Γενικός απεργιακός κλοιός κατά των κυβερνητικών πολιτικών φτωχοποίησης, Τετάρτη 20/11

Πλήθος ομοσπονδιών, σωματείων, οργανώσεων και συλλογικοτήτων, καλούν σε πανελλαδική πανεργατική 24ωρη απεργία την Τετάρτη 20/11 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ, ΟΕΝΓΕ, ΠΟΕΔΗΝ, ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ, ΠΝΟ, ΠΟΣ κ.α. καλούν σε συμμετοχή και στις απεργιακές συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν σε πάνω από 70 πόλεις σε όλη τη χώρα. Βασικά αιτήματα: ΣΣΕ, αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα για την ακρίβεια, στήριξη του ΕΣΥ, αλλά και ενάντια στους πολέμους.

Όπως επίσης από πολλές κοινωνικές συλλογικότητες τονίζονται η εργοδοτική αυθαιρεσία, οι εργατικές δολοφονίες, η κρατική καταστολή και η αναγκαιότητα για αγώνες διαρκείας και όχι με τις “εθιμοτυπικού” τύπου 24ωρες τις μέρες του προϋπολογισμού. Πάντως, ένα από τα χαρακτηριστικά συνθήματα είναι: Ή με τα κέρδης τους ή με τις ζωές μας!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ:

Αθήνα: 10:30 & 11:00 Προπύλαια, Χαυτεία, Κάνιγγος, Κοραή / Θεσσαλονίκη: 10:30 Άγαλμα Βενιζέλου, Καμάρα και σε πολλές άλλες πόλεις (δείτε παρακάτω αναλυτικά).

ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ – ΑΦΙΣΕΣ

---

ΓΣΕΕ

24ωρη Γενική Απεργία 20 Νοέμβρη-Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας Πλατεία Κλαυθμώνος 11π.μ.

Η ΓΣΕΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τις νέους και τους νέους να συμμετάσχουν μαζικά στην 24ωρη Γενική Απεργία, η οποία πραγματοποιείται την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου αλλά και στο Συλλαλητήριο Διαμαρτυρίας την ίδια μέρα στις 11:00 το πρωί στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Η Συνομοσπονδία όλο το προηγούμενο διάστημα και με στόχο τη μαζική συμμετοχή στην Απεργία, προχώρησε σε δράσεις σε όλη την Ελλάδα, ενημερώνοντας τους πολίτες για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα. Τη στήριξή της στην Απεργία της ΓΣΕΕ εξέφρασε και η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων με την επικεφαλής της ΣΕΣ να βρίσκεται σήμερα στη χώρα μας.

Η κυρία Esther Lynch μετέφερε τη στήριξη εκατομμυρίων εργαζομένων από όλη την Ευρώπη, συνομίλησε με έλληνες εργαζόμενους ενώ μοίρασε και έντυπο ενημερωτικό υλικό μαζί με άλλα συνδικαλιστικά στελέχη, στην πλατεία Συντάγματος.

Η απεργία της 20ης Νοεμβρίου, είναι η απάντηση της ΓΣΕΕ στην Κυβερνητική άρνηση να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση στους εργαζόμενους. Η Κυβέρνηση, πρέπει να κατανοήσει επιτέλους ότι η ευημερία της κοινωνίας συνολικά εξαρτάται από την ευημερία του κόσμου της εργασίας.

---

ΑΔΕΔΥ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ για την 24ωρη Γενική Απεργία

Τετάρτη 20 του Νοέμβρη

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., υλοποιώντας σχετική απόφαση του Γενικού Συμβουλίου, αποφάσισε, την πραγματοποίηση 24ωρης Γενικής Απεργίας μαζί με τους εργαζόμενους του Ιδιωτικού Τομέα την Τετάρτη, 20 του Νοέμβρη 2024, για την ανάδειξη των αιτημάτων μας -με κυρίαρχο αίτημα: «Να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας-ΣΤΟΠ στην ακρίβεια»– και την υπεράσπιση των κατακτήσεών μας.

Η 24ωρη αυτή απεργία έρχεται ως συνέχεια των κινητοποιήσεων που πραγματοποιήσαμε στις 7 του Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τη ΔΕΘ, και ως συνέχεια των περσινών απεργιακών κινητοποιήσεων (28 Φλεβάρη, Πρωτομαγιά, 21 του Μάη).

Η απεργιακή μας κινητοποίηση γίνεται κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες για τους εργαζόμενους, αφού το πρωτοφανές  κύμα ακρίβειας συνεχίζεται, οι μισθοί τους παραμένουν καθηλωμένοι και ταυτόχρονα εξανεμίζονται από το πρώτο δεκαπενθήμερο, γεγονός που τους οδηγεί στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Παράλληλα, η ακρίβεια στη στέγη έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις με τους εργαζόμενους να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στα πανάκριβα ενοίκια. Οι εργαζόμενοι, ειδικότερα σε νησιωτικές και τουριστικές περιοχές, αδυνατούν να βρουν σπίτι, κυρίως, λόγω επέκτασης της βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Η Κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο κατά της ακρίβειας και της απομείωσης των μισθών των εργαζομένων και συγχρόνως συνεχίζει την αντεργατική και νεοφιλελεύθερη πολιτική της με την καθιέρωση της 6ήμερης εργασίας, της ιδιωτικοποίησης κρίσιμων δομών του κοινωνικού κράτους και της διάλυσης του εθνικού συστήματος υγείας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, 14 χρόνια τώρα, δεν είχαν καμιά αύξηση στον μισθό τους, παρά μόνο την αύξηση-κοροϊδία των 35-40 ευρώ, την περσινή χρονιά, ενώ οι περικοπές έφτασαν στο 40%, στα χρόνια των μνημονίων.

Για το 2025 ο Πρωθυπουργός εξήγγελλε στη ΔΕΘ αυξήσεις -κοροϊδία της τάξης των 12 ευρώ το μήνα καθαρά από 1/4/2025. Πρόκειται, για μια ακόμη φορά, για πρωτοφανή εμπαιγμό των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα η σημερινή Κυβέρνηση, τα πέντε τελευταία χρόνια περιορίζει και φαλκιδεύει τις κατακτήσεις των εργαζομένων, καταργεί θεμελιώδη συνταγματικά μας δικαιώματα, όπως το δικαίωμά μας στην απεργία. Με τους Νόμους 4808/21 (ν. Χατζηδάκη) και 5053/23 (ν. Γεωργιάδη) ποινικοποίησαν το δικαίωμα στην απεργία και κατάργησαν έναν εμβληματικό νόμο, τον Ν. 1264/82, τον προοδευτικότερο και δημοκρατικότερο νόμο στην Ευρώπη για τα εργασιακά.

Δεν είναι τυχαίο ότι μετά την ψήφιση του Νόμου για τα εργασιακά όλες οι απεργίες, από το Σεπτέμβρη του 2021 μέχρι σήμερα, κηρύχθηκαν από τα δικαστήρια παράνομες και καταχρηστικές. Υπουργοί της σημερινής Κυβέρνησης καταφεύγουν στα δικαστήρια, για να κηρυχθούν παράνομες οι απεργίες, πράγμα πρωτοφανές για το πολιτικό σύστημα, από τη μεταπολίτευση και μετά.

Γι’ αυτό η κατάργηση των Νόμων Χατζηδάκη-Γεωργιάδη είναι ζήτημα τιμής για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Επιπλέον, η Κυβέρνηση με τα νομοθετήματά της κατεδαφίζει τους πυλώνες του κοινωνικού κράτους. Υγεία, Παιδεία και κοινωνική ασφάλιση.

• Στον τομέα της Υγείας οι δαπάνες από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι κάθε χρόνο όλο και λιγότερες, οι ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές τεράστιες, συρρικνώνονται διαρκώς τα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας σε όλη τη χώρα. Είναι πρωτοφανής η διάλυση του εθνικού συστήματος υγείας τα τελευταία χρόνια.
• Η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και η εισροή ιδιωτών για τις θέσεις γενικών διευθυντών και διευθυντών με αμοιβές 8.000ευρώ τον μήνα (τη στιγμή που η κοινωνία στενάζει από την ακρίβεια) στοχεύει στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΕΦΚΑ.
• Στην Παιδεία, συνεχίζονται οι πολιτικές που εντείνουν τη διαμόρφωση ενός γραφειοκρατικού σχολείου, συρρίκνωσης της Δημόσιας Εκπαίδευσης με συγχωνεύσεις και υποβαθμίσεις σχολικών μονάδων.
• Παρόμοια νομοθετήματα έχουν ψηφιστεί ή είναι σε διαβούλευση για τους Δήμους, το περιβάλλον, τις ιδιωτικοποιήσεις φορέων και οργανισμών κτλ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η απεργιακή μας κινητοποίηση έχει ως κεντρικό της αίτημα τις αυξήσεις στους μισθούς μας, για να ζούμε με αξιοπρέπεια.

Ο κόμπος έφτασε πλέον στο χτένι. Δεν θα δεχτούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε εμείς τις τεράστιες αυξήσεις στο ρεύμα, στη στέγη, στο πετρέλαιο, στο φυσικό αέριο, στο ψωμί και σε όλα τα είδη λαϊκής ανάγκης.

Η κεντρική μας απεργιακή συγκέντρωση που θα γίνει την Τετάρτη, 20 του Νοέμβρη, ώρα 11:00, στην πλατεία Κλαυθμώνος, καθώς και οι άλλες που θα γίνουν σε όλες τις πόλεις της χώρας, μαζί με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, έχουν ως στόχο να θέσουν τέρμα σε αυτή την πολιτική. Είναι η ώρα να πούμε όλοι μαζί ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Σε αυτή τη συγκυρία διεκδικούμε:

• Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς μας, άμεσα, για να ζούμε με αξιοπρέπεια
• Επαναφορά 13^ου – 14^ου μισθού
• Συλλογικές συμβάσεις εργασίας
• Κατάργηση της εισφοράς 2% υπέρ της ανεργίας
• Ξεπάγωμα της διετίας 2016 – 17
• Αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ
• Αύξηση και επέκταση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Καμία περικοπή του.
• Στήριξη του ΕΣΥ με γενναία χρηματοδότηση. Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας και στα σχολεία. Μείωση του αριθμού των μαθητών στο 1:15. Όχι στις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων.
• Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη (Ν. 4808/21) και του Ν. 5053/23 (Γεωργιάδη) για τα εργασιακά, καθώς και κατάργηση όλων των νόμων που ιδιωτικοποιούν την κοινωνική ασφάλιση – Επαναφορά του Ν. 1264/82.
• Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα χιλιάδες οργανικά κενά που υπάρχουν στο Δημόσιο, ιδιαίτερα στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης κ.ά.
• Ταυτόχρονα, λέμε όχι στις ιδιωτικοποιήσεις Δημόσιων οργανισμών και φορέων.

ΟΛΕΣ ΚΙ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ

---

---

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΝΟΜΕΒΡΗ

Σταθμός κλιμάκωσης για μισθούς, Υγεία, Παιδεία – Εξω απ’ του πολέμου τα σφαγεία! (SPOT)

Στις 10.30 π.μ. στα Προπύλαια η απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας – Την ίδια ώρα στο Αγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη

---

ΑΘΗΝΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΜΤ 20/10/2024 – 6 & 20 Νοέμβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Προχωράμε αποφασιστικά για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με πραγματικές αυξήσεις στο μισθό μας

Έξω η Ελλάδα από τα πολεμικά σφαγεία – λευτεριά στην Παλαιστίνη

Δυναμώνουμε τη δράση μας σε κάθε χώρο δουλειάς, μπροστά στη μάχη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Σήμερα δίπλα στις μεγάλες απώλειες, την αφαίρεση κατακτήσεων που προωθήθηκαν δήθεν ως προσωρινά μέτρα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων, έρχεται να προστεθεί ο πληθωρισμός στα βασικά είδη διατροφής και κατανάλωσης, τη στέγαση και την ενέργεια, βασικές ανάγκες και υπηρεσίες. Η ακρίβεια συρρικνώνει τον πραγματικό μισθό ακόμα και όταν αυτός αυξάνεται ονομαστικά. Τα αντεργατικά μέτρα αποτελούν ένα μόνιμο «κόφτη», για να συμπιέζονται σε χαμηλό επίπεδο οι μισθοί, οι εργασιακές σχέσεις, προκειμένου να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, των επιχειρηματικών ομίλων, για φθηνή εργατική δύναμη.

Ταυτόχρονα, εμπορευματοποιούν ακόμα περισσότερο τη λειτουργία κρίσιμων τομέων όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η ενέργεια, το νερό, οι μεταφορές, η κοινωνική ασφάλιση, οι υποδομές και οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας για τις φυσικές καταστροφές. Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειάς μας στους χώρους δουλειάς που οδηγούν σε εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες. Καθημερινά υπάρχει ένας νεκρός ή σοβαρά τραυματίας συνάδελφός μας, πολλαπλάσια είναι τα θύματα των επαγγελματικών ασθενειών οι οποίες δεν καταγράφονται!

Το νέο «θαύμα» της κερδοφορίας στις Κατασκευές, θεμελιώνεται στην ευέλικτη εργασία με «μπλοκάκι», με χαμηλό μισθό και ατελείωτο ωράριο

Η κερδοφορία των εργοδοτών του κλάδου, των τεχνικών & μελετητικών εταιρειών, αυξάνεται σημαντικά. Μόνο οι «μεγάλοι τέσσερεις» κατασκευαστικοί όμιλοι (ΤΕΡΝΑ, ΙΝΤΡΑΚΑΤ(ΑΚΤΩΡ), AVAX, Μυτιληναίος) το 2023 σημείωσαν εκτόξευση 37% στον κύκλο εργασιών (2,6 δις €) και 51% στα κέρδη (400 εκατ €), ενώ το ανεκτέλεστο των έργων που πρόκειται να υλοποιήσουν αγγίζει τα 17 δις €. Για το 2024 η κερδοφορία τους είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Την ίδια ώρα, τόσο ο ΣΤΕΑΤ, η εργοδοτική οργάνωση των μεγάλων ομίλων, όσο και οι εργοδοτικοί φορείς των υπόλοιπων τεχνικών μελετητικών εταιρειών (ΣΑΤΕ – ΣΕΓΜ κ.λπ.), αρνούνται να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ)

• που να περιλαμβάνει χιλιάδες μισθωτούς μηχανικούς – τεχνικούς που εργάζονται σε εργοτάξια και γραφεία με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, δηλώνοντας προκλητικά ότι είναι «ελεύθεροι επαγγελματίες»
• που να δίνει αυξήσεις στους μισθούς, αντιπροτείνοντας ονομαστικό μισθό κάτω από εκείνον της Συλλογικής Σύμβασης του 2009 και χωρίς επιδόματα όπως: παιδιών, εργοταξίου, διαμονής εκτός κατοικίας, μεταπτυχιακού κ.ά.

Χέρι – χέρι όμιλοι και κυβέρνηση κλιμακώνουν την επίθεση εναντίον μας.

