«Νεολαία, κορονοϊός και η δυνατότητα να ζήσουμε αλλιώς»

ΕΚΔΗΛΩΣΗ σε χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου από τη λέσχη Αναιρέσεις, με ομιλητές τον Νίκο Τσολάκη και τη Νίκη Σκοπέτου.

Κατά τη διάρκεια αυτής της καραντίνας και της απαγόρευσης, οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να εξασφαλίσουν κατά κάποιον τρόπο τη σιωπή, τη συναίνεση και την εθνική ομοψυχία ενάντια στον κορονοϊό, τονίστηκε στην εκδήλωση με θέμα «Νεολαία, κορονοϊός και η δυνατότητα να ζήσουμε αλλιώς», που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη το απόγευμα σε χώρο του ΑΠΘ από τη λέσχη Αναιρέσεις, με ομιλητές τον Νίκο Τσολάκη και τη Νίκη Σκοπέτου.

«Εμείς από πλευρά μας εναντιωθήκαμε όχι μόνο με ένα ξερό επιχείρημα του δεν μένουμε σπίτι, αλλά θέτοντας το ζήτημα σε μια ουσιαστική βάση ότι αγωνιζόμαστε. Η καραντίνα ήρθε να αναδείξει το αν θα πληρώσουν το τίμημα το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και οι πολυεθνικές ή η νεολαία και η εργατική τάξη», ανέφερε η Ν. Σκοπέτου.

Όσον αφορά την οικονομία, υπάρχουν φόβοι για ύπαρξη νέου κύκλου κρίσης, και μάλιστα τέτοιου που έχει σχέση με αυτόν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει φανεί ήδη από τους ίδιους τους δείκτες των Financial Times και άλλων πηγών ήδη από το 2019 – γιατί λένε ότι ο κορονοϊός προκαλεί την κρίση, ενώ τα δείγματα ήταν ήδη υπαρκτά. Επίσης, η κρίση σχετίζεται άμεσα και καίρια με την αδυναμία ανάτασης του μέσου ποσοστού κέρδους εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Γιατί ακόμα και οι περίοδοι ανάκαμψης που φάνηκαν τα τελευταία χρόνια ήταν τελείως αναιμικές.

Έτσι, σύμφωνα με τον Ν. Τσολάκη, «η επέλαση του κορονοϊού έφερε εκ νέου στο προσκήνιο το ταξικό ζήτημα και το ζήτημα της βασικής αντίθεσης που μας ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια. Επίσης η πανδημία μετέτρεψε πολύ γρήγορα την υγειονομική κρίση σε οικονομική. Όταν μέσα σε ένα τόσο μικρό διάστημα η Αμερική φτάνει τους 40 εκατομμύρια ανέργους, αριθμός που ξεπερνά κατά πολύ το κραχ  του 1929, είναι απόδειξη ότι τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά». Επίσης, οι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί συνεχίζουν να εντείνονται ενώ έχουν αρχίσει να ακούγονται και απόψεις ότι η αποπαγκοσμιοποίηση και η επιστροφή στο έθνος-κράτος ίσως να είναι υπαρκτό σενάριο. «Αυτή τη στιγμή μπαίνουμε σε έναν κύκλο ύφεσης απέναντι στον οποίο το καπιταλιστικό σύστημα είναι ακόμα μουδιασμένο, γιατί παρά το γεγονός ότι έχει βρει ευκαιρίες μέσα στην κρίση για περαιτέρω εκμετάλλευση της κρίσης, δεν έχει καταφέρει να απαντήσει στο πώς θα μπορέσει σταδιακά και στρατηγικά να βγει από αυτή την κατάσταση», συμπλήρωσε ο ίδιος ομιλητής.

