Τι προτείνεται στην τροποποίηση, έντονες αντιδράσεις των δικηγορικών συλλόγων
Της Σοφίας Σπυριδωνίδου
Την τροποποίηση του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα περί εγκληματικής οργάνωσης προβλέπει, μεταξύ άλλων, ο Ν. 4908/2022 “Μέτρα αντιμετώπισης της οπαδικής βίας, ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των λεσχών φιλάθλων, αθλητικός εθελοντισμός, πνευματικός αθλητισμός, ηλεκτρονικός αθλητισμός, εργασιακός αθλητισμός, άλλες διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό της αθλητικής νομοθεσίας και λοιπές διατάξεις”, που δημοσιεύθηκε την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 22 Μαρτίου.
Με την προτεινόμενη τροποποίηση της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 68, προστίθεται η παράγραφος 6 στο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, με την οποία προβλέπεται να μην χορηγείται πλέον αναστολή της έκτισης της κάθειρξης κατά τα άρθρα 99 επ. ΠΚ και η μη μετατροπή της επιβληθείσας ποινής σε κοινωφελή εργασία στον δράστη που τελεί κάποια από τα αδικήματα, κακουργήματα ή πλημμελήματα, δηλαδή να μην δικαιούται ο κρατούμενος την ευνοϊκή προσμέτρηση των μεροκάματων στον συνολικό υπολογισμό της εκτειθείσας ποινής, του άρθρου 187 Ποινικού Κώδικα, αλλά και η μη χορήγηση ανασταλτικού αποτελέσματος επί τυχόν ασκηθείσης εφέσεως κατά της καταδικαστικής απόφασης, των ως άνω περιπτώσεων, λόγω της μείζονος ποινικής απαξίας των εν λόγω αδικημάτων αλλά και της ανάγκης αποτροπής των δραστών από την τέλεση τέτοιων πράξεων. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως αν σε δίκη σε δεύτερο βαθμό, επιβληθεί ποινή με αναστολή, δεν αποφυλακίζεται ο καταδικασθείς.
Αναλυτικά η διάταξη προβλέπει:
Εγκληματική οργάνωση – Τροποποίηση άρθρου 187 Ποινικού Κώδικα
1. Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α΄ 95) προστίθεται αναφορά στα έννομα αγαθά της προσωπικής ελευθερίας, της ιδιοκτησίας και της περιουσίας και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής: Όποιος, εκτός από την περίπτωση της πρώτης παραγράφου, οργανώνεται με άλλον ή άλλους για να διαπράξουν κακούργημα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. Με φυλάκιση έως τρία έτη τιμωρείται ο υπαίτιος αν η κατά το προηγούμενο εδάφιο ένωση έγινε για τη διάπραξη πλημμελήματος με το οποίο επιδιώκεται οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος ή η προσβολή της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ανηλικότητας, της προσωπικής ελευθερίας, της ιδιοκτησίας ή της περιουσίας.
2. Στο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παρ. 6 ως εξής: Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ Δ.Σ.Α. ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών
Όλως αιφνιδίως, κατά παράβαση των αρχών της καλής νομοθέτησης, δίχως προηγούμενη διαβούλευση με τους επιστημονικούς φορείς και δη τους Δικηγορικούς Συλλόγους, αλλά και χωρίς την προηγούμενη επεξεργασία στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, εισήχθη με τροπολογία στο Νόμο 4908/2022 (άρθρο 72) διάταξη με την οποία τροποποιείται το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα και μεταξύ άλλων προστίθεται παράγραφος 6 και διαμορφώνεται η εξαιρετικά δυσμενής ρύθμιση ότι «στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ.»
Με την ως άνω ρύθμιση:
-Καταλύεται το ισχύον εισέτι τεκμήριο αθωότητας.
-Ανατρέπεται η ισορροπία του δικαϊκού μας συστήματος, αφού ενώ επί βαρύτατων αδικημάτων με ποινές πρόσκαιρης ακόμη και ισοβίου καθείρξεως δύναται η τυχόν ασκηθείσα έφεση να έχει ανασταλτική δύναμη, αντιθέτως με τη νεοεισαχθείσα ρύθμιση επιβάλλεται στο Δικαστήριο ακόμα και για ήσσονος σημασίας πλημμελήματα να μην χορηγήσει την ανασταλτική δύναμη της έφεσης, με αποτέλεσμα ο καταδικασθείς πρωτοδίκως να οδηγείται στη φυλακή.
