Ανύπαρκτοι άνθρωποι

Θα τρελαθώ εντελώς…

Επιτέλους, ζούμε σε μια δίκαιη κοινωνία… για τους σκύλους και τις γάτες.

Τον Μάη του 2022 ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος καταδικάστηκε σε ισόβια για την δολοφονία της γυναίκας του Καρολάιν, ταυτόχρονα έφαγε άλλα δέκα χρόνια για την δολοφονία της σκυλίτσας του Ρόξυ.

Πριν περίπου ένα μήνα, άπονη δεκαπεντάχρονη κλώτσησε ένα γατάκι διασκεδάζοντας με τις εξίσου άπονες δεκαπεντάχρονες φιλενάδες της. Και επειδή εκτός από άπονη η δεκαπεντάχρονη είναι και ηλίθια το ανέβασε και στο ΜΕΤΑ-Facebook. Αμέσως προκλήθηκε επανάσταση στο ΜΕΤΑ-Facebook με αποτέλεσμα η ηλίθια άπονη δεκαπεντάχρονη να συλληφθεί, αλλά και να αφεθεί ελεύθερη λόγω παρέλευσης του αυτοφώρου, και να της επιβληθεί πρόστιμο ύψους 5000 Ευρώ.

Την ίδια περίοδο, ένας πιο άπονος σαραντάχρονος διδάκτορας του ΑΠΘ, κυνήγησε και ποδοπάτησε ένα άλλο γατάκι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος δήλωσε ότι είναι αθώος, γιατί είναι πολύ μορφωμένος και πετυχημένος κοινωνικά και επαγγελματικά. Συνάμα αναρωτιόταν πως τον πήρανε χαμπάρι αφού δεν ήταν κάνεις τριγύρω, που στο διάολο ήταν κρυμμένες οι κάμερες; Σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία για κακοποίηση και πιθανή θανάτωση ζώου, και του επιβλήθηκε πρόστιμο 30000 Ευρώ. Αν δικαστεί αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης δέκα ετών.

Και τέλος στις 28 Οκτώβρη, τριτώνει το κακό και συλλαμβάνεται άπονος μπάτσος γ.δ. στην Τρίπολη, γιατί σε ώρα που ήταν εκτός υπηρεσίας, κλώτσησε γάτα αγνώστου ιδιοκτησίας, κοινώς κεραμιδόγατα. Αφέθηκε ελεύθερος με προφορική εντολή του εισαγγελέα Πρωτοδικών και του επιβλήθη πρόστιμο 5000 Ευρώ. Α ξέχασα, θα γίνει και Ε.Δ.Ε…

Η πρώτη μου διαπίστωση είναι ότι κάθε κλωτσιά σε ζώο κοστολογείται 5000 Ευρώ.

Ο θάνατος 30000 Ευρώ συν 10 χρόνια φυλακή. Στην εποχή της εικόνας τα πάντα καταγράφονται και παράγουν ανάλογα αποτελέσματα.

Βασίλης Μάγγος

Στις 14 Ιουνίου του 2020, ο Βασίλης Μάγγος θέλησε να πάρει μέρος σε συγκέντρωση, για τις συλλήψεις που είχαν πραγματοποιηθεί στην διαμαρτυρία εναντίον της καύσης των σκουπιδιών από την εταιρεία Lafarge, έξω από το δικαστικό μέγαρο Βόλου. Λίγο πριν ενωθεί με τους υπόλοιπους, ένας άνδρας της ασφάλειας τον δείχνει και αμέσως μια ομάδα των ΜΑΤ συνεπικουρούμενη από τρεις μπάτσοι γ.δ. της ΟΠΚΕ πέφτουν πάνω του και τρώει, το τελευταίο της ζωής του, ξύλο. Σύμφωνα με τα βίντεο και τις φωτογραφίες, τρώει πάρα πολλές κλοτσιές και κτυπήματα με κλομπ. Το ξύλο συνεχίστηκε και στο τμήμα μέχρι την στιγμή που συνειδητοποίησαν ότι μπορεί να τους μείνει στα χέρια. Τότε αντί να τον οδηγήσουν στο νοσοκομείο και να καταγραφεί σαν περιστατικό, αυτοί απλά τον άφησαν να φύγει, χωρίς να του απαγγείλουν κάποια κατηγορία… Σε απλά Ελληνικά, αναίτια τον τσάκισαν στο ξύλο, γιατί απλά… έτσι γούσταραν.

