Έντεκα χρόνια συμπληρώνονται από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους φασίστες της χρυσής αυγής. Καλέσματα για πορείες σε πόλεις της χώρας.
Αθήνα: 17:30 στο μνημείο Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι
Θεσσαλονίκη: 18:00 στην Καμάρα
Πάτρα: 18:00 στην πλατεία Γεωργίου
Ρέθυμνο: 18:00 στη Δημαρχείο Ρεθύμνου
Βόλος: 18:00 στην πλατεία Ελευθερίας
Ιωάννινα: 18:00 στην Περιφέρεια Ηπείρου
Κομοτηνή: 18:00 στην πλατεία Ειρήνης
Κως: 18:30 στην πλατεία Ελευθερίας
Ηράκλειο: 19:00 στην πλατεία Λιονταριών
Χανιά: 19:00 στην πλατεία Αγοράς
Αγρίνιο: 19:00 στην πλατεία Δημάδη
Καβάλα: 19:00 στο λιμάνι Καβάλας
Καρδίτσα: 19:00 στην κεντρική πλατεία Καρδίτσας
Τρίκαλα: 19:00 στην πλατεία Ρήγα Φεραίου
Κέρκυρα: 19:00 στην Ανουντσιάτα
ΑΘΗΝΑ (ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ)
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Στις 16/9 και στις 18/9, το αντιφασιστικό κίνημα έχει μπροστά του δυο σημαντικές στιγμές αγώνα. Στις 16 ξεκινά και πάλι το δικαστήριο των δυο αντιφασιστών που διώκονται για τις επιθέσεις σε γραφεία της Χ.Α. και στις 18 θα πραγματοποιηθεί, όπως κάθε χρόνο εδώ και 11 χρόνια, η μεγάλη αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι, στη μνήμη του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα. Ο κόσμος του αντιφασιστικού, αντικρατικού, αντικαπιταλιστικού αγώνα πρέπει και θα είναι παρών και στις δυο αυτές μέρες. Μέσα κι έξω από τα δικαστήρια της Λουκάρεως, στους δρόμους του Κερατσινίου.
Για την αντιφασιστική πορεΙα στο ΚερατσΙνι
11 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής , η φασιστική βία όχι μόνο δεν κοπάζει αλλά αναζωπυρώνεται ως οργανικό στοιχείο του καπιταλισμού ειδικά σε περιόδους κρίσης του. Ως παραπληρωματική δράση και χρήσιμη εφεδρεία του κράτους απέναντι στην αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», ως εμπροσθοφυλακή τρομοκρατίας και πειθάρχησης των μεταναστευτικών ροών, ως απεργοσπαστικός μηχανισμός του κεφαλαίου για την καταστολή απεργιών και ταξικών αγώνων.
Γιατί η επανασυσπείρωση των φασιστών ειδικά με αιχμή το «αντιμεταναστευτικό» συμβαίνει σε μια συγκυρία που η 
ίδια η κυβέρνηση με την ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη πολιτική της νομιμοποιεί την εξόντωση και τις δολοφονίες μεταναστών στρώνοντας έδαφος με διάφορα σαθρά ιδεολογήματα σε κάθε λογής αποβράσματα, συνωμοσιολογούς και ακροδεξιούς ώστε να διεξάγουν πογκρόμ εναντίον τους, να τους βασανίζουν και να τους δολοφονούν.
Γιατί είναι το ίδιο το σύστημα που πριμοδοτεί την επανεμφάνιση των φασιστών , την αναζωπύρωση της ενδοταξικής βίας και του κοινωνικού εκφασισμού στην κοινωνία. Είναι το ίδιο το σύστημα που πριμοδοτεί συνωμοσιολογικά θεωρήματα που στοχοποιούν τους μετανάστες σε έναν εσμό παρακρατικών και κρατικών κύκλων, που προωθεί και συγκαλύπτει τη φασιστική δράση και καλλιεργεί ένα δίχτυ προστασίας και υποστήριξης των φασιστών στις τοπικές κοινωνίες. Είναι το ίδιο το σύστημα που στοχοποιεί τους μετανάστες ως αποδιοπομπαίους τράγους ώστε πάνω τους να ξεσπάσει η συσσωρευμένη κοινωνική οργή απέναντι στην ανθρωπιστική και οικολογική καταστροφή που βιώνει ο πλανήτης εξαιτίας των πολιτικών κράτους και κεφαλαίου.
Γιατί οι φράχτες της Ευρώπης φρουρίου, τα δολοφονικά pushbacks του λιμενικού και της frontex που οδήγησαν μεταξύ άλλων στο κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στην Πύλο, οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον μεταναστριών στα κέντρα των μητροπόλεων, τα στρατόπεδα εξόντωσης μεταναστών και τα πολεμικά όπλα του ΝΑΤΟ λειτουργούν σε πλήρη αρμονία με τα μαχαίρια των φασιστών και τα πογκρόμ ενάντια στους εξαθλιωμένους του καπιταλιστικού κόσμου.
Για εμάς, Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, στις μαζικές πορείες και συγκεντρώσεις, στις συγκρούσεις με τους φασίστες και τους ένστολους προστάτες τους, στην καθημερινή διαπάλη στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους χώρους εργασίας ώστε να μην παραχωρηθεί ούτε μισή σπιθαμή γης στους φασίστες, στην οργάνωση της κοινωνικής αντιβίας απέναντι στον φασισμό με όλα τα μέσα. Η αντιφασιστική πάλη μπορεί να αποτελέσει τους προσεχείς μήνες όχημα συσπείρωσης για το ανταγωνιστικό κίνημα και πεδίο όξυνσης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων συνολικά με αφετηρία την διαδήλωση τιμής και μνήμης για τον Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι στις 18.9.
Για τη δΙκη των δυο αντιφασιστών
Στις 16 Σεπτέμβρη δικάζονται οι 2 αντιφασίστες αγωνιστές για τις μαχητικές απαντήσεις που δόθηκαν, το διάστημα 2017-2019, απέναντι στις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις φασιστών και κράτους. Ανάμεσα στους μάρτυρες κατηγορίας είναι και ο Ηλίας Κασιδιάρης, τρία στελέχη της Χρυσής Αυγής (υπεύθυνοι γραφείων Ασπρόπυργου, Μενιδίου και σταθμό Λαρίσης), καθώς και πλήθος μπάτσων (“αντι”τρομοκρατική, ΕΚΑΜ και κρατική ασφάλεια).
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο οι δυο αντιφασίστες σύντροφοι είναι μέλη της οργάνωσης “Ταξιαρχία”, η οποία πρωτοεμφανίστηκε τον Μάρτη 2017 με την επίθεση στα (τότε) κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στη λεωφόρο Μεσογείων με την ονομασία “Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας” και πραγματοποίησε συνολικά 6 επιθέσεις απέναντι σε φασιστικούς στόχους. Η τελευταία επίθεση, που σύμφωνα και με το κατηγορητήριο αποτέλεσε την αφορμή για την σύλληψη των συντρόφων, πραγματοποιήθηκε την 1η Νοέμβρη 2019. Ομάδα συντρόφων αναρριχήθηκε με σκάλα στον 2ο όροφο και κατέστρεψε ολοσχερώς τα γραφεία της Χ.Α. στην οδό Δεληγιάννη, ενώ αργότερα κατάφερε να διαφύγει στα στενά των Εξαρχείων μετά από καταδίωξη που ακολούθησε τον εμπρησμό.
Πιο αναλυτικά:
Οι τρεις βασικές υποθέσεις για τις οποίες παραπέμπονται οι δύο κατηγορούμενοι είναι: α) η εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της Χ.Α. στον Ασπρόπυργο στις 11.2.2019, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε η οργάνωση “Ταξιαρχία Petrit Zifle” β) η εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της Χ.Α. στο Μενίδι στις 23.5.2019, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε η οργάνωση “Ταξιαρχία Ντουρούτι”, και γ) η εμπρηστική επίθεση στα τότε κεντρικά γραφεία της Χ.Α. στην Αθήνα, στην οδό Θ. Δηλιγιάννη την 1.11.2019, που είχε αποτέλεσμα την καταστροφή του δεύτερου ορόφου όπου στεγαζόταν μεταξύ άλλων το πολιτικό γραφείο του Νίκου Μιχαλολιάκου. Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο της τρομοκρατικής οργάνωσης οι δύο κατηγορούμενοι διώκονται για το σύνολο των πράξεων της οργάνωσης “Ταξιαρχία” που αυτές περιλαμβάνουν: α) τον εμπρησμό οχημάτων μέλους της Χ.Α. στην Πετρούπολη στις 17.10.2017 (“Ταξιαρχία Abd Elsalam”), β) την επίθεση και τον ξυλοδαρμό μελών της Χ.Α. στα γραφεία του Ασπρόπυργου στις 14.6.2017 (“Ταξιαρχία Σαχζάτ Λουκμάν”) και τις φθορές στα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης στη λ. Μεσογείων στις 31.3.2017 (“Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας”).
Στις 29/1, ήταν η αρχή της δικαστικής διαδικασίας. Παρά την αποχή των δικηγόρων, οι δυο αγωνιστές παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο για να διεκδικήσουν την αλλαγή ή και την άρση των ιδιαίτερα σκληρών περιοριστικών όρων που τους έχουν επιβληθεί εδώ και τέσσερα χρόνια. Το δικαστήριο αποφάσισε πως ο μόνος όρος που τροποποιείται μέχρι την έναρξη της δίκης είναι τα «παρών», που από τέσσερα τον μήνα έγιναν ένα. Το υπόλοιπο πλέγμα των όρων, που συνιστούν ένα καθεστώς ομηρίας των συντρόφων, έμεινε ως είχε.
Στο εφετείο, από νωρίς, μέσα και έξω από τη δικαστική αίθουσα -και παρά την από πριν βεβαιότητα ότι το δικαστήριο δεν επρόκειτο ουσιαστικά να ξεκινήσει- βρέθηκαν αρκετές δεκάδες αντιφασιστ(ρι)ών. Το μήνυμα προς το κράτος, προς τον δικαστικό μηχανισμό του και τους ίδιους τους φασίστες ήταν σαφές και εμφατικό. Οι δύο σύντροφοι όχι απλά δεν είναι μόνοι, αλλά είναι κομμάτι ενός μεγάλου αντιφασιστικού κινήματος με εδραιωμένες κοινωνικές αναφορές και ριζώματα, με μνήμη και ανυποχώρητη διάθεση για κάθε είδους αντιπαράθεση -ιδεολογικοπολιτική και υλική- με το φασιστικό φαινόμενο σε όλες του τις εκδοχές.
Ας ξαναγίνει σαφές και εν όψει της 16ης Σεπτεμβρίου: κανείς, ούτε ένας, φασίστας ρουφιάνος δεν θα βρει χώρο μέσα σε αυτή τη δίκη. Η πολιτική δίωξη των δύο αγωνιστών συντρόφων μας θα βρει απέναντι της και πάλι ένα ισχυρό αντιφασιστικό, αντιεξουσιαστικό, αντικαπιταλιστικό κίνημα αλληλεγγύης.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ 2 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ – ΔΕΥΤΕΡΑ 16/9 10:30 ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (ΑΙΘΟΥΣΑ Δ100Β 4ος ΟΡΟΦΟΣ)
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ – ΤΕΤΑΡΤΗ 18/9 17:30 ΜΝΗΜΕΙΟ ΦΥΣΣΑ
Ανοιχτή Συνέλευση Αντιφασιστ(ρι)ών
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα παρακρατικά τάγματα εφόδου της ΧΑ στο Κερατσίνι
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον θρέφει
Αντιφασιστικές – Αντικρατικές – Αντικαπιταλιστικές Διαδηλώσεις
Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη
Αθήνα: Κερατσίνι, Παύλου Φύσσα 60, 17.30
Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα παρακρατικά τάγματα εφόδου της ΧΑ στο Κερατσίνι
Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χ.Α. πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι από την οποία πέφτει νεκρός ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, μαχαιρωμένος στην καρδιά από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά. To κράτος επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας, παραπέμπει σε δίκη τη Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση. Μέσα από τη δίκη-φιάσκο ο «θεσμικός αντιφασισμός» επιχείρησε να απονοηματοδοτήσει τον αντιφασιστικό αγώνα, να εδραιώσει τη θεωρία των δύο άκρων και να ξεπλύνει τόσο τη δράση των νεοναζιστικών συμμοριών όσο και του ίδιου του κράτους, βασικού ενορχηστρωτή των φασιστικών/παρακρατικών επιθέσεων. Τον Οκτώβρη του 2020, η Χ.Α. καταδικάζεται ως εγκληματική οργάνωση, τα περισσότερα ηγετικά στελέχη καταδικάζονται για διεύθυνση και μόλις 11 μέλη των ταγμάτων εφόδου για ένταξη και οδηγούνται πρόσκαιρα στη φυλακή παίρνοντας το ελάχιστο των ποινών. Στις 15 Ιουνίου ξεκίνησε το εφετείο της δίκης της Χ.Α. -με τους περισσότερους φασίστες να έχουν βγει ήδη από τη φυλακή εξαιτίας των χαμηλών ποινών.
Η κίνηση αυτή των, προσχεδιασμένων και προβεβλημένων στα ΜΜΕ, συλλήψεων και των διώξεων δεν μπορεί βέβαια να ιδωθεί ως μια αμυντική κίνηση από την πλευρά του κράτους. Αντίθετα, γρήγορα εντάχθηκε σε μια επιθετική κίνηση στο πλαίσιο της ανασυγκρότησής του, στην κατεύθυνση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Μια κίνηση που έστελνε σαφές κατασταλτικό μήνυμα στον κόσμο που αγωνίζεται αντιθεσμικά και από τα κάτω, τόσο μέσα από την εφαρμογή του νόμου περί εγκληματικής οργάνωσης που δημιουργήθηκε για την ποινικοποίηση των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων, όσο και μέσα από τη χρήση της θεωρίας των δύο άκρων, η οποία επιχειρεί να ταυτίσει την παρακρατική δράση των τραμπούκων και φονιάδων της ΧΑ με τον κόσμο του αγώνα και της αντίστασης.
Σε συνέχεια της ίδιας στρατηγικής, δεν άργησε και μια έρευνα της κρατικής ασφάλειας, με αφορμή τις συγκρούσεις που ξέσπασαν έξω από το Εφετείο την 7η Οκτώβρη 2020. Σχηματίζεται δικογραφία και ασκείται δίωξη που απευθύνεται στον σύντροφό και μέλος της ΑΠΟ, Δ.Μ., ο οποίος κατηγορείται για τα πλημμελήματα της διατάραξης κοινής ειρήνης και της διακεκριμένης φθοράς, ενώ μένει ανοιχτή σε βάρος και άλλων, άγνωστων μέχρι στιγμής, προσώπων. Η συγκεκριμένη κίνηση δεν έχει άλλο στόχο παρά να εξισώσει όσους βρίσκονται στις επάλξεις των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων, όσους στην πράξη αγωνίζονται ενάντια στον φασισμό με τα ναζιστικά καθάρματα.
Μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης του χρεοκοπημένου κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος, μια συνθήκη απόλυτης απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, καταδεικνύεται συνεχώς η εγκληματική του φύση. Είτε πρόκειται για τους μαζικούς πνιγμούς μεταναστών στα υδάτινα σύνορα, είτε για τις πυρκαγιές που κατακαίουν κάθε χρόνο τεράστιες εκτάσεις, καταστρέφοντας δάση, χωράφια, σπίτια και σκοτώνοντας ανθρώπους και ζώα, είτε για τις πλημμύρες που αφανίζουν ολόκληρα χωριά, είτε πρόκειται πάλι για τον χαμό δεκάδων ανθρώπων στα τρένα, το κράτος και το κεφάλαιο δείχνουν καθημερινά με τον πλέον εμφανή τρόπο το εγκληματικό τους πρόσωπο.
Την ίδια στιγμή το κράτος στην προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας του επιχειρεί να διαρρήξει καθετί συλλογικό, να σβήσει τη μνήμη αγώνων του παρελθόντος και να συντρίψει όποιον σήμερα ορθώνει ανάστημα στη διαρκώς κλιμακούμενη κρατική βία. Οι συνεχείς επιθέσεις εναντίον των καταλήψεων -με πιο πρόσφατη την εισβολή και εκκένωση της libertatia στη Θεσσαλονίκη και τη σύλληψη 11 συντρόφων/ισσών που συμμετείχαν στις εργασίες ανοικοδόμησης μετά τον εμπρησμό της τον Γενάρη 2018 από φασίστες κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλαλλητήριου-, η καταστολή του αναρχικού κινήματος και οι διώξεις αγωνιστών/τριών, η αστυνομοκρατία στο κέντρο των πόλεων, η επίθεση στην απεργία και τις εργατικές κινητοποιήσεις, στο πανεπιστημιακό άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα και οι συνεχιζόμενες κρατικές δολοφονίες φτωχών, ρομά και προσφύγων- μεταναστών αποτελούν μέρη του κατασταλτικού πλέγματος του κράτους για την καθυπόταξη της κοινωνίας και των αντιστάσεών της.
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, όπου η κυρίαρχη προπαγάνδα επιχειρεί να επικρατήσει στον δημόσιο λόγο, προωθώντας εθνικιστικές, ρατσιστικές και μισαλλόδοξες αντιλήψεις, δημιουργείται το πρόσφορο έδαφος τόσο για τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας όσο και για την ανάπτυξη φασιστικών μορφωμάτων. Ο ευρύτερος χώρος της ακροδεξιάς βρίσκεται σε μια περίοδο ζυμώσεων, με φασιστικές γκρούπες να εμφανίζονται στο δημόσιο πεδίο ή και στον δρόμο, όπως το παράδειγμα της αποτυχημένης απόπειρας για πανευρωπαική φασιστοσύναξη τον περασμένο Νοέμβρη στην Αθήνα. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί και η επίθεση στις 6/9 από ομάδα 15 φασιστών σε 6 άτομα τα οποία έφεραν αντιφασιστικά διακριτικά και παρευρίσκονταν σε συναυλιακό χώρο στη Νεάπολη Θεσ/νίκης αλλά και η επίθεση που δέχτηκε το στέκι της Λαϊκής Βιβλιοθήκης τον Μάρτιο, όπου οι φασίστες βανδάλισαν το χώρο.
Η μόνη απάντηση απέναντι στον πόλεμο, τον εθνικισμό και τον φασισμό, που γεννά και θρέφει ο κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού, είναι η οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Χωρίς αυταπάτες πως το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης μπορεί να εξωραϊστεί, χωρίς αυταπάτες πως οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να αποτελέσει φραγμό στον φασισμό, απέναντι στον καθεστωτικό «αντι»φασισμό και στις επιδιώξεις του κρατικού μηχανισμού για την εδραίωση της θεωρίας των δύο άκρων να αγωνιστούμε συλλογικά, μαχητικά και από τα κάτω, με όπλο μας τη διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη. Δεν ξεχνάμε πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Να αγωνιστούμε από κοινού, ντόπιοι και μετανάστες/στριες, εργαζόμενοι/ες, φοιτητές/τριες, μαθητές/τριες, για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας, δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ – ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ!
Αντιφασιστικές – Αντικρατικές – Αντικαπιταλιστικές Διαδηλώσεις
Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη
Αθήνα: Κερατσίνι, Παύλου Φύσσα 60, 17.30
Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Μόνη δικαίωση των νεκρών μας η προλεταριακή επανάσταση
11 Χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους φασίστες, η μνήμη του Παύλου παραμένει ζωντανή. Στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 ο Παύλος όρθιος αντιμετώπισε το κτήνος του φασισμού, μια αγέλη του δολοφονικού “τάγματος” της χ.α. και τον σφάχτη Ρουπακιά. Η δολοφονία του πυροδότησε ένα μαζικό κίνημα που αντέστρεψε την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και έδωσε αποφασιστικό πλήγμα στη ναζιστική οργάνωση. Το δικαστήριο με την απόφασή του επικύρωσε ό,τι στο μαζικό κίνημα ήταν γνωστό και παλευόταν: η χ.α. είναι μια εγκληματική ναζιστική οργάνωση και η ηγεσία και τα μέλη της ενέχονται για βίαιες ρατσιστικές, φασιστικές, δολοφονικές πράξεις.
Όμως, 11 χρόνια μετά, η απειλή του φασισμού υφίσταται, γιατί ο φασισμός γεννιέται και αναπαράγεται από την κρίση και παρακμή του καπιταλισμού. Ο πλανήτης βρίσκεται σε μία νέα φάση κρίσης με τον πόλεμο στην Ουκρανία να φέρνει εγγύτερα την απειλή ενός θερμοπυρηνικού πολέμου και στη Γάζα μια γενοκτονική επίθεση να πραγματοποιείται ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό από την ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ με τους φασίστες υπουργούς της, και την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια του αμερικανικού, του ευρωπαϊκού και του ελληνικού καπιταλισμού. Μια νέα φάση αποκτήνωσης και φασιστικοποίησης κάνει πιο επείγουσα την ανάγκη ενός διεθνούς-διεθνιστικού αντιφασιστικού και απελευθερωτικού αγώνα από την Παλαιστίνη μέχρι την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Στη φάση της ιστορικής του κρίσης και αδιεξόδου, ο καπιταλισμός, στις ιμπεριαλιστικές κοινοβουλευτικές μορφές αστικής διακυβέρνησης της Δύσης, προχωράει σε βοναπαρτιστικές μορφές με τρανότερο παράδειγμα τη Γαλλία του Μακρόν, όπου ένα κανονικό συνταγματικό πραξικόπημα με την βοήθεια της φασίστριας Λεπέν εκτυλίσσεται. Στις υπερχρεωμένες μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, σε βιομηχανική παρακμή, ύφεση και πληθωρισμό (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία), επιχειρούν να εκτρέψουν την αγανάκτηση των μαζών από τον πραγματικό ένοχο, τον καπιταλισμό και τις εξουσίες του. Με όπλα την ξενοφοβία, το ρατσισμό και τον τοξικό εθνικισμό στοχοποιούν τους πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ ο κύριος εχθρός τους παραμένει το προλεταριάτο. Γι’ αυτό οι παρα-κρατικές φασιστικές συμμορίες τούς είναι αναγκαίες, ενώ στις πρώτες φάσεις προωθούν τους φασίστες με γραβάτα.
