Αγαθά πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες συγκεντρώνουν τα μέλη και οι φίλοι της ‘Ερασιτεχνικής Θεατρικής Ομάδας Λακωνίας‘. Χρειάζονται άμεσα βρεφικές πάνες και συγκεκριμένα συσκευασίες Νο 3, 4 & 5, με βάση την ηλικία των μωρών. Επίσης γάλα και είδη ατομικής υγιεινής (σαπούνια, χαρτικά κλπ). Η συγκέντρωση γίνεται σήμερα Πέμπτη 4 Μαρτίου (ώρες 10:00-12:00) στο χώρο της ΕΘΟΛ, Τριακοσίων 32, Σπάρτη (στη συνέχεια μπορείτε να επικοινωνείτε με τη σελίδα τους).
Οι 75 πρόσφυγες της Σπάρτης που για μια ακόμη φορά ξεσπιτώνονται, αφού η κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει τις δομές που τους φιλοξενούσε, βρήκαν προσωρινό καταφύγιο στο κλειστό και παγωμένο γυμναστήριο της πόλης (2oC, νωρίς το πρωί…). Προσωρινά. Μέχρι όπως διαβεβαίωναν οι δημοτικές αρχές της πόλης να ενημερωθούν ότι τα χαρτιά τους είναι έτοιμα για να πάνε να τα πάρουν. Υπολογίζουν ότι μέσα στις επόμενες ημέρες οι διαδικασίες θα έχουν ολοκληρωθεί.
Το ερώτημα παραμένει αφού δεν είχαν ετοιμαστεί τα χαρτιά αυτών των ανθρώπων γιατί δεν παρατάθηκε η μίσθωση του ξενοδοχείου στο οποίο διέμεναν για λίγες ημέρες ακόμη; Δεν ήταν ευθύνη των προσφύγων η καθυστέρηση.
Γιατί ο ιδιοκτήτης του Sparta Inn δεν μπορούσε να κρατήσει για λίγες ημέρες ακόμη αυτούς τους ανθρώπους και ζήτησε εισαγγελική παρέμβαση και πετάχτηκαν στην κυριολεξία στον δρόμο 40 παιδιά και συνολικά 70 άνθρωποι μέσα στο κρύο. Το κλειστό γυμναστήριο όπως καταγγέλλεται δεν διαθέτει θέρμανση. Ποιος έχει την ευθύνη για αυτή την κατάσταση;
Αντιγράφουμε από το FB της Μαρίας Τσιρώνη από τη Σπάρτη:
“Ας κοιμηθούμε ήσυχοι κι απόψε. Εμείς οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι, οι φιλόξενοι Έλληνες.
Στο κλειστό γυμναστήριο της Σπάρτης κοιμούνται με κουβέρτες που έστειλε η Μητρόπολη Σπάρτης 70 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων γύρω στα 40 ΠΑΙΔΙΑ.
Με την ευκαιρία να θυμίσω στις φίλες μαμάδες της Σπάρτης, ότι όταν παρακολουθούσαμε τα δικά μας ΠΑΙΔΙΑ να παίζουν μπάσκετ και ήμασταν κερκίδα φοράγαμε πάντα τα μπουφάν μας παρά την ένταση που νιώθαμε για τον αγώνα των δικών μας ΠΑΙΔΙΩΝ.
Τα ΠΑΙΔΙΑ όμως είναι ΠΑΙΔΙΑ όλων μας. Είμαι σίγουρη το διδάσκει και η θρησκεία μας. Το λένε και οι ποιητές μας.
Φαίνεται όμως κάποια ΠΑΙΔΙΑ είναι λιγότερο ΠΑΙΔΙΑ.
Βέβαια τα μεγαλύτερα από αυτά είναι σίγουρα λιγότερο ΠΑΙΔΙΑ. Γιατί η βόμβα που διέλυσε το σπίτι τους, η βόμβα που τους άφησε επώδυνη ανάμνηση τα θραύσματα που είναι ακόμα στα πόδια τους, η βόμβα που τους έκλεψε τον αδερφό τους (είναι αληθινά, μου τα έχουν προσωπικά διηγηθεί τα ΠΑΙΔΙΑ αυτά όταν έφτιαχναν χαρτιά για το σχολείο), αυτή λοιπόν η βόμβα, μαζί με τη βάρκα που τους μετέφερε, τους έκλεψε την παιδική ηλικία..
Τα δικά μας λοιπόν ΠΑΙΔΙΑ, θέλουμε να είναι γερά, να σπουδάσουν, να δουλέψουν, να είναι ευτυχισμένα και να είναι καλοί άνθρωποι. Τα δικά μας λοιπόν ΠΑΙΔΙΑ θα είναι αυτό που εμείς θα τους μάθουμε. Και αυτό θα δώσουν αυτά στα δικά τους ΠΑΙΔΙΑ.
Απόψε κάποια ΠΑΙΔΙΑ θα κρυώνουν και κάποιες μάνες θα τα κρατούν πάνω τους. όχι σε συνθήκες πολέμου. Στην πόλη μας.
Εντούτοις εμείς μπορούμε να κοιμηθούμε. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ. Ούτε οι ευθύνες δικές μας, αλλά των αρμοδίων. Αυτοί οι ” αρμόδιοι” είναι πάντα ένα καλό πρόσχημα για να αισθανόμαστε καλλίτερα.
Συγγνώμη όμως οφείλουμε στα δικά μας ΠΑΙΔΙΑ. Για αυτό που συμβαίνει απόψε στην πόλη μας.
Καληνύχτα Σπάρτη”
