Πορεία ενάντια στις εξώσεις, την τουριστικοποίηση και τον εξευγενισμό, Παρασκευή 7/4 στις 18:30 στα σκαλάκια Αστέρα

Η αλματώδης αύξηση των ενοικίων, η τουριστικοποίηση με τα αναρίθμητα Airbnb και τις επενδύσεις real estate και η απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας απειλούν τη βασική βιοτική ανάγκη της στέγασης. Η βία των άμεσων και έμμεσων εξώσεων είναι η έμπρακτη ποινικοποίηση της φτώχειας και της ταξικής μας υποτίμησης. Σε συνδυασμό με την ανάπλαση του Λόφου Στρέφη, την κατασκευή σταθμού μετρό στην πλατεία, την αποστείρωση του Κάτω Πολυτεχνείου και του Αρχαιολογικού Μουσείου αποτελούν μέρος του εξευγενισμού των Εξαρχείων, κομμάτι μιας ευρύτερης πολιτικής για την ανάπλαση του κέντρου της Αθήνας.

ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ στις εξώσεις, την τουριστικοποίηση και τον εξευγενισμό

ΠΟΡΕΙΑ Παρασκευή 7/4 – 18.30 – Καλλιδρομίου & Μπενάκη (σκαλάκια Αστέρα)

Θα ακολουθήσει ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ στις 20:00 στο πάρκο Ναυαρίνου

Συντονιστικό δράσης για την υπεράσπιση των Εξαρχείων


ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟ

*Θα ακολουθήσει συνέλευση στις 20:00, στο πάρκο Ναυαρίνου

Συντονιστικό δράσης για την υπεράσπιση των Εξαρχείων

Ζούμε σαν ξένοι στην πόλη. Ο φούρνος στη γωνιά δεν υπάρχει πια και οι μετανάστες στο ισόγειο έφυγαν και αυτοί. Τα παιδιά που στέγαζαν τα όνειρα τους σε άδεια σπίτια έχουν χαθεί και το διαμέρισμα που έμενε η φίλη μου πουλιέται 200χιλιάρικα.Το σχολείο έχασε φέτος 30 παιδιά. Όλη μέρα θόρυβος στη γειτονιά, εργασίες και ανακαινίσεις, τουλάχιστον βρίσκουμε τίποτα πολύτιμες αντίκες πλάι απ’τα σκουπίδια να μας θυμίζουν ότι κάποτε ζούσαμε σε μια γειτονιά.

Τα “νέα” σπίτια ξεπηδούν τόσο γρήγορα που δεν τα παίρνεις χαμπάρι. Οι κάμερες στέκουν πάνω απ’ το παγκάκι ξαφνικά, μας επιτηρούν όταν φιλιόμαστε και όταν συνωμοτούμε• να είμαστε ήσυχες, μην ξυπνήσουμε τους πλέον μόνιμους επισκέπτες. Και αν τους ξυπνήσουμε, τουλάχιστον να τους διασκεδάσουμε λιγάκι. Για κάποιους είμαστε θέαμα, για κάποιους παράσιτα, για άλλους απλά αδιάφορα. Μένουμε λίγες πια εδώ, χανόμαστε μα ξεχωρίζουμε ανάμεσα στο απρόσωπο πλήθος.

Τζιπάρες και επενδυτές καλοπερνούν στη Βαλτετσίου, η πλατεία μαντρωμένη με λαμαρίνες και φυλασσόμενη για το μεγάλο επενδυτικό project του μετρό, στον Στρέφη φυτρώνουν μόνο μπάτσοι, φράχτες και εργολάβοι για την επένδυση της Prodea Investments. Προσαγωγές, εξακριβώσεις και φάπες αν είσαι αλλιώτικο παιδί, μετανάστης/ρια ή “περίεργο” άτομο.

Όλα αυτά, όσο κάποιοι ζουν το exarchia dream στα κυριλέ μπαράκια. Εξώσεις στον σωρό, όσο κάποιοι απολαμβάνουν την θέα από το airbnb τους.Αυτό που ήρθατε να δείτε σε λίγο δεν θα υπάρχει, εξαιτίας σας, εξαιτίας του κεφαλαίου και της καταστολής.

Τουλάχιστον έχουμε ακόμα η μια το άλλο, τα παιδιά του Στρέφη, τα στέκια μας, τις μικρές κοινότητες μας, τις ανάσες που παίρνουμε βαθιά σε αυτή τη γειτονιά άλλοτε από δακρυγόνο άλλοτε από ανακούφιση. Αυτή η γειτονιά, όπως και τόσες άλλες, μας κάνει να ζούμε στις τυχαίες συναντήσεις στα στενά, στους σκοτεινούς πεζόδρομος που κάποτε χύθηκε αίμα. Από τα οδοφράγματα του τότε, στα οδοφράγματα του σήμερα.Μα αυτό το αίσθημα ελευθερίας δεν το παίρνετε, όσους μπάτσους και να φέρετε, γι’ αυτό αποφασίσατε να μας εντοπίσετε και να μας ξεπουλήσετε. Να μας ανταλλάξετε με φυσιολογικούς πολίτες, πειθήνιους και “καθαρούς”, με παχιά πορτοφόλια, βαλίτσες και φωτογραφικές μηχανές.

ΧΤIΖΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΟΧΙ AIRBNB, HOTEL ΚΑΙ LUXURY APPARTMENTS

ΚΑΜΙΑ ΕΞΩΣΗ, ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΑ ΝΟΙΚΙΑ, ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠIΤΙΑ

ΤΑ ΕΞAΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΟΧΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΤΡΑΞΙΟΝ

DIAMONA, HOMM, ZOIA, CO&LIVING ATHENS ΕΙΣΤΕ ΑΝΕΠΙΘYΜΗΤΟΙ!