Η μάχη ενάντια στο φασισμό μπορεί να είναι νικηφόρα μόνο με έναν συνδυασμένο μαχητικό και μαζικό αντιφασισμό, με εργατικές πολιτοφυλακές, και ένα επαναστατικό πολιτικό κίνημα που αντιμάχεται την καπιταλιστική εξουσία παλεύοντας για την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, την συντριβή των κρατικών μηχανισμών που εκτρέφουν, προστατεύουν και προωθούν τους φασίστες δολοφόνους, για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό.
Στην Ελλάδα τα φασιστικά αποβράσματα, έχοντας δεχθεί καίρια πλήγματα, ιδίως μετά τη θυσία του Παύλου Φύσσα, προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι, με μικρομαζέματα και δειλές παρεμβάσεις στις γειτονιές μας και την ενίσχυση φασιστοειδών πολιτικών κομμάτων, επιχειρώντας να εκμεταλλευτούν το αδιέξοδο του κόσμου και την παράλληλη αδυναμία των αριστερών και αναρχικών οργανώσεων να μετατρέψουν την οργή των μαζών σε δύναμη ανατροπής τού υπάρχοντος συστήματος. Η πάλη για εξουσία των εργατικών συμβουλίων είναι η μόνη εργατική διέξοδος.
11 χρόνια μετά, ο Παύλος Φύσσας ζει!
Στηρίξτε τις εκδηλώσεις του αντιφασιστικού Σεπτέμβρη
Όλοι στην πορεία, Τετάρτη 18/9, 17:30 στο μνημείο του Παύλου
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα
Τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου, δύο μόλις μέρες πριν συμπληρωθούν 11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά, έχει οριστεί η έναρξη της δίκης των 2 αντιφασιστών που κατηγορούνται ότι συμμετείχαν σε 6 μαχητικές απαντήσεις που δώθηκαν σε φασιστικούς στόχους την περίοδο 2017-2019. Κύριοι μάρτυρες κατηγορίας είναι ο Ηλίας Κασιδιάρης ως τότε υπεύθυνος των γραφείων της Δηλιγιάννη, τρεις Χρυσαυγίτες που ήταν υπεύθυνοι των τότε γραφείων του Ασπρόπυργου, του Μενιδίου και του σταθμού Λαρίσης, καθώς και πλήθος μπάτσων της «αντι»τρομοκρατικής, των Ε.Κ.Α.Μ. και της κρατικής ασφάλειας.
Το έωλο κατηγορητήριο που βαραίνει τους δυο συντρόφους αναβαθμίστηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του 187Α και μεταξύ άλλων κατηγορούνται για συγκρότηση και ένταξη στην υποτιθέμενη «τρομοκρατική οργάνωση Ταξιαρχία». Πιο συγκεκριμένα οι τρεις βασικές υποθέσεις για τις οποίες παραπέμπονται είναι: η εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Ασπρόπυργο στις 11/2/19 («Ταξιαρχία Petrit Zifle»), η εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Μενίδι στις 23/5/19 («Ταξιαρχία Ντουρούτι») και η εμπρηστική επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στην οδό Θ. Δηλιγιάννη την 1/11/19. Στους δύο συντρόφους η «αντι»τρομοκρατική φόρτωσε άλλες 3 υποθέσεις που αφορούν την επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων στις 31/3/17 («Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας»), την επίθεση και τον ξυλοδαρμό μελών της Χ.Α. στα τότε γραφεία του Ασπρόπυργου στις 14/6/17 («Ταξιαρχία Σαχζάτ Λουκμάν») και τον εμπρησμό οχημάτων μέλους της Χ.Α. στην Πετρούπολη στις 17/10/17 («Ταξιαρχία Abd Elsalam»). Στους δύο αντιφασίστες έχουν επιβληθεί από την πρώτη στιγμή εξοντωτικοί περιοριστικοί όροι, οι οποίοι και ισχύουν εδώ και σχεδόν 5 χρόνια.
Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι πάντα επίκαιρος.
Σε μια χρονική συγκύρια που μεγάλο κομμάτι τη κοινωνίας είτε τσαλαπατά στα ρηχά νερά του ωχαδερφισμού είτε κάνει μακροβούτια στο βούρκο της ακροδεξιάς, διάφορες φασιστικές γκρούπες προσπαθούν (χωρίς επιτυχία) να κερδίσουν χώρο στο δημόσιο πεδίο. Με μια (ακρο)δεξιά κυβέρνηση που έχει καταπατήσει εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα δεκαετιών και έχει εξαπολύσει δριμεία επίθεση στο ανταγωνιστικό κίνημα και της δομές του, με πιο πρόσφατη την εκκένωση της κατάληψης Παπουτσάδικο στο Χαϊδάρι την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου. Η μάχη ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τους φασίστες με όλα τα μέσα είναι επιτακτική. Ένα στιγμιότυπο της μάχης αυτής είναι και το δικαστήριο των δυο αντιφασιστών συντρόφων μας. Οι δύο σύντροφοι. ως κομμάτι ενός πολύμορφου αντιφασιστικού κινήματος. δεν ήταν και δε θα είναι μόνοι τους. Έτσι την Δευτέρα θα είμαστε όλες και όλοι εκεί, μέσα και έξω από την δικαστική αίθουσα για να μην αφήσουμε κανένα περιθώριο στους φασίστες να εμφανιστούν και στη «Δικαιοσύνη» να τους καταδικάσει.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ 2 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ – ΔΕΥΤΕΡΑ 16/9 09:00 ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (ΑΙΘΟΥΣΑ Δ100Β 4ος ΟΡΟΦΟΣ)
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ – ΤΕΤΑΡΤΗ 18/9 17:30 ΜΝΗΜΕΙΟ ΦΥΣΣΑ
in omnia paratus
αναρχική/αντιεξουσιαστική συλλογικότητα στο κέντρο της Αθήνας
Όλες και όλοι στην αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι την Τέταρτη 18 Σεπτεμβρίου στις 17:30 από το μνημείο του Παύλου Φύσσα.
Ο Παύλος ζει τσακίστε τους ναζι – Πόλεμο σε κράτος, κεφάλαιο και φασίστες
Στις 18 Σεπτέμβρη, κλείνουν 11 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Η δολοφονία του Φύσσα, ήταν άλλη μια δολοφονία των φασιστών που ήρθε να προστεθεί στις δολοφονικές επιθέσεις ενάντιων αγωνιστριών-τών και μετανταστριών-ων, όπως η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν λίγους μήνες πριν στις 17 Ιανουαρίου του 2013, από τα νεοναζιστικά τάγματα της ΧΑ. Τα φασιστικά μορφώματα αποτελούν οργανικό κομμάτι του καπιταλιστικού συστήματος. Χρησιμεύουν διαχρονικά ως δεκανίκι του κράτους, και αποτελούν τον παρακρατικό μηχανισμό καταστολής και τρομοκρατίας ενάντια στους-ις αγωνιστές-ριες, τους-ις μετανάστες-ριες. Διαχρονικά πριμοδοτούνται από το σύστημα για να αποτελέσουν αντίβαρο στον κόσμο του αγώνα και να λειτουργήσουν ως κατασταλτικός μηχανισμός απέναντι στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
Οι φασίστες υπήρξαν παντα κομμάτι του κρατικού μηχανισμού. Ανάλογα με το τι εξυπηρετούσε καλύτερα το κράτος και το κεφάλαιο δρούσαν είτε με πιο εμφανή τρόπο στο προσκήνιο είτε με πιο “διακριτικό” τρόπο στο παρασκήνιο. Η δικτατορία Μεταξά και η ΕΟΝ, η οργάνωση “Χ” του Γρίβα, τα τάγματα ασφαλείας της ναζιστικής κατοχής και οι δωσίλογοι που αργότερα ενσωματώθηκαν στο μετεμφυλιακό κράτος, η χούντα των συνταγματαρχών και οι βασανιστές των ΕΑΤ/ΕΣΑ που ακολούθως ενσωματώθηκαν στον μεταδικτατορικό καθεστώς του Καραμανλή, οι φασιστικές συμμορίες, οι ομάδες Rangers και Κένταυροι της ΝΔ, αποτελούν τους προγόνους της ΧΑ που γιγαντώθηκε την περίοδο 2010-2013 λόγω της απροκάλυπτης στήριξης του πολιτικού προσωπικού, των ΜΜΕ και των μπάτσων. Μια απροκάλυπτη υποστήριξη που στόχο είχε να καταστείλει με κάθε τρόπο το κίνημα που δημιουργήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και αφετέρου να υποστηρίξει το πολιτικό και οικονομικό καθεστώς το οποίο αντιμετώπιζε μια οικονομική και θεσμική κρίση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Μπ. Παπαδημητρίου δημοσιογράφου-ρουφιάνου του SKAI και μετέπειτα βουλευτή της ΝΔ, που προέτρεπε σε συνεργασία των συντηρητικών δυνάμεων με μια “σοβαρή Χρυσή Αυγή”. Όμως η μαζική και δυναμική παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος και οι μάχες που δόθηκαν στους δρόμους, τις πλατείες, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, στα εργασιακά κάτεργα ήταν αυτό που εν τέλει κατάφερε να αναχαιτίσει τους φασίστες.
Τα τελευταία χρόνια είναι εμφανής η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων, σε πανευρωπαικό και αμερικανικό επίπεδο. Η τοποθέτηση για ακόμα μια 5ετία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην κεφαλή της Κομισιόν, η ακροδεξιά πρωθυπουργός Μελόνι στην Ιταλία, η άνοδος του AFD ενός κόμματος με σαφείς αναφορές στον ναζισμό στην Γερμανία, η μεγάλη άνοδος της Μαριν Λεπεν στην Γαλλία, ο ακροδεξιός πρωθυπουργός Ορμπαν στην Ουγγαρία. Σε μια συνθήκη όπου η καπιταλιστική κρίση δε δείχνει κανένα σημάδι υποχώρησης και οι πολεμικές συγκρούσεις κλιμακώνονται σε όλα τα μέρη του πλανήτη, οι ευρωπαϊκές ελίτ επενδύουν στον εθνικισμό και στον φασισμό ως αντίβαρο στην πολιτική αστάθεια, την οργή απέναντι στις πολιτικές λιτότητας, και στον κίνδυνο ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνικής αμφισβήτησης. Για να ανασυγκροτηθούν οι φασίστες και να κερδίσουν έδαφος στο κοινωνικό πεδίο χρησιμοποιούν την αντι-μεταναστευτική ρητορική, την μισαλλοδοξία απέναντι στο διαφορετικό, τον ρατσισμό, όπως και τις θεωρίες συνομωσίας. Στην ουσία αυτό που κάνουν είναι να αποπροσανατολίζουν την κοινωνία από τα πραγματικά προβλήματα και τους πραγματικούς υπαίτιους της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης που βιώνουμε.
Στη Ελλάδα, οι ακραίες αντιμεταναστευτικές πολιτικές που οδήγησαν στην δολοφονία 600 μεταναστών στο ναυάγιο της Πύλου το Ιούνιο του 2023, πριμοδοτούν τον φασιστικό συρφετό και οπλίζουν τα χέρια τους (πογκρόμ Εβρο, επιθέσεις σε μετανάστες).
Ο φασισμός αποτελεί γέννημα θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος. Το ίδιο το πολιτικό σύστημα είναι αυτό που γεννάει και πριμοδωτεί τον φασισμό, για αυτό και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να τον εξαλείψει. Οι υποκριτικές 
καταδίκες της φασιστικής βίας (εκ των υστέρων) και οι δικαστικές καταδίκες των ναζί, έχουν ως στόχο να ξεπλύνουν τον βρώμικο ρόλο του συστήματος που τους στήριξε και τους χρησιμοποίησε και να αναδείξουν τον κρατικό μηχανισμό ως εγγυητή της αιματοβαμμένης κοινωνικής τους ειρήνης. Συνεπώς ο αγώνας ενάντια στον φασισμό, οφείλει να είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση, ενάντια στα σύνορα και τους επίπλαστους διαχωρισμούς. Ο αντιφασισμός, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση. Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό δεν μπορεί να μένει σε επίπεδο διακηρύξεων, αλλά πρέπει να έχει μαχητικά, οριζόντια, αυτοοργανωμένα χαρακτηριστικά, να στρέφεται ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά που τους χρηματοδοτούν και τους υποστηρίζουν, να τσακίζει τους φασίστες στον δρόμο και να αναχαιτίζει κάθε προσπάθειά τους να καταλάβουν χώρο,.
Η αλληλεγγύη με όσους και όσες βρίσκονται στο στόχαστρο των φασιστών και του κράτους αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αντιφασιστικού αγώνα. Ενάντια στις πολιτικές που στοχοποιούν κοινωνικές ομάδες και στους μηχανισμούς καταστολής που τις επιβάλουν. Ενάντια στον διαρκή πόλεμο που διεξάγουν τα ευρωπαικά κράτη στα σύνορα της ΕΕ, όπου μετανάστες και μετανάστριες σκοτώνονται συστηματικά από την frontex, το λιμενικό, τους μπάτσους, τον στρατό. Ενάντια στην συστηματική επίθεση σε μετανάστριες και μετανάστες, ρομά, άτομα με διαφορετική έμφυλη ταυτότητα ή σεξουαλικό προσανατολισμό, προτάσσουμε τους κοινούς αγώνες ενάντια στην φασιστική βαρβαρότητα, την καταπίεσή και την εκμετάλλευση.
Στις 16 Σεπτέμβρη δικάζονται οι 2 αντιφασίστες αγωνιστές για επιθέσεις σε φασιστικούς στόχους το διάστημα 2017-2019, οι οποίες αποτέλεσαν μαχητικές απαντήσεις απέναντι στις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις φασιστών και κράτους. Οι δυο αντιφασίστες σύντροφοι κατηγορούνται ως μέλη της οργάνωσης “Ταξιαρχία”, η οποία πραγματοποίησε συνολικά 6 επιθέσεις απέναντι σε φασιστικούς στόχους. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως μάρτυρας κατηγορίας είναι και ο Ηλίας Κασιδιάρης, τρία στελέχη της Χρυσής Αυγής (υπεύθυνοι γραφείων Ασπρόπυργου, Μενιδίου και σταθμό Λαρίσης), καθώς και πλήθος μπάτσων (“αντι”τρομοκρατική, ΕΚΑΜ και κρατική ασφάλεια).
Οι τρεις βασικές υποθέσεις για τις οποίες παραπέμπονται οι δύο σύντροφοι είναι: α) η εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της Χ.Α. στον Ασπρόπυργο στις 11.2.2019, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε η οργάνωση “Ταξιαρχία Petrit Zifle” β) η εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της Χ.Α. στο Μενίδι στις 23.5.2019, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε η οργάνωση “Ταξιαρχία Ντουρούτι”, και γ) η εμπρηστική επίθεση στα τότε κεντρικά γραφεία της Χ.Α. στην Αθήνα, στην οδό Θ. Δηλιγιάννη την 1.11.2019, που είχε αποτέλεσμα την καταστροφή του δεύτερου ορόφου όπου στεγαζόταν μεταξύ άλλων το πολιτικό γραφείο του Νίκου Μιχαλολιάκου. Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο κατασκευής τρομοκρατικής οργάνωσης οι δύο κατηγορούμενοι διώκονται για το σύνολο των πράξεων της οργάνωσης “Ταξιαρχία” που αυτές περιλαμβάνουν: α) τον εμπρησμό οχημάτων μέλους της Χ.Α. στην Πετρούπολη στις 17.10.2017 (“Ταξιαρχία Abd Elsalam”), β) την επίθεση και τον ξυλοδαρμό μελών της Χ.Α. στα γραφεία του Ασπρόπυργου στις 14.6.2017 (“Ταξιαρχία Σαχζάτ Λουκμάν”) και τις φθορές στα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης στη λ. Μεσογείων στις 31.3.2017 (“Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας”).
Σε αυτή τη δίκη πρέπει να δοθεί ένα δυναμικό μήνυμα προς το κράτος, τους φασίστες και τον δικαστικό μηχανισμό. Οι διώξεις και οι κρατικές μεθοδεύσεις δεν μπορούν να μας κάμψουν, είναι κομμάτι της συνολικότερης καταστολής και επίθεσης απέναντι στους αγωνιστές-ριες. Στο πρόσωπο των 2 αντιφασίστων συντρόφων, επιχειρείται να τιμωρηθεί και να ποινικοποιηθεί η αντιφασιστική δράση. Για αυτό είναι σημαντική η στήριξή τους από το σύνολο του αντιφασιστικού κινήματος. Η πολιτική αυτή δίωξη θα πέσει στο κενό, απέναντι σε ένα ισχυρό κίνημα που με συνέπεια και συνέχεια θα υπερασπίζεται τα προτάγματά του και όσες/ους βάλλονται από την καταστολή.
Κράτος και κεφάλαιο γεννούν τον φασισμό.
Μπάτσοι-ΤV-Νεοναζί όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί.
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και τον φασισμό.
Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 2 αντιφασίστες τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 9πμ στο εφετείο Αθηνών (αίθουσα δ100β 4ος όροφος)
Όλες και όλοι στην αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι την Τέταρτη 18 Σεπτεμβρίου στις 17:30 από το μνημείο του Παύλου Φύσσα.
αναρχική συλλογικότητα Acte
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ – ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Θάνατος στον φασισμό, το κράτος και τον καπιταλισμό
ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Αντιφασιστική – Αντικρατική – Αντικατασταλτική Διαδήλωση
Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη
Κερατσίνι, Παύλου Φύσσα 60, 17.30
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
Όλοι/ες στην αντιφασιστική διαδήλωση τιμής, μνήμης και αγώνα | Το αίμα του Παύλου δεν θα στεγνώσει
Πριν 11 χρόνια δολοφονήθηκε μαχόμενος ο μουσικός αντιφασίστας Παύλος Φύσσας από τα φασιστικά-νεοναζιστικά-παρακρατικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.
Η δολοφονία του αποτέλεσε την κορύφωση της ασύδοτης και αποθρασυνόμενης φασιστικής-παρακρατικής βίας, πλάι στις δεκάδες επιθέσεις απέναντι σε συνδικαλιστές, κομμουνιστές/στριες, αγωνιστές/στριες, αριστερούς-προοδευτικούς ανθρώπους, μετανάστες, αναρχικούς, στέκια, δομές και καταλήψεις του κινήματος.
Οι αντιφασιστικές διαδηλώσεις, οι συγκρούσεις, η έκφραση της λαϊκής αντιβίας, η λαϊκή οργή για Παύλο Φύσσα και Σαχζάτ Λουκμάν, δημιούργησαν τους όρους για την συγκρότηση και την εμφάνιση ενός πολύμορφου αντιφασιστικού κινήματος που δυνάμωσε σε γειτονιές, χώρους δουλειάς, πανεπιστήμια, όπου όρθωνε το κεφάλι του το φίδι του φασισμού.
Προμετωπίδα αυτού του ταξικού – λαϊκού – αντιφασιστικού κινήματος στάθηκαν οι δυνάμεις που μπόλιασαν πλάι στην καθημερινή αντιφασιστική δουλειά, την πολύμορφη πρακτική και δράση, που κράτησαν την πρακτική της μαχητικής αντιμετώπισης των φασιστών τσακίζοντας υλικά τις δομές και τους μηχανισμούς τους, παίρνοντας πίσω γειτονιές και διαλύοντας κάθε απόπειρα φασιστικής παλινόρθωσης.
Aυτή η μαχητική αντιμετώπιση και πρακτική είναι που κράτησε ζωντανή την ιστορία του λαϊκού – αντιφασιστικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, την μεγάλη αντιφασιστική παράδοση της εποποιίας του 1940 – 1949.
Τέσσερα χρόνια μετά την ετυμηγορία των αστικών δικαστηρίων για την φασιστική- παρακρατική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, το «καλλώπισμα» του αστικού πολιτικού συστήματος λαμβάνει τέλος και τα κροκοδείλια δάκρυα της αστικής τάξης αντικαθίστανται από τον πραγματικό χαρακτήρα του εξαρτημένου Ελληνικού Αστικού Κράτους σε καιρούς δομικής κρίσης του συστήματος.
Η στήριξη του Ναζιστικού Καθεστώτος του Κιέβου και του Σιωνιστικού Κράτους τρομοκράτη του Ισραήλ (πολιτικά – οικονομικά – διπλωματικά και στρατιωτικά) αποκρυσταλλώνουν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο πως η ντόπια αστική τάξη, η κυβέρνηση και τα Κόμματα του ευρωνατοϊκού τόξου είναι δεμένα πισθάγκωνα στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού.
Σε μία περίοδο που ο ναζισμός – φασισμός του καθεστώτος του Κιέβου απειλεί να γυρίσει πίσω στην Ευρώπη, που τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις αποδεικνύουν μία χαμηλής έντασης κρίση 
αντιπροσώπευσης του εγχώριου αστικού πολιτικού συστήματος, οφείλουμε να στήσουμε μαζικό εργατικό – λαϊκό ανάχωμα απέναντι στον σύγχρονο φασισμό και σε όσους τον χορηγούν (ΗΠΑ- ΝΑΤΟ- ΕΕ).
Θα τιμήσουμε τον νεκρό μαχόμενο αντιφασίστα δολοφονημένο από τα ναζιστικά-παρακρατικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής Παύλο Φύσσα οργανώνοντας και οικοδομώντας τους αναγκαίους όρους πλατιάς μαχόμενης αντιφασιστικής – αντιιμπεριαλιστικής ενότητας με αιχμή την λαϊκή περιφρούρηση, οργάνωση και αντίσταση που θα στραφεί απέναντι στους σύγχρονους υποστηρικτές των μπαντερριστών και στους ευρωατλαντικούς ιμπεριαλιστές που τους στηρίζουν.
