ΠΟΛΩΝΙΑ Οργή και διαδηλώσεις για την απαγόρευση των αμβλώσεων, προς πανεθνική διαμαρτυρία την Παρασκευή

Της Σταυρούλας Χατζή

Μαζικές διαδηλώσεις πραγματοποιούνται σε πόλεις της Πολωνίας, στον απόηχο της απόφασης της περασμένης Πέμπτης, κατά την οποία κρίθηκε σχεδόν ολική η ποινικοποίηση των αμβλώσεων. Πρόκειται για περαιτέρω αυστηροποίηση του ήδη ισχύοντος νόμου, σύμφωνα με τον οποίο επιτρεπόταν η διακοπή της κύησης σε περιπτώσεις σοβαρής δυσπλασίας του εμβρύου. Όπως επισήμανε η πρόεδρος του συνταγματικού δικαστηρίου της χώρας Γιούλια Πρτζιλέμπσκα «η παραπάνω ρύθμιση είναι αντίθεση ως προς τις συνταγματικές αρχές της χώρας». Πρόκειται για θέση που συμβαδίζει με την αντιδραστική γραμμή του κυβερνώντος εθνικιστικού κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS).

Με το νέο νομοσχέδιο θεσπίζεται αντισυνταγματική η διακοπή της κύησης, εξαιρουμένων μονάχα των περιπτώσεων βιασμού, αιμομιξίας και θανατικού κινδύνου του εμβρύου. Αλλά ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις η οριστική απόφαση θα λαμβάνεται από τα αστικά δικαστήρια και όχι άμεσα από τις ίδιες τις γυναίκες. Όσον αφορά την χρονική συγκυρία υπάρχουν ισχυρισμοί περί προμελετημένης να περαστεί το νομοσχέδιο εν μέσω της πανδημίας και σε περίοδο εντατικοποίησης των μέτρων.

Ωστόσο τα αντανακλαστικά της πολωνικής κοινωνίας ήταν άμεσα. Μετά την λήψη της απόφασης το βράδυ της Πέμπτης περίπου 1000 διαδηλωτ(ρι)ές συγκεντρώθηκαν έξω από το σπίτι του Γιαροσλάβ Κατσίνσκι, αναπληρωτή πρωθυπουργού της Πολωνίας και επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος, ζητώντας την άμεση απόσυρση της νέας ρύθμισης. Η κινητοποίηση κατέληξε σε κυνηγητό των διαδηλωτ(τρ)ών, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις από τις κατασταλτικές δυνάμεις.

Την επομένη, η μαζική απάντηση ήταν άμεση με σφοδρές αντιδράσεις σε περισσότερες από 12 μεγάλες πόλεις της χώρας. Συγκεκριμένα στην κινητοποίηση της Βαρσοβίας την Παρασκευή συμμετείχαν χιλιάδες διαδηλώ(τρ)ιες, κατακλύζοντας τους δρόμους της πόλης με κεντρικό σύνθημα «Μακάρι να μπορούσα να κάνω άμβλωση στην κυβέρνησή μου», ενώ στην συνέχεια, ως συμβολική κίνηση διαμαρτυρίας, άφησαν κεριά έξω από τα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος.

Το Σάββατο οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν δυναμικά σε όλη την χώρα. Στο Πόζναν μέλη αναρχικής συλλογικότητας έκαναν κατάληψη σε παλιό νοσοκομείο στην οδό Szkolna ονομάζοντας την συμβολικά «Κλινική Αμβλώσεων» ενώ κρέμασαν πανό που έγραφαν «Δεν χρειάζεσαι την συγκατάθεσή τους», «Έχεις επιλογή», «Δεν θα είσαι ποτέ μόνη». Ενώ την Κυριακή το κίνημα γυναίκες απεργοί (StrajkKobiet) προχώρησε σε παρεμβάσεις μέσα σε εκκλησίες, διακόπτοντας την κυριακάτικη λειτουργία με καθιστικές διαμαρτυρίες, κρατώντας πλακάτ και φωνάζοντας συνθήματα υπέρ των αμβλώσεων.

