«Είναι αγώνας αντίστασης για να μην θαφτούμε ζωντανοί! Είναι αγώνας για την ελπίδα, για την ελευθερία, για την ίδια τη ζωή».
Κρατούμενοι Φυλακών Κορυδαλλού
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ.
Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, θέλοντας να ισοπεδώσει κάθε είδους αντίσταση, να καταστρέψει κάθε δίοδο για μια ανάσα ελευθερίας και εν γένει να επιβάλει τον «σωφρονισμό», όπως η ίδια η ακροδεξιά πολιτική της τον αντιλαμβάνεται, ψήφισε, τον Οκτώβρη, τον νέο Σωφρονιστικό Κώδικα.
Η αλλαγή του Σωφρονιστικού Κώδικα πραγματοποιήθηκε κατόπιν οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τον «εκσυγχρονισμό των ελληνικών καταστημάτων κράτησης και του συστήματος που υπηρετούν» και απαιτούν την εναρμόνιση της χώρας με την Ευρώπη. Έτσι, οι ελληνικές αρχές σε αγαστή συνεργασία με τις ευρωπαϊκές, υπηρετώντας το δόγμα «Νόμος και Τάξη» ψήφισαν τον πιο αναχρονιστικό σωφρονιστικό, αυστηροποιώντας τον, όπως έκαναν πριν λίγα χρόνια και με τον Ποινικό. Πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που δημιούργησε αυτό το σχέδιο νόμου, ήταν η διαβόητη πρώην Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφία Νικολάου. (σ.σ. να θυμίσουμε ότι επί των ημερών της, είχε θεωρηθεί «δολοφόνος κρατουμένων», μετά από συνεχή περιστατικά με θανάτους φυλακισμένων σε ολόκληρη την χώρα). Η ίδια ουσιαστικά υπήρξε πρωτεργάτρια του δόγματος της μηδενικής ανοχής εντός των τειχών και έθεσε ως στόχο να καταργήσει επί της ουσίας πολλά κεκτημένα δεκαετιών.
Ως συνέλευση θεωρούμε πως η πολιτική για το έγκλημα και τις φυλακές, όπως αυτή αποτυπώνεται στους κατά καιρούς ποινικούς και σωφρονιστικούς κώδικες είναι ένα μέρος μιας συνολικής πολιτικής που επιχειρεί να εφαρμοστεί σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής και βέβαια της οικονομίας. Οι νομοθετικές αλλαγές και οι τροποποιήσεις του σωφρονιστικού κώδικα είναι αντανακλάσεις των κοινωνικών και ταξικών συσχετισμών σε κάθε συγκυρία. Είναι αντανακλάσεις ακόμα και των διεθνών γεωπολιτικών συσχετισμών, της πορείας της διεθνούς πολιτικής σκηνής και οικονομίας και των κατευθύνσεων των διακρατικών σχηματισμών, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, και των συσχετισμών εντός τους. Καμία έκφανση της πολιτικής δεν πρέπει να εξετάζεται μεμονωμένα, αλλά πάντα άρρηκτα συνδεδεμένα με την μεγάλη εικόνα.