Το ίδιο μου διηγήθηκε η γιαγιά μου συνέβη και στον παππού μου παλιό κομουνιστή.

Ήταν η τακτική της ασφάλειας ανέκαθεν πριν τους μείνει στα χέρια το κουμούνι από τα βασανιστήρια, το παρέδιδαν στην οικογένεια για να το θάψει. Για καλή μου τύχη, ο παππούς ήταν γερό σκαρί και η γιαγιά μου τον ανέστησε. Το πρώτο που έκαναν τότε, ήταν να αυτοεξοριστούν στην Σοβιετική Ένωση. Ήξεραν ότι την επόμενη φορά, δεν θα γλύτωνε.

Τον Βασίλη Μάγγο τον παρέλαβαν οι δικοί του όρθιο. Τον πήγαν στο νοσοκομείο. Οι γιατροί που τον εξέτασαν, του βρήκαν 6-7 σπασμένα πλευρά, θλάση στο συκώτι αλλά και στην χοληδόχο κύστη. Τον γιατροπόρευσαν για τέσσερις μέρες και τον παρέδωσαν στην φροντίδα της οικογένειας. Τριάντα μέρες μετά, ο Βασίλης πέθανε.

Ο ιατροδικαστής δήλωσε ότι ο θάνατος οφείλεται σε πνευμονικό οίδημα. Αυτό για όσους δεν κατάλαβαν ήταν ένδειξη υπερβολικής δόσης ναρκωτικών. Ο Βασίλης ήταν χρήστης ουσιών που έδινε τον δικό του αγώνα να ξεκόψει. Αυτό ήταν το δυνατό και συνάμα, το αδύνατό του σημείο. Νοσταλγούσε το χωρίς ανάγκες σώμα.

Κάπως έτσι το αποκαλούσε ο Χάρης Λύτας στο ομώνυμο βιβλίο του, στο οποίο περιγράφει, με σχεδόν δοκιμιακό τρόπο, τον δικό του αγώνα να κόψει την πρέζα. Με λίγα λόγια περιέγραφε πως η πρέζα δημιουργεί ένα σώμα που δεν έχει ανάγκη για τίποτα άλλο, πέρα από την ίδια. Αφαιρεί τον πόνο, τον φόβο και οδηγεί σε μια κατάσταση απάθειας, αλλάζοντας την χημεία του εγκεφάλου. Αυτό είναι που κάνει δύσκολη κάθε προσπάθεια αποτοξίνωσης. Προσωπικά, σέβομαι πάρα πολύ όλα αυτά τα παιδιά που προσπαθούν να κόψουν την πρέζα. Είναι ένας αγώνας που δυναμώνει την ψυχή αν κι έχει πολλά πισωγυρίσματα. Καθένας ή καθεμιά που αποφασίζει να ακολουθήσει τον δρόμο της απεξάρτησης επιλέγει ένα μονοπάτι δύσβατο. Μοιάζει με τον Philippe Petit, έναν Γάλλο ακροβάτη που περπάτησε σ’ ένα τεντωμένο σχοινί, ανάμεσα στους πύργους του World Trade Center στη Νέα Υόρκη, καθώς η πτώση στις περισσότερες φορές είναι θανάσιμη.