Η εργοδοσία επιδιώκει να «θάψει» δικαιώματα που το 2009 είχαμε κατοχυρώσει με υπογραφή ΣΣΕ στη διαδικασία Διαιτησίας του ΟΜΕΔ. Τότε για πρώτη φορά ΣΣΕ κάλυψε και τους μισθωτούς που παρέχουν εξαρτημένη εργασία με ΔΠΥ στις Τεχνικές Μελετητικές Εταιρείες και μάλιστα με αναδρομικές ετήσιες αυξήσεις 6%. Η υποχρεωτική εφαρμογή της ΣΣΕ για τις επιχειρήσεις στην Αττική, αλλά και η ισχύς της, καταργήθηκε τον Αύγουστο του 2012, όπως επέβαλε η μνημονιακή νομοθεσία, ταυτόχρονα με όλες τις υπόλοιπες ΣΣΕ στη χώρα.

Η εργοδοσία δε θέλει ΣΣΕ που να καλύπτει το μπλοκάκι γιατί θέλει λυμένα τα χέρια της:

• Να διαμορφώνει το ύψος του μισθού χωρίς κατώτατο όριο, χωρίς υπολογισμό προϋπηρεσίας και επιπέδου σπουδών, χωρίς 13ο και 14ο μισθό. Πρακτικά μπορεί να πληρώνει κάτω και απ’ το επίπεδο φτώχειας του ονομαστικού κατώτατου μισθού των 830 €.
• Να επεκτείνει ανεξέλεγκτα την τυπική 8ωρη εργασία, να επιβάλλει εξαήμερη, ακόμα και επταήμερη εργασία, χωρίς την υποχρέωση πληρωμής υπερωριών. Για τα «μπλοκάκια» εξάλλου δε θα εφαρμοστεί ποτέ η εργοδοτική κυβερνητική απάτη της «ψηφιακής κάρτας εργασίας» του νόμου Γεωργιάδη για τους τυπικά μισθωτούς.
• Να μην πληρώνει εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης, κλέβοντας νόμιμα το ΤΣΜΕΔΕ παλιότερα, σήμερα τον ΕΦΚΑ. Η πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών αυτοαπασχολούμενου μόνο απ’ την τσέπη μας, συρρικνώνει τη μελλοντική σύνταξή μας.
• Να μη δεσμεύεται ούτε «τυπικά» να χορηγεί τις νόμιμες άδειες με αμοιβή για ανάπαυση, για τοκετό και λοχεία και να προσπαθεί να κλέψει τις αποδοχές και τα δικαιώματα των αδειών μητρότητας – πατρότητας, ασθένειας ή λόγω εργατικού ατυχήματος.
• Να κλέβει την αποζημίωση απόλυσης, καθώς ονομάζει την απόλυση «λύση της σύμβασης» με τον εργαζόμενο που βαφτίζει «συνεργάτη». Σε πολλές περιπτώσεις, μόνο κατόπιν παρέμβασης του ΣΜΤ υποχρεώνονται οι εργοδότες στην καταβολή αποζημίωσης.
• Χιλιάδες Μηχανικοί – Τεχνικοί στα μεγάλα έργα (Γραμμής 4 του Μετρό, Ελληνικό), αλλά και συνολικά στον κλάδο, δουλεύουμε 10ωρα – 12ωρα, Σαββατοκύριακα, ακόμα και 60 ώρες την εβδομάδα, με ένα «κλειστό» μισθό, χωρίς καμία καταβολή υπερωριακής αποζημίωσης, χωρίς τις νόμιμες άδειες, ακάλυπτοι σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος.

Ώρα να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση με την πολιτική κεφαλαίου-ΕΕ-ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεών τους

Η επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματά μας συνεχίζεται. Εμείς είμαστε διαρκώς «χαμένοι», αντίθετα, ιδιοκτήτες και μέτοχοι των επιχειρηματικών ομίλων είναι πάντα οι «κερδισμένοι», αυτοί που πλουτίζουν από τη δουλειά μας, από την ακρίβεια, από τη γενοκτονία των λαών όπως του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ!

Το ασφυκτικό νομικό πλαίσιο περιορισμού της δυνατότητας να πετύχουμε με τον αγώνα μας βελτίωση των όρων δουλειάς, οι αντεργατικοί νόμοι για τον περιορισμό της απεργίας, τον έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης και των συνδικάτων, είναι η προσπάθεια του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του να υπάρξει «σιγή νεκροταφείου».

Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας επιδιώκει όχι απλά να ακυρώσει τον ρόλο των συνδικάτων, αλλά να νομοθετήσει ένα νέο μόνιμο εργαλείο περικοπής των μισθών, ένα αυτόματο μισθολογικό «πλαφόν». Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού θα γίνεται με βάση τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των νόμων των μνημονίων που όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν και εφάρμοσαν. Είναι οι νόμοι:

• που κατάργησαν τις ΣΣΕ και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων
• που διαλύουν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, το 8ωρο-5ημερο, θέλουν να επιβάλουν το 6ημερο, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με 10ωρα έως και 13ωρα, την απλήρωτη εργασία μέχρι και 1,5 ώρα την ημέρα
• που έχουν νομιμοποιήσει την ασυδοσία των εργοδοτών στην επιβολή εξαντλητικών ωραρίων, απλήρωτων υπερωριών, στην καθήλωση των κλαδικών μισθών.

Δε ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε!

Αυτήν την κατάσταση έχουμε καθήκον να την ανατρέψουμε. Κλιμακώνουμε τον αγώνα για υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο, με βάση την πρόταση του σωματείου που εχει κατατεθεί στους εργοδότες. Δε ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά δουλεύουμε για να ζούμε, να καλύπτουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, να έχουμε πραγματικό ελεύθερο χρόνο.

• Γιατί το μισθό μας ροκανίζει η ακρίβεια στη στέγαση, την ενέργεια, τα τρόφιμα, η κατάργηση της δημόσιας δωρεάν υγείας, παιδείας, των υπόλοιπων κοινωνικών δικαιωμάτων.
• Γιατί με 50 & 60 ώρες δουλειά, ακόμα και ένα σχετικά ψηλότερο «κλειστό» μισθό θα τον ξοδέψουμε γρήγορα σε γιατρούς.
• Γιατί η πίεση να «προλάβουμε» τα χρονοδιαγράμματα με την απουσία μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς γεννούν τις εκατοντάδες δολοφονίες -εργοδοτικά εγκλήματα.
• Γιατί οι κλεμμένες εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, μας καταδικάζουν σε μια μελλοντική σύνταξη – επίδομα φτώχειας.

Απορρίπτουμε την αδιέξοδη «ατομική διαπραγμάτευση» μισθού και όρων εργασίας που καθορίζει η ευέλικτη εργασία του «συνεργάτη» με ΔΠΥ. Αυτή τη διαπραγμάτευση προτιμούν οι εργοδότες για να μας διασπούν, να μας αποδυναμώνουν, να κρατούν χαμηλά το μισθό μας, για να εκτοξεύεται η κερδοφορία κατασκευαστικών ομίλων, «επενδυτών» και τραπεζών.

Η απάντηση σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι ο αγώνας με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες. Ταυτόχρονα παλεύουμε για να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι μέχρι το δίκιο μας να γίνει νόμος.

Δε θα μας σώσει καμία κυβέρνηση, κανένας από όλους αυτούς που χτύπησαν κατακτήσεις και δικαιώματα, που είναι συνένοχοι στο έγκλημα απέναντι στη ζωή μας.

Έξω η Ελλάδα από τα πολεμικά σφαγεία – λευτεριά στην Παλαιστίνη

Με το εχθρικό κράτος της άρχουσας τάξης βρισκόμαστε καθημερινά σε πόλεμο. Απειλεί τα δικαιώματα, το εισόδημα, την υγεία, τη ζωή μας. Γι’ αυτό οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας ενάντια στον πραγματικό μας αντίπαλο, τους επιχειρηματικούς ομίλους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζουν, μέχρι την ανατροπή.

Είναι το εχθρικό αυτό κράτος που θυσιάζει τις βασικές, καθημερινές μας ανάγκες για να δίνει δισεκατομμύρια στους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, για πυραύλους, φρεγάτες, πολεμικά αεροπλάνα. Η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, οι αμερικαΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλάδα και η αποστολή ελληνικών δυνάμεων, γεννούν ανυπολόγιστους κινδύνους για τη χώρα και το λαό. Μήνες τώρα δίνονται 500.000 ευρώ την ημέρα για τη φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, χρήματα που αγγίζουν τον ετήσιο προϋπολογισμό ενός Νοσοκομείου, που φτάνουν για να φτιαχτούν δεκάδες νέα σχολεία, να προσληφθούν καθηγητές και δάσκαλοι. Πληρώνουμε μέσω του κρατικού προϋπολογισμού 7 δις το χρόνο για τους ΝΑΤΟϊκούς σκοπούς και την εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους, την ίδια στιγμή που δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας της ζωής μας από τις φυσικές καταστροφές.

Η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των υπόλοιπων κομμάτων του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, βαφτίζουν «εθνικό» συμφέρον τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, σήμερα για την πολεμική οικονομία και αύριο για την «ανοικοδόμηση», για να μας πείσουν να υποστηρίξουμε την άμεση στρατιωτική εμπλοκή της χώρας στη σφαγή του Παλαιστινιακού και του Λιβανέζικου λαού, στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ -ΝΑΤΟ & ΕΕ.

Όμως την ειρήνη, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή απειλούν ο ανταγωνισμός και τα παζάρια συνδιαχείρισης – συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο και την Ανατολικη Μεσόγειο, τουρκικής και ελληνικής άρχουσας τάξης, με την παρέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Γι’ αυτό παλεύουμε για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τους οποίους όλοι μας πληρώνουμε με αιματηρές οικονομικές συνέπειες και με κινδύνους που γεννούν το ενδεχόμενο μιας νέας γενικευμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Γυρνάμε την πλάτη στους εργατοπατέρες, βαδίζουμε στον δρόμο της ανατροπής

Τώρα, χρειάζεται να δυναμώσουμε την οργάνωση μέσα στους χώρους δουλειάς στον Κλάδο, την ενότητα με τους υπόλοιπους κλάδους, για να δυναμώσει η αντιπαράθεση συνολικά με την εργοδοσία.

Αξιοποιούμε την πείρα των αγώνων μας για να προσπεράσουμε οριστικά λογικές και πρακτικές που μας αφοπλίζουν.

Προσπερνάμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Έχουν τεράστιες ευθύνες γιατί όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσαν το βασικό σύμμαχο των κυβερνήσεων για να περάσει και να εφαρμοστεί όλο αυτό το αντεργατικό οικοδόμημα που καθήλωσε τους μισθούς στα όρια της φτώχειας, καλλιεργώντας τη λογική του μονόδρομου και των θυσιών για να κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ούτε στα λόγια δε ζητούν πια την κατάργηση των αντεργατικών νόμων και διατάξεων. Όπως ακριβώς τα προηγούμενα χρόνια, με το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος μέσω του απεργιοκτόνου νόμου Αχτσιόγλου (ΣΥΡΙΖΑ), όπως με το νόμο Χατζηδάκη (ΝΔ), που η ηγεσία της ΓΣΕΕ εντόπιζε «θετικά σημεία» για να φθάσει σήμερα να διεκδικεί να έχει τον πρώτο λόγο στη διαχείριση του ΓΕΜΗΣΟΕ. Η λογική τους είναι, αυτά έγιναν δεν αλλάζουν. Το μόνο βέβαιο για αυτούς είναι η δηλωμένη στήριξη της κατεύθυνσης για την επίτευξη των αυστηρών δημοσιονομικών στόχων και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Η καλλιέργεια της μοιρολατρίας ότι με τους αγώνες δε βγαίνει τίποτα και ότι η λύση βρίσκεται στην αναζήτηση «κυβερνητικών σωτήρων» και στο ξέπλυμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Σε αυτή την επιδίωξη θέλουν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο οι συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Προσπερνάμε λογικές «ίσων αποστάσεων» απ’ την ηγεσία της ΓΣΕΕ και τις αγωνιστικές πρωτοβουλιές του ΠΑΜΕ, λογικές απομόνωσης του Σωματείου απ’ τα εκατοντάδες ταξικά Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα στο όνομα «αόρατων» συντονισμών σωματείων με «σημαία ευκαιρίας». Απορρίπτουμε τον προσανατολισμό του «αντιδεξιού-αντικυβερνητικού» μετώπου που υποτάσσει το κίνημα στο ρόλο υποστηρικτή των αστικών σχεδίων για συγκρότηση νέου σοσιαλδημοκρατικού πόλου προκειμένου να εξασφαλίζεται η «ομαλή» εναλλαγή των αστικών κυβερνήσεων.

Συνεχίζουμε στο δρόμο της ταξικής ενότητας στον κλάδο και συμπόρευσης ειδικά στα μεγάλα εργοτάξια ενάντια στην κοινή εργοδοσία, με το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία Οικοδόμων, που επίσης παλεύουν για την υπογραφή νέας κλαδικής ΣΣΕ καθώς λήγει η ισχύς της προηγούμενης σύμβασης.

Δίνουμε τη μάχη μαζί με τους Οικοδόμους και τα υπόλοιπα σωματεία στον κλάδο, να δυναμώσει το νεοσύστατο Σωματείο Εργαζομένων στο Έργο του Ελληνικού. Ένα ισχυρό Σωματείο μπορεί να αποτελέσει προπύργιο ταξικής ενότητας και διεκδίκησης που θα ανοίξει το δρόμο για κατακτήσεις σε μισθούς, μεροκάματα, ωράριο και την προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας για όλες τις ειδικότητες στον κλάδο.

Στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας τους αγώνες του Σωματείου των Εργαζόμενων στη Γραμμή 4 του Μετρό, για την κατάκτηση ουσιαστικών αυξήσεων για όλες τις ειδικότητες.

Στηρίζουμε την πρωτοβουλία Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών που προωθούν σχέδιο νόμου το οποίο εκφράζει τις ανάγκες και διεκδικήσεις για την επαναφορά των συλλογικών μας κατακτήσεων, διεκδικώντας αυξήσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς, υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ακυρώνουν τις ΣΣΕ, σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, μέτρα Υγείας και Ασφάλειας.

Τώρα είναι η ώρα του συντονισμού όλων των εργαζομένων και των σωματείων τους, της κοινής δράσης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων που καταδυναστεύουν τη ζωή μας.

Συμμετέχουμε στην Πανελλαδική Σύσκεψη Εργατικών Κέντρων – Ομοσπονδιών και Σωματείων που καλεί το ΠΑΜΕ, στις 9 & 10 Νοέμβρη.