* Oι παραπάνω κτηματομεσιτικές εταιρίες έχουν εδραιώσει την παρουσία τους στην γειτονιά. Πρόκειται για πολύ μεγάλα κεφάλαια στο χώρο της αγοραπωλησίας και της κατασκευής πολυτελών ακινήτων. Πιο συγκεκριμένα η DIAMONA GREECE, ερχόμενη αρχικά από το εξωτερικό, έχει αναλάβει την ανέγερση πολυτελών πολυκατοικιών σε 3 πρώην μεταναστευτικές καταλήψεις, την Transito στην οδό Σπύρου Τρικούπη 15, στην New Babylon στην οδό Τζαβέλα 25, και της Μπουμπουλίνας 42.H ελληνική εταιρία Homm έχει πολλά ακίνητα στα Εξάρχεια αλλά και σε άλλες γειτονιές και νησιά της χώρας. Τα διαμερίσματα της προορίζονται για τουρίστες αλλά και σε πλούσιους “διπλωμάτες” όπως το diplomat’s homm trikoupi 95 ή το Strefi Homm στα σκαλάκια του Αστέρα. Η Co & living Athens, κτηματομεσιτική εταιρία, πλασάρει έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής και διασκέδασης, έναν υποτιθέμενο κοινοτισμό που βασίζεται στην εμπορευματοποίηση των σχέσεων, όπως μπορεί να έχετε παρατηρήσει στην ιστορική πολυκατοικία επί της Μπενάκη και Αραχώβης ή επί της Ασκληπιού και Σμολένσκη: πουλούν και αγοράζουν ζωές, κάνουν πολιτιστικά δρώμενα με 15$ είσοδο, πουλούν πίνακες 400$ και προσφέρουν golden visa.

Ανοιχτή Συνέλευση για την Υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη


ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΤΟΥ ΣΤΡΕΦΗ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΤΑΘΜΟΥ ΜΕΤΡΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ, ΤΗ ΜΟΥΣΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ, ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

Τα Εξάρχεια παραδοσιακά αποτελούν μια γειτονιά που είναι ταυτισμένη τόσο με την ανάπτυξη μιας κοινωνικής κουλτούρας ανοιχτής στη διαφορετικότητα όσο και με τους αγώνες πολιτικής αμφισβήτησης και αντίστασης, με ένα πλήθος πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών εγχειρημάτων και δομών αυτοοργάνωσης. Εδώ στα Εξάρχεια ξέσπασε η σπίθα της μεγάλης εξέγερσης του Δεκέμβρη το 2008 που εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα. Και αυτή η γειτονιά, με τα ιδιαίτερα κοινωνικο-πολιτικά χαρακτηριστικά της και την αγωνιστική της ιστορία, στάθηκε ένας από τους στόχους της ευρύτερης αντι-εξεγερτικής πολιτικής του κράτους που εξελίσσεται από το 2009 μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχει καταφέρει ακόμα να εξαφανίσει τους χώρους, τα υποκείμενα και το πνεύμα της εξέγερσης που παραμένουν πάντα ζωντανά.

Διαχρονικά, στρατηγικής σημασίας εργαλείο (συμπληρωματικά των επίσημων κατασταλτικών μονάδων) για την επιβολή της κρατικής πολιτικής καταστολής στα Εξάρχεια αποτέλεσε σε βάθος χρόνου το ναρκεμπόριο, πάντα υπό την πλήρη καθοδήγηση και εποπτεία της αστυνομίας, ώστε να συκοφαντηθεί και να απονοηματοδοτηθεί ο ανοιχτός, δημόσιος, ελεύθερος χώρος που διαμορφώνεται από την έμπρακτη κοινωνική αμφισβήτηση και εντέλει για το παραδειγματικό χτύπημα των αγωνιστών, του κινήματος και των δομών του. Ιδιαίτερα μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, στο κοινωνικό έδαφος των Εξαρχείων γειώθηκαν και αναπτύχθηκαν ακόμα περισσότερο τα προτάγματα της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, της ταξικής αλληλεγγύης και της μαχητικής αντίστασης, αποκτώντας κοινωνική επιρροή, σε ανταγωνισμό με τις κυρίαρχες αξίες και σχέσεις του κράτους και του καπιταλισμού. Έτσι, οι ναρκομαφίες και τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού επιχείρησαν να καταλάβουν αυτό το έδαφος για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των ιδιοτελών σκοπών τους: έλεγχος, κέρδος και εξουσία. Οι ναρκέμποροι αποτέλεσαν το μακρύ χέρι του κράτους στα Εξάρχεια, αφού τόσο οι ίδιοι όσο και η κουλτούρα της επιβολής και του νόμου της ζούγκλας που φέρνει μαζί της η επικράτηση του ναρκεμπορίου σε μια περιοχή αναπτύσσονται ευθέως εχθρικά προς τις αξίες της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας. Πρόκειται για παρακρατικές συμμορίες που αποτελούν αξιοποιήσιμη δύναμη για το κράτος, το οποίο εμφανίζεται ως φύλακας της νομιμότητας, καταγγέλλοντας με τη συστράτευση των ΜΜΕ την «ανομία» στα Εξάρχεια, στοχοποιώντας αυτούς που αγωνίζονται από τα κάτω απέναντι τους, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο καλύπτει, ελέγχει και χρησιμοποιεί το ναρκεμπόριο για να υλοποιήσει τις επιδιώξεις του.