Να μετατρέψουμε την διαδήλωση τιμής, μνήμης και αγώνα για τα 11 χρόνια από την δολοφονία του σε ένα ατίθασο, οργανωμένο, λαϊκό και μαχητικό ποτάμι που να σμιλέψει την ενότητα μέσα στις γραμμές του αντιφασιστικού – αντιιμπεριαλιστικού- εργατικού – λαϊκού κινήματος, καταδικάζοντας το σύστημα της εξάρτησης, της υποτέλειας και της εκμετάλλευσης και τα ναζι-φασιστικά παρακρατικά απολοιφάδια του.
Καλούμε την εργατική τάξη, τον λαό, την νεολαία, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες να μαζικοποιήσουν το μπλοκ του Πολιτικού Χώρου «Ηλέκτρα Αποστόλου» και να ενδυναμώσουν την κατεύθυνση της αντιφασιστικής-αντιιμπεριαλιστικής πάλης για την ήττα του ΝΑΤΟ, το τσάκισμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας.
Πιασμένοι αλυσίδες και με ψηλά τις σημαίες της αντιφασιστικής – αντιιμπεριαλιστικής πάλης, συντεταγμένα, μαχητικά και με πυγμή, να τιμήσουμε στην πράξη τον Παύλο Φύσσα, να στείλουμε το μήνυμα και να δώσουμε την υπόσχεση στους νεκρούς του λαϊκού αντιφασιστικού κινήματος, πως το αντιφασιστικό – αντιιμπεριαλιστικό νήμα δεν κόβεται και θα ζητήσουμε λογαριασμό από τους φασίστες – παρακρατικούς απογόνους των Χιτών, των ταγματασφαλιτών, των Μάϋδων και του καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος που τους γεννά και τους θρέφει.
ΜΑΖΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΓΔΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ 40, ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ
Μέτωπο Λαϊκού Αγώνα «Ηλέκτρα Αποστόλου»
ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΔΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ
Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια χωρίς τον Παύλο Φύσσα, που στις 18/9/13 δολοφονήθηκε από ναζιστικά τάγματα εφόδου στο Κερατσίνι. Ήταν βράδυ Τρίτης εκείνο τον Σεπτέμβρη όταν ο Παύλος βρέθηκε αντιμέτωπος με πολυμελές τάγμα εφόδου δίνοντας την δική του μάχη.Ήταν εκείνο το βράδυ που ο Παύλος περνούσε στην αθανασία, ανεβαίνοντας στο “πάνθεον” των αγωνιστών που έγιναν φάροι υπενθύμισης, αντίστασης και αγώνα για τις νέες γενιές. Έγιναν σημείο αναφοράς για τις παλαιότερες ώστε να επικαιροποιηθούν οι αποφάσεις για την αναγκαιότητα της ανυποχώρητης πάλης απέναντι στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.
Ο Παύλος είναι ένας ακόμα από τους δικούς μας νεκρούς που κατάφερε μέσα από μια καρδιά που αιμορραγεί να μετατρέψει τον θάνατο σε ζωή, και έτσι να γίνει αιμοδότης και αυτός με την σειρά του, θρεφοντας ένα από τα αρχαιότερα ένστικτα του ανθρώπου, την ίδια την ανάγκη.Η αξία της αντίστασης και των αποφάσεων του Παύλου, τόσων άλλων νωρίτερα και προφανώς αυτών που έρχονται να πάρουν τη σκυτάλη, είναι πολύτιμη για εμάς.
Ο χαμός του Παύλου όχι μόνο δεν παύει να κάνει την αξία της αντίστασης επιτακτική, αλλά προχωρά παραπέρα, φτάνοντας στο σημείο από το θάνατο να γεννά ξανά ζωή, μια ζωή ανεπιστρεπτί δοσμένη στον αγώνα.Αυτή η ζωή είναι τα χιλιάδες λουλούδια που άνθισαν, ποτισμένα από το αίμα των δικών μας νεκρών, φέρνοντας μας στο νου τα λόγια του ποιητή που συνιστούσε να μη χάσουμε ποτέ το θάρρος μας, γιατί τα δικά μας σπίτια, όπως έλεγε, είναι όλοι οι δρόμοι που στα σπλάχνα τους κοιμούνται τόσοι σκοτωμένοι.
Πολλοί λένε πως οι νεκροί πίσω δεν γυρνούν και αυτό αποτελεί μια ισοπεδωτική αλήθεια. Κι όμως οι νεκροί του λαού και της εργατιάς πάντοτε έρχονται αντιμέτωποι με το παράδοξο και ενώ μπορεί να λείπουν για δεκαετίες, που να φαντάζουν αιώνες σε όσους βιώνουν την απώλεια, είναι παρόντες σε κάθε στιγμή της ζωής, μικρή και μεγάλη, διαμορφώνοντας πάντα το επόμενο ξημέρωμα.
Πόσοι και πόσες από τους χιλιάδες που βρίσκεστε σήμερα εδώ μπορείτε να αμφιβάλλετε για το αν μια μάνα, ακόμα και αυτήν τη στιγμή, μπορεί να δώσει ένα χάδι στο πρόσωπο του γιού που βρίσκεται στο μνήμα. Ότι ένας πατέρας μπορεί να δώσει ένα χτύπημα στον ώμο και κρατώντας το χέρι του σταθερό να κοιτάξει χαμογελώντας.
Πώς τόσα αδέρφια, φίλοι και φίλες μπορούν να ανταλλάξουν μια αγκαλιά και να χτυπήσουν δυνατά ο ένας την πλάτη του άλλου.
Να είστε σίγουροι πώς αυτό μπορεί να συμβεί και θα συμβαίνει.Να είστε σίγουροι πως θα την κάνουμε κομμάτια την πραγματικότητα και θα την βάλουμε να γονατίσει μπροστά στην μνήμη, το χρέος και την υπόσχεση, μπροστά στην ίδια την ανάγκη… Την ανάγκη εκείνη που υπόσχεται πως όσο περνάει από το χέρι μας δε θα επιτρέψουμε να υπάρξει άλλος Παύλος νεκρός.
Όλοι εμείς που προερχόμαστε από διαφορετικές διαδρομές, αλλά από κοινή ταξική αφετηρία, γνωρίζουμε τον κοινό αντίπαλο γι’αυτό πορευόμαστε μαζί και απαντάμε συντονισμένα. Οι ναζιστικές συμμορίες ότι μανδύα και αν φορέσουν, ποτέ δε θα μπορέσουν να κρύψουν το προφανές. 
Δεν αποτελούν τίποτα λιγότερο από το μακρύ χέρι της πλουτοκρατίας, που απλώνεται με αυθάδεια, χτυπώντας τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του Λαού. Δίνουμε την υπόσχεση, πως όπως αυτά τα χέρια τα κόψαμε από τη ρίζα στο παρελθόν, με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα θα το πράξουμε στο σήμερα και στο αύριο.
Απλώνουμε το χέρι μας σε κάθε εργάτη και εργάτρια, σε κάθε μαθητή, φοιτητή και νεολαίο, σε κάθε συνάνθρωπο μας που στο τέλος της μέρας έχουμε τα ίδια προβλήματα. Θα περπατήσουμε μαζί έχοντας ο ένας τον άλλον στο πλάι του, με αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη και σεβασμό και κυρίως με αυτοθυσία, ώστε να κάνουμε γνωστό προς πάσα κατεύθυνση πως όποια φασιστική συμμορία επιχειρήσει να βρει ρίζωμα στις λαϊκές γειτονιές μας, θα την ξεριζώσουμε συθέμελα.
Αυτές οι γειτονιές είναι δικές μας, με τους δικούς μας ανθρώπους και όλοι μαζί θα τις περιφρουρήσουμε από την κρατική βία και τρομοκρατία, την φασιστική απειλή και την φτώχεια. Ενωμένο το μέτωπο της εργατιάς θα ενισχύσει τα δικά του οδοφράγματα αντίστασης, μέρα με τη μέρα από γειτονιά σε γειτονιά, έξω από κάθε λαϊκό σπίτι και σε κάθε πλατεία.Σας καλούμε αυτή τη μάχη να τη δίνουμε μαζί και να πορευτούμε πλάι – πλάι.
Τιμούμε τον Παύλο Φύσσα που στάθηκε βράχος ακλόνητος και αντιμετώπισε τα τάγματα εφόδου σε αυτά εδώ τα μέρη των δυτικών προαστίων για να υπερασπιστεί τους φίλους του, αλλά και τη δυνατότητά της νεολαίας και του λαού να περπατάν χωρίς φόβο στους δρόμους της γειτονιάς του, δίνοντας έτσι νέο σάλπισμα αντίστασης που έφτασε στα αυτιά εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων για να αγωνιστούν απέναντι στην φασιστική και κρατική τρομοκρατία.Η μεγάλη καρδιά του Παύλου συνεχίζει να γεννά νέες στρατιές αποφασισμένων νεολαίων, που έρχονται ως νέα βάρδια στην φρουρά τής εργατικής τάξης και του Λαού.
Στην αυριανή διαδήλωση να γίνουμε εκείνο το ορμητικό ποτάμι που θα δώσει τις δικές του σημάνσεις αγώνα και πάλης απέναντι στο φασισμό και στο καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει.
Αύριο όλοι και όλες θα είμαστε ξανά μια γροθιά.Κλείνοντας επιτρέψτε μας να δανειστούμε τα λόγια του μεγάλου ποιητή του λαού μας, Γιάννη Ρίτσου:
“Πάντα νικάει το δίκιο! Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο. Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα.
“Παύλος Φύσσας, πάντα παρών στους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού μας!
Τετάρτη 18/9, Μνημείο Παύλου Φύσσα 60, Κερατσίνι, 17.30
• Προλεταριακό Αντιφασιστικό Μέτωπο Δυτικών Προαστίων •
11 χρόνια πριν ο αντιφασίστας προλετάριος Παύλος Φύσσας δολοφονείται μαχόμενος, υπερασπιζόμενος τους φίλους του, από τάγμα εφόδου της ναζιστικής εγκληματικής – παρακρατικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι.
11 χρόνια μετά η μνήμη του Παύλου παραμένει ανεξίτηλα ζωντανή μέσα στα μυαλά και τις καρδιές όλων όσων συνεχίζουν ν’ αγωνίζονται ενάντια στα πιο θρασύδειλα γεννήματα της αστικής Εξουσίας. Τους κάθε λογής 
Μιχαλολιάκους, Λαγούς και Κασιδιάρηδες, τις κάθε λογής «σοβαρές» ή ασόβαρες ακροδεξιές, ναζιστικές – φασιστικές συμμορίες αλλά και ενάντια “στ’ αφεντικά τους και τ’ αφεντικά των αφεντικών τους” : το Κεφάλαιο & το Κράτος του, αυτό το Κράτος της Γ’ Ελληνικής “Δημοκρατίας” των εφοπ-ληστών και των τραπεζιτών, των καναλαρχών και των κυβερνητικών και “αντιπολιτευόμενων” πολιτικών υπαλλήλων τους.
11 χρόνια μετά, ο Παύλος συνεχίζει να ζει μέσα από τις αντιστάσεις & τους αγώνες όλων όσων δεν ξεχνάνε – δεν συγχωρούνε.
Όλοι & Όλες στη Διαδήλωση Τιμής και Μνήμης την Τετάρτη 18/9 στις 17.30 στο Μνημείο Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στο μπλοκ της Ανοιχτής Συνέλευσης Αντιφασιστ(ρι)ών.
Κίνηση της Βιολέττας
Καλούμε όλους/ες στην πορεία για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα, Τετάρτη 18/09 :
Αθήνα στις 17:30 στην Παύλου Φύσσα 60 στο Κερατσίνι. Στηρίζουμε το μπλοκ του « Αντιφασιστικού μετώπου δυτικών προαστίων». Θεσσαλονίκη στις 18:00 στην ΚΑΜΑΡΑ.
FRONTEX στον Έβρο καθώς και των στρατοπέδων συγκέντρωσης στα νησιά και όχι μόνο, τα χρηματοδοτούμενα απ’ το ΝΑΤΟ ερευνητικά προγράμματα για όπλα ελέγχου και καταστολής κινημάτων και μεταναστών και την μετατροπή του ελλαδικού χώρου σε ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο. Σχεδιασμοί που προκύπτουν από τις παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ και ΕΕ στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής εκτοπίζοντας τους λαούς και αναγκάζοντας τους να μεταναστεύσουν είτε για να αποφύγουν τους πολέμους είτε για να αποφύγουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση.Οι δολοφονίες των Σαχζάτ Λουκμάν και Παύλου Φύσσα το 2013 από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, αποτέλεσαν την κορύφωση της φασιστικής δολοφονικής πρακτικής τους την περασμένη δεκαετία. Τα γεγονότα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα την μαζικοποίηση του πολύμορφου αντιφασιστικού αγώνα από τη μεριά της τάξης μας, που περιλάμβανε μεγάλο εύρος δράσεων· από την αντιφασιστική-αντικαπιταλιστική προπαγάνδιση, δυναμικές αντιφασιστικές πορείες, μέχρι την έμπρακτη υλική σύγκρουση με τους φασίστες. 11 χρόνια μετά, όσο και αν η “καλή μας δημοκρατία” προσπαθεί να μας καθησυχάσει πως η Χρυσή Αυγή ήταν ένα “παραστράτημα” από τη δημοκρατική κανονικότητα και πως ο φασισμός ανήκει πλέον στο παρελθόν, εμείς έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε το αντίθετο.
Ο σύγχρονος φασισμός στη δύση αποτελεί το συμπλήρωμα της νεοφιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας και όχι κάποιο ανταγωνιστικό πολίτευμα που απειλεί να την ανατρέψει, όπως ο ιστορικός φασισμός του περασμένου αιώνα. Ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, η πατριαρχία και ο μιλιταρισμός έχουν σαν αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζουν το προλεταριάτο από την ταξική πάλη και να προάγουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό εντός του. Τα παραπάνω ιδεολογήματα όμως, δεν αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο της φασιστικής ρητορικής, αλλά αναπαράγονται διαρκώς από την ίδια την αστική δημοκρατία, με τους φασίστες να αποτελούν τη δυναμικότερη έκφραση της αστικής κυριαρχίας πάνω στις ζωές μας. Το ιδεολογικό του στρώσιμο συντελείται συνεχώς εντός της καπιταλιστικής κοινωνίας, τόσο κατά την περίοδο της επίπλαστης “ευημερίας”, όσο και κατά την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης που την ακολουθεί. Στην ελληνική περίπτωση το παραπάνω μπορεί να εντοπιστεί σε πληθώρα παραδειγμάτων ανά τους καιρούς. Από το ρατσιστικό οχετό εναντίον του βαλκανικού προλεταριάτου (ειδικά του αλβανικού) καθώς και την άμεση εργασιακή του εκμετάλλευση από τα ντόπια αφεντικά κατά τη διάρκεια των 90ς, το αντιαλβανικό πογκρόμ του 2004 που είχε σαν αποτέλεσμα τη δολοφονία ενός, αλλά εντοπίζεται και στο σήμερα με το ρατσιστικό πογκρόμ του 2023 στην Αλεξανδρούπολη εναντίων μεταναστών που απήχθησαν και βασανίστηκαν ως “εμπρηστές λαθρομετανάστες”, “απεσταλμένοι του Ερντογάν” και άλλα πολλά. Έτσι, ο σύγχρονος φασισμός επικεντρώνεται στην επιτέλεση των πιο “άχαρων δουλειών”, όπως την έμπρακτη υποτίμηση του πολυεθνικού εργατικού δυναμικού και την καταστολή του κομματικού της τάξης μας που αγωνίζεται ενάντια στο υπάρχον.
Η άνοδος της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε την έμπρακτη αντιεξέγερση απέναντι στη δυναμική ανταγωνιστική συσπείρωση της εργατικής τάξης μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η οικονομική κρίση ενεργοποίησε τα μισαλλόδοξα ανακλαστικά του μικροαστικοποιημένου ιδεολογικά κομματιού κοινωνίας, που έψαχνε να βρει τους υπαίτιους για την οικονομική του παρακμή, εφευρίσκοντάς τους είτε στα πρόσωπα των “λαθρομεταναστών που μας κλέβουν τις δουλειές”, είτε στους “αλήτες προδότες-ανθέλληνες πολιτικούς”. Από την άλλη, οι κρατικοί μηχανισμοί νομιμοποίησαν ηθικά και νομικά τις επιθέσεις σε μετανάστες από “αγανακτισμένους πολίτες”, είτε μέσω της απραγίας των μπάτσων όταν αυτές συνέβαιναν, είτε μέσω της παρουσίας των εκπροσώπων του κράτους σε ρατσιστικές συγκεντρώσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση του υπουργού δημόσιας τάξης Ι. Μαρκογιαννάκη το 2008 στον άγιο Παντελεήμονα. Τα ΜΜΕ με τη σειρά τους, φρόντισαν να οργανώσουν την παραπάνω διαδικασία μέσω πληθώρας ρεπορτάζ που κατασκεύαζαν τη φιγούρα του “κλέφτη αλλοδαπού που απειλεί την κοινωνία μας”, στρώνοντας έτσι το δρόμο για τα ρατσιστικά πογκρόμ που ακολούθησαν. Ταυτόχρονα βοήθησαν στη δημιουργία της εικόνας του “αντισυστημικού” προσωπείου της Χρυσής Αυγής, της οποία τα “παλληκάρια έκαναν χρυσές δουλειές” στα διάφορα “γκέτο λαθρομεταναστών” όπως αναπαρήγαγαν τα ρεπορτάζ των κεντρικών δελτίων ειδήσεων.
Με αυτόν τον τρόπο η Χρυσή Αυγή αναβαθμίστηκε από μία περιθωριακή φασιστική οργάνωση σε κοινοβουλευτικό κόμμα, εντείνοντας τις επιθέσεις σε αναρχικές και κομμουνιστές, βοηθώντας παράλληλα την ελληνική αστική δημοκρατία να κάνει τη “δουλειά” της οποίας δεν ήθελε να επιφορτιστεί την κοινωνική ευθύνη. Η συμβολή της Χρυσής Αυγής στην καταστολή του αγωνιζόμενου προλεταριάτου προεκτάθηκε και στο χώρο της εργασίας, με την απεργοσπασία να αποτελεί βασικό πυλώνα του πολιτικού τους προγράμματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το απεργοσπαστικό σωματείο “Άγιος Νικόλαος” στο Πέραμα, που με μοναδικό του γνώμονα τα κέρδη των εφοπλιστών πρότασσαν την μείωση των μεροκάματων για χάρη “της διεθνούς ανταγωνιστικότητας” και την καταπολέμηση των απεργιακών κινητοποιήσεων που “βλάπτουν την εικόνα και την εθνική οικονομία μας”.
Εφόσον όπως προείπαμε ο σύγχρονος φασισμός είναι συμπληρωματικός της αστικής δημοκρατίας, η δεύτερη εδώ και μια δεκαετία ξεκίνησε να απορροφά ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της πολιτικής ατζέντας της Χρυσής Αυγής, ταυτόχρονα περιθωριοποιώντας την ως εφόσον πλέον είχε επιτελέσει το ρόλο της. Παράλληλα με την δικαστική της δίωξη και την “έκπληξη” δημοσιογράφων και βουλευτών που “ξεγελάστηκαν από τους ναζί” (όπως άλλωστε και ο “καλός/αγαθός ελληνικός λαός”), το κράτος ολοένα και περισσότερο όξυνε τον ταξικό πόλεμο εις βάρος μας. Η αντιμεταναστευτική-ρατσιστική ρητορική των “αιμοσταγών νεοναζί” μετατράπηκε στο φράχτη του Έβρου και τις δολοφονίες μεταναστών στα σύνορα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη μαζική κρατική δολοφονία στην Πύλο. Η απεργοσπαστική πρακτική των ταγμάτων εφόδου μεταμορφώθηκε στους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη που δυσκολεύουν τη διεξαγωγή τους και απαγορεύουν την περιφρούρησή τους. Η έντονη αστυνομοκρατία των τελευταίων ετών έρχεται να σφραγίσει τον “νόμο του κράτους” και την ελεγχόμενη μονοπώληση της βίας από αυτό. Όσο δηλαδή ο πολίτης-μάζα αποθέωνε τους “ήρωες της δημοκρατίας” το 2020 που λάβωναν το “ναζιστικό κτήνος” στις δικαστικές αίθουσες, το κράτος και τα αφεντικά οργάνωναν μεθοδικά τις επόμενες κινήσεις τους. Πλέον σήμερα η ακροδεξιά εκπροσωπείται κανονικά στο κοινοβούλιο από ρατσιστικά, πατριαρχικά, συνωμοσιολογικά και ελληνορθόδοξα κόμματα, με την είσοδο του κόμματος-φάντασμα “Σπαρτιάτες” να γελοιοποιεί ολοκληρωτικά τους θεσμούς της αστικής δικαιοσύνης, πάνω στους οποίος τόσος δημοκρατικός κόσμος πόνταρε για τη σωτηρία του.
