Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη. Η δικαιοσύνη που αποφυλάκισε τις τελευταίες μέρες δολοφόνους και βιαστές είναι ταξική. Είναι η φωνή του κράτους και της καπιταλιστικής κοινωνίας, που τρέμουν ανθρώπους σαν τον Γιάννη, διότι στο πρόσωπό τους φέρουν την αξιοπρέπεια και την αδιαλλαξία του ανθρώπου που αγωνίζεται και κρατά πάντα ψηλά το κεφάλι. Στο πρόσωπό τους φέρουν την προοπτική της επαναστατικής ανατροπής του κόσμου της μισθωτής σκλαβιάς και της εξουσίας. Ο Γιάννης κρατείται “προληπτικά” όμηρος του κράτους.
Μια σύνοψη των τελευταίων 2 εβδομάδων θα μας δείξει εξόφθαλμα το ταξικό πρόσημο της “δικαιοσύνης”.
- Την Τρίτη 28/6, αποφυλακίζεται από το εφετείο Λαμίας -το ίδιο εφετείο που απορρίπτει το αίτημα του απεργού πείνας και προληπτικά κρατούμενου Γιάννη Μιχαηλίδη, εξοντώνοντας
και βασανίζοντάς τον- ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, ο μπάτσος-δολοφόνος του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο Κορκονέας είχε “πρότερο σύννομο βίο”, και πλέον δεν αποτελεί κίνδυνο, σε αντίθεση με τον αναρχικό σύντροφό μας Γιάννη Μιχαηλίδη. Οι εξελίξεις κυλούν ραγδαία. - Την Παρασκευή 1/7 δέχεται απόφαση αποφυλάκισης ο βιαστής Πέτρος Φιλιππίδης. Ο Φιλιππίδης υπέστη ελαφρύ ισχαιμικό επεισόδιο, νοσηλεύτηκε, και έπειτα από την καταβολή χρηματικής εγγύησης 20.000 ευρώ, αποφυλακίστηκε. Ο κατά συρροή βιαστής και κακοποιητής Πέτρος Φιλιππίδης πλέον δεν αποτελεί κίνδυνο, σε αντίθεση με τον αναρχικό σύντροφό μας Γιάννη Μιχαηλίδη.
- Και σα να μην έφταναν αυτά, τη Δευτέρα 4/7 αποφυλακίζεται μετά από 2 μήνες φυλάκισης ο Αθανάσιος Χορταριάς, ο μεσίτης και δολοφόνος του Ζακ Κωστόπουλου / της ZackieOh!, ο οποίος εξέτιε ποινή για θανατηφόρα σωματική βλάβη, καθώς συνέβαλε στον ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου του Ζακ. Ο Χορταριάς πλέον δεν αποτελεί κίνδυνο, σε αντίθεση με τον αναρχικό σύντροφό μας Γιάννη Μιχαηλίδη.
- Την ίδια μέρα, αθωώνονται οι γόνοι της μεγαλοαστικής οικογένειας των Λεβέντηδων -που κατέχουν τις περισσότερες μετοχές της πολυεθνικής CocaCola 3E- για τον ομαδικό βιασμό της Γεωργίας Μπίκα. Φαίνεται πως η προκάλυψη και η εκμετάλλευση του κοινωνικο-οικονομικού τους status προκειμένου να προβούν σε ομαδικό βιασμό μιας γυναίκας είναι γεγονός που παραγράφεται. Έτσι, οι Λεβέντηδες πλέον δεν αποτελούν κίνδυνο, σε αντίθεση με τον αναρχικό σύντροφό μας Γιάννη Μιχαηλίδη.
- Στις 13 Ιουλίου η αστική δικαιοσύνη έδειξε για πολλοστή φορά το πραγματικό της πρόσωπο. Ο καταδικασμένος, σε 12 χρόνια κάθειρξης για 2 βιασμούς ανηλίκων, Δημήτρης Λιγνάδης, αφέθηκε ελεύθερος μέχρι το εφετείο, καθώς σύμφωνα με τη δικαστική μαφία δεν είναι επικίνδυνος να τελέσει νέα αδικήματα. Αυτή η απόφαση είναι το αποκορύφωμα των ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΑΤΩΝ αποφάσεων του τελευταίου 10ημέρου.
Κράτος και αστική δικαιοσύνη δείχνουν απροκάλυπτα το αληθινό τους πρόσωπο και ρόλο, συγκαλύπτοντας δολοφόνους και βιαστές, προωθώντας το κυρίαρχο αφήγημα σε κάθε περίπτωση. Το δόγμα “Νόμος και Τάξη” στρέφεται μόνο ενάντια στις καταπιεσμένες/ους και στους επαναστάτες/ριες.
Στηρίζουμε και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε ολόψυχα και δυναμικά τον αγώνα του συντρόφου μας, δίχως να οπισθοχωρούμε ούτε για μια στιγμή, δείχνοντας πως η έμπρακτη αλληλεγγύη είναι το όπλο μας στη μάχη για τη δικαίωσή του. Να σταθούμε ανάχωμα στην κρατική αυθαιρεσία και να θυμίσουμε προς όλες τις πλευρές πως ο Γιάννης δεν είναι μόνος του.
“Νομίζω πλέον και την απεργία πείνας την αξιοποιούν ως παραδειγματισμό. Όρισαν τη δικάσιμο της έφεσης μου στις 25/7. Εκείνη τη μέρα θα μετράω 64 ημέρες απεργίας πείνας. Ο σκοπός ξεκάθαρος. Να με εξαντλήσουν. Μία ενδεχόμενη αναπηρία μου ενισχύει το μήνυμα που εκπέμπουν. Ίσως και ο ενδεχόμενος θάνατος μου ο οποίος κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο πιθανός. Τέτοια διαστρέβλωση της έννοιας του Δικαίου είναι αδιανόητη. Να τη χαίρονται τη “δικαιοσύνη” τους. Άντε και καλές καριέρες.Όσο για μένα, που δεν έχω πρόσβαση στις βίλες τους με τα πληθωρικά τραπέζια τους πληρωμένα με μίζες, μπορεί να χαιρετήσω αυτόν τον κόσμο νηστικός, αλλά με την πνευματική πληρότητα της ολικής υπαρξιακής σύγκρουσης με το σάπιο σύστημα τους.”