Η πανεργατική απεργία της 20ης Νοέμβρη αποτελεί κομβικό σταθμό στον αγώνα αυτό. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέρα από το να παλέψουμε για την επιτυχία της απεργίας παντού, τίποτα δεν πρόκειται να κερδίσουμε εάν δεν παλέψουμε, αν δεν αγωνιστούμε για τα δικά μας συμφέροντα. Η απεργία στον κλάδο μας στις 6 Νοέμβρη, οι απεργιακές μάχες που δίνονται από σιδηροδρομικούς, ντελιβεράδες, ξενοδοχοϋπαλλήλους, μεταλλεργάτες στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, λιμενεργάτες, ναυτεργάτες, υγειονομικούς, εκπαιδευτικούς, δείχνουν το δρόμο, δίνουν ελπίδα και αισιοδοξία.

Κανείς μόνος του! Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε κλάδο που αγωνίζεται για τα δίκαια εργατικά αιτήματα.

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να κλιμακωθεί ο αγώνας και η διεκδίκηση για:

• Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.
• 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Όχι στην 6ήμερη εργασία, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, στην εργασία με «μπλοκάκι», στην απλήρωτη εργασία και στις απλήρωτες υπερωρίες, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
• Αυξήσεις στους μισθούς και ΣΣΕ. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό. Κάλυψη με ΣΣΕ όλων των εργαζόμενων με εξαρτημένη σχέση εργασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (Μισθός, ΔΠΥ κ.λπ.) στην προοπτική κατάργησης του ΔΠΥ, με κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους. Υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο, με βάση την πρόταση του σωματείου που εχει κατατεθεί στους εργοδότες.
• Επαναφορά κατακτήσεων, όπως οι τριετίες συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 – 2023, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η μετενέργεια και η συρροή, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών.
• Ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Να γίνει υποχρεωτικά καθολική η εφαρμογή του επιδόματος γάμου στο 10%.
• Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους (και στους αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους με ΔΠΥ) και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού.
• Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και για την προστασία του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος. Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ για κάθε εργαζόμενο και 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Μείωση τιμών και πλαφόν στις τιμές της ενέργειας και των ειδών λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων σε όλα αυτά τα ήδη για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.
• Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, αναβαθμισμένη Εκπαίδευση για όλους. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και όλων των ταξικών εμποδίων και φίλτρων που μπαίνουν στην εκπαίδευση.
• Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, για όλους, για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών σε σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης – θεραπείας – αποκατάστασης. Υγεία κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
• Νομική κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης λαϊκής κατοικίας, όχι στις εξώσεις και στους πλειστηριασμούς. Ουσιαστική επιδότηση ενοικίου. Ολοκληρωμένο στεγαστικό σχεδιασμό με στόχο την κάλυψη των εργατικών, λαϊκών αναγκών, επανασύσταση του ΟΕΚ και ενίσχυση του αποκλειστικά κρατικού κατασκευαστικού προγράμματος. Άτοκα δάνεια για τους δικαιούχους.
• Μέτρα προστασίας της υγείας & ασφάλειας στους χώρους δουλειάς με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους. Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ).
• Προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
• Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους που οργανώνουν ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού και του Λιβανέζικου λαού. Να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στη χώρα μας. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.
• Να σταματήσουν τώρα οι διώξεις στρατευμένων που καταγγέλλουν τον πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή.

Αναλυτικότερα το διεκδικητικό πλαίσιο περιλαμβάνεται στις αποφάσεις των προηγούμενων γενικών συνελεύσεων του σωματείου.

6 Νοέμβρη ΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – Συμμετέχουμε μαζί με οικοδόμους και άλλους εργαζόμενους στον κλάδο στις απεργιακές συγκεντρώσεις, στην Αθήνα στις 11 π.μ. πλ.Κάνιγγος

• 13 Νοέμβρη ημέρα πανελλαδικής δράσης του σωματείου μας μαζί με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Κεντρικής Μακεδονίας για τη ΣΣΕ
• 20 Νοέμβρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – Συμμετέχουμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών και σωματείων, στην Αθήνα στις 10.30 π.μ. στα Προπύλαια
• Διοργάνωση Εκδήλωσης για την Υγεία και Ασφάλεια στα Έργα το Δεκέμβρη

---

Απεργιακή Συγκέντρωση Χαυτεία

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ 

ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ 2024, ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΧΑΥΤΕΙΑ 11:00 π.μ.

ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ – ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ

Η ακρίβεια συνεχίζει να επιτίθεται στους καθηλωμένους πραγματικούς μισθούς. Εμείς οι εργαζόμενοι, εδώ και δεκαετίες, πληρώνουμε όλο και περισσότερο τα σπασμένα των επιχειρήσεων. Τα τρόφιμα, η στέγη και οι πλέον στοιχειώδεις ανάγκες δεν καλύπτονται από τους μισθούς. Τα επιχειρηματικά τσακάλια αφού ευνοούνται από το πολιτικό και νομικό πλαίσιο που τους δημιούργησε το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα έχουν ξαμοληθεί και πλιατσικολογούν και τα τελευταία κεκτημένα αγαθά που αποκτήθηκαν με ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες και που βρίσκονται τώρα στο έλεος της αχαλίνωτης ελεύθερης αγοράς: εκπαίδευση, υγεία, συγκοινωνίες, ενέργεια, ακόμα και το νερό. Η υποτίμηση της ζωής μας εντείνεται ολοένα και περισσότερο.

Το κράτος δείχνει τα δόντια του και ενώ οι πολιτικοί εκφραστές του υποστηρίζουν πως δεν υπάρχουν χρήματα και απολύουν πυροσβέστες με ενεργές δασικές φωτιές, από την άλλη προχωρούν σε συνεχείς πολεμικούς εξοπλισμούς. Επιλέγουν συμμαχίες και προχωρούν σε πολεμική εμπλοκή και στη Μέση Ανατολή συμπλέοντας με το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ και στην Ουκρανία, λειτουργώντας ως αναπόσπαστο μέρος της Δύσης και της αποικιοκρατικής μηχανής της. Συνεχίζουν τους ανταγωνισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο για να εξασφαλίσουν καλύτερη θέση στον παγκόσμιο καταμερισμό εξουσίας και για να πουλάνε φόβο και εθνικισμό στο εσωτερικό του.

Οι πολιτικές που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για δημοσιονομικό περιορισμό, άρα και αυστηρή λιτότητα ακολουθούνται αυστηρά από το εγχώριο πολιτικό προσωπικό. Η κυβέρνηση εμπαίζει τον κόσμο της εργασίας, τα κομμάτια της κοινωνίας που πλήττονται σφοδρά από τους καθηλωμένους μισθούς, την εκμετάλλευση και τα υπερκέρδη των επιχειρηματικών κύκλων σε βάρος του. Διατείνεται σύμφωνα με την υπουργό εργασίας ότι προτεραιότητά τους δήθεν είναι η ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων, όταν στην εισήγησή της αναφέρεται ότι το ύψος της αύξησης του κατώτατου μισθού θα συνεχίσει να καθορίζεται έως το 2027 από το κράτος και στη συνέχεια θα προκύπτει αυτόματα από έναν αλγόριθμο αύξησης μισθών με βάση την παραγωγικότητα και την ανεργία και φυσικά όχι από διαπραγματεύσεις με τα σωματεία. Δηλαδή και πάλι όταν και εάν αποφασίσει ποια κερδοφορία κάνει στην αστική τάξη μπορεί να μας δώσει και λίγα ψίχουλα όταν με αυξημένη παραγωγικότητα θα είμαστε ακόμα πιο φθηνοί.

Όμως οι αγώνες συνεχίζονται και μας δείχνουν πως τίποτα δεν τελείωσε. Σε efood και wolt, σε λιμάνια, σχολεία και νοσοκομεία υπάρχουν κινητοποιήσεις που δείχνουν τον δρόμο του αγώνα.

Οι συνδικαλιστικές διώξεις που ασκούνται σε εκπαιδευτικούς και στον χώρο των πανεπιστημίων, υλοποιώντας τους νόμους Χατζηδάκη – Γεωργιάδη, επιχειρούν να προλάβουν και να σταματήσουν αγώνες που μπαίνουν ανάχωμα στην επίθεση και προωθούν την αλληλεγγύη μεταξύ εργαζομένων και ευρύτερων τμημάτων της κοινωνίας, ενάντια σε διαχωρισμούς και κατακερματισμούς.

Συνεχίζουμε τον αγώνα και στον κλάδο μας για την επαναφορά και την αναγκαιότητα ύπαρξης των ΣΣΕ καθώς μας δίνουν τη δυνατότητα να διεκδικούμε συλλογικά τις αυξήσεις στους μισθούς και τα δικαιώματά μας στους εργασιακούς χώρους, καθορίζουν τους όρους αμοιβής και εργασίας μας, αποκτούμε διαπραγματευτική ισχύ, σε αντίθεση με την ατομική διαπραγμάτευση που μας οδηγεί να είμαστε μόνοι και ευάλωτοι απέναντι στην εργοδοσία.

Συνεχίζουμε και στηρίζουμε παράλληλα τους αγώνες στους χώρους εργασίας. Το επιχειρησιακό σωματείο στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία που υπογράφει Επιχειρησιακή Σύμβαση Εργασίας, οι συνάδελφοι στην εταιρεία ΜΜ Publications που οργανώνονται απέναντι στις εκδικητικές απολύσεις που έγιναν στον συγκεκριμένο εργασιακό χώρο και οι εργαζόμενοι στον Λιβάνη που έχουν προσφύγει στα δικαστήρια διεκδικώντας τα χρήματα που τους οφείλει η εργοδοσία είναι μερικά από τα παραδείγματα αντίστασης στον κλάδο μας. Οι καθημερινοί αγώνες ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, στα εργατικά ατυχήματα, στις απολύσεις, το ξεχείλωμα ωραρίων και την απορρύθμιση των ήδη ξεχαρβαλωμένων εργασιακών σχέσεων, ενάντια στον κανιβαλισμό και την εξατομίκευση, αποτελούν παρακαταθήκη για να αντεπιτεθούμε. Με τα πρωτοβάθμια σωματεία, με ενεργή συμμετοχή και από τα κάτω, διαδικασίες που εξασφαλίζουν πως ο συνδικαλισμός μπορεί να μην είναι απλώς σφραγίδες και γραφειοκρατικές καριέρες, στη ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, αλλά συλλογική αποτελεσματική διεκδίκηση για να ανοίξουν δρόμους προς τη συνολικότερη ανατροπή.

Καλούμε τις/τους συναδέλφισσες/ους στα βιβλιοπωλεία, στους εκδοτικούς οίκους, στις αποθήκες, στα ψηφιακά μέσα και στις εκτυπώσεις να γραφτούν στο σωματείο.

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας – Πραγματικές αυξήσεις – Καμία συνδικαλιστική/πολιτική δίωξη

---

Κάλεσμα στην απεργία στις 20 Νοέμβρη στις 12:00 στα Χαυτεία.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Απεργία Τετάρτη 20/11/24

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

Όλα ακριβαίνουν, ενώ οι μισθοί μας στην ουσία μειώνονται. Μας παρουσιάζουν την ακρίβεια ως κάτι φυσικό και εξωγενές, ζητώντας μας για άλλη μία φορά να κάνουμε υπομονή. Ούτε υπομονή, ούτε αυξήσεις-χαρτζιλίκι του κατώτατου, ούτε καλάθια του νοικοκυριού. Θέλουμε μισθό που να μας φτάνει για να ζήσουμε, όχι απλά για να επιβιώσουμε. Δεν θέλουμε να εξαρτόμαστε από τα τίπς για να βγάλουμε τον μήνα.Μόνο με συλλογικούς αγώνες σε κάθε μαγαζί μπορούμε να διαπραγματευτούμε καλύτερες συνθήκες για να μην δουλεύουμε περισσότερο για να τη βγάλουμε. Σε καμία περίπτωση η συλλογική σύμβαση στον κλάδο μας ή ο κατώτατος δεν καλύπτουν τις ανάγκες μας, αλλά ξέρουμε ότι μπορούν να καθορίσουν τις διαπραγματεύσεις με τα αφεντικά. Εντός και εκτός εργασίας μιλάμε μεταξύ μας, μοιραζόμαστε τα προβλήματά μας και όλα μάζι διεκδικούμε ό,τι μας κλέβουν τα αφεντικά: ένσημα, προσαυξήσεις, αργίες, άδειες, επιδόματα, δώρα και δεδουλευμένα. Ενάντια στην εντατικοποίηση, να μην καλύπτουμε παραπάνω πόστα, να μην καταστρέψουμε τα σώματα μας, να προσλάβουν τα αφεντικά περισσότερα εργαζόμενα.

ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Στον καπιταλισμό δεν υπάρχει χώρος για πραγματικά ελεύθερο χρόνο. Χρόνο που ούτε παράγουμε ούτε καταναλώνουμε. Μέσα στη μέρα μας χαραμίζουμε όλο τον χρόνο μας στο να συμμορφωνόμαστε σε ρόλους που δεν μας χωράνε και σε σχέσεις εκμετάλλευσης που μας επιβάλλονται. Για το κεφάλαιο και τα αφεντικά ο εργάσιμος και ο ελεύθερος χρόνος συλλαμβάνονται ως ένα ενιαίο πεδίο εκμετάλλευσης. Εμείς δεν θέλουμε μόνο να δουλεύουμε και να καταναλώνουμε, ο ελεύθερος χρόνος για εμάς είναι τόσο προσωπικός όσο και κοινωνικός χρόνος. Θέλουμε να ξεκουραστούμε, να δημιουργήσουμε, να μοιραστούμε, να ερωτευτούμε, να τεμπελιάσουμε. Θέλουμε να έρθουμε κοντά ο ένας με την άλλη, έξω απο τα μαγαζιά της διασκέδασης, να χτίσουμε εστίες αγώνα και αλληλέγγυα να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κυρίαρχο τρόπο ζωής. Θέλουμε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους μακριά από την κουλτούρα της κατανάλωσης, θέλουμε μία ζωή χωρίς εκμετάλλευση, μία ζωη με κοινότητες αλληλεγγύης!

Για να απεργήσουμε ενημερώνουμε το αφεντικό μας μέχρι και 24 ώρες πριν από την απεργία. Είναι δικαίωμά μας να απεργήσουμε και είναι παράνομο να μας απολύσουν για αυτό. Σε κάθε περίπτωση επικοινωνούμε με το σωματείο για ό,τι χρειαστεί.

Κάνουμε συνελεύσεις κάθε Τετάρτη στις 16:30 και άνοιγμα την ίδια μέρα στις 15:00 – 16:30. Σας καλούμε να συμμετέχετε στη συνέλευση και τις δράσεις του σωματείου.