Συνοψίζοντας, για εμάς ο αντιφασιστικός αγώνας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ταξικού, αντικαπιταλιστικού και αντικρατικού αγώνα, καθώς δε θα μπορέσουμε να ξεμπερδέψουμε οριστικά από το φασισμό αν δεν ανατρέψουμε τις καπιταλιστικές σχέσεις που τον εκτρέφουν. Η έκβασή του δε θα κριθεί από τις “δικαστικές καταδίκες” που συνεχώς αναπαράγουν το ψευδο-δίπολο “φασισμός ή δημοκρατία”, την ανάθεση και την επανάπαυση. Θα κριθεί από την ικανότητα της τάξης μας να συγκροτηθεί ως τέτοια, απέναντι σε φασίστες και αφεντικά, απέναντι στον κόσμο της εκμετάλλευσης και της αλλοτρίωσης, οξύνοντας την ταξική μας συνείδηση και συλλογικοποιώντας τη δράση μας. Το πραγματικό στοίχημα του μέλλοντος είναι η μαζικοποίηση του αντικαπιταλιστικού αγώνα, που θα αναβαθμίσει τον αντιφασισμό από υπόθεση λίγων “μάχιμων” και “ειδικών” σε πραγματική υπόθεση όλων μας. Να σπάσουμε την αδράνεια της ενατένισης που προωθείται από τους μηχανισμούς του θεάματος, να συγκρουστούμε με το κράτος, το κεφάλαιο και τους φασίστες που τα προστατεύουν.
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 18/9 στο μνημείο Π. Φύσσα στις 17:30
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ
Σημείο ★ Μηδέν
για την όξυνση του ταξικού πολέμου
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ
11 χρόνια συμπληρώνονται από την δολοφονική επίθεση του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα ναζιστικά παρακρατικά τάγματα εφόδου στο Κερατσίνι.
Διατηρώντας τη συλλογική μνήμη ζωντανή, κουβαλώντας με ευθύνη μια παρακαταθήκη αγώνων ενάντια στο φασισμό, συνεχίζουμε στο εδώ και στο τώρα κρατώντας το νήμα εκείνων των αγώνων, εκείνων των μαχών που δόθηκαν και τιμώντας όλες/ όλους εκείνους που χάθηκαν σε αυτές. Όχι μόνο για να θυμηθούμε όσα συνέβησαν και να τιμήσουμε αυτούς τους αγώνες, αλλά για να αντισταθούμε για ακόμη μια φορά συλλογικά και οργανωμένα, με μαχητικότητα ενάντια στους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς.
Ημέρες όπως αυτές, επανατοποθετούν στο σήμερα το καθήκον του ευρύτερου ριζοσπαστικού κινήματος και της κοινωνίας συνολικά να οργανωθεί και να αντισταθεί ενάντια στη σύγχρονη επέλαση του ολοκληρωτισμού. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι καθήκον και υπόθεση όλων των καταπιεσμένων, αποτελώντας κομμάτι του συνολικότερου αγώνα. Η συλλογική αυτοάμυνα απέναντι στις πιο βάρβαρες εκφάνσεις του κράτους και του κεφαλαίου, όπως αυτή του φασισμού, είναι αναγκαία για την επιβίωση μας.
11 χρόνια μετά, ο Παύλος συνεχίζει να ζει μέσα από τις αντιστάσεις και τους καθημερινούς μας αγώνες, ενάντια στον φασισμό, και στο σύστημα που τον θρέφει. Όπως και όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, όπως κάθε μερα, όποτε βρισκόμαστε στο δρόμο, ο Παύλος θα είναι μέσα στις καρδιές μας, ανάμεσα στις σφιγμένες γροθιές μας, ανάμεσα στους ήχους των συνθημάτων μας…
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ
ΤΕΤΑΡΤΗ 18/9, 17:30, ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ
Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών (ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ.)
11 χρόνια μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα απο τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής στο Κερατσίνι, το αντιφασιστικό κίνημα βρίσκεται αντιμέτωπο με μια συνθήκη όπου ο φασιστικός λόγος και η φασιστική βία βρίσκει διόδους στη δημόσια σφαίρα. Επιθέσεις σε αγωνιστ(ρι)ες και μετανάστ(ρι)ες επανέρχονται στο προσκήνιο και όλα αυτά δημιουργούν την υποχρέωση στο αντιφασιστικό κίνημα, όπως και σε άλλες εποχές, να αναλάβει τις ευθύνες του και να τσακίσει τον φασισμό στο δρόμο. Να ξαναπιάσει το νήμα της κατά μέτωπο επίθεσης και να μην αφήσει καμία κίνησή του αναπάντητη.
Όλες/Όλοι στο δρόμο στις 18/9. Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στο μπλοκ της Ανοιχτής Συνέλευσης Αντιφασιστ(ρι)ών
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΑΣΟΕΕ
11 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΩΝΑΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΩΝ
Κάλεσμα στην πορεία για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (Τετάρτη, 18/09, οδός Π. Φύσσα, Κερατσίνι, 17:30).
Έντεκα χρόνια πέρασαν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Έντεκα χρόνια που παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια όχι μόνο των φασιστών αλλά όλου του κυβερνητικού και καθεστωτικού μπλοκ ο θάνατος αυτός δεν ξεχάστηκε. Ο Παύλος Φύσσας είναι πια ένας μάρτυρας του αντιφασισμού, ένας μάρτυρας του ριζοσπαστικού κινήματος που εμπνέει και θα εμπνέει τον αγώνα.
Σε αυτά τα έντεκα χρόνια πολλά άλλαξαν. Οι συμμορίτες της χρυσής αυγής, ακριβώς εξαιτίας του Παύλου Φύσσα εξαϋλώθηκαν. Κάποιοι από αυτούς πέρασαν και την πόρτα της φυλακής όταν πια το σύστημα υποχρεώθηκε να τραβήξει την ουρά του από την απαξιωμένη κοινωνικά φασιστική εφεδρεία. Έτσι συμβαίνει πάντα. Οι φασίστες γίνονται ο εφεδρικός στρατός του καθεστώτος σε συνθήκες κρίσης αλλά σε αυτά τα νταλαβέρια δεν υπάρχει έλεος. Μόλις το κράτος ένιωσε να το παίρνει η μπάλα από τα «λάθη» των ταγμάτων εφόδου, τα πούλησε χωρίς δισταγμό.
Αυτό όμως που εξαϋλώθηκε ήταν μια εκδοχή του φασισμού. Ο ίδιος ο φασισμός συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες του στην εξουσία, αυτή τη φορά με άλλες υλοποιήσεις. Δεν έχουμε πλέον τους πεζοδρομιακούς της χρυσής αυγής. Δεν χρειάζονται για την ώρα τάγματα εφόδου. Αντ’ αυτών, έχουμε «μετριοπαθέστερες» εκδοχές για κάθε γούστο. Από τα ανέκδοτα του Κασιδιάρη και του Στίγκα, τους ψεκασμένους τηλεπωλητές στυλ Βελόπουλου, την βαθιά χριστιανική αντίδραση της «Νίκης» μέχρι και τα νούμερα επιπέδου Λατινοπούλου, ενώ ακόμα παίζουν μπάλα και κάποια απομεινάρια του παλιομοδίτικου ναζισμού.
Όλες αυτές οι εκδοχές, μπορεί να μην τραβάνε για την ώρα μαχαίρια αλλά συνιστούν ακόμα πιο έντονο κίνδυνο από την χρυσή αυγή, κι όχι μόνο επειδή αθροιστικά συγκεντρώνουν πολύ μεγαλύτερη δύναμη στις εκλογές. Αλλά γιατί πίσω από την κάθε τέτοια οργάνωση έχουν συνταχθεί πια δυνάμεις του κεφαλαίου, πόλοι εξουσίας του βαθέως κράτους μέχρι και πρεσβείες. Αντί για την «ασόβαρη χρυσή αυγή» έχουμε έναν ανταγωνισμό από «σοβαρές» χρυσές αυγές που επίσημα έχουν αναγνωριστεί σαν πόλος στην αστική δημοκρατία και αργά ή γρήγορα κάποιες από αυτές θα βρεθούν μέχρι και σε κυβερνήσεις συνεργασίας.
Αλλά ο μέγιστος κίνδυνος δεν είναι ούτε καν αυτά τα κόμματα. Είναι η ακροδεξιά στροφή όλου του καθεστώτος σε καιρούς που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί απαιτούν από τις σκλαβωμένες κοινωνίες να ετοιμαστούν να θυσιάσουν τα παιδιά τους στα πολεμικά μέτωπα. Μέρος από αυτά που έλεγε η Χρυσή αυγή όταν δολοφονούσε τον Φύσσα τώρα τα λέει η δεξιά και το ακραίο κέντρο. Τα ναζιστικά συνθήματα στον τοίχο πέρασαν στους τίτλους ειδήσεων των ΜΜΕ. Πλέον πνίγονται μετανάστες κατά εκατοντάδες όπως στην Πύλο και αυτοαποκαλούμενοι δημοκράτες πανηγυρίζουν. Σχεδόν ανοιχτά, τμήματα της ΝΔ και της σοσιαλδημοκρατίας ζητούν στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους Ρομά. Κι εκεί που οι γραφικοί ναζί, πιστοί στην παράδοσή τους, μνημόνευαν τους θαλάμους αερίων για τους εβραίους, οι σύγχρονοι φασίστες υποστηρίζουν το Ισραήλ και δικαιολογούν τους θαλάμους αερίων για τους Παλαιστίνιους στην Γάζα.
Και να μην έχουμε αμφιβολία: αν τώρα δεν βλέπουμε τάγματα εφόδου να σφάζουν μετανάστες και ριζοσπάστες δεν είναι γιατί σοβάρεψαν. Είναι γιατί η κοινωνική βάση ακόμα κάθεται παθητικά και αγναντεύει την καταστροφή της. Όταν ο κόσμος βγει στον δρόμο ξανά, όταν γίνει πάλι πρόθυμος να πολεμήσει όπως το 2012, τότε και οι φασίστες θα βγάλουν τα μαχαίρια τους.
Ο Παύλος Φύσσας είναι μια διαρκής υπενθύμιση ότι τίποτα δεν τελείωσε. Ότι ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, και πως ο φασισμός μπορεί να γνωρίσει πολλές ήττες αλλά δεν πρόκειται να πεθάνει αν δεν πεθάνει πρώτα το τέρας που τον θηλάζει. Αν δεν καθαρίσουμε με την εξουσία, αν η κοινωνική βάση δεν επαναστατήσει και δεν εξαϋλώσει όχι μόνο τα διάφορα φασιστικά παρακλάδια αλλά το σύνολο του καθεστώτος.
Γιαυτό τους ενοχλεί τόσο ένας νεκρός 11 χρόνια πριν. Γιαυτό και θα τον τιμούμε μέχρι τη νίκη αλλά και μετά από αυτή.
Ξέρουμε ότι δεν θα είναι ο τελευταίος. Τα χρόνια που έρχονται θα φέρουν τεράστιες κρίσεις και τα φασιστικά μαχαίρια δεν έχουν ποτέ φύγει από τα ζωνάρια. Θα μετρηθούμε σε όποια μάχη χρειαστεί, με όποιο κόστος χρειαστεί.
Ο φασισμός θα ηττηθεί σε κάθε επίπεδο. Πολιτικό, ιδεολογικό, πολιτισμικό όσο και στο επίπεδο της βίας. Και θα θαφτεί πλάι στο τέρας που τον γέννησε και τον συντηρεί.
Το πρόσωπο του Παύλου Φύσσα θα είναι πάντα δίπλα μας. Η μάχη που έδωσε θα μας εμπνέει πάντα. Τα τραγούδια του θα στοιχειώνουν την αντίδραση.
Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, δεν εφησυχάζουμε.
Έτσι κι αλλιώς ο λαός θα νικήσει.
ΚΚΕ(μ-λ) | Ο Παύλος Φύσσας ζει στον αγώνα ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά!
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 18/9, 5.30μμ, στο Μνημείο του Πάυλου Φύσσα, στο Κερατσινι.
Ο Παύλος Φύσσας ζει στον αγώνα ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά!
Έντεκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο φασίστας Ρουπακιάς στέλεχος της Χ.Α. δολοφόνησε τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Μετά από απανωτές προσπάθειες να συγκαλυφθεί η δολοφονία από όλες τις κυβερνήσεις και τα φερέφωνά τους, λαός και νεολαία εξακολουθούν να βγαίνουν στους δρόμους κάθε 18η Σεπτέμβρη, τιμώντας τη μνήμη του Παύλου, εναντιώμενοι στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.
Σήμερα μετά από τόσα χρόνια, μπορεί η Χρυσή Αυγή τυπικά να μην υπάρχει, αλλά μέλη και στελέχη της κυκλοφορούν ελεύθερα, πάρα τις καταδικαστικές αποφάσεις. Ο Κασιδιάρης από τη φυλακή οργανώνει και «δίνει γραμμή» σε παρόμοια φασιστικά μορφώματα, τα οποία κατεβαίνουν στις εκλογές (Σπαρτιάτες κλπ), με την ανοχή των κυρίαρχων κομμάτων και του κράτους. Αλλά το πιο βασικό είναι ότι ο φασισμός είναι ακόμα εδώ, θρέφεται και αναπαράγεται από τον καπιταλισμό, ο οποίος τον έχει ανάγκη σαν εφεδρεία απέναντι στο λαό και τους αγώνες του.
Μετά τα πανηγύρια του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου για την καταδίκη της Χ.Α. ως «εγκληματική οργάνωση», κάποια χρόνια μετά, φτάσαμε, τα αστικά κόμματα να «ανησυχούν» για την άνοδο της ακροδεξιάς στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Τα αστικά κόμματα όμως, (που τάχα «κόπτονται» για την άνοδο του φασισμού), εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα με τα ακροδεξιά – νεοφασιστικά μορφώματα. Αυτά της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της. Παράλληλα είναι εμφανής η προσπάθεια συγκρότησης ακροδεξιάς βάσης από το σύστημα στη βάση της “σοβαρής” Χρυσής Αυγής. Αυτό υπαγορεύεται από τη ΕΕ και αυτό φάνηκε και από τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών.
Μπορεί σήμερα να μην είμαστε αντιμέτωποι σε τόσο μεγάλο βαθμό με φασιστικά πογκρόμ και μαχαιροβγάλτες, (τουλάχιστον σε σχέση με μια δεκαετία πριν). Είμαστε όμως αντιμέτωποι με την ακόμα πιο επικίνδυνη πολιτική που επιτρέπει και γεννάει τέτοια φαινόμενα. Την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας και της πολιτικής ζωής, που είναι αναγκαίο και απαραίτητο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής που τσακίζει ζωές και δικαιώματα. Αυτή η πολιτική είναι που έχει βάλει στην καθημερινή ατζέντα την επίθεση στον εργαζόμενο λαό. Η φασιστικοποίηση, σήμερα περνάει από τα βασικά κόμματα του συστήματος, με την πολιτική των «push backs» και τους εκατοντάδες πνιγμένους μετανάστες στο Αιγαίο, με την πολιτική της μισαλλοδοξίας και του σοβινισμού. Πολύ περισσότερο, με την εμπέδωση του ότι ο λαός δεν έχει κανένα δικαίωμα και το κεφάλαιο, ανεμπόδιστο, μπορεί να κάνει ότι θέλει, «με το έτσι θέλω». Το ότι θα καιγόμαστε κάθε καλοκαίρι, θα πνιγόμαστε κάθε χειμώνα και θα ζούμε σε μια μόνιμη κατάσταση ακρίβειας και φτώχειας με το πολιτικό σύστημα να μας «κουνάει το δάχτυλό», ότι εμείς φταίμε (ατομική ευθύνη) είναι βασική πλευρά της φασιστικοποίησης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας το έργο όλων των προηγούμενων, τσακίζει κάθε κατάκτηση του λαού μας. Εξανεμίζει τον μισθό του με την αβάσταχτη ακρίβεια, του στερεί την πρόσβαση σε περίθαλψη και εκπαίδευση, του διαλύει τα εργασιακά δικαιώματα, τον αφήνει απροστάτευτο απέναντι σε πυρκαγιές και πλημμύρες. Μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη βάση, βαθαίνει την εξάρτηση από Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, ενώ μας προετοιμάζει για τον όλεθρο του τρίτου παγκοσμίου πολέμου.
Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική χρειάζεται το ρατσιστικό μίσος και το εθνικιστικό δηλητήριο για να απομακρύνει την οργή του λαού και της νεολαίας από αυτούς που ευθύνονται πραγματικά για τα δεινά που βιώνουν.
Αυτή η πολιτική επιτρέπει στις δυνάμεις καταστολής να δέρνουν φοιτητές και εργάτες που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Αυτή επιβάλλει πολιτικές και συνδικαλιστικές διώξεις σε βάρος του κόσμου που αγωνίζεται, παλεύει και διεκδικεί.
Θέλει να βάλει τον λαό και τη νεολαία στη γωνία, να τους τρομοκρατήσει και να τους καθυποτάξει. Για να δέχονται το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους χωρίς να «ανοίγει ρουθούνι».
Πάλη ενάντια στον φασισμό ξεκομμένη από τον αγώνα ενάντια στο σύστημα που τον γεννά δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί ο φασισμός είναι το μακρύ χέρι του συστήματος και αξιοποιείται ή περιθωριοποιείται όταν εξυπηρετούνται τα συμφεροντά του. Λαός και νεολαία μπορούν να τσακίσουν τον φασισμό, συλλογικά και οργανωμένα, μέσα από τα σωματεία και τους συλλόγους τους στους δρόμους του αγώνα.
Τιμάμε τη μνήμη του Παύλου με αγώνες ενάντια στο σάπιο σύστημα που γεννά φτώχεια, πολέμους, φασισμό.
- Θάνατος στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό!
- Τον φασισμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί!
- Κάτω η πολιτική της φασιστικοποίσης!
- Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας!
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
11 χρόνια έχουν περάσει από τη δολοφονία του Πάυλου Φύσσα και η μνήμη εξακολουθεί να αποτελεί το όπλο μας για τις μάχες του μέλλοντος, ενάντια στη λήθη και την παραίτηση. Τα πάντα έχουν αλλάξει άλλα ένα πράγμα έχει μείνει ακέραιο: η σχέση των φασιστών με το κράτος. Η αλλίως η σχέση των φασιστών με τις ενδοκρατικές και διακρατικές κρίσεις. Πριν φτάσουμε όμως στην τρέχουσα συγκυρία αυτού του σχεσιακού πλαισίου είναι σημαντικό να αναφερθούμε έστω και συνοπτικά στις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες την εποχή της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ώστε να γίνουν πιο σαφείς οι ενεργές συνδέσεις με το σήμερα. Η ανάδυση της Χρυσής Αυγής από παρακρατική ναζιστογκρούπα στον κοινοβουλευτικό ιστό είχε άμεση συσχέτιση με την βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση του ελληνικού κράτους και σιγονταρίστηκε με κάθε τρόπο από τα ιερατεία της πολιτικής, μιντιακής και επιχειρηματικής εξουσίας του τόπου για πολύ συγκεκριμένους λόγους : Να στραφεί ενδοταξικά (και σε συντριπτικό βαθμό απέναντι στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς) η οργή για την επερχόμενη εξαθλίωση και όχι απέναντι στο κράτος και το πολιτικό προσωπικό, να εμφανιστεί μαζικό φασιστικό πολιτικό μόρφωμα που θα αφομοιώσει τα μικροαστικά μεσοστρώματα που αναπόφευκτα θα χάνανε περιουσίες, μαγαζάκια, αίγλη και τέλος να δημιουργηθεί “αντίπαλος πόλος” απέναντι στον ανταγωνιστικό χώρο που από το 06΄ μέχρι και το 13΄ τράνταξε τα θεμέλια σταθερότητας του μεταπολιτευτικού κράτους φλερτάρωντας διαρκώς με την έφοδο στον ουρανό. Οι πάμπολλες επιθέσεις της Χ.Α. σε μετανάστες, πολιτικές ομάδες και οργανώσεις οδήγησαν σε μία γενικευμένη αντιφασιστική οργή με αποκορύφωμα την περίοδο μετά την δολοφονία του Π.Φύσσα η οποία -δυστυχώς- αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος για την επακόλουθή παρακμή των φασιστών. Εντάθηκαν και κορυφώθηκαν τα τσακίσματα φασιστών καθώς και επιθέσεις, περιπολίες, πορείες και δράσεις αλληλεγγύης σε μετανάστριες. Η αντιφασιστική αυτοοργάνωση στις γειτονιές και η βαθύτερη πολιτική κατανόηση του φαινομένου απο κινηματική σκοπιά, ήταν η αρχή
του τέλους για το νεοναζιστικό βόθρο. Επόμενο ήταν το κράτος να μη χάσει την ευκαιρία να αναδιπλωθεί -όπως κάνει πάντα σε παρόμοιες περιστάσεις- για να καταπνίξει την κοινωνική οργή αλλά κυρίως να την αφομοιώσει. Ενώ είναι ο ίδιος μηχανισμός που μοίραζε εκατομμύρια ευρώ κοινοβουλευτική επιδότηση και ενθάρρυνε χορηγίες δεξιά και αριστερά(από ολιγάρχες) για να φτάσει η Χ.Α να έχει κανονικά τάγματα εφόδου, ενώ έδινε βήμα στα μίντια σε ναζίδια, ενώ έβαζε τους μπάτσους του να κάνουν πλάτη σε οτιδήποτε χρειαζόταν η “οργανωση”, ήταν ταυτόχρονα και ο ίδιος μηχανισμός που εμφανίστηκε ως διαχειριστής του προβλήματος, ως άγρυπνος φρουρός απέναντι στην δημοκρατική απειλή. Με την καταδίκη των νεοναζί της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση, το κράτος θέλησε να κλείσει αυτόν τον κύκλο μέσω της αστικής νομιμότητας παρέχοντας τον κατευνασμό, κλείνοντας και το μάτι φυσικά στην θεωρία των δύο άκρων μέσω του 187 ΠΚ. Έμεις δεν έχουμε καμία αυταπάτη γύρω από “το τέλος του φασισμού” μέσα από τις δικαστικές αίθουσες καθώς την πραγματική απάντηση την έδωσε και την δίνει καθημερινά το πολύμορφο μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα στους δρόμους. Όλα τα άλλα είναι για συλλογικά πανηγύρια στην ψηφιακή σφαίρα και δημοκρατικούς τεμενάδες στο κράτος δικαίου.
