Κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του/της Ζακ/Zackie, Πέμπτη 21/9

Νοικοκυραίοι, ακροδεξιοί και αστυνομία 5 χρόνια πριν, στις 21/9 του 2018, δολοφονούν τον/την Ζακ Κωστόπουλο/ Zackie Oh ξυλοκοπώντας τον/την επανειλημμένα με ένα αποσβολωμένο πλήθος περαστικών να κοιτάζει χωρίς να επεμβαίνει, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Πληθώρα ΜΜΕ έσπευσαν να παρουσιάσουν το γεγονός ως ληστεία και να βανδαλίσουν τον/την Ζακ/Zachie με κάθε είδους χαρακτηρισμό. Μάλιστα εκπομπές προχώρησαν και σε δημοσκοπήσεις… για να αποφασίσει η “αρένα” αν στηρίζει τους αυτόκλητους τιμωρούς που ξυλοκόπησαν τον Ζακ.

Απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στην κρατική βία και στην πατριαρχία που δολοφονεί.

Αθήνα: Στις 19:00 στο σημείο δολοφονίας του/της Ζακ/Zackie, Γλάδστωνος 2

Θεσσαλονίκη: Στις 19:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

Πάτρα: Στις 19:00 στην πλατεία Γεωργίου

Ηράκλειο: Στις 19:30 στα Λιοντάρια

Λάρισα: Στις 18:30 στην πλατεία Ταχυδρομείου

Γιάννενα: Στις 18:00 στην Περιφέρεια Ηπείρου

Κομοτηνή: Στις 18:00 στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής

Κέρκυρα: Στις 19:00 στην πλατεία Ανουντσιάτα

ΑΘΗΝΑ

5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ/ ΤΗΣ ZACKIE-OH!
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Στις 21 Σεπτέμβρη του 2018 ο Ζακ Κωστόπουλος κυνηγημένος καταλήγει σε ένα κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια όπου και εγκλωβίζεται. Λίγη ώρα αργότερα βγαίνει έξω φωνάζοντας βοήθεια, ενώ ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου μαζί με έναν φασίστα, που έχει ένα κτηματομεσιτικό γραφείο δίπλα, τον λιντσάρουν και τον κλωτσούν επανειλημμένα στο κεφάλι. Ο Ζακ προσπαθεί να αμυνθεί ενώ κόσμος μαζεύεται γύρω. Η αστυνομία καλείται στο σημείο και στην ουσία αποτελειώνει το έγκλημα. Τον χτυπούν, τον συλλαμβάνουν και του περνούν χειροπέδες και τον σέρνουν στο δρόμο αιμόφυρτο. Μετά από όλα αυτά, καταλήγει δεμένος και νεκρός στο νοσοκομείο. Τις επόμενες μέρες η ταυτότητα του σκυλεύεται στα ΜΜΕ με κάθε τρόπο (ως μέλους της LGBTQI+ κοινότητας, οροθετικού και ακτιβιστή). Το ίδιο συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της δίκης, η οποία ολοκληρώνεται μετά από 4 χρόνια και στην οποία οι μπάτσοι δολοφόνοι του Ζακ αθωώνονται, ο Δημόπουλος εκτίει την ποινή του σε κατ’ οίκον περιορισμό και ο Χορταριάς, δυο μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση, αποφυλακίζεται με περιοριστικούς όρους.
Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη – μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως «απειλή» για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο «παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους», κινούμενοι στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχυροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.
Ο επίσημος νόμος, βέβαια, κάλυψε το ειδεχθές έγκλημά τους και τη βία που άσκησαν. Με τη δαιμονοποίηση της φτώχειας, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, το κυνήγι και μετέπειτα την τιμωρία του αδύναμου διασφαλίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας και η κοινωνική αναπαραγωγή της. Η οργανωμένη από τα πάνω βία της εξουσίας είναι αυτή που δίνει το πάτημα σε όλους αυτούς να δολοφονήσουν, μιας και κινούνται πλήρως εναρμονισμένα με τις προσταγές κράτους και κεφαλαίου.
Το κρατικό- πατριαρχικό- καπιταλιστικό σύστημα το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι περαιτέρω εξαθλίωση και θάνατο. Η δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά από τους εργαζόμενους του πλοίου Blue Horizon φωτίζει την πιο κανιβαλιστική πτυχή του συστήματος. Η δολοφονία της γυναίκας στην Καλαμαριά από τον μπάτσο – πρώην σύζυγό της ήρθε να προστεθεί στη μεγάλη λίστα των γυναικοκτονιών, στις οποίες έχουμε γίνει μάρτυρες, και να επιβεβαιώσει για άλλη μία φορά πως η πατριαρχική βία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Από τη δολοφονία της Άννας στον Αγ. Παντελεήμονα μέχρι το ναυάγιο στην Πύλο και τους νεκρούς μετανάστες στο δάσος της Δαδιάς γίνεται φανερό συνεχώς τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους κυνηγημένους, τους φτωχούς, τους από τα κάτω.
Παράλληλα, ο φασισμός βγαίνει πάλι σαν δεκανίκι του συστήματος να κάνει τη δουλειά που του αρμόζει. Από τη δολοφονία του Σιράζ Σαφτάρ στα Πατήσια στις 12 Αυγούστου μέχρι τις απαγωγές και τους ξυλοδαρμούς μεταναστών στον Έβρο, δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα οι φασίστες συνεχίζουν τις προσπάθειες τρομοκράτησης της κοινωνίας με τις ευλογίες κράτους και κεφαλαίου. Παράλληλα, οι φονικές πυρκαγιές σε διάφορα μέρη της χώρας και οι καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία καταδεικνύουν το κράτος και το κεφάλαιο ως τους μόνους υπευθύνους για όλα όσα συμβαίνουν και έρχονται να επιβεβαιώσουν πόσο μικρή αξία έχουν οι ζωές όλων μας, στο σύστημα τους. Η καταστροφή του φυσικού κόσμου από το κράτος και το κεφάλαιο παρουσιάζεται ως κλιματική κρίση, ενώ ταυτόχρονα γίνεται φανερή η ανυπαρξία μέτρων προστασίας από τις καταστροφικές συνέπειες, που το ίδιο το σύστημα παράγει.
Η κρίση που βιώνουμε βαθαίνει μέρα με τη μέρα. Απέναντι στη βάρβαρη πολιτική τους και τον θάνατο που εξαπολύουν προτάσσουμε την συλλογικοποίηση, τον αγώνα και την ζωή. Ως αναρχικοί και αναρχικές αγωνιζόμαστε για την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στεκόμαστε ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς και το φόβο που διαρκώς αναπαράγει η εξουσία. Μέχρι την οικοδόμηση ενός κόσμου που να μας χωράει όλους. Μέχρι την Κοινωνική Επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.

