Σε εξέλιξη το σχέδιο δημιουργίας «νεκροταφείου» για όλο τον αμίαντο της χώρας δίπλα στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο των Μεταλλείων Αμιάντου Βορείου Ελλάδος ● Ανοίγουν ξανά οι πληγές στην περιοχή Ζιδάνι με την πρόσφατη πρόταση της Περιφέρειας Δυτ. Μακεδονίας ● Η τοξική ιστορία των ΜΑΒΕ δεν έχει τέλος ● Με δέλεαρ τα ανταποδοτικά οφέλη και τις θέσεις εργασίας σχεδιάζεται ένα περιβαλλοντικό έγκλημα ● Στο παιχνίδι η ιδιωτική εταιρεία που είχε αναλάβει την αποκατάσταση των ΜΑΒΕ μετά το 2006 ● Τα επιχειρήματα ειδικών που διαφωνούν με τη χωροθέτηση.
Νέο περιβαλλοντικό έγκλημα στη Δυτική Μακεδονία μαγειρεύει η κυβέρνηση. Δεν φτάνει η απολιγνιτοποίηση, είπαν να τους φορτώσουν και όλο τον αμίαντο της Ελλάδας!
Η… τερατογένεση ενός ΧΥΤΑ όπου θα καταλήγει ο αποσυρόμενος αμίαντος από κάθε γωνιά της χώρας – υπολογίζεται σε τουλάχιστον 200 χιλιάδες τόνους ετησίως – χωροθετείται δίπλα στο στοιχειωμένο εργοστάσιο των ΜΑΒΕ (Μεταλλεία Αμιάντου Βορείου Ελλάδος), που αποτέλεσε για δεκαετίες υγειονομική πληγή της περιοχής.
Το σχέδιο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη με τις ευλογίες της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Δήμου Σερβίων, παρά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και περιβαλλοντικών οργανώσεων. Το κερασάκι στην τούρτα; Για την εκτέλεση του έργου φαίνεται πως προκρίνεται η ανάθεση σε ιδιωτική εταιρεία εξ Αθηνών και όχι στον καθ’ ύλην αρμόδιο διαδημοτικό φορέα διαχείρισης αποβλήτων!
Η περιοχή Ζιδάνι όπου βρίσκονται τα ΜΑΒΕ εκτείνεται σε 4.144 στρέμμ. σε υψόμετρο που κυμαίνεται από 672 έως 720, ενώ βόρεια σε απόσταση 1.000 μ. διέρχεται ο ποταμός Αλιάκμονας (στο σημείο που σχηματίζεται η τεχνητή λίμνη του Πολυφύτου) από τον οποίο υδροδοτείται η Θεσσαλονίκη. Τριγύρω υπάρχουν τα χωριά Καμβούνια, Μικρόβαλτο, Τρανόβαλτο, Λαζαράδες και Ελάτη με συνολικό πληθυσμό περίπου 2.000 κατοίκους. Στα 10 χλμ., επίσης, οι σεισμολόγοι είχαν προσδιορίσει το επίκεντρο του μεγάλου σεισμού του 1995. Από την περιοχή διέρχονται δύο σεισμικά ρήγματα.
Το καρκινογόνο υλικό
Το 1936 στην περιοχή αυτή ανακαλύφθηκε το μεγαλύτερο κοίτασμα αμιάντου της Ελλάδας. Μετά περίπου 40 χρόνια (το 1977) η ελληνική κυβέρνηση ανέθεσε την εκμετάλλευσή του στην ΕΤΒΑ, η οποία για τον λόγο αυτό ίδρυσε τη θυγατρική εταιρεία Μεταλλεία Αμιάντου Βορείου Ελλάδος (ΜΑΒΕ) Α.Ε. Την ίδια χρονιά ο αμίαντος χαρακτηρίστηκε ένα από τα 10 πιο καρκινογόνα υλικά. Κόσμος και κοσμάκης πέθανε από καρκίνο λόγω αμιάντου, μεγάλος αριθμός εκ των οποίων εργαζόμενοι σε εργοστάσια (βλ. περίπτωση ΕΛΛΕΝΙΤ).