Ο βασικότερος κανόνας για να κόψει κάποιος ή κάποια την πρέζα, είναι να αποκτήσει ένα λόγο τόσο δυνατό, που να τον κάνει να θέλει να ζήσει. Ο τοξικοεξαρτημένος είναι ένας άνθρωπος που πλησιάζει σ’ αυτό, που ο Φρόιντ παρουσίασε σαν αρχετυπικό νόμο μέσα στη φύση, πιο ισχυρό ακόμα κι από την λίμπιντο, το ονομάτισε, ορμή προς θάνατο. Το όρισε, σαν μια κατάσταση που τείνει να οδηγήσει την βιολογική ζωή πίσω, σε μια μη οργανική κατάσταση. Η ορμή προς θάνατο είναι σε πόλεμο με τον Έρωτα, την τάση προς την επιβίωση, τον πολλαπλασιασμό αλλά και όλες τις δημιουργικές καταστάσεις για την ζωή. Παρόλα αυτά ο Έρωτας κι ο θάνατος μαζί γράφουν την τραγωδία της ζωής.

Ο Βασίλης Μάγγος ανακαλύπτοντας τον δικό του λόγο, επέλεξε να αγωνιστεί για μια πιο δίκαιη κοινωνία μέσα από συλλογικότητες. Στοχοποίηθηκε από μυστικόμπατσο γ.δ., έφαγε το ξύλο της ζωής του μπροστά από το μέγαρο της θεότυφλης δικαιοσύνης, συνελήφθη παράνομα και βασανίστηκε άγρια στο τμήμα, αυτό δηλώνουν οι γιατροί που τον εξέτασαν. Παρά την ζημιά που του προξένησαν τα βασανιστήρια, δεν πέθανε από αυτά. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι αυτά ενεργοποίησαν, την ψυχολογική κατάρρευση που επέφερε τον θάνατο.

Ο βασανισμός του από τους μπατσους γ.δ., κατόρθωσε να συντρίψει το οικοδόμημα που είχε στήσει μέσα του. Το πρώτο που επιδιώκουν τα βασανιστήρια είναι ο πόνος, είναι ο τρόπος τους να συντρίβουν την ψυχή ακόμα και των πιο γενναίων.

Αυτό που μένει σαν κατάλοιπο είναι ο φόβος. Τον γεύεσαι σε κάθε τι που τρως. Τον μυρίζεις κάθε στιγμή πάνω σου. Πνίγει το μυαλό σου. Πολλούς παλιούς κομουνιστές στα ξερονήσια, τους οδήγησε στην τρέλα. Θέλει χρόνο για να φύγει και να γιάνει η ψυχή.

Μόνο που αυτήν την πολυτέλεια δεν την έχουν αυτοί που έχουν γνωρίσει το χωρίς ανάγκες σώμα. Ξέρουν από ιδία πείρα, ότι η πρέζα εξαφανίζει τον πόνο κι αποδιώχνει τον φόβο, φέρνοντας τους ίδιους σε μια κατάσταση απάθειας. Όταν κυλάς ξανά, βλέπεις την πρέζα σαν φάρμακο κι όχι σαν φαρμάκι. Αυτό που μπορώ να πω και να προσυπογράψω είναι ότι, ο Βασίλης Μάγγος πέθανε από υπερβολική δόση… Αστυνομίας.

Για τον θάνατο του, θα δικαστούν τρεις μπάτσοι γ.δ. για… πλημμέλημα από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου της θεότυφλη δικαιοσύνης. Είναι δεδομένο ότι θα πέσουν στα μαλακά.

Αυτό θα γίνει, γιατί τη μεσαία τάξη των μικροαστών, δεν την ενδιαφέρει η αστυνομική βία απέναντι σε όποιον αντιστέκεται και βαφτίζεται παραβατικός. Αυτοί δεν θα αντισταθούν ποτέ, άρα δεν έχουν τίποτα να φοβούνται καθότι είναι πάντα, νομιμόφρονες.

Είναι άλλωστε η ίδια βία που κρύβει και η μεσαία τάξη των μικροαστών, μέσα της και μεταφράζεται στα διάφορα οικογενειακά δράματα που παίζουν πρωί-βράδυ στις ειδήσεις.