Δεν ξεχνάμε- δε συγχωρούμε τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/ της Zackie-oh!

Ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο, πατριαρχία, καταστολή και κοινωνικό εκφασισμό
Οργάνωση και αγώνας για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας και δικαιοσύνης

Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη | Συγκέντρωση – πορεία
Αθήνα: Γλάδστωνος, 19.00
Θεσσαλονίκη: Αγ. Βενιζέλου, 19.00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 στην οδό Γλάδστωνος, στην Ομόνοια, ο Ζακ Κωστόπουλος-Zackie oh δολοφονήθηκε από νοικοκυραίους, ντόπια φασιστο-αφεντικά, μπάτσους, και νομοταγείς μικροαστούς, με αυτή τη σειρά.

Ο Ζακ βρέθηκε εγκλωβισμένος μέσα σε κατάστημα και, αφού ξυλοκοπήθηκε από τον ιδιοκτήτη και έναν ακόμη παριστάμενο, συνελήφθη αιμόφυρτος από τουλάχιστον 8 αστυνομικούς, και κατέληξε κατά τη διάρκεια της διακομιδής του. Πρόκειται για μία δολοφονία – πράξη κορύφωσης σε ένα μονόπρακτο καθημερινής συστημικής καταπίεσης των περιθωριοποιημένων, που η κανονικότητα ανεβάζει ακόμη. Μια δολοφονία που απορρέει από τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας, τα ίδια αντανακλαστικά που βάφτισαν τη Zackie ληστή, οπλισμένο, υπό επήρεια ουσιών, δήθεν ότι θα δικαιολογούσαν τη δολοφονία της, πολύ πριν κυκλοφορήσουν βίντεο και μαρτυρίες που αναιρούσαν τους χαρακτηρισμούς έναν-έναν. Μιντιακά, τα αντανακλαστικά αυτά αποτυπώθηκαν σε δίπολα τύπου, νόμος-εγκληματικότητα, οικογενειάρχης-πρεζάκιας, ευυπόληπτος πολίτης-κοινωνική απειλή.

Ο Ζακ ήταν ένα κουήρ, οροθετικό, φτωχό άτομο, στο περιθώριο της κοινωνίας, τον οποίο είχαν προαποφασίσει ότι θα σκοτώσουν πολύ πριν το μη-κανονικό του σώμα εισβάλλει στην ιδιοκτησία τους. Τι ακολούθησε; Κράτος και MME βλέποντας μία ισχυρή κοινότητα διατεθειμένη να τρέξει έναν απειλητικό για τις δομές τους αγώνα, ο οποίος πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία της Zackie και απελευθέρωσε έκφυλες και κουήρ δυναμικές, επιδίωξαν να εγκολπώσουν/αφομοιώσουν κομμάτια του. Το επόμενο διάστημα, συμπληρωματικά με το συνηθισμένο μοντέλο της καταστολής, δοκιμάστηκε το νέο ευρωπαϊκό μοντέλο: προσπάθησαν να πάρουν ακόμη και το ρόλο του εκφραστή της οργής μας εκφέροντας ”συμπεριληπτικό” λόγο για τις ίδιες μας τις καταπιέσεις. Πρακτική που εφαρμόζεται απέναντι και σε άλλες κοινωνικές αντιθέσεις και στις αντιστάσεις που προκύπτουν από αυτές, σε μία προσπάθεια εκτόνωσής τους. Το κράτος παίρνοντας όποια μορφή συμφέρει, πότε ενισχύει και πότε αποσιωπά τα πιο οφθαλμοφανή φασιστικά του στοιχεία, χαρακτηριστικό της φιλελεύθερης κατεύθυνσής του (δεξιάς ή αριστερής).

Τρανταχτό παράδειγμα η “καταδίκη” της Χρυσής Αυγής. Μετά από 10 χρόνια, το κράτος αποφασίζει ότι αυτή η μορφή του φασισμού έχει επιτελέσει προσωρινά το σκοπό της (μεταξύ άλλων, τη συστηματική έκφραση εθνικιστικού συντηρητικού λόγου, την κρατική διαχείρηση οργανωμένων ομάδων εθνικιστών και την κανονικοποίηση ακραίας ρατσιστικής βίας για τρομοκράτηση των μεταναστών (πογκρομ), τις ρατσιστικές επιθέσεις με τις ‘επιχειρήσεις σκούπα’, και τις δολοφονίες μεταναστών). Ως πανίσχυρος εκφραστής της δικαιοσύνης, με μία θεαματική καταδίκη κάποιων ηγετικών μελών του ακροδεξιού κόμματος, “η δημοκρατία καθήλωσε τον φασισμό”. Από το 2020 δηλαδή μέχρι και σήμερα ο φασισμός είναι απών; Με κεντρα κράτησης μεταναστών σε κάθε γωνιά, με τις μαζικές δολοφονίες και τις φονικές επαναπροωθήσεις στα σύνορα, με τις κρατικές δολοφονίες ρομά και μεταναστών σε κέντρο και επαρχία, με τα πογκρόμ από τα νεοφασιστικά γκρουπάκια και τις επιθέσεις σε κινηματικές υποδομές, εμείς έχουμε μία άλλη εικόνα για τα πράγματα.

Είναι ξεκάθαρο πως για το σύγχρονο καπιταλισμό η ζωή δεν έχει τόση αξία, αν δεν αποτελεί αντικείμενο κερδοφορίας. Με το αίσθημά του της εθνικής ενότητας, με την κανονικότητά του των μικροεξουσιών στις απλές καθημερινές σχέσεις, με τη συνήθεια του κανιβαλισμού σαν προϋπόθεση της επιβίωσης. Με την επιβολή του της δήθεν κοινωνικής ειρήνης, με την αποσιώπηση του ταξικού πολέμου, χέρι χέρι με κράτος και πατριαρχία, μας θέλει να συνηθίζουμε τον θάνατο της κάθε μέρας.

