Απόφοιτοι της AgroParisTech: “Ας λιποτακτήσουμε τώρα…” σχεδιάζοντας νέα μονοπάτια ζωής (BINTEO)

Το AgroParisTech θεωρείται ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια στον τομέα του, στη βιοεπιστήμη και στη γεωπονία – Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Παρισιού για τη Ζωή, τα Τρόφιμα και τις Περιβαλλοντικές Επιστήμες (institut des Sciences et industries du vivant et de l’environnement ). Η φετινή αποφοίτηση ωστόσο δεν ήταν σαν τις άλλες….

Οκτώ νέοι απόφοιτοι της AgroParisTech, στις 10 Μάη, στην τελετή αποφοίτησης δηλώνουν πως αρνούνται να δουλέψουν σε “καταστροφικές εργασίες” και καλούν τους συμφοιτητές τους  να ξανασκεφτούν τη ζωή που θέλουν και να συμμετάσχουν σε οικολογικούς αγώνες…

Εμφανιζόμενοι στο πόντιουμ, παίρνουν τον λόγο και περιγράφουν τον ρόλο που διαδραματίζει η εκπαίδευση και το επάγγελμά τους στην οικολογική και κοινωνική καταστροφή και καλούν τους συναδέλφους τους « να  λιποτακτήσουν τώρα…  »

Και δεν είναι οι μόνοι νέοι που στη Γαλλία –και αλλού- σήμερα αρνούνται να συμμετέχουν σε ένα κόσμο που καταρρέει.

Μεταφέρουμε από το Reporterre.net τον λόγο τους:

“Οι απόφοιτοι του 2022 συγκεντρώνονται σήμερα για τελευταία φορά μετά από τρία ή τέσσερα χρόνια στο AgroParisTech. Υπάρχουν αρκετοί από εμάς που δεν θέλουμε να προσποιούμαστε ότι είμαστε περήφανοι και ότι αξίζουμε να αποφοιτήσουμε από μια εκπαίδευση που μας ωθεί παγκοσμίως να συμμετέχουμε στην κοινωνική και οικολογική καταστροφή που συντελείται.

Δεν βλέπουμε τους εαυτούς μας ως “τα ταλέντα ενός βιώσιμου πλανήτη”.

Δεν βλέπουμε την οικολογική και κοινωνική καταστροφή ως “ζητήματα” ή “προκλήσεις” για τις οποίες πρέπει να βρούμε λύσεις ως μηχανικοί.

Δεν πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε “όλες τις γεωργίες”. Αντίθετα, βλέπουμε τις αγροτικές επιχειρήσεις να διεξάγουν πόλεμο κατά της ζωής και της αγροτιάς παντού στη Γη.

Δεν βλέπουμε την επιστήμη και την τεχνολογία ως ουδέτερη και απολιτική.

Πιστεύουμε ότι η τεχνολογική καινοτομία ή οι νεοσύστατες επιχειρήσεις δεν θα σώσουν τίποτε άλλο εκτός από τον καπιταλισμό.

Δεν πιστεύουμε στη “βιώσιμη ανάπτυξη”, την “πράσινη ανάπτυξη” ή την “οικολογική μετάβαση”, μια έκφραση που υπονοεί ότι η κοινωνία μπορεί να γίνει βιώσιμη χωρίς να απαλλαγεί από την κυρίαρχη κοινωνική τάξη.

Κάθε χρόνο, το AgroParisTech εκπαιδεύει εκατοντάδες φοιτητές για να εργαστούν στη βιομηχανία με διάφορους τρόπους:  αλλοίωση των φυτών στο εργαστήριο για τις πολυεθνικές που ενισχύουν την υποδούλωση των αγροτών –  ο σχεδιασμός έτοιμων γευμάτων και στη συνέχεια χημειοθεραπειών για τη θεραπεία των ασθενειών που προκαλούνται –   επινόηση ετικετών καλής συνείδησης για να μπορούν τα στελέχη να πιστεύουν ότι είναι ηρωικοί τρώγοντας καλύτερα από τους άλλους, την ανάπτυξη “πράσινων πηγών ενέργειας” που επιταχύνουν την ψηφιοποίηση της κοινωνίας, ενώ ρυπαίνουν και εκμεταλλεύονται στην άλλη άκρη του κόσμου- την παραγωγή εκθέσεων ΕΚΕ [Eταιρική Kοινωνική Ευθύνη] που είναι ακόμη πιο μακροσκελείς και παραληρηματικές όοο τα εγκλήματα που κρύβουν είναι σκανδαλώδη- ή την καταμέτρηση βατράχων και πεταλούδων ώστε τα τσιμέντα να μπορούν να τα εξαφανίσουν νόμιμα.