Γιάννης Μιχαηλίδης, 15/7
Συγκέντρωση τη μέρα του συμβουλίου: Δευτέρα 25/7, 11.00, Εφετείο Λαμίας
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Το δίκαιο κρίνεται στους δρόμους
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη, απεργού πείνας από 23/05/2022
Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές και ήδη από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ’ όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας, απέρριψαν την αίτησή του. Πιο συγκεκριμένα, στις 17/02/2022 εξέδωσαν την απόφανσή τους, σύμφωνα με την οποία ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Πρόκειται, φυσικά, για ένα χοντροκομμένο κι αυθαίρετο πρόσχημα το οποίο χρησιμοποιείται προκειμένου να καλυφθεί η ωμή κρατική-δικαστική μεθόδευση που συντελείται εις βάρος του. Μία μεθόδευση που έχει ως συνέπεια την προληπτική και επ’ αόριστον παράταση της κράτησής του. Στην πραγματικότητα, το κράτος κι η αστική δικαιοσύνη αξιώνουν εν προκειμένω ν’ αποφασίζουν κατά το δοκούν ποιος κρατούμενος θα αποφυλακιστεί και ποιος όχι, ακόμα και αν έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο φυλάκισής του, με βάση οχι κάποια νομικά κριτήρια αλλά με κριτήρια πολιτικών φρονημάτων. Ασφαλώς, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας πολιτικός κρατούμενος, κι όχι κάποιος μπάτσος, όχι κάποιος βιαστής ή φασίστας, ούτε κάποιος εκπρόσωπος της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Έτσι, χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους νομικά παραθυράκια, η δικαστική μαφία καταφέρνει να παρατείνει την κράτηση ενός πολιτικού κρατουμένου για αόριστο χρονι
κό διάστημα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κάτι πρωτόγνωρο ούτε εκπλήσσουν τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Κι αυτό, ακριβώς διότι καταδεικνύουν για ακόμη μία φορά το φαύλο και εκδικητικό πρόσωπο του δικαστικού συστήματος, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και το κεφάλαιο επιχειρεί να καταστείλει και να εξουδετερώσει τους καταπιεσμένους και εξεγερμένους αυτού του κόσμου.
Ο Γ. Μιχαηλίδης στις 23/05/2022 αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Αποφάσισε λοιπόν να καταφύγει στο έσχατο μέσο διεκδίκησης που απομένει σε έναν έγκλειστο αγωνιστή απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Καθώς ο ίδιος σημειώνει: «αυτή την επιλογή, με το βαθύ κίνητρο της πολυπόθητης ελευθερίας, σκοπεύω να τη στηρίξω με την ίδια συνέπεια που στήριξα τις επιλογές μου έως τώρα και για την οποία με εκδικούνται. Βαθιά μου επιθυμία, είναι η απεργία πείνας αυτή, να γίνει ένα ακόμη έναυσμα για την αναζωπύρωση του συνολικού αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο και τα κράτη. […] Δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»
Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον αγωνιστών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει κάθε έκφραση των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, από τις δεκάδες εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την συνολική κατασταλτική επιχείρηση για την αλλοίωση και αποστέρηση της αγωνιστικής τους φυσιογνωμίας, την επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου και την προσπάθεια οριστικής του κατάργησης με την επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μέχρι τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον απεργών και το χτύπημα πλήθους κινητοποιήσεων που θεσμικά νομιμοποιήθηκαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων. Όλες οι μεθοδεύσεις και επιθέσεις εναντίον των αγωνιστών/στριών, του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη για την απελευθέρωσή του. Να ορθώσουμε οδοφράγματα κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή, να υπερασπιστούμε τους πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές απέναντι στις κρατικό-δικαστικές μεθοδεύσεις.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Λαμία: Συγκέντρωση τη μέρα του συμβουλίου: Δευτέρα 25/7, 11.00, Εφετείο Λαμίας
Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Για τις 25/7 ορίστηκε το συμβούλιο των εφετών που θα αποφασίσει για την αποφυλάκιση ή για την επ’ αόριστον κράτηση του πολιτικού κρατούμενου και απεργού πείνας από 23,5, Γ.Μιχαηλίδη.Η αργοπορία του δικαστικού μηχανισμού να συνεδριάσει και να αποφασίσει μας δείχνουν ολοφάνερα τις προσπάθειες εξώθησης του Γ.Μ στα σωματικά και ψυχολογικά του όρια, ακόμα και της εξόντωσης του από τις ίδιες τις δικαστικές αρχές και από τους πολιτικούς τους προισταμένους, αφού την ημέρα του συμβουλίου, ο σύντροφος θα διανύει την 64η ημέρα απεργίας πείνας.
Καλούμε σε συγκέντρωση, την ημέρα του συμβουλίου, στο Εφετείο Λαμίας, στις 11:00.
ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ Ο ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ, ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΑΠΟ 23/5/2022
Σε μια περίοδο παγκόσμιας όξυνσης των γεωπολιτικών ανταγωνισμών και πολεμικής προετοιμασίας, τα κράτη εξοπλίζονται, αφενός, για την υπεράσπιση των ιμπεριαλιστικών τους συμφερόντων και αφετέρου, την καταστολή του ”εσωτερικού εχθρού” που δεν είναι άλλος από τους καταπιεσμένους που αντιστέκονται. Έτσι και εντός του ελληνικού κράτους, στο μέτωπο της ποινικής καταστολής, οι ποινικοί κώδικες αυστηροποιούνται ενώ το καθεστώς εξαίρεσης για ποινικούς και πολιτικούς κρατούμενους συνεχίζεται, βαθάινει και οξύνεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η περίπτωση του αναρχικού απεργού πείνας Γ. Μιχαηλίδη από 23/5, ο οποίος και νοσηλεύεται στο Γενικο Νοσοκομείο Λαμίας εδώ και εβδομάδες φρουρούμενος. Τον Φεβρουάριου του 2013, τέσσερα παραμορφωμένα από το ξύλο πρόσωπα ληστών, των αναρχικών Ρωμανού, Μιχαηλίδη, Μπουρζούκου και Πολίτη προβάλλονται ως τρομοκρατία και εμπέδωση της μπατσικής βαρβαρότητας στα δελτία των ειδήσεων προκαλώντας αντιδράσεις, ενώ συνολικά καταδικάζονται μαζί με τους προαναφερόμενους, δύο ακόμη σύντροφοι Χαρίσης και Ντάλιος, για την διπλή ληστεία στην αγροτική τράπεζα και το υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στο Βελβεντό Κοζάνης. Οι σύντροφοι ουδέποτε απέκρυψαν την αναρχική πολιτική τους ταυτότητα, κάτι το οποίο και προκάλεσε την εκδικητικότητα των δικαστικών μηχανισμών, όπως πάντα γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν κάποιος δηλώνει πολιτικά πολέμιος του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού και εξουσαστικού συστήματος. Την ίδια στιγμή που δεκάδες αναρχικοί κρατούμενοι και έγκλειστοι ένοπλοι αντάρτες, για ποικίλλες περιπτώσεις και χωρίς να θεωρούνται επίσημα «πολιτικοί» κρατούμενοι, λαμβάνουν εξοντωτικές ποινές με όλη την δυνατή αυστηρότητα των δικαστικών μηχανισμών, πολιτικοί και επιχειρηματίες μπλεγμένοι σε γνωστά σκάνδαλα, φασίστες μαχαιροβγάλτες, βιαστές σαν τον Λιγνάδη και τον Φιλιππίδη, ο δολοφόνος του Ζάκ, Χορταριάς και μπάτσοι δολοφόνοι σαν τον Κορκονέα, αποφυλακίζονται πριν την ώρα τους.
Ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης από τις 29/12/2021, μετά από 8.5 χρόνια κράτησης, πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες τις ποινές του. Παρόλα αυτά η δικαστική μαφία μετά από δύο παράτυπες απορριπτικές αποφάσεις, τον Φεβρουάριο και τον Μάιο, παρατείνουν την φυλάκιση του συντρόφου επ’αόριστον, χωρίς κανένα σαφή χρονικό ορίζοντα αποφυλάκισης. Ο σύντροφος, με τελευταίο όπλο του το ίδιο του το σώμα, ξεκινάει απεργία πείνας στις 23/5 διεκδικώντας την ελευθερία του, αρνούμενος το καθεστώς εξαίρεσης, δηλαδή να δεχτεί την επ’αόριστον ομηρία που του επιβάλλεται. Δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά που οι κρατούμενοι, έχοντας συμπληρώσει την ποινή που τους έχει επιβληθεί και έχοντας υπογράψει την υπό όρους απόλυση τους, «ξεχνιούνται» στις φυλακές για μήνες ή και για χρόνια, περιμένοντας την θετική απόφαση κάποιου συμβουλίου αναστολών. Στις 25/07 στο Εφετείο Λαμίας έχει οριστεί το συμβούλιο που θα εξετάσει την περίπτωση αποφυλάκισης του συντρόφου, ο οποίος θα διανύει την 64η ημέρα απεργίας πείνας.
