ΑΠ’ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ
Έφτασε το καλοκαίρι συνάδελφε και συναδέλφισσα αλλά μόνο ξενοιασιά και ανεμελιά δεν μπορούμε να πούμε ότι νιώθουμε. Πως άλλωστε να μπορούσαμε να σκεφτούμε διακοπές και παραλίες όταν το κεφάλι μας έχει φουσκώσει από ανατιμήσεις των προϊόντων, ακρίβεια και υποτίμηση των ζωών μας. Είδαμε μέσα σε λίγες βδόμαδες η βενζίνη να εκτοξεύεται στα 2,30 το λίτρο, ενώ την ίδια στιγμή το ημερομίσθιο παρέμενε καθηλωμένο στα τάρταρα. Είδαμε το ρεύμα να γίνεται είδος πολυτελείας και να μας ζαλίζουν τα συκώτια για ρήτρες αναπροσαρμογής που δήθεν προστατεύουν (όπως δήλωσε και ο υπουργός ανάπτυξης) τους εργαζόμενους. Και τέλος εκεί που είχαμε αρχίσει να απηυδούμε από την συνεχόμενη ακρίβεια, ήρθαν και κούμπωσαν οι απανωτές εκδικητικές κινήσεις των αφεντικών απέναντί μας.
Από που να το πιάσουμε το τελευταίο αυτό κομμάτι; Στις 23 Μαρτίου η Pizza Fan απολύει συνάδελφο διανομέα και μέλος του σωματείου επειδή είχε το “θράσος” να διεκδικήσει συλλογικά να πληρώνεται (άκουσον- άκουσον) όπως ορίζει ο νόμος. Ταυτόχρονα η επιχείριση μείωσε εκδικητικά ώρες συναδέλφισσας μέλους του σωματείου σε μία προσπάθεια να δείξει η εργοδοσία ότι όποιος αντιδράει ή θα απολύεται ή θα τον εξωθούμε σε παραίτηση.
Όχι πολύ μακριά από τον κολοσσό που στεγάζεται στη Δωδώνη, ένα άλλο αφεντικό ιδιοκτήτης του μαγειρείου “Το κουκί και το ρεβίθι” στις 27 Απριλίου απέλυε συναδέλφισσα μέλους της ΣΒΕΔΙ. Ο λόγος; Επειδή δήλωσε ότι την 1η Μαΐου θα απεργήσει. Το σκηνικό γνώριμο. Ψευτοτσαμπουκάδες από αφεντικά που γίνανε μάγκες από τον ιδρώτα των εργαζόμενών τους, ατάκες για δήθεν μη παραγωγικότητας και νοοτροπία απλά γουστάρω και σε διώχνω.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Συνάδελφε- συναδέλφισσα, δεν υπάρχει κάτι που να μπορεί να δικαιολογήσει την στάση των αφεντικών. Δεν ξεπερνάν απλά τα όρια, δεν απολύουν εν βρασμό όπως ρωτάει η Επιθεώρηση Εργασίας. Η σχέση εργαζόμενου και αφεντικού είναι νομοτελειακά μία σχέση ξεκάθαρης εκμετάλλευσης του πρώτου από τον τελευταίο. Όταν απαιτούμε και διεκδικούμε μέσα ατομικής προστασίας, εταιρικό μηχανάκι ή καταβολή του 15% για την χρήση του δικύκλου μας, καταβολή όλων των επιδομάτων και των υπερωριών, τότε γινόμαστε φύρα για το μαγαζί.
Ακόμα όμως και να μην διεκδικούμε και να δεχόμαστε υποτακτικά τα γούστα του εκάστοτε αφεντικού δεν σημαίνει ούτε ότι θα έχουμε καλύτερη διαχείριση από την εργοδοσία, ούτε ότι δεν τρίζει η θέση μας. Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα από εργαζόμενους που απολύονται μαζικά επειδή απλά πληρώνονται καλύτερα σε σχέση με έναν καινούργιο ανειδίκευτο εργάτη. Από το εργοστάσιο Λιπασμάτων Καβάλας, μέχρι το My Market στο Καρπενήσι, εργαζόμενοι απολύονται ομαδικά, χωρίς καμία δικαιολογία και με αποζημιώσεις ξεφτίλας χάρις το νομοσχέδιο ποιού άλλου; Του Κωστή Χατζηδάκη!
Σε αυτή την κατάσταση λοιπόν συνάδελφοι και συναδέλφισσες, δεν μπορούμε να σταθούμε αμέτοχοι. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι τα πράγματα θα καλυτερεύσουν εάν φύγει η κυβέρνηση της ΝΔ ή αν ο Πούτιν φτάσει στην Μάγχη. Καλώς ή κακώς η ζωή μας θα γίνει καλύτερη μόνο εάν αγωνιστούμε και συλλογικοποιήσουμε τα αιτήματά μας. Με την καθημερινή σύγκρουση μέσα στους χώρους εργασίας. Με την συμμετοχή μας στα σωματεία.
Για αυτό το λόγο την Παρασκευή 3 Ιουνίου το πρωτοβάθμιο σωματείο της ΣΒΕΔΙ καλεί συγκέντρωση στις 18.00 από την Περιφέρεια Ηπείρου διεκδικώντας:
Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη
Ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων σε Pizza Fan και στο “Κουκί και στο Ρεβίθι”
Αύξηση μισθών
Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Διανομέων Ιωαννίνων