“Απευθυνόμαστε σε όσους αμφιβάλλουν”

Αυτές οι δουλειές είναι καταστροφικές και η επιλογή τους σημαίνει να κάνεις κακό… εξυπηρετώντας τα συμφέροντα λίγων.

Ωστόσο, αυτές είναι οι ευκαιρίες που μας παρουσίασαν καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών μας στο AgroParisTech. Από την άλλη πλευρά, δεν μας είπαν ποτέ για τους αποφοίτους που θεωρούν ότι αυτά τα επαγγέλματα αποτελούν περισσότερο πρόβλημα παρά λύση και οι οποίοι επέλεξαν να φύγουν<

Απευθυνόμαστε σε εκείνους που αμφιβάλλουν. Είτε αυτή η αμφιβολία είναι καθημερινή είτε φευγαλέα.

Σε εσάς, που αναλάβατε μια δουλειά επειδή “χρειάζεστε μια πρώτη εμπειρία”.

Σε εσάς, που οι συγγενείς σας εργάζονται για τη διαιώνιση του συστήματος και που νιώθετε το βάρος του βλέμματός τους στις επαγγελματικές σας επιλογές.

Σε εσάς που, καθισμένοι πίσω από ένα γραφείο, κοιτάτε έξω από το παράθυρο και ονειρεύεστε ανοιχτό ορίζοντα και ελευθερία.

Σε εσάς που παίρνετε το TGV (ταχεία αμαξοστοιχία) κάθε Σαββατοκύριακο αναζητώντας μια ευεξία που δε βρίσκετε ποτέ.

Σε εσάς που νιώθετε μια ανησυχία να αυξάνεται χωρίς να μπορείτε να την ονομάσετε, που συχνά βρίσκετε ότι αυτός ο κόσμος είναι τρελός, που θέλετε να κάνετε κάτι αλλά δεν ξέρετε πραγματικά τι, ή που ελπίζατε να “αλλάξετε τα πράγματα από μέσα” και δεν πιστεύετε πια σε αυτό.

Θέλαμε να σας πούμε ότι δεν είστε οι μόνοι που αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά. Επειδή πραγματικά κάτι δεν πάει καλά.

Κι εμείς αμφιβάλλαμε, και μερικές φορές αμφιβάλλουμε ακόμα.

Και αρνούμαστε να υπηρετήσουμε αυτό το σύστημα, έχουμε αποφασίσει να αναζητήσουμε άλλους δρόμους, να ανοίξουμε τα δικά μας μονοπάτια.

Πώς ξεκίνησε;

Συναντήσαμε ανθρώπους που αγωνίζονταν και τους ακολουθήσαμε στους χώρους που αγωνίζονταν. Μας έδειξαν την άλλη πλευρά των έργων που θα μπορούσαμε να είχαμε εκτελέσει ως μηχανικοί. Σκέφτομαι τη Christina και τον Emmanuel που βλέπουν το σκυρόδεμα να ρέει πάνω από τη γη τους στο οροπέδιο Saclay. Σκέφτομαι εκείνη την αποξηραμένη τρύπα, μια πενιχρή αποζημίωση για μια λίμνη γεμάτη τρίτωνες. Ή το Nico που βλέπει από την πολυκατοικία του τους κήπους των παιδικών του χρόνων να ισοπεδώνονται για την κατασκευή μιας οικολογικής συνοικίας.

Εδώ και εκεί, συναντήσαμε ανθρώπους που πειραματίζονται με άλλους τρόπους ζωής, που οικειοποιούνται εκ νέου τη γνώση και την τεχνογνωσία για να μην εξαρτώνται από τα μονοπώλια των ρυπογόνων βιομηχανιών.

Άνθρωποι που κατανοούν την περιοχή τους έτσι ώστε να ζουν από αυτήν χωρίς να την εξαντλούν. Που αγωνίζονται ενεργά κατά των επιβλαβών σχεδίων. Που ασκούν καθημερινά μια λαϊκή, αποαποικιακή και φεμινιστική οικολογία. Που βρίσκουν το χρόνο να ζουν καλά και να φροντίζουν ο ένας τον άλλον. Όλες αυτές οι συναντήσεις μας ενέπνευσαν να φανταστούμε τα δικά μας μονοπάτια.