Φανερά καταβεβλημένος, έχοντας χάσει ήδη ένα σημαντικό μέρος του σωματικού του βάρους, με σοβαρό κίνδυνο μόνιμων σωματικών βλαβών από την ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών λειτουργιών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μόνιμες αναπηρίες στην καλύτερη των περιπτώσεων ή και την ενδεχόμενη δολοφονία του από το κράτος. Να τελειώνουμε με τα μισόλογα, ο σύντροφος Γιάννης θεωρείται «επικίνδυνος» και δεν αποφυλακίζεται γιατί ως αναρχικός κρατούμενος επέλεξε να έχει μια αγωνιστική και μαχητική στάση στο αστυνομικό-δικαστικό σύστημα, γιατί δεν μετανόησε και ούτε έκανε πίσω στα πολιτικά του πιστεύω, γιατί , τέλος, δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο της ρουφιανιάς και της αναξιοπρέπειας. Η απεργία πείνας πρέπει να νικήσει και ο οποιοσδήποτε κίνδυνος για την υγεία και τη ζωή του συντρόφου μας βαραίνει τους εμπλεκόμενους δικαστές και κυβερνητικούς πολιτικούς που εμπλέκονται με την υπόθεση, αφού είναι αυτοί που ωθούν τον Γιάννη Μιχαηλίδη να δώσει αυτή την μάχη, όχι για να χάσει, αλλά για να κερδίσει την ζωή του πίσω με το μόνο μέσο που του απέμεινε. Και δεν είναι μόνος του, ούτε και πρέπει να μείνει, γιατί ο Γιάννης παλεύει ενάντια στο ίδιο δικαστικό σύστημα, την ίδια εξουσία και τους μηχανισμούς της, που εξαθλιώνει τις ζωές όλων μας στο σημέρα και στο τώρα.
ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ – ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ Η ΕΠ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΑΜΕΣΑ
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ Δ.ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ,Β.ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ, Ν.ΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Χ. ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΔΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ, ΔΕΥΤΕΡΑ 25/07 στις 11:00
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΛΑΜΙΑΣ
Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη
Ο αναρχικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης, αντιμέτωπος με κάθε είδους κατασταλτική μεθόδευση τόσο απέναντι στον ίδιο όσο και απέναντι στο κίνημα αλληλεγγύης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23 Μαΐου. Ο σύντροφος βρίσκεται απομονωμένος σε δωμάτιο του νοσοκομείου της Λαμίας χωρίς τηλεόραση, με τη χυδαία δικαιολογία ότι μπορεί να αυτοκτονήσει με τα καλώδια. Ο διευθυντής του ΓΝ Λαμίας, Ανδρέας Κολοκυθάς, καθώς και ο διοικητής εξωτερικής φρουράς των δεσμοφυλάκων του Δομοκού, Θανάσης Κόκοτας είναι συνυπεύθυνοι για την απομόνωση του συντρόφου, σε σημείο που του αρνούνται να έρχεται σε επαφή με οικεία του πρόσωπα.
Την ίδια ώρα, το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας εξέδωσε την αρνητική απόφαση ένα μήνα μετά το συμβούλιο και ενώ ο Γιάννης ήταν ήδη στο νοσοκομείο, ενώ στην έφεση που άσκησε ο δικηγόρος του, ο εισαγγελέας πρότεινε την απόρριψη της την Τετάρτη 6/7. Το μόνο που μένει πλέον στο δικαστικό σκέλος της υπόθεσης είναι η συνεδρίαση του συμβουλίου, η οποία και θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 25 Ιουλίου στο εφετείο της Λαμίας.
Όσον αφορά τον ίδιο το σύντροφο, η κατάσταση της υγείας του είναι πολύ επιβαρυμένη. Σύμφωνα με τη γιατρό που τον παρακολουθεί και έχοντας χάσει πάνω από το 21% του αρχικού σωματικού του βάρους κινδυνεύει από σοβαρή ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών λειτουργιών, καθώς και από σοβαρή μη αναστρέψιμη ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων, που μπορεί να οδηγήσουν τον οργανισμό του σε «πολυοργανική ανεπάρκεια» κατάσταση απειλητική για τη ζωή του.
Το συμβούλιο εφετών Λαμίας, σε αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους και καθοδηγούμενο από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, επιχειρεί τόσο την ηθική, όσο και τη σωματική εξόντωση του Γιάννη, ενώ ταυτόχρονα αποφυλακίζει τον Κορκονέα, δολοφόνο του 15χρονου αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Καθίσταται σαφές, για ακόμη μια φορά το καθεστώς εξαίρεσης που στήνεται γύρω από τους αγωνιστές και όσους/ες δεν σκύβουν το κεφάλι μπροστά στην εξουσία.
Ο αμετανόητος δολοφόνος Κορκονέας που «δεν χρωστάει καμία συγνώμη σε κανένα 15χρονο», δεν θεωρείται επικίνδυνος για την κοινωνία, σε αντίθεση με τον Γιάννη που κρίνεται «μη επαρκώς σωφρονισμένος» και «ύποπτος για την τέλεση νέων αδικημάτων», παρά την αποφυλάκιση που δικαιούται ήδη από τον Δεκέμβριο του 2021, μετά από 8,5 χρόνια αιχμαλωσίας.
Η επίθεση που ξεδιπλώνεται απ’ την πλευρά του κράτους στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες και στα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με το αίμα των φυλακισμένων ανά τα χρόνια δεν είναι μία κίνηση σε κενό χρόνο. Έρχεται σε μία περίοδο που εν μέσω πολέμων, ανατιμήσεων, φτώχειας και κοινωνικής εξαθλίωσης επιχειρείται απ’ την πλευρά της κυριαρχίας να σταλθεί ένα μήνυμα προς όσες/όσους επιλέξουν να αντισταθούν στη λεηλασία των ζωών τους. Και το μήνυμα είναι σαφές: Η κοινωνική “ειρήνη” θα διατηρηθεί με κάθε κόστος και με κάθε μέσο. Έτσι, το κράτος εν μέσω των αλλεπάλληλων και αλληλοτροφοδοτούμενων κρίσεων των δύο τελευταίων δεκαετιών και εν όψει μιας πιθανής κοινωνικής αναταραχής που διαφαίνεται πως θα ξεδιπλωθεί στο εγγύς μέλλον θωρακίζεται, αναβαθμίζοντας τα θεσμικά του όπλα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του.
Το συμβούλιο εφετών της Λαμίας θα μας βρει απέναντι του. Ο Γιάννης δε θα λυγίσει και το κίνημα δε θα φοβηθεί. Ο αγώνας για την αποφυλάκιση του Γιάννη είναι αγώνας όλων μας. Η ζωή θα νικήσει!