Την ίδια αθλιότητα αναγνωρίζουμε και στην πρόσφατη τρανς-γυναικοκτονία της Άννας στον Άγιο Παντελεήμονα, που πήρε ελάχιστο χώρο/χρόνο στη δημόσια (συν)είδηση, τόσο επειδή το θύμα ήταν τρανς, φτωχή, μετανάστρια όσο και επειδή ο δολοφόνος της ήταν και εκείνος μετανάστης. Για την ελληνική κοινωνία, το η δολοφονία αυτή ερμηνεύεται ως κάτι πολύ μακρινό. Οι ίδιοι είναι που υποτιμούν την εργασία και οδηγούν μεταναστά και κουήρ άτομα στη φτωχοποίηση και την ανασφάλεια και υποτιμούν εντελώς τις εργαζόμενες και την εργασία στο σεξ. Κρατικοί διαμεσολαβητές με συνένοχη όλη την κοινωνία, είναι που αορατοποιούν ανθρώπους κατά το δοκούν. Στην περίπτωση του Ζακ και της Άννας, η ύπαρξη μιας κοινότητας στήριξης από πίσω τους ήταν ο μόνος μοχλός πίεσης, απέναντι στην πλήρη αποσιώπηση και συγκάλυψη των δολοφονιών τους.

Μόνο μέσα από τη συλλογικοποίηση των βιωμάτων και των καταπιέσεών μας, βρίσκουμε την δύναμη να σταθούμε απέναντι στην σαπίλα της κανονικότητας τους. Να καταδείξουμε και να ανατρέψουμε όλα όσα μας αποκλείουν, μας βάζουν σε καλούπια, μας επιτίθενται, μας αφομοιώνουν. Να προτάξουμε τη φροντιστικότητα και την αλληλεγγύη, να συνεχίσουμε να συλλογικοποιούμε και να αυτο-οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας. Να μην συνηθίσουμε το θάνατο.

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 20/09, 19:00

ΟΛΑ/ΕΣ/ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21/09, 19:00 ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ

ΚΟΥΙΡ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ- ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΟΣΟ ΜΑΣ ΠΑΤΑΝΕ ΘΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ, ΟΣΟ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΚΔΙΚΟΥΜΑΣΤΕ

αναρχική φεμινιστική συλλογικότητα aqua-tofana

Την Τετάρτη 20/9 ελάτε να φτιάξουμε στένσιλ παρέα από τις 4μμ στο στέκι Καλιαρντών, να μοιραστούμε τις γνώσεις μας για ένα απλό και άμεσης δράσης εργαλείο σε μια προσπάθεια να εναντιωθούμε στις λογικές ανάθεσης και να συμμετέχουμε ενεργά όλα μας στον δρόμο. Τα στένσιλ και οι βαψιματικές είναι ένα μέσο να αποτυπώνουμε την οργή μας χαλώντας την καθαρότητα της πόλης, ένα εργαλείο κοινωνικής απεύθυνσης και ενδυνάμωσης. Προτάσσουμε την έμπρακτη και δημιουργική συμμετοχή από όλα στην συνύπαρξη στον δρόμο και επιδιώκουμε να μην μένουν στα χέρια των ίδων ατόμων συγκεκριμένες πρακτικές.

*Μετά το εργαστήρι θα παρευρεθούμε συλλογικά στην μικροφωνική συγκέντρωση στην πλ. Βικτωρίας στις 19:00 για την προπαγάνδηση της πορείας για τα 5 χρόνια από την δολοφονία του/της Ζακ/Zackieoh! https://athens.indymedia.org/event/91878/

*Την Πέμπτη 21/9 στις 19:00 ραντεβού στην γλάδστωνος

Αναρχική κουηρ συλλογικότητα Καλιαρντά

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αυτόν τον Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 10 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από Τάγμα Εφόδου της ναζιστικής Χρυσής Αυγής και 5 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/της Zackie Oh από τον νοικοκυραίο «κοσμηματοπώλη», τον ακροδεξιό μεσίτη και αστυνομικούς.

Οι παραπάνω δολοφονίες, αλλά και η πρόσφατη δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σιράζ Σαφτάρ στην Αθήνα, όπως και τόσων προσφυγισσών/προσφύγων και μεταναστριών/στών στο Αιγαίο και τον Έβρο, θρέφονται από την εθνοπατριαρχία. Η κυριαρχία του έθνους συντηρείται μέσα από την ιεράρχηση των σωμάτων σε «ντόπια» και «ξένα» καθώς κι από τις επιταγές για αρτιμελή (ανα)παραγωγικά σώματα και ζωές που καθυποτάσσονται στο πρότυπο του έμφυλου δίπολου άντρας-γυναίκα. Από την άλλη η πατριαρχία επιβάλλει σε κάθε σχέση και χώρο ύπαρξης τις παραπάνω επιταγές και κυρίως την κυριαρχία των λευκών, ντόπιων, cis, στρέιτ, ευκατάστατων, λευκών, αρτιμελών ανδρών. Με λίγα λόγια εθνικισμός και πατριαρχία διαπλέκονται και τροφοδοτούν το ένα το άλλο.

Όμως υπάρχει διέξοδος!
Φέτος, όπως και κάθε χρόνο, πολεμάμε τη χίμαιρα εθνικισμού και πατριαρχίας: αυτών των δύο καταπιεστικών συστημάτων που αλληλοτροφοδοτούνται με δολοφονικό μίσος και επιταγές, μετατρέποντάς μας σε απόκληρα των ίδιων μας των ζωών.
Και το κάνουμε έμπρακτα!

Το αντιφασιστικό και αντιπατριαρχικό κίνημα της πόλης και της χώρας έχουν κερδίσει σημαντικές νίκες, όπως η καταδίκη της Χρυσής Αυγής σε πρώτο βαθμό και οι άμεσες μαζικές αντιφά απαντήσεις σε κάθε φασιστική πρόκληση, όπως πχ τη συγκέντρωση για τις drag queens που θα διάβαζαν παραμύθια σε παιδιά πέρσι τον χειμώνα. Σημαντική νίκη και ο νόμος για την απαγόρευση επεμβάσεων σε ίντερσεξ βρέφη και παιδιά, υπό την πίεση του αντιπατριαρχικού κινήματος φυσικά.

