Δεν είναι κρίση, είναι κοινωνικός πόλεμος
Ξανά και ξανά επιστρέφουμε σε ένα αφήγημα, το οποίο εκκινείται και αναπαράγεται από τον κυρίαρχο λόγο του κράτους, των υπερεθνικών οργανισμών, κλπ. και το οποίο λέει ότι ζούμε σε μια «κανονικότητα», μια κοινωνική κατάσταση ομαλότητας και ειρήνης η οποία ξαφνικά συνταράσσεται από κάποιο εξαιρετικό γεγονός, κάποια αστάθεια, κάποια «απειλή». Η κάθε μία «κρίση» που μετράμε κατασκευάζεται ως μια «εξαίρεση» και τελικά, η εξαίρεση γίνεται κανόνας.
Διάβασε περισσότερα