Ως “Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές” καλούμε σε συγκέντρωση στο εφετείο της Λαμίας, τη Δευτέρα 25/7 στις 11:00.
Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τις/ους πολιτικές/ους κρατούμενες/ους
Δύναμη & λευτεριά στον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη
Αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο
Μέχρι το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Παρέμβαση για τον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τετάρτης 20/4 στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Την ώρα εκείνη, στον χώρο πραγματοποιούνταν προγραμματισμένη συνάντηση του Θάνου Τζημερου και του Κωνσταντίνου Μπογδάνου (του προέδρου και αντιπροέδρου του ακροδεξιού κόμματος «Εθνική Δημιουργία») με τον Μητροπολίτη Άνθιμο, εντός της Μητρόπολης.
Σήμερα, ο σύντροφος μας, Γιάννης Μιχαηλίδης διανύει την 59η ημέρα απεργίας πείνας, περιμένοντας για την εκδίκαση του αιτήματος αποφυλάκισης του τη Δευτέρα 25/7 στο Εφετείο Λαμίας.
Κανένας μόνος του στα χέρια του κράτους.
ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΛΑΜΙΑ
11:00 ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ – ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5
ΑΝ.ΟΜΑ (ΑΝτιφασιστική ΟΜΑδα) Θεσσαλονίκης
Η άμεση καταστροφή του αξιακού και θεσμικού συστήματος του κράτους είναι η μόνη λύση
Τη στιγμή που οι κρατικοί δήμιοι δικαστές αφήνουν ελεύθερους να κυκλοφορούν ανάμεσά μας τον παιδοβιαστή Λιγνάδη, τον βιαστή Φιλιππίδη, τον δολοφόνο του Γρηγορόπουλου, Κορκονέα, τους δολοφόνους του Ζακ, Χορταριά και Δημόπουλο, ο Γιάννης Μιχαηλίδης παραμένει φυλακισμένος, ενώ έχει εκτίσει τα 3/5 της βασικής ποινής του και τα 2/5 της ποινής της απόδρασης. Με βάση τους δικούς τους νόμους, ο σύντροφος Γιάννης θα έπρεπε ήδη να έχει αποφυλακιστεί. Το κράτος τον υποβάλλει σε προληπτικό εγκλεισμό επειδή φοβάται τον λόγο του και τις αξίες του.
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης προτάσσει το σώμα του για να υπερασπιστεί τις αξίες του λόγου του και προβαίνει σε απεργία πείνας από τις 23/5. Πλέον, η κατάσταση της υγείας του κρίνεται οριακή και επιδεινώνεται συνεχώς λόγω και των συνθηκών κράτησης του που στην ουσία αποτελούν βασανισμό.
Το κράτος φοβάται αυτό που δεν καταφέρνει να φιμώσει, το νήμα για να υφανθούν νέοι δεσμοί επαναστατικής αλληλεγγύης, αυτοί που θα οδηγήσουν στην κοινωνική απελευθέρωση.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 11:00
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ 6η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΠΕΜΠΤΗ 21/7 στις 19:00, ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ, ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Αυτοοργανωμένη Δομή Υγείας Εξαρχείων
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται από το 2013 στις ελληνικές φυλακές, ενώ είχε συλληφθεί και στο παρελθόν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων σε αντιπολεμικές και αντικρατικές/ αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις. Από την συμμετοχή σε αναρχικές μαθητικές ομάδες στα εφηβικά του χρόνια μέχρι τους φοιτητικούς αγώνες του 2006- 2007 και τον Δεκέμβρη κι από τις μάχες ενάντια στα μνημόνια μέχρι μία σειρά αγώνων των φυλακισμένων ο σύντροφος αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική δυστοπία χωρίς να απαρνηθεί τις ιδέες του, χωρίς να μετανοήσει για τις επιλογές του.
Ο Γιάννης συνεχίζει να βρίσκεται φυλακισμένος παρόλο που έχει εκτίσει την απαιτούμενη ποινή για την υφ’ όρον αποφυλάκιση αλλά και την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης (που δεν συγχωνεύεται) για το πειθαρχικό παράπτωμα της απόδρασης, ενώ από τη Δευτέρα 23 Μαΐου βρίσκεται σε απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική μεταχείρισή του, διεκδικώντας την ελευθερία του, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του.
Πιο συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2021 έπειτα από 8,5 περίπου χρόνια φυλακής, ο Γιάννης συμπλήρωσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υφ’ όρον αποφυλάκιση του. Στις 22/02/22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας όμως, ως άλλη αστυνομία σκέψης, αποφάσισε πως ο σύντροφος “δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”, παρατείνοντας έτσι την αιχμαλωσία του. Απόφαση που βασίζεται στο ότι ο σύντροφος ύστερα από τη στέρηση των εκπαιδευτικών και τακτικών αδειών του και μπροστά στον κίνδυνο να μεταχθεί σε κλειστή φυλακή, απέδρασε τον Ιούνιο του 2019 από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας, στο ότι έχει καταδικαστεί για ληστεία τράπεζας αλλά και στο ότι δεν προέβη σε δήλωση μετάνοιας, αντιθέτως υπερασπίστηκε ηθικά και πολιτικά την επιλογή της στοχευμένης ληστείας σε ένα μηχανισμό του πλούτου έναντι μιας κοινής ληστείας όπως αυτής περαστικών ανθρώπων. Μάλιστα στην ανέλπιστη προσπάθεια τους να στηρίξουν τη απόφαση αυτή, πέφτουν σε κατάφωρη αντίφαση. Παρόλο που αναγνωρίζουν ότι ο σύντροφος δεν αποποιήθηκε της ταυτότητας του αναρχικού και των επιλογών του, αποδεικνύοντας τη συνέπεια και την αμετανόητη στάση του παρουσιάζουν την επιδείχθεισα καλή διαγωγή του στη φυλακή προσχηματική και κατ’επίφαση καλή.
Γνωρίζουμε κι εμείς μαζί του πως δεν τον λένε δολοφόνο Κορκονέα, δεν είναι κομμάτι του σάπιου συστήματος, δεν είναι φασίστας, δεν είναι βιαστής ούτε γυναικοκτόνος και για αυτό δεν πρόκειται να έχει καμία επιεική μεταχείριση. Αντίθετα είναι όμηρος της δικαστικής μαφίας, μέχρι να κρίνει κάποιος δικαστής ότι πληροί τις αόριστες “ουσιαστικές προϋποθέσεις” για να αποφυλακιστεί.
Στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα μέσα σε έναν νέο ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης το εξουσιαστικό σύμπλεγμα εμπλουτίζει το οπλοστάσιο του, και η καταστολή αναβαθμίζεται διαρκώς μπροστά στους “σεισμούς που μέλλονται να ‘ρθουν” (πανεπιστημιακή αστυνομία και τουρνικέ στα πανεπιστήμια, συνεχείς αναβαθμίσεις του τρομονόμου και του ποινικού κώδικα, περιστολή του δικαιώματος στη διαδήλωση και στην απεργία, ιδιώνυμο για συγκρούσεις σε πορείες, φίμωση των ελάχιστων αντιφρονούντων δημοσιογράφων, εκδικητική μεταχείριση στους πολιτικούς κρατουμένους). Με πολυποίκιλα μέσα συνεχίζεται η επίθεση σε κάθε εργαζόμενη/ο, μετανάστη/τρια, καταπιεσμένο/η, σε όσα περισσέυουν, κάθε αγωνιζόμεο κομμάτι, καθένα που εξεγείρεται. Η αλληλεγγύη αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της επιβίωσης μας και μονόδρομο για όσους και όσες αρνούνται να υποταχθούν στην εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου.