Στην παρούσα συγκυρία, με την -σοβούσα για σχεδόν 15 χρόνια- οικονομική κρίση να βαθαίνει εκ νέου λόγω των επιπτώσεων της υγειονομικής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία, με την ενεργειακή κρίση, την πιθανή επερχόμενη επισιτιστική και τις παγκόσμιες πληθωριστικές πιέσεις να δημιουργούν ένα αβάσταχτο οικονομικά μείγμα για την πλειονότητα των μεσαίων στρωμάτων και κυρίως των προλεταρίων και των φτωχών, τα κράτη διεθνώς, έτσι και το ελληνικό, αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους, προσαρμόζουν- προς την αντιδραστική και συντηρητική κατεύθυνση- τις πολιτικές τους και οχυρώνονται απέναντι σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Οχυρώνονται σε όλα τα επίπεδα. Από το υλικό επίπεδο των εξοπλισμών στρατού και αστυνομίας, μέχρι τις σχετικές αντεργατικές και κατασταλτικές νομοθεσίες κάθε είδους και βέβαια την προπαγάνδα. Το ελληνικό κράτος, πάνω στις ίδιες ράγες, έχει εξαπολύσει, με ιδιαίτερη ένταση στα χρόνια της διακυβέρνησης ΝΔ, μια ολομέτωπη επίθεση σε κάθε κοινωνικό και οικονομικό πεδίο. Αντεργατικά νομοσχέδια, αντιμεταρρυθμίσεις και αστυνομία στα πανεπιστήμια, λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος, τροφοδότηση της ακρίβειας υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, βίαια καταστολή των κομματιών που αντιστέκονται και συμμετέχουν σε οποιουδήποτε είδους αγώνα. Ο νέος σωφρονιστικός κώδικας, όπως όλες οι αλλαγές σε ποινικό και σωφρονιστικό δίκαιο των τελευταίων χρόνων, είναι μέρος αυτής της συνολικής πολιτικής. Και είναι το μέρος εκείνο που το κράτος θεωρεί πάντα πιο εύκολο να εφαρμόσει, αφού μέσω της προπαγάνδας και της φίμωσης στην πληροφόρηση, τα θέματα που αφορούν το έγκλημα και τις φυλακές, συνήθως παραμένουν στην αφάνεια ή εργαλειοποιούνται στην κατεύθυνση της κοινωνικής συναίνεσης. Υπάρχουν όμως και φορές, που η οργή των κολασμένων και των ξεχασμένων εντός των τειχών, ξεσπά βίαια κατά των δυναστών τους. Που η μαχητικότητα και η θέληση για αξιοπρεπή ζωή επιτίθεται στη βία του θεσμού της φυλακής και αποσπά νίκες, που στην ιστορία των ελληνικών φυλακών είναι αρκετές και είναι αυτές που κέρδισαν όσα σήμερα οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες παλεύουν να διατηρήσουν και να διευρύνουν.
Η φλόγα της αντίστασης έχει ανάψει
Οι κρατούμενοι των ελληνικών κολαστηρίων στέλνουν το δικό τους μήνυμα αντίστασης ενάντια στον νέο αυστηροποιημένο σωφρονιστικό κώδικα πραγματοποιώντας έναν κύκλο κλιμακούμενων κινητοποιήσεων. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που οι φυλακισμένοι εξεγείρονται απέναντι στον ΣΚ με αντίστοιχες κινητοποιήσεις να παίρνουν μεγάλες διαστάσεις και να κερδίζονται με αίμα, όπως στις εξεγέρσεις στις φυλακές Μαλανδρίνου το 2007, την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων το 2008, την μαζική απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων το 2015 αλλά και πιο πρόσφατα κατά την διετία 2017-18 στις φυλακές Κορυδαλλού και την εξεγερτική κινητοποίηση στην Θήβα κατά την περίοδο της πανδημίας.
Από τις 28/10 κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού (πτέρυγες Α,Β,Γ,Δ,Ε) και σταδιακά κρατούμενοι από τις φυλακές Λάρισας, Κέρκυρας, Άγιου Στέφανου Πάτρας, Τρικάλων και Δομοκού προχώρησαν σε κινητοποιήσεις. Ως πρώτο βήμα, αρνούνται να συμμετέχουν στον μεσημεριανό κλείδωμα-καταμέτρηση τους από τους δεσμοφύλακες, ενώ σε μερικές από τις παραπάνω φυλακές έχουν αρνηθεί και τα μεροκάματα, πρακτική που αναμένεται να πάρει καθολικές διαστάσεις. Σε μετέπειτα χρόνο αναμένεται να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και οι κρατούμενοι των φυλακών Κομοτηνής, Διαβατών, όπως και των φυλακών νέων Αυλώνας. Η αρχική αυτή αντίδραση μπορεί να φαντάζει συμβολική αλλά αποτελεί μια ουσιαστική αντίσταση των φυλακισμένων με τα λιγοστά μέσα που διαθέτουν. Ακόμη και αν οι κρατούμενοι δεχτούν εκβιασμούς από την υπηρεσία, δηλώνουν έτοιμοι να κλιμακώσουν τον αγώνα τους και να τον φτάσουν μέχρι τέλους…
Ο Σωφρονιστικός Κώδικας ψηφίστηκε για πρώτη φορά το 1999 και ανά 4-5 χρόνια και συνήθως μετά από κάθε αλλαγή της κυβέρνησης, τροποποιούνταν με σκοπό την εξυπηρέτηση της εκάστοτε πολιτικής. Αποτελεί ένα σύνολο κανόνων διαχείρισης των φυλακισμένων και καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας των κολαστηρίων, ενώ παράλληλα υποτίθεται ότι κατοχυρώνει και διασφαλίζει τα δικαιώματα των κρατούμενων. Δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί μετά από αγώνες, θυσίες, πειθαρχικά και εξεγέρσεις που έλαβαν χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε ότι ο Σωφρονιστικός Κώδικας (σε αντίθεση με τον Ποινικό) έχει αναδρομική ισχύ, δηλαδή αφορά και επηρεάζει και τους κρατούμενους που βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέσα στα ελληνικά κολαστήρια και εκτίουν τις ποινές τους.