Ζακ/Zackie Κωστόπουλος

Είναι η βία των νοικοκυρέων που κλότσησαν μέχρι θανάτου τον Ζακ/Zackie Κωστόπουλο, εφαρμόζοντας την Ελληνική εκδοχή του νόμου του Λιντς μπροστά στο βουβό και ακούνητο πλήθος, της μεσαίας τάξης των μικροαστών που παρακολουθούσε και φωτογράφιζε ή βιντεοσκοπούσε… την σκηνή…

Είναι ακριβώς η ίδια βία, που επέδειξαν οι μπάτσοι που τον αλυσόδεσαν και τον άφησαν να αργοπεθαίνει πάνω στο πεζοδρόμιο. Την ίδια στιγμή επεδείκνυαν ένα μαχαιράκι, ως το όπλο, με το οποίο ο εγκληματίας Ζακ/Zackie προσπάθησε να επιτεθεί στους νοικοκυρέους, οι οποίοι αμυνόμενοι, τον σκότωσαν με κλοτσιές.

Σε αγαστή συνεργασία με τους παραπάνω είναι και η βία των καναλιών που προσπαθούσαν να πείσουν ότι ο Ζακ/Zackie ήταν ένα ακόμα πρεζόνι που μπήκε να κλέψει.

Και τέλος είναι η βία της θεότυφλης και θεόκουφης δικαιοσύνης που καταδίκασε και ξεκαταδίκασε τους δολοφόνους, αφήνοντάς τους ελεύθερους μέχρι νεωτέρας. Καταδικάστηκαν σε δέκα χρόνια φυλακή χωρίς ελαφρυντικά. Ο ένας θεωρήθηκε γέρος και αποφασίστηκε να εκτίσει την ποινή στο σπίτι του κι ο άλλος, έκατσε δυο μήνες φυλακή και μετά ανεστάλη η ποινή του. Οι τέσσερις μπάτσου γ.δ. απλώς αθωώθηκαν γιατί έκαναν απλά την δουλειά τους… Στην περίπτωση του Ζακ/Zackie μπορούμε να πούμε τελικά ότι πέθανε… από υπερβολική δόση νοικοκυρέων, της μεσαίας τάξης των μικροαστών.

Νίκος Σαμπάνης

Ένα χρόνο πριν, τρία παιδιά Ρομά βγήκαν να διασκεδάσουν. Με την τρέλα της αθάνατης ηλικίας που διανύουν, μπήκαν σ’ ένα Hyundai Accent και βγήκαν στον δρόμο για μια βόλτα. Κάποια στιγμή μπάτσοι γ.δ. της ομάδας Δίας, θεώρησαν ότι το αμάξι είναι κλεμμένο από τους «γύφτους». Τους κάνουν νόημα να σταματήσουν αλλά αυτοί δεν σταματούν. Αρχίζουν να καταδιώκουν το κλεμμένο αμάξι για πολλά χιλιόμετρα. Το κέντρο βλέποντας ότι δεν υπάρχει κάποια καταγγελία για κλοπή του συγκεκριμένου αμαξιού, τους καλεί και τους διατάζει, να σταματήσουν την καταδίωξη. Αυτοί δεν διστάζουν. Είναι απόλυτα πεπεισμένοι ότι οι «γύφτοι» είναι σίγουρα εγκληματίες. Έτσι γράφουν το κέντρο, εκεί που δεν πιάνει η μελάνη και συνεχίζουν ακάθεκτοι την καταδίωξη. Στο Πέραμα τα κλεφτρόνια έχουν σταματήσει για να μην συγκρουστούν με λεωφορείο. Αμέσως τους εγκλωβίζουν και κατεβαίνουν κραδαίνοντας τα πιστόλια σαν βρώμικοι Χάρηδες. Με την πρώτη κίνηση αρχίζουν να πυροβολούν. Ρίχνουν 36 σφαίρες, κάποιοι αδειάζουν όλο τον γεμιστήρα του όπλου τους. Τραυματίζουν μερικά σπίτια και μερικά αυτοκίνητα και δέκα σφαίρες βρίσκουν την καμπίνα του αυτοκινήτου. Δεν σημαδεύουν τα λάστιχα, αλλά τον οδηγό… Μόνο που αστοχούν… Αντίθετα δυο απ’ αυτές βρίσκουν τον Νίκο Σαμπάνη, η μια στον λαιμό και τον σκοτώνει. Να σημειώσω εδώ ότι ο Σαμπάνης καθόταν πίσω. Μια ακόμα σφαίρα τραυματίζει τον ανήλικο συνοδηγό βαριά. Ο οδηγός, άλλος ένας ανήλικος άνοιξε την πόρτα του κι έφυγε τρέχοντας.