Η ακροδεξιά, ωστόσο, και οι ναζιστικές και φασιστικές οργανώσεις είναι ακόμα εδώ, όπως και η πατριαρχία σε όλες της εκφάνσεις (σεξισμός, ομοφοβία, τρανσφοβία, χοντροφοβία). Τα περιστατικά της κράτησης μεταναστών στην Αλεξανδρούπολη από ακροδεξιούς ρατσιστές, του πογκρόμ κατά μεταναστών στη Λεμεσό, της δολοφονίας του Αντώνη στον Πειραιά από ρατσιστή/μισανάπηρο ναυτικό, της δολοφονίας της μετανάστριας τρανς περφόρμερ Άννας, αλλά και η είσοδος τριών ακροδεξιών κομμάτων στη Βουλή, με μεγάλα ποσοστά στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα (Σπαρτιάτες, Βελόπουλος, Νίκη) μάς βγάζουν στον δρόμο ξανά για να διεκδικήσουμε ελευθερία, αυτοδιάθεση και ίσα δικαιώματα για όλες, όλα και όλους. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός καλλιεργείται συστηματικά στην κοινωνία από την ακροδεξιά και τις φασιστικές/ναζιστικές οργανώσεις (αλλά και από τον νεοφιλελευθερισμό με συγκαλυμμένα “πολιτισμένη” μορφή). Δε θα τον αφήσουμε να επικρατήσει.
Δε θα φοβηθούμε!

Καλούμε στην αντιπατριαρχική πορεία για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/της Zackie Oh – Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου, 7μμ, Άγαλμα Βενιζέλου
event

Αντιφασιστικός/Αντιπατριαρχικός Σεπτέμβρης στη Θεσσαλονίκη

5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ/ ΤΗΣ ZACKIE-OH!
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Δεν ξεχνάμε- δε συγχωρούμε τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/ της Zackie-oh!

Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη | Συγκέντρωση – πορεία
Αθήνα: Γλάδστωνος, 19.00
Θεσσαλονίκη: Αγ. Βενιζέλου, 19.00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Η ΖΑΚΗ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

Πέντε χρόνια από τη δολοφονία της Ζακι στο κέντρο της Αθήνας έπειτα από άγριο ξυλοδαρμό από νοικοκυραίους και ιδιοκτήτες(κοσμηματοπώλη Δημόπουλο και κτηματομεσίτη Χορταριά) με τον δεύτερο να αποτελεί γνωστό φασιστοειδές μέλος του “Πατριωτικού Μετώπου”.Στη συνέχεια καταφτάνουν και τα 8 σκουπίδια της ομάδας Δίας για να επιβάλλουν τη τάξη σε έναν ημιθανή.Ακολουθεί το λιντσάρισμα του ζακ μέχρι θανατου. Αυτή η δολοφονία αποτέλεσε απλά ένα θέαμα για τους περαστικούς που κοιτούσαν ανενόχλητοι και για το ασθενοφόρο που άργησε να έρθει, ενισχύοντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό.Εκείνη τη μέρα έγινε ορατή μία από τις “θεαματικότερες”εκφάνσεις του φασισμού.Μαζί με τους φασίστες και την αστυνομία,αυτοί οι τάχα έκπλητοι τυχαίοι περαστικοί και οι αργοπορημένοι εκαβίτες νομιμοποίησαν κοινωνικά τη δολοφονία σε μια περιοχή όπως η Ομόνοια όπου οι τραμπουκισμοί,οι ξυλοδαρμοί, συλλήψεις,οι δολοφονίες, η περιθωριοποίηση και η παρανομοποίηση μεταναστριών και μη αποτελεί όχι μια εξαίρεση αλλά την καθημερινότητα.Το τι επιφυλασσέται για όσες ζωές είναι ανώνυμες στην Ομόνοια το ξέρουμε καλά.Το τι επιφυλάσσουν αφεντικά, μπάτσοι και μαφία στη περιοχή για όποια ζωή δεν κρίνεται χρήσιμη για εκμετάλλευση επίσης το ξέρουμε καλά και συμπυκνώνεται σε τρικάκια που πέταχτηκαν λίγες μέρες αργότερα “Πρεζάκια και γκει δεν είστε αναγκαίοι”.Για το σύμπλεγμα μπάτσων, ιδιοκτητών και νοικοκυραίων η ρήξη με τα πατριαρχικά και εθνικά πρότυπα εμφάνισης,ομιλίας και τρόπου ύπαρξης είναι αρκετή ώστε να αποτελέσεις τον εχθρό προς εξόντωση, γιατί τα κλωτσίδια και τα λιντσαρίσματα τέτοιο στόχο έχουν.

Άλλη μια φορά που το κράτος ενεργοποίησε άμεσα τον ξεπλυματικό μηχανισμό του, έβαλε μπρος τον ελληνικό οχετό και άρχισε να κάνει λόγο για ταυτότητες όπως του γκει,,του οροθετικού,του χρήστη,του ληστή, που συγκροτούν τη βάση του εθνικού αφηγήματος και είναι αρκετές προκειμένου να εφησυχάσουν τη συνείδηση του μέσου νοικοκυραίου για μια ακόμα δολοφονία.Η ίδια υποτίμηση κι αορατοποίηση συνέβη και το καλοκαίρι με τη δολοφονία της τρανς σεξεργάτριας Άνα Ιβάνκοβα, όπου τα μίντια έκαναν αστειάκια πως επρόκειτο για άντρα και πως ήταν έγκλημα πάθους ενώ δολοφονήθηκε από πελάτη της εν ώρα εργασίας.Η εγκληματοποίηση των δολοφονημένων,η παθολογικοποίηση των queer υπάρξεων και η με κάθε κόστος επιβολή της πειθάρχησης διαφυλάττουν την κανονικότητα που μας επιβάλλεται καθημερινά και εξυπηρετούν την καταστολή των σωμάτων που αντιστέκονται.

Αυτή είναι εξάλλου η δουλειά του κράτους να προσπαθεί να δικαιολογήσει την κάθε δολοφονία με όρους απειλής για τον εθνικό κορμό και την κανονικότητα. Έτσι δημιουργεί την εντύπωση πως όποιο εμπίπτει στις νόρμες του δεν κινδυνεύει και θα πρέπει μάλιστα να τις επιβάλλει και στα γύρω του.

Στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμο ωστόσο οι ζωές ολων μας είναι αναλώσιμες, έτσι ακόμα κι όσοι προσπαθούν να πληρούν τα ‘κριτήρια’ της επιβεβλημένης νομιμότητας/κανονικότητας καθώς κι ο κάθε νοικυραιος δεν εχουν κανενα λογο να επαναπαύονται πως είναι ασφαλείς. Αυτό έδειξε άλλωστε και η πρόσφατη δολοφονία στα Τέμπη, η αδιαφορία του κράτους για τις πλημμυροπαθείς περιοχές στη Θεσσαλία και η άνεση με την οποία το προσωπικό της Blue Horizon σκοτώνει εν ψυχρώ σε κοινή θέα τον Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά

Όσο για αυτές που βρίσκονται στον ταξικό πάτο όπως οι μετανάστριες και οι ρομά οι ζωές τους δε αξίζουν ούτε είκοσι ευρώ. Ετσι είδαμε την εν ψυχρώ δολοφονία απο μπάτσους του Σαμπάνη,του Φραγκούλη ή και πιο πρόσφατα του Σύριου μετανάστη με τη δικαιολογία ότι οδηγούσε κλεμμένο αυτοκίνητο .Το κράτος εφευρίσκει συνεχώς τρόπους να υποτιμήσει και να παρανομοποιήσει τους “πλεονάζοντες”πληθυσμούς.Ο πόλεμος που διεξάγεται κατά των μεταναστ(ρι)ών και των κολασμένων αυτής της κοινωνίας αποτελεί και την εθνική του συνέχεια.Βλέπουμε στο όνομα της δημοκρατίας,της ασφάλειας και της εθνικής ενότητας να διαπράττονται συνεχώς δολοφονίες και επαναπροωθήσεις είτε απο λιμενομπατσους όπως στο ναυάγιο με τους 600 νεκρούς στην Πύλο, είτε στα σύνορα με τακτικές πογκρομ.Ειδικά σε περιοδους έκτακτης ανάγκης όπως ήταν κι ο προηγούμενος μήνας με τις πυρκαγιές στον Έβρο, είναι αναμενόμενο να ενεργοποιηθεί ο ρατσιστικός οχετός . Έτσι ξεκίνησαν και τα αφηγήματα που στοχοποιουσαν τους μετανάστες ως “εμπρηστές”, ακολουθώντας το κυνήγι από παραστρατιωτικά/ακροδεξιά μορφώματα και έναν όχλο έτοιμο να πραγματοποιήσει απειλές, απαγωγές και βασανισμούς και να κάνει τη βρώμικη δουλειά του κράτους αμισθί.

Για εμάς αυτές οι μέρες πέρα απο την αποτύπωση τους στην συλλογική μας μνήμη αποτελούν αφορμή για να κατέβουμε ξανά στον δρόμο, να συλλογικοποιήσουμε την οργή μας, να ενώσουμε τους αγώνες και τις αρνήσεις μας.Στεκόμαστε η μια δίπλα στο άλλο, στο δρόμο, στη δουλειά, στο λεωφορείο, μαθαίνοντας μαζί πως να είμαστε απειλή για κάθε λεβέντη,φασίστα και νοικοκυραίο .Γιατί ο αντιφασιστικός/αντιπατριαρχικός/αντικρατικός αγώνας δε χωράει σε μια μέρα αλλα είναι μια συνεχής διαδικασία ώσπου να γκρεμιστεί ολοκληρωτικά το υπάρχον καταπιεστικό σύστημα.Για αυτο καλούμε σε δημιουργία και διαμόρφωση ενός ανοιχτού μπλοκ που θα καλεί στην επέτειο της δολοφονίας της Ζάκι στις 21 Σεπτέμβρη.Για να μη παραμείνει απλά μια επέτειος στη συλλογική μας μνήμη αλλά να γίνει εξέγερση κι αγώνας για όλα τα βασανισμένα του σάπιου και αδηφάγου κόσμου τους.

Στεκόμαστε ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό

Φασίστες πίσω στις τρύπες σας

Στην Ομόνοια κι αν έγινε ληστεια, μπάτσοι κι αφεντικά καναν δολοφονία

Η Ζάκι ζει τσακίστε τους ναζί

Καμία άλλη δολοφονημένη

Ρήξη με κάθε κανονικότητα

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗ 19/9 ΣΤΙΣ 19:00

ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 21/9 ΣΤΙΣ 19:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Ανοιχτή Συνέλευση για τα 5 Χρόνια από τη Δολοφονία της Ζάκι

