Στις 17 Νοέμβρη η Όλγα ένα παιδί 8 χρονών δολοφονείται στο εργοστάσιο της Αλλατίνη και της Κ. Σαραντόπουλου Α.Ε στο Κερατσίνι. Εγκλωβίστηκε στις 17:30 από την μεταλλική πόρτα του εργοστασίου που έκλεινε. Όταν μετά από 20 λεπτά, σύμφωνα με το βίντεο από τις κάμερες του εργοστασίου, την είδαν οι εργαζόμενοι η αντίδραση τους ήταν να επικοινωνήσουν με τους προϊστάμενους. Εκείνοι, με πλήρη απαξίωση για την ζωή της Όλγας, τους είπαν να αποχωρήσουν από το εργοστάσιο και αυτοί έφυγαν προσπερνώντας, με αισχρό και άθλιο τρόπο, το παιδί που βρισκόταν αναίσθητο στο πάτωμα. Μάλιστα ένας από αυτούς κούνησε το παιδί με το πόδι του ώστε να δει αν αντιδρά πριν το παρατήσει. Στις 18:30 ένα φορτηγό της εταιρίας εισέρχεται στον χώρο του εργοστασίου και ξανακλείνει την πόρτα πάνω στην Όλγα. Εν τέλη το παιδί θα το απεγκλωβίσουν από την πόρτα στις 21:00…. όπου στο νοσοκομείο θα διαπιστωθεί ο θάνατος του.
Μιλάμε για μια δολοφονική εγκατάλειψη του παιδιού και μια προσπάθεια συγκάλυψης του γεγονότος από τα αφεντικά, τους προϊστάμενους και τους εργαζομένους. Καθοριστικός παράγοντας σε αυτήν την εγκατάλειψη ήταν ότι η Όλγα ήταν Ρομά.
Το κράτος, ανεξαρτήτως αριστερής ή δεξιάς διαχείρισης, συστηματικά στοχοποιεί και περιθωριοποιεί την μερίδα του πληθυσμού που δεν εντάσσεται στον εθνικό κορμό του, που περισσεύει, που αμφισβητεί την εξουσία του ή που εξεγείρεται (μετανάστριες, Ρόμα, χρήστριες συγκεκριμένων ναρκωτικών/διεγερτικών ουσιών, αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας κ.α). Οι Ρομά συγκεκριμένα βιώνουν την περιθωριοποίηση από την δημοσιά σφαίρα, την βίαιη προσπάθεια εξάλειψης της κουλτούρας τους ώστε να αφομοιωθούν. Βιώνουν εφόδους στους καταυλισμούς τους, πολλές δολοφονίες από μπάτσους, επιθέσεις από φασίστες και «αγανακτισμένους πολίτες». Ακόμα και ο στρατός χρησιμοποιήθηκε με το πρόσχημα της μη υπακοής στην καραντίνα για να «επιβάλει τον νόμο και την τάξη» σε περιοχές της δυτικής αττικής με έντονη την παρουσία Ρομά (μια περιοχή που λόγω της ταξικής της σύνθεσης αντιμετωπίζει πιο έντονα την κρατική καταστολή).
Πρόσφατα ο Νίκος Σαμπάνης δολοφονήθηκε από μπάτσους της Δίας στο Πέραμα με 38 σφαίρες. Η στήριξη του κράτους στα ένστολα καθάρματα έδειξε πως κάτω από τις σφαίρες των μπάτσων κρύβεται μια κρατική στρατηγική.
Αυτή η κρατική στρατηγική αντανακλά και συμβαδίζει με τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας, με τα συμφέροντα των μεγάλων και μικρών αφεντικών. Οι εργατικές δολοφονίες όπως αυτή του Δημήτρη Δαγκλή στην Cosco (πολύ κοντά στο εργοστάσιο που δολοφονήθηκε η Όλγα), η ψυχολογική και σωματική εξόντωση των εργαζόμενων είναι η αποτύπωση της βάρβαρης φύσης της κυριαρχίας κράτους και κεφαλαίου (που στον πυρήνα της έχει την διαρκή υποτίμηση της εργασίας του πολυεθνικού προλεταριάτου, την διαρκή αύξηση της κερδοφορίας). Μια κυριαρχία που αποτυπώνεται πάνω στο σώμα των εργαζομένων, των περιθωριοποιημένων κοινωνικών κομματιών, των φτωχών. Απέναντι στα Ρομά και στα υπόλοιπα περιθωριοποιημένα κομμάτια των από τα κάτω, το κράτος θεσμοθετεί τον ρατσισμό και τα αφεντικά δείχνουν ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση και μίσος.
Τέλος οι εργαζόμενοι που αδιαφόρησαν για την ζωή της Όλγας αποδεικνύουν πόσο εμετικός μπορεί να γίνει ο ατομισμός, ο ρατσισμός, η σύμπλευση με τις εντολές των αφεντικών, που τρίβουν τα χέρια τους όταν βλέπουν τέτοιες στάσεις ζωής. Για αυτό είναι βαθιά σημαντικό σε κάθε εργασιακό χώρο αλλά και κάθε πτυχή της ζωής να συγκρουστούμε με όλη αυτή την ιδεολογία, να τσακίσουμε τους ρουφιάνους, τους ρατσιστές και τους φασίστες. Με δεσμούς αλληλεγγύης να συγκρουστούμε με κράτος και αφεντικά.
Ως πρώτη κίνηση σχετικά με την δολοφονία της Όλγας, καλούμε σε μικροφωνική συγκέντρωση την Κυριακή, 12 Δεκεμβρίου, 12μ, στην Πλατεία Λαού στο Κερατσίνι.
Οι δολοφονίες της Όλγας και του Νίκου δεν θα ξεχαστούν
Πόλεμος στα κράτη, τα αφεντικά και τον κανιβαλισμό
Συνέλευση για την δολοφονία της Όλγας στο Κερατσίνι