Φτάνοντας στην τρέχουσα συγκυρία, η ομοιότητα είναι εμφανής αναφορικά με την τεράστια οικονομική και κοινωνική κρίση καθώς και τις κλασσικές απόπειρες των φασιστών να πάρουν χώρο στον κοινωνικό ιστό. Δεν είναι καθόλου τυχαίες ούτε οι ιστορικές ούτε οι πολιτικές συνθήκες στις οποίες αναδύονται τα εθνικιστικά σκουπίδια στον δημόσιο χώρο καθ’οτι μέσα στην φτωχοποίηση της κοινωνίας και τη συνολική υποβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής, προσπαθούν να σπείρουν τον κανιβαλισμό στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και εντός του προλεταριάτου. Το διαχρονικό σύνθημα “οι φασίστες θέλουν εμφύλιο των φτωχών γιατί είναι να τσιράκια των αφεντικών” αντικατοπτρίζει πλήρως την υπαρκτή πραγματικότητα. Όπως τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. κηνυγούσαν απεργούς, πουλούσαν μπραβιλίκια στο (μαύρο) κεφάλαιο, και μέσα στη βουλή ρωτούσαν με ειλικρινές ενδιαφέρον για τους χορηγούς τους (εφοπλιστές, φαρμακοβιομήχανοι) έτσι και σήμερα ψάχνει το πολιτικό προσωπικό να δει πως θα αξιοποιηθούν. Με την δημιουργία εθνικοσωματείου της 4Ε και τις πλάτες που βάζουν σε όλα τα μαφιοζιλίκια αλλά και σε όλα τα μικρά και μεγάλα αφεντικά, αποτελούν ένα χρήσιμο γρανάζι στην καπιταλιστική μηχανή, κι ας μιλάνε για “εθνικιστικές αξίες”. Αντίστοιχα, σε διαχρονικό επίπεδο, δεν συνιστούν απλά το μακρύ χέρι του κράτους αλλά κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά με αυτό, προφανώς σε άλλη εμβέλεια. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συνεχής επίθεση απέναντι στον μεταναστευτικό πληθυσμό. Όταν το κράτος κάνει επαναπροωθήσεις, δολοφονεί στα σύνορα, και πνίγει μετανάστες, οι φασίστες δουλέυουν με τις δικές τους μεθόδους (όπως η δολοφονία του Σ.Λουκμάν), επιτίθενται σε εργαζόμενους μετανάστες, κάνουν πογκρόμ και κυριολεκτικά συμπληρώνουν εθελοντική κρατική εργασία. Δεν ξεχνάμε στο πρόσφατο παρελθόν τα φασιστικά πογκρόμ στον Έβρο με τις φωτιές, όσο και την μαζική κρατική δολοφονία 600+ μεταναστών στην Πύλο, γεγονότα από την ίδια σχεσιακή φύση, του κράτους και του φασισμού, το χτίσιμο της ιδεολογίας, του εξωτερικού εχθρού προς χάρη της εθνικής ενότητας, κομβικό συστατικό τόσο της φασιστικής όσο και της κρατικής συσπείρωσης. Ντόπια παραδείγματα ήταν το χαράκωμα ιρανού μαθητή στη Νεάπολη το 19΄, επίθεση με μολότοφ σε σπίτι οικογένειας ιρακινών πάλι στη Νεάπολη το 19΄ καθώς και επίθεση σε δομή ασυνόδευτων ανηλίκων με μαχαίρια και καδρόνια(Ωραιόκαστρο, 2021). Φυσικά δεν εκλείπει απο το κοινό τους πολιτικό πεδίο, η αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού, των αγωνιζόμενων υποκειμένων που βάζει αναχώματα στην φασιστική απειλή και στην κρατική σήψη. Εκεί όμως συνήθως παίζει πρόβλημα..
Αναφερόμενοι στην υπάρχουσα καπιταλιστική κρίση αυτή έχει κάποιες διαφορετικές προεκτάσεις σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Ενώ στην Ελλάδα του 2008-2015 υπήρχε δομική κρίση διαρκείας, τώρα εμφανίζεται ένα διεθνές τέλμα. Τότε τα δυτικά κέντρα εξουσίας είχαν πείσει τους εγχώριους υπηκόους τους οτι ο πόλεμος αφορούσε τον παγκόσμιο νότο και την Μ. Ανατολή, τώρα ακονίζουν τα οπλικά τους συστήματα οι προνομιούχες αστικές τάξεις της ευρώπης και επανέρχεται η υποχρεωτική στράτευση και ο ακραίος μιλιταρισμός σε χώρες του καπιταλιστικά ανεπτυγμένου βορρά, με ενεργά μέτωπα ανοιχτά και κλιμακούμενα.
Παρατηρώντας την άνοδο του ευρωπαϊκού νεοφασισμού (πχ Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ουγγαρία και δε συμμαζεύεται) και σε μια πραγματικότητα οπου η καπιταλιστική κρίση οξύνεται, είναι ξεκάθαρο οτι ο φασισμός χρησιμοποιείται από το παγκοσμιό κεφάλαιο ως αντίβαρο στις κοινωνικές αντιφάσεις. Αντίβαρο σε πολιτικές λιτότητας, σε πολιτκή αστάθεια και σε ρεύματα ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας. Είναι μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινωνίας απο τα πραγματικά προβλήματα που την μαστίζουν και απο τους πραγματικούς υπαίτιους αυτών. Αντι- μεταναστευτική ρητορική, θεωρίες συνομωσίας, αντίδραση ενάντια στο διαφορετικό, παίρνουν χώρο στην κοινωνική συνείδηση με αποτέλεσμα να μην δίνεται έμφαση στις ουσιαστικές καταπιέσεις. Η φασιστικοποίηση της κοινωνίας στο σήμερα έχει δυο σημαντικούς ρόλους στην πολιτική του κεφαλαίου. Πέρα απο την χρήση της ως αποπροσανατολιστκή δύναμη που αναφέραμε,αυτή η συνθήκη είναι και μια μορφή προετοιμασίας της κοινωνικής μάζας για τις συγκρούσεις που οι πολιτικές του αναπόφευκτα εχουν φέρει και θα συνεχίσουν να φέρνουν στο κοντινό μέλλον. Σε ενα κόσμο που ετοιμάζεται για πόλεμο, η συρρίκνωση της συλλογικής ισχύος των αντιστεκόμενων και η υποδούλωση σε “ηγέτες” είναι χρήσιμη ως μεσο απάντησης σε οποιαδήποτε κοινωνική αντίδραση, αλλά και ως μέσο προετοιμασίας των μαζών για ένα ενδεχόμενο -ακόμα πιο εκτεταμένο, περιφερειακό- μακελειό. Μέσα απο την συνεχή εφεύρεση “εσωτερικών” και “εξωτερικών” εχθρών, ο πόλεμος μπορεί να δικαιολογείται εσαεί στο κοινωνικό σύνολο και συγχρόνως να το κινητοποιήσει για να τους διεξάγει. Πόλεμοι που αντηχούν σε οικονομικά-ενεργειακά-εμπορικά συμφέροντα, κρυμμένα όμως πίσω απο εθνικιστικά, ρατσιστικά προταγματα και πολιτικές αποκλεισμού και υπεροχής. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ειναι η πλήρης συμμετοχή του ευρωπαϊκού και εν γένει δυτικού κεφαλαίου στον πόλεμο της Ουκρανίας και η ολικά νομιμοποιημένη γενοκτονία που διεξάγει το κράτος του Ισραήλ με την πρόφαση της αυτοάμυνας από την εξωτερική απειλή. Τίποτα από όλα
αυτά δε θα γινόταν χωρίς την πλήρη ηθική, πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη του δυτικού κεφαλαίου. Ο φασισμός αποτελεί παράγωγο του καπιταλιστικού συστήματος και πάντα θα υπηρετεί τα συμφέροντα του κι ας προσπαθούν οι κρατικές οντότητες να μας πείσουν ότι βιώνουμε πολιτισμικούς πολέμους.
Στις παραπάνω συνδεσεις ανάμεσα σε κρατος-κεφαλαίο-φασισμό και πόλεμο δεν μπορεί να μην προστεθεί και η σχέση μεταξύ του φασισμού και της πατριαρχίας. Η πατριαρχία όπως και ο φασισμός αλληλοδιαπλέκεται με τους παραπάνω εξουσιαστικούς θεσμούς, δομώντας συνολικά το υπάρχον σύστημα καταπίεσης. Το “πατρίς, θρησκεία, οικογένεια” διαμορφώνει για αιώνες την κυρίαρχη εθνική συνείδηση και οτιδήποτε αποκλίνει αντιμετωπίζεται αναλόγως. Σε αυτήν ακριβώς την συνθήκη, γεννιούνται και παίρνουν μορφή, η ενδοοικογενειακή βία, οι γυναικοκτονίες, οι παιδοβιασμοί καθώς και τα κυκλώματα trafficking, τα οποία σαφώς έχουν την υπογραφή του κράτους και του κεφαλαίου. Με εκπληκτική συνέπεια, αυτά τα κυκλώματα ακολουθούνται από φασιστικούς οχετούς, έχοντας τις περισσότερες φορές την ενεργή συμμετοχή του χριστιανού ορθοδόξου Έλληνα οικογενειάρχη με τον πρότερο έντιμο βίο. Η αντίδραση ενάντια στην πατριαρχία η οποία έχει οξυνθεί τα τελευταία χρόνια με διαφορετικούς τρόπους και εχει παρει μεγαλύτερη θέση στο κοινωνικό και δημόσιο πεδίο, συνιστά απειλή για την φασιστική ρητορική. Τα αντιπατριαρχικα πρόταγματα που περιλαμβάνουν την επίθεση στην εθνική ενότητα και ομοιογένεια, την ετεροκανονικοτητα και την ανδρική κυριαρχία βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με το κυρίαρχο σύμπλεγμα εξουσίας, μέρος του οποίου αποτελούν οι φασιστικές ομαδοποιήσεις. Συγκεκριμένα, οι συχνές λεκτικές και σωματικές επιθέσεις φασιστογκρουπων απέναντι σε κουιρ και τρανς άτομα αναδεικνύουν μέσα σε όλα τα υπόλοιπα και την απειλή που αισθάνονται τόσο αναφορικά με την αρρενωπότητα τους όσο και με την διαφοροποίηση. Η διαφοροποίηση είναι ένα στοιχείο που πάντα τους ενοχλούσε καθώς η διαφοροποίηση μπορεί να εγείρει και τις αντίστοιχες αντιστάσεις, η διαφοροποίηση βάζει ενίωτε αναχώματα στο κυρίαρχο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περσινή επίθεση με μορφή ” λιντσαρισματος” στην πλατεία Αριστοτέλους από δεκάδες φασιστάκια ενάντια σε δύο κουηρ άτομα , παίρνοντας έπειτα μια τεράστια απάντηση από το αντιφασιστικό και αντιπατριαρχικο
κίνημα της πόλης με πολλές χιλιάδες κόσμο στους δρόμους. Κρίσιμη αναφορά στα χρονικά του σήμερα λοιπόν, είναι, ότι στα πλαίσια της συσπείρωσης που προσπαθεί να πετύχει ο νεοφασισμός, βρίσκονται πέρα από τις κλασσικές ρητορικές όπως η αντιμεταναστευτική, η αντιαναρχική, η αντικομμμουνιστική, και η ομοφοβική-τρανσφοβική και σεξιστική ρητορική. Με την πλήρη αφομοίωση του φασισμού, φαίνεται να δημιουργούνται ομαδοποιήσεις οι οποίες προσπαθούν να παρουσιαστούν ως “αντισυστημικές” προάγοντας «anti- woke» κουλτούρα. Καθώς λοιπόν το κράτος προσπαθεί να αφομοιώσει και το πατριαρχικό ζήτημα μέσα από διάφορες νομοθεσίες ( αυστηροποίηση μέτρων για την ενδοοικογενειακή βια και τους βιασμούς , νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων κ.α.) οι φασίστες προσπαθούν να πλασάρουν ότι δρουν ως αντιθεσμός. Ο λόγος για τον οποίο εκείνο το βράδυ δεν πετάχτηκαν κυριολεκτικά στο Θερμαϊκό οι φασίστες/ομοφοβικοί που τόλμησαν να ξαναπροσεγγίσουν την Αριστοτέλους ήταν οι ηλικίες τους. Αυτά τελείωσαν από δω και πέρα.
Ποιά είναι η δική μας θέση σε όλα αυτά; Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι φυσικά ένας συνολικός αγώνας απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και την πατριαρχία. Ο φασισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικοκαπιταλιστικής μηχανής και ως τέτοιον θα τον ισοπεδώσουμε. Συμμετέχουμε και υπερασπιζόμαστε ένα πολύμορφο μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα και δεν δίνουμε ούτε σπιθαμή γης σε φασίστες, ναζί, πατριώτες. Απέναντι στον κανιβαλισμό που προσπαθούν να σπείρουν, στις γειτονιές και στους από κάτω, εμείς απαντάμε με ταξικό πόλεμο. Κόντρα σε κράτος, κεφάλαιο, εθνικισμό, ρατσισμό, ομοτρανσφοβία και σεξισμό, προτάσσουμε την αλληλεγγύη σε κάθε καταπιεσμένο και την επίθεση απέναντι σε κάθε καταπιεστή. Με παρεμβάσεις και δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης στις γειτονιές, στα σχολεία, στους δρόμους, ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι καθημερινός και ολομέτωπος. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Να τελειώνουμε με τους κανίβαλους αυτού του κόσμου.
Αντιφασιστική αντικρατική πορεία, Τετάρτη 18/9, Καμάρα 18:00
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
ΟΥΤΕ ΜΕ ΦΥΛΑΚΕΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑ ΖΑΚ, ΛΟΥΚΜΑΝ ΚΑΙ ΦΥΣΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΔΥΟ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟ
ΕΚΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΤΟΜΕΑ
ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΞΑΠΛΩΣΑΝΕ ΩΡΑΙΑ
Ανοιχτή αντιφασιστική συνέλευση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα παρακρατικά τάγματα εφόδου της ΧΑ στο Κερατσίνι
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει
Αντιφασιστικές-Αντικρατικές-Αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις 18 Σεπτέβρη:
Αθήνα: Παύλου Φύσσα 60, Κερατσίνι, 17:30
Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18:00
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα παρακρατικά τάγματα εφόδου της ΧΑ στο Κερατσίνι
Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χ.Α. πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι από την οποία πέφτει νεκρός ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, μαχαιρωμένος στην καρδιά από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά. To κράτος επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας, παραπέμπει σε δίκη τη Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση. Μέσα από τη δίκη-φιάσκο ο «θεσμικός αντιφασισμός» επιχείρησε να απονοηματοδοτήσει τον αντιφασιστικό αγώνα, να εδραιώσει τη θεωρία των δύο άκρων και να ξεπλύνει τόσο τη δράση των νεοναζιστικών συμμοριών όσο και του ίδιου του κράτους, βασικού ενορχηστρωτή των φασιστικών/παρακρατικών επιθέσεων. Τον Οκτώβρη του 2020, η Χ.Α. καταδικάζεται ως εγκληματική οργάνωση, τα περισσότερα ηγετικά στελέχη καταδικάζονται για διεύθυνση και μόλις 11 μέλη των ταγμάτων εφόδου για ένταξη και οδηγούνται πρόσκαιρα στη φυλακή παίρνοντας το ελάχιστο των ποινών. Στις 15 Ιουνίου ξεκίνησε το εφετείο της δίκης της Χ.Α. -με τους περισσότερους φασίστες να έχουν βγει ήδη από τη φυλακή εξαιτίας των χαμηλών ποινών.
Η κίνηση αυτή των, προσχεδιασμένων και προβεβλημένων στα ΜΜΕ, συλλήψεων και των διώξεων δεν μπορεί βέβαια να ιδωθεί ως μια αμυντική κίνηση από την πλευρά του κράτους. Αντίθετα, γρήγορα εντάχθηκε σε μια επιθετική κίνηση στο πλαίσιο της ανασυγκρότησής του, στην κατεύθυνση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Μια κίνηση που έστελνε σαφές κατασταλτικό μήνυμα στον κόσμο που αγωνίζεται αντιθεσμικά και από τα κάτω, τόσο μέσα από την εφαρμογή του νόμου περί εγκληματικής οργάνωσης που δημιουργήθηκε για την ποινικοποίηση των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων, όσο και μέσα από τη χρήση της θεωρίας των δύο άκρων, η οποία επιχειρεί να ταυτίσει την παρακρατική δράση των τραμπούκων και φονιάδων της ΧΑ με τον κόσμο του αγώνα και της αντίστασης.
Σε συνέχεια της ίδιας στρατηγικής, δεν άργησε και μια έρευνα της κρατικής ασφάλειας, με αφορμή τις συγκρούσεις που ξέσπασαν έξω από το Εφετείο την 7η Οκτώβρη 2020. Σχηματίζεται δικογραφία και ασκείται δίωξη που απευθύνεται στον σύντροφό και μέλος της ΑΠΟ, Δ.Μ., ο οποίος κατηγορείται για τα πλημμελήματα της διατάραξης κοινής ειρήνης και της διακεκριμένης φθοράς, ενώ μένει ανοιχτή σε βάρος και άλλων, άγνωστων μέχρι στιγμής, προσώπων. Η συγκεκριμένη κίνηση δεν έχει άλλο στόχο παρά να εξισώσει όσους βρίσκονται στις επάλξεις των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων, όσους στην πράξη αγωνίζονται ενάντια στον φασισμό με τα ναζιστικά καθάρματα.
Μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης του χρεοκοπημένου κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος, μια συνθήκη απόλυτης απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, καταδεικνύεται συνεχώς η εγκληματική του φύση. Είτε πρόκειται για τους μαζικούς πνιγμούς μεταναστών στα υδάτινα σύνορα, είτε για τις πυρκαγιές που κατακαίουν κάθε χρόνο τεράστιες εκτάσεις, καταστρέφοντας δάση, χωράφια, σπίτια και σκοτώνοντας ανθρώπους και ζώα, είτε για τις πλημμύρες που αφανίζουν ολόκληρα χωριά, είτε πρόκειται πάλι για τον χαμό δεκάδων ανθρώπων στα τρένα, το κράτος και το κεφάλαιο δείχνουν καθημερινά με τον πλέον εμφανή τρόπο το εγκληματικό τους πρόσωπο.
Την ίδια στιγμή το κράτος στην προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας του επιχειρεί να διαρρήξει καθετί συλλογικό, να σβήσει τη μνήμη αγώνων του παρελθόντος και να συντρίψει όποιον σήμερα ορθώνει ανάστημα στη διαρκώς κλιμακούμενη κρατική βία. Οι συνεχείς επιθέσεις εναντίον των καταλήψεων -με πιο πρόσφατη την εισβολή και εκκένωση της libertatia στη Θεσσαλονίκη και τη σύλληψη 11 συντρόφων/ισσών που συμμετείχαν στις εργασίες ανοικοδόμησης μετά τον εμπρησμό της τον Γενάρη 2018 από φασίστες κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλαλλητήριου-, η καταστολή του αναρχικού κινήματος και οι διώξεις αγωνιστών/τριών, η αστυνομοκρατία στο κέντρο των πόλεων, η επίθεση στην απεργία και τις εργατικές κινητοποιήσεις, στο πανεπιστημιακό άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα και οι συνεχιζόμενες κρατικές δολοφονίες φτωχών, ρομά και προσφύγων- μεταναστών αποτελούν μέρη του κατασταλτικού πλέγματος του κράτους για την καθυπόταξη της κοινωνίας και των αντιστάσεών της.
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, όπου η κυρίαρχη προπαγάνδα επιχειρεί να επικρατήσει στον δημόσιο λόγο, προωθώντας εθνικιστικές, ρατσιστικές και μισαλλόδοξες αντιλήψεις, δημιουργείται το πρόσφορο έδαφος τόσο για τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας όσο και για την ανάπτυξη φασιστικών μορφωμάτων. Ο ευρύτερος χώρος της ακροδεξιάς βρίσκεται σε μια περίοδο ζυμώσεων, με φασιστικές γκρούπες να εμφανίζονται στο δημόσιο πεδίο ή και στον δρόμο, όπως το παράδειγμα της αποτυχημένης απόπειρας για πανευρωπαική φασιστοσύναξη τον περασμένο Νοέμβρη στην Αθήνα. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί και η επίθεση στις 6/9 από ομάδα 15 φασιστών σε 6 άτομα τα οποία έφεραν αντιφασιστικά διακριτικά και παρευρίσκονταν σε συναυλιακό χώρο στη Νεάπολη Θεσ/νίκης αλλά και η επίθεση που δέχτηκε το στέκι της Λαϊκής Βιβλιοθήκης τον Μάρτιο, όπου οι φασίστες βανδάλισαν το χώρο.
Η μόνη απάντηση απέναντι στον πόλεμο, τον εθνικισμό και τον φασισμό, που γεννά και θρέφει ο κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού, είναι η οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Χωρίς αυταπάτες πως το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης μπορεί να εξωραϊστεί, χωρίς αυταπάτες πως οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να αποτελέσει φραγμό στον φασισμό, απέναντι στον καθεστωτικό «αντι»φασισμό και στις επιδιώξεις του κρατικού μηχανισμού για την εδραίωση της θεωρίας των δύο άκρων να αγωνιστούμε συλλογικά, μαχητικά και από τα κάτω, με όπλο μας τη διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη. Δεν ξεχνάμε πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Να αγωνιστούμε από κοινού, ντόπιοι και μετανάστες/στριες, εργαζόμενοι/ες, φοιτητές/τριες, μαθητές/τριες, για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας, δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ – ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ!
Αντιφασιστικές – Αντικρατικές – Αντικαπιταλιστικές Διαδηλώσεις
Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη
Αθήνα: Κερατσίνι, Παύλου Φύσσα 60, 17.30
Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
11 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ:
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, στην Ευρώπη δυναμώνουν οι εικόνες με τα χρώματα του εθνικισμού, του ρατσισμού, της ακροδεξιάς, του νεοφασισμού.