Η ομηρία του Γιάννη και η άρνηση της αποφυλάκισης που δικαιούται από τον περασμένο Δεκέμβρη, αφορά πολλούς περισσότερους από τον ίδιο, αποτελεί ένα σημείο συμπύκνωσης της ταξικής και κατασταλτικής βίας που δεχόμαστε. Έτσι και η υπόθεση της απελευθέρωσής του, πρέπει να γίνει σημείο συσπείρωσης και πάλης όλου του κινήματος που οφείλει να στηρίζει, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, τους πολιτικούς κρατουμένους απέναντι στο ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που τους έχει επιβληθεί. Γιατί είναι μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, από τις μάχες χαρακωμάτων που κράτησαν ζωντανή την ύπαρξή μας στο δρόμο τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι το φοιτητικό κίνημα πέρσι στη Θεσσαλονίκη, κι από την απεργία πείνας του κομμουνιστή Δ. Κουφοντίνα, μέχρι τους υποδειγματικούς και επίμονους εργατικούς αγώνες στον Πειραιά, στην Καβάλα, στην E- food και στη Λάρκο όπου μία γενιά αγωνιστών και αγωνιστριών ατσαλώνεται και μαθαίνει εκ νέου, κόντρα στην ηττοπάθεια που κυριαρχεί, τον τρόπο να αλλάζει τους συσχετισμούς δύναμης.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη (Θεσσαλονίκη)
Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη, απεργού πείνας από 23/05/2022
Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές και ήδη από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ’ όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας, απέρριψαν την αίτησή του. Πιο συγκεκριμένα, στις 17/02/2022 εξέδωσαν την απόφασή τους, σύμφωνα με την οποία ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Πρόκειται, φυσικά, για ένα χοντροκομμένο κι αυθαίρετο πρόσχημα το οποίο χρησιμοποιείται προκειμένου να καλυφθεί η ωμή κρατική-δικαστική μεθόδευση που συντελείται εις βάρος του. Μία μεθόδευση που έχει ως συνέπεια την προληπτική και επ’ αόριστον παράταση της κράτησής του. Στην πραγματικότητα, το κράτος κι η αστική δικαιοσύνη αξιώνουν εν προκειμένω ν’ αποφασίζουν κατά το δοκούν ποιος κρατούμενος θα αποφυλακιστεί και ποιος όχι, ακόμα και αν έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο φυλάκισής του, με βάση οχι κάποια νομικά κριτήρια αλλά με κριτήρια πολιτικών φρονημάτων. Ασφαλώς,
στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας πολιτικός κρατούμενος, κι όχι κάποιος μπάτσος, όχι κάποιος βιαστής ή φασίστας, ούτε κάποιος εκπρόσωπος της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Έτσι, χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους νομικά παραθυράκια, η δικαστική μαφία καταφέρνει να παρατείνει την κράτηση ενός πολιτικού κρατουμένου για αόριστο χρονικό διάστημα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κάτι πρωτόγνωρο ούτε εκπλήσσουν τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Κι αυτό, ακριβώς διότι καταδεικνύουν για ακόμη μία φορά το φαύλο και εκδικητικό πρόσωπο του δικαστικού συστήματος, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και το κεφάλαιο επιχειρεί να καταστείλει και να εξουδετερώσει τους καταπιεσμένους και εξεγερμένους αυτού του κόσμου.
Ο Γ. Μιχαηλίδης στις 23/05/2022 αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Αποφάσισε λοιπόν να καταφύγει στο έσχατο μέσο διεκδίκησης που απομένει σε έναν έγκλειστο αγωνιστή απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Καθώς ο ίδιος σημειώνει: «αυτή την επιλογή, με το βαθύ κίνητρο της πολυπόθητης ελευθερίας, σκοπεύω να τη στηρίξω με την ίδια συνέπεια που στήριξα τις επιλογές μου έως τώρα και για την οποία με εκδικούνται. Βαθιά μου επιθυμία, είναι η απεργία πείνας αυτή, να γίνει ένα ακόμη έναυσμα για την αναζωπύρωση του συνολικού αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο και τα κράτη. […] Δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»
Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον αγωνιστών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει κάθε έκφραση των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, από τις δεκάδες εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την συνολική κατασταλτική επιχείρηση για την αλλοίωση και αποστέρηση της αγωνιστικής τους φυσιογνωμίας, την επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου και την προσπάθεια οριστικής του κατάργησης με την επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μέχρι τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον απεργών και το χτύπημα πλήθους κινητοποιήσεων που θεσμικά νομιμοποιήθηκαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων. Όλες οι μεθοδεύσεις και επιθέσεις εναντίον των αγωνιστών/στριών, του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη για την απελευθέρωσή του. Να ορθώσουμε οδοφράγματα κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή, να υπερασπιστούμε τους πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές απέναντι στις κρατικό-δικαστικές μεθοδεύσεις.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Λαμία: Συγκέντρωση τη μέρα του συμβουλίου | Δευτέρα 25/7 | 11.00 | Εφετείο Λαμίας
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού απεργού πείνας Γ. Μιχαηλίδη
Καλέσματα αλληλεγγύης:
Δευτέρα 25/7, στηρίζουμε το πανελλαδικό κάλεσμα καλώνταε σε συγκέντρωση-πορεία στην Λαμία, στις 11 πμ., στην κεντρική πλατεία της πόλης.
Ακολουθει το κείμενο της συνέλευσης της:
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 23/5
Για πάνω από μία δεκαετία ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται είτε κυνηγημένος από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, είτε φυλακισμένος στα κελιά της δημοκρατίας. Όλα αυτά τα χρόνια με βαθιά θέληση, ακολουθώντας τις αξίες του, προσπάθησε να ζήσει την αναρχία σε κάθε πτυχή της ζωής του. Γνωρίζοντας τις συνέπειες των επιλογών του, στάθηκε με αξιοπρέπεια και μαχητικότητα απέναντι στους διώκτες του, συνέχισε και συνεχίζει να αγωνίζεται μέσα και έξω από τη φυλακή, παρά τα τόσα χρόνια παρανομίας και εγκλεισμού. Τη στάση αυτή θέλουν να εκδικηθούν ακόμα μια φορά οι δικαστικοί μηχανισμοί, όπως συνηθίζουν να κάνουν άλλωστε για όσους και όσες δεν έκαναν πίσω και δεν αποποιήθηκαν τις ευθύνες των πράξεων τους.