Απέναντι σε αυτήν τη διαχρονική κρατική επιχείρηση ιδιοποίησης του δημόσιου χώρου από την κρατική καταστολή, το ναρκεμπόριο, την εμπορευματοποίηση, την ανάπλαση, τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού και τις αντικοινωνικές συμπεριφορές, εμείς δεν ήμαστε απόντες ή και κατήγοροι των αντιστάσεων που προβλήθηκαν, αλλά με πολλούς ακόμα, αγωνιστές και αγωνίστριες, κατοίκους, θαμώνες και εργαζόμενους/ες στη γειτονιά, ορθώσαμε συλλογικά αναχώματα στους κρατικούς σχεδιασμούς, σηκώσαμε τη σημαία της μαχητικής αντίστασης, της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης, και κρατήσαμε ανοιχτό το δρόμο για τον αγώνα σήμερα. Από τις συγκεντρώσεις, τις καταλήψεις, τις περιφρουρήσεις των χώρων αγώνα και τις διαδηλώσεις στους δρόμους της γειτονιάς ενάντια στην αστυνομική κατοχή, τις μαφίες, τις εκκενώσεις καταλήψεων, τις κανιβαλικές και σεξιστικές επιθέσεις και τους βιασμούς, μέχρι τις εκδηλώσεις κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης στην πλατεία και τους δρόμους των Εξαρχείων. Και αντιλαμβανόμαστε τα Εξάρχεια ως ένα πεδίο ιστορικής σημασίας για τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό αγώνα, έχοντας ως παρακαταθήκη την εμπειρία των κινητοποιήσεων που προηγήθηκαν για την επανοικειοποίηση της γειτονιάς και γνωρίζοντας πως η πολιτική αξιοπιστία του αγώνα αυτού μπορεί να στηρίζεται σε σταθερές θέσεις μάχης μέσα στον χρόνο, που να προωθούν τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης ενάντια σε κάθε μορφή της κρατικής επιβολής και απέναντι σε αντιλήψεις που προωθούν είτε την παραίτηση είτε τη διαμεσολάβηση.

Η σημερινή ακροδεξιά διαχείριση, λαμβάνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη σοσιαλδημοκρατική, ήρθε να ανταποκριθεί και αυτή πλήρως στις επιταγές του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και της αντι-εξέγερσης. Το εργαλείο της αφομοίωσης, που έδωσε ένα συντριπτικό αφοπλιστικό χτύπημα στα κινήματα, αντικαταστάθηκε από αυτό της ωμής καταστολής. Η δουλειά που επιτέλεσε η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στα Εξάρχεια, δηλαδή η γιγάντωση του ναρκεμπορίου και η διαμόρφωση μιας αντικοινωνικής συνθήκης -που στάθηκαν απέναντι στην ανάπτυξη των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στη γειτονιά και αποσάθρωσαν την περιοχή-, επιχειρείται εδώ και δύο χρόνια να συμπληρωθεί. Έτσι, η τωρινή πολιτική διαχείριση, εκμεταλλευόμενη τους τόνους μιντιακής προπαγάνδας -μέσω της οποίας χρόνια επιχειρούνταν να ταυτιστούν οι αγώνες και η γειτονιά των Εξαρχείων με τις συμμορίες που τη λυμαίνονται και που στόχευε στην άντληση κοινωνικής νομιμοποίησης για εισβολή στην περιοχή- εξαπέλυσε τις δυνάμεις καταστολής στα Εξάρχεια, εγκαθιστώντας έναν στρατό κατοχής, εκκενώνοντας καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών, τρομοκρατώντας εργαζόμενους και κατοίκους, χτυπώντας αγωνιστές και όσους αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Στρατηγικός στόχος του κράτους δεν ήταν και δεν είναι άλλος από την πλήρη κοινωνική αποσάθρωση της περιοχής, την αλλοίωση των κινηματικών και αγωνιστικών χαρακτηριστικών των Εξαρχείων, την αποστέρηση της αγωνιστικής ιστορίας τους και τη μετατροπή τους σε ελεγχόμενη ζώνη κερδοφορίας. Αλλά η καταστολή ποτέ δεν ήταν αρκετή, όσο σφοδρή κι αν ήταν εδώ και δεκαετίες, όπως και οι συμμορίες των ναρκέμπορων και τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού τα προηγούμενα χρόνια, για να κάμψουν τις αντιστάσεις στην περιοχή και να αλλοιώσουν αποφασιστικά τα χαρακτηριστικά της, διαμορφωμένα σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης μετά την πτώση της χούντας. Και με την αστυνομική εισβολή και κατοχή της γειτονιάς ξεδιπλώθηκαν ευρύτεροι σχεδιασμοί ανάπλασης κι «εξευγενισμού» της, εντάσσοντάς την στο ευρύτερο σχέδιο ανάπλασης και ελέγχου του κέντρου της πόλης.

Κομβικά στοιχεία για την ανάπλαση της γειτονιάς, τον «εξευγενισμό» και την αλλαγή χρήσης της, καθώς και την ανασύνθεση του πληθυσμού της, είναι η προγραμματιζόμενη ανάπλαση του λόφου του Στρέφη, η μετατροπή της πλατείας Εξαρχείων σε σταθμό του μετρό και η μουσειοποίηση του Πολυτεχνείου. Το Πολυτεχνείο, κεντρικό σημείο εξεγέρσεων, πολιτικών και κοινωνικών εκδηλώσεων, συναντήσεων και ζυμώσεων σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης, ουσιαστικά είναι ήδη κλειστό. Όσον αφορά τον Στρέφη, έναν λόφο άρρηκτα συνδεδεμένο με τη γειτονιά και έναν από τους ελάχιστους δημόσιους πράσινους χώρους στο κέντρο της πόλης, τον Γενάρη του 2021 ανατέθηκε από το Δήμο στην εταιρεία Prodea και την UNISON Facilities Services τόσο η ανάπλαση και οικονομική εκμετάλλευσή του όσο και η φύλαξη, η περίφραξη και ο έλεγχος της πρόσβασης σε αυτόν. Όσο για την πλατεία Εξαρχείων, αναμένεται η καταστροφή και η εκσκαφή της, ενταγμένη ως σταθμός σε μία γραμμή του μετρό για την οποία έχουν αρχίσει ήδη οι εκσκαφές στις πλατείες Κολωνακίου και Κυψέλης, την Ευελπίδων και το Γαλάτσι.