Για πέμπτη συνεχή μέρα, οι διαδηλωτ(ρι)ες κατέκλυσαν μαζικά το κέντρο της Βαρσοβίας με αυτοκίνητα, ποδήλατα και πεζή κλείνοντας τους δρόμους και παραλύοντας την κυκλοφορία. Κρατώντας πανό και πλακάτ με αντικληρικά και αντικυβερνητικά συνθήματα όπως «η Κόλαση των γυναικών», «Έχετε αίμα στα χέρια σας», «Θέλουμε να έχουμε την επιλογή» ή «Πρόκειται για πόλεμο!», οι διαδηλωτ(ρι)ές κατέστησαν σαφές πως δεν θα κάνουν βήμα πίσω μέχρι την απόσυρση του νομοσχεδίου. Την Τετάρτη προχωρούν σε γενική απεργία, ενώ την Παρασκευή καλούν σε πανεθνική διαμαρτυρία.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο αριθμός των εκτρώσεων στην Πολωνία βρισκόταν ήδη σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Σε μια χώρα 38 εκατομμυρίων κατοίκων, το 2019 καταγράφηκαν μόνο 1000 εκτρώσεις, η συντριπτική πλειονότητα (97%) των οποίων είχαν ως αιτία την μη αναστρέψιμη δυσπλασία του εμβρύου. Ωστόσο φεμινιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν πως ο αριθμός των αμβλώσεων που πραγματοποιήθηκαν παράνομα ή στο εξωτερικό μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 80.000 και 120.000.

Οι παραπάνω μαζικές αντιδράσεις αποδεικνύουν έμπρακτα πως το μεγαλύτερο κομμάτι της πολωνικής κοινωνίας δεν θα ανεχτεί περαιτέρω τις απολυταρχικές πρακτικές που προωθεί τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση. Η παρούσα απόφαση είναι άλλωστε απόρροια μιας κλιμακούμενης διαδικασίας συντηρητικοποίησης και επιβολής αυστηρών, καθολικών αξιών ως συνέπεια των στενών σχέσεων του πολωνικού  κράτους με την εκκλησία.

Την τελευταία δεκαετία ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός εκδηλώνεται και στα ευρύτερα στρώματα της πολωνικής κοινωνίας. Κάτι τέτοιο αποτυπώνεται στην άνοδο της ακροδεξιάς και την εμφάνιση θρησκευτικών  οργανώσεων που αντιστρατεύονται το φεμινιστικό κίνημα πραγματοποιώντας καμπάνιες «υπέρ της ζωής των εμβρύων». Με αυτόν τον τρόπο δίνουν πάτημα στις κυβερνήσεις με υπερσυντηρητική ατζέντα να καταστρατηγούν το αναφαίρετο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος.

Καμία επιβολή, η μητρότητα είναι επιλογή Αλληλεγγύη στις γυναίκες της Πολωνίας!

Ανακοίνωση της Ομάδας Γυναικών της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε:

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Πολωνίας προχώρησε στην απόφαση της καθολικής απαγόρευσης των αμβλώσεων

Σύμφωνα με την απόφαση του πολωνικού κράτους, μια γυναίκα στην Πολωνία στερείται από τις 23-10-20 το δικαίωμα να προβεί σε άμβλωση αφήνοντας ως μοναδικό παραθυράκι τις περιπτώσεις βιασμού, αιμομιξίας ή σοβαρό κίνδυνο της ζωής της ίδιας. Περιπτώσεις προβλημάτων υγείας του εμβρύου θεωρούνται αντισυνταγματικές ακόμα κι αν το βρέφος έχει ελάχιστες ή μηδαμινές πιθανότητες να επιβιώσει. Μία άκρως συντηρητική και μισογύνικη απόφαση επικυρώθηκε από την Πολωνία, μια χώρα που σύμφωνα με τον διεθνή τύπο, καταγράφει σημαντική οικονομική ανάπτυξη χωρίς ποτέ όμως να αναφέρεται πως αυτή συμβαίνει ακριβώς λόγω της σημαντικής συρρίκνωσης των δικαιωμάτων των καταπιεσμένων και μόνο προς όφελος τoυ Κεφαλαίου.