Η διαρκής επίθεση του κεφαλαίου στα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες με σκοπό την αύξηση των κερδών και τη βελτίωση της θέσης των Ευρωπαίων κεφαλαιοκρατών στο διεθνή ανταγωνισμό, έχει δημιουργήσει θυμό και απόγνωση σε ευρύτατα μη-προνομιούχα τμήματα των κοινωνιών. 
Στο περιβάλλον της ολοκληρωτικής συνθηκολόγησης της «ευρωπαϊκής Αριστεράς», την ακόμα πιο δεξιά μετατόπιση παραδοσιακών ρεφορμιστικών δυνάμεων και ανεπάρκειες δυνάμεων της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς στην αντιπαράθεσή τους με τους πυλώνες του αστικού συστήματος (ΕΕ, ΝΑΤΟ, κεφάλαιο), δημιουργείται έδαφος ώστε η ψευδεπίγραφη «ριζοσπαστικότητα» του ακροδεξιού χώρου να εκφράσει φτωχά ή/και υποβαθμισμένα τμήματα της κοινωνίας.
Την ίδια στιγμή, η προσπάθεια των ευρωπαϊκών κρατών να οξύνουν τα εθνικιστικά μίση και τον ρατσισμό ώστε να στραφεί η οργή του λαού προς ανώδυνα μονοπάτια (τα γειτονικά κράτη, τον «ρωσικό μπαμπούλα» ή τους «ισλαμιστές λαθροεισβολείς») δημιουργεί το υπόστρωμα πάνω στο οποίο ανθίζει κάθε φασίζουσα πρόταση.
Ειδικότερα, η διαρκής επίκληση της ανάγκης αύξησης των εξοπλισμών και της δημιουργίας πολεμικής ψυχολογίας στις μάζες μετατοπίζει τη συζήτηση στην πάταξη του εξωτερικού εχθρού. Τα ευρωπαϊκά κράτη – ανάμεσά τους και το ελληνικό φυσικά – σκοτώνουν καθημερινά ανθρώπους στη Μεσόγειο με τα push-backs, φυλακίζουν πρόσφυγες και μετανάστες σε κλειστά στρατόπεδα, στέλνουν οπλισμό και πρώτες ύλες στην Ουκρανία και το Ισραήλ…
Δεν είναι τυχαίο που στο αντιδραστικό πλαίσιο που δημιουργεί ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός ξεπηδούν η Μελόνι στην Ιταλία, η Λεπέν στη Γαλλία, το AfD στη Γερμανία. Η σύγχρονη φασίζουσα ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της – δεν αποτελεί εναλλακτική απέναντι στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, αλλά πρόταση ανώδυνης για το κεφάλαιο και την ολιγαρχία διαχείρισης της κρίσης και εναλλακτική στρατηγική για τμήματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Παρά την πολιτική αυτοτέλειά της, που δεν πρέπει να υποτιμάται, η ενίσχυση ή ακόμα και η άνοδος της ακροδεξιάς στην κυβερνητική εξουσία συνοδεύεται με προσαρμογή στο Ευρω-ΝΑΤΟϊκό κεκτημένο (Ιταλία) και τους κεντρικούς στόχους του κεφαλαίου (π.χ. πλήρης αποδοχή της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης από το κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία).
Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι παραδοσιακές αστικές δυνάμεις που στρέφονται προς τον ολοκληρωτισμό και από εκεί στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον φασισμό και όχι κάποια «άκρα». Ως εκ τούτου, οι φασίζουσες δυνάμεις δεν αντιμετωπίζονται με συμμαχίες με τον αστικό κόσμο και τις υποτιθέμενες «δημοκρατικές δυνάμεις» τύπου Μακρόν, Γερμανών «Σοσιαλδημοκρατών» κ.ο.κ
Στην Ελλάδα, 11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να παραμείνει η ηγεσία της ΧΑ στη φυλακή και δεν θα επιτρέψουμε σε νέα τάγματα εφόδου να επικρατήσουν στις γειτονιές μας. Θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε σταθερά, με όλους τους τρόπους, ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό όπου βρισκόμαστε: στις γειτονιές μας, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους εργασίας μας. Ο καλύτερος όμως τρόπος για να τιμήσουμε σήμερα τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, που αντιμετώπισε γενναία ένα ολόκληρο τάγμα εφόδου της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» και ξεγύμνωσε την εγκληματική της φύση μπροστά στην ελληνική κοινωνία, είναι να συγκεντρώσουμε δυνάμεις και να στοχεύσουμε στην καρδιά του συστήματος, στην καρδιά του καπιταλισμού.
Η σοσιαλιστική, κομμουνιστική εναλλακτική ως αγώνας για άμεσες κατακτήσεις στο σήμερα και ως προοπτική για το μέλλον είναι ο μόνος δρόμος για να νικήσουμε οριστικά το τέρας του φασισμού.
Όλοι-ες στην αντιφασιστική συγκέντρωση-διαδήλωση Τετάρτη 18/9 στις 6.00 μ.μ. στην Καμάρα.
- ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
- νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ
ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ
Στις 18 του Σεπτέμβρη του 2013 ο φασίστας και μέλος της Χρυσής Αυγής Γ. Ρουπακιάς μαχαίρωσε θανάσιμα τον αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Τα γεγονότα είναι πλέον γνωστά, ακόμη κι αν τα ΜΜΕ της εποχής προσπάθησαν να συσκοτίσουν την υπόθεση, κάνοντας λόγο για διαπληκτισμό “σχετικά με το ποδόσφαιρο”. Άλλωστε, μιλάμε για την εποχή της ανόδου της επιρροής της Χρυσής Αυγής στην κεντρική πολιτική σκηνή. Περίπου έναν χρόνο πριν, οι φασίστες είχαν εκλεγεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με την ψήφο 426.025 ανθρώπων. Ανθρώπων που γνώριζαν πολύ καλά την ιδεολογία και τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής, αφού τα αντιμεταναστευτικά τους πογκρόμ δεν αποτελούσαν μυστικό, αλλά κοσμούσαν πλέον όλο και πιο συχνά τους τίτλους των δελτίων ειδήσεων και των 
ενημερωτικών σάιτ.
Ακολούθησε μια περίοδος κατά την οποία το μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα, με τον α/α χώρο στην αιχμή του δόρατος, συγκρούστηκε άγρια με τους φασίστες και αναχαίτισε την επέλαση τους στις γειτονιές με κάθε μέσο.
Παράλληλα, από το 2015 ξεκίνησε η δίκη της Χρυσής Αυγής, στην οποία μεγάλο κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος -κυρίως της Αριστεράς- εναπόθεσε πολλές ελπίδες για μια συστημική, δικαστική αντιμετώπιση του ζητήματος, θεωρώντας ίσως πως οι φασίστες -και ο φασισμός εν γένει- μπορούν να αντιμετωπιστούν νομικά, με την αρωγή του Κράτους. Τελικά, μετά από 5 χρόνια αργοπορίας και καθυστέρησης των διαδικασιών -στα 4 εκ των οποίων κυβερνούσε η…”πρώτη φορά αριστερά” του ΣΥΡΙΖΑ”- ήρθε εν τέλει η καταδίκη της Χ.Α., στις 22 του Οκτώβρη του 2020. Μια καταδίκη που πανηγυρίστηκε σχεδόν από το σύνολο του κινήματος ως μεγάλη αντιφασιστική νίκη, με την ελπίδα πως οι φασίστες θα εξαφανίζονταν από τους δρόμους και πως οι μετανάστ(ρι)ες και οι λοιπές κοινωνικές ομάδες που γίνονταν στόχος των πογκρόμ τους θα ήταν πλέον πιο ασφαλείς. Αλίμονο.
Στα χρόνια που ακολούθησαν είδαμε πολιτικές που οδήγησαν στο ντοπάρισμα του εθνικοπατριωτισμού, π.χ. την εποχή της συμφωνίας των Πρεσπών, είδαμε τις επιθέσεις σε μετανάστ(ρι)ες και ΛΟΑΤΚΙ+ να συνεχίζονται, νέες φασιστικές γκρούπες να ξεπηδούν, παλαιότερες να ανασυντάσσονται. Το αντιφασιστικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει έναν εχθρό που αυτή την φορά έφερε πιο ευρεία πολιτικά χαρακτηριστικά από τα ναζιστικά της Χ.Α.: Εθνικοκοπατριώτες, θρησκόληπτοι φονταμενταλιστές που ήθελαν να απαγορέψουν τις αμβλώσεις, άνοδος της ομο-τρανσφοβίας και του συντηρητισμού ακόμη και στις πιο νεαρές ηλικίες. Επιστέγασμα αυτών των ζυμώσεων και διαδικασιών ήταν οι πρόσφατες εκλογές του 2023, όπου εισήλθαν στην Βουλή 3 κόμματα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, που 
αντιπροσωπεύουν ανοιχτά και διακηρυγμένα αυτήν ακριβώς την νέα πολύμορφη σύσταση του ακροδεξιού σκοταδισμού. Το σύνολο των ψηφοφόρων τους ξεπερνάει τις 650 χιλιάδες. Αν και φυσικά δεν είναι όλοι τους φασίστες, οι περισσότεροι από αυτούς σίγουρα φέρουν ρατσιστικές, εθνικιστικές και υπέρ-συντηρητικές απόψεις.
Βλέπουμε λοιπόν πως τα 426.025 χέρια που όπλισαν το χέρι του Ρουπακιά δεν εξαφανίστηκαν με την φυλάκιση της Χ.Α..Κι αυτό γιατί ο φασισμός ως φαινόμενο δεν εξαντλείται σε κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα και οργανώσεις. Ο φασισμός είναι ένα όπλο του Κρατικού-Καπιταλιστικού συστήματος που εξαπολύεται ενάντια στους/στις καταπιεσμένους/ες και τους/τις εκμεταλλευόμενους/ες κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη. Και είναι ακριβώς η ανάγκη αυτή του συστήματος να διασπάσει την ενότητα της πολυεθνικής εργατικής τάξης που τον οπλίζει, ώστε αυτή η ενότητα να μην απειλήσει την ύπαρξή του. Αν οι από-τα-κάτω είναι διαιρεμένοι, είναι πιο αδύναμοι απέναντι στις ορέξεις των αφεντικών.
Ο κοινωνικός εκφασισμός, ως το πιο ευρέως διαδεδομένο πρόσωπο του φασισμού, δεν εκφράζεται πάντα (και μόνο) με σβάστικες και κέλτικους σταυρούς. Εμφανίζεται κυρίως μέσω της καθημερινής ρατσιστικής και ακροδεξιάς ρητορικής που λέει πως “δεν χωράνε άλλοι μετανάστες εδώ, δεν έχουμε δουλειές για αυτούς και δεν μπορούμε να τους ταΐσουμε”, χωρίς να μιλάει ποτέ για τις οικονομικές αιτίες και τους πολέμους της Δύσης -με την συμμετοχή και του Ελληνικού Κράτους- στις χώρες τους, που αναγκάζουν τους ανθρώπους αυτούς να φύγουν από τα σπίτια τους και να δολοφονηθούν αρκετοί/ες από αυτούς/ες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της “Ευρώπης Φρούριο”, να καταλήξουν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης ή να δουλεύουν για μια μπουκιά ψωμί, χωρίς χαρτιά. Που λέει πως οι ομοφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα είναι “απειλή για τον θεσμό της οικογένειας και για τα παιδιά μας”, χωρίς να μιλάει για τις δολοφονημένες γυναίκες και τα κακοποιημένα παιδιά από τους “Έλληναράδες” συζύγους και πατεράδες.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο ανόδου του νέο-συντηριτισμού, της ακροδεξιάς και του φασισμού παγκοσμίως. Ισχυρά κόμματα, ακόμη και κυβερνήσεις με τέτοια χαρακτηριστικά βλέπουμε στην Ανατολική Ευρώπη (Ουκρανία και Ρωσία, Ουγγαρία και Πολωνία), αλλά και στην πάλαι ποτέ “κοιτίδα του διαφωτισμού” Κεντρική και Νότια Ευρώπη. Η νεοφασίστρια Μελόνι είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Λεπέν είναι πλέον η πρώτη δύναμη σε ψήφους στην Γαλλία, το AfD στην Γερμανία κερδίζει έδαφος σε διάφορα κρατίδια κ.ο.κ.. Στις ΗΠΑ, η δολοφονική Κυβέρνηση Μπάιντεν με τους χειρισμούς της σε κάθε μέτωπο φαίνεται πως βάλθηκε να επαναφέρει στο τιμόνι της χώρας τον ακροδεξιό Τραμπ, ενώ ο αγαπημένος της πολύτιμος σύμμαχος στην Μέση ανατολή, το Ισραήλ, με τον φασίστα-σιωνιστή Νετανιάχου στην ηγεσία, διαπράττει την γενοκτονία της εποχής μας στην Γάζα.
Ως Οριζόντια Κίνηση θεωρούμε πως ο φασισμός δεν νικιέται στις δικαστικές αίθουσες με την βοήθεια κρατικών λειτουργών. Το Κράτος είναι υπηρέτης του Κεφαλαίου και δεν θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει ως ασπίδα για τους από-τα-κάτω ενάντια στους φασίστες, παρά μόνο να παίξει το παιχνίδι των αφεντικών όταν αυτό χρειαστεί. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο φασισμός νικιέται στον δρόμο, μέσα από ένα πολύμορφο και δυναμικό αντιφασιστικό κίνημα. Με πρακτικές μαχητικής αντιπαράθεσης από την μία, δίπλα και μαζί με την πολυεθνική εργατική τάξη, ώστε να συντρίψουμε τις νεοναζιστικές συμμορίες που απειλούν τα ταξικά μας αδέρφια. Αλλά και από την άλλη, με συνεχή και αδιάκοπη δουλειά μυρμηγκιού στις γειτονιές, τις πλατείες, τα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους της δουλειάς. Εκεί που ζει και αναπαράγεται η τάξη μας. Εκεί που το δηλητήριο του φασισμού προσπαθεί να διαχυθεί σε καθημερινή βάση. Εκεί θα πρέπει να καλλιεργήσουμε εκ νέου μια ταξική και διεθνιστική συνείδηση αδελφοσύνης, σεβασμού και συμβίωσης των διαφορετικών κουλτούρων που ενυπάρχουν στο εσωτερικό των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων στρωμάτων, των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας κάθε εθνικότητας και θρησκείας. Να μάθουμε και πάλι να ζούμε, να δουλεύουμε, να συνυπάρχουμε όλοι μαζί.
Γιατί, όταν η τάξη μας είναι ενωμένη, οι φασίστες δεν θα βρίσκουν πια τον χώρο και τον τρόπο να σπείρουν τις εγκληματικές και αντικοινωνικές τους ιδέες. Δεν θα έχουμε ποτέ ξανά άλλον Σεχζάτ Λουκμάν, άλλον Παύλο Φύσσα νεκρό.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ, 18/9, ΚΑΜΑΡΑ 18:00
(Σε κοινό μπλοκ με την Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης και την Αναρχική Ομάδα Πυρανθός)
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Όλοι στις διαδηλώσεις:
ΑΘΗΝΑ: Τετάρτη 18/9 | 17:30 | Κερατσίνι, Μνημείο Π. Φύσσα
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΚΑΜΑΡΑ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΠΑΤΡΑ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου των ναζί της Χρυσής Αυγής, υπό την ανοχή της ΕΛ.ΑΣ.. Η Χρυσή Αυγή είχε αναλάβει το ρόλο της καταστολής του κινήματος κατά τη διάρκεια των μεγάλων αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας την περίοδο των μνημονίων, με ξυλοδαρμούς εργαζομένων και δολοφονίες μεταναστών. Οι δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα της μνημονιακής πολιτικής των αστικών δυνάμεων.
Η δολοφονία, όπως και η προσπάθεια συγκάλυψης και υποτίμησής του εγκλήματος από τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ (που τότε μιλούσαν για κυβερνητική συνεργασία της ΝΔ με μια «σοβαρή» ΧΑ!), εξόργισαν νεολαία και εργαζόμενους. Αμέσως ξέσπασαν μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις, οι οποίες εξελίχθηκαν σε ένα αντιφασιστικό κίνημα με κεντρικό αίτημα τη διάλυση-φυλάκιση της Χρυσής Αυγής. Το κίνημα ανάγκασε μία σειρά κυβερνήσεων να συλλάβουν και μετά από χρόνια κινητοποιήσεων να καταδικάσουν τη ναζιστική συμμορία.
Τέτοιες ακροδεξιές-φασιστικές δυνάμεις είναι τερατογεννέσεις της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Πάντα εμφανίζονται ως «αντισυστημικές», αλλά στην πραγματικότητα μόνο στόχο έχουν να εξυπηρετήσουν και να προστατεύσουν την ελίτ και το σύστημα. Στηρίζουν και εφαρμόζουν τις επιταγές ΕΕ-ΝΑΤΟ, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις φοροαπαλλαγές των καπιταλιστών και καταστέλλουν το εργατικό κίνημα. Οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις προστατεύουν τους ακροδεξιούς και τους φασίστες για τις υπηρεσίες τους, παρά τα ψευτοπροοδευτικά προσωπεία τους ή την όποια κάλπικη επίκληση σε “δημοκρατικά τόξα”. Σε όλη την Ευρώπη, τα αστικά επιτελεία προχωρούν στον «εξωρραϊσμό» των ακροδεξιών, προετοιμάζοντάς τους για την άνοδό τους σε κυβερνήσεις, όπως ήδη έχει γίνει με την Μελόνι στην Ιταλία και ενδέχεται να γίνει σε λίγο σε ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία κ.ά.. Η κυβέρνηση ΝΔ έχει 
αποφυλακίσει τα πρωτοκλασάτα στελέχη όπως και τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο. Οι ακροδεξιοί αποτελούν συμπλήρωμα της ακραία νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής, καθώς έχουν πλήρη συμφωνία όσον αφορά το μεταναστευτικό και την καταστολή εργαζομένων και αγωνιστών. Αν χρειαστεί θα αποτελέσουν και εφεδρεία για έναν επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό.
Η ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει το ίδιο έργο. Εφαρμόζει στην ουσία την ίδια αντιδραστική πολιτική με τους ακροδεξιούς-νεοναζί, ειδικά όσο η κρίση βαθαίνει. Οχυρώνουν το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, με την ενίσχυση των ΜΑΤ και των δικαστηρίων, την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα. Με διώξεις αγωνιστών, συνδικαλιστών και εργαζομένων. Ποινικοποιούν τον συνδικαλισμό και την απεργία με τους εργατοκτόνους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη. Με τις οδηγίες της ΕΕ δολοφονούν στυγνά πρόσφυγες, όπως στην Πύλο, προχωρούν στις επαναπροωθήσεις προσφύγων. Ενώ γίνονται ρατσιστικές δολοφονίες κι η ΕΛ.ΑΣ. καλύπτει τους ναζί δολοφόνους (ν. Φιλαδέλφεια, Περισσός).
Θέλουν να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες μας. Η καταστολή και το ξήλωμα των δικαιωμάτων μας είναι απαραίτητα για να εφαρμόσουν την εγκληματική πολιτική τους. Ξεπουλάνε κάθε σπιθαμή δημόσιου πλούτου, διαλύουν και ιδιωτικοποιούν την παιδεία και την υγεία. Διαλύουν κάθε δημόσια υπηρεσία και υποδομή, με αποτέλεσμα να μας καίνε και να μας πνίγουν. Μας μετατρέπουν σε δουλοπάροικους με την 6ήμερη 13ωρη εργασία. Μας εμπλέκουν άμεσα στον πόλεμο με τους θηριώδεις εξοπλισμούς και τη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ. Συμμετέχουν στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ στέλνοντας φρεγάτες στην εμπόλεμη περιοχή.
Μόνος δρόμος οι μαζικοί και ανυποχώρητοι ταξικοί αγώνες. Με ένα Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο να οργανώσουμε την αυτοάμυνα του κινήματος και να τσακίσουμε τις φασιστοσυμμορίες, την καταστολή και το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Με έναν αγώνα διαρκείας να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Να παλέψουμε για μία κοινωνία χωρίς ρατσισμό, φασισμό, πόλεμο, περιβαλλοντική καταστροφή, φτώχεια, εξαθλίωση. Για τη μόνη ρεαλιστική εναλλακτική, τον σοσιαλισμό.
- Να ξηλώσουμε το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης – Να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες
- Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και το κοινωνικό Κράτος, όχι για πόλεμο, πλούσιους και ελίτ
- Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη, της φτώχειας και του πολέμου
ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας)
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΔΕ ΣΚΥΒΟΥΜΕ ΚΕΦΑΛΙ
ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗ ΣΚΥΤΑΛΗ
11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής
Οι δολοφονίες του Παύλου και του Ζακ αποτέλεσαν τρομακτική εκδήλωση της εθνοπατριαρχίας, που στοχεύει στην κυριαρχία του έθνους με την απόλυτη εξαθλίωση και αφανισμό οτιδήποτε διαφορετικού που δεν συμμορφώνεται με τα πρότυπα που θέτει. Ο Παύλος ταρακούνησε με την αντιφασιστική δράση του τα θεμέλια του εθνικισμού και γι’ αυτό δολοφονήθηκε. Ο Ζακ αμφισβήτησε με την ύπαρξή του μια άλλη πτυχή της εθνοπατριαρχίας, την επιβολή του έμφυλου διπόλου “άντρας-γυναίκα” και την ετεροκανονικότητα. Ταυτόχρονα, ήταν ένα από τα πρώτα ανοιχτά οροθετικά άτομα στην Ελλάδα και αγωνίστηκε με τη δράση και τη δημόσια παροuσία του για την καταπολέμηση του στίγματος του HIV. Το ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνημα δίκαια επιμένει πως το θηλυπρεπές παρουσιαστικό του (αν και δεν ήταν βαμμένος ή ντυμένος εκείνη τη μέρα) και το μικρόσωμο ανάστημά του κατά πάσα πιθανότητα ενίσχυσαν την οργή των δολοφόνων του που τον λίντσαραν σε κοινή θέα. Ρόλο έπαιξε πιθανότατα και η κανιβαλική τοξικοφοβία τους (αν και αποδείχτηκε πως ο Ζακ δε βρισκόταν υπό την επήρεια ουσιών). Ο μεσίτης ήταν δηλωμένο στέλεχος της ακροδεξιάς και ο κοσμηματοπώλης ωθήθηκε από το κλίμα κοινωνικού κανιβαλισμού που αυτή δημιουργεί.