Μια άνευ προηγούμενου παραβίαση των δικαιωμάτων των κρατουμένων
Ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας χαρακτηρίζεται ως άκρως αναχρονιστικός, μέσω του οποίου επιβάλλεται μια περαιτέρω τιμωρία στον κρατούμενο. Ουσιαστικά η κυβέρνηση εκδικείται κρατούμενους που έχουν διαπράξει συγκεκριμένα είδη εγκλημάτων. Τους επιβάλλει μια δεύτερη ποινή που την εκτίουν παράλληλα με την πρώτη.
Επανέρχεται δε ο χαρακτηρισμός «Σωφρονιστικό Κατάστημα» αντί για «Κατάστημα Κράτησης» που ίσχυε από το 1999 μέχρι και σήμερα. Έρχεται, δηλαδή, ξανά στο προσκήνιο η αντιμετώπιση του παραβάτη ως κάποιου εγκληματία τον οποίο η πολιτεία έχει χρέος να σωφρονίσει. Η εξουσία παρουσιάζεται ως «τάξη» που σωφρονίζει, ενώ ο παραβάτης ως «αταξία» που τιμωρείται.
Η εκδικητικότητα του κράτους απέναντι σε συγκεκριμένες κατηγορίες κρατουμένων και εγκλημάτων και η προστασία άλλων ειδεχθών είναι έκδηλη. Όσοι/ες βρίσκονται στα ελληνικά κολαστήρια κατηγορούμενοι/ες για τρομοκρατικές ή εγκληματικές οργανώσεις, ληστείες ή αδικημάτων περί ναρκωτικών πρέπει να υποστούν το μένος του νέου σωφρονιστικού με άδειες και υφ’ όρων απολύσεις πολύ αργότερα από ότι ίσχυε μέχρι σήμερα. Στον αντίποδα, ακόμα και βιαστές ή όσοι κατηγορούνται για οικονομικά εγκλήματα αντιμετωπίζονται, για ακόμη μια φορά, προνομιακά.
Έτσι, βιαστές θα μπορούν να πάρουν άδεια στο 1/5 της ποινής τους, ενώ ένας πολιτικός κρατούμενος, κατηγορούμενος με τον 187 ΠΚ, στα 5/6 της υποχρεωτικής του ποινής, εφαρμόζοντας ουσιαστικά ένα νέο καθεστώς εξαίρεσης. Πιο συγκεκριμένα, ένας καταδικασθείς σε 20 χρόνια για βιασμό έχει δικαίωμα να πάρει άδεια στα 4 χρόνια, σε αντίθεση με κάποιον που έχει καταδικασθεί για τις συγκεκριμένες κατηγορίες (τρομοκρατία, εγκληματική οργάνωση, ληστείες, αδικήματα περί ναρκωτικών) το δικαίωμα άδειας ξεκινάει στα 7μισή χρόνια.