Το Δεκέμβριο του 2021 έπειτα από 8,5 περίπου χρόνια φυλακής, ο Γιάννης συμπλήρωσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υφ’ όρον αποφυλάκιση του. Στις 22/02/22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας όμως, ως άλλη αστυνομία σκέψης, αποφάσισε πως ο σύντροφος “δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”, παρατείνοντας έτσι την αιχμαλωσία του. Απόφαση που βασίζεται στο ότι ο σύντροφος ύστερα από τη στέρηση των εκπαιδευτικών και τακτικών αδειών του και μπροστά στον κίνδυνο να μεταχθεί σε κλειστή φυλακή, απέδρασε τον Ιούνιο του 2019 από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας, στο ότι έχει καταδικαστεί για ληστεία τράπεζας αλλά και στο ότι δεν προέβη σε δήλωση μετάνοιας, αντιθέτως υπερασίστηκε ηθικά και πολιτικά την επιλογή της στοχευμένης ληστείας σε ένα μηχανισμό του πλούτου έναντι μιας κοινής ληστείας όπως αυτής περαστικών ανθρώπων.
Ο σύντροφος μας συνεχίζει να βρίσκεται φυλακισμένος παρόλο που έχει εκτίσει την απαιτούμενη ποινή για την υφ’ όρον αποφυλάκιση αλλά και την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης (που δεν συγχωνεύεται) για το πειθαρχικό παράπτωμα της απόδρασης. Γνωρίζουμε κι εμείς μαζί του πως δεν τον λένε δολοφόνο Κορκονέα, δεν είναι κομμάτι του σάπιου συστήματος, δεν είναι φασίστας, δεν είναι βιαστής ούτε γυναικοκτόνος και για αυτό δεν πρόκειται να έχει καμία επιεική μεταχείριση. Αντίθετα είναι όμηρος της δικαστικής μαφίας, μέχρι να κρίνει κάποιος δικαστής ότι πληροί τις αόριστες “ουσιαστικές προϋποθέσεις” για να αποφυλακιστεί.
Για την εκδικητική αυτή μεταχείριση από το κράτος και τους δικαστικούς μηχανισμούς ο σύντροφος ξεκίνησε απεργία πείνας από τις 23/5, ένα πολιτικό εργαλείο αγώνα που διαχρονικά οι φυλακισμένοι/ες αγωνιστές/στριες αλλά και ευρύτερα οι κρατούμενοι καταφεύγουν βάζοντας μπροστά το ίδιο τους το σώμα ως αντίσταση στον κρατικό ρεβανσισμό.
Με όλη μας τη δύναμη, με θέληση να διεκδικήσουμε την απελευθέρωση του από τα κάτεργα της αστικής δικαιοσύνης, στεκόμαστε δίπλα στο σύντροφο μας, υπενθυμίζοντας ότι δεν είναι μόνος απέναντι στους εχθρούς της ελευθερίας. Η εκδικητική μεταχείριση του αναρχικού αγωνιστή Γ. Μιχαηλίδη εντάσσεται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο περεταίρω αυταρχικοποίησης κάθε πυλώνα του κρατικού – καπιταλιστικού συστήματος και επιτακτικής εφαρμογής του δόγματος «Νόμος και Τάξη», σε κάθε πτυχή της παραγωγικής διαδικασίας και της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων. Πρόκειται για μια διαδικασία που αποκρυσταλλώνεται σε όξυνση της κρατικής καταστολής για όσους αγωνίζονται, σε δικονομικές μεθοδεύσεις για υποθέσεις αγωνιστών και σε νομοσχέδια που ποινικοποιούν διάφορες μορφές διεκδίκησης και αγώνα.
Η εγκληματική και κατασταλτική διαχείριση της πανδημίας από κράτος και κεφάλαιο, αποτέλεσαν εκείνη την χαρακτηριστική τομή για να μπουν στο στόχαστρο δικαιώματα και ελευθερίες που κατακτήθηκαν με αγώνα. Από τους αντεργατικούς νόμους που θέτουν προς ολοκλήρωση τις συνθήκες σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, τα αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια που γιγαντώνουν τους ταξικούς φραγμούς σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, την διάλυση του συστήματος υγείας και την ανυπαρξία στοιχειωδών μέτρων προστασίας για τις ζωές των ανθρώπων, το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο που ανοίγει απροκάλυπτα όλες τις διόδους σε μεγαλοεπενδυτές και μονοπωλιακούς ομίλους για τη λεηλασία του φυσικού κόσμου, μέχρι τις υπέρογκες δαπάνες σε εξοπλιστικά προγράμματα για την στρατιωτική θωράκιση του ελληνικού κράτους, με τις πιθανότητες ενός γενικευμένου πολέμου -μετά την Ουκρανορωσική σύρραξη- να είναι όλο και μεγαλύτερες.
Ο σύντροφος Γ. Μιχαηλίδης διατηρώντας μια ακλόνητη και αδιάλλακτη αγωνιστική στάση σε όλη την πολιτική του διαδρομή, στο στίβο των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, τόσο κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του, στα σωφρονιστικά κολαστήρια του ελληνικού κράτους, όσο και εκτός αυτών, βρίσκεται αντιμέτωπος με το μπλοκ της δικαστικής μαφίας. Μια κάστας τσαρλατάνων που δε λένε να ξεχάσουν ατιμωρητί, εκείνους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος, σε ένα κύκλο αγώνων τις προηγούμενες δεκαετίες. Οι εκδικητικές μεθοδεύσεις στο πρόσωπο του, αποτελούν και πράξεις παραδειγματικού εκφοβισμού προς τα κομμάτια της κοινωνικής βάσης που θα τολμήσουν στο άμεσο μέλλον να αντισταθούν απέναντι στην εκμεταλλευτική συνθήκη που βιώνουν.
Η έννοια και ο θεσμός της Αστικής Δικαιοσύνης ιστορικά και πολιτικά-κοινωνικά απαρτίζουν έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο στο σύμπλεγμα της εξουσίας. Τόσο στο επίπεδο του κυρίαρχου λόγου, όσο και στη καθημερινή κοινωνική ζωή η αστική δικαιοσύνη οφείλει να αναπαράγει την καπιταλιστική πραγματικότητα και αξίες. Ο φόβος για τυχόν παραβιάσεις του νομικού πλαισίου που διαμορφώνουν τα κράτη και ως εκ τούτου η απονομή δικαιοσύνης, πρέπει να φαίνονται διαρκώς σε όλα τα σημεία της κοινωνικής ζωής καθώς με αυτόν τον τρόπο ενσταλάσσεται η πειθαρχία, η διαμόρφωση των κοινωνικών συνειδήσεων όπως το κράτος και το κεφάλαιο τις επιθυμούν και η απονεύρωση-αναδίπλωση των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων και αγώνων.Έτσι, η ταξικότητα της δικαιοσύνης δεν είναι απλώς ένα αόριστο θεωρητικό σχήμα που αφορά ορισμένους/ες αναρχικούς/ες ή γενικότερα κοινωνικές ομάδες που το κράτος “βαφτίζει” ως εγκληματίες, αλλά ολόκληρο το κοινωνικό σώμα. Εν ολίγοις η Δικαιοσύνη με τη θεσμική και ιδεολογική της μορφή είναι φτιαγμένη για να εξυπηρετεί και να αναπαράγει τα συμφέροντα της εξουσίας και να τιμωρεί-πειθαρχεί τους “από κάτω” της ταξικής πυραμίδας. Είναι αναρίθμητες εξ’ άλλου οι φορές που σε δίκες παρωδία γόνοι των αφεντικών, βιαστές, φασίστες και μπάτσοι έχουν πέσει στα “μαλακά”(σκάνδαλα Novartis, οι αποφυλακίσεις του Λιγνάδη και του Φιλιππίδη, οι αθωώσεις των μπάτσων και η αποφυλάκιση του Χορταρία στη δίκη του Ζακ και οι αθωώσεις των μπάτσων στη κρατική δολοφονία του Ν.Σαμπάνη) ενώ αγωνιστές/στριες, φτωχοδιάβολοι που έκλεψαν για να επιβιώσουν, μετανάστες/στριες και συνολικότερα οι άνθρωποι που βιώνουν τη καθημερινή βαναυσότητα του καπιταλισμού μέσω της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης πέρασαν και περνούν πολλά χρόνια στη φυλακή.