Ο Νίκος Σαμπάνης ήταν πατέρας δυο παιδιών.

Ζούσε στο Σοφό έναν καταυλισμό Ρομά στον Ασπρόπυργο. Αν τον ψάξεις στο google maps δεν υπάρχει. Ο Νίκος Σαμπάνης, η οικογένειά του, τα φιλαράκια του και οι οικογένειές τους είναι ανύπαρκτοι για την κοινωνία μας, αυτή, της μεσαίας τάξης των μικροαστών. Απέκτησε υπόσταση για την κοινωνία μας δυστυχώς, μόνο όταν δολοφονήθηκε από τους μπάτσους γ.δ.. Ο πρώην κνίτης υπουργός φρόντισε με τις κινήσεις του να δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη του… προς τους μπάτσους γ.δ. Η Εισαγγελέας που χειρίζεται την υπόθεση, ζήτησε να δικαστούν όλοι οι βρώμικοι Χάρηδες για ανθρωποκτονία με δόλο σε ήρεμη ψυχολογική κατάσταση και για απόπειρα ανθρωποκτονίας των δυο ανηλίκων. Για να ισορροπήσει λίγο παρέπεμψε και τους δυο ανήλικους Ρομά για συνέργεια σε απόπειρα ανθρωποκτονίας, αν και το μοναδικό θύμα ήταν, μια πεσμένη μηχανή.

Όταν θα φτάσει στο δικαστήριο, η υπεράσπιση θα βασιστεί στο μοναδικό επιχείρημα που τους έδωσε η εισαγγελέας, αποδεχόμενη τις καταθέσεις των μπάτσων γ.δ., ότι ο Νίκος Σαμπάνης ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου που προσπάθησε να τους σκοτώσει.

Σημαντική λεπτομέρεια, ο Νίκος Σαμπάνης καθόταν στις πίσω θέσεις του… ακίνητου αυτοκινήτου. Υπάρχει βίντεο που δημοσιοποίησε η efsyn.gr, στο οποίο μπάτσος γ.δ. που συμμετείχε στην επιχείρηση, ομολογεί ότι «έφυγε ο οδηγός…» Σε άλλο βίντεο που δημοσιοποιεί το OmniaTV καταγράφεται ότι μόλις ακινητοποιείται το αυτοκίνητο, ανοίγει η πόρτα του οδηγού οι μπάτσοι γ.δ. συνεχίζουν να πυροβολούν την θέση του συνοδηγού.

Το αυτοκίνητο που ακόμα δεν ξέρουμε… αν ήταν κλεμμένο, πήγε για ανακύκλωση στις 23.12.21 κάτι που απαγορεύει την ενδελεχή έρευνα. Κοινώς σε μια έρευνα για μια δολοφονία καταστρέφεται -με εντολή ποιου άραγε- το βασικό πειστήριο του εγκλήματος.

Παρ’ όλα αυτά στη δίκη που θα γίνει, βάζω και στοίχημα γι’ αυτό, ο κατηγορούμενος, δεν θα είναι οι μπάτσοι γ.δ. που τον δολοφόνησαν, αλλά ο Νίκος Σαμπάνης που δεν οδηγούσε αλλά οδηγούσε, το κλεμμένο που δεν ήταν κλεμμένο αυτοκίνητο, θέλοντας να πατήσει τους μπάτσους γ.δ. που τον πυροβολούσαν, για να προφυλάξουν τη ζωή τους.