Σύμφωνα με το άρθρο 50 του νέου νόμου, όσον αφορά την τακτική άδεια, οι πολύ-ισοβίτες δικαιούνται να ζητήσουν άδεια μετά από την έκτιση 22 χρόνων, αντί για 12 χρόνια, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Γνωρίζοντας πως η υφ’ όρον απόλυση για όσους εκτίουν ποινή πολλαπλών ισοβίων είναι τα 25 έτη, γίνεται αντιληπτό πως για όσους κρατούμενους έχουν τελέσει βαριά κακουργήματα καταργείται ουσιαστικά το δικαίωμα στην άδεια. Παράλληλα για όσους έχουν καταδικαστεί σε ισόβια θεσπίζεται το δικαίωμα αίτησης στα 12 χρόνια, αντί για 10, όπως ήταν μέχρι σήμερα. Αλλαγές πραγματοποιούνται και στην εκπαιδευτική άδεια, αφού με το άρθρο 53 διευρύνονται οι τυπικές προϋποθέσεις για τη χορήγησή της (π.χ ελάχιστο διάστημα παραμονής στη φυλακή από 4 μήνες για υπόδικους ή κατάδικους σε ποινή φυλάκισης μέχρι 2 χρόνια για κατάδικους σε ισόβια κάθειρξη), ενώ τροποποιούνται εκ νέου οι λόγοι μη χορήγησης ή ανάκλησής της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ουσιαστικά επαναφέρονται οι φυλακές τύπου Γ’, «παραλλαγμένες» με το όνομα Σωφρονιστικά Καταστήματα Αυξημένης Ασφάλειας (άρθρο 12 σ/ν), όπως και θεσπίζεται η απαγόρευση μεταγωγής σε Αγροτικές Φυλακές για συγκεκριμένες κατηγορίες κρατουμένων (άρθρο 21 σ/ν).
Ειδική μνεία γίνεται στην δημιουργία ενός οργάνου προσφυγής εντός των φυλακών, με σκοπό να εξετάζει τα όποια αιτήματα των κρατουμένων. Επί της ουσίας, επιχειρείται να αποφεύγεται η ευρωπαϊκή προσφυγή, ώστε να μην «εκτίθεται» η χώρα διεθνώς για ζητήματα δικαιωμάτων των φυλακισμένων, κάτι που έχει γίνει ουκ ολίγες φορές, ενώ αρκετές φορές έχουν επιβληθεί και σχετικά πρόστιμα και καταδίκες.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονιστεί πως ο χρόνος επιλογής της τροποποίησης του κώδικα δεν είναι τυχαίος. Η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (ΕΠΒ) ύστερα από επίσκεψη που πραγματοποίησε τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2021 στην Ελλάδα, σε έκθεση της προανήγγειλε την πρόθεση της για την έκδοση δεύτερης δημόσιας δήλωσης σχετικά με τις αναξιοπρεπείς και προσβλητικές συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές. Σημειώνεται πως η συγκεκριμένη επιτροπή από το 1992 μέχρι σήμερα έχει χρειαστεί να παρέμβει μόλις δέκα φορές κατά πέντε χωρών.
Η γλαφυρή αυτή πραγματικότητα μιας χώρας, οι φυλακές της οποίας έχουν χωρητικότητα 6.500 ατόμων, ενώ αυτή τη στιγμή «φιλοξενούν» 14.500 κρατούμενους, συμπληρώνεται με τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν εντός τους.
Καμία ουσιαστική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με γιατρούς να επισκέπτονται τις μεγαλύτερες φυλακές της χώρας για λίγες ώρες την εβδομάδα ακόμα και εν μέσω πανδημίας και την υπηρεσία να δίνει ψυχότροπα χάπια με το κιλό ώστε να ελέγχει και να καταστέλλει τις όποιες αντιδράσεις καθώς και οι διεφθαρμένοι σωφρονιστικοί που σπρώχνουν ναρκωτικά στους εξαθλιωμένους, συμπληρώνουν το ψηφιδωτό της άθλιας κατάστασης. Όσο και αν ο Γενικός Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής Κωνσταντίνος Παπαπαθανασίου, διατείνεται πως η τηλεϊατρική και η «απαγόρευση κάθε δυσμενούς διακριτική μεταχείριση των κρατουμένων» που ρυθμίζονται στον νέο Κώδικα προστατεύουν τις ζωές των κρατουμένων, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από ένα επικοινωνιακό τρικ.