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που επιχειρείται η ανάπλαση της περιοχής (έστω κι αν αυτή τη φορά έχει γενικευμένο χαρακτήρα), με κορυφαίο παράδειγμα τα έργα στην πλατεία Εξαρχείων το 2003, πριν τους ολυμπιακούς αγώνες, τα οποία σε μεγάλο βαθμό ματαιώθηκαν, χάρη στη δυναμική και μαζική αντίσταση που προβλήθηκε, τότε που πρωτογράφτηκε και το σύνθημα «Σήμερα τα Εξάρχεια – αύριο όλη η πόλη». Και σήμερα καλούμε και εμείς με τη σειρά μας, όλους και όλες, συλλογικότητες και ατομικότητες, κατοίκους, θαμώνες και εργαζόμενους της γειτονιάς, που έδωσαν το παρών στους αγώνες που προηγήθηκαν, να πλαισιώσουν και πάλι τον αγώνα για την υπεράσπιση των Εξαρχείων της αυτοοργάνωσης, της αντίστασης και της αλληλεγγύης.

Ενάντια στη συνολική κατασταλτική και ιδεολογική επίθεση του κράτους που στοχεύει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, μέσα από τις συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών/τριών, τα στημένα κατηγορητήρια και τις σκευωρίες που μεθοδεύονται από τα κρατικά επιτελεία, τις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων αγώνα, την αστυνομοκρατία, τις απαγορεύσεις διαδηλώσεων και τους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών/τριών, με σκοπό την επιβολή τρομοκρατίας και σιωπής.

Ενάντια στην επιχείρηση του κράτους να επιβληθεί και να ιδιοποιηθεί τους δημόσιους χώρους στο κέντρο της Αθήνας και τα Εξάρχεια, στα οποία ο κρατικός μηχανισμός πριμοδότησε τις ναρκομαφίες, με σκοπό τη συντριπτική εισβολή των κατασταλτικών δυνάμεων, την εγκατάστασή τους στη γειτονιά, τις επιθέσεις σε αγωνιστές και δομές αγώνα, την τρομοκράτηση εργαζόμενων και κατοίκων, επιδιώκοντας την πλήρη κοινωνική αποσάθρωση της περιοχής και την αποστέρηση της αγωνιστικής ιστορίας της.

Πορεία: Παρασκευή 7/4, Καλλιδρομίου και Μπενάκη, 18.30

Ανοιχτή συνέλευση της Κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37


Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια γενικευμένη επίθεση στη γειτονιά των Εξαρχείων, μια γειτονιά στην οποία πολλοί/ες από εμάς κατοικούμε και ακόμα περισσότεροι/ες πολιτικοποιούμαστε και οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας. Οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι αστυνομικές επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή, η εκμετάλλευση και προώθηση του ναρκεμπορίου στην γειτονιά από τους μπάτσους και η προσπάθεια μετατροπής της γειτονιας σε αστυνομοκρατούμενη ζώνη με στόχο την καταστολή και τρομοκρατήση όσων αντιστέκονται στους κρατικούς και καπιταλιστικούς σχεδιασμούς, συνθέτουν μεταξύ άλλων την κρατική πολιτική που αφορά τα Εξάρχεια και έχει γίνει από καιρό πρόδηλη σε κάθε γωνιά της γειτονιάς

Τα Εξάρχεια ανέκαθεν ήταν και θα συνεχίσουν να είναι, παρά τις αντιφάσεις τους, μια περιοχή με ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό φορτίο. Εδώ και δεκαετίες, η γειτονιά των Εξαρχείων αποτελεί τον τόπο όπου το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα δημιούργησε δεκάδες πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες στην βάση της αυτο-οργάνωσης και της αλληλεγγύης. Αυτο-οργανωμένα εγχειρήματα και καταλήψεις ξεπήδησαν, ενώ πλήθος εξεργερτικών στιγμών και γεγονότων εκκίνησαν από εδώ. Το Πολυτεχνείο και η εξέγερση του ’73 απέναντι στην Χούντα, η δολοφονία του αναρχικού Μ. Καλτέζα στην επέτειο του πολυτεχνείου ’85 από τα ένστολα σκουπίδια ,η εξέγερση του Δεκέμβρη του ’08 που ξέσπασε έπειτα από την δολοφονία του αναρχικού Α. Γρηγορόπουλου από μπάτσους και εξαπλώθηκε σε όλες τις πόλεις, αποτελούν μερικά παραδείγματα από τους αγώνες και τις αντιστάσεις που δίνονται στην περιοχή. Ακόμα, μέσα από το πλήθος του αγωνιζόμενου κόσμου που συναντιέται, πολιτικοποιείται και κοινωνικοποιείται στην περιοχή, αναπόφευκτα μέσα στα χρόνια έχει δημιουργηθεί ένας χαρακτήρα κοινότητας με πεδίο αναφοράς τη γειτονιά, όπου κανείς μπορεί να απευθυνθεί σε πλήθος αυτό- οργανωμένων εγχειρημάτων που αφορούν την καθημερινή διαβίωση (κοινωνικές κουζίνες, ιατρεία, παροχές πρώτων αναγκών). Ο αγωνιζόμενος κόσμος δημιουργεί τις υλικές προϋποθέσεις της ύπαρξής του με έδαφος τα Εξάρχεια καθώς αποτελούν το σταθερό και αυθόρμητο σημείο συνάντησης ανά τα χρόνια, είτε σε επίπεδο αγώνων, είτε σε επίπεδο κοινωνικών συνευρέσεων και ζυμώσεων. Γι αυτό και πάντα βρισκόταν στο στόχαστρο της καταστολής, ως τόπος αντίστασης σε όσους οραματίζονται αποστειρωμένες γειτονιές, αντιπαράδειγμα στο πρότυπο της γειτονιάς που λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε αρκετούς αγωνιστές έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι για απαγόρευση εισόδου στην περιοχή των Εξαρχείων αναγνωρίζοντας με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι για το κράτος τα Εξάρχεια αποτελούν μια ειδική ζώνη , μια περιοχή που είναι – και θα παραμείνει – ένας τόπος συλλογικοποίησης και αντίστασης που μέσα σε αυτόν (όπως και σε άλλες γειτονιές) παράγονται εκείνα τα πολιτικά νοήματα και οι πρακτικές που ενοχλούν τους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου.

Τα Εξάρχεια πέρα από τα ιδιαιτέρα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που τα διακατέχουν αποτελούν μια γειτονιά του μητροπολιτικού κέντρου. Έτσι, αναπόφευκτα, δεν θα μπορούσαν να μην βρεθούν αντιμέτωπα με την διαχρονική στρατηγική του κράτους και του κεφαλαίου για περαιτέρω εξευγενισμό, ανάπτυξη, εμπορευματοποίηση και μετατροπή ολοκλήρου του ιστορικού κέντρου σε τουριστική ζώνη αλλά και «αξιοποίηση» κάθε σπιθαμής ελευθέρου χώρου προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων των αφεντικών. Ακριβά μαγαζιά που πουλάν εναλλακτισμό, ενοίκια που εκτοξεύονται στα ύψη κάνοντας απαγορευτική ακόμα και τη σκέψη της διαβίωσης στη γειτονιά, πολυτελείς διαμερίσματα βραχυχρόνιας μίσθωσης – τα λεγόμενα Airbnb- που συντελούν έτι περαιτέρω στη δυσκολία εύρεσης προσιτού ενοικίου, μπάτσοι σε κάθε γωνία, συνθέτουν ένα κλιμακωτό σχέδιο πλήρους μετάλλαξης της γειτονιάς σε ένα πρότυπο κομμάτι μιας «ευρωπαϊκών προδιαγραφών» μητρόπολης που είναι έτοιμη να δεχτεί τους τουρίστες που θα κινήσουν την αγορά και τις διαφόρων ειδών μεγαλοεπενδύσεις.

Ένας επιχειρούμενος εξευγενισμός της περιοχής που ξεδιπλώνεται εδώ και -τουλάχιστον- δυο δεκαετίες στην περιοχή. Το 2003 εν όψει των ολυμπιακών αγώνων, το κράτος επιχείρησε την ανάπλαση της πλατείας Εξαρχείων και του Λόφου Στρέφη κάτι που δεν επιτεύχθηκε λόγω του νικηφόρου αγώνα που δόθηκε από δεκάδες αγωνιστές και αγωνίστριες. Οι ελεύθεροι χώροι βρίσκονται στο στόχαστρο με σκοπό να γίνουν χώροι εμπορευματοποίησης και ιδιωτικών συμφερόντων. Τα παραδείγματα πολλά και σε άλλες γειτονίες όπου κάτοικοι και αγωνιστές/στριες υπερασπίζονται τους ελευθέρους χώρους από τις ορέξεις του κράτους και του κεφαλαίου: Λόφος Φιλοπάππου, Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Πάρκο Δρακοπούλου και Ακαδημίας Πλάτωνος.

Από την Τρίτη 9/8, η πλατεία Εξαρχείων και η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται σε πολιορκία. Με την εισβολή όλων των ειδών αστυνομικών δυνάμεων και την στρατοπέδευση τους περιμετρικά της πλατείας, οι οποίοι σε αγαστή συνεργασία με τον δήμο και την ATTIKO METRO εγκατέστησαν λαμαρίνες με σκοπό την έναρξη εργασιών για την κατασκευή σταθμού μετρό στην πλατεία. Ένας σχεδιασμός για την αλλοίωση των χαρακτηριστικών της περιοχής. Σε κάθε γωνία της πλατείας, αλλά και στο μεγαλύτερο εύρος της γειτονιάς πλέον, αυτό που διακρίνει κανείς είναι οι μόνιμες κατασταλτικές δυνάμεις της αστυνομίας, οι οποίες βρίσκονται σε σταθερή βάση πλέον και επιχειρούν εναντίον οποιουδήποτε προσπαθεί να αντισταθεί και να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη γειτονιά. Οι διαδηλώσεις και οι αντιστάσεις απαγορεύονται και καταστέλλονται προτού καν αρχίσουν, και όσες επιλέγουν να αμφισβητήσουν τους σχεδιασμούς τους έρχονται αντιμέτωπες με την καταστολή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πορεία ενάντια στους βιασμούς, όπου συντρόφισσες διεκδίκησαν δυναμικά την παρουσία στο δρόμο αψηφώντας την απαγόρευση των μπάτσων και η οποία χτυπήθηκε άγρια. Την ίδια στιγμή σε μια ενιαία επίθεση ενάντια στους ελεύθερους χώρους κράτος και αφεντικά επιχειρούν την ανάπλαση του Λόφου Στρέφη με συνεργασία του Δήμου Αθηναίων και της ιδιωτικής εταιρείας Prodea.

Εμείς, ως Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους διωκόμενους και φυγόδικους αγωνιστές, ως κομμάτι αυτού του πολύμορφου μωσαϊκού που εδαφικοποιεί τον αγώνα του και στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, ως συνέλευση που έχει άρρηκτες και οργανικές σχέσεις με τη γειτονιά όπου έχει πραγματοποιήσει πολλές εκδηλώσεις και πορείες, θεωρούμε πως ο αγώνας απέναντι σε αυτό που με γρήγορους ρυθμούς εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας και επιδιώκει μια ιστορική αλλαγή σελίδας και τελικά τον αφανισμό του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου και των ριζοσπαστικών κινημάτων που σχετίζονται ιστορικά με τα Εξάρχεια, είναι μια αυτονόητη επιλογή. Η συνέλευση αλληλεγγύης, με όσες δυνάμεις διαθέτει, θα βρίσκεται μέσα στον πολύμορφο αυτόν αγώνα. Η αντίσταση απέναντι στην επιχειρούμενη κατασκευή μετρό στην περιοχή των Εξαρχείων, η μετατροπή του Πολυτεχνείου από χώρο αγώνων και συλλογικών διαδικασιών σε τουριστικό μνημείο, η ιδιωτικοποίηση και περίφραξη του Λόφου Στρέφη καθώς και ο ευρύτερος εξευγενισμός της περιοχής και η αλλοίωση των χαρακτηριστικών της είναι ένας αγώνας που αφορά ολόκληρο το ανταγωνιστικό κίνημα και καθέναν/ καθεμία που εξωθείται με βίαια μέσα προς την ευθυγράμμιση με τις επιταγές του κεφαλαίου ή του αφανισμού του. Η απόπειρα του ελληνικού κράτους να «γυρίσει σελίδα» και να «τελειώνει» με την μακρόχρονη αγωνιστική ιστορία των Εξαρχείων αλλά και τελικά με όλη την επαναστατική παράδοση στον ελλαδικό χώρο, πρέπει να μας βρει και πιστεύουμε πως θα μας βρει όλες και όλους σθεναρά απέναντι.

Ως “Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές” στηρίζουμε την πορεία ενάντια στις εξώσεις, την τουριστικοποίηση και τον εξευγενισμό, την Παρασκευή 7 Απριλίου, 18:30, Μπενάκη και Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια.

Έξω οι μπάτσοι από τα Εξάρχεια!

Κάτω τα χέρια από τον Λόφο Στρέφη!

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές


Ο ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΩΣΕΙΣ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΑΝΑΧΩΜΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

Η επέλαση της ανάπτυξης και του εξευγενισμού σε ολοένα και περισσότερες γειτονιές του κέντρου απειλεί, μεταξύ άλλων, τις στοιχειώδεις ανάγκες μας, όπως την ανάγκη της στέγασης. Κάτι που φάνηκε ήδη από τις πρώτες προσπάθειες του κράτους να καταστείλει τις αυτοοργανωμένες δομές της γειτονιάς των Εξαρχείων με τις εκκενώσεις στεγαστικών και πολιτικών καταλήψεων. Ο ταυτόχρονος εκδιωγμός κατοίκων από τα Εξάρχεια, είτε λόγω της αύξησης των ενοικίων, είτε λόγω της επέκτασης της βραχυχρόνιας μίσθωσης με τα αμέτρητα Airbnb που ξεφυτρώνουν παντού, έρχεται να συμπληρώσει τη μεθοδευμένη προσπάθεια κράτους και κεφαλαίου να αλλάξουν την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής. Έτσι, η τουριστικοποίηση, οι goldenvisa, η σκανδαλώδης κερδοσκοπία του Real Estate δεν μπορούν να ειδωθούν ξέχωρα από την καταστολή, την επιτήρηση και την μπατσοκρατία στη γειτονιά. Ξεριζώνοντας τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και καταστέλλοντας τα ριζοσπαστικά και αυτοοργανωμένα εγχειρήματα που συνθέτουν τον πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα των Εξαρχείων.

Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ακινήτων και οι εξώσεις κατοίκων αποτελούν, σαφέστατα, κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης στα εκμεταλλευόμενα στρώματα και του στρατηγικού επαναπροσδιορισμού των χρήσεων του κέντρου της Αθήνας, με στόχο την κερδοφορία και τον αποκλειστικό έλεγχο από πλευράς κράτους και κεφαλαίου. Οι εξώσεις, ο εκβιασμός του ενοικίου και των λογαριασμών ρεύματος/νερού με την ακραία αύξησή τους ή τη διακοπή παροχής τους, σε συνδυασμό με τους μισθούς στον πάτο, έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι οι στοιχειώδεις ανάγκες της καθημερινότητας στον καπιταλισμό δεν μπορούν να προστατευτούν από κανενός είδους κοινωνικό συμβόλαιο, παρά γίνονται -και αυτές- κεφάλαιο προς εκμετάλλευση. Η συνολικότερη υποτίμηση των ζωών μας συμπληρώνεται με την άνοδο των τιμών στα supermarket, τις άθλιες εργασιακές συνθήκες, τα υποβαθμισμένα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που οδηγούν στο βάθεμα της φτώχειας και στην εξαθλίωση.