Καλούμε σε απεργιακή συγκέντρωση – πορεία Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 11:ΟΟ Χαυτεία (Αιόλου και Σταδίου)

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ, ΕΝΣΗΜΑ ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ, ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 20/11 ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11 Π.Μ. ΣΤΑ ΧΑΥΤΕΙΑ

* Μετά την πορεία, θα ακολουθήσει απεργιακή συλλογική κουζίνα στα γραφεία του σωματείου (Σπύρου Τρικούπη 56-58, 1ος όροφος). Φέρνουμε φαγητά και τρώμε συλλογικά. Στηρίζουμε την απεργία στην πράξη. Δεν καταναλώνουμε, δεν δουλεύουμε.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Σε αυτή τη γενική απεργία, όπως και σε κάθε απεργία, το αίτημα δεν περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο «στις αυξήσεις των μισθών», αλλά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς διεκδικήσεων εγχώριους ή μη. Η απεργιακή κινητοποίηση δίνει πάντοτε το έναυσμα για την απευθείας συνάντηση της εργατικής βούλησης στο δρόμο του αγώνα.

Στις 20/11, διαδηλώνουμε ξανά για τη σφαγή στην Παλαιστίνη, την εγκληματική αδράνεια ή και δράση των ιθυνόντων, για την επίταση του φαινομένου της ακρίβειας, τη στεγαστική κρίση, ενάντια στον εξευγενισμό και την τουριστικοποίηση της χώρας.

Διαδηλώνουμε για την κρατική αμέλεια και αδιαφορία που με μόνιμο στόχο την αύξηση των κεφαλαίων, αρνούμενο να προστατεύσει την κοινωνία, οδήγησε στη δολοφονία των Τεμπών, στις καταστροφικές πλημμύρες του 2023, και στις ασύλληπτου μεγέθους πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα επί πολλά συναπτά καλοκαίρια.

Ταυτόχρονα, άνθρωποι όλων των ηλικιών πεθαίνουν αφρόντιστοι σε κλίνες ή τους διαδρόμους του εθνικού συστήματος υγείας, τραγικές απώλειες της υποχρηματοδότησης και της ιδιωτικοποίησης του. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας διενεργούνται ή δρομολογούνται από τους δικαστικούς λειτουργούς και συμβολαιογράφους προς επίρρωση των συμφερόντων των τραπεζών και εταιριών, που συστάθηκαν, ειδικά για να πλουτίσουν εκμεταλλευόμενες της αδυναμία πληρωμής, όπως η doValue.

Στο ζήτημα της εργασίας τα κεκτημένα των προηγούμενων δεκαετιών αντιμετωπίζονται ως τελειωμένα, ενώ παράλληλα η απόπειρα διεκδίκησης καταστέλλεται με ξύλο, διώξεις, απολύσεις και καταδικαστικές δικαστικές αποφάσεις. Οι πλειονότητα των κλάδων βιώνει δυσμενέστατες εργασιακές μεταβολές, ωστόσο παρά τον περιγραφόμενο ζόφο δεν εγκαταλείπει αλλά σταδιακά ξεμουδιάζει από την αδράνεια των προηγούμενων ετών. Μέσα σε δύο σχεδόν μήνες έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες απεργιακές κινητοποιήσεις και ενδεικτικά αναφέρουμε αυτές των διανομέων της wolt και της efood, των εκπαιδευτικών με διαδοχικές απεργίες τον προηγούμενο μήνα, των εργαζόμενων στον κλάδο του επισιτισμού τουρισμού, των εποχικών πυροσβεστών, των οικοδόμων, των ναυτεργατών…

Τέλος, και σε αυτή την απεργία φωνάζουμε ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, τον ιμπεριαλισμό και τις δυνάμεις καταστολής. Δεν ξεχνάμε τις 5 δολοφονίες εντός ΑΤ μόλις τους τελευταίους 3 μήνες, δεν ξεχνάμε τους τραυματισμούς, διασυρμούς και τις δολοφονίες συντρόφων/ φισσων. Η λήθη κάνει το υποκείμενο να αδρανεί, η ανάμνηση όμως γίνεται τροποποιός της συνείδησης που ωθεί στην μεταβολή, στην πολυπόθητη αλλαγή.

Σαν εργάτες και εργάτριες οφείλουμε να σπάσουμε τον φόβο και να πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν. Να εντείνουμε τη ταξική διαπάλη μέσω των απεργιακών αγώνων, να καταστεί σαφές ότι δεν υποχωρούμε, αλλά οργιζόμαστε, δυναμώνουμε και θα νικήσουμε!

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Καλούμε στην απεργιακή συγκέντρωση στα Χαυτεία στις 11.00 π.μ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αλλαγές στις εφημερίες

Και το χάος συνεχίζεται…

Από 1η Νοεμβρίου ξεκίνησε η εφαρμογή του νέου εφημεριακού καθεστώτος στα νοσοκομεία της Αττικής. Στην πραγματικότητα μιλάμε για ένα νομοσχέδιο που αλλάζει το ποιο νοσοκομείο εφημερεύει με ποιο και προσθέτει 7ώρες πρωινές εφημερίες στα μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας (Γεννηματάς, Ερυθρός, Ιπποκράτειο και Λαϊκό). Η συγκεκριμένη ρύθμιση προβλέπει πως τα μεγάλα νοσοκομεία της Αττικής, που έχουν ανά 4 ημέρες γενική εφημερία, τις δύο από τις τρεις ημέρες που μεσολαβούν μέχρι την επόμενη γενική εφημερία (εξαιρείται η ημέρα μετά τη γενική εφημερία) θα δέχονται επείγοντα περιστατικά, τόσο περιπατητικούς ασθενείς όσο και Ε.Κ.Α.Β., στο πρωινό ωράριο (ΦΕΚ 5653/Β/10/10/2024).

Μέχρι πρότινος, τις δύο αυτές ημέρες, οι περιπατητικοί ασθενείς εξυπηρετούνταν κατά βάση από μικρότερα νοσοκομεία της Αττικής, π.χ. Ελπίς, Παμμακάριστος. Ήδη από την πρώτη ημέρα εφαρμογής του μέτρου, στα προαναφερθέντα νοσοκομεία, το προσωπικό εργάζεται εξαντλημένο πέραν του ωραρίου και οι ασθενείς που χρειάζονται νοσηλεία παραμένουν στα επείγοντα μέχρι και λίγο πριν την έναρξη της επόμενης εφημερίας. Τα εργαζόμενα άτομα στο Γεννηματάς, τα οποία πληροφορήθηκαν την αλλαγή της εφημέρευσης μόλις μία ημέρα πριν την εφαρμογή της, προέβησαν σε 3ωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα γραφεία της διοίκησης του νοσοκομείου, με αίτημα την άμεση απόσυρση του συγκεκριμένου ΦΕΚ. Ταυτόχρονα και στα υπόλοιπα νοσοκομεία όπου και να κοιτάξεις η κατάρρευση του ΕΣΥ είναι ολοφάνερη. Το “νέο” αυτό νομοσχέδιο το μόνο που κάνει είναι να αλλάξει τους συνδυασμούς των νοσοκομείων που εφημερεύουν μαζί, σε μια απέλπιδα προσπάθεια του υπουργειου να μας πείσει ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της “καλυτερευσης” του ΕΣΥ αποτέλεσαν οι επανεμφανισεις ραντζων (μετά από πολλά χρόνια) στο νοσοκομείο της Νίκαιας πριν 10 ημέρες.

Με την 24ώρη εφημέρευση των μεγάλων νοσοκομείων του λεκανοπεδίου να μην έχει εφαρμοστεί ακόμα, αλλά να βρίσκεται στα άμεσα πλάνα του υπουργείου, η αλλαγή που περιγράφηκε στον τρόπο εφημέρευσης είναι το πρώτο βήμα για την μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε κέντρα διευθέτησης επειγόντων περιστατικών. Η προσθήκη της 7ωρης πρωινής εφημέρευσης των μεγάλων νοσοκομείων για τους περιπατητικούς ασθενείς, προσθέτει όγκο δουλειάς σε ένα σύστημα που έχει υπερβεί τα όρια του και καταρρέει. Το υγειονομικό προσωπικό δουλεύει ασταμάτητα, ολοένα και περισσότερο εξουθενωμένο, ενώ οι υποδομές των νοσοκομείων δεν δύνανται να στηρίξουν τον διαρκώς αυξανόμενο όγκο ασθενών, με αποτέλεσμα την συνέχιση της υποβάθμισης της δημόσιας παροχής υπηρεσιών υγείας. Οι διοικήσεις των νοσοκομείων παρεμβαίνουν πλέον στο θεραπευτικό πλάνο των ασθενών, πιέζοντας για τη διεξαγωγή εξιτηρίων, ώστε να αδειάσουν ταχύτερα τα κρεβάτια, και να μπορούν να εξυπηρετηθούν με την ίδια προχειρότητα οι επόμενοι ασθενείς. Οι ασθενείς με τη σειρά τους, έχοντας υποστεί την αναμονή των ΤΕΠ και ενδεχομένως μία ανεπαρκή νοσηλεία στο νοσοκομείο, προωθούνται για τη συνέχιση της διερεύνησης/θεραπείας τους σε ιδιώτες γιατρούς και ιδιωτικά κέντρα. Και μέσα σε όλα αυτά, ο υπουργός υγείας να προσπαθεί να μας πείσει ότι ο γιαλός είναι στραβός και όχι ότι αρμενίζουμε στραβά, ότι δηλαδή η κατάρρευση του ΕΣΥ είναι στο φαντασιακό των μίζερων εργαζομένων του, και μία αλλαγή στο συνδυασμό των εφημερευόντων νοσοκομείων είναι η αυτονόητη λύση που όλα περιμέναμε.

Αντίθετα με τα όσα ευαγγελίζεται το υπουργείο υγείας, είναι ξεκάθαρο πως, όσες φορές και αν αλλάξει ο συνδυασμός των εφημερευόντων νοσοκομείων, αν δε γίνουν προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού και δεν στελεχωθούν οι δομές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας υγείας, το ΕΣΥ θα συνεχίσει να διαλύεται. Η απάντηση στη διάλυση της δημόσιας υγείας και την καθημερινή επιδείνωση των συνθηκών εργασίας μας, βρίσκεται στον κοινό αγώνα των εργαζομένων που ζουν αποκλειστικά από το μισθό τους και επιδιώκουν ένα δωρεάν και δημόσιο σύστημα υγείας, που ανταποκρίνεται στις ανάγκες κάθε χρήστριας ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, εισοδήματος και νευροδιαφορετικότητας.

Συζητάμε το κοινό εργασιακό βίωμα, αντιδρούμε στις συνεχείς και αιφνιδιαστικές αλλαγές που επιτάσσει το υπουργείο και οι διοικήσεις των νοσοκομείων, οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς μας και συλλογικοποιούμε αυτό που ο υπουργός αποκαλεί “μιζέρια”-την αγανάκτηση και την εξάντλησή μας- συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες μας.

---

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Σήμερα βρισκόμαστε σε μια περίοδο γενίκευσης και όξυνσης της επίθεσης των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών απέναντι στους πληβείους, μέσα από το βάθεμα των αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας με την ψήφιση μιας σειράς νομοσχεδίων που άπτονται της υγείας, της παιδείας, της εργασίας, της στέγασης, της φορολογίας, της πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης, της δικαιοσύνης και της φύσης. Η επίταση της φτωχοποίησης, η εξαθλίωση και η περιθωριοποίηση είναι απότοκο των πολιτικών των κυρίαρχων πάνω στο σώμα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Κράτος και αφεντικά στοχεύουν στην όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των φτωχών, βαθαίνοντας συνεχώς τους όρους καταπίεσης, με σκοπό την πλήρη κοινωνική υποταγή. Από τις εκατοντάδες εργατικές δολοφονίες κάθε χρόνο στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, τους πενιχρούς μισθούς και μεροκάματα, την εργοδοτική τρομοκρατία μέχρι την εντατικοποίηση των συνθηκών εργασίας. Από τη διάλυση του ΕΣΥ, την ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας, την πολύμηνη αναμονή για χειρουργεία μέχρι το κλείσιμο δομών απεξάρτησης, ψυχιατρικών δομών, δομών πρωτοβάθμιας υγείας και νοσοκομείων για παιδιά. Από τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας μέχρι τη γιγάντωση των ενοικίων. Από την ακραία ακρίβεια σε βασικά αγαθά της καθημερινότητας που καθιστά στοίχημα την εξασφάλιση τροφής, μετακίνησης και θέρμανσης μέχρι την άμεση απειλή της ανέχειας. Από τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, την υποστελέχωσή τους, την αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων, την κρατική τρομοκρατία απέναντι στους/ις μαθητές/τριες, το ρήμαγμα των υλικοτεχνικών δομών μέχρι τις πειθαρχικές και ποινικές διώξεις εκπαιδευτικών για τη συνδικαλιστική τους δράση. Παράλληλα το κράτος εξοπλίζεται κατασταλτικά διευρύνοντας το νομικό του οπλοστάσιο και ενισχύοντας τις αστυνομικές δυνάμεις του στην κατεύθυνση της αποτροπής οποιασδήποτε κοινωνικής έκρηξης, καταστέλλοντας όσους αγωνίζονται ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, διώκει αναρχικούς/ες και αγωνιστές/τριες, εκκενώνει καταλήψεις, χτυπά διαδηλώσεις, επιχειρεί να περιορίσει την απεργία και ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση, εγκαθιστά δυνάμεις καταστολής στα πανεπιστήμια και επιτίθεται στο άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα. Την ίδια στιγμή αποτελεί τον βασικό εκφραστή μισαλλόδοξων και εθνικιστικών αφηγήσεων, πριμοδοτεί τις φασιστικές συμμορίες για να επανεμφανιστούν στο δημόσιο πεδίο και να λειτουργήσουν για ακόμη μια φορά παραπληρωματικά αυτού και οξύνει την επίθεσή του σε πρόσφυγες και μετανάστες, με δολοφονίες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο, στρατόπεδα συγκέντρωσης, αστυνομικά πογκρόμ, αντιμεταναστευτικούς νόμους και ακραία εργασιακή εκμετάλλευση. Η αλλαγή του κοινωνικού παραδείγματος, ο κοινωνικός μετασχηματισμός, είναι βασική επιδίωξη των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών και αυτό είναι που επιχειρούν με κάθε μέσο, εξαθλιώνοντας και υποτάσσοντας τους πληβείους και καταστέλλοντας ώστε να επικρατήσει η κοινωνική σιωπή. Επιχειρούν να σβήσουν τη συλλογική μνήμη των αγώνων του παρελθόντος, να κόψουν το νήμα που τους ενώνει με τις αντιστάσεις του σήμερα και να αντικαταστήσουν την κοινωνική συνείδηση με το φόβο, την εξατομίκευση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό έχοντας ως στόχο να μετατρέψουν κάθε τι συλλογικό σε ένα κατακερματισμένο σώμα που αδυνατεί να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στην συνεχώς κλιμακούμενη αδικία και είτε μένει άπραγο και άφωνο μπροστά σε όσα κατεργάζονται οι κυρίαρχοι για το ίδιο είτε στρέφεται στο εσωτερικό του και επιτίθεται στον πιο αδύναμο.