Έχουν περάσει 5 χρόνια από τη μέρα της δολοφονίας του Ζακ /της Zackie Oh! Στην Ομόνοια, από ένα όχι και τόσο σπάνιο κράμα κοινωνικών κανίβαλων. Δύο νοικοκυραίοι καταστηματάρχες λίντσαραν μέχρι θανάτου ένα άτομο που βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, επειδή βεβήλωσε το “ιερό” της ατομικής ιδιοκτησίας του ενός και οι μπάτσοι το αποτελείωσαν γιατί, αυτή είναι η δουλειά και η πρακτική τους. Σαν να μην έφταναν αυτά, καθ’ όλη τη διάρκεια του δολοφονικού ξυλοδαρμού και της βίαιης προσαγωγής ενώ ο Ζακ βρισκόταν ήδη σε ημιθανή κατάσταση, ένα πλήθος φιλήσυχων πολιτών στο κέντρο της Αθήνας παρατηρούσε αμίλητο, βάζοντας κι αυτό το λιθαράκι του στο ψηφιδωτό της σιωπής και της σήψης.
Στο βωμό της πολιτικής υπεράσπισης της κυριαρχίας, το μιντιακό κατεστημένο επιδίωξε λυσσαλέα και πολυεπίπεδα να ξεπλύνει τους καταστηματάρχες και την ΕΛ.ΑΣ, παρουσιάζοντας τις ταυτότητες του ληστή, του οροθετικού, του τοξικοεξαρτημένου, του άλλου, ως περιθωριακές και επικίνδυνες, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο, εκπομπή να διεξάγει γκάλοπ για το κατά πόσο η συμπεριφορά του καταστηματάρχη είναι δικαιολογημένη από τη στιγμή που “απειλήθηκε” η ιδιοκτησία του. Έχουμε δει αναρίθμητες φορές τον αστικό λόγο, αφού έχει αρχικά στοχοποιήσει περιθωριοποιημένες και κατατρεγμένες κοινωνικές ομάδες, στη συνέχεια να παράγει τα κατάλληλα αφηγήματα κινητοποιώντας και συντηρώντας τα ρατσιστικά και συντηρητικά αντανακλαστικά, ξεπλένοντας βασικούς πυλώνες διαιώνισης της εξουσίας του και των διαφόρων πλεγμάτων της. Τέτοιο αποτελεί και η διασφάλιση της ατομικής ιδιοκτησίας, της οποίας το κράτος μπαίνει ως εγγυητής ενώ οι μπάτσοι του λαμβάνουν αστείρευτη προστασία ηθικά-πολιτικά- νομικά, με κάθε τρόπο και μέσο. Είναι τόσο σημαντική για την κυριαρχία, που δε διστάζει να την υψώσει στο επίπεδο της ζωής για να δικαιολογήσει έτσι την απώλεια της δεύτερης, στο βωμό της πρώτης.
Οι αιτίες της δολοφονίας της Ζackie και του μετέπειτα ξεπλύματος της δεν περιορίζονται μόνο στην προστασία της ιδιοκτησίας και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Η αστική αφήγηση επιχείρησε και σε ένα βαθμό πέτυχε να ενεργοποιήσει αυτοματισμούς μερίδας της κοινωνίας, “πατώντας” επάνω στις καταπιεσμένες κοινωνικές ταυτότητες του Ζακ. Σε πρώτο χρόνο, να πείσουν ότι κάποιος που ληστεύει αξίζει να σκοτωθεί στο ξύλο, ενώ όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν είχε προσπαθήσει να ληστέψει, προσπάθησαν να “σκοτώσουν” αυτη τη φορά τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του Ζακ. Τα ΜΜΕ έφεραν στη δημόσια σφαίρα πτυχές του χαρακτήρα, της προσωπικότητας και των επιλογών του Ζακ ώστε να αποπροσανατολίσουν την κουβέντα από την θηριωδία της δολοφονίας και να πυροδοτήσουν ξανά κοινωνικούς αυτοματισμούς και προκαταλήψεις ενάντια σε τοξικοεξαρτημένους, queer και γενικά σε όσων παρεκκλίνουν από την κυρίαρχη αφήγηση. Η πατριαρχία, αποτέλεσμα της οποίας αποτελούν σε μεγάλο βαθμό οι παραπάνω αυτοματισμοί, αποτελεί θεμέλιο λίθο του εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού, ενώ και ο ίδιος ο καπιταλισμός τροφοδοτεί την διαιώνιση της πατριαρχίας. Όσο κι αν δημιουργούμε τους μικρόκοσμους μας το αχόρταγο κρατικό στομάχι περιμένει στη γωνία να μας υπενθυμίζει ότι έχει όλα τα μέσα για να μας καταστέλλει. Οι ρόλοι που αποδίδονται από την πατριαρχία εντός του προλεταριάτου, και κυρίως στις θηλυκότητες, πυροδοτούν την έμφυλη καταπίεση. Η ταξική, η έμφυλη και η φυλετική καταπίεση αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία του εκμεταλλευτικού, εξουσιαστικού συστήματος και η στόχευση τους είναι κοινή. Αυτή συνίσταται στην πολυδιάσπαση του ίδιου του προλεταριάτου, καθώς είναι επιδίωξη της οικονομικής ελίτ ο κανιβαλισμός μεταξύ των καταπιεσμένων. Μέσα από την διαπλοκή των εξουσιών η μία καταπίεση τροφοδοτεί την άλλη. Ο αγώνας για την υπεράσπιση της μνήμης της Ζάκι, για την αποτίναξη της πατριαρχίας, είναι παράλληλα ένας αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό, το κράτος και τον εθνικισμό. Ουκ ολίγες είναι οι φορές, όπου η αστική εξουσία και συγκεκριμένα η πολιτική ελίτ έχει “χτίσει” το πολιτικό αφήγημα της εθνικής ενότητας και της “τάξης και ασφάλειας” επάνω στα κορμιά καταπιεσμένων κοινωνικών ομάδων. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των τελευταίων ετών αποτελεί η διαπόμπευση των σεξεργατριών οι οποίες είχαν απαχθεί σε επιχείρηση του Υπουργείου Υγείας και του Υπουργείου Προ. Πο. από την Ομόνοια. Στη συνέχεια, η δημοσίευση φωτογραφιών των γυναικών, μεταναστριών και ντόπιων είχε χρησιμοποιηθεί ώστε να ανακηρυχθούν ως κίνδυνος της δημόσιας υγείας, δηλαδή να ενισχύσει η αστική τάξη το δόγμα “νόμος και τάξη”. Η δολοφονία της τρανς γυναίκας Άννας μέσα στο σπίτι της, ο βιασμός στο Α.Τ Ομόνοιας, οι αμέτρητες γυναικοκτονίες, τα αμέτρητα περιστατικά τα οποία βιώνουμε καθημερινά, ο φόβος να γυρίσουμε σπίτια μας, ο φόβος να εμπιστευόμαστε, ο φόβος του να μας σκοτώσυν επειδή είμαστε γυναίκες, λεσβίες, gay, τρανς, queer άτομα μέσα στον ασφυκτικό πατριαρχικό κλοιό της ελλαδικής πραγματικότητας, που όλο και στενεύει. Σε μία ελλαδική πραγματικότητα όπου οι δολοφονίες από μπάτσους, οι βιασμοί, η κρατική και κοινωνική εξόντωση των μεταναστ(ρι)ών καταπίνεται αμάσητη από ένα κοινωνικό πατριαρχικό σύνολο. Το κράτος χρησιμοποιώντας την τακτική της δημιουργίας του εσωτερικού εχθρού, ενισχύοντας τα εθνικιστικά αντανακλαστικά στοχεύει στην όξυνση του κοινωνικού πολέμου ενάντια στις/στους καταπιεσμένες/νους. Δεν έχουμε άλλη λύση πέρα από το να μαχόμαστε καθημερινά απέναντι στο κράτος, τους ένστολους δούλους του και οποιονδήποτε μας καταπιέζει.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Ανάρες, Ομάδα Δράσης και Αλληλεγγύης

**Στηρίζουμε το μπλοκ της ανοιχτής συνέλευσης**

Πορεία για τα 5 χρόνια απο τη δολοφονία του Ζακ/της Zackie

Στις 21 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 5 χρόνια από το άγριο λιντσάρισμα και τη δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh. 5 χρόνια μετά και όλοι οι δολοφόνοι του κυκλοφορούν ελεύθεροι. Οι 4 από τους αστυνομικούς που συμμετείχαν στον ξυλοδαρμό του Ζακ και οδηγήθηκαν σε δίκη κρίθηκαν αθώοι. Ενώ οι “πρωταγωνιστές” του λιντσαρίσματος, ο κοσμηματοπώλης Σπυρίδων Δημόπουλος και ο μεσίτης Αθανάσιος Χορταριάς κρίθηκαν ένοχοι για την κατηγορία της θανατηφόρας σωματικής βλάβης και καταδικάστηκαν σε 10 χρόνια φυλακή ο καθένας αλλά ο Δημόπουλος αποφασίστηκε να εκτίσει την ποινή του κατ’ οίκον και ο Χορταριάς αποφυλακίστηκε δύο μήνες μετά την καταδίκη του, αφού το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής του.

