Στη σκιά του κορονοϊού και της οικονομικής κατάρρευσης, η κοινωνία της Τουρκίας βιώνει έναν ιδιότυπο εμφύλιο, όπου πολιτοφύλακες αναλαμβάνουν, ελέω Ερντογάν, την αστυνόμευση και τον έλεγχο πολιτών. Στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου κατατέθηκε νομοσχέδιο που, παρά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, έλαβε ισχύ νόμου τον Φεβρουάριο και δίνει τη δυνατότητα, αρχικά, σε περίπου 20.000 πολίτες να ασκούν χρέη αστυνομίας γειτονιάς. Με το προεδρικό διάταγμα που έχει ισχύ νόμου με αριθ. 5757 τροποποιείται ο νόμος για τις υπηρεσίες ασφαλείας και ο θεσμός των bekçi πλέον μπαίνει στην καθημερινή ζωή του κάθε Τούρκου πολίτη. Βασικό προσόν των λεγόμενων «bekçi» (φρουρός/φύλακας στα τουρκικά) δεν είναι τίποτε άλλο παρά το ότι είναι πιστοί στο καθεστώς Ερντογάν. Έχουν δικαίωμα να οπλοφορούν, δικαίωμα να συλλαμβάνουν, δικαίωμα να ελέγχουν πολίτες και να ζητούν τα στοιχεία τους χωρίς να έχουν καμία σχετική εκπαίδευση.
Αρκετοί πολιτικοί, διανοούμενοι και ακτιβιστές από οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών έχουν σημάνει συναγερμό, τονίζοντας πως στο παρόν πλαίσιο στην Τουρκία οι bekçi θα ενεργούσαν ως «ηθική αστυνομία» για το κράτος, ενώ επεσήμαναν επίσης τον κίνδυνο δημιουργίας μιας ένοπλης δομής που θα συνδέεται με την εκτελεστική εξουσία και η οποία θα θεωρεί ότι μπορεί να λειτουργεί εκτός ελέγχου νόμου. Όπως καταγγέλλεται από την Ένωση Προοδευτικών Δικηγόρων, το κυβερνών κόμμα επιχειρεί να δημιουργήσει τον δικό του στρατό. “Ουσιαστικά δημιουργείται μία κατάσταση παρακολούθησης πολιτών από πολίτες κατά την οποία ο ένας θα στρέφεται εναντίον του άλλου”, σημειώνει ο Murat Yılmaz, επικεφαλής της Ένωσης στην Άγκυρα.
Ο baba bekçi και οι πραιτοριανοί
Επιχειρώντας να εμφανίσει ένα φιλικό προς τους πολίτες πρόσωπο επιστρατεύεται μάλιστα το γνωστό γαλλικό παιδικό τραγούδι “Frère Jacques”, προσαρμοσμένο στα τουρκικά. Αναφέρεται στον φρουρό, καθώς ένα από τα καθήκοντά του ήταν να ξυπνήσει τους κατοίκους μιας γειτονιάς κατά τη διάρκεια του μήνα του Ραμαζανιού για το sahur, το γεύμα πριν από την ανατολή και την έναρξη της νηστείας, αλλά και να ανακοινώσει τη γιορτή… Το γαλλικό παιδικό τραγούδι διαμορφωμένο στα τουρκικά αναφέρει: “Πατέρα bekçi, πατέρα bekçi, πού είσαι, πού είσαι; Τώρα έρχεται η γιορτή, παίξτε το τύμπανό σας!” Αλλά αυτός είναι ένας bekçi που απλώς δεν υπάρχει…
Όπως αναφέρει ο ιστότοπος Kedistan.net, με δεδομένη τη σημερινή κατάσταση στην Τουρκία υπάρχει μικρή πιθανότητα ο bekçi να διαδραματίσει οποιονδήποτε υποθετικό ρόλο ως «αστυνομία γειτονιάς». Η υποψηφιότητα για αυτές τις θέσεις εργασίας είναι ανοικτές μόνο για άτομα απόλυτα πιστά στο καθεστώς, χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση, κατάρτιση ή προσόντα. Η ένοπλη αυτή ορδή, που κλίνει προς τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, αποτελεί ουσιαστικά την εμπροσθοφυλακή του καθεστώτος και δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως ένα βήμα για νομιμοποίηση των πολιτοφυλακών που υπάρχουν ήδη και λειτουργούν, ιδιαίτερα μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016. 
Από τότε, όπως αναφέρεται, εκατοντάδες όπλα από το οπλοστάσιο της αστυνομίας έχουν διανεμηθεί στον πληθυσμό, χωρίς ποτέ να έχει αποσαφηνιστεί πού βρίσκονται. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, οι φωτογραφίες των ένοπλων ανδρών, που κατά εκατοντάδες πλέον κατακλύζουν το διαδίκτυο, αποτελούν απόδειξη ότι τα όπλα αυτά βρίσκονταν στα χέρια των πραιτοριανών του Ερντογάν, που πλέον νομιμοποιούνται να τα φέρουν…
Είναι ενδεικτική η μαρτυρία της συντονίστριας τηλεοπτικής εκπομπής και φανατικής οπαδού του Ερντογάν Sevda Noyan, που σε σχόλιό της αναφέρει πως “η οικογένειά μας είναι πνευματικά και υλικά εξοπλισμένη, μπορούμε εύκολα να εξαλείψουμε 50 άτομα… Στην πραγματικότητα, έχουμε κάνει μια λίστα με τους γείτονές μας που δεν είναι στο πλευρό μας”. Θέση η οποία βρίσκει έρεισμα σε προηγούμενες δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν πως “στον πολιτισμό μας, στο εθνικό μας ιδεώδες, ο καταστηματάρχης και ο τεχνίτης, όταν είναι αναγκαίο, γίνονται στρατιώτες, ήρωες, μάρτυρες που υπερασπίζονται την πατρίδα τους. Όταν χρειάζεται, γίνονται αστυνομικοί που διασφαλίζουν την ασφάλεια και δικαστές που παρέχουν δικαιοσύνη”.
