διάρκεια της εργασίας, τον τόπο εργασίας και την αμοιβή.
• Χτύπημα στην 5νθήμερη εργασία και απλήρωτες υπερωρίες. Αντί για νέες προσλήψεις για τις θέσεις που είναι ακάλυπτες, θα ξεζουμίζονται οι εργαζόμενοι μέχρι τελικής πτώσης. Το νομοσχέδιο καταργεί το 5ήμερο στη βιομηχανία και ειδικότερα στις επιχειρήσεις με εναλλασσόμενες βάρδιες συνεχούς λειτουργίας (7 ημέρες ή 24 ώρες) ενώ ανοίγει τον δρόμο και σε άλλους τομείς και κλάδους.
• Ταυτόχρονά, δέχονται ένα ακόμα σοβαρό χτύπημα οι συνδικαλιστικές ελευθερίες. Η οργάνωση, ο συλλογικός αγώνας και η απεργία μπαίνουν στο στόχαστρο και ορίζονται ως ποινικά κολάσιμες

Το νομοσχέδιο δεν είναι δημιουργία ενός γραφικού υπουργού, αλλά ακολουθεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των βιομηχάνων-τραπεζιτών-εφοπλιστών. Την ίδια στιγμή στην χώρα μας το αστικό κράτος, η αστική τάξη βρίσκονται σε πλήρη εναρμόνιση με τους παραπάνω, ενώ καλλιεργούν την έννοια της «ατομικής ευθύνης» και «ατομικής επιλογής» ενώ θρέφουν την ακροδεξιά που καλλιεργεί τον κανιβαλισμό μέσα στον ίδιο τον λαό.

Οι εργασιακές συνθήκες στον κλάδο της έρευνας και της διδασκαλίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουν ήδη διαμορφωθεί στο πλαίσιο των μνημονιακών επιταγών, της κατάργησης των ΣΣΕ που προώθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, της μείωσης των μισθών, συνθήκες που αμφισβητούν ακόμα και τη φύση της ίδιας μας της εργασίας, περιτυλίγοντας της με τον μανδύα της εκπαίδευσης. Αν περάσουν και γενικευθούν αυτές οι αντιδραστικές αλλαγές θα διαμορφωθεί συνολικά μια κατάσταση όπου θα είναι ακόμα πιο δύσκολη η δυνατότητα κλαδική διεκδίκησης, σύναψης συλλογικής σύμβασης εργασίας με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και κατακτήσεις για όλους μας. Για αυτό και πρέπει κάθε εργαζόμενος, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε κάθε κλάδο, ακόμα και δεν τον αφορά άμεσα το νομοσχέδιο, ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ! Άμεσο πρόβλημα τη στιγμή αυτή συνιστά η πίεση και οι εκβιαστικές πρακτικές του ΙΚΥ προς συναδέλφους και συναδέλφισσες μας, υπότροφους Υ.Δ. των δύο τελευταίων κύκλων υποτροφιών (Β΄ Κύκλου και «ώριμων διδακτορικών»). Το ΙΚΥ επίμονα ζητάει από δεκάδες Υ.Δ. υποτρόφους να έχουν ολοκληρώσει τα διδακτορικά τους έως την 30η Σεπτεμβρίου με την απειλή να διεκδικήσει την επιστροφή του συνόλου των “τροφείων” (ακόμα και με δικαστικά μέσα). Στην ουσία πρόκειται να ζητήσει από δεκάδες νέους/ες εργαζόμενους/ες επιστήμονες/ισσες την επιστροφή (έως και 36 μηνών) δεδουλευμένων.

Καλούμε όλα τα σωματεία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην Πάτρα να συνεδριάσουν άμεσα και να καταδικάσουν το επαίσχυντο αυτό νομοσχέδιο. Απαιτείται αγωνιστική κλιμάκωση σε πανελλαδικό επίπεδο με προσανατολισμό να κηρυχθεί την επόμενη εβδομάδα 24ωρη πανεργατική απεργία! Σε αυτή τη μάχη πρέπει να βγούνε μπροστά τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία κόντρα στην πλήρη απραξία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που δεν έχουν βγάλει άχνα για το νομοσχέδιο.

Με αγωνιστική ενότητα των εργαζόμενων «από τα κάτω» – συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων επιτροπών αγώνα για την οργάνωση του αγώνα. Με δυναμικές μορφές πάλης, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, απεργίες!

Για να διεκδικήσουμε μια ζωή ολόκληρη είναι η ώρα για να απαιτήσουμε:

Δημόσιες υποδομές:

• Να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι ευθύνονται για τις καταστροφές κερδοσκοπώντας σε βάρους του δημόσιου συμφέροντος.
• Να ξαναφτιαχτούν οι κατεστραμμένες υποδομές με ευθύνη και έξοδα του κράτους, βάσει σοβαρών μελετών και με τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Όχι σε αναθέσεις και μπαλώματα. Ξήλωμα του νομοθετικού πλαισίου εργολαβιών, αναθέσεων κλπ σε δήμους-περιφέρειες.
• Να στελεχωθούν μαζικά οι τεχνικές υπηρεσίες των δήμων και του ΥΠΕΚΑ, οι υπηρεσίες δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης.
• Να μπει έκτακτη φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο και να διατεθεί για την αποκατάσταση των πλημμυροπαθών.
• Να μην γίνουν ανατιμήσεις στα τρόφιμα με πρόσχημα την καταστροφή στο θεσσαλικό κάμπο. Να εξασφαλιστεί επισιτιστική επάρκεια για τον πληθυσμό.

Εργασιακό νομοσχέδιο και χώρος της έρευνας:

• Μόνιμες θέσεις Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού καθώς και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού για την κάλυψη των παγίων και διαρκών αναγκών. Όχι άλλη επισφαλής εργασία για την κάλυψη των κενών.
• Κατάργηση του όρου της ‘επιστροφής χρημάτων’ από τις συμβάσεις του ΙΚΥ.
• Να επιστραφούν στους υποψήφιους διδάκτορες/ισσες όσα χρήματα γύρισαν πίσω στο ΙΚΥ με εκβιαστικό τρόπο, ήδη πριν από την παρέλευση της τυπικής προθεσμίας.
• Μείωση του χρόνου εργασίας, 30ωρο-6ωρο-5μερο. Να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη και όλοι οι νόμοι για τη «διευθέτηση» και την ρευστοποίηση του χρόνου εργασίας.
• Μόνιμη, σταθερή και ασφαλισμένη εργασία για όλους/ες και νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων. Να καταργηθούν οι επισφαλείς, προσωρινές, ελαστικές σχέσεις εργασίας.
• Να ζούμε με αξιοπρέπεια από μία δουλειά! Αυξήσεις μισθών, συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας, κανένας μισθός κάτω από 1000 ευρώ, πλήρη επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας