Ανοιχτή Συνέλευση Καμπάνιας για την 8η Μάρτη, Κυριακή 29/1 στις 18:00 στο infolibre

Σωματεία, Σύλλογοι, Κοινωνικά κινήματα παλεύουμε μαζί
ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Φτώχεια και ανεργία, απολύσεις και ελαστικές μορφές απασχόλησης, ακρίβεια σε καταναλωτικά αγαθά και ενέργεια, εξώσεις και πόλεμος, περιορισμένη πρόσβαση σε περίθαλψη και κοινωνική φροντίδα, απειλούν τις ζωές όλων μας. Οι γυναίκες, όπως και άλλες καταπιεσμένες κοινωνικές ομάδες (παιδιά, ΛΟΑΤΚΙΑ+, μετανάστες, ρομά ΑΜΕΑ) απειλούμαστε ακόμα περισσότερο αφού εξαρχής, βιώνουμε χειρότερες συνθήκες. Η σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση της 12χρονης, η κακοποίηση των παιδιών και των ηλικιωμένων στις δομές, οι βιασμοί των ασυνόδευτων ανήλικων μεταναστών από τον Λιγνάδη, έχουν κοινή βάση τη φτώχεια, την έλλειψη κοινωνικής μέριμνας και φροντίδας και το ιδεολόγημα ότι κάποιος είναι ανώτερος από άλλους. Ένα τέτοιο ιδεολόγημα είναι ο σεξισμός που οι επιπτώσεις του στη ζωή μας ως γυναίκες αρχίζουν από το αν και σε τι συνθήκες θα εργαστούμε μέχρι τη γυναικοκτονία.

Η κυβέρνηση είδε τον εγκλεισμό σαν ευκαιρία για να επιτεθεί σε κάθε επίπεδο της ζωής μας. Στα εργασιακά, κορωνίδα της πολιτικής της ο νόμος Χατζηδάκη. Ολοκλήρωσε την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και τώρα, εκμεταλλεύεται την ανάγκη μας για θέρμανση για να επιδοτήσει τις καυτές τιμές της ενέργειας που καθορίζουν οι ιδιώτες επιχειρηματίες ενώ εμείς κρυώνουμε. Στο κράτος πρόνοιας, δεν ενίσχυσε τη Δημόσια Υγεία, άφησε με κυνισμό κόσμο εκτός ΜΕΘ να πεθαίνει και τώρα την ιδιωτικοποιεί για να πεθαίνουμε στο εξής, αν δεν έχουμε να πληρώσουμε. Στα δημοκρατικά δικαιώματα, κάθε δημόσια κοινωνική έκφραση αντιμετωπίστηκε με άγρια καταστολή. Με το νόμο Τσιάρα για τη δήθεν συνεπιμέλεια των παιδιών εγκλωβίζει γυναίκες και παιδιά σε κακοποιητικά περιβάλλοντα. Με το νόμο Χατζηδάκη μας εμπαίζει όταν ορίζει τους πιθανούς υπαίτιους για σεξουαλική παρενόχληση στους εργασιακούς χώρους ως υπεύθυνους να αντιμετωπίσουν το ζήτημα. Αρνείται ρητά τη νομική θεσμοθέτηση της γυναικοκτονίας ενώ η πρόνοια για την ενδοοικογενειακή βία δεν είναι ούτε η στοιχειώδης. Αυτά είναι μόνο οι αιχμές της πολιτικής μιας κυβέρνησης που επιλέγει να επενδύσει θηριώδη ποσά σε εξοπλισμούς την ίδια στιγμή που μας στερεί βασικά αγαθά και που η πολεμοκάπηλη πολιτική της απειλεί να μας σύρει σε πόλεμο ενώ χύνει νερό στο μύλο της ακροδεξιάς.

Το φεμινιστικό κίνημα έδωσε μάχες που κέρδισε, για την ορατότητα και τη δημόσια αναγνώριση ζητημάτων όπως οι γυναικοκτονίες, η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση στον εργασιακό χώρο ή στο χώρο σπουδών. Κατέκτησε την καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως μέρα απεργίας για τα φεμινιστικά αιτήματα. Πέτυχε την καταδίκη κακοποιητών σε πολλές περιπτώσεις. Όμως οι νίκες αυτές, αν και σημαντικές δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν μια τόσο συνολική επίθεση.

 Ως τώρα η εμπειρία μας δίδαξε ότι ένας αγώνας για να δικαιωθεί χρειάζεται ενότητα και συσπείρωση. Χρειάζεται και τα υπόλοιπα κινήματα να υιοθετήσουν τα αιτήματα τους. Αυτό μας διδάσκει και η αντοχή του αγώνα των απεργών της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ. Η Γενική Απεργία της 9ης Νοέμβρη είναι το παράδειγμα του πως η ενότητα δίνει αυτοπεποίθηση και συσπειρώνει. Αυτό το μήνυμα μας στέλνουν οι αδελφές μας από το Ιράν που ξεσήκωσαν στο πλευρό τους καταπιεσμένες εθνότητες, νεολαία και συνδικάτα εργαζομένων και από κοινού διεκδικούν <Γυναίκα Ζωή Ελευθερία>

Αυτά σας καλούμε να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τις δράσεις μας ενόψει της απεργιακής 8ης Μάρτη ώστε να γίνει ξεκάθαρο σε όλες, όλα όλους ότι τα προβλήματα είναι κοινά, ότι τα συνδικάτα πρέπει να οργανώνουν απεργίες γι αυτά μαζί με τα κλαδικά τους αιτήματα, ότι καμία κανένα κανένας δεν μπορεί να νικήσει μόνο του.

Ανοιχτή συνέλευση στις 6μμ Κυριακή 29 /1 στο φιλόξενο χώρο του infolibre Υπουργού Φ. Δραγούμη 4 (περιοχή Ροτόντα).

Ο πίνακας είναι έργο της Ινδής Bharti Prajapati