Φέτος είχαμε την ολοκλήρωση της δίκης του Ζακ και σε β’ βαθμό με μια εξοργιστική απόφαση. Θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι ανθρωποκτονία έκρινε το δικαστήριο ότι ήταν η μανιασμένη επίθεση που δέχτηκε ο Ζακ. Το δικαστήριο επέβαλε 6 χρόνια κάθειρξη στον μεσίτη και 5 στον κοσμηματοπώλη (αυτός θα τα εκτίσει σε κατ’ οίκον περιορισμό), ενώ τους αναγνωρίστηκαν τα ελαφρυντικά του πρότερου σύννομου βίου και της… ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος.
Τόσο κοστολογεί η εθνοπατριαρχία και το σύστημα που τη στηρίζει τις ζωές όσων δεν επιτελούν το αφήγημά της. Όλων αυτών που δεν είναι λευκοί, ντόπιοι, cis, straight, πλούσιοι, αρτιμελείς. Προς μεγάλη απογοήτευση όλων όσοι διψούσαμε για τη δικαίωση της Ζάκι, η αστική δικαιοσύνη αποδείχτηκε ανίκανη να αντισταθεί στην επιρροή της εθνοπατριαρχίας. Η οικτρή απόφαση ήχησε σαν επιβεβαίωση και υποστήριξη των διδαγμάτων του φασισμού και της πατριαρχίας. Ακόμα και η ύπαρξη του διαφορετικού θεωρείται πράξη ανάρμοστη.
Στον β’ βαθμό βρίσκεται η δίκη της Χρυσής Αυγής. Μετά τη δίκαιη αντίδραση που προκάλεσε η προσωρινή αποφυλάκιση του Μιχαλολιάκου, που ακυρώθηκε αφού κρίθηκε εν τέλει αμετανόητος, μια ενδεχόμενη μείωση των ποινών των εγκληματιών θα έφερνε νέο κύμα αναζωπύρωσης του ναζισμού. 
Όλα αυτά τη στιγμή που στη Βουλή βρίσκονται ήδη 3 ακροδεξιά κόμματα. Η παγκόσμια οικονομική κρίση και η εξαθλίωση συνεχίζουν να εντείνονται και, όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, η ακροδεξιά το εκμεταλλεύεται για να αυξήσει τη δύναμή της. Είναι απολύτως αναγκαίο να είμαστε σε ετοιμότητα να σταθούμε απέναντί τους για άλλη μια φορά.
Η σύνδεση πατριαρχίας και φασισμού έγινε ακόμα πιο εξόφθαλμη με το περιστατικό της 9ης Μαρτίου στην Αριστοτέλους, όπου ένας ετερόκλητος ομοτρανσφοβικός όχλος επιτέθηκε σε δύο queer άτομα και τη θηλυκότητα που τα υπερασπίστηκε. Η ακροδεξιά επιδίδεται παραδοσιακά σε ρητορική μίσους κατά της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας. Οι περισσότεροι επιτιθέμενοι ήταν έφηβοι και νέοι, χωρίς παιδεία και κριτική σκέψη, χαρακτηριστικό του πώς η κρίση στρέφει μεγάλο μέρος της κοινωνίας (ακόμα και τα παιδιά) προς τον συντηρητισμό και την ακροδεξιά.
Μισογυνιστικός, πατριαρχικός και ομοτρανσφοβικός οχετός ήταν και η αντίδραση των ακροδεξιών στη συζήτηση και ψήφιση του νόμου για τον ομόφυλο γάμο. Στο κέντρο της προπαγάνδας των φασιστών βρίσκεται η οικογένεια με τη μορφή “άντρας-γυναίκα-παιδιά” με οτιδήποτε άλλο να καταδικάζεται ως “ανώμαλο” και κατάπτυστο. Για την τροφοδοσία του εθνικού ονείρου είναι απολύτως απαραίτητη η απαρέγκλιτη τήρηση των ρόλων των φύλων που θέλουν τους άντρες αρρενωπούς και αρχηγούς της οικογένειας και τις γυναίκες παιδομηχανές στην υπηρεσία του έθνους. Ακροδεξιές ομάδες και οργανώσεις κόλλησαν αφίσες και αυτοκόλλητα, προχώρησαν σε διαδηλώσεις κατά του νόμου και του EuroPride που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη, κι έφτασαν μέχρι την οργάνωση του family pride σε μια απίστευτη εκστρατεία κατά των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων.
Θέμα το οποίο απασχόλησε έντονα τον δημόσιο διάλογο διεθνώς και σχετίζεται με την εθνοπατριαρχία είναι και ο εθνικιστικός, τρανσφοβικός και σεξιστικός σάλος που ξέσπασε αρχικά με αφορμή την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων και την παρουσία ΛΟΑΤΚΙΑ+ στοιχείων σ’ αυτή. Θεωρήθηκε ότι απεικονίσεις τέτοιου χαρακτήρα προσβάλλουν την υπόσταση και την ιστορία των αγώνων και την δημόσια αιδώ. Στη συνέχεια ακολούθησε και η ανάδειξη του ζητήματος της παραδοσιακής δυαδικότητας των φύλων, με την κατακραυγή και σε κάποιες περιπτώσεις τον αποκλεισμό ίντερσεξ, τρανς και μη δυαδικών ατόμων από τα αθλήματα των Ολυμπιακών αγώνων του Παρισιού. Αυτό έγινε με το ανορθολογικό σκεπτικό ότι τα άτομα αυτά δεν ταιριάζουν με τα στενά δυαδικά καλούπια της αρρενωπότητας και της θηλυκότητας και συνεπώς δεν χωρούν στον αθλητισμό.
H εθνοπατριαρχία φέτος, πιο ενιαίο σύστημα από ποτέ, και όλα τα ακροδεξιά κόμματα τοποθέτησαν τη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα στο κέντρο της προπαγάνδας τους. Όμως και το ίδιο το νεοφιλελεύθερο σύστημα της χώρας και η κυβέρνηση έχουν τεράστιες ευθύνες, καθώς όταν δεν υποδαυλίζουν ανοιχτά τη ρητορική μίσους της ακροδεξιάς, στην καλύτερη περίπτωση τη χαρακτηρίζουν απλώς «διαφορετική άποψη» και δίνουν άπλετο χώρο στην ελεύθερη έκφρασή της εντός και εκτός θεσμών.
Μπροστά στον τρόμο που σπέρνουν ο φασισμός και η πατριαρχία δε θα σταθούμε με σταυρωμένα χέρια. Θα συνεχίσουμε τους αγώνες του Παύλου και του Ζακ. Θα αγωνιστούμε ξανά για να ζούμε τις ζωές μας όπως θέλουμε. Θα διεκδικήσουμε να κυκλοφορούμε σε μια πόλη συμπεριληπτική. Όλες, όλα, όλοι στους δρόμους παλεύουμε για να είμαστε και να υπάρχουμε. Θέλουμε ασφάλεια, ελευθερία, αυτοδιάθεση, ίσα δικαιώματα. Δεν αφήνουμε ούτε σπιθαμή σε ομοτρανσφοβικούς φασίστες.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!
Αντιφασιστικός/Αντιπατριαρχικός Σεπτέμβρης στη Θεσσαλονίκη
Όλοι όλες στην αντιφασιστική διαδήλωση την Τετάρτη 18/9 στις 18:00 στην Καμάρα, θα ακολουθήσει μπαρ με 
πολιτικό χιπ χοπ στο στεκι Σφεντόνα.
Το φασιμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί!
Αγωνιστικές Κινήσεις
Αντιφασιστική διαδήλωση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα
Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη Κάμαρα στις 18:00
Στις 18 Σεπτέμβρη μετράμε 11 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, ο οποίος μαχαιρώνεται θανάσιμα από τον Γ. Ρουπακιά, μέλος των παρακρατικών ταγμάτων εφόδου της Χ.Α. Το κράτος θέλοντας να ενισχύσει το προσωπείο της δικαιοσύνης καταδικάζει την Χρυσή Αυγή σε εγκληματική οργάνωση με ορισμένα από τα ηγετικά στελέχη και μέλη των ταγμάτων εφόδου να καταδικάζονται και να οδηγούνται πρόσκαιρα στην φυλακή. Η δίκη της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε ένα ακόμα περίτεχνο σχέδιο του κράτους να παρουσιαστεί ως εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας παραπλανώντας την κοινή γνώμη – μιας που σήμερα οι περισσότεροι φασίστες βρίσκονται ελεύθεροι.
Γνωρίζουμε καλά πως οργανικό κομμάτι κάθε φασιστικού μορφώματος αποτελεί το ίδιο το εξουσιαστικό σύστημα, το οποίο φροντίζει διαρκώς να εμποτίζει την κοινή γνώμη με ρατσιστικές, εθνικιστικές, μισαλλόδοξες αντιλήψεις. Η σιωπηρή συνενοχή του συστήματος απέναντι σε εχθρικές πρακτικές είναι αυτή που ανοίγει τον δρόμο για την κοινωνική άνοδο ναζιστικών ιδεολογημάτων. Φασιστικά σκουπίδια εξαπολύουν μίσος και κυκλοφορούν ανενόχλητα στις γειτονίες, στα σχολεία και τις σχολές μας με πρόσφατο παράδειγμα την φασιστική επίθεση που δέχτηκε το στέκι της Λαϊκής Βιβλιοθήκης στην Νεάπολη.
Μέσα σε μια συνθήκη όπου η ανθρώπινη ζωή κοστολογείται ως μηδαμινή τα φασιστικά ιδεολογήματα βρίσκουν 
πρόσφορο έδαφος να καλλιεργηθούν και να διαχυθούν στον κοινωνικό ιστό. Οι αναρίθμητες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα ανοιχτά του Αιγαίου, τα πογκρόμ κατά των προσφύγων, καθώς και οι απαγωγές μεταναστών στον Έβρο καταδεικνύουν πως το ίδιο το κράτος αποτελεί ηθικό αυτουργό των φασιστικών φρονημάτων, προβάλλοντας έκδηλα το εθνικιστικό -ναζιστικό προσωπείο του χρεοκοπημένου μηχανισμού. Το κράτος ποτέ δεν θα αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί για όλα τα δεινά που δολοφονούν, καταπιέζουν, υποτιμούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αντ’ αυτού θα φροντίζει διαρκώς να εμπλουτίζει την πολιτική του ατζέντα σε πλήρη ευθυγράμμιση με το μοντέλο του κοινωνικού κανιβαλισμού. Η άρχουσα τάξη για να διατηρήσει την εξουσιαστική της υπόσταση αλώβητη, αναπαράγει σχέσεις εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας ισοπεδώνοντας καθετί συλλογικό και αλληλέγγυο.
Παράλληλα κράτος και αφεντικά πασχίζουν να συνθλίψουν τον κόσμο του αγώνα εκμηδενίζοντας κάθε αντίσταση των από τα κάτω. Η καταστολή του αναρχικού κινήματος, η κατάργηση του ασύλου και η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, οι εκκενώσεις καταλήψεων,με πρόσφατο παράδειγμα το στέκι Primavera και την κατάληψη Libertatia -η οποία μάλιστα 6 χρόνια πριν δέχτηκε επίθεση από φασιστες και μέχρι και σήμερα η ανοικοδόμηση της ήταν στα χέρια συντρόφων και συντροφισσών- και τα κατασταλτικά χτυπήματα σε ριζοσπαστικές κινητοποιήσεις καταδεικνύουν περίτρανα την επιθυμία του συστήματος να καθυποτάξει κάθε φωνή που αντιστέκεται στο κυρίαρχο κρατικό αφήγημα. Η στοχοποίηση του αναρχικού- αντιφασίστα συντρόφου Δ.Μ με αφορμή της συγκρούσεις που ξέσπασαν στο Εφετείο το 2020, η δίωξη μελών του αντιφασιστικού κινήματος και η θεσμοθέτησή του νόμου περί εγκληματικών οργανώσεων για την ποινικοποίηση κάθε κοινωνικής αντίστασης αποτελούν ορισμένα παραδείγματα που αποδεικνύουν τις κατασταλτικές προθέσεις του κράτους ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο.
Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι αγώνας για την ίδια την ζωή και δεν μπορεί να είναι αποκομμένος από την μήτρα του- από το ίδιο το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει. Αντιλαμβανόμαστε πως για να συνθλίψουμε κάθε φασιστικό αφήγημα, οφείλουμε να αντιμαχόμαστε καθημερινά το κρατικό πλέγμα κυριαρχίας, που καλλιεργεί μίσος, βια και διακρίσεις ανάμεσα στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου. Ο φασισμός τσακίζεται στους δρόμους και όχι μέσα από θεσμικά όργανα και αίθουσες δικαστηρίων. Όσο λοιπόν φασίστες και αφεντικά πασχίζουν να διαιρέσουν την κοινωνική βάση και να οξύνουν τις κοινωνικές ανισότητες, εμείς δεν θα πάψουμε ποτέ να δομούμε έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης. Μέσα από ακηδεμόνευτους αγώνες και συλλογική οργάνωση να στήσουμε αναχώματα ενάντια στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥ ΝΑΖΙ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere
Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Παράλληλα βλέπουμε στον ελλαδικό χώρο, αλλά και παγκοσμίως, την άνοδο της ακροδεξιάς και την ανάπτυξη φασιστικών σχηματισμών καθώς και την ακραία συντηρητικοποίηση και τον εκφασισμό της κοινωνίας, επακόλουθα της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και της συστηματικής προώθησης της ακροδεξιάς ρητορικής από όλα τα κέντρα εξουσίας/επιρροής (πολιτικό σύστημα, ΜΜΕ, Εκκλησία, Δικαιοσύνη κλπ).
Η δικαστική καταδίκη της Χρυσής Αυγής αποδείχθηκε περίτρανα πως αποτέλεσε εξ αρχής φενάκη της άρχουσας τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, δηλαδή των αφεντικών και του κράτους αντίστοιχα, για την υποσχόμενη απονέκρωση των φασιστικών εστιών και την οριστική αντιμετώπιση του φασισμού. Μέσω της δικαστικής απόφασης το κράτος επιχείρησε να κεφαλοποιήσει τους πολυετείς μαχητικούς αγώνες του αντιφασιστικού κινήματος, στην πρώτη γραμμή του οποίου βρέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια οι αναρχικοί/αναρχικές και αντιεξουσιαστές/αντιεξουσιάστριες, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως θριαμβευτή επί του φασισμού και μοναδικό αποδεκτό εγγυητή και οργανωτή της κοινωνικής ζωής. Παρ’ όλα, αυτά η δράση των φασιστών δε σταμάτησε. Σιγά-σιγά αρκετά μέλη της Χρυσής Αυγής αποφυλακίστηκαν, ενώ οι επόμενες περσόνες φασιστών έχουν ήδη ξεπεταχτεί. Η περίοδος της ανόδου της Χρυσής Αυγής δηλαδή από το 2012 έως το 2019 έδειξε ότι ο φασισμός αντιμετωπίζεται μόνο στους δρόμους όπως και έπραξε το αντιφασιστικό κίνημα. Ως αναρχικοί ήμασταν εκεί τότε, και θα είμαστε εδώ κάθε φορά που οι φασίστες επιχειρούν να βγουν από τις τρύπες τους και να ξεράσουν ξανά το μισάνθρωπο τους δηλητήριο. Όπως και τότε, έτσι και τώρα εργάτες/ριες, φτωχοί/ες, καταπιεσμένοι/ες, μετανάστριες/ες, LGBTQIA+ άτομα, αντιφασίστες/ριες, καλούμαστε και πάλι να βάλουμε αναχώματα στην άνοδο του φασισμού, με στόχο την ολική εξάλειψη του.
Οι φασίστες, όπως και τώρα, ιστορικά αποτελούν τα δεκανίκια του καπιταλιστικού συστήματος, την πιο αντιδραστική εφεδρεία των αφεντικών. Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα χρησιμοποιεί τους φασίστες ως όργανο άσκησης βίας και καταπίεσης στο σώμα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, ειδικότερα στις οργανώσεις του εργατικού κινήματος και τις μαχητικές εμπροσθοφυλακές του, όπως είναι οι αναρχικοί/αναρχικές και οι κομμουνιστές/κομμουνίστριες. Η αντικοινωνική δράση των φασιστών είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τους στόχους και τις ανάγκες της άρχουσας τάξης, καθώς προκρίνει την ταξική συνθηκολόγηση προς όφελος του κεφαλαίου, δηλαδή την άνευ όρων εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους σφετεριστές του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, γεγονός που απαιτεί, επίσης, την εξόντωση κάθε κοινωνικής-εργατικής αντιπολίτευσης και επαναστατικής οργάνωσης. Επιπλέον, η άρχουσα τάξη είναι διατεθειμένη να επιλέξει την πριμοδότηση των φασιστών, προκειμένου να αποτρέψει κάθε εξεγερτική ή επαναστατική απόπειρα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, για να διασφαλίσει τα προνόμιά της και την αναπαραγωγή του κυρίαρχου συστήματος, πιστοί υπηρέτες του οποίου είναι, άλλωστε, οι φασίστες.
Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, είναι συλλογική υπόθεση και καθήκον της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων. Είναι ένας αγώνας που απαιτεί οργάνωση, ταξική αλληλεγγύη, κοινωνική μαζικοποίηση και ενεργή συμμετοχή, για τη μαχητική ισοπέδωση των φασιστών. Στους δρόμους, τα σχολεία και τις σχολές, τις γειτονιές, τους χώρους εργασίας, ορθώνουμε αναχώματα αντίστασης και αγώνα απέναντι στον φασισμό και το σύστημα που υπηρετεί, οργανώνοντας την αντεπίθεση της κοινωνικής βάσης απέναντι στο κυρίαρχο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης.
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ | 18:00 | ΚΑΜΑΡΑ
*Συμμετέχουμε στο κοινό αναρχικό-αντιφασιστικό μπλοκ μαζί με την Αναρχική Ομάδα Πυρανθός και την Οριζόντια Κίνηση για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
ΟΛΟΙ/ΕΣ/Α ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ/ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, ΚΑΜΑΡΑ, 18/09. 18:00
*ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ/ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΑΝΤΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Π. ΦΥΣΣΑ*
Ανάρες- Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης
Συμμετοχή στο κοινό μπλοκ Ελευθεριακής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης & Οριζόντιας Κίνησης
Έχουν περάσει 11 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την ουσία του αντιφασιστικού αγώνα: Ο φασισμός τσακίζεται μαχητικά στον δρόμο, όπως ακριβώς έκανε και ο ίδιος ο Παύλος.
Όσο και αν προσπάθησε το “δημοκρατικό τόξο” να δώσει μια πανηγυρική διάσταση στην καταδίκη της Χ.Α, με σκοπό να αποσυμπιέσει τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά της αγωνιζόμενης κοινωνίας μέσα από ένα επίπλαστο δίλημμα νομιμοποίησης ή ποινικοποίησης των νεοναζιστικών κομμάτων, άλλο τόσο θα πρέπει να γιγαντώνεται η καθημερινή κοινωνική και ταξική οργάνωση απέναντί τους.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κράτος, κεφάλαιο και φασισμός οδεύουν χέρι-χέρι. Σε περιόδους κρίσης ενεργοποιούνται τα πιστά τους ακροδεξιά μορφώματα για να κάνουν την βρώμικη δουλειά. Σε αυτή ακριβώς τη λογική εντάσσεται και η οργανωμένη επίθεση από ομάδα περίπου 15 φασιστών με full face και παλούκια σε 6 άτομα με αντιφασιστικά διακριτικά, μετά από hip hop συναυλία την Παρασκευή 6/9 στην Νεάπολη.
Η θεσμική συγκρότηση των φασιστικών σχημάτων έχει πλέον περάσει σε ένα άλλο επίπεδο λόγω της συνεχούς κρίσης του Κεφαλαίου, γεγονός το οποίο φαίνεται σε μία ακόμη υψηλή εκλογική τους αποτύπωση. Ακριβώς εδώ εδράζεται η επίπλαστη υπόσχεση που δίνουν για μια εθνική οικονομική ανάπτυξη ενότητας και ομοιογένειας απέναντι στην ακραία ακρίβεια και εξαθλίωση, προτάσσοντας τον κρατικό προστατευτισμό, προσπαθώντας έτσι να παραπλανήσουν και να βρουν ευήκοα ώτα.
Ο εκφασισμός της κοινωνίας και η διάχυση του δηλητηρίου των φασιστών δεν είναι νέο φαινόμενο, η σχέση του φασισμού με κράτος-κεφάλαιο είναι δομική. Από την σχολική κατήχηση και την καλλιέργεια του πατριωτικού – εθνικιστικού ιδεολογήματος, από τα καθημερινά ρατσιστικά παραληρήματα των ΜΜΕ για τους μετανάστες, από την πατριαρχική βία που αποτυπώνεται σε όλο και περισσότερα περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονίες. Από τις επιθέσεις στους ταξικούς αγώνες με τις ματωμένες φράουλες στην Μανωλάδα και τις αμέτρητες εργοδοτικές αυθαιρεσίες κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν και όχι μόνο. Από την εν ψυχρώ δολοφονία στο λιμάνι του Πειραιά για τον έλεγχο ενός εισιτηρίου, μέχρι και την δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλο/Zackie Oh. Κινήσεις που έχουν ως στόχο την αναπαραγωγή μοτίβων της κυριαρχίας στο εσωτερικό της τάξης των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων επιδιώκοντας την συνεχή διάσπασή της και την όξυνση του κοινωνικού κανιβαλισμού.