Απέναντι στους αντεργατικούς και αντισυνδικαλιστικούς νόμους, την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς, τις απολύσεις, την γιγάντωση της ανεργίας και τις εργατικές δολοφονίες στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, στεκόμαστε δίπλα σε όσους βρίσκονται αντιμέτωποι με την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή και σε όλους όσοι αγωνίζονται για ζωή και αξιοπρέπεια στους χώρους εκμετάλλευσης, στα σχολεία, τις σχολές, τις γειτονιές ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Δίπλα στους απεργούς διανομείς, στους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς και εργαζομένους στην υγεία, στους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα, τους μαθητές, φοιτητές και ερευνητές που αντιστέκονται στις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, σε όσους βάζουν ανάχωμα στην περαιτέρω λεηλασία της ζωής μας και δίνουν τις μάχες εκείνες, από το δικό τους μετερίζι, για μια ζωή με αξιοπρέπεια κόντρα στις πολιτικές της φτωχοποίησης, των αποκλεισμών, του ελέγχου και της καταστολής.

Απέναντι στην εν εξελίξει γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και τον βομβαρδισμό του Λιβάνου από το Ισραήλ με τη βοήθεια των δυτικών του συμμάχων και του ελληνικού κράτους, απέναντι στις πολεμικές συγκρούσεις και την όξυνσή τους, τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, την μετατροπή των κοινωνιών σε εμπόλεμες ζώνες, τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, στεκόμαστε δίπλα στους λαούς που βιώνουν τα αποτελέσματα της πολεμικής μηχανής, σε όσους και όσες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη γενίκευση του πολέμου, σε αυτούς και αυτές που αγωνίζονται για γη και ελευθερία.

Από την πλευρά μας αντιλαμβανόμαστε ότι ο μόνος δρόμος που έχουν οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι είναι ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση, ο αγώνας που έχουμε να δώσουμε όλοι μαζί και όχι σαν εξατομικευμένες μονάδες μπροστά στην υπεροπλία ενός εχθρού που προορίζει για τους φτωχούς μόνο εκμετάλλευση, δυστυχία, πολέμους και θάνατο. Η υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, των αναγκών, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας περνά μέσα από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση. Η οργάνωση των αντιστάσεών μας αποτελεί κομβικής σημασίας ζήτημα, ειδικά μέσα σε μια περίοδο συνολικής και οργανωμένης επίθεσης του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος. Η συλλογικοποίηση, η κοινή δράση και η συναντίληψη βάσει των αναρχικών αξιών είναι τα εργαλεία μας απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου, απέναντι στην προσπάθειά τους να μας πείσουν ότι έχει επέλθει το τέλος της Ιστορίας, πως δεν υπάρχει καμία προοπτική πέρα από το δυστοπικό παρόν και το σύστημα εξουσίας που το δημιουργεί και πως αν επιλέξουμε το δρόμο του αγώνα και της αξιοπρέπειας θα συντριβούμε. Το όραμα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για μια κοινωνία Ίσων δεν θα δικαιωθεί μέσα από τα ατομικά, μερικά ή αυθόρμητα ξεσπάσματα της δίκαιης οργής μας αλλά από τον οργανωμένο πολιτικό αγώνα ενάντια στους καταπιεστές μας. Ο δρόμος που καλούμαστε να επιλέξουμε είναι ο δύσκολος δρόμος, αυτός που έχει ως πυξίδα τον καινούριο κόσμο που κουβαλάμε στις καρδιές μας, που ξεγεννά την Ιστορία και παλεύει για την Υπόθεση. Την Κοινωνική Επανάσταση.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΡΟΦΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΕΖΙΚΟ ΛΑΟ – ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ

Συγκέντρωση: Χαυτεία, 11.00

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Φτώχεια, εκμετάλλευση, εργατικές δολοφονίες, αντεργατικοί νόμοι, κρατική καταστολή

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ

Συγκρούσεις – Απεργίες – Καταλήψεις – Διαδηλώσεις

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ

Αθήνα: Χαυτεία, 11.00

(διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση)

Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 10.30

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – Υγεία, Παιδεία, Τροφή, Στέγαση

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

---

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Απεργιακή συγκέντρωση – Γενική Απεργία 20 Νοέμβρη

20 ΝΟΕΜΒΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ, ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ & ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΕΡΓΑΤΩΝ | ΤΡΙΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 18:00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ & ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ ΗΜΕΡΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΤΙΣ 10:30 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ – ΙΣΟΤΗΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ελευθεριακή Συνέλευση για την Ταξική Οργάνωση στη Βάση

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

H κρίση του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος πλήττει όλο και περισσότερο τα φτωχά και καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα, με τα τελευταία χρόνια να βιώνουμε την ολοένα και πιο εντεινόμενη εκμετάλλευση, τη λεηλασία των δικαιωμάτων μας, και συνολικά την υποτίμηση των ζωών μας σε όλα τα επίπεδα. Εξ αιτίας της συνεχούς φτωχοποίησης, της ακρίβειας και των πενιχρών μισθών, μεγάλος μέρος του πληθυσμού πλέον δεν καταφέρνει να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, αδυνατώντας να πληρώσει το ενοίκιο, τα τρόφιμα και τους λογαριασμούς ενέργειας, ενώ σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να βρεθεί και στο δρόμο λόγω των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Ταυτόχρονα, κοινωνικά αγαθά, όπως η ενέργεια, το νερό και οι μεταφορές, αποκτούν ολοένα και περισσότερο εμπορευματικό χαρακτήρα. Οι υπηρεσίες υγείας και η παιδεία, μέσω της υποχρηματοδότησής τους, αλλά και μέσω της εσκεμμένης υποστελέχωσής τους, διαρκώς υποβαθμίζονται, με κατεύθυνση και σε αυτές τις περιπτώσεις την ιδιωτικοποίησή τους. Οι ατελείωτες ουρές για τα χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία, τα ταβάνια τους που πέφτουν, οι γιατροί που εργάζονται μέχρι κατάρρευσης και η ταυτόχρονη θέσπιση των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων ή ο νόμος που πέρασε το καλοκαίρι για την ψυχική υγεία, που ουσιαστικά τη διαλύει και τη μετατρέπει επίσημα σε εμπόρευμα, είναι μόνο μερικά παραδείγματα, που όμως δείχνουν και την κατεύθυνση και τα αποτελέσματα των πολιτικών αυτών για την υγεία. Δεν μπορούμε επίσης βέβαια να ξεχάσουμε τη δολοφονική διαχείριση του κράτους την περίοδο της πανδημίας, και τους χιλιάδες νεκρούς που άφησε πίσω της.

Αντίστοιχα παραδείγματα έχουμε και στην παιδεία, που από τη μία έχουμε καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων, ιδρύματα με αδυναμία κάλυψης βασικών λειτουργικών αναγκών, ασανσέρ φοιτητικών εστιών που καταρρέουν -όπως πρόσφατα συνέβη στις εστίες του ΑΠΘ- ενώ από την άλλη έχουμε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, την εφαρμογή της ελάχιστης βάσης εισαγωγής και τη θεσμοθέτηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Σε όλα τα παραπάνω, αλλά και σε πληθώρα άλλων παραδειγμάτων, η κοινή συνιστώσα είναι η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής από το κράτος στον βωμό του κέρδους των αφεντικών. Δεν ξεχνάμε την καπιταλιστική-κρατική δολοφονία των Τεμπών, τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, της καλοκαιρινές πυρκαγιές κάθε χρόνο, που καίνε ότι βρουν στο διάβα τους. Το κράτος φυσικά, μπροστά στη συνθήκη αυτή, μπροστά σε κάθε μορφής αντίστασης και έκφρασης της οργής των από τα κάτω, απαντάει με περισσότερη καταστολή.

Τα κεκτημένα εργασιακά μας δικαιώματα, αλλά και τα μέσα πάλης μας δέχονται επίσης επίθεση από κράτος και κεφάλαιο. Έτσι επιχειρείται η διαμόρφωση μιας πραγματικότητας όπου η ανεργία, οι απολύσεις -που το πρώτο εννιάμηνο του 2024 σύμφωνα με στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» ανήλθαν στο εξωφρενικό νούμερο των 2.271.833, καταδεικνύοντας την ευχέρεια που έχει δώσει το κράτος στα αφεντικά να πράττουν ό,τι τους συμφέρει-, η εντατικοποίηση της εργασίας μας, τα διευρυμένα περιθώρια εκμετάλλευσής μας, οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες και οι εργασιακές σχέσεις λάστιχο είναι κανονικότητα, ενώ η καταστολή ενισχύεται πολυεπίπεδα. Επί σειρά ετών έχουμε πολιτικές που χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, απορρυθμίζουν το ασφαλιστικό σύστημα, έχουμε μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, κατάργηση κεκτημένων όπως το 8ωρο και η πενθήμερη εργασία -πλέον έχουν θεσμοθετηθεί η 6ήμερη εργασία και το 13ωρο-, έχουμε την επίθεση στα σωματεία, στους αγωνιστές και ευρύτερα στη συνδικαλιστική δράση, χτυπώντας και ποινικοποιώντας παράλληλα την απεργία και την περιφρούρησή της. Οι σχεδιασμοί του κράτους για τη συνδικαλιστική δράση, την απεργία, και συνολικά για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, συμπυκνώνεται και στο πρόσφατο παράδειγμα των διώξεων αγωνιστών εκπαιδευτικών, απέναντι στις αξιολογήσεις και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας.

Παράλληλα, η εντατικοποίηση της εργασίας και η ολοένα και πιο άγρια και ανεξέλεγκτη εργοδοτική αυθαιρεσία έχουν ως φυσικό επακόλουθο τη διαρκή αύξηση στον αριθμό των εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά δολοφονίες ανθρώπων της εργατικής τάξης και συμβαίνουν πλέον σε εβδομαδιαία βάση τόσο εγχώρια όσο και παγκόσμια. Συγκεκριμένα στον ελλαδικό χώρο, σύμφωνα με στοιχεία της ΟΣΕΤΕΕ, εντός του 2024 μόνο έχουν καταγραφεί 114 νεκροί και 192 τραυματίες, ενώ συνολικά, μέσα στην τελευταία τριετία, 400 άνθρωποι χάσανε τη ζωή τους, με τον αντίστοιχο αριθμό για τους σοβαρά τραυματίες να ανέρχεται στους 619. Τέλος, εξαιρώντας τους νεκρούς από εργατικά δυστυχήματα, περισσότεροι από 2.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από ασθένειες που προκαλούνται από το εργασιακό τους περιβάλλον.

Την ίδια στιγμή, η ένταση κλιμακώνεται στα μέτωπα του πολέμου στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, με το ενδεχόμενο της γενίκευσης του πολέμου μεταξύ των διακρατικών σχηματισμών και της περαιτέρω εξαθλίωσης της ζωής των από τα κάτω, να γίνεται ακόμη πιο πιθανό. Το ελληνικό κράτος συμμετέχει ενεργά στα μέτωπα αυτά, σε υλικό, στρατιωτικό και ερευνητικό επίπεδο, πιστό στους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ, που αυτή τη στιγμή, με την βοήθεια όλων των παραπάνω, συντελεί μια γενοκτονία απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό, ενώ επιτίθεται και στον λαό του Λιβάνου. Η συμμετοχή του ελληνικού κράτους θέτει έτσι σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές μας. Είναι γνωστό άλλωστε διαχρονικά πως οι άνθρωποι της τάξης μας, είναι αυτοί που πληρώνουμε τις συνέπειες των πολέμων, είτε μέσω της εξαθλίωσης, της προσφυγιάς, είτε τελικά, κυριολεκτικά με το ίδιο μας το αίμα. Το μόνο συμφέρον που έχουμε λοιπόν σε αυτή τη συγκυρία, είναι το σταμάτημα των πολέμων. Είναι επιτακτική ανάγκη τόσο η όξυνση των αντιπολεμικών αντανακλαστικών μας όσο και της διεθνιστικής αλληλεγγύης με τους ανθρώπους της τάξης μας, ώστε να μπλοκάρουμε τις συγκρούσεις και να αποτρέψουμε την περαιτέρω κλιμάκωση. Δεν θα πεθάνουμε για τα συμφέροντα των αφεντικών! Ας προτάξουμε τα ταξικά συμφέροντά μας, τις ανάγκες μας, την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, στοχεύοντας και εγχώρια από τη μεριά μας στο σταμάτημα κάθε εμπλοκής από μεριάς του ελληνικού κράτους στον πόλεμο, στρεφόμενοι ενάντια στους ταξικούς μας εχθρούς, τα αφεντικά και το κράτος.

Για εμάς οι συλλογικοί αγώνες από τα κάτω και η ταξική οργάνωση στη βάση με ελευθεριακά χαρακτηριστικά είναι τα όπλα μας απέναντι στην επέλαση του κράτους και του καπιταλισμού που επιτίθενται σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Αγώνες όπως αυτοί της Cosco, της Λάρκο, των εργοστασίων της Καβάλας, των call centers και των ερευνητικών κέντρων, των διανομέων, των εκπαιδευτικών κ.α., μας γεμίζουν ελπίδα και δείχνουν πως ο δρόμος των ανυποχώρητων συλλογικών διεκδικήσεων, κόντρα στο κλίμα τρομοκρατίας, μπορεί να οδηγήσει σε νίκες! Αγωνιζόμαστε απέναντι στην αρπαγή των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης μας, για ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της ζωής. Αγωνιζόμαστε για το σταμάτημα των πολέμων προτάσσοντας την ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη. Να οργανωθούμε δίπλα-δίπλα σε όλα τα πεδία, να αγωνιστούμε, να απαντήσουμε! Για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας, με βάση την αλληλεγγύη, την ειρήνη και τη συναδέλφωση των λαών, χωρίς καταπίεση από άνθρωπο σε άνθρωπο.

ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΒΑΡΒΑΡΟ ΚΟΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ & ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΜΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ, ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ, 10:30 ΚΑΜΑΡΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ – ΙΣΟΤΗΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ελευθεριακή Συνέλευση για την Ταξική Οργάνωση στη Βάση

---

Το υπέρογκο κόστος ζωής..

Τα αφεντικά, τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ακρίβεια είναι κάτι εξωτερικό από την ελληνική οικονομία και ότι δεν μπορούν να γίνουν πολλά απέναντι στο αόρατο χέρι της αγοράς. Πλέον, έχει εμπεδωθεί στην καθημερινότητά μας και δεν αποτελεί μια περαστική κατάσταση, αλλά μια συνθήκη στην οποία καλούμαστε να μάθουμε να ζούμε. Οι τιμές στα σούπερ μάρκετ, στα καύσιμα και σε όλα τα προϊόντα συνεχώς ακριβαίνουν, ενώ τα ενοίκια και οι λογαριασμοί ενέργειας εξαφανίζουν το μεγαλύτερο μέρος του μισθού, με αποτέλεσμα οι καθημερινές μας ανάγκες να γίνονται όλο και πιο απρόσιτες. Όλα μας βιώνουμε καθημερινά το υπέρογκο κόστος ζωής, αλλά τα περισσότερα το αντιλαμβανόμαστε ως κάτι ξέχωρο από την εργασία μας. Όμως, η ακρίβεια δεν προέρχεται μόνο από τη μετακύλιση του αυξημένου κόστους στην παραγωγή, λόγω της ενεργειακής κρίσης, αλλά είναι ο τρόπος για να μπορούν τα αφεντικά να επεκτείνουν την κερδοφορία τους εντείνοντας την εκμετάλλευσή μας.

Το κέρδος δεν έρχεται ουρανοκατέβατα. Προκύπτει μέσα από την εργασία μας. Σε αυτό τον κόσμο, όπου το κέρδος διαφεντεύει τις ζωές μας, η συνεχής αύξηση της εκμετάλλευσής μας αποτελεί βασική προϋπόθεση για να συνεχίσει να υπάρχει. Για να διαφυλαχθεί η κερδοφορία πρέπει να αυξάνονται οι τιμές στα εμπορεύματα ενώ οι μισθοί μας παραμένουν στάσιμοι. Από την πλευρά των αφεντικών, ο μισθός αποτελεί ένα ανελαστικό κόστος της παραγωγής, ένα νούμερο στα λογιστικά βιβλία το οποίο θα πρέπει να μένει όσο χαμηλότερα γίνεται. Για μια καπιταλιστική επιχείρηση, το κέρδος πρέπει συνεχώς να αυξάνεται εξασφαλίζοντας την ανταγωνιστικότητά της και τη συνεχή επέκτασή της στην αγορά. Έτσι, το κόστος της εργατικής μας δύναμης θα πρέπει να παραμένει όσο πιο χαμηλά γίνεται, αν δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα στην παραγωγικότητα.

..είναι μια διπλή επίθεση στον μισθό μας

Από την πλευρά μας, ο μισθός δεν είναι απλά τα χρήματα για να καλύψουμε τις επιθυμίες μας ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο αυτό. Όταν ξοδεύουμε τόσο χρόνο και ενέργεια στη δουλειά τότε όλη η ζωή μας θέλοντας και μη περιστρέφεται γύρω από αυτήν. Κάθε μέρα όταν τελειώνουμε την εργασία μας, ξεκινάει η ψυχολογική και σωματική μας προετοιμασία ώστε να επιστρέψουμε σε αυτήν. Τα ενοίκια, οι λογαριασμοί ενέργειας, οι μετακινήσεις, η γυμναστική, η διασκέδαση, ο ψυχολόγος και όλα τα εμπορεύματα που καταναλώνουμε στην καθημερινότητα, αποτελούν προϋπόθεση για να μπορούμε να συνεχίζουμε να δουλεύουμε παραγωγικά. Δεν δουλεύουμε για να ζούμε, αλλά ζούμε για να δουλεύουμε.

Επομένως, η στασιμότητα των μισθών και η ταυτόχρονη αύξηση του κόστους ζωής εντείνει διπλά την εκμετάλλευση που δεχόμαστε από τα αφεντικά. Στην παραγωγή λαμβάνουμε λιγότερο ποσοστό από τον πλούτο που παράγουμε και στην κατανάλωση έχουμε πολύ λιγότερη πρόσβαση σε όλα αυτά τα εμπορεύματα που πλασάρονται μπροστά μας τη στιγμή που προέρχονται από εμάς. Αν βάλουμε στην εξίσωση και τον διαρκή αποκλεισμό μας από το σύστημα υγείας, το εκπαιδευτικό σύστημα και μία σειρά παροχών, τα οποία διαμορφώνουν τον (ανύπαρκτο πια) έμμεσο μισθό μας, αντιλαμβανόμαστε τη διαρκή υποτίμηση της ζωής μας. Πλέον για οποιαδήποτε δραστηριότητα,πρέπει να ξοδεύεις χρόνο και χρήμα.

Να πολλαπλασιάσουμε τις κινήσεις ανυποταξίας

Για εμάς οι διεκδικήσεις για μειώσεις των τιμών δεν απέχουν πολύ από το αίτημα για αυξήσεις στους μισθούς. Τα αντιλαμβανόμαστε ως ενιαίο ζήτημα διεκδίκησης, καθώς δεν μας αρκεί απλά να μειωθούν κάποιες τιμές στα προϊόντα, αλλά να μειώσουμε συνολικά την εκμετάλλευση που βιώνουμε. Δεν θέλουμε το κέρδος να καθυποτάζει τις ζωές μας και να αποκλειόμαστε από τον πλούτο που παράγουμε. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα πολυεπίπεδο κίνημα διεκδίκησης στους χώρους εργασίας και κατανάλωσης για να μπλοκάρουμε την κερδοφορία των αφεντικών σε ε τόπο που συντελείται η εκμετάλλευσή μας. Χρειάζεται να πολλαπλασιάσουμε τις κινήσεις ανυποταξίας και αλληλεγγύης σε κάθε πεδίο της ζωής μπας και κλέψουμε χώρο και χρόνο για τις επιθυμίες μας. Από την οικειοποίηση του δημόσιου χώρου ενάντια στην τσιμεντοποίηση και την τουριστικοποίηση των πόλεων μέχρι τους αγώνες ενάντια στους αποκλεισμούς στο σύστημα υγείας και στην εμπορευματοποίηση των πανεπιστημίων και των σχολείων.

Μια στιγμή σύνδεσης όλων αυτών των αντιστάσεων και μπλοκαρίσματος της κερδοφορίας των αφεντικών αποτελούν οι γενικές απεργίες, καθώς είναι μία μέρα που μπορούμε να αρνηθούμε την εκμετάλλευση που βιώνουμε. Απεργούμε για να συναντηθούμε συλλογικά στο δρόμο, να εκφράσουμε τη δυσαρέσκεια μας και κυρίως για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

ΜΕΙΩΣΗ ΚΟΣΤΟΥΣ ΖΩΗΣ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 10:30 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ

Κίνηση Ενάντια στην Ακρίβεια

Ανοιχτή συνέλευση κάθε πρώτη Πέμπτη του μήνα στις 19:30 στη Φάμπρικα Υφανέτ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

❗Γενική Απεργία 20/11: Όλοι και όλες στους δρόμους!

Την εποχή της ακραίας υποτίμησης των ζωών μας, της ακρίβειας, της αύξησης των ενοικίων, της υποβάθμισης κάθε δημόσιας δομής και υποδομής, των πολέμων και της απόπειρας να εκφασιστεί η κοινωνία, προτάσουμε την ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη, τον ανυποχώρητο αγώνα!

Ολοι εμείς οι εργαζόμενοι/ες και οι από-τα-κάτω βιώνουμε καθημερινά την εκμετάλλευση από το Κεφάλαιο, με άμεσο συνεργό του το Κράτος. Ενώ λοιπόν τα πάντα γύρω μας ακριβαίνουν, οι μισθοί μας μένουν παγωμένοι ή αυξάνονται απειροελάχιστα, ονομαστικά μόνο σε σχέση με το κόστος διαβίωσης και τα αφεντικά μας θέλουν να ζούμε μόνιμα με τον φόβο της απόλυσης και της ανεργίας. Όσο είμαστε ανοργάνωτοι/ες, οι διεκδικήσεις μας θα αντιμετωπίζονται με αδιαφορία ή θα πνίγονται από την κρατική καταστολή.

Δεν μένουμε λοιπόν με σταυρωμένα χέρια! Δεν πέφτουμε στην μοιρολατρία!

Εμπνεόμαστε από τους μαζικούς εργατικούς αγώνες του τελευταίου διαστήματος σε διάφορους κλάδους (delivery, call centers, ναυτεργάτες κλπ) και προτάσουμε την οργάνωση σε σωματεία μαχητικά και ταξικά, μακριά από τον κρατικοδίαιτο εργοδοτικό συνδικαλισμό και τις γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Πιο συγκεκριμένα, ως αναρχικοί/ες εργαζόμενοι/ες, προωθούμε τις διαδικασίες συμμετοχικότητας και οριζοντιότητας μέσα στα σωματεία μας, σπάμε την ανάθεση καθώς και στηρίζουμε τα Σωματεία Βάσης που λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.

Χαιρετίζουμε τους/τις εργαζόμενους/ες που, εν μέσω αντίξοων κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών, κλιμακώνουν τους αγώνες τους – όπως αυτούς/ες στην εταιρία Teleperformance που αποφάσισαν την επέκταση της απεργίας σε 48ωρη (19-20/11)- μέχρι την τελική νίκη και την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.

Αγωνιζόμενοι/ες για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας στο σήμερα, χτίζουμε, μαζί με την εργατική τάξη και μέσα από τα σπλάχνα της, τις δομές της κοινωνικής αντιεξουσίας που θα έρθουν σε σύγκρουση με τον κόσμο της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, χαράσσοντας τον δρόμο για έναν άλλο κόσμο, αυτόν της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας, της κοινοκτημοσύνης. Την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.

Όλοι και όλες στους δρόμους, όλοι και όλες στην γενική απεργία, για να σπάσουμε τον τσαμπουκά των αφεντικών!

*Στηρίζουμε τα μπλοκ των Σωματείων Βάσης και των Ταξικών Πρωτοβουλιών*

🏴🚩Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – 20 ΝΟΕΜΒΡΗ 10:00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ

Η πραγματικότητα που βιώνουμε οι εργαζόμενοι/ες και συνολικά τα καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα, είναι η ολοένα αυξανόμενη υποτίμηση των ζώων μας σε κάθε επίπεδο. Η επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα και τα μέσα πάλης μας, η συνεχής φτωχοποίηση που δυσκολεύει την κάλυψη ακόμα και βασικών αναγκών για μεγάλο μέρος του πληθυσμού (στέγαση, τροφή, ενέργεια), οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, η μεταφορά του πλούτου από κάτω προς τα πάνω μέσω του πληθωρισμού, της ακρίβειας και των εξευτελιστικών μισθών όπως και η εντεινόμενη καταστολή διαμορφώνουν τη σύγχρονη πραγματικότητα μας. Τα παραπάνω συμπληρώνονται από τη περαιτέρω εμπορευματοποίηση -της ενέργειας, των μεταφορών και του νερού- και της διαρκούς υποβάθμισης (κεκτημένων) δημόσιων κοινωνικών αγαθών – όπως η υγεία και η παιδεία- μέσω της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης, με σκοπό την ιδιωτικοποίηση και αυτών στο βωμό της κερδοφορίας ιδιωτικών συμφερόντων και μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Η κρατική δολοφονία των Τεμπών, οι πλημμύρες στη Θεσσαλία, οι μεγάλες πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι, οι εξώσεις, ο αυξανόμενος αριθμός εργατικών “ατυχημάτων”- δολοφονιών, οι ουρές μηνών για τα χειρουργεία και οι γιατροί που λιποθυμούν από την υπερκόπωση, το πρόσφατο περιστατικό με πτώση ασανσέρ στην φοιτητική εστία του ΑΠΘ, η οποία βρίσκεται σε εξευτελιστική κατάσταση, και η καταστολή που δέχτηκαν εν συνεχεία οι φοιτητές που διαμαρτύρονταν για τις επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης στις εστίες, είναι μόνο λίγα από τα παραδείγματα που καταδεικνυουν την πλήρη απαξίωση της ζωής μας από το κράτος, το οποίο έρχεται να απαντήσει με περισσότερη και πολυεπίπεδη αναβάθμιση της καταστολής ώστε να αποτρέψει την εκτόνωση της κοινωνικής οργής.

Ειδικότερα στο πεδίο της εργασίας, μέσω μιας σειράς πολιτικών που εφάρμοσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, κράτος και κεφάλαιο επιτίθενται στα κεκτημένα δικαιώματα και στα μέσα πάλης των εργαζομένων, δημιουργώντας εύφορο έδαφος για την περαιτέρω εκμετάλλευση και εντατικοποίηση της εργασίας μας. Έτσι, έχουμε την αποσύνθεση του ασφαλιστικού συστήματος, την απελευθέρωση των απολύσεων, το τσεκούρωμα μισθών και συντάξεων, την απορρύθμιση και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την απελευθέρωση της 6ήμερης εργασίας, την επίθεση στα σωματεία και στο δικαίωμα της απεργίας καθώς και την περιφρούρηση της. Η συνεχής εντατικοποίηση και η απαξίωση αναγκαίων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας οδηγούν φυσικά στα αποκαλούμενα εργατικά “ατυχήματα”, που δεν είναι τίποτα λιγότερο για εμάς από εργοδοτικές δολοφονίες των ανθρώπων της τάξης μας, με το αριθμό τους να είναι 108 για το 2024 και μαλιστα 7 εξ αυτών μόνο την προηγούμενη εβδομάδα.

Ταυτόχρονα, ζούμε σε μια περίοδο κλιμάκωσης της έντασης του πολέμου, τόσο στην Ουκρανία, όσο και στη Μέση Ανατολή. Φυσικά η τάξη μας, που διαχρονικά επωμίζεται τις συνέπειες των πολέμων, είτε μέσω της εξαθλίωσης και της προσφυγιάς, είτε με το ίδιο της το αίμα, κανένα όφελος δεν έχει να αποκομίσει από το βάθεμα του πολέμου και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ισραήλ, που το ελληνικό κράτος μάλιστα επιδιώκει την ολοένα και αυξανόμενη συμμετοχή του. Στην περίπτωση της Ουκρανίας, μέσω της αποστολής πολεμικού εξοπλισμού, ενώ στην δεύτερη περίπτωση, μέσω συνεργασιών σε οικονομικό, στρατιωτικό, αλλά και ερευνητικό επίπεδο, συμμετέχοντας ενεργά στην γενοκτονία που συντελείται από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό, αλλά και στην επίθεση στον Λιβανέζικο λαό. Παραδείγματα αποτελούν η χρήση των στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ στον ελλαδικό χώρο ως ορμητήρια και η συμμετοχή του ελληνικού ναυτικού στις πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή.

Οι εργαζόμενοι/ες του κλάδου μας απέναντι σε αυτόν τον ζόφο δεν καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια παρακολουθώντας αμέτοχοι/ες τις εξελίξεις. Ανοίγουμε τον διάλογο με τους συναδέλφους μας και μέσα από συλλογικές οριζόντιες διαδικασίες αφενός οξύνουμε τα αντιπολεμικά αντανακλαστικά μας και αφετέρου διεκδικούμε καλύτερους όρους δουλειάς ώστε να σταματήσουν οι απλήρωτες υπερωρίες, τα απλήρωτα oncall, οι ευέλικτες μορφές εργασίας,τα διαλείμματα εκτός οκταώρου. Δεν ανεχόμαστε να ζούμε σε μια κατάσταση συνεχούς εντατικοποίησης και άγχους λόγω της πίεσης για αποδοτικότητας και στενών deadline, με τον φόβο ακόμα και της απόλυσης. Την ίδια στιγμή που το πολιτικό σύστημα με φανφάρες περί “ανάπτυξης” προσπαθεί να μας πείσει να ταυτίσουμε να συμφέροντα μας με αυτά των εκμεταλλευτών μας, οι εταιρείες του κλαδου μας βγάζουν ένα σκασμό λεφτά, εκμεταλλευόμενες την υποτιμημένη εργατική μας δύναμη, που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις φρόντισαν να πραγματώσουν. Οι εργαζόμενοι/ες όμως δεν τσιμπάμε. Ξέρουμε πως τα δικά μας συμφέροντα είναι κόντρα στην κερδοφορία του κεφαλαίου που γίνεται στις δικές μας πλάτες και από τον δικό μας μόχθο. Βάζουμε λοιπόν μπροστά τις συλλογικές διεκδικήσεις μέσα από τα αγωνιστικά και ταξικά σωματεία για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων που θα εξασφαλίσουν μείωση του εργάσιμου χρόνου με ταυτόχρονη πραγματική αύξηση του μισθού, καλύτερες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.