Πολλές φορές ειπώθηκε επίσης ότι τα συστήματα υγείας δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα μπροστά στην επέλαση του κορονοϊού, επομένως δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα για να τον αποτρέψουμε. Αυτό το επιχείρημα απαντήθηκε στο πλαίσιο της εκδήλωσης από τους ομιλητές, οι οποίοι επισήμαναν ότι «αυτό δεν είναι ακριβώς αλήθεια: αν παρατηρήσει κανείς, τα χρήματα για την υγεία σε σχέση με το παγκόσμιο ΑΕΠ έχουν μειωθεί τόσο δραματικά, που η ανάπτυξη περισσότερων ιών σε συνδυασμό με την υποχρηματοδοτούμενη υγεία, που βλέπουμε σε όλο και περισσότερα κράτη, είναι στην ουσία μια υγειονομική βόμβα». Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα αντιστοιχούν τρεις νοσηλευτές ανά χίλιους κατοίκους ενώ οι κενές οργανικές θέσεις στο ελληνικό σύστημα υγείας είναι 7.000 σε γιατρούς και 16.000 σε νοσηλευτές. Μεταξύ δε των G20, μόνο ένα απ’ αυτά τα κράτη δίνει πάνω από 10% του ΑΕΠ του για την υγεία και τα υπόλοιπα έχουν ποσοστό κάτω του 9%. «Μιλάμε για λεφτά που ήδη υπάρχουν, που απλά δεν πάνε σε υγεία και παιδεία».

Ο νέος αντιπεριβαλλοντικός νόμος που πέρασαν εν μέσω πανδημίας βγάζει στο σφυρί όλο τον φυσικό πλούτο της χώρας. «Όσον αφορά τις ΑΠΕ, πέρα από το ότι καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον, στη χώρα έχουμε εγκατεστημένη ισχύ σχεδόν 22 τεραβάτ, το χειμώνα του 2018 και του 2019 η ζήτηση έπεσε στο μισό και η ηπειρωτική χώρα κινδύνεψε με μπλακ άουτ. Αλλά ακόμα και σε περίπτωση μεγαλύτερης ζήτησης μπορούμε να πληρώσουμε για να εισάγουμε απ’ έξω. Υπάρχει μια έτοιμη λύση δηλαδή γι’ αυτούς, ενώ δεν παρουσιάζουν καμία λύση για την καταστροφή του εδάφους, όπου δεν μπορεί να ξαναφυτρώσει τίποτα, και για τη διατάραξη των βιοτόπων» είπε η Ν. Σκοπέτου σε σχέση με το πώς οι κυβερνώντες εκμεταλλεύτηκαν την πανδημία για να ασκήσουν ακόμα μεγαλύτερη επίθεση στις ζωές μας μέσα από μια νέα περιβαλλοντική κρίση.

Σχετικά με την ανάγκη για ενοποίηση του αγώνα νεολαίας και εργαζομένων, ο Ν. Τσολάκης εξήγησε γιατί ο καθένας δεν μπορεί να το παλέψει ξεχωριστά και γιατί χρειάζεται μια καθολική απάντηση: «Ο ένας εξαιρέθηκε από τα επιδόματα, ο άνεργος, ο εποχιακός δεν θα δουλέψει φέτος το καλοκαίρι, ο επιστήμονας θα έχει μείωση 30% από Σεπτέμβρη, όπως ανακοινώνει σιγά σιγά η κυβέρνηση Μητσοτάκη με μέτρα που θα έρθουν μέχρι τις 31 Ιουλίου με 27 διαφορετικά νομοσχέδια. Μιλάμε για άλλη ποιότητα και ποσότητα».

Τέλος, οι ομιλητές έθεσαν τα στοιχεία στα οποία πρέπει να εστιάσουμε για να ξεπεράσουμε την κρίση:

  • Να αναγνωρίσουμε τον αντίπαλο.
  • Να βάλουμε ανάχωμα στην εξάπλωση της βίας και της καταστολής.
  • Δεν είναι παράλογο να ζητάμε υγεία, παιδεία και δημόσιο χώρο σε μια χώρα όπου αυτά δεν υπάρχουν.
  • Να αναλύσουμε επιστημονικά και όχι επιστημονίστικα τον κόσμο γύρω μας και την κατάσταση.
  • Να παρέμβουμε στις γειτονιές και στους χώρους γειτονιάς και να οργανωθούμε μαζικά.
Μοιραστείτε το άρθρο