Και αν οι εξώσεις από τα σπίτια μας, η φτωχοποίηση ή οι κρατικές δολοφονίες όπως έγινε στα Τέμπη κινητοποιούν τα κοινωνικά αντανακλαστικά και οδηγούν -ενίοτε-σε μαζικές και συγκρουσιακές αντιδράσεις, αυτό είναι γιατί αποτελούν τις σταγόνες σε ένα ποτήρι που είναι από καιρό γεμάτο και δεν θα πάψει να ξεχειλίζει αν δεν πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας απέναντι σε ένα κράτος που, αναμφίβολα, έχει συνέχεια ανεξαρτήτως διαχείρισης, δεξιάς ή αριστερής. Να αυτοοργανωθούμε απέναντι σε εκλογικές αυταπάτες και λογικές ανάθεσης, θυμίζοντας ότι οι αγώνες γίνονται από τα κάτω και σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας. Να αντεπιτεθούμε στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου που χτυπά -κυριολεκτικά- την πόρτα μας. Να χτίσουμε δομές αλληλεγγύης, επικοινωνίας, φροντίδας και αντίστασης. Μέχρι οι ανάγκες μας να συναντήσουν τις επιθυμίες μας στην πράξη.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΝΑ ΟΞΥΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΖΩΗ, ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Πορεία ενάντια στις εξώσεις, την τουριστικοποίηση & τον εξευγενισμό

Παρασκευή 7/4 18:30 Εξάρχεια (Καλλιδρομίου και Μπενάκη)

αναρχικό στέκι υπόκεντρο


Γιατί και τα ίδια τα Εξάρχεια, τα Εξάρχεια της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης, ως πεδίο έκφρασης της ασυνθηκολόγητης σύγκρουσης, αποτελούν μια αιματοβαμμένη κατάκτηση. Και ως τέτοια δεν θα πάψουμε ποτέ ως κίνημα να τα υπερασπιζόμαστε, όπως ο συγκλονιστικός αγώνας των προηγούμενων μηνών απέδειξε. Πιάνοντας το νήμα από τις δυναμικές διαδηλώσεις του Ιούνη, του Ιούλη, του Αυγούστου, του Σεπτέμβρη, του Οκτώβρη και συνδέοντας τις με τους πρόσφατους αγώνες ενάντια στις εξώσεις, τους πλειστηριασμούς και το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, να οξύνουμε ξανά τις αντιστάσεις που έχει ανάγκη η γειτονία και απαιτεί η συγκυρία.

Κάλεσμα στήριξης της διαδήλωσης στη γειτονιά των Εξαρχείων ενάντια στις εξώσεις, την τουριστικοποίηση και τον εξευγενισμό

Η γειτονιά των Εξαρχείων ήταν και θα είναι πάντα μια γειτονιά αντίστασης και αγώνα, μία γειτονιά που βρίσκεται στο επίκεντρο των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων τόσο λόγω της κεντρικής της θέσης στο μητροπολιτικό χάρτη όσο και για τις πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που διαχρονικά εκδηλώνονται μέσα σε αυτή. Τα Εξάρχεια αποτέλεσαν τόπο αντίστασης στην Κατοχή και στη Χούντα, αφετηρία και πεδίο ανάπτυξης της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008. Αποτέλεσαν και αποτελούν εστία κοινωνικής αυτοοργάνωσης και ταξικής αλληλεγγύης, ένα ασφαλές καταφύγιο για τη νεολαία, τους φτωχούς, τους κοινωνικά αποκλεισμένους, ένα σημείο συνάντησης και σύνθεσης όλων εκείνων των κοινωνικών κομματιών που εξεγείρονται ενάντια στην κρατική καταπίεση, την καπιταλιστική εκμετάλλευση, το φασισμό.

Αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά τους βρίσκονται μόνιμα στο στόχαστρο των αστικών και κρατικών σχεδιασμών. Ήδη από τις αρχές της κρίσης, η απόπειρα αλλοίωσης των κοινωνικών και πολιτικών χαρακτηριστικών των Εξαρχείων εκδηλώθηκε ορμητικά με άξονα την παραπληρωματική δράση της κρατικής καταστολής και των πάσης φύσεων μαφιών και την επιχειρούμενη εγκαθίδρυση μέσω αυτών ενός ιδιότυπου καθεστώτος απομόνωσης και υποβάθμισης της περιοχής, εντός του οποίου θα συνυπήρχαν αρμονικά οι business του παράνομου και του νόμιμου κεφαλαίου με την διαρκώς κλιμακούμενη καταστολή. Εντός αυτής της συνθήκης, και της εκκαθάρισης των ζωντανών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της γειτονίας που αυτή διαμόρφωνε, χαράχτηκαν σταδιακά πλείστες όσες επενδυτικές και αναπτυξιακές στρατηγικές για το Κεφάλαιο. Η κατασκευή του Μετρό στην Πλατεία Εξαρχείων και η μόνιμη στρατοπέδευση σε αυτή των δυνάμεων καταστολής αυτούς ακριβώς τους σχεδιασμούς ήρθε να υπηρετήσει. Καμιά συμβολή, προς όφελος των ζωντανών δυνάμεων της γειτονίας δεν ήρθε να εκπληρώσει, ακριβώς γιατί τα «Εξάρχεια του μέλλοντος», τα Εξάρχεια της καπιταλιστικής ανάπλασης δεν θα στεγάζουν, ούτε θα φιλοξενούν και θα υποδέχονται τον κόσμο εκείνο που έχει πραγματικά κοινωνική ανάγκη για γρήγορες, φθηνές, και ασφαλείς μετακινήσεις. Δηλαδή τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους νέους και τις νέες, τους ηλικιωμένους/ες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες που διαβιούν στη γειτονιά.

