ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΠΕΦΑΝΑ ΣΤΟΛΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΔΕΝΤΡΟ!
35 χρόνια μετά τη νομιμοποίηση της άμβλωσης στην Ελλάδα, τόσο η Εκκλησία (μνημόνευση του «αγέννητου παιδιού» την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα) όσο και αμφιλεγόμενοι φορείς όπως η «Σχολή Γονέων – Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης» με εκδήλωση για «το μεγάλο εθνικό θέμα του δημογραφικού, της υπογεννητικότητας αλλά και της υπογονιμότητας των γυναικών» επιμένουν στο ζήτημα του ελέγχου των γεννήσεων. Πρόκειται για τη δεύτερη απόπειρα του λόμπι κλινικαρχών-παπάδων-«ειδικών» να ανοίξουν το ζήτημα, μετά από το «Συνέδριο Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας» που επιχείρησαν να κάνουν το καλοκαίρι στα Γιάννενα αλλά τελικά ακυρώθηκε μετά από τη θύελλα αντιδράσεων. Το διαφημιστικό σποτ του συνεδρίου καλούσε τη γυναίκα των 40+ να επανορθώσει απέναντι στις επιλογές της (καριέρα, σχέσεις, κοινωνική ζωή) και να εκπληρώσει το σκοπό της, να γίνει μητέρα.
Το ενδιαφέρον των γιατρών-κλινικαρχών που αναλαμβάνουν τη διεξαγωγή της εξωσωματικής γονιμοποίησης σε γυναίκες δικαιολογείται από το τεράστιο κόστος της διαδικασίας. Τα δημόσια νοσοκομεία που εξυπηρετούν -χωρίς να καλύπτεται το κόστος των υλικών στα 1500€- είναι ελάχιστα (5-6 πανελλαδικά) ενώ η πανδημία έχει βάλει στην αναμονή εκατοντάδες ζευγάρια (200 μόνο στο «Παπαγεωργίου» της Θεσσαλονίκης) με χρόνο αναμονής έως και 12 μήνες. Η ανάγκη λοιπόν οδηγεί στο μονόδρομο της ιδιωτικής κλινικής με κόστος (~3000 € + τα φάρμακα τη κάθε φορά) απαγορευτικό για τις περισσότερες.
Παράλληλα, ενώ απουσιάζουν δημόσιες, δωρεάν δομές βοήθειας σε γυναίκες που θέλουν να γονιμοποιήσουν, η κυβέρνηση, όπως και σημαντικοί θεσμικοί φορείς (Προεδρία της Δημοκρατίας, υπουργεία, η Γενική Γραμματεία Δημογραφικής Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας κ.α.) είχαν δηλώσει συμμετοχή στο ακυρωμένο συνέδριο των Ιωαννίνων, του οποίου η σύνθεση παρέπεμπε περισσότερο σε σύνοδο της Αρχιεπισκοπής. Αυτό δηλώνει αφενός στήριξη της κυβέρνησης στους κλινικάρχες, χωρίς καμία πρόθεση για δημιουργία-στήριξη δημόσιων δομών, αφετέρου ενίσχυση της συζήτησης περί ελέγχου των γεννήσεων, με ενδεχόμενο περιορισμό στις αμβλώσεις. Είναι όμως ειλικρινές το ενδιαφέρον για τα παιδιά και τις γυναίκες όταν οι ίδιοι ευθύνονται για:
-Τις επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο και την Ευρώπη, με θύματα παιδιά και βρέφη;
-Την άρνηση να δοθεί στα ομόφυλα ζευγάρια το δικαίωμα στο γάμο και την παιδοθεσία, αποτρέποντας τη δημιουργία οικογενειών, συντηρώντας την ανισότητα στα αναπαραγωγικά δικαιώματα;
-Το διάχυτο ρατσισμό που καλλιεργείται και αναπαράγεται σχετικά με πολύτεκνες οικογένειες Ρομά που «ζουν από τα επιδόματα»;
-Την παντελή απουσία στήριξης στις νέες μητέρες/οικογένειες; Τα 2000€ για τη γέννα ανά παιδί μόνο ως προσπάθεια εξαγοράς μπορούμε να τα δούμε, όταν ο μισθός μένει ίδιος, ενώ χρειάζεται να ανατραφεί ένας ακόμα άνθρωπος, την ώρα που σχετικές δομές του κοινωνικού κράτους (δημόσιοι βρεφονηπιακοί, ολοήμεροι παιδικοί σταθμοί για όλες-ους) απουσιάζουν.