-Εκδηλώνεται η δυσπιστία του νομοθέτη στο φυσικό Δικαστή, διότι του αφαιρεί τη μέχρι πρότινος διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει ο ίδιος τόσο επί της δυνατότητας αναστολής ή μετατροπής της επιβληθείσας ποινής όσο και επί της αναστέλλουσας δύναμης επί της τυχόν ασκηθείσας εφέσεως εκ μέρους του κατηγορουμένου.
Υπό τα ανωτέρω δεδομένα είναι επιβεβλημένη η άμεση κατάργηση της παραγράφου 6 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα όπως η τελευταία προστέθηκε με το Νόμο 4908/2022 και καλούμε τον Υπουργό Δικαιοσύνης να προβεί στις δέουσες ενέργειες.
Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορικής Ανατροπή
Για την νέα αντιδραστική τροποποίηση του α.187 ΠΚ
Πόσες ακόμη φορές θα αλλάξει ο Ποινικός Κώδικας αιφνιδιαστικά μέχρι να ικανοποιηθεί ο ποινικός λαϊκισμός και η απέχθεια της κυβέρνησης για τον σωφρονιστικό προσανατολισμό του ποινικού δικαίου;
Για πολλοστή φορά η κυβέρνηση αιφνιδιάζει με νέα εν κρυπτώ τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, αυτή τη φορά κρυμμένη στις διατάξεις του εν πολλοίς άσχετου Ν. 4908/2022 «Μέτρα αντιμετώπισης της οπαδικής βίας, ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των λεσχών φιλάθλων, αθλητικός εθελοντισμός, πνευματικός αθλητισμός, ηλεκτρονικός αθλητισμός (e-sports), εργασιακός αθλητισμός, άλλες διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό της αθλητικής νομοθεσίας και λοιπές διατάξεις».
Μετά την πρόσφατη εκτεταμένη τροποποίηση του ΠΚ χωρίς καμία διαβούλευση, με την οποία περιορίστηκαν θεμελιώδεις θεσμοί και δικαιώματα, όπως η υφ’ όρον απόλυση, οι αυτοδίκαιες αναστολές, κατέστη η ισόβια κάθειρξη μοναδική ποινή για μεγάλο αριθμό αδικημάτων, καταλύθηκε το δικαίωμα του κατηγορούμενου να ελέγχει τη διαδικασία λήψης γενετικού υλικού σε αυτόφωρα αδικήματα κ.ά., αυτή τη φορά στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπήκε η αναστολή εκτέλεσης ποινών.
Με το άρθρο 72 ν. 4908/2022, τροποποιήθηκε η παρ. 3 του άρθρου 187 ΠΚ και διευρύνθηκε η τυποποίηση του εγκλήματος της «συμμορίας» (σύσταση οργάνωσης και συμφωνίας δύο τουλάχιστον προσώπων για την από κοινού τέλεση πλημμελημάτων) ώστε να περιλαμβάνει και αδικήματα που στρέφονται κατά της προσωπικής ελευθερίας, της ιδιοκτησίας ή της περιουσίας (πέραν δηλαδή των εννόμων αγαθών της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ανηλικότητας). Παράλληλα, προστίθεται στο άρθρο παρ. 6 σύμφωνα με την οποία «6. Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ.»
Οι νέες αυτές διατάξεις δεν υπαγορεύονται από κάποια κοινωνική αναγκαιότητα και καμία σχέση δεν έχουν με την αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, ή μορφών σοβαρού οργανωμένου οργανωμένου εγκλήματος. Πρόκειται για επικίνδυνη και δυσανάλογη διεύρυνση των διατάξεων για τις οποίες ο ποινικός νομοθέτης επιφυλάσσει την πλέον αυστηρή μεταχείριση, πέρα από έννομα αγαθά όπως είναι η ζωή και σε αυτά όπως η περιουσία. Αλλά το κυριότερο, με τις νέες διατάξεις, ακόμη και στην περίπτωση από κοινού τέλεσης πλημμελημάτων που θίγουν την περιουσία ή ιδιοκτησία τρίτων αποκλείεται πλέον η χορήγηση αναστολής εκτέλεσης ποινής κατ’ άρθρο 99 ΠΚ, η μετατροπή της ποινής σε κοινωφελή εργασία, και το ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης.