… Ζω εδώ και δύο χρόνια στη ζώνη Notre-Dame-des-Landes, όπου ασχολούμαι με τη συλλογική γεωργία και την παραγωγή τροφίμων, μεταξύ άλλων.

… Βρίσκομαι στη διαδικασία δημιουργίας μιας μελισσοκομικής επιχείρησης στο Dauphiné.

… εντάχθηκα στο κίνημα Les Soulèvements de la terre για να αγωνιστώ κατά της αρπαγής της γεωργικής γης και της τσιμεντοποίησής της παντού στη Γαλλία.

… Ζω στα βουνά, έκανα μια εποχιακή δουλειά και άρχισα να ζωγραφίζω.

… Δημιουργήσαμε μια κολεκτίβα στο Tarn σε ένα αγρόκτημα Terre de Liens με έναν αγρότη-φούρνο, ζυθοποιούς και δενδροκαλλιεργητές.

… είμαι αποφασισμένος να καταπολεμήσω την πυρηνική ενέργεια κοντά στο Bure.

… Προπονούμαι σήμερα για να στήσω αύριο και να δουλέψω με τα χέρια μου.

Θεωρούμε ότι αυτοί οι τρόποι ζωής είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητοι και ξέρουμε ότι θα μας κάνουν πιο δυνατούς και πιο ευτυχισμένους.

Φοβάστε να κάνετε ένα βήμα στην άκρη επειδή δεν θα “φαίνεται καλό” στο βιογραφικό σας

Απομακρύνεστε από την οικογένεια και το δίκτυό σας;

Αρνείστε στον εαυτό σας την αναγνώριση που θα έφερνε μια καριέρα ως γεωργικός μηχανικός;

Αλλά τι είδους ζωή θέλουμε; Ένα κυνικό αφεντικό; Ένας μισθός που σας επιτρέπει να πετάτε; Ένα τριακονταετές δάνειο για ένα σπίτι; Ούτε καν πέντε εβδομάδες το χρόνο για να αναπνεύσετε σε ένα “ασυνήθιστο εξοχικό”; Ένα ηλεκτρικό SUV, ένα Fairphone και μια κάρτα επιβράβευσης στο Biocoop ;

Και μετά ένα burnout στα 40;

“Ας μην περιμένουμε τη 12ᵉ έκθεση της  IPCC (Giec )”

Ας μην χάνουμε τον χρόνο μας. Αλλά πάνω απ’ όλα, ας μην αφήσουμε να φύγει αυτή η ενέργεια που βράζει κάπου μέσα μας.

Ας λιποτακτήσουμε πριν κολλήσουμε με οικονομικές υποχρεώσεις.

Ας μην περιμένουμε τα παιδιά μας να μας ζητήσουν χρήματα για να πάνε για ψώνια στο Metaverse (εικονική πραγματικότητα) επειδή δεν έχουμε χρόνο να τα κάνουμε να ονειρευτούν κάτι άλλο.

Ας μην περιμένουμε μέχρι να είμαστε ανίκανοι για οτιδήποτε άλλο εκτός από μια ψευδο-ανατροπή στην ίδια δουλειά, αλλά βαμμένη πράσινη.

Ας μην περιμένουμε τη 12ᵉ έκθεση της  IPCC (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος)  η οποία θα αποδείξει ότι τα κράτη και οι πολυεθνικές δεν έκαναν ποτέ τίποτα άλλο από το να επιδεινώνουν τα προβλήματα και η οποία θα εναποθέσει τις τελευταίες της ελπίδες στις λαϊκές εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις.

Μπορείτε να αλλάξετε πορεία τώρα.

Ξεκινήστε να εκπαιδεύεστε ως αγρότης – αρτοποιός. Πηγαίνετε για λίγους μήνες για woofing (μορφή οικολογικού εθελοντισμού ). Λάβετε μέρος σε μια κατασκήνωση εργασίας σε μια zad ή αλλού. Ασχοληθείτε με αυτούς που το χρειάζονται. Συμμετέχετε σε ένα αυτοδιαχειριζόμενο εργαστήριο ποδηλάτων ή συμμετέχετε σε ένα Σαββατοκύριακο αγώνα με τους Soulèvements de la terre.

Μπορεί να ξεκινήσει έτσι.

Είναι στο χέρι σας να βρείτε τους δικούς σας τρόπους για να αλλάξετε πορεία.

Απόδοση στα ελληνικά: Η.Σ

Μοιραστείτε το άρθρο