-Τις απολύσεις εγκύων; Από το 2018, η Ε.Ε. επιτρέπει την απόλυση εγκύων εργαζομένων εάν γνωστοποιηθούν οι λόγοι της απόλυσης, δίνοντας στην εργοδοσία το πράσινο φως για περισσότερη ασυδοσία.
-Τις ανύπαρκτες άδειες εγκυμοσύνης-μητρότητας με πλήρεις αποδοχές; Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί που ανάλογα με την προϋπηρεσία τους δικαιούνται έως και 45 (!) ημέρες άδειας πριν και μετά την εγκυμοσύνη τους.
-Τη μη συνταγογράφηση αντισυλληπτικών μεθόδων όπως το χάπι; Υπάρχουν αναφορές πως το 20-25% των αμβλώσεων ανά έτος αφορά νεαρά κορίτσια μικρότερα των 16 ετών.
-Τις τελευταίες αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο (ν. Τσιάρα) που επιτρέπουν ακόμα και σε κακοποιητές γονείς να διεκδικούν την επιμέλεια των παιδιών τους;
Περίσσεια υποκρισία λοιπόν, όταν η ευθύνη για την ανατροφή των παιδιών έχει μεταφερθεί πλήρως στις πλάτες των γυναικών και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα γίνονται μονοπώλιο των ιδιωτών. Απέναντι στη στοχοποίηση της ανεξαρτησίας της γυναίκας ως αιτία για την υπογεννητικότητα και όχι της ακραίας λιτότητας που εφαρμόζουν, οι φεμινιστικές οργανώσεις μαζί με τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων και της νεολαίας οφείλουν χωρίς κανένα εφησυχασμό, να αγκαλιάσουν αιτήματα όπως:
-Έλεγχο και δίωξη των εργοδοτών – καμία απόλυση εγκύων γυναικών
-Επίδομα και άδεια μητρότητας σε όλες τις γυναίκες
-Δωρεάν και ασφαλής αντισύλληψη για όλες
-Σεξουαλική αγωγή στα σχολεία
-Κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού παντού
-Δωρεάν αμβλώσεις στα νοσοκομεία. Είναι έκτακτη ανάγκη, καμία αναστολή λόγω πανδημίας
-Επιτροπές ισότητας σε χώρους δουλειάς και στις σχολές υπό τον έλεγχο των σωματείων και φοιτητικών συλλόγων
Οι νίκες των αδερφών μας σε Αργεντινή, Μεξικό, Ιρλανδία, Σαν Μαρίνο κ.α. μας δείχνουν το δρόμο του αγώνα, ώστε να μη ζήσουμε τη φρίκη των χιλιάδων θανάτων από παράνομες αμβλώσεις.
Οργανώνουμε λοιπόν την πορείας μας έως την επόμενη φεμινιστική απεργία της 8ης Μάρτη 2022, ξεκινώντας από το δέντρο της ελευθερίας και της αλληλεγγύης με τα δικά μας στολίδια, το Σάββατο 18/12/2021 στο Άγαλμα Βενιζέλου στις 12.30μμ. Θα χαρούμε πολύ να το στολίσουμε μαζί!
https://www.facebook.com/events/337562181151294?ref=newsfeed
*Ο πίνακας με τίτλο “Everybody’s Here” είναι του Sorin Bica