Η κυβέρνηση διολισθαίνει διαρκώς σε μια εργαλειακή αντιμετώπιση του ποινικού δικαίου με διαρκείς αντιδραστικές παρεμβάσεις εντασσόμενες στην πολιτικής της ατζέντα του «Νόμου και της τάξης». Η διαρκής αυστηροποίηση, η επέκταση των ποινών δεν είναι παιχνίδι στα χέρια της κυβέρνησης και της επιδίωξής της να τροφοδοτεί ένα αντιδραστικό ή ακροδεξιό ακροατήριο. Ο ποινικός προσανατολισμός να «γεμίσουν οι φυλακές» αποτελεί σοβαρή οπισθοδρόμηση, είναι αντιεπιστημονικός και πολύ μακριά από τις σύγχρονες αντιλήψεις περί σωφρονισμού. Και βέβαια είναι απρόσφορος, αφού η πραγματικότητα έχει αποδείξει ότι όχι μόνο δεν περιορίζει την όποια εγκληματικότητα, αλλά αντίθετα, δημιουργεί μόνο περιθωριοποίηση και κοινωνικά αδιέξοδα.
Ο φυσικός Δικαστής με βάση τις κάθε φορά περιστάσεις θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα αξιολόγησης των περιστάσεων και χορήγησης αναστολής και όχι να δεσμεύεται από δυσανάλογες, αδιάκριτες και σιδηρόφραχτες διατάξεις.
Η κυβέρνηση άλλωστε έχει από καιρού αποκαλύψει τους πραγματικούς σκοπούς της ποινικής της υστερίας και ήδη διαφημίζει ότι οι νέες διατάξεις είναι φωτογραφικές για την αντιμετώπιση πράξεων που συνδέονται με διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Το να μην είναι δυνατό να χορηγηθεί αναστολή εκτέλεσης ποινής για πλημμελήματα που αφορούν σε υλικές ή περιουσιακές ζημιές και μάλιστα αδιάκριτα είναι ήδη από μόνο του δυσανάλογο. Αλλά είναι ακόμη περισσότερο επικίνδυνο υπό το φως της γνωστής πραγματικότητας της βιομηχανίας κατασκευασμένων διώξεων που στήνουν συχνά τα κυβερνητικά επιτελεία με την ΕΛΑΣ. Μια αστυνομία που έχει διεθνώς καταγγελθεί για σκευωρίες και άδικες κατηγορίες, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του “Ινδιάνου” κ.ά. περιπτώσεις.
Τέτοιες ποινικές διατάξεις που επιρρίπτουν τις πιο βαριές ποινές, χωρίς δικαίωμα αναστολής είναι εργαλείο στα χέρια ενός διάτρητου συστήματος στημένων διώξεων σε βάρος διαδηλωτών, αγωνιστών, συνδικαλιστικών και εργατικών οργανώσεων. Δεν πρόκειται άλλωστε για υποθέσεις, αλλά τις επιδιώξεις της αυτές έχει ήδη αποκαλύψει η κυβέρνηση με το νόμο Χρυσοχοΐδη που επιχείρησε να καταστήσει κάθε συλλογικό ή συνδικαλιστικό φορέα υπεύθυνο για τυχόν ζημιές σε διαμαρτυρίες κλπ.
Να σταματήσει η κυβέρνηση να μεταχειρίζεται τον ΠΚ σαν εργαλείο εξόντωσης (αντί για ποινικό σωφρονισμό) και καταστολής της κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης.
Να σταματήσει να αποκλείει προκλητικά το νομικό κόσμο, τους Δικηγορικούς Συλλόγους και Ενώσεις Δικαστών από τις νομοθετικές της παρεμβάσεις σε τόσο καίρια ζητήματα, όπως είναι οι διατάξεις του ΠΚ, παρεμβάσεις που μπορούν να διαρρήξουν την κοινωνική ζωή και την προστασία θεμελιωδών εγγυήσεων.