Εμπνεόμαστε από τους μαχητικούς και ανυποχώρητους εργατικούς αγώνες που ξεσπούν σε κάθε χώρο δουλειάς, στα εργοστάσια της Καβάλας, στη Λάρκο, τη Cosco, τον αγώνα των διανομέων κλπ, που σηκώνουν κεφάλι απέναντι στο καθεστώς της εντεινόμενης εκμετάλλευσης και καταπίεσης, που κόντρα στο κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται, απαιτούν και πετυχαίνουν νίκες! Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τον κλάδο μας είναι η μάχη που δίνουν οι εργαζόμενοι στα call centers. Από τις αρχές του χρόνου, με συνεχείς απεργίες, διεκδίκησαν συλλογικές συμβάσεις, πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, ενάντια στην επισφάλεια, και ενάντια στο καθεστώς που επιβάλλεται στους εργαζόμενους από χώρες εκτός Ε.Ε., οι οποίοι κινδυνεύουν με απέλαση σε περίπτωση απόλυσης. Χιλιάδες εργαζόμενοι συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, ενώ παράλληλα ιδρύθηκαν δύο νέα επιχειρησιακά σωματεία στις εταιρείες στην Teleperformance και τη Webhelp, αναβαθμίζοντας έτσι τις δυνατότητες για διεκδικήσεις των εργαζομένων στο χώρο δουλειάς τους.

Παίρνουμε δύναμη ακόμα από την αποφασιστικότητα και την μαζικότητα των απεργιών του προγούμενου διαστήματος για την συνέχιση του αγώνα μας! Χαιρετίζουμε όσους/ες συμμετείχαν στους αγώνες και μέσα από το Συνδικάτο μας το ΣΕΤΗΠ, και καλούμε να συνεχίσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά, συμμετέχοντας τόσο στην απεργία της 20ής Νοέμβρη, αλλά και σε όσους αγώνες βρίσκονται μπροστά μας. Να πάρουμε τις συνδικαλιστικές μας δομές,τους αγώνες μας, τις ζωές μας στα χέρια μας! Με γνώμονα τα κοινά μας συμφέροντα, μέσα από συλλογικές, μαζικές, οριζόντιες και ζωντανές διαδικασίες, ενάντια στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, αλλά και τις γραφειοκρατικές λογικές και την ανάθεση. Να κάνουμε τον συνδικαλισμό πραγματικά απειλητικό για τα αφεντικά, για έναν κόσμο με βάση την αλληλεγγύη, την ισότητα, την ελευθερία, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, έναν κόσμο ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών.

Οργανωνόμαστε στο ΣΕΤΗΠ, συμμετέχουμε ενεργά σε όλο το εύρος των διαδικασιών του Συνδικάτου για να αγωνιστούμε μέσα από οριζόντιες διαδικασίες βάσης.

Απαιτούμε:

🔴 Υπογραφή Συλλογής Σύμβασης Εργασίας

🔴 Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και ριζική μείωση του εργάσιμου χρόνου

🔴 Ενάντια στην εντατικοποίηση – Ανθρώπινοι ρυθμοί δουλειάς – Διάλειμμα εντός του ωραρίου

🔴 Πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία – Κοινωνική στέγαση – Καμία λαϊκή κατοικία στα χέρια τραπεζίτη

🔴 Καμία εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ

🔴 Να σταματήσει η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού – Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Ταξική Πρωτοβουλία Βάσης Εργαζομένων στις Τηλεπικοινωνιες και την Πληροφορική

 

 

 

 

 

 

---

Το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας συμμετέχει στην Γενική Απεργία της 20ης Νοεμβρίου 2024 που προκήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ενάντια στο υψηλό κόστος ζωής και τις επισφαλείς συνθήκες εργασίας και καλεί όλες τις συναδέλφισσες & όλους τους συναδέλφους του κλάδου μας να απεργήσουν.

Σήμερα οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι βρισκόμαστε μπροστά στην έντονη και συνεχή επίθεση ενάντια στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματά μας. Οι μισθοί μας δεν φτάνουν για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες, δουλεύουμε απλήρωτοι/ες, πολλές φορές ανασφάλιστοι/ες, με υπερωρίες, εκφοβισμούς και με τον συνεχή φόβο της απόλυσης ή της μη ανανέωσης της σύμβασής μας. Ακόμα χειρότερα πολλοί/ές από εμάς χύνουν το αίμα τους τραυματιζόμενοι/ες ή δολοφονημένοι/ες εξαιτίας των πλημμελών μέτρων ασφαλείας που αποτελούν για τα αφεντικά απλά ένα ακόμα πρόσθετο κόστος.

Τα τελευταία αντεργατικά νομοσχέδια καταπατούν ότι μπορεί να είχε απομείνει και να αποκαλείται εργασιακό δικαίωμα, καθώς νομιμοποιούν με κρατική βούλα τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών: κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων, καθιέρωση των απλήρωτων υπερωριών, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε επιπλέον κλάδους, μείωση της αποζημίωσης του σαββατοκύριακου, νομιμοποίηση της 13ωρης εργασίας την ημέρα και κατάργηση του διαλείμματος και μίας σειράς επιδομάτων. Όλα αυτά συνδυάζονται με την ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία και την ίδια την ύπαρξη των εργατικών σωματείων και των συλλογικών μας οργάνων, προφανώς για να μην υπάρχει αντίδραση σε όλα τα παραπάνω.

Τα τελευταία αντεργατικά νομοσχέδια που έχουν περάσει, λοιπόν, σε συνδυασμό με τις αυξήσεις τιμών σε ενέργεια, είδη πρώτης ανάγκης και καύσιμα, με τα ήδη υψηλά ενοίκια και τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας, την αύξηση της φορολογίας, τις εξώσεις από σπίτια και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας που συνεχώς αυξάνονται μας εξαθλιώνουν και υποβαθμίζουν όλο και περισσότερο τις συνθήκες διαβίωσης μας. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε ένα νέο μεγάλο κύμα φτωχοποίησης και σε ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους άνεργους και τις άνεργες, θέτοντας πραγματικό ζήτημα επιβίωσης για πάρα πολλούς και πολλές από εμάς.

Ταυτόχρονα παιδεία και υγεία ξεπουλιούνται, με νομοσχέδια που προβλέπουν ιδιωτικοποιήσεις, τη διάλυση της δημόσιας υγείας αλλά και της δημόσιας ψυχικής υγείας και απεξάρτησης, καθιερώνοντας τη διαχείριση της ανθρώπινης ζωής με όρους κόστους – οφέλους. Απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία σε δημόσιες δομές υγείας επιβεβαιώνουν την εμπορευματοποίηση της υγείας και την κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της, με το κεφάλαιο να κερδοφορεί περεταίρω και τις κοινωνικές ανισότητες παρά μόνο να οξύνονται. Είναι προφανές λοιπόν ότι κυβέρνηση και κεφάλαιο καταπατούν αδιάκοπα και καθημερινά τα εργασιακά μας δικαιώματα αδιαφορώντας για την ίδια μας τη ζωή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι προθέσεις του κρατικού μηχανισμού και του κεφαλαίου είναι ξεκάθαρες ως προς το πόσο αναλώσιμες είναι οι ζωές μας, με αδιαφορία για την ασφάλεια μας στον βωμό του κέρδους (βλ.Τέμπη, πυρκαγιές, πλημμύρες).

Η ολομέτωπη αυτή επίθεση, που συνεπάγεται τόσο την περαιτέρω υποτίμηση της αξίας της εργασιακής μας δύναμης όσο και τη συνολική υποβάθμιση των όρων ζωής μας, δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη από εμάς. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς μας σε ακηδεμόνευτα και μαχητικά σωματεία, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία για όλους/ες και δημόσια δωρεάν παιδεία, σταθερό ωράριο εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καταπολέμηση των διακρίσεων βάσει εθνικότητας, θρησκείας, φύλου και σε βάρος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας σε όλα τα πεδία της ζωής μας.

Μέσα από τα σωματεία μας μπορούμε να μπλοκάρουμε τα σχέδια τους και να τα ανατρέψουμε με μαζική συμμετοχή, αγώνες και απεργίες. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα και δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνο ή μόνη απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και αναλγησία.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΕΣ & ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ ΣΤΙΣ 10:30

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ & ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ & ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας & Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

• ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΘΕΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ! ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΟΛΟΙ/ΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Η χρονική συγκυρία που διανύουμε χαρακτηρίζεται από μία εντεινόμενη άνοδο του πληθωρισμού. Συνεπώς, η ακρίβεια υποτιμά το βιοτικό μας επίπεδο και αποτελεί μία καθημερινή απειλή για το σύνολο της τάξης μας, καθώς εκφράζεται πρώτιστα στα βασικά κοινωνικά αγαθά που καλύπτουν πρωτογενείς ανάγκες , δηλαδή τις τιμές των ενοικίων, της ενέργειας και των τροφίμων. Παράλληλα, η επίθεση στα εργατικά και τα κοινωνικά δικαιώματα από τη πλευρά του κράτους, πάνε χέρι χέρι με τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας, και της απόπειρας επιβολής της σιγής σε αυτήν. Οι αντεργατικοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν τον κρατικό μηχανισμό από το 2010 και μετά, αποσκοπούν ανοιχτά στον περιορισμό και τον κρατικό έλεγχο σε βάρος της δράσης των σωματείων. Παράλληλα, οι υπάρχοντες πόροι διατίθενται για την ενίσχυση των αστυνομικών δυνάμεων καταστολής και των πολεμικών εξοπλισμών, και όχι φυσικά για αξιοπρεπή υγεία και παιδεία.

Ειδικά όσοι/ες εργαζόμαστε στον επισιτισμό και τον τουρισμό, καλούμαστε να βιοποριστούμε με διαρκώς και λιγότερα, ενώ γύρω μας αναπαράγεται ως μοναδική λύση η περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας. Η κουλτούρα αυτή, συνιστά βούτυρο στο ψωμί των αφεντικών, που μας θέλουν αναλώσιμους/ες και επισφαλείς να φοβόμαστε για την επιβίωση μας, να σκύβουμε το κεφάλι και να δουλεύουμε σε δύο και τρία πόστα ταυτόχρονα. Επωφελούνται από αυτή τη συνθήκη και πλουτίζουν παραπάνω, και το κράτος φυσικά τους πριμοδοτεί και τους κάνει πλάτες ποικιλοτρόπως. Από τους προαναφερθέντες νόμους που νομιμοποιούν τη 13ωρη εργασία, επιδιώκουν να φακελώσουν συνδικαλιστές/στριες και να ποινικοποιήσουν το δικαιώμα στην απεργία, μέχρι και την πρόσφατη περαιτέρω μείωση των εργοδοτικών εισφορών γίνεται ξεκάθαρο πως ο μόνος δρόμος, είναι αυτός της σύγκρουσης με το σύστημα που μας θέλει δούλους, απλά για να καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες μας! Η ψευδαίσθηση ότι η υπερεργασία αποτελεί εν δυνάμει λύση, καταρρίπτεται από τα βιώματα μας στους χώρους εργασίας.

Τα εργατικά ατυχήματα αυξάνονται διαρκώς, οι αποζημιώσεις ελάχιστες φορές καταβάλλονται και τα αφεντικά συνήθως παριστάνουν τους κουφούς ή δίνουν φρούδες υποσχέσεις όταν πρόκειται για την ασφάλεια της σωματικής μας ακεραιότητας. Οι περισσότεροι διανομείς δουλεύουν χωρίς να καλύπτονται τα μέσα ατομικής προστασίας, σερβιτόρες κλείνουν δωδεκάωρα ορθοστασίας είτε στο κέντρο της πόλης είτε κατά τη διάρκεια της σεζόν, μάγειρες/ισσες θέτουν σε κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα χρησιμοποιώντας παρωχημένο εξοπλισμό. Μέσα σε αυτή την συνθήκη, οι εργαζόμενοι/ες που αντιλήφθηκαν ότι η λύση θα προκύψει ως αποτέλεσμα συλλογικών διεκδικήσεων δικαιώθηκαν. Οι νικηφόροι αγώνες στην efood και την cosco απέδειξαν πως η απεργία ως μέσο μπορεί να φέρει αποτέλεσμα και να μπλοκάρει την εργοδοτική ασυδοσία που κερδοσκοπεί στις πλάτες μας, παίζοντας με τις ζωές μας. Το κράτος επιδιώκει να ποινικοποιήσει με κάθε μέσο τις απεργίες και να μας απομακρύνει από τον οργανωμένο δρόμο πάλης και συλλογικής έκφρασης των αναγκών μας, ακριβώς επειδή ως πιστός υπηρέτης του κεφαλαίου μας θέλει φοβισμένους, ώστε να ζούμε κάθε μέρα την εκμετάλλευση. Για αυτόν ακριβώς το λόγο εμείς απεργούμε και διαδηλώνουμε, όχι μόνο για τα αυτονόητα-πριν αυτά πάψουν να είναι- αλλά και για μία ζωή στο ύψος των αναγκών μας, για μία ζωή με αξιοπρέπεια!

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ//ΚΑΜΑΡΑ 10:30

-ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ!

-ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!

-ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΒΡΟΥΤΣΗ,ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ, ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ, ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ!

-ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΙΣΦΟΡΑΣ-ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣΗΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ!

-ΜΕΤΡΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ//ΕΠΙΔΟΜΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ +15%

-ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ//ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ, ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΕΩΝ!

-ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣ// ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ

-ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΕ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ//ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Φτώχεια, εκμετάλλευση, εργατικές δολοφονίες, αντεργατικοί νόμοι, κρατική καταστολή

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ

Συγκρούσεις – Απεργίες – Καταλήψεις – Διαδηλώσεις

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ

Αθήνα: Χαυτεία, 11.00

(διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση)

Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 10.30

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – Υγεία, Παιδεία, Τροφή, Στέγαση

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Η σημερινή πραγματικότητα που διαμορφώνει το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα και η πολιτική του ηγεσία στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερα δυσβάστακτο κόστος ζωής για την κοινωνική πλειοψηφία, ακρίβεια σε όλα τα βασικά προϊόντα και την ενέργεια, σε συνδυασμό με την πραγματική καθήλωση των μισθών, οι οποίοι ούτε κατά διάνοια δεν ανταποκρίνονται στο ύψος των απαιτήσεων και των αναγκών επιβίωσης. Η αύξηση της τάξης των 70 ευρώ στον κατώτατο μισθό αποτελεί καταφανή εμπαιγμό, τη στιγμή που ο πληθωρισμός «καλπάζει», μειώνοντας την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και υποτιμώντας εμμέσως την αξία της εργασίας τους. Μάλιστα, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ κατατάσσουν την Ελλάδα στην 4η θέση των χωρών με τα πιο ακριβά τρόφιμα στον κόσμο (2η στην Ευρωπαϊκή Ένωση), ενώ ταυτόχρονα έχει τη δεύτερη ακριβότερη τιμή στη βενζίνη μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ένα ακόμα βασικό πρόβλημα επιβίωσης για τον περισσότερο κόσμο αποτελεί το ζήτημα της στέγασης. Οι τιμές των ενοικίων έχουν εκτοξευθεί το τελευταίο διάστημα. Η τουριστικοποίηση και ο αστικός εξευγενισμός ολόκληρων γειτονιών συνάδουν με τη μετατροπή της στέγασης σε εμπόρευμα που κοστολογείται αλόγιστα και αποφέρει εύκολα κέρδη στους επιχειρηματίες (αλλά και σε μικροϊδιοκτήτες) που δραστηριοποιούνται με το air bnb, την αγορά και τη μετέπειτα ενοικίαση ολόκληρων συγκροτημάτων από επενδυτές που κατοχυρώνουν τη golden visa. Βέβαια, στρατηγικός στόχος του στεγαστικού, μεσιτικού και τραπεζικού κεφαλαίου είναι η εκμηδένιση της ιδιοκατοίκησης, η αφαίρεση των κόπων μιας ζωής ανθρώπων του μόχθου και της εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο επιζητεί τη συγκέντρωση ακινήτων και τη συνακόλουθη ρύθμιση της αύξησης των ενοικίων. Την ίδια στιγμή -εν μέσω τριών απανωτών αυξήσεων των επιτοκίων από την ΕΚΤ, αύξησης των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων και της ψήφισης του νέου πτωχευτικού κώδικα από τη ΝΔ- η λαϊκή κατοικία απειλείται με την επίσπευση των πλειστηριασμών (που γίνονται ηλεκτρονικά με απόφαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) και τη διευκόλυνση που παρέχεται από την αστική δικαιοσύνη για τη ληστρική αρπαγή κατοικιών που φέρουν εις πέρας τα funds και οι εισπρακτικές εταιρείες.

Τα τελευταία αντεργατικά νομοσχέδια (κατάργηση 8ώρου, 6ήμερη εργασία, ψηφιακή κάρτα εργασίας, κατάργηση κυριακάτικης αργίας) θεμελίωσαν την εργοδοτική αυθαιρεσία και δημιούργησαν όρους σύγχρονης σκλαβιάς. Η 6ήμερη εργασία δεν αφορά μόνο εργοστάσια σε κλάδους όπως Μέταλλο, Ενέργεια, Νερό, Τρόφιμα – Ποτά, αλλά επηρεάζει και τον ιδιωτικό τομέα της υγείας, τις μεταφορές, τα λιμάνια, και γενικά τους χώρους φορτοεκφόρτωσης. Είναι πιθανό να επεκταθεί και σε σούπερ μάρκετ, ηλεκτρονικό εμπόριο και αποθήκες. Το μέτρο επιβάλλεται μονομερώς από την εργοδοσία με τη δικαιολογία του αυξημένου φόρτου εργασίας, αγνοώντας τις υπάρχουσες συμβάσεις και συμφωνίες. Η 6η ημέρα εργασίας δεν συνοδεύεται από ρεπό στις επόμενες εβδομάδες και δεν αντιστοιχεί σε επιπλέον ένσημο, με τον συνολικό νόμιμο χρόνο εργασίας για κάθε εβδομάδα να παραμένει οι 48 ώρες. Επιπλέον, δίνονται έως 3 μέρες το μήνα δωρεάν στην εργοδοσία, χωρίς πρόστιμα για αχρησιμοποίητο χρόνο, ενώ δεν δηλώνεται ωράριο για «διευθυντικά στελέχη», επιτρέποντας στους εργοδότες να χαρακτηρίζουν ως διευθυντές ακόμα και εργαζόμενους με μερική απασχόληση. Η ευθύνη για την σωστή χρήση της ψηφιακής κάρτας μετακυλίεται στους εργαζόμενους, με κίνδυνο πειθαρχικών ποινών για απλήρωτες ώρες. Επίσης, το διάλειμμα δεν θεωρείται χρόνος εργασίας, παρατείνοντας το συνολικό ωράριο, και οι εργοδότες μπορούν να μεταβάλλουν καθημερινά την έναρξη και τη λήξη του ωραρίου σε εύρος 4 ωρών. Αυτά τα μέτρα έρχονται να προστεθούν σε άλλες αντεργατικές συνθήκες, όπως οι 13 ώρες δουλειάς την ημέρα σε πολλαπλούς εργοδότες, 9 έως 13 ώρες δουλειάς την ημέρα και 78 ώρες εργασίας την εβδομάδα της διευθέτησης, χωρίς πληρωμή υπερωριών, με ελπίδα για μελλοντικά ρεπό. Επίσης, η «κατά παραγγελία απασχόληση» όπου οι εργαζόμενοι θα είναι σε ετοιμότητα χωρίς αμοιβή και θα πρέπει να ανταποκριθούν σε ειδοποιήσεις μέσα σε 24 ώρες.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχωρά στη διάλυση της δημόσιας υγείας, με τη μετατροπή των νοσοκομείων σε επιχειρήσεις και των ασθενών σε πελάτες που θα χρυσοπληρώνουν για τις υπηρεσίες υγείας. Η στρατηγική της αυτή στηρίζεται σε μέτρα που θεσμοθετούν περαιτέρω την ιδιωτικοποίηση της υγείας, με αποκορύφωμα τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή. Με κόστος που κυμαίνεται από 300 έως 2.000 ευρώ, το «νόμιμο φακελάκι» γίνεται πλέον καθεστώς, αναγκάζοντας όσους δεν μπορούν να πληρώσουν να περιμένουν για χρόνια σε λίστες αναμονής, διακινδυνεύοντας την υγεία και τη ζωή τους. Τα απογευματινά χειρουργεία θα γίνονται στις ίδιες αίθουσες που παραμένουν κλειστές κατά τη διάρκεια της ημέρας λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, που ήδη εργάζονται σε εξαντλητικές συνθήκες, θα καλούνται να δουλεύουν επιπλέον ώρες, υπονομεύοντας περαιτέρω την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας. Πέρα από τα χειρουργεία, η κυβέρνηση της ΝΔ επιβάλλει νέα χαράτσια σε εξετάσεις και φάρμακα, με τους ασθενείς να επιβαρύνονται με κόστος 1 έως 3 ευρώ για κάθε παραπεμπτικό και 3 ευρώ για τα γενόσημα φάρμακα.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ εμπλέκει επικίνδυνα την εγχώρια εργατική τάξη σε δυο ανοιχτά πολεμικά μέτωπα. Από τη μία παρέχει πολιτική και στρατιωτική στήριξη στο καθεστώς Ζελένσκι, αποστέλλοντας όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία, στην εμπόλεμη σύρραξη ανάμεσα στην Ουκρανία (βλ. ΝΑΤΟ) και τη Ρωσία. Από την άλλη, εμπλέκεται στην πολεμική ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, καθώς το Στρατηγείο της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα αποτελεί πλέον το επιχειρησιακό στρατηγείο για την επιχείρηση «ΑΣΠΙΔΕΣ» ενάντια στη δράση των ανταρτών Χούθι στην Υεμένη, με την ελληνική φρεγάτα «Ύδρα» να περιπολεί τα στενά της Ερυθράς Θάλασσας. Επιπλέον, το ελληνικό κράτος παρέχει τον ελλαδικό εναέριο χώρο στις ΗΠΑ για τη μεταφορά πολεμικού υλικού στο Ισραήλ, στέλνει από τις αποθήκες του ελληνικού στρατού βλήματα στο Ισραήλ για τον βομβαρδισμό της Γάζας και συμμετέχει σε ναυτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις για τον αποκλεισμό και εκφοβισμό των συμμάχων των Παλαιστινίων στην Ανατολική Μεσόγειο από κοινού με λοιπές δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα τάσσονται άνευ όρων στο πλευρό του κράτους-γενοκτόνου του Ισραήλ, αποζητώντας για την ντόπια αστική τάξη μερίδιο από την πολεμική λεία μέσω των διαπιστευτηρίων που παρέχουν σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ αλλά και της ετοιμότητας για άμεση εμπλοκή του ελληνικού στρατού στον πόλεμο.

Μέσα σε αυτή τη δυσχερή συνθήκη γίνεται αντιληπτό ότι δυσκολεύουν όλο και περισσότερο οι όροι επιβίωσης της εργατικής τάξης, ενώ οι ζωές μας κρέμονται από μια λεπτή κλωστή υπό το προσκήνιο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των καπιταλιστικών συμφερόντων. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να αντισταθούμε, να μην παραμείνουμε παθητικοί θεατές, καθώς δεν μπορούμε να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες και οι κυρίαρχοι θέλουν να μας σύρουν σε ένα ανθρώπινο σφαγείο για τα κέρδη τους και τη νομή της εξουσίας στην ιμπεριαλιστική πίτα. Το παρόν και το μέλλον μας κρίνεται από την οργάνωσή μας. Από την ικανότητά μας να ενωθούμε, για να υπερασπίσουμε τα δικά μας συμφέροντα, τα συμφέροντα της τάξης μας.

Η γενική απεργία στις 20 Νοεμβρίου αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό, για να υψώσουμε τις φωνές μας και να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς, συλλογικές συμβάσεις και μείωση των ωρών εργασίας, ενάντια στο δυσβάστακτο κόστος ζωής που επιβάλλουν τα αφεντικά και το κράτος. Να θέσουμε, επίσης, στο προσκήνιο των διεκδικήσεών μας την υπεράσπιση του αναφαίρετου κοινωνικού δικαιώματος στη στέγαση, την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν υγείας και παιδείας που γίνονται βορά των ιδιωτικοποιήσεων με τα απογευματινά χειρουργεία (επί της ουσίας νομιμοποίηση στο φακελάκι) και την επικείμενη ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ αντίστοιχα.

Απέναντι στον ξεπουλημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της γραφειοκρατικής και αστικοποιημένης ΑΔΕΔΥ, να στηρίξουμε τον ακηδεμόνευτο, μαχητικό συνδικαλισμό από τη βάση. Να οργανωθούμε στα σωματεία στους χώρους εργασίας μας, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε συλλογικά την αυθαιρεσία και τις επιθέσεις που διεξάγουν συντονισμένα τα αφεντικά και το κράτος. Γιατί η ταξική οργάνωση και αλληλεγγύη μπορούν στην πράξη να επιφέρουν νίκες για την τάξη μας και να υπερασπίσουν τα κεκτημένα αγώνων που θέλει να πάρει πίσω το κεφάλαιο. Την ίδια στιγμή, χωρίς να χάνουμε χρόνο, πρέπει να δυναμώσουμε το αντι-ιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό κίνημα, έχοντας ως «πυξίδα» μας τον προλεταριακό διεθνισμό και όχι την επιλογή προτιμότερου ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, σαμποτάροντας τους πολεμικούς εξοπλισμούς και προετοιμασίες, τα πολεμοκάπηλα σχέδια του ελληνικού κράτους και της εγχώριας αστικής τάξης, «ρίχνοντας άμμο στα γρανάζια» του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος γίνονται όλο και πιο εμφανή από τη στιγμή που οξύνεται η δομική κρίση του συστήματος και εντείνεται η πολιτική και γεωπολιτική αποσταθεροποίηση. Ο καπιταλισμός δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα παραπάνω από φτώχεια, εξαθλίωση και εκατόμβες νεκρών. Στο χέρι μας είναι να αποφασίσουμε πώς θέλουμε να ζήσουμε και αν θα επιτρέψουμε στους ισχυρούς να συνεχίσουν να παίζουν με τις ζωές μας, ενώ εκείνοι εξακολουθούν, εκ του ασφαλούς, να πλουτίζουν με τον ιδρώτα και τις ζωές μας.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ένα σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου (και φύσης) από άνθρωπο δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί, ούτε να απαλλαγεί από τον βάρβαρο χαρακτήρα του. Για αυτό και είναι κάθε άλλο παρά αναγκαία η ανατροπή του, η κατάργηση του κράτους και των τάξεων, η αταξική και ακρατική οργάνωση της κοινωνίας στις βάσεις του ελευθεριακού κομμουνισμού.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΔΕ ΘΑ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΟΥΜΕ – ΔΕ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΩΝ, ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ, ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΑΣΗ – ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΠΙΤΙ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ – ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ, ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΡΕΑΣ ΣΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥΣ

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΖΕΤΑΙ, ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ: ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 10:30, ΚΑΜΑΡΑ
*Στηρίζουμε τα μπλοκ των σωματείων βάσης.

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

e-mail επικοινωνίας: lib_thess@wordpress.com

blog: libertasalonica.wordpress.com

---

ΠΑΤΡΑ

Γενική απεργία 20 Νοέμβρη

«δυσήνιος ίππος»

[ΠΑΤΡΑ] ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.00 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ 10.30 ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.00 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ 10.30 ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ

Ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις εξώσεις και τουςπλειστηριασμούς, στην επίταση των συνθηκών σκλαβιάς στουςχώρους εργασίας και τις εκατοντάδες εργοδοτικές δολοφονίες,στην κρατική τρομοκρατία και την ποινικοποίηση των αγώνων,στην εμπορευματοποίηση και το ξεπούλημα κοινωνικών αγαθώνκαι την ιδιωτικοποίηση υποδομών

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μαςΔημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, μεταφορές

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣΠΟΛΕΜΟΥΣ. ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑΤΗΣ Μ.ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Ενάντια στις συνδικαλιστικές ηγεσίες της παραίτησης, της ήττας και της υποταγής,ενάντια στην ανάθεση, τη διαμεσολάβηση, την απονεύρωση και την αδρανοποίησητης “νομιμότητας”, να δυναμώσουμε τις κοινωνικές και ταξικέςαντιστάσεις από τα κάτω, να πάρουμε την υπόθεση της οργάνωσηςτων αγώνων στα δικά μας χέρια, συγκροτώντας πλατιά μέτωπα σε κάθεχώρο εργασίας, σε κάθε σχολήκαι σχολείο, σε κάθε γειτονιά.

αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»ipposdorg | d_ippos@hotmail.com

---