Για μια ακόμα φορά, η “δικαιοσύνη” έδειξε πως δεν είναι τυφλή, αλλά βλέπει πολύ καθαρά προς μια κατεύθυνση: την υπεράσπιση των ρατσιστών, των ομοφοβικών, των κακοποιητών και των δολοφόνων, στις πλάτες των θυμάτων τους. Το είδαμε στην υπόθεση του Λιγνάδη που κυκλοφορεί επίσης ελεύθερος αν και κρίθηκε ένοχος για βιασμό ανηλίκου, στην υπόθεση Φιλιππίδη κοκ. Το είδαμε στον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν οι μετανάστες στον Έβρο, μετά τη “σύλληψή” τους από τους αυτόκλητους “σερίφηδες”, που βρέθηκαν (προσωρινά) να κατηγορούνται για απόπειρα εμπρησμού!

Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν είναι τυχαία. Ένα σύστημα που βασίζεται στις διακρίσεις και τις ανισότητες και μια κυβέρνηση που βασίζεται στη βία, την καταστολή και την κάθε μορφή ρατσισμού ώστε να καλύψει τις εγκληματικές πολιτικές της, η δικαιοσύνη τους δεν θα μπορούσε παρά να λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο.

Σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, ο Ζακ αποτελεί σύμβολο της βαρβαρότητας που μας επιβάλλουν. Την ίδια ώρα, ο Ζακ ήταν ομοφυλόφιλος, drag queen, οροθετικός και ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Η δολοφονία του συμβολίζει την καταπίεση των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, τη βία και τις διακρίσεις που υφίστανται καθημερινά.

Στις 15 Δεκέμβρη, ξεκινάει η δίκη για τη δολοφονία του Ζακ σε δεύτερο βαθμό. Είναι πολύ σημαντικό με τους αγώνες μας και την ενότητα στη δράση να κρατήσουμε τη μνήμη του και τον τρόπο θανάτου του ζωντανά, να οργανώσουμε τις δυνάμεις μας για να ασκήσουμε πιέσεις για να πετύχουμε τη δικαίωσή του. Γιατί, δικαίωση για τον Ζακ σημαίνει τελικά δικαίωση για κάθε ΛΟΑΤΚΙ άτομο που υποφέρει σε μια κοινωνία που νιώθει πως δεν “χωράει”, για τον Μάγγο, τον Καρυώτη, τον Σιράζ Σαφτάρ, την Όλγα Δημητροπούλου, για κάθε άνθρωπο που παλεύει καθημερινά ενάντια στα “θηρία” του συστήματος και της κυβέρνησης που το υπηρετεί

Κινηματικό Μπλοκ στο Euro Pride – Thessaloniki 2024

ΠΑΤΡΑ

Δεν ξεχνάμε δεν συγχωρούμε τη δολοφονία του/της Ζακ/Zackie Oh

Απέναντι σε κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία, στον κοινωνικό κανιβαλισμό και εκφασισμό

Μόνη προοπτική οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 21/9 στις 19:00 στην πλ. Γεωργίου

αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος

Πέντε χρόνια χωρίς τον/την Ζακ/Zackie oh!.
Ακόμη κι αν τέλειωσε η δίκη ακόμα πενθούν οι δικοί του άνθρωποι, η μνήμη δεν δικαιώθηκε.
Ο αγώνας συνεχίζεται γιατί είναι δίκαιος και γιατί είναι αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη και χρειάζεται να γίνει πιο εντατικός, γιατί ο κοινωνικός εκφασισμός εντείνεται, γιατί τα νεκρά μας αυξάνονται καθημερινά (Σαμπάνης, Φραγκούλης, Σεράζ Σιάζ, Μανιουδάκης). Τα ρατσιστικά εγκλήματα, τα εγκλήματα μίσους στο διαφορετικό/στο άλλο, τα κρατικά εγκλήματα δεν σταματούν. Πριν λίγες μέρες, παρόμοιοι άνθρωποι έπνιξαν τον Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά, πάλι σε δημόσια θέα και πάλι οι δολοφόνοι του φαίνονται να πέφτουν στα μαλακά, αφού ήδη αποφυλακίστηκαν “με όρους”. Φασίστες δολοφόνησαν τον Σεράζ στη Φιλαδέλφεια, μπάτσοι βασάνισαν και οδήγησαν στον θάνατο τον Βασίλη Μάγγο και πρόσφατα τον Κώστα Μανιουδάκη.
Να μην ξεχάσουμε, να μην βυθιστούμε στο βάλτο της απάθειας.
Να βρούμε τη φωνή μας, να γίνουμε η φωνή όσων την στερήθηκαν.
Και να βρούμε ξανά την δύναμή μας για να αντεπιτεθούμε, μέσα από τις κοινότητες αγώνα που χτίζουμε, με τις αξίες που υπηρετούμε, με τις ιδέες που πιστεύουμε.

Εμείς από εδώ το είδαμε το έγκλημα.
Απλώθηκε στις οθόνες μας σαν εφιάλτης.
Είδαμε λεπτό το λεπτό πως δολοφόνησαν τον Ζαχαρία Κωστόπουλο/Zackie Oh μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας.
Οι εικόνες αυτές κάρφωσαν μέσα στην καρδιά μας τον τρόμο και την απόγνωση του Ζακ μπροστά στο πηχτό μίσος των νοικοκυραίων και στην αιμοδιψή περιέργεια του αδιάφορου πλήθους.
Εμείς τη νιώσαμε τη βαρβαρότητά τους πάνω στο αδύναμο σώμα της.
Εμείς είδαμε τη δολοφονική πρόθεση στις κλωτσιές τους, στην παγερή σιωπή των περίεργων που την έσπασαν μόνο 2 φωνές.
Εμείς την είδαμε την κτηνώδη μανία καταστολής των «προστατών» να πατά στην πλάτη τον ημιθανή Ζακ και να σφίγγει τα tie raps στα αδύναμα χέρια του, τόσο που δε μπορούσαν να αφαιρεθούν για την ανάνηψή του.
Εμείς την είδαμε την αδιαφορία του διασώστη, που δεν έκανε ούτε μιά σωστή κίνηση για να τον σώσει.
Εμείς την είδαμε τη συνενοχή και τη συγκάλυψη που έγινε από τους δολοφόνους όταν αμέριμνος ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου σκούπιζε τα τεκμήρια του εγκλήματος.