Να σταματήσει να νομοθετεί κρυφά και χωρίς καμία διαβούλευση για να αποφύγει την κοινωνική και νομική κριτική.
Ο ΔΣΑ, οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας πρέπει να αντιταχθούν σθεναρά στην εκτροπή της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης σε διαρκή αιφνιδιασμό της κοινωνίας και του νομικού κόσμου. Να περιφρουρήσουν την ανθρωπιστικό και σωφρονιστικό προσανατολισμό του σύγχρονου ποινικού δικαίου, τα θεμελιώδη δικαιώματα των κατηγορουμένων και κρατουμένων.
Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων για την απαράδεκτη τροπολογία αναβάθμισης της καταστολής
Η Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων από την πρώτη στιγμή επεσήμανε τη σοβαρή επικινδυνότητα για την πολιτική και συνδικαλιστική δράση της τροπολογίας του αρ. 71 του ν. 4908/2022 με τις αλλαγές που εισήγαγε στο αρ. 187 ΠΚ. Μάλιστα, στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΣΑ ζητήσαμε να καταγγελθεί με τον πιο αποφασιστικό τρόπο, απαιτώντας την άμεση κατάργησή της.
Η κυβέρνηση με την απαράδεκτη τροπολογία μεταξύ άλλων προσέθεσε στο άρθρο 187ΠΚ την παρ. 6 η οποία ορίζει πως «Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ».
Η επιβολή ποινών χωρίς δυνατότητα αναστολής και μετατροπής καθώς και η απαγόρευση χορήγησης αναστολής σε περίπτωση άσκησης έφεσης, ακόμα και για αδικήματα πλημμεληματικού χαρακτήρα συνιστούν απαράδεκτη αυστηροποίηση του ποινικού – κατασταλτικού δικαίου το οποίο δύναται να αξιοποιηθεί ενάντια σε δράσεις του εργατικού – λαϊκού κινήματος.
Τέτοιες ρυθμίσεις δεν γίνονται «κατά παράβαση των αρχών της καλής νομοθέτησης» όπως διατείνεται ο ΔΣΑ στην ανακοίνωση που εξέδωσε. Η αντιδραστικοποίηση του νομοθετικού πλαισίου τόσο στο πεδίο του ποινικού δικαίου όσο και αλλού αποτελεί στρατηγική επιλογή διαχρονικά όλων των αστικών κυβερνήσεων. Η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και η θωράκιση των κερδών του πάνε χέρι – χέρι με το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αυτή άλλωστε είναι η βασική κατευθυντήρια γραμμή της Ε.Ε. και της στρατηγικής πάνω στην οποία νομοθετούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις.
Η πρόσφατη αυτή τροπολογία έρχεται ως συνέχεια σωρείας αντιδραστικών νομοθετικών ρυθμίσεων με στόχο την αύξηση του πλαισίου των επαπειλούμενων ποινών, την κατάργηση του τεκμηρίου αθωότητας και την σταδιακή κατάλυση των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί μεταξύ άλλων η θέσπιση του θεσμού της ποινικής διαταγής που εισήχθη με τον νέο Ποινικό Κώδικα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με την οποία προβλέπεται η έκδοση καταδικαστικής απόφασης «χωρίς την προηγούμενη ακρόαση του κατηγορουμένου», καταστρατηγώντας έτσι στην πράξη το τεκμήριο αθωότητας και αποστερώντας το δικαίωμα παράστασης του κατηγορουμένου στον έναν εκ των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.
Απέναντι σ΄ αυτές τις εξελίξεις το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να κάνει υπόθεση του την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών του. Σ΄ αυτόν τον αγώνα πρέπει να συστρατευτούμε και οι νομικοί επιστήμονες προκειμένου να μπορέσουμε να προασπίσουμε και να διευρύνουμε τα δικαιώματα του λαού μας και να σταθούμε απέναντι σε κάθε προσπάθεια συρρίκνωσης και κατάργησης τους.
Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων
Οι πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος κάνουν λόγο για αιφνίδια και κατά παράβαση των αρχών καλής νομοθέτησης τροπολογία – Υποστηρίζουν ότι η ρύθμιση καταλύει το τεκμήριο αθωότητας και δείχνει δυσπιστία του νομοθέτη στον φυσικό Δικαστή.
Η συντονιστική επιτροπή της Ολομέλειας των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος εκφράσει την αντίθεσή της στην τροπολογία με την οποία τροποποιείται το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση καταδίκης για τις αξιόποινες πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο αυτό και μάλιστα πλημμεληματικού χαρακτήρα, δεν επιτρέπεται αναστολή ή μετατροπή της ποινής με κανένα τρόπο, η δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ποινή.
Ειδικότερα, η ανακοίνωση της συντονιστικής επιτροπής έχει ως εξής:
“Η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας εκφράζει την έντονη αντίθεσή της στην ακολουθούμενη κυβερνητική πρακτική της αιφνίδιας και αποσπασματικής νομοθέτησης
Η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που συνεδρίασε σήμερα, 24-3-2022, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
Η Συντονιστική Επιτροπή εκφράζει την έντονη αντίθεσή της στην ακολουθούμενη κυβερνητική πρακτική της αιφνίδιας και αποσπασματικής νομοθέτησης, με αφορμή θέματα που έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα και προς ικανοποίηση του «κοινού περί δικαίου αισθήματος».
Η θέσπιση διατάξεων και δη στο πεδίο του ποινικού δικαίου πρέπει να είναι αποτέλεσμα ουσιαστικής διαβούλευσης προκειμένου τα θέματα αυτά να ρυθμίζονται λυσιτελώς και να διασφαλίζεται η αξιολογική και συστηματική συνοχή του ποινικού δικαίου.
Η Συντονιστική Επιτροπή καταγγέλλει απερίφραστα τη νέα τροποποίηση της διάταξης του άρθρου 187 Π.Κ., με την προσθήκη της παρ. 6, δυνάμει των ρυθμίσεων του άρθρου 72 Ν. 4908/22, αποτελεί ένα ακόμη δείγμα παράβασης των κανόνων καλής νομοθέτησης αφού εισήχθη προς ψήφιση αιφνιδίως, χωρίς οποιαδήποτε προηγούμενη διαβούλευση και χωρίς να έχει εκφραστεί επ’ αυτού η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής.
Η νέα ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση καταδίκης για τις αξιόποινες πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο αυτό και μάλιστα πλημμεληματικού χαρακτήρα, δεν επιτρέπεται αναστολή ή μετατροπή της ποινής με κανένα τρόπο, η δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ποινή, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, καταλύει το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου, στερεί από το δικαστή τη δυνατότητα αναστολής ή μετατροπής της ποινικής, όπως και την αναστέλλουσα δύναμη τυχόν ασκηθείσας εφέσεως και αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας, καθώς περιορίζει ανεπιστρεπτί τα δικαιώματα του κατηγορουμένου, τη στιγμή μάλιστα που τα δικαιώματα αυτά δεν στερούνται από κατηγορούμενους για αδικήματα με μεγαλύτερη ποινική ή ηθική απαξία, όπως η περίπτωση ανθρωποκτονίας από πρόθεση.
Η διάταξη ως οιονεί δικονομικού χαρακτήρα δίνει δυνατότητα αναδρομικής ισχύος σε τελεσθείσες ήδη πράξεις ακόμη και προ του χρόνου ψήφισής της και επιχειρεί να αποτρέψει κάθε κοινωνική δραστηριότητα (απεργιακές κινητοποιήσεις, συνδικαλιστικές διεκδικήσεις κλπ) και κάθε μορφή κοινωνικής αντίδρασης οδηγώντας στα σωφρονιστικά καταστήματα πολίτες που κατηγορούνται για διάπραξη πλημμελημάτων για τα οποία δεν θα οδηγούνταν στη φυλακή ακόμη και σε περίπτωση αμετάκλητης καταδίκης τους.