Το 1982, ωστόσο, ξεκίνησε η λειτουργία της μονάδας εξόρυξης και επεξεργασίας αμιάντου στο Ζιδάνι, που ήταν η μεγαλύτερη στην Ευρώπη. Από την εκμετάλλευσή του καθώς και την ευρύτατη χρήση των προϊόντων του σε στέγες δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων επιβεβαιώθηκε ότι προκύπτουν σοβαρές καρκινογενέσεις.
Τα χρόνια περνούσαν ώσπου, λίγο πριν από την αυγή του 21ου αιώνα, ο αμίαντος απαγορεύθηκε σε μια σειρά χώρες – στην Ελλάδα με την ενσωμάτωση των ευρωπαϊκών οδηγιών 1999/77/ΕΚ και 2003/18/ΕΚ. Το εργοστάσιο σταμάτησε τη λειτουργία του τον Μάρτιο του 2000, αφήνοντας πίσω μια περιοχή µε περιβάλλον υποβαθµισµένο και βαρύτατα ρυπασµένο από τον αμίαντο. Η τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης επεξεργάστηκε ένα πρόγραμμα σταδιακών επεμβάσεων για την αποκατάσταση του τόπου.
Από το 2002 η κυριότητα των εγκαταστάσεων των ΜΑΒΕ έχει περιέλθει στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Κατά τη διάρκεια της 18ετούς λειτουργίας της η εταιρεία εξόρυξε περισσότερους από 70 εκατομμύρια τόνους σερπεντίνη, από τους οποίους παρήχθησαν ένα εκατομμύριο τόνοι χρυσότιλου (λευκός αμίαντος). To υπόλοιπο, φτωχό σε ίνες αμιάντου, μετάλλευμα εναποτέθηκε στον χώρο των αποθέσεων. Σήμερα η αποκατάσταση έχει ολοκληρωθεί από ιδιωτική εταιρεία με έδρα την Αθήνα (Polyeco Α.Ε.) σε ποσοστό περίπου 95%, κλείνοντας μια υγειονομική πληγή δεκαετιών, αλλά κάποιοι μοιάζουν έτοιμοι να την ξανανοίξουν…
Το θέμα της χωροθέτησης, κατασκευής και λειτουργίας ΧΥΤΑ αμιάντου για την κάλυψη των αναγκών όλης της χώρας – ορισμένοι λένε και χωρών των Βαλκανίων – άνοιξε πρόσφατα η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
Με έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών της 23ης/11/2020, προτείνεται «Διερεύνηση της δυνατότητας ίδρυσης και λειτουργίας ΧΥΤΑΜ για το σύνολο της επικράτειας, σύμφωνα με τον σχεδιασμό του ΥΠΕΚΑ, για τουλάχιστον 25 έτη, ώστε να μην επωμισθεί η Αυτοδιοίκηση το κόστος περιβαλλοντικής παρακολούθησης και συντήρησης, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα και την απαραίτητη επίβλεψη του χώρου. Στη συμφωνία αυτή υπάρχει η δυνατότητα χρηματοδότησης των 8 εκατ. ευρώ για την τελευταία φάση ολοκλήρωσης του έργου των ΜΑΒΕ με την καθαίρεση των κτιριακών εγκαταστάσεων. Στη σχετική σύμβαση ανάθεσης της λειτουργίας ΧΥΤΑΜ είναι δυνατόν να συμπεριλαμβάνονται τα κόστη της ετήσιας συντήρησης των έργων (για τουλάχιστον 25 έτη), της περιβαλλοντικής παρακολούθησης και της απαραίτητης επίβλεψης του χώρου. Από τη λειτουργία ΧΥΤΑΜ πανελλαδικής εμβέλειας η τοπική κοινωνία αναμένεται ότι θα αποκομίσει σημαντικά οικονομικά ανταποδοτικά οφέλη λόγω της δημιουργίας πολλών νέων θέσεων εργασίας και της απόδοσης μέρους των κερδών από τη λειτουργία του ΧΥΤΑΜ στον τοπικό ΟΤΑ».