Δεν χωράει αμφιβολία, πως η επιλογή του τρόπου διαχείρισης του σώματός μας αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα, όχι μόνο των γυναικών αλλά συνολικά όλων των ανθρώπων. Το δικαίωμα στην άμβλωση κλονίζεται σημαντικά τα τελευταία χρόνια λόγω του διάχυτου υπερσυντηρητισμού σε Ευρώπη και ΗΠΑ, με αποτέλεσμα την κορύφωσή της καθολικής απαγόρευσης στην Πολωνία, η οποία απειλούσε από το 2016 ότι θα κάνει πράξη. Ο σεξισμός και η ενίσχυση του πατριαρχικού κράτους, είναι αναπόσπαστα κομμάτια του συντηρητισμού και της ακροδεξιάς κατεύθυνσης, στην οποία κινούνται τα κράτη, ακριβώς γιατί ο έλεγχος της αναπαραγωγής, άρα και των γυναικών, συνεπάγεται και την ενίσχυση του έθνους.

Συγκεκριμένα, στην περίπτωση της Πολωνίας, τα πράγματα φαίνεται να ξεφεύγουν στο κοινωνικοπολιτικό προσκήνιο έπειτα από την επανεκλογή του ακροδεξιού προέδρου Αντρέι Ντούντα τον Ιούλιο του 2020. Έχοντας στο πλάι του το πανίσχυρο εθνικιστικό κόμμα που ονομάζεται «Νόμος Και Τάξη» συντάσσει το πολιτικό του οπλοστάσιο χρησιμοποιώντας το τρίπτυχο «Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια» σε μια χώρα που το μεγαλύτερο ποσοστό ζητάει την πολιτική αλλαγή. Η αλλαγή πολιτικής γραμμής θα δημιουργούσε ρήξη με την συντηρητική γραμμή της ΕΕ και ισχυρό πλήγμα στην οικονομία και τις διεθνείς της σχέσεις. Με αυτόν τον τρόπο, ο πανίσχυρος πρόεδρος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις γυναίκες σαν μοχλό ισχυροποίησης της πολιτικής εύθραυστης θέσης του και να αποδείξει για μια ακόμη φορά το φασιστικό πρόσωπο της ακροδεξιάς, κλείνοντας το μάτι στις πιέσεις της Καθολικής εκκλησίας που κρατάει τα σκήπτρα της διαχείρισης της χώρας εδώ και αιώνες, ενισχύοντας τον θρησκευτικό φανατισμό.

Ήδη εδώ και πολλά χρόνια, το πολωνικό φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα βρίσκεται στον δρόμο του αγώνα, διοργανώνοντας μεγαλειώδεις διαδηλώσεις και απεργίες με την συμμετοχή εκατομμυρίων γυναικών και έχοντας ως βασικό σύνθημα «Πρόκειται για πόλεμο». Ο «Νόμος και τάξη» χρησιμοποιεί το μοναδικό όπλο που έχει για να φιμώσει τα κινήματα, την βίαιη καταστολή συλλαμβάνοντας παράνομα δεκάδες γυναίκες, με ανυπόστατες κατηγορίες. Ωστόσο, οι γυναίκες δεν σταματούν και δεν φοβούνται. Τονίζουν σε κάθε τους βήμα πως το μόνο που θα πετύχουν τέτοιες αποφάσεις είναι να γίνονται παράνομες αμβλώσεις απόλυτα επικίνδυνες, γιατί, όπως έχει αποδείξει αμέτρητες φορές η ιστορία, αν μία γυναίκα δεν θέλει να γεννήσει, δεν θα το κάνει, ακόμη και με κίνδυνο την ίδια της την ζωή.

Εμείς από την πλευρά μας αυτό που έχουμε να τους πούμε είναι πως «Νόμος και Τάξη» υπάρχει μόνο στα νεκροταφεία, όχι στις ζωές μας.

– Το σώμα μας ανήκει σε εμάς, σε κανένα κράτος, σε καμιά κυβέρνηση, σε κανένα αφεντικό, σε κανέναν άντρα.