Την ίδια στιγμή λοιπόν με την κατασκευή του Μετρό, τα ενοίκια ανεβαίνουν κατακόρυφα ενώ διαμερίσματα ή ολόκληρες πολυκατοικίες αγοράζονται εκ νέου και μετατρέπονται σε δωμάτια βραχυχρόνιας μίσθωσης (Airbnb) ή σε μίνι ξενοδοχεία πολυτελείας. Ο διαθέσιμος κατοικήσιμος χώρος μειώνεται και πολλοί κάτοικοι εξαναγκάζονται είτε μέσω εξώσεων είτε μέσω παράλογων αυξήσεων των ενοικίων να μετακομίσουν. Αναπλαση σημαίνει φτωχοί εκτοπισμένοι λέει το σύνθημα και αυτό ακριβώς συντελείται : η άμεση ή έμμεση ταξική περιθωριοποίηση των κατοίκων των εργατικών λαϊκών στρωμάτων της γειτονιάς Το φαινόμενο αυτό φυσικά δεν περιορίζεται μόνο στην περιοχή των Εξαρχείων αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρο το κέντρο (και όχι μόνο), με κομβικό ρόλο σε αυτό να διαδραματίζει το πρόγραμμα golden visa που από το 2013 έδωσε τη δυνατότητα σε επενδυτές να αγοράσουν και να εκμεταλλευτούν μεγάλο αριθμό διαμερισμάτων ή και ολόκληρων κτιρίων με τη χαμηλότερη μάλιστα συμμετοχή από όλες τις χώρες της Ευρώπης με αντάλλαγμα την πενταετή παραμονή τους στη χώρα. Ντόπιοι και ξένοι επενδυτές εμφανίζονται συνεχώς ενώ χαρακτηριστικό παράδειγμα της επενδυτικής μανίας είναι και η βίαιη ανάπλαση του λόφου του Στρέφη από το Δήμο Αθηναίων και την PRODEA (μίας εταιρίας που πρόσφατα ήταν χορηγός σε συνέδριο για την ανάπτυξη του real estate στην Ελλάδα παρουσία πληθώρας κυβερνητικών προσώπων) όπου γίνεται σαφές ένα σχέδιο αλλαγής της κοινωνικής και φυσικής δομής της περιοχής, ανατίμησης των αξιών ακίνητης περιουσίας και μετατροπής συνολικά των Εξαρχείων σε μια τουριστική ζώνη φθηνής και πειθαρχημένης εργασίας, σε μια ζώνη ακριβής κατανάλωσης και κατοικιών προορισμένων αποκλειστικά για υψηλά εισοδήματα.

Ο αγώνας στα Εξάρχεια είναι κοινωνικός και ταξικός. Αφορά την ίδια την εργατική τάξη και την υλική της επιβίωση στο κέντρο της Αθήνας. Αφορά τους μαθητές και τις οικογένειες τους που εγκαταλείπουν τα σχολεία της περιοχής εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης των ενοικίων. Αφορά τις μετανάστριες και τους κοινωνικά αποκλεισμένους που γίνονται στόχος των αστυνομικών επιχειρήσεων επειδή περισσεύουν από την κανονικότητα του εξευγενισμού και της τουριστικοποίησης. Αφορά τους φοιτητές που βλέπουν να χάνεται όλο και περισσότερο ο δημόσιος και ανοιχτός χαρακτήρας των πανεπιστημιακών χώρων ως σημεία κοινωνικοποίησης, πολιτικοποίησης, ελεύθερης έκφρασης. Που βιώνουν τη βίαιη προσπάθεια ιστορικής και πολιτικής απονεύρωσης των σχολών του κέντρου (Πολυτεχνείο/ Νομική/ ΑΣΟΕΕ) μέσω των κρατικών σχεδιασμών της προληπτικής αντιεξέγερσης και της άγριας καταστολής, ευκρινές δείγμα της οποίας υπήρξε η χθεσινή απόπειρα δολοφονίας νεολαίων, αγωνιστών έξω από την ΑΣΟΕΕ. Αφορά, εν τέλει, ολόκληρη την χειμαζόμενη κοινωνία που βλέπει τις κατακτήσεις αιώνων να καταστέλλονται και να υφαρπάζονται με τη βία.

Γιατί και τα ίδια τα Εξάρχεια, τα Εξάρχεια της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης, ως πεδίο έκφρασης της ασυνθηκολόγητης σύγκρουσης, αποτελούν μια αιματοβαμμένη κατάκτηση. Και ως τέτοια δεν θα πάψουμε ποτέ ως κίνημα να τα υπερασπιζόμαστε, όπως ο συγκλονιστικός αγώνας των προηγούμενων μηνών απέδειξε. Πιάνοντας το νήμα από τις δυναμικές διαδηλώσεις του Ιούνη, του Ιούλη, του Αυγούστου, του Σεπτέμβρη, του Οκτώβρη και συνδέοντας τις με τους πρόσφατους αγώνες ενάντια στις εξώσεις, τους πλειστηριασμούς και το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, να οξύνουμε ξανά τις αντιστάσεις που έχει ανάγκη η γειτονία και απαιτεί η συγκυρία.

Όλοι- ες στη διαδήλωση που καλεί το Συντονιστικό Δράσης για την Υπεράσπιση των Εξαρχείων

Παρασκευή 7/4 στις 18.30 μμ, Καλλιδρομίου και Ε. Μπενάκη)

ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

-ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών)

Μοιραστείτε το άρθρο