Απέναντι στις δικονομικές μεθοδεύσεις της αστικής δικαιοσύνης, για το αίτημα αποφυλάκισης του αγωνιστή Γ. Μιχαηλίδη, οι οποίες προσπαθούν να παρατείνουν την σωφρονιστική του ομηρία, το ανταγωνιστικό κίνημα εκτός των τειχών, θα πρέπει να σταθεί στο πλευρό του και να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη του, για να μπει ένα τέλος στην αυθαιρεσία και την εκδικητικότητα που εξαπολύεται πάνω του. Για να μπει ένα φρένο στην περεταίρω αορατοποίηση των κρατουμένων και στον ολοκληρωτικό μετασχηματισμό των φυλακών σε νεκροταφεία ζωντανών, όπου οι κρατούμενοι δεν θα έχουν δικαιώματα, ανάγκες και επιθυμίες, αλλά θα είναι έρμαια ανάλογα με τις ορέξεις και τους σκοπούς του αστικού μπλοκ κυριαρχίας. Η αγωνιστική ανάδειξη της υπόθεσης του συντρόφου και κάθε άλλης αυθαιρεσίας στη δημόσια κοινωνική σφαίρα και κόντρα στις στρεβλώσεις και την προπαγάνδα των επικοινωνιακών δορυφόρων της αστικής τάξης, είναι το πρώτο αποφασιστικό βήμα που οφείλει να κάνει ο κόσμος της αλληλεγγύης, απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ/ΕΣ ΠΟΥ ΥΨΩΝΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη – Πάτρα
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Η αστική «δημοκρατία» και η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» παραβαίνουν και πάλι τους ίδιους τους νόμους, στη βάση πολιτικών κριτηρίων. Όπως πάντα, η στόχευση διπλή: από την μία, η τρομοκράτηση όσων ακόμα επιμένουν να αντιστέκονται κόντρα στην καπιταλιστική και κρατική κυριαρχία, κόντρα στην εκμετάλλευση και στην καταπίεση. Από την άλλη, η «χαρά» που όπως φαίνεται παίρνουν κάποια βάρβαρα ανθρωπάκια, από την ωμά εκδικητική βία που ασκούν από θέση (θεσμικής) ισχύος, προς όσες και όσους αμφισβήτησαν και αμφισβητούν την εξουσία τους.
Αυτή τη φορά, είναι η σειρά του έγκλειστου συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη να μπει στο στόχαστρο της «δημοκρατίας» και της «δικαιοσύνης».
Όπως αναφέρει ο σύντροφος στην ανακοίνωση του στις 23/5/2022: “Στις 29 Δεκεμβρίου 2021, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της 20ετούς ποινής μου και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση, σύνολο 8 χρόνια και 3 μήνες πραγματικός χρόνος έκτισης ποινής, η γραμματεία της φυλακής με καλεί να υπογράψω την αίτηση για υφ’ όρον απόλυση όπως προβλέπεται. Φτάνοντας στο τελευταίο επεισόδιο, αντιμετώπισα κι εγώ με τη σειρά μου την πάγια τακτική του σωφρονιστικού μηχανισμού να εκδικείται τους απείθαρχους κρατούμενους με άρνηση χορήγησης αναστολών, παρά την ουσιαστική προϋπόθεση της επιτυχούς παρακολούθησης των μαθημάτων της σχολής μου (εμποδίζοντας με από την ολοκλήρωση της) και του ότι έχω ήδη βρει εργασία. Και πάλι με νομικό παραθυράκι… Αυτή τη φορά με το επιχείρημα της δυνάμει επικινδυνότητας… προληπτικά δηλαδή”. Σε παλιότερη ανακοίνωση του τονίζει: “συμπλήρωσα τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες μου τις ποινές. Σήμερα 22/2/2022, ενημερώθηκα για την απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας σχετικά με την αίτηση αποφυλάκισης μου. Οι δικαστές Σμαράγδα Μωραΐτη (Πρόεδρος), Ιωάννης Γκάτζιας (Πλημμελειοδίκης – Εισηγητής) και Κωσταντίνος Μαντζαβίνος (Δικαστικός Πάρεδρος) έκριναν ότι δεν πληρώ τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Η αλήθεια είναι ότι ανέμενα αυτή την επιπλέον αδικαιολόγητη κράτηση που χρησιμοποιείται άτυπα από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσουν επιλογές που κατά τη γνώμη κάποιων δικαστών δεν τιμωρούνται επαρκώς από το νόμο, όπως η επιλογή της απόδρασης (για την οποία βέβαια έχω εκτίσει την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης που δεν συγχωνεύεται). Για να δικαιολογηθεί αυτή η παρατυπία επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος “δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”. Πρόκειται φυσικά για οργουελικής σύλληψης δυστοπία, σύμφωνα με την οποία βρίσκομαι κρατούμενος όχι γιατί εκτίω ποινή για κάποια πράξη, αλλά προληπτικά, καθώς η αστυνομία σκέψης έκρινε ότι υπάρχει κίνδυνος νέων αδικημάτων, χωρίς τον χρονικό ορίζοντα κάποιου δικαστηρίου όπου θα κριθούν γεγονότα.”
Ο σύντροφος, προκειμένου να διεκδικήσει το αυτονόητο, να τηρηθεί δηλαδή ο νόμος και να αποφυλακιστεί, μετά από 5 επιπλέον μήνες προληπτικής κράτησης, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5/2022.
Φυσικά, για τον κόσμο του αγώνα, η παραβίαση του νομικού πλαισίου από τους ίδιους τους θεσμούς της «δικαιοσύνης» και η αυτό-αναίρεση της «δημοκρατίας», δεν προκαλούν έκπληξη. Είναι πλέον δεδομένο ότι όποιος αμφισβητεί έμπρακτα τον καπιταλισμό αλλά και το μονοπώλιο της κρατικής βίας καταδικάζεται και θα συνεχίσει να καταδικάζεται εσαεί με πολλαπλά μέσα: χαλκευμένα στοιχεία, test DNA μηδενικής αξιοπιστίας, μαρτυρίες μπάτσων και στελεχών της αντιτρομοκρατικής, ποινικοποίηση προσωπικών σχέσεων ώστε να καταφέρουν να βάλουν αγωνιστές στη φυλακή, καθεστώς απομόνωσης, στέρηση εκπαιδευτικών ή τακτικών αδειών, 18μηνες προφυλακίσεις χωρίς στοιχεία, άρνηση αποφυλάκισης για ιατρικούς λόγους, ακόμα και απόπειρα στέρηση των παιδιών των κρατουμένων αφού μπουν στη φυλακή, πολλαπλές νέες διώξεις με ανύπαρκτα κατηγορητήρια σε όσους καταφέρουν να αποδείξουν τη γελοιότητα των κατηγοριών της αντιτρομοκρατικής και (τελικά) αποφυλακίζονται. Η λίστα των συντρόφων/ισσων και συναγωνιστών/στριών που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη μανία του κράτους είναι μεγάλη: Κουφοντίνας, Ρούπα, Μαζιώτης, Τ. Θεοφίλου, Περικλής, Ηριάννα, Σεϊσίδης, Σειρηνίδης, Σακκάς, Ασπιώτης, Τσιρώνης, Ρωμανός, κάτοικοι Χαλκιδικής, Χριστοδούλου, Σωτηροπούλου, Τσάκαλου, Στατήρη, Μ. Θεοφίλου και πολλές και πολλοί ακόμα κλήθηκαν να «αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες».
Κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητες της. Κάθε διωκόμενος εκφράζει ένα ιδιαίτερο πολιτικό περιεχόμενο. Για τους καταπιεσμένους, ανεξάρτητα με ποια πολιτικά περιεχόμενα μπορεί να ταυτίζονται, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και όλες μαζί, καταδεικνύουν τον ουσιαστικό πολιτικό πυρήνα κάτω από την επιφάνεια «αμεροληψίας» που η αστική δικαιοσύνη αξιώνει για τον εαυτό της. Ο πολιτικός αυτός πυρήνας παράγει μία γκρίζα ζώνη αυτό-αναίρεσης του «κράτους δικαίου», η οποία ανάλογα με τη συγκυρία μπορεί να διογκωθεί αισθητά. Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής επίθεσης μέσα από την κινητοποίηση ενός ολόκληρου μηχανισμού: φωτογραφικοί νόμοι, «επανεξέταση» αποφάσεων δικαστηρίων απλά και μόνο για να στερηθούν οι κρατούμενοι τα εκ του νόμου δικαιώματα τους, καταδίκες χωρίς στοιχεία, κατασκευή «στοιχείων», αδιανόητα διογκωμένα κατηγορητήρια, αναιρέσεις αποφάσεων και «εφέσεις υπέρ του νόμου», διασπορά ψευδών ειδήσεων κ.λπ.
Η επίθεση κράτους και κεφαλαίου είναι συνολική, συνεχής και εντεινόμενη. Πλέον είναι εμφανής σε όλους και όλες. Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας με την πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική βάση, με μοναδική πυξίδα το κέρδος τους και την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, η κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με αγώνες, η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η αδιανόητη αύξηση του κόστους ζωής, η εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας με λίγα λόγια, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Αλλά ούτε και περιθώρια εφησυχασμού ή παραίτησης και ανακωχής από μεριάς μας. Γνωρίζοντας, βέβαια, ότι το κράτος και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί χτυπούν όλο και πιο σκληρά όσους και όσες τολμούν να αντιστέκονται.
Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες για τον ρόλο και την ταυτότητα της αστικής δικαιοσύνης και των μηχανισμών της. Η δικαιοσύνη στον καπιταλισμό υπάγεται στις επιταγές και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θωρακίζει θεσμικά το κυρίαρχο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης, νομιμοποιώντας και κανονικοποιώντας την ύπαρξή του στις συνειδήσεις των καταπιεσμένων, συμβάλλοντας έτσι στη διαιώνισή του. Όποιος νομίζει ότι οι δικαστικοί θεσμοί είναι αδέκαστοι και αμερόληπτοι μάλλον είναι αφελής στην καλύτερη περίπτωση. Η αστική δικαιοσύνη αποφασίζει με σαφή ταξικά κριτήρια. Ένας φτωχός, ένας προλετάριος, ένας περιθωριοποιημένος, ένας αγωνιστής δε θα τύχει, αναλογικά, ίσης αντιμετώπισης με ένα πλούσιο, έναν επιχειρηματία, έναν πολιτικό. Αυτό το επιβεβαιώνουν και οι πρόσφατες εξωφρενικές δικαστικές αποφάσεις με βάση τις οποίες απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες τους οι γόνοι εύπορων οικογενειών που ευθύνονται για τον βιασμό της Γεωργίας Μπίκα στη Θεσσαλονίκη, αποφυλακίστηκε με το ελαφρυντικό του «πρότερου σύννομου βίου» ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, ο αμετανόητος αστυνομικός που δολοφόνησε τον 15χρονο αναρχικό μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ο βιαστής Πέτρος Φιλιππίδης για «λόγους υγείας» αλλά και επειδή «οι συνεργάτιδες του είναι υποψιασμένες και άρα δεν αποτελεί κίνδυνο» (!), ο δολοφόνος του Ζακ Κοστόπουλου, Αθανάσιος Χορταριάς, οι μπάτσοι Α. Κόκκινου και Ν. Σουτόγλου παρότι κρίθηκαν ένοχοι για το βασανισμό του Χ. Χρονόπουλου και ο Δημήτρης Λιγνάδης, παρότι καταδικάστηκε σε 12 χρόνια κάθειρξης για δύο βιασμούς ανηλίκων, διότι κρίθηκε ότι δεν είναι επικίνδυνος, για να τελέσει νέα αδικήματα μέχρι το εφετείο. Στον αντίποδα, ενώ τα παραπάνω καθάρματα σουλατσάρουν ανενόχλητα έξω από τη φυλακή, όντας στυλοβάτες και οργανικά μέλη του καπιταλιστικού συστήματος, το κράτος αθετεί τους ίδιους του τους νόμους στην περίπτωση του Γιάννη Μιχαηλίδη, επειδή έχει απέναντί του έναν πολιτικό αντίπαλο, έναν αναρχικό, τον οποίο επιχειρεί να εκδικηθεί και να εξοντώσει. Τέτοιου είδους μεθοδεύσεις είναι αναπόσπαστο στοιχείο της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, ειδικά ενός παρηκμασμένου, λούμπεν, οικογενειοκρατικού, διεφθαρμένου και ακροδεξιού καπιταλιστικού σχηματισμού όπως είναι ο ελλαδικός. Αυτές οι μεθοδεύσεις και οι διαπλοκές συμβαίνουν, επειδή δεν υπάρχει μαζική και οργανωμένη κοινωνική αντίδραση, ικανή να αμφισβητήσει την κυρίαρχη εξουσία και να αναμετρηθεί με ανατρεπτικούς και επαναστατικούς όρους με τις δυνάμεις που υπηρετούν την αστική τάξη. Αδιαμφισβήτητα, τέτοιες εξελίξεις επηρεάζουν καθοριστικά το επίπεδο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου και τους συσχετισμούς ισχύος που διέπουν τον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό. Επομένως, μας αφορούν όλους/όλες και δε νοείται να μην παίρνουμε θέση με ενεργό τρόπο, να μην αναλαμβάνουμε δράση στο βαθμό που μπορούμε.
Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, απέναντι σε κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους, που στόχο έχει τόσο την εξόντωση των ίδιων, όσο και την εδραίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για όλες και όλους τους αγωνιστές που μπορεί να βρεθούν στην θέση τους.
Απέναντι στα χίλια πρόσωπα της «δημοκρατίας» τους, κανένας σύντροφος και καμία συντρόφισσα δεν είναι μόνος/μόνη. Γιατί για εμάς η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αδιαπραγμάτευτη και ένα βασικό θεμέλιο κάθε απελευθερωτικής δράσης.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23 ΜΑΪΟΥ 2022
ΛΑΜΙΑ
11:00 ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