– Η μητρότητα είναι επιλογή, όχι υποχρέωση.

– Δωρεάν και ασφαλείς αμβλώσεις για όλες τις γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο.

– Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις μορφές αντισύλληψης για όλες τις γυναίκες εντελώς δωρεάν

– Δημογραφικό πρόβλημα υπάρχει μόνο στα μυαλά των εθνικιστών.

Από: http://www.rocinante.gr

Αλληλεγγύη στις αγωνιζόμενες γυναίκες της Πολωνίας!

Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας γυναικών ενάντια στην πατριαρχία |Θεσσαλονίκη:

Στις 23/10 η Πολωνική Κυβέρνηση προχώρησε σε σχεδόν ολική απαγόρευση των εκτρώσεων, απαγορεύοντας την έκτρωση ακόμα και σε περίπτωση σοβαρής δυσπλασίας του εμβρύου υποστηρίζοντας ότι ήταν ενάντια στο σύνταγμα. Το εθνικιστικό κόμμα της Πολωνίας (PiS) ήταν αυτό που πρότεινε να καταργηθεί εντελώς η παραπάνω ρύθμιση θέλοντας να εκμεταλλευτεί την κατάσταση που επικρατεί με τις απαγορεύσεις των συναθροίσεων λόγω της επιδημίας του κορονοιού. Το 2016, όταν είχε προταθεί για πρώτη φορά αυτή η ρύθμιση, δεν είχε καταφέρει να περάσει, καθώς χιλιάδες γυναίκες είχαν απεργήσει διαμαρτυρόμενες ενάντια στην πρόταση για πλήρη απαγόρευση των εκτρώσεων. Είχαν βγει στους δρόμους φορώντας μαύρα ως ένδειξη πένθους για τα δικαιώματα τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των δικαστών του δικαστηρίου διορίστηκε από το ίδιο κόμμα. Εν τέλει, η δικαστική απόφαση την Πέμπτη απαγόρευσε σχεδόν όλες τις εκτρώσεις – με εξαιρέσεις μόνο για περιπτώσεις βιασμού, αιμομιξίας ή όπου κινδυνεύει η υγεία της μητέρας.

Η απάντηση ήταν άμεση, καθώς το ίδιο βράδυ παρά τις απαγορεύσεις λόγω κορονοιού μεγάλος αριθμός διαδηλωτών κατέβηκε στον δρόμο για να αντιδράσει στην απόφαση που καταστρατηγεί ολοκληρωτικά το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της. Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται καθημερινά και οι συγκρούσεις με την αστυνομία είναι αναπόφευκτες. Την Παρασκευή 24/10 αναρχικές γυναίκες στο Πόζναν κατέλαβαν συμβολικά ένα παλιό νοσοκομείο και το ονόμασαν “κλινική αμβλώσεων” και κρέμασαν πανό το οποίο έγραφε «Δεν είσαι ποτέ μόνη» ενώ διαβάστηκαν κείμενα με κύριο αίτημά τους «την πρόσβαση σε ασφαλείς και δωρεάν αμβλώσεις». Σε απάντηση του το κράτος προχώρησε σε σπάσιμο της συγκέντρωσης και συλλήψεις. Η Πολωνία είναι μία από τις πιο συντηρητικές καθολικές χώρες στην Ευρώπη και ήδη με τον προ υπάρχοντα νόμο χιλιάδες γυναίκες κατέφευγαν σε παράνομες εκτρώσεις ή στο εξωτερικό για να τερματίσουν την κύηση. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, τέτοιου είδους νομοθετικές διατάξεις δεν σταματάνε τις εκτρώσεις, αλλά θέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο τις γυναίκες.