Καταγραφές περιστατικών αυθαιρεσίας
Από την πρώτη ημέρα εφαρμογής τους “οι φρουροί” γίνονται συχνά πρωτοσέλιδα εξαιτίας της δράσης τους με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπερβάλλοντα ζήλο και σωρεία αυθαιρεσιών.
Οι παρατυπίες και ο υπερβάλλων ζήλος της ομάδας αυτής, των επί της ουσίας “φρουρών του Ερντογάν”, λαμβάνουν διαστάσεις χιονοστιβάδας. Τα τελευταία εικοσιτετράωρα στην Τουρκία πληθαίνουν οι καταγγελίες και τα κοινωνικά δίκτυα βρίθουν από εικόνες και βίντεο της αυθαιρεσίας από την ιδιότυπη αυτή φρουρά του Ερντογάν. Τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται σε τακτική βάση και το καθεστώς χρησιμοποιεί όλες τις κατασταλτικές δυνάμεις ασφαλείας του.
Ήδη στα κοινωνικά δίκτυα καταγράφονται περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας από τους bekci, με τελευταία περίπτωση τον ξυλοδαρμό γυναίκας στη νοτιοδυτική Τουρκία, στην Πισιδία, στην πόλη Burdur, που οδήγησε στην απόλυση του φύλακα.
Αίσθηση έχει προκαλέσει και η περίπτωση του νεαρού Serkan K. στην Άγκυρα, που λίγες ημέρες νωρίτερα και εν μέσω καραντίνας ξυλοκοπήθηκε άγρια ο ίδιος γιατί πήγε να πετάξει τα σκουπίδια. Επίθεση με χημικά δέχτηκαν και οι συγγενείς του όταν έσπευσαν να δώσουν εξηγήσεις στην είσοδο του σπιτιού τους. Ο bekçi άρπαξε τον πατέρα -έναν άνθρωπο που πάσχει από άσθμα- και τον συνέλαβε πατώντας τον στο στήθος. Οι αστυνομικοί ήρθαν να βοηθήσουν τον bekçi και έβαλαν σε όλα τα μέλη της οικογένειας χειροπέδες με τα χέρια τους στην πλάτη. Τους μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα όπου τους αντιμετώπισαν ως τρομοκράτες, ενώ την ίδια ώρα ανέκριναν τον 12χρονο αδελφό του θύματος.
Το περιστατικό αποκαλύφθηκε στο Twitter από τον Yetkin Öztürk, εκπρόσωπο στην Άγκυρα του İYİ Parti – εθνικιστικό δεξιό κόμμα που δημιουργήθηκε το 2017 μετά από διάσπαση του ΜΗΡ. Η Διεύθυνση Ασφάλειας της Άγκυρας αντέκρουσε τη βία του bekçi εναντίον της οικογένειας με ένα δελτίο τύπου που χαρακτήριζε τις πληροφορίες αυτές ως «μη πραγματικές». Η Διεύθυνση ισχυρίζεται ότι ο Serkan έφυγε από το σπίτι του στις 10 μ.μ. την Κυριακή 17 Μαΐου, ενώ είχε κηρυχθεί απαγόρευση κυκλοφορίας για το Σαββατοκύριακο. Ο bekçi τον «προειδοποίησε» αλλά αυτός «αρνήθηκε πεισματικά να ξαναμπεί στο σπίτι του». Στη συνέχεια, το ανακοινωθέν απαριθμεί «γεγονότα» εναντίον της οικογένειας, καταγράφοντας όλο το πολιτικό γενεαλογικό παρελθόν του πατέρα, που ανήκε στο İYİ Parti.
Αλλά και στη Ραιδεστό (Tekirdağ) ο Dursun Gültaş, ο οποίος καθόταν μπροστά από το σπίτι του, ξυλοκοπήθηκε από την αστυνομία και ένοπλους bekçi, όπως και ένας μοτοσικλετιστής στην Κωνσταντινούπολη στο Kadıköy. Στο Zeytinburnu συνέλαβαν έναν ανήλικο και στο Eyüp φάνηκε ότι bekçi και αστυνομία χτύπησαν πολίτες στον δρόμο και πυροβόλησαν στον αέρα.
Ένας ανεξέλεγκτος φασισμός απλώνεται στην Τουρκία, μεταμφιεσμένος με καφέ στολή και με πρόφαση την ασφάλεια των πολιτών, που οδηγεί σε πολλαπλασιασμό πράξεων βίαιης καταστολής, παράλληλα με άμβλυνση των ευθυνών από τα όργανα που ορίζονται ως φρουροί.
Το ερώτημα πλέον στην Τουρκία είναι ποιος θα προστατέψει τον λαό από τους φρουρούς.
