Οι συζητήσεις που οφείλουν να ανοίξουν ξανά μετά το θάνατο του 36χρονου στο λιμάνι του Πειραιά

Ο θάνατος του 36χρονου το βράδυ της Τρίτης στο λιμάνι του Πειραιά καθώς μέλη του πληρώματος του πλοίου Blue Horizon τον σπρώχνουν στη Θάλασσα και το πλοίο συνεχίζει τη διαδρομή του για περίπου μία ώρα, επαναφέρει βασικά ζητήματα στην επιφάνεια. Το κέρδος σε βάρος της ανθρώπινης ζωής, η ψευδαιπίγραφη τήρηση των “κανόνων” λειτουργίας πάνω από όλα, ο υπερβάλλοντας ζήλος… εργαζομένων να λειτουργούν ως κοινωνοί των συμφερόντων των εργοδοτών τους, ο κοινωνικός αυτοματισμός και κανιβαλισμός, η χυδαιότητα των ΜΜΕ στον τρόπο παρουσίασης, διάχησης της πληροφορίας και στη χειραγώγηση της κοινής γνώμης ανάμεσα σε πολλά άλλα.

Το χρονικό

36χρονος προλαβαίνει τελευταία στιγμή να αποβιβαστεί στο πλοίο “Blue Horizon” της Attica Group με κατεύθυνση από το λιμάνι του Πειραιά για το Ηράκλειο. Μέλη του πληρώματος τον σπρώχνουν επανειλημμένα για να τον διώξουν από το πλοίο, με το τελευταίο σπρώξιμο να τον ρίχνει στο νερό καθώς το πλοίο έχει ξεκινήσει πορεία. Τα μέλη του πληρώματος έχουν πλήρη εικόνα και βλέπουν τον 36χρονο να πνίγεται στα απόνερα. Για περίπου μία ώρα το πλοίο κινείται προς την Κρήτη και τελικά γύρω στις 22:00 το βράδυ λαμβάνει εισαγγελική εντολή για να γυρίσει στον Πειραιά, κάτι το οποίο γίνεται περίπου στις 23:00. Από μαρτυρίες επιβατών του πλοίου “ΕLYROS” το οποίο βρισκόταν δίπλα δεμένο, τα μέλη του πληρώματος τον έσπρωχναν και απαιτούσαν να φύγει. Σύμφωνα με όσα έχουν δημοσιευτεί τελικά κατηγορία για ανθρωποκτονία από κοινού αντιμετωπίζουν ο καπετάνιος και τα 3 μέλη του πληρώματος του Blue Horizon. Η πρώτη αντίδραση των περισσότερων ΜΜΕ ήταν η αναμενώμενη, τίτλοι που ανέφεραν ότι άνδρας έπεσε στη θάλασσα, αργότερα αναφορές στο αν πλήρωσε για εισιτήριο… με αποκορύφωμα η γνωστή Ιωάννα Μάνδρου σήμερα το πρωί να πει δημόσια στο ΣΚΑΪ: «Ένας άνθρωπος 36 ετών να χάσει τη ζωή του τόσο άδικα; Έκανε το λάθος και μπήκε στο καράβι την ώρα που ξεκινούσε. Ας τον έσπρωχναν μέσα. Ας τον πλάκωναν στις κλοτσιές. Ας τον παρέδιδαν στο Λιμεναρχείο. Ας του έβαζαν πρόστιμο. Ας του ασκούσαν δίωξη στον Εισαγγελέα. Όλα επιτρέπονται, εκτός από το να το σπρώξεις και να τον σκοτώσεις». Για την κυρία Μάνδρου όλα επιτρέπονται…

Τα θέματα που έχουν ανακύψει είναι πολλά, πρόκειται για ένα σύστημα, μία πραγματικότητα στην οποία το κέρδος και οι κανόνες που ορίζει μία επιχείρηση ιεραρχούνται πάνω από την ανθρώπινη ζωή, εργαζόμενοι/ες οι οποίοι λειτουργούν σαν τσιράκια της εταιρείας παρουσιάζοντας το πιο σκληρό πρόσωπο, από την άρνηση να ανέβει στο πλοίο επειδή άργησε ο επιβάτης, τα δολοφονικά σπρωξίματα με τις όποιες συνέπειες, μέχρι την παντελή αδιαφορία ενώ έχουν δει την κατάληξη και η συνέχεια της πορείας του πλοίου μέχρι η εισαγγελία να τους καλέσει πίσω. Η βασική απάντηση στο γιατί το έκαναν αυτό είναι η κλασική “έκανα τη δουλειά μου”, η απάντηση του χρήσιμου ηλίθιου, μία κοινή απάντηση και των ομάδων καταστολής που ξυλοκοπούν, πνίγουν, συλλαμβάνουν, παρουσιάζοντας το ως “αίσθηση καθήκοντος” και ότι ακολουθούν τους κανόνες που έχει ορίσει ο εκάστοτε εργοδότης. Αποτέλεσμα συστηματικής εγκαθίδρυσης μίας νοοτροπίας κοινωνικού κανιβαλισμού, ενός ατομικισμού που αγνοεί τις συνέπειες σε βάρος των υπολοίπων.
Ο κυνισμός και η χυδαιότητα της εταιρείας και των ΜΜΕ προκαλούν μία αίσθηση απελπισίας, παρουσίαση διαφορετικών εκδοχών που εν τέλει, αν δεν υπήρχε το οπτικοακουστικό υλικό να απαθανατίσει το γεγονός, θα παρουσίαζαν μία εικόνα κατά το δοκούν. Η υποτιθέμενη λύπη προκύπτει από την κοινωνική πίεση και την αντίδραση της κοινωνίας, ο φόβος για μαύρισμα τους κάνει “ανθρωπιστές”, ακόμα και αν όλες οι επιλογές τους και όλη τους η ύπαρξη βασίζεται στο κέρδος πάνω από όλα.
Θ.Λ.
Μοιραστείτε το άρθρο