Η κατάσταση στην Πολωνία δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους/ες. Σε αρκετές πολιτείες των Η.Π.Α. απαγορεύονται οι εκτρώσεις με ελάχιστες εξαιρέσεις, ενώ στην Αλαμπάμα απαγορεύονται καθολικά. Σε πολλές άλλες χώρες παγκοσμίως οι εκτρώσεις γίνονται κάτω από άθλιες υγειονομικές συνθήκες λόγω οικονομικών δυσκολιών. Στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 2019 και στη συνέχεια τον Ιανουάριο του 2020 άρχισαν να επανεμφανίζεται στον δημόσιο λόγο (μέσα από την εκκλησία, από μια υποτιθέμενη αθλητική εφημερίδα και από μια διαφημιστική καμπάνια) η αντίληψη κατά των εκτρώσεων – κάτι που μας εξόργισε. Η λίστα με τα παραδείγματα μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι κράτος, εκκλησία, δικαστήρια δεν μπορούν να αποφασίζουν για τις γυναίκες και τα σώματά τους. Βέβαια, η συντηρητικοποίηση της κοινωνίας μπορεί να επέλθει και με άλλους τρόπους, υπόγειους και με αργά βήματα, ώστε να μην το αντιληφθείς και να δυσκολευτείς να αντιδράσεις. Γελιούνται όσοι νομίζουν ότι δεν θα αγωνιζόμαστε συνεχώς μαζί με τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μας σε όλο τον κόσμο για έναν ελευθεριακό κόσμο, όπου θα αποφασίζουμε εμείς για τα σώματά μας.

Πατριαρχία και εκτρώσεις

Μόνο μέσα από τον συνολικό αγώνα ενάντια στην πατριαρχία και σε κάθε μορφής εξουσία μπορεί να επέλθει πραγματική γυναικεία χειραφέτηση. Κι αυτό γιατί, η πατριαρχία ως σύστημα αξιών είναι αλληλένδετη με το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα και ουσιαστικά αποτέλεσε θεμέλιο λίθο της εδραίωσης και της αναπαραγωγής του. Η πυρηνική οικογένεια ως δομή που υιοθετήθηκε από το σύστημα αυτό, στον αντίποδα και μέσα από τη διάλυση της συλλογικής και κοινοτικής ζωής αποτελεί χρήσιμο εργαλείο του, καθώς για την ίδια την ύπαρξη αλλά και τη διαιώνισή του επιζητά διαρκώς καινούρια εργατικά χέρια και παράλληλα τροφοδοτείται από τη συρρίκνωση των κοινωνικών δεσμών αλληλεγγύης. Η έκτρωση είναι εχθρός του καπιταλισμού και του μιλιταρισμού. Η αφήγηση περί «ηθικότητας» των εκτρώσεων αλλά και η ίδια η πρόσβαση αφορούν κυρίως τις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων, για τις οποίες πίσω από την εξύμνηση του ρόλου των γυναικών ως μητέρες, κρύβεται η επιστροφή τους στη σφαίρα του ιδιωτικού και η μετατροπή τους σε αναπαραγωγικές μηχανές, με πρωτεύοντα σκοπό τη γέννηση εργατών και στρατιωτών για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κρατικό – καπιταλιστικού συστήματος. Ζώντας σε μία πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, η προσπάθεια ελέγχου των σωμάτων μας και κατά συνέπεια της ζωής μας δεν αποτελεί καινοφ

ανές φαινόμενο. Η παραπάνω οπτική όχι μόνο αγνοεί τις ίδιες τις γυναίκες, το πώς αυτές ορίζουν το σώμα τους, την σεξουαλικότητα τους και κάνουν επιλογές για την ζωή τους, αλλά με ηθικίστικα επιχειρήματα ποινικοποιεί μία ενδεχόμενη άρνηση τους από το επιβληθέν καθήκον της «καλής μάνας» και επιβάλλει μία εικόνα της γυναίκας που από την «φύση» της είναι παθητική και συμμορφωμένη στις κοινωνικές επιταγές του φύλου.