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ:
– Σπυρίδων Δημόπουλος, ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείου
– Αθανάσιος Χορταριάς, ιδιοκτήτης μεσιτικού γραφείου
– Βασίλειος Ρουσάκος, αστυνομικός, Ομάδα Ζ
– Λεωνίδας Αλεξανδρής, αστυνομικός, Ομάδα Ζ
– Δαυίδ Σεφέρης, αστυνομικός, Ομάδα ΔΙ.Α.Σ.
– Ιωάννης Τσομπάνης, αστυνομικός, Ομάδα ΔΙ.Α.Σ.
ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΡΓΟΣ στο έγκλημα και ο διασώστης του ΕΚΑΒ, γιατί δεν προστάτεψε τον τραυματία και το πλήρωμα του ΕΚΑΒ γιατί δεν φρόντισε το νεκρό σώμα να παραδοθεί χωρίς τα δεσμά του στο νεκροτομείο.
Το ταξικό τους μίσος όπλισε τα χέρια τους, η ταξική τους μεροληψία δεν είχε μια σταλιά ανθρωπιάς για να δει ότι η Ζάκι πέθαινε. Ο συστημικός ρατσισμός προς κάθε αδύναμο πλάσμα τους δίνει το δικαίωμα να συνεχίζουν να το κάνουν και να μην το μαθαίνουμε ποτέ.

ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΑ ΤΑ ΜΜΕ γιατί δολοφονούν ξανά και ξανά τη Ζάκι επαναλαμβάνοντας εμμονικά πως μπήκε για να ληστέψει, πως ήταν χρήστρια ουσιών κ.ά. ακόμη και σήμερα, που δεν σταματούν να υβρίζουν νεκρούς όπως η Μάνδρου για τον Αντώνη Καργιώτη, που ανάγκασε τη μητέρα να της απαντήσει: “Κυρία Μάνδρου, ο γιος μου πέθανε από κλωτσιές, άρα αυτό που σας ενόχλησε είναι ο τρόπος που πέθανε ο Αντώνης. Αν έτρωγε όμως κλωτσιές και πέθαινε λίγο αργότερα όπως ο Ζακ ή ένα μήνα αργότερα όπως ο Βασίλειος δεν θα σας πείραζε, υποθέτω”
ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΙ υβριστές του νεκρού και οι συνήγοροι της υπεράσπιστης, καθώς επιτίθενται στο χαρακτήρα της και στις εμπειρίες της ζωής της παρουσιάζοντάς την από θύμα θύτη. Λες και δεν υπάρχει αξιοπρεπής τρόπος να ασκήσουν τα καθήκοντά τους, όταν μάλιστα όλα αυτά τα επιχειρήματα έχουν καταπέσει εκκωφαντικά μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Όμως εμείς νιώθουμε ακόμη άνθρωποι και δεν κλείνουμε τα μάτια μπροστά στη φρίκη, την κοιτάμε κατάματα και φωνάζουμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας: Δ Ι Κ Α Ι Ο Σ Υ Ν Η
Αυτό περιμένουμε κι από καθένα που δικάζει, αν θέλει να λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Πως δεν θα κλείσει τα μάτια μπροστά στην αλήθεια που στάζει απόγνωση, πόνο και αίμα.

Η οικογένειά του συνεχίζει τη μάχη στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Δολοφόνησαν σε κοινή θέα και με δόλο τη Ζάκι, όπως θα δολοφονούσαν κάθε αδέρφι μας, κάθε άλλο ανυπεράσπιστο σώμα, που δε μπαίνει στο κάδρο της μάτσο αρρενωπότητάς τους. Όπως βασανίζουν κάθε κατατρεγμένο όπου το πετύχουν, στην Ομόνοια και στα γύρω στενά, στα πάρκα, στις πλατείες, στις διαδηλώσεις. Όπως έπνιξαν τον Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά, γιατί τους φάνηκε “παλαβός Πακιστανός”
Αυτά που είδαμε, αυτά που ακούσαμε να μην ξεχαστούν!

#Justice_for_Zak #Justice_for_ZackieOh, #Δικαιοσύνη_για_τον_Ζαχαρία_Κωστόπουλο

Φεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου

ΛΑΡΙΣΑ

5 χρόνια μετά την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/ Ζackie Oh! στο κέντρο της Αθήνας, η οργή και η θλίψη δεν έχει σβήσει μέσα μας.

Συγκεντρωνόμαστε την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη στις 18:00 στην πλατεία Ταχυδρομείου.

ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΛΗΣΤΕΙΑ

ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

Κατάληψη Ντουγρού

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 δολοφόνησαν την Zackie, μπάτσοι, μαγαζάτορες, νοικοκυραίοι. Οι ίδιοι που καθημερινά κάνουν την ζωή μας κόλαση, τρέφουν το σύστημα καταπίεσης και με την σειρά τους τρέφονται από αυτό. Εκφάνσεις αυτής της καταπίεσης βιώνονται καθημερινά από όλα μας: μεταναστά, queerια, φρικιά και οτιδήποτε άλλο αποκλείει από το επιβαλλόμενο ετεροκανονικό τους μοντέλο.

Έχουμε σιχαθεί να ζούμε έτσι. Τα λέμε στους δρόμους την Πέμπτη αλλά και κάθε μέρα γιατί ο αγώνας μας δεν χωράει σε επετείους.

Πορεία Πέμπτη 21/09 στις 18:00 στην Περιφέρεια.

Άναρχο-κουίρ/Φεμ ομάδα ΤΣΟΥΠΡΕΣ

ΚΟΜΟΤΗΝΗ

Την Πέμπτη (21/9 Πλατεία Ειρήνης 18:00) καλούμε σε συγκέντρωση ενάντια στην λήθη, την πατριαρχία, το κράτος και τα τσιράκια του (μπάτσους, φασίστες, αφεντικά).