Η Συντονιστική Επιτροπή ζητεί από τον Υπουργό Δικαιοσύνης να αναλάβει άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία για την κατάργηση της παραγράφου 6 του άρθρου 187 Π.Κ. όπως αυτή προστέθηκε με το Ν. 4908/22”.
Πρωτοβουλία Δικηγόρων & Νομικών για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα
Να καταργηθεί η αντιδραστική τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα (α. 187 παρ. 6) που αποτελεί κηλίδα για το κράτος δικαίου (Ανακοίνωση της ΠΔΝ, 8/4/2022)
Η καθολική αντίδραση του νομικού και δικηγορικού κόσμου με αποχές και κινητοποιήσεις έναντι της πρόσφατης τροποποίησης του άρθρου 187 ΠΚ αφορά ολόκληρη την κοινωνία και κάθε δημοκρατικό πολίτη. Με την νέα τροποποίηση διευρύνθηκε η τυποποίηση του εγκλήματος της «συμμορίας», ώστε να περιλαμβάνει και αδικήματα που στρέφονται κατά της προσωπικής ελευθερίας, της ιδιοκτησίας ή της περιουσίας, ενώ συγχρόνως ορίστηκε ότι για τις πράξεις αυτές, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα.
Πρόκειται για μια επικίνδυνη κίνηση που είναι ξένη προς το νομικό μας πολιτισμό και το κράτος δικαίου. Η κυβέρνηση νομοθετεί την αντιδραστική και παράλογη στέρηση της δυνατότητας αναστολής εκτέλεσης και μετατροπής της ποινής, σε πλημμεληματικά μάλιστα αδικήματα, παρακάμπτοντας πλήρως τις θέσεις του νομικού κόσμου, δικηγορικών συλλόγων, ενώσεων δικαστών και νομικών επιστημόνων. Έτσι, καταλήγουμε σε περιπτώσεις αδικημάτων με πολύ μεγαλύτερη απαξία, όπως η ανθρωποκτονία να υπάρχει δυνατότητα αναστολής εκτέλεσης της ποινής, αλλά σε πλημμεληματικές κατηγορίες με προσβολή εννόμων αγαθών όπως η περιουσία να μην παρέχεται!
Τα παιχνίδια της κυβέρνησης με τον Ποινικό Κώδικα είναι επικίνδυνα και τροφοδοτούνται από έναν ιδιότυπο ποινικό λαϊκισμό που προτάσσει ως λύση κοινωνικών ή πολιτικών ζητημάτων το να «γεμίσουν οι φυλακές». Δεν κρύβει, άλλωστε, ότι βασικός στόχος των νέων αυτών τροποποιήσεων είναι να εφαρμοστούν σε περιπτώσεις κοινωνικών διαμαρτυριών και κινητοποιήσεων. Μέσα από ένα σύνολο συχνών και «έκτακτων» τροποποιήσεων σε πολύ σύντομο χρόνο, η κυβέρνηση έχει βαλθεί να περιορίσει και υποσκάψει ιστορικά δοκιμασμένους και επιτυχημένους θεσμούς όπως η υφ’ όρων απόλυση, η αναστολή εκτέλεσης και η μετατροπή της ποινής, που θα οδηγήσουν σε σοβαρή οπισθοδρόμηση του ποινικού και σωφρονιστικού συστήματος της χώρας μας. Τα δικαιώματα των κρατουμένων και ο ανθρωπιστικός προσανατολισμός του ποινικού και σωφρονιστικού δικαίου δεν μπορούν να τίθενται υπό αίρεση για τις πολιτικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης και την επιβολή ενός δόγματος καταστολής, ασφυκτικού αυταρχισμού και ανελέητου κρατικού και δικαιοδοτικού μηχανισμού.
Συντασσόμαστε με τις κινητοποιήσεις των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας που έχουν αντιταχθεί συλλήβδην στην αντιδραστική αυτή τροποποίηση.
Καλούμε ολόκληρο το νομικό κόσμο, αλλά και ευρύτερα την κοινωνία, φορείς του κοινωνικού και δημοκρατικού κινήματος να υψώσουν τείχος προστασίας στα δημοκρατικά δικαιώματα, στο κράτος δικαίου και τις θεμελιώδεις εγγυήσεις του.