Για την υλοποίηση της πρότασης αυτής η περιφέρεια έχει συγκροτήσει ήδη επιτροπή στην οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι του υπουργείου Ενέργειας, αν και το θέμα δεν έχει συζητηθεί προς το παρόν στο περιφερειακό συμβούλιο.
Αλλά και ο Δήμος Σερβίων, στα όρια του οποίου βρίσκονται τα ΜΑΒΕ, φαίνεται να υποστηρίζει τη δημιουργία τέτοιου ΧΥΤΑΜ εκεί. Το θέμα επίσης δεν έχει τεθεί στο δημοτικό συμβούλιο. Ακόμη…
Με το σκεπτικό ότι οι εξελίξεις τρέχουν και η υπόθεση δεν έχει μπει σε διαβούλευση ούτε με τις τοπικές κοινωνίες ούτε με τους αιρετούς, όπως επιτάσσουν οι δημοκρατικές διαδικασίες, οι διαμαρτυρίες και οι αντιδράσεις έχουν ξεκινήσει.
Η ΔΙΑΔΥΜΑ Α.Ε. είναι θεσμικά ο καθ’ ύλην αρμόδιος φορέας υλοποίησης τέτοιων έργων, ως διαδημοτικός φορέας Διαχείρισης Απορριμμάτων Δυτικής Μακεδονίας. Όμως στο «παιχνίδι» βρίσκεται και η ιδιωτική εταιρεία Polyeco Α.Ε. με έδρα στο 16ο χλμ. Αθηνών-Κορίνθου, που έχει κάνει την αποκατάσταση των ΜΑΒΕ μετά το 2006 (έργο 20 εκατ. ευρώ) και από το 2013 βολιδοσκοπεί να κατασκευάσει και να λειτουργήσει τον ΧΥΤΑ αμιάντου. Σχετικό βίντεο έχει μάλιστα αναρτήσει εδώ και πολύ καιρό στο youtube.
ΔΙΑΔΥΜΑ και ιδιώτης
Υψηλόβαθμο στέλεχος της ΔΙΑΔΥΜΑ που ζήτησε να τηρηθεί η ανωνυμία του ανέφερε σχετικά στην «Εφ.Συν.»: «Στα ορυχεία νοτίου πεδίου της ΔΕΗ υπάρχουν ήδη αδειοδοτημένα 250 στρέμματα για υγειονομική ταφή αμιάντου. Εκεί δεν υπάρχει κατοικημένη περιοχή ή φυσικό περιβάλλον που να θίγεται από αυτή τη διαδικασία. Αυτός προφανώς είναι ένας πιο κατάλληλος χώρος από το Ζιδάνι όπου βρίσκονται τα ΜΑΒΕ. Ωστόσο, στον περιφερειακό σχεδιασμό που είχε γίνει από την εποχή Καρυπίδη (στην περιφέρεια) χωροθετήθηκαν τα ΜΑΒΕ γι’ αυτή τη δουλειά. Έτσι, ο νυν περιφερειάρχης μάς κάλεσε πριν από 15 μέρες κι άνοιξε την κουβέντα. Εμείς είχαμε προτείνει, αντί να γίνει στα ΜΑΒΕ, να κάνουμε τον ΧΥΤΑΜ στο νότιο πεδίο. Υπάρχει όμως ο περιφερειακός σχεδιασμός… Μπορούμε να τον κάνουμε κι εκεί. Εκείνο που είναι ζήτημα είναι τα έσοδα από τη λειτουργία του. Εμείς, μετά τις δαπάνες, αποδίδουμε τα κέρδη στους δήμους. Εμείς λέμε να μην το κάνουν με ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα). Η επένδυση είναι 4-5 εκατ. ευρώ, δεν αξίζει για ΣΔΙΤ. Αλλά έχει πολλά κέρδη. Με 250 χιλιάδες τόνους απ’ όλη την Ελλάδα ετησίως και κόστος 200 ευρώ ο τόνος, υπολογίστε…».