Κι αν γίνει καμμιά στραβή και δεν αθωωθούν, θα ακολουθήσουν τον δρόμο του Κορκονέα και θα αποφυλακιστούν στην ώρα τους, ως πρώην έντιμοι πολίτες. Αυτό στην περίπτωση αυτή είναι και πιο εύκολο να γίνει, ο Νίκος Σαμπάνης ανήκει στην κατηγορία των ανύπαρκτων πολιτών για την μεσαία τάξη των μικροαστών, που σκυλιάζει όταν βλέπει να κακοποιούνται διάφορα ζωάκια, αλλά στέκει παγερά αδιάφορη απέναντι στην κακοποίηση κάθε διαφορετικότητας.

Ανύπαρκτος

Είναι ο άνθρωπος που δεν υπάρχει για την κοινωνία της μεσαίας τάξης των μικροαστών. Ο Ραλφ Έλισον, στο ομώνυμο βιβλίο του, τον ονομάτισε αόρατο άνθρωπο, σαν τον άνθρωπο, τον οποίον απλά οι υπόλοιποι άνθρωποι αρνούνται να δουν. Μιλούσε για τους Μαύρους που η Αμερικανική μεσαία τάξη των μικροαστών, σήμερα αποκαλεί έγχρωμους Αφροαμερικανούς όταν τους πυροβολούν για ψύλλου πήδημα, οι Αμερικάνοι μπάτσοι γ.δ. Ανύπαρκτοι ή αόρατοι είναι ο Νίκος Σαμπάνης, ο Ζακ/Zackie Κωστόπουλος, ο Βασίλης Μάγγος αλλά και όλοι αυτοί που η κοινωνία μας αρνείται να δει. Ξεκινώντας από τους μετανάστες και τους άστεγους περνάμε στις μειονότητες (Πομάκους, ντόπιους -αυτούς που κατάγονται από την διπλανή χώρα που δεν λέμε ούτε το όνομά της- Τουρκόφωνους Έλληνες μουσουλμάνους κ.α.). Η λίστα είναι μεγάλη και θα μεγαλώνει όσο δυσκολεύουν τα πράγματα για την μεσαία τάξη των μικροαστών και θα υπερισχύουν αυτοί της πατρίδας, θρησκείας και οικογένειας. Αύριο στη λίστα μπορεί απλά να ενταχθούν και οι φτωχοποιημένοι που θα προκύψουν, από την μεσαία τάξη των μικροαστών. Αυτό θα γίνεται γιατί η μεσαία τάξη των μικροαστών, πάντοτε θα χρειάζεται αποδιοπομπαίους τράγους για να θυσιάσει προκειμένου να ησυχάσει το θυμικό.

ΥΓ. Εν τω μεταξύ ο Άδωνης, ο ουρλιαχτός, διαμαρτυρήθηκε αγέρωχα για την επίθεση, με βρώμικες βόμβες Νο 6 μακαρονιών ιδιωτικής ετικέτας, που πραγματοποίησε η μυστική ταξιαρχία του Ρουβίκωνα, κατόπιν εντολής του Τσίπρα του αρχιτεμπέλη πράκτορα των Τούρκων, των Ρώσων και των Νησιών Βανουάτου. Αυτό που τον ενόχλησε ιδιαίτερα, ήταν ότι στις βρώμικες βόμβες μακαρονιών Νο 6 ιδιωτικής ετικέτας, οι τσίπιδες, δεν πρόσθεσαν και κανένα κουτάκι σάλτσα πουμαρό, για να κάνει ορφανή μακαρονάδα και να την μοιράσει, στα Ελληνόπουλα που σπουδάζουν κοντά του και μαθαίνουν να ψάλουν τα κάλαντα, σε αρχαία Ελληνικά.

Τα κολλάζ είναι προσφορά του Gί.

Ν’Γκουζότο

Μοιραστείτε το άρθρο