***
Καμία και κανείς από μας δεν τρέφει αυταπάτες για την κατεύθυνση των κρατικών πολιτικών, εντός ή εκτός φυλακών. Στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας κάθε αγώνα και κάθε αίτημα των αγωνιζομένων κρατουμένων, έχοντας πάντα ως όραμα την καταστροφή του θεσμού της φυλακής. Η σύσταση και επιβίωση κράτους και καπιταλισμού είναι συνυφασμένη με την εκμετάλλευση και οικοδομήθηκε πάνω στις πλάτες των καταπιεσμένων. Η κυριαρχία εξελίσσεται επιστρατεύοντας πολλαπλούς μηχανισμούς εξουσίας, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από πολυπλοκότητα, ευελιξία και διεύρυνση στο κοινωνικό πεδίο, καθιστώντας τους ικανούς να ανταποκριθούν στις διαρκώς μεταβαλλόμενες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες. Σε κάθε συνθήκη, όμως, είτε αποτελώντας ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας, είτε ένα σκληροτράχηλο καθεστώς βασισμένο στην καταστολή, ο ρόλος της συμπυκνώνεται στην επιβολή της κοινωνικής ειρήνης και στην εξόντωση ή την απομόνωση των αποκλινουσών συμπεριφορών. Η τιμωρία και ο «σωφρονισμός» των τελευταίων επιβάλλεται από την δημοκρατία. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η ύπαρξη της φυλακής γίνεται απαραίτητο αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι στην ροή της καπιταλιστικής μηχανής. Όλα αυτά φανερώνουν τη συνεχή οχύρωση του κράτους απέναντι σε όσους αγωνίζονται για την καταστροφή του. Και όσο οξύνεται ο αγώνας (αποδράσεις, απεργίες πείνας, εξεγέρσεις κλπ) θα εντείνει και το κράτος από τη μεριά του τον πόλεμο που διεξάγει από πάντα.
Τα αιτήματα των κρατουμένων
- Επιστροφή των φυλακών στην αρμοδιότητα του υπουργείου Δικαιοσύνης.
- Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ (αυξημένης επιτήρησης, επίσημα). Πλέον δεν θα αφορούν ειδικές κατηγορίες κρατουμένων με καταδίκες για συγκεκριμένα εγκλήματα πχ. τρομοκρατία (όπως μέχρι τώρα), αλλά γενικώς «απείθαρχους» κρατούμενους. Κρατούμενοι δηλαδή στους οποίους έχει καταλογιστεί ακόμη και το παραμικρό πειθαρχικό (πχ. για την κατοχή κινητού) θα καταλήγουν εκεί, με αποτέλεσμα να βιώνουν ένα καθεστώς αυξημένου ελέγχου. Θυμίζουμε ότι στις εν λόγω φυλακές οι κρατούμενοι δεν δικαιούνται καν μεροκάματα, οπότε και δεν υπάρχει η δυνατότητα μείωσης της πραγματικής (σκαστής) ποινής.
- Καμία εξαίρεση στις άδειες με βάση τις κατηγορίες. Να επιστρέψουν στο 1/5 της ποινής για όλους (από τα 5/6) και στα 8 χρόνια για πολυισοβίτες. Με το υπάρχον νομοθέτημα ισοβίτες δεν θα έχουν δικαίωμα για άδεια μέχρι τα 12 χρόνια και οι πολυισοβίτες μέχρι τα 22. Πολύ σημαντική ρύθμιση που αφορά πάνω από 1.200 κρατούμενους, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία.
- Δικαίωμα για αίτημα μεταγωγής σε αγροτικό κατάστημα κράτησης για όλους ανεξαιρέτως.
- Καμία τροποποίηση του άρθρου 53 σχετικά με τις εκπαιδευτικές άδειες. Με βάση τα όσα εμπεριέχει ο νέος ΣΚ, ακόμα και η διέξοδος για σπουδές, εργαλοιοποιείται, καθώς θα πρέπει να έχει εκτιθεί ένα μέρος της ποινής του κρατούμενου και να μην έχει καθόλου πειθαρχικά παραπτώματα.
- Η υφ’όρον απόλυση να γίνεται ανεξάρτητα με τα πειθαρχικά του κρατούμενου.
- Άμεση χορήγηση αδειών σε ανθρώπους με 67% και άνω αναπηρία. Τα συμβούλια των φυλακών να εξετάζουν κατά προτεραιότητα τα αιτήματά τους.
Όλοι και όλες οι σύντροφοι/ισσες εκτός των τειχών να σταθούμε αλληλέγγυοι/ες στον αγώνα των φυλακισμένων. Όσοι λησμονούν τους αιχμαλώτους του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, ξεχνούν τον ίδιο τον πόλεμο.
ΠΕΜΠΤΗ 24/11 18:00 – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΤΡΙΤΗ 29/11 18:30 – ΕΚΔΗΛΩΣΗ/ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΣΟΕΕ
ΣΑΒΒΑΤΟ 03/12 13:00 – ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ
ΚΑΝΕΙΣ/ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ/Η ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΕΛΙΟΥ
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Kάλεσμα στήριξης συγκεντρώσεων αλληλεγγύης για τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων ενάντια στον νέο Σωφρονιστικό Κώδικα
Στηρίζουμε την μικροφωνική συγκέντρωση στα Προπύλαια, την Πέμπτη 24/11, στις 18:00 και την συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Κορυδαλλού, το Σάββατο 3/12, στις 13:00
Ο αγώνας των κρατουμένων είναι κομμάτι του κοινωνικού και ταξικού αγώνα για την ολική απελευθέρωση
Στον υπάρχον κόσμο η εξουσία καθορίζει κάθε πτυχή της ζωής των ατόμων που εξουσιάζει. Από την απόδοση φύλου κατά τη γέννηση, στις έμφυλες στερεοτυπικές υποχρεώσεις, στον τρόπο έκφρασης, σκέψης, πειθάρχησης στους επιβαλλόμενους κανόνες. Η εξουσία έχει ως αυτοσκοπό την αναπαραγωγή του κόσμου της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης . Οποιαδήποτε συμπεριφορά ή πράξη ξεφεύγει από τα προκαθορισμένα καλούπια περιθωριοποιείται ή αντιμετωπίζει την σιδερένια πυγμή κράτους και κεφαλαίου.
Η φυσικοποίηση της πειθάρχησης εκκινεί από την γέννηση του ατόμου και την ένταξή του στον θεσμό της οικογένειας. Οι εξουσιαστικές σχέσεις προεκτείνονται και πέρα από τα μέλη της οικογένειας, στις αίθουσες των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η αρχιτεκτονική του ελέγχου, οι επιβαλλόμενοι κανόνες, η τιμωρία σχηματοποιούνται και εμπεδώνονται. Η επιτήρηση και ο έλεγχος γίνεται καθημερινότητα στους τόπους κατοικίας μέσα από τη δόμηση των πόλεων και των συστημάτων ελέγχου (κάμερες, drone, αστυνομία). Εν τέλη από το ίδιο το άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο που προσπαθεί να καθορίζει το σύνολο της ύπαρξης.
Οι φυλακές και ο στρατός αποτελούν τους εγγυητές διαιώνισης της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, της πειθάρχησης και του ελέγχου. Προσπαθούν μέσα από την αποστέρηση της ελευθερίας, την προκαθορισμένη καθημερινή ρουτίνα, την υπακοή στον ανώτερο και στο κανονιστικό πλαίσιο, να οικοδομήσουν τη δυστοπία. Η απομάκρυνση από το κοινωνικό σύνολο, ο έλεγχος των επαφών και επικοινωνιών στοχεύουν στην ρύθμιση της ζύμωσης, της συμμετοχής στον κοινωνικό διάλογο. Επιδιώκουν τη δημιουργία ανθρωπότυπων πειθήνιων που θα συμμετέχουν στη σιγή νεκροταφείου και την «κοινωνική ειρήνη».