Αντίθετος με τη χωροθέτηση του ΧΥΤΑΜ στα ΜΑΒΕ είναι και ο τέως διευθυντής της ΔΕΗ -μηχανικός μεταλλείων, μεταλλουργός μηχανικός ΕΜΠ- Χρήστος Παπαγεωργίου, που στις 27/12/2020 δημοσιοποίησε τις απόψεις του αφού είχε στείλει ήδη σχετικό έγγραφο στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Τονίζεται ότι υπάρχουν σαφέστατα προσφορότερες τεχνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά λύσεις για τον ΧΥΤΑΜ σε επίπεδο χώρας αλλά και Περιφέρειας Δυτ. Μακεδονίας ιδιαίτερα. Η περιοχή των ΜΑΒΕ με την ολοκλήρωση της περιβαλλοντικής αποκατάστασης μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί εκτός από το αρδευτικό Καμβουνίων και σε άλλες μη ρυπαίνουσες παραγωγικές δραστηριότητες, ωφέλιμες στην ευρύτερη περιοχή, αρκεί να υπάρχουν η πολιτική βούληση, η αποφασιστικότητα και το σθένος των αρμοδίων για τη διεκδίκηση της εφαρμογής των ενδεδειγμένων λύσεων».
Νωρίτερα αναλύει με επιστημονική τεκμηρίωση ότι:
«Αποκλείεται η δημιουργία ΧΥΤΑ σε
– βιότοπους απειλούμενων οικοσυστημάτων (critical habitals)
– υγροβιότοπους
– περιοχές υπερκείμενες καλυμμένου καρστ όπου υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας καταβοθρών ή ακόμα σε περιοχές με υπόγεια μεταλλευτική δραστηριότητα
– περιοχές ή ζώνες σεισμικής δραστηριότητας. Σημειώνεται ότι οι κορεσμένες άμμοι μπορεί να υποστούν ρευστοποίηση…».
Ξεκάθαρος για τη χωροθέτηση του ΧΥΤΑΜ είναι ο πρόεδρος της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης, καθηγητής του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Λάζαρος Τσικριτζής, που τάσσεται υπέρ της λειτουργίας ΧΥΤΑΜ στα ορυχεία νοτίου πεδίου της ΔΕΗ και μάλιστα όχι σε πανελλαδική λειτουργία.
«Τα παλιά ορυχεία δεν πρέπει ν’ αποκλειστούν. Αντιθέτως, πρέπει να χρησιμοποιηθούν καθώς αυτό έχει ήδη γίνει από τη ΔΕΗ χωρίς να έχει προκύψει πρόβλημα. Σε έναν τέτοιο χώρο δεν πρέπει να υπάρχουν νερά σε βάθος 200 μέτρων. Σε αυτά δεν υπάρχουν. Και φυσικά λέμε όχι στη δημιουργία ΧΥΤΑΜ για όλες τις ποσότητες αμιάντου της χώρας. Από την Πελοπόννησο, ας πούμε, γιατί να έρχονται στην Κοζάνη και να μην πάνε στη Μεγαλόπολη; Να επιλέγουμε ρεαλιστικές αλλά και περιβαλλοντικά αποδεκτές λύσεις», είπε στην «Εφ.Συν.».
Οι πρώτες αντιδράσεις στη μεθόδευση
Περιφερειακός σύμβουλος της μειοψηφίας (συνδυασμός ΕΛΠΙΔΑ) αλλά και πρόεδρος των εργαζομένων στον Δήμο Κοζάνης, ο Γιώργος Χριστοφορίδης είναι από τους πρώτους που αντέδρασαν στη μεθόδευση.
*Ολόκληρο το ρεπορτάζ στην efsyn.gr