Ας μη γελιόμαστε, το ζήτημα δεν αφορά τις εκτρώσεις αυτές καθαυτές, αλλά τον έλεγχο των γυναικείων σωμάτων και κατ’ επέκταση τον έλεγχο του πληθυσμού. Αν η συζήτηση αφορούσε τις εκτρώσεις, τότε θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από μικρή ηλικία, την αντισύλληψη, την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη και την υγεία για όλες μας και φυσικά την καλλιέργεια συνειδήσεων προς μία κατεύθυνση συνειδητής και υγιούς μητρότητας, η οποία προκύπτει μόνο ως επιλογή. Σκοπός όλων αυτών των μέτρων είναι η συντηρητικοποίηση της κοινωνικής ζωής με αποτέλεσμα την επιστροφή στις βασικές αρχές του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος: στην πυρηνική οικογένεια και την εθνική ομοιογένεια. Έτσι, ο ηθικός πόλεμος και η πειθάρχηση των γυναικών αποτελούν μία διάρθρωση με καθαρά πολιτικό διακύβευμα, η οποία δεν υποβαθμίζει μόνο τη ζωή μίας γυναίκας σε ατομικό επίπεδο, αλλά χρησιμοποιεί τις γυναίκες ως προπομπούς μία ακραίας υποταγής σε συντηρητικά ιδεολογήματα. Εξάλλου, δεν μιλάμε για «οποιαδήποτε» παιδιά. Όταν πεθαίνουν μωρά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα σε χαρτόκουτα, όταν πνίγονται παιδιά στα ανοιχτά του Αιγαίου προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου, τότε το κράτος αδιαφορεί. Καμία θρησκεία και κανένα κράτος δεν ενδιαφέρθηκε για τη χαμένη ζωή του 11μηνου βρέφους από τη Συρία. Κρατικές και διεθνείς αποφάσεις στοιβάζουν παιδιά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, χρησιμοποιούν την πρόσβαση τους ή μη στην εκπαίδευση ως ψηφοθηρικό μπαλάκι, δεν ενδιαφέρονται αν θα ζήσουν. Άλλωστε, η πρόσβαση σε μία ασφαλή διακοπή κύησης δεν είναι δεδομένη, δεδομένου ότι από το δικαίωμα στην δωρεάν έκτρωση εξαιρούνται όλες όσες δεν έχουν πρόσβαση στην δημόσια υγεία είτε είναι μετανάστριες είτε ανασφάλιστες είτε άνεργες, ενώ η «ιδιωτική εναλλακτική» κλείνει τις πόρτες της σε όλες αυτές που βρίσκονται σε κατώτερες κοινωνικές τάξεις λόγω του μεγάλου οικονομικού αντιτίμου που επιβάλλεται. Πέραν όμως των κοινωνικό – οικονομικών αποκλεισμών, ο ηθικός πόλεμος τόσο του κοινωνικού περίγυρου όσο και του ιατρικού προσωπικού καθιστούν τη διακοπή μίας εγκυμοσύνης κάθε άλλο παρά απλή διαδικασία για τη κάθε γυναίκα που παίρνει αυτή την απόφαση.

Εμείς ως αναρχικές και ως αγωνιζόμενες γυναίκες θεωρούμε το δικαίωμα σε ασφαλείς εκτρώσεις αδιαμφισβήτητο. Παλεύουμε για μια ελεύθερη και συνειδητή μητρότητα, γιατί θέλουμε να κάνουμε παιδιά αν το επιθυμούμε, όποτε το επιλέξουμε και υπό όποιες συνθήκες εμείς αποφασίσουμε. Οργανωνόμαστε και συλλογικοποιούμαστε ως γυναίκες ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει, στοχεύοντας στη διάχυση της αμφισβήτησης των ορίων που έχουν τεθεί στο ρόλο των γυναικών και των ιδεών εκείνων που αντιτίθενται στην πατριαρχία και τον έλεγχο του σώματός μας, ώστε να καταφέρουμε ένα ακόμη πλήγμα στον κόσμο της εξουσίας, ορίζοντας οι ίδιες τις ζωές μας. Στεκόμαστε αλληλέγγυες σε όλες και όλους όσοι αγωνίζονται ενάντια σε κράτος, πατριαρχία και σε κάθε εξουσία από τη Ροτζάβα μέχρι τη Χιλή και από την Πολωνία μέχρι τα απελευθερωμένα εδάφη των Ζαπατίστας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ

Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ

Από: https://prwtovouliagunaikwnskg.wordpress.com/

Μοιραστείτε το άρθρο