Οι αγώνες εντός των τειχών ενισχύουν και εμπνέουν τους αγώνες εκτός. Κάθε μορφή αντίστασης, πανό, απεργίες πείνας, αποχές από τα μεροκάματα, εξεγέρσεις, οι αποδράσεις, το σπάσιμο του προκαθορισμένου ωραρίου, οι αποχές συσσιτίου κ.ο.κ. αποτελούν ψηφίδες του μωσαϊκού του πολύμορφου αγώνα για την ολική απελευθέρωση. Η εξεγερτική πρακτική και κάθε ανυπακοή εντός των φυλακών μπορεί να φαντάζει δύσκολη λόγω της συνθήκης του εγκλεισμού, της καταστολής και της άμεσης επίδρασης των ποινών, ωστόσο παραμένει ζωντανή. Γιατί η ελευθερία και ο αγώνας για την ανατροπή του υπάρχοντος, ζει μέσα στις καρδιές κάθε ατόμου που αναγνωρίζει την αδικία και αυτό δεν μπορεί να το πάρει κανείς.
Τα κράτη, διαμορφώνουν ποινικά πλαίσια και καταστήματα εγκλεισμού με σκοπό να διατηρήσουν τα πεδία εξουσίας τους και να τα προεκτείνουν. Κάθε κυβέρνηση φροντίζει να αλλάζει κομμάτια του ποινικού συστήματος και των φυλακών για να εξυπηρετήσει τις πολιτικές της, σε σύνδεση με τις παγκόσμιες τάσεις και την κοινωνικοπολιτική συνθήκη της χώρας. Πρόσφατα, ο νέος σωφρονιστικός κώδικας που ψηφίστηκε αυστηροποιεί και αυξάνει τα χρόνια κάθειρξης ώστε να μπορέσει κάποιο άτομο να διεκδικήσει άδεια. Δυσκολεύει την λήψη εκπαιδευτικής άδειας με τις προϋποθέσεις περί εκκρεμών ποινικών διώξεων, πειθαρχικών ποινών ή αν συντρέχουν κάποιοι αδιευκρίνιστοι “ειδικοί λόγοι”. Μετονομάζει τα καταστήματα κράτησης σε “σωφρονιστικά” καταστήματα στοχεύοντας όχι στην κράτηση σαν ποινή για την εκάστοτε πράξη αλλά στον “σωφρονισμό” αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο επέκτασης της συνθήκης εγκλεισμού (π.χ. Μιχαηλίδης κ.α.). Μεταθέτει την αρμοδιότητα των φυλακών στο Υπουργείο Προστασίας του πολίτη από το Δικαιοσύνης.
Από την πλευρά μας είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού και στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους/ις κρατουμένους/ες σε όλες τις φυλακές. Στεκόμαστε δίπλα τους στους αγώνες που μαίνονται μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων τους αλλά και μέχρι όλοι/ες να είναι ελεύθεροι/ες. Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής, κλουβιού και κάθε εξουσίας . Μέχρι την οικοδόμηση μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.
- Μικροφωνική συγκέντρωση στα Προπύλαια, την Πέμπτη 24/11, στις 18:00
- Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Κορυδαλλού, το Σάββατο 3/12, στις 13:00
Ανυποχώρητος αγώνας εντός και εκτός των τειχών μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής
Αλληλεγγύη στους/ις 11 Τούρκους κρατούμενους/ες αγωνιστές/στριες απεργούς πείνας
Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Alfredo Cospito
Αναρχική Συλλογικότητα Acte
Απο τις 28/10 κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού και σταδιακά κρατούμενοι απο τις φυλακές Λάρισας, Κέρκυρας, Αγίου Στεφάνου Πάτρας, Τρικάλων και Δομοκού προχώρησαν σε κινητοποιήσεις εντός των φυλακών ενάντια στο νέο εκδικητικό Σωφρονιστικό Κώδικα.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες/α στον αγώνα των φυλακισμένων.
Στηρίζουμε το κάλεσμα αλληλεγγύης σε μικροφωνική συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 24/11/22, ώρα 18:00
03/12/22 στις 13:00, Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Κορυδαλλού
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ
ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Αναλυτικότερα/Σχετικά με τα αιτήματα των κρατουμένων:https://athens.indymedia.org/post/1621877/
Συνέλευση Αλληλεγγύης των τεσσάρων προφυλακισμένων συντρόφων
