Ράγισε η καρδιά των Θεσσαλονικέων σήμερα, με τις φρικτές εικόνες από την Τσιμισκή, όπου νέα μηχανήματα μαζικής υλοτόμησης επιστρατεύτηκαν για να ολοκληρώσουν γρήγορα την κοπή των δέντρων. Η βιασύνη αυτή ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι αύριο, 25 Μάη, εκδικάζεται η προσφυγή που κατέθεσαν 22 πολίτες από το Δίκτυο «SOSε τα δέντρα», με την τεκμηρίωση που παρείχαν οι Δημήτρης Τσιάρας (δασολόγος), Νίκος Νικήσιανης (βιολόγος), Μαρία Κέκη (γεωπόνος).
Όποια και να είναι η απόφαση της δικαιοσύνης, για εμάς είναι σαφές ότι το δίκιο βρίσκεται με τη μεριά των συμπολιτών μας που μάχονται, από την οδό Κρήτης ως την Τσιμισκή, ενάντια στην πολιτική δενδροκτονίας. Στον αγώνα αυτό συμβάλλουμε κι εμείς όσο μπορούμε εδώ και μήνες, με συνεχείς δράσεις, ανακοινώσεις, παρεμβάσεις στο ΔΣ, επιστημονική τεκμηρίωση, με ό,τι μέσο έχουμε.
Βλέποντας σήμερα αυτές τις εικόνες, οι οποίες θα αποτελούν την παρακαταθήκη της διοίκησης Ζέρβα για την πόλη, ας υπενθυμίσουμε μια ακόμα φορά μερικές βασικές αλήθειες:
- Η δικαιολογία της διοίκησης για τον «θανάσιμο κίνδυνο» που διατρέχουμε από τις πτώσεις δέντρων είναι πλαστή: ο κίνδυνος αυτός μέσα στην πόλη είναι μικρός και σε κάθε περίπτωση δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με μαζικές κοπές, αλλά με ατομική αξιολόγηση του κάθε δέντρου, την οποία ΔΕΝ έκανε η διοίκηση.
- Όσες ζημιές έχουν τα δέντρα (σαπίσματα, κουφάλες, νεκρά κλαδιά κοκ) οφείλονται κατά κύριο λόγο στις κακές πρακτικές βαθιού κλαδέματος που εφαρμόζει ο Δήμος εδώ και πολλά χρόνια.
- Ακόμα κι έτσι, η μεγάλη πλειονότητα των δέντρων αυτών έχει ακόμα περιθώριο ζωής αρκετών χρόνων και η αντικατάστασή τους έπρεπε να γίνει με σχέδιο και σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας, για να μην εκτεθεί ακόμα περισσότερο η πόλη στους κινδύνους της κλιματικής κρίσης.
- Ειδικά στην περίπτωση της Τσιμισκή, η ασθένεια των φτελιών μπορούσε κι έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί εδώ και 12 χρόνια, οπότε κι εντοπίστηκε (με δήμαρχο τον Γ. Μπουτάρη και αντιδήμαρχο Πρασίνου τον Κ. Ζέρβα). Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν τρόποι αποτελεσματικής αντιμετώπισης που δεν θα αφήσουν την Τσιμισκή καλοκαιριάτικα ένα άδενδρο «αστικό φαράγγι».
- Οι φυτεύσεις που γίνονται στον ίδιο δρόμο, με τη χορηγία του Ρίτζενσι Καζίνο, γίνονται για τα μάτια του κόσμου, αφού είναι εκτός εποχής και είναι αμφίβολο αν τα νέα δέντρα βγάλουν το καλοκαίρι.
- Εκτός εποχής έγιναν φυσικά και οι κοπές, αφού καταστρέφουν την αστική ορνιθοπανίδα που ήδη έχει φωλιάσει, αλλά και τα μαζικά κλαδέματα, τα οποία θα βλάψουν ακόμα περισσότερο τα εναπομείναντα δέντρα, συνεχίζοντας τον φαύλο κύκλο υποβάθμισης του ελάχιστου πράσινου που έμεινε στην πόλη.
Τέλος, το σημαντικότερο: για εμάς, η προστασία κι η αύξηση του πράσινου στην πόλη δεν μπορεί απλά να επαφίεται σε μια αμφίβολη αλλαγή διοίκησης. Χρειάζεται ενεργή κοινωνική αντίσταση, χρειάζεται σύγκρουση με τα συμφέροντα που πολεμούν το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους, χρειάζεται οργάνωση και δράση σε όλες τις γειτονιές.
Με αυτή τη λογική, καλούμε για παράδειγμα την Κυριακή τους κατοίκους της Τούμπας να υπερασπιστούμε έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους, την (πρώην) παιδική χαρά στην οδό Τζουμαγιάς, από την Εκκλησία που θέλει να ορθώσει άλλη μια πολυκατοικία, στα όρια μάλιστα του ρέματος της Υφανέτ.
Η Πόλη Ανάποδα