Οι φασίστες φορούν το προσωπείο του αντισυστημικού για να ψαρέψουν σε θολά νερά την ώρα που προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν την αγανάκτηση και την δυσαρέσκεια των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων. Κράτος και κεφαλαίο δεν ήταν ποτέ απέναντί τους, αντιθέτως λειτουργούν σε πλήρη συνεννόηση. Αποτελούν την αυθεντική έκφραση του παρακρατικού μηχανισμού, σε άμεση συνεργασία με την αστυνομία, το μεγάλο κεφάλαιο, την εκκλησία, τη μαφία για την επιβολή της κρατικής – καπιταλιστικής κυριαρχίας στους καταπιεσμένους. Ο πραγματικός εχθρός τους ήταν, είναι και θα είναι το οργανωμένο αντιφασιστικό κίνημα το οποίο συγκροτημένα στον δρόμο, στις γειτονιές ή στους χώρους εργασίας δίνει στο φασισμό την απάντηση που του αξίζει, δηλαδή το τσάκισμά του.
ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός
Καλούμε όλους/ες στην πορεία για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα, Τετάρτη 18/09 : Αθήνα στις 17:30 στην Παύλου Φύσσα 60 στο Κερατσίνι. Στηρίζουμε το μπλοκ του « Αντιφασιστικού μετώπου δυτικών προαστίων». Θεσσαλονίκη στις 18:00 στην ΚΑΜΑΡΑ.υποδομές, την ποινικοποίηση της απεργίας και την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα, την εγκληματική κρατική διαχείριση φυσικών φαινομένων μέχρι την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τον ενεργό ρόλο της Ελλάδας στην επίθεση του φασιστικού ισραηλινού κράτους κατά του παλαιστινιακού λαού.11 χρονιά πριν το ναζιστικό μόρφωμα της χρυσής αυγής δολοφονεί τον αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Σε μια περίοδο που το πολιτικό σύστημα ήταν αρκετά αποσυντονισμένο και διαταραγμένο από τίς βιαιές κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας που εφάρμοζε το ελληνικό κράτος, η χρυσή αυγή είχε αποκτήσει μια δυναμική πρωτόγνωρη πουλώντας αντισυστημικό λόγο και δράση. Έτσι σε διάφορες φτωχοποιημένες γειτονιές κατάφερε να δημιουργήσει ομάδες κρούσης (τα λεγόμενα τάγματα εφόδου) και ουσιαστικά να δράσει σαν το μακρύ χέρι του κράτους χτυπώντας μετανάστες διαλύοντας τις αυτοσχέδιες λαϊκές τους, τρομοκρατώντας αγωνιστές και αγωνίστριες όπου δραστηριοποιόντουσαν σε αυτές τις γειτονιές άλλοτε με επιθέσεις σε στέκια και κατειλημμένους χώρους άλλοτε προσπαθώντας να σπάσουν απεργίες εργατών. Παράλληλα γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι διασυνδέσεις τους και επαφές τους ήταν με εφοπλιστές που τους γέμιζαν τα ταμεία, τα συχνά ραντεβού με εργολάβους για να κανονίσουν τις επιθέσεις ενάντια σε συνδικαλιστές και ανυπότακτους εργάτες αλλά και τα πάντα πρόθυμα παπαγαλάκια της εξουσίας όπου τους πλασάρανε στα πρωινάδικα και γενικότερα στα τηλεοπτικά πάνελ, ως τα παιδιά της διπλανής πόρτας που βοηθάνε τον συνάνθρωπο.
Μετά την δολοφονία του Παύλου, ξέσπασε ένα μεγάλο μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα με πολύμορφες δράσεις σε όλη την Ελλάδα αλλά κυρίως στις γειτονιές της Αττικής. Από δομές αλληλεγγύης σε μετανάστες και δημόσιες 
παρεμβάσεις και εκδηλώσεις αντιφασιστικού περιεχομένου μέχρι ξυλοδαρμούς φασιστών, επιθέσεις σε φασιστικά γραφεία και στόχους, αλλά και μέχρι την ένοπλη απάντηση την 1η Νοέμβρη του 2013 στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο αφήνοντας πίσω 2 φασίστες νεκρούς. Το κράτος βλέποντας ότι η κοινωνική οργή που είχε ξεσπάσει ήταν ως ένα βαθμό ανεξέλεγκτή, διώκει αρχηγικά στελέχη της Χρυσής αυγής ως εγκληματική οργάνωση και προφυλακίζει κάποια από αυτά θέλοντας να ενισχύσει την παραπλανητική θεωρία των δύο άκρων και να ορίσει το ίδιο ρυθμιστή της κοινωνικής συνοχής. Τα επόμενα χρόνια θα γίνει ξεκάθαρο ότι οι διώξεις ήταν για να πέσουν στάχτες στα μάτια της κοινωνικής βάσης μιας και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να δρούνε στα έδρανα της βουλής αλλά και στον δρόμο πολλές φορές με την πλήρη στήριξη και κάλυψη της αστυνομίας μιας και ιδεολογικά προέρχονται από το ίδιο μετερίζι.
Στο σήμερα λοιπόν έχοντας περάσει 11 χρόνια από τότε, αντικρίζουμε ότι η φασιστική απειλή και οι εθνικιστικές αντιλήψεις υπάρχουν και ενισχύονται. Το κράτος με το δόγμα μηδενικής ανοχής απέναντι σε αγωνιστές και αγωνίστριες, με την αντιμεταναστευτική πολιτική του που αφήνει χιλιάδες νεκρούς σε θαλάσσια και χερσαία σύνορα, και συνάμα με την πολεμική προπαγάνδα και συμμετοχή του σε ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, κλείνει το μάτι σε ακροδεξιά μορφώματα για να δράσουν εκεί όπου το δημοκρατικό αστικό δυτικό κράτος δεν μπορεί. Το ίδιο το κράτος ενισχύει αφηγήματα συνομωσίας όπου καταδεικνύει ως υπαίτιους φυσικών καταστροφών τους μετανάστες ενώ είναι ξεκάθαρα τα αποτελέσματα των οικολογικών συνεπειών ως απόρροια της καπιταλιστικής ”ανάπτυξης΄΄. Το ίδιο το κράτος με μπροστάρηδες τους δολοφόνους του λιμενικού και της Frontex δολοφόνησε πάνω από 600 μετανάστες και μετανάστριες στην Πύλο. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την ιδεολογική ταύτιση της εξουσίας στο καπιταλιστικό αστικό κράτος με τα ναζιστικά αποβράσματα. Οι εχθροί τους είναι κοινοί, και δεν είναι άλλοι από εμάς. Τους αναρχικούς, τις κομμουνίστριες, τις μετανάστριες, την ΚΟΥΙΡ κοινότητα, τους συνειδητοποιημένους εργάτες όπου αντιλαμβάνονται ότι η καταπίεση προέρχεται από το ίδιο το κεφάλαιο και διεκδικούν παραπάνω δικαιώματα ενάντια στα αφεντικά.
Ερχόμαστε στο συμπέρασμα λοιπόν, ότι ο συνεχής πόλεμος ενάντια νεοναζιστικά κατακάθια και στον κοινωνικό εκφασισμό εντάσσεται στον συνολικότερο αγώνα ενάντια στο κράτος τον καπιταλισμό και την πατριαρχία. Το προλεταριάτο είναι αυτό που ενωμένο θα αντιληφθεί ότι η βαρβαρότητα και ο ζόφος που επικρατεί είναι γέννημα θρέμμα του ίδιου του συστήματος, μαζί με το πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της κοινωνικής βάσης οπού είναι οι μετανάστες πρέπει να δημιουργήσει κοινότητες αγώνα και αλληλοβοήθειας σε όλες τις γειτονίες. Να χτίσει εκ νέου ένα πολύμορφο μαχητικό κίνημα όπου θα βάζει φρένο στις πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων, στην κατασταλτική λαίλαπα απέναντι στις αγωνιζόμενες και θα προστατεύει τα κεκτημένα της τάξης μας. Από την καθημερινή παρουσία στις γειτονίες με εκδηλώσεις και μοιράσματα κειμένων μέχρι τα τσακίσματα φασιστοειδών όπου και όποτε προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι θα χτίζουμε συνεχώς τις βάσεις για πιο μαχητικούς και μαζικούς αγώνες που είναι πραγματική απειλή απέναντι στο εξουσιαστικό σύμπλεγμα.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/9 18:00μ.μ ΚΑΜΑΡΑ
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ!
Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ, ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ 15/11 ΓΙΑ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/09, 18:00 ΚΑΜΑΡΑ
11 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, γνωστού για τη δημόσια αντιφασιστική του δράση, από τον Γιώργο Ρουπακιά, μέλος της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, έπειτα από την συντονισμένη επίθεση του τάγματος εφόδου Πειραιά εναντίον του ίδιου και της παρέας του στο Κερατσίνι με την γνώση και την ανοχή της αστυνομίας. Βέβαια, η δολοφονία του Φύσσα δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός, αλλά συνέχεια της βίαιης δράσης της Χρυσής Αυγής απέναντι σε μετανάστριες, ΛΟΑΤΚΙ άτομα, και κοινωνικούς αγωνιστές, λαμβάνοντας κιόλας και την εκλογική τους νομιμοποίηση από μέρους της ελληνικής κοινωνίας (βλ. δολοφονία του Λουκμάν, επίθεση σε Αιγύπτιους ψαράδες, σε καταλήψεις και συνδικαλιστές).
Η 18η Σεπτέμβρη είναι μια ημερομηνία ορόσημο ως ένα από τα πολλά συλλογικά τραύματα της κοινωνίας στην μάχη της εναντίον του φασισμού, καθώς και μια διαρκής εκκρεμότητα για συνέχιση του αντιφασιστικού αγώνα. Ακόμα και αν η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε υστέρα από 5,5 χρονιά, αποτελώντας απ’ την μεριά της μια νίκη του αντιφασιστικού κινήματος, κάθε άλλο παρά θεωρούμε πως τελειώσαμε με τα μορφώματα της ακροδεξιάς και τις ανελεύθερες αντιλήψεις που έφερε στον δημόσιο βίο.
Ιστορικά ο φασισμός αναπτύχθηκε σε περιόδους κρίσης του καπιταλισμού και της αστικής δημοκρατίας. Σε περιόδους πολεμικής έντασης μεταξύ των κρατών και σε περιόδους οικονομικής κρίσης, ο φασισμός και όλα τα συγγενικά του μορφώματα έρχεται ως το μακρύ χέρι του συστήματος για να καταργήσει κάθε κοινωνικοπολιτικό δικαίωμα, και 
ελευθερία. Ο φασισμός κλιμακώνει όλους τους κοινωνικούς διαχωρισμούς εντός και μεταξύ των εθνών, στοχοποιώντας τις λιγότερο προνομιούχες κοινωνικές ομάδες (μετανάστριες, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, γυναίκες, άτομα με αναπηρία, εργαζόμενους κλπ) και όσες προτάσουν μια εναλλακτική στη κρατικοκαπιιταλιστική βαρβαρότητα, καλλιεργώντας ακόμα περισσότερο το μίσος μεταξύ των καταπιεσμένων, προβαλλόμενος πάντα ως δήθεν αντιθεσμική δύναμη, ώστε να εδραιώσει την συνέχιση της κυριαρχίας του κεφαλαίου όταν οι παραδοσιακές μορφές κυριαρχίας δεν επαρκούν. Έτσι, επιχειρείται οι καταπιεσμένοι να στρέψουν την προσοχή τους μακριά από τους πραγματικά ισχυρούς και υπαίτιους των προβλημάτων της κοινωνίας.
Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, η άνοδος της ακροδεξιάς, τόσο στην Ευρώπη και παγκοσμίως (βλ. Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία), όσο και στον ελλαδικό χώρο είναι γεγονός. Σημαντικά γεγονότα αυτής της χρονιάς ήταν η επίθεση δεκάδων νεαρών απέναντι σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στη Πλατεία Αριστοτέλους παράλληλα με την διοργάνωση των πρώτων “family pride” και η απόπειρα καψίματος αντιφασιστών στο Μοναστηράκι μετά από πανευρωπαϊκή φασιστική συγκέντρωση. Επιθέσεις και γεγονότα που είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου της καθημερινής φασιστικής δράσης απέναντι στους κάθε λογής διαφορετικούς.
Βέβαια η φασιστική κίνηση ευδοκιμεί και από τις σημερινές κινήσεις του κράτους με την ακρίβεια, τους αντιπροσφυγικούς νόμους, το άνοιγμα-κλείσιμο των συνόρων ανάλογα με τις ανάγκες για εργατικό δυναμικό, την έλλειψη κάθε είδους κοινωνικής πρόνοιας, την αύξηση της αστυνομοκρατίας, την αυστηροποίηση του Ποινικού κώδικα και την κήρυξη και αναζωπύρωση πολέμων, όπως στην Ουκρανία και Παλαιστίνη. Έτσι, βλέπουμε μια συντελούμενη αυταρχικοποίηση από την πλευρά του κράτους που σταδιακά νομιμοποιεί την λογική των φασιστών, ακόμα και αν δεν υπάρχει ακόμα ταύτιση μεταξύ τους. Εκτός από το κράτος, και άλλοι ιεραρχικοί και καταπιεστικοί θεσμοί όπως η Εκκλησία και τα ΜΜΕ είναι εκεί για να διαχέουν ρητορικές μίσους στρώνοντας έτσι, το έδαφος στον κάθε φασίστα.
Είναι χρέος μας να μην αφήσουμε χιλιοστό δημοσίου χώρου στον φασιστικό οχετό να σπείρει το δηλητήριό του. Απέναντι, λοιπόν, στον κοινωνικό και πολιτικό εκφασισμό, τον κανιβαλισμό που παράγει και συντηρεί το κράτος και το παρακράτος, εμείς στεκόμαστε από την πλευρά των καταπιεσμένων, ενάντια στο σύστημα εξουσίας που διαχωρίζει, εκμεταλλεύεται και καταπιέζει, στην προσπάθειά του να μας αποξενώσει από τη συλλογική μας υπόσταση. Όπως και στη περίπτωση της Χρυσής Αυγής όπου το κίνημα διέκοψε την ανοδική της πορεία, έτσι και τώρα με όπλα μας την συλλογική αντίσταση, τον μαχητικό αντιφασισμό, την καλλιέργεια της κοινωνικής αλληλεγγύης και με πίστη στις δικές μας δυνάμεις χωρίς αυταπάτες για θεσμικές λυτρώσεις, μπορούμε να αντισταθούμε στο τέρας του φασισμού, είτε αυτό προέρχεται από «εξωθεσμικές» φασιστικές γκρούπες είτε εγκολπώνεται ως πολιτική πράξη από το ίδιο το κράτος, μέχρι το χτίσιμο μιας ελεύθερης κοινωνίας χωρίς εξουσία και εκμετάλλευση, όπου κανένας φασισμός δεν μπορεί να αναπτυχθεί.
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ
11 χρόνια πριν, τα ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013, στο Κερατσίνι της Αττικής, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Στο σήμερα, ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και τα διάφορα προσωπεία που ενσαρκώνει, παραμένει ακόμα επίκαιρος και σημαντικός για τις ζωές μας, αλλά και για την ζωή του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου αυτής της κοινωνίας.
Ο φασισμός είναι κοινωνικό φαινόμενο, άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξουσία, το κράτος και το κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να μεταλλάσσεται και να παίρνει διάφορες μορφές μέσα στα χρόνια. Φέτος, μια σημαντική έκφραση του αναδυόμενου νεοφασιστικού στοιχείου ήταν τα ρατσιστικά πογκρόμ στην Αγγλία. Στις 29 Ιουλίου, στο Σάουθπορτ, υστέρα από μια δολοφονική επίθεση (όπου θύτης ήταν πιθανότατα κάποιος ανήλικος με καταγωγή από τη Ρουάντα, χώρα με 95% χριστιανικό στοιχείο, όπως και οι Άγγλοι εκκολαπτόμενοι Άντριου Τέιτ και όχι κάποιος ισλαμιστής όπως αρχικώς πιθανολογήθηκε) που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τριών παιδιών και τον τραυματισμό δέκα ατόμων, ακροδεξιοί σε όλη την χώρα ακολουθώντας την πάγια τακτική γενίκευσης μέσω πογκρόμ, βγήκαν στους δρόμους με στόχο να «τιμωρήσουν» (λιντσάρουν) οποιοδήποτε άνθρωπο θεωρούσαν ένοχο, δηλαδή αδύναμους και φτωχούς μετανάστες, όπως συνηθίζουν να κάνουν όλοι οι θρασύδειλοι του είδους τους.
Παράλληλα, αυτό το γεγονός εμφάνισης των φασιστών στους δρόμους είναι αποτέλεσμα της γενικής ανόδου της ακροδεξιάς σε όλη τη Δύση σε θεσμικό και μη επίπεδο. Καθώς περνάει ο καιρός, στο μυαλό του μέσου ευρωπαίου φαίνεται αναπόφευκτη η εκλογική νίκη του φασιστικού μορφώματος Λεπέν που οδηγεί σε ένα καθεστώς πλήρους κανονικοποίησης του ακροδεξιού λόγου.
Φυσικά, όλα αυτά τα βλέπουμε και στην ελληνική κοινωνία. Φασιστικές πρακτικές εντοπίζουμε αρχικά στα σύνορα της χώρας. Από τον ποταμό Έβρο μέχρι και τα νησιά του Αιγαίου οι επαναπροωθήσεις αποτελούν καθεστώς, βάζοντας στο στόχαστρο κάθε ταλαιπωρημένο άνθρωπο που θέλει να βρει ένα καλύτερο μέλλον. Οι επαναπροωθήσεις αυτές, πολλές φορές καταλήγουν θανατηφόρες, κάνοντάς μας να μετράμε κρατικές δολοφονίες, όπως στην περίπτωση του ναυαγίου της Πύλου, με εκατοντάδες νεκρούς. Στο βάζο με το μέλι που ονομάζεται «υπεράσπιση των συνόρων» έχουν βουτηγμένα τα χέρια τους διάφορα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Από το ΑΠΘ και το ΕΜΠ που παράγουν έρευνα χρηματοδοτούμενη από ευρωπαϊκά προγράμματα για το στρατό και την αστυνομία στο πλαίσιο «διαφύλαξης» των συνόρων, μέχρι και τους διάφορους εφοπλιστές (βλ. Μαρινάκης) με την έμπρακτη στήριξη των σωμάτων ασφαλείας και των «ηρωικών» μας συνοριοφυλάκων.
Πιο συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη την Παρασκευή 06/09 και έπειτα από συναυλία στην περιοχή της Νεάπολης, 15 περίπου φασιστοειδή επιτεθηκαν σε παρέα 6 ατόμων οι οποίοι έφεραν αντιφασιστικά χαρακτηριστικά. Μία επίθεση που έρχεται να συμπληρώσει σειρά απο γεγονότα τους τελευταίους μήνες (βλ. φασιστικά σύμβολα στο βιβλιοπωλείο “Ακυβέρνητες Πολιτείες” στο κέντρο και στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη στη Νεάπολη, επίθεση σε τρανς άτομο στην πλ. Αριστοτελους κ.α.) που δηλητηριάζουν τους δρομους και τις πλατείες αυτής της πόλης με σκοταδιστικές πρακτικές και αντιλήψεις.
Στο πλαίσιο του κοινωνικού διαχωρισμού που προαναφέρθηκε, έχει εισαχθεί και στα μέρη μας ένα νέο ρεύμα φασιστικής ρητορικής εν ονόματι “anti-woke”. Αυτό το «κίνημα», στην βάση του αποτελείται από άτομα με αντιδραστικές πολιτισμικές πεποιθήσεις, που εναντιώνονται στη διεκδίκηση αναγνώρισης και ορατότητας διαφόρων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (μετανάστ(ρι)ες-α, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, θυληκότητες κλπ.) Αυτή η ρητορική, που προάγει ως ανώτερο το ανδρικό φύλο που επιβάλλεται σε ένα υποτιθέμενο κατώτερο γυναικείο, αποτέλεσμα μιας πατριαρχικά δομημένης κοινωνίας, οδηγεί σε κακοποιητικές συμπεριφορές που μπορεί να δέχεται ένα παιδί για να μεγαλώνει με βάση τον «κοινωνικό ρόλο» που έρχεται πακέτο με το βιολογικό του φύλο μέχρι την ενδοοικογενειακή σωματική και λεκτική κακοποίηση που μπορεί να δέχεται μια γυναίκα, ακραία έκφραση της οποίας αποτελούν οι γυναικοκτονίες που έχουμε κουραστεί να μετράμε, ενώ το έχουμε δει να αποτυπώνεται και στο δρόμο με διάφορες ομοφοβικές επιθέσεις, με χαρακτηριστικό συμβάν την επίθεση μιας μάζας ανήλικων φασιστοειδών σε δύο κουιρ άτομα, τον Μάρτιο του ’24, στην Πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης. Η “anti-woke” ρητορική, εργαλειοποιείται και από τα ελληνικά ακροδεξιά κόμματα ως τροφή για τον κάθε πικραμένο-η που αποτελεί την εκλογική τους βάση και που το υπαρξιακό του άγχος για επιβίωση το στρέφει πολύ βολικά ενάντια σε όσους νιώθει ότι αποτελούν απειλή για τα ήθη, τις παραδόσεις και τις εθνικές του πεποιθήσεις.
Ο φασισμός αποτελεί δομικό στοιχείο στη συγκρότηση των εθνών κρατών της νεωτερικότητας. Αποτελεί μια ριζοσπαστική έκφανση του δομικού ρατσισμού, της αποικιοκρατίας και του εθνικισμού που ενυπάρχουν σε όλα τα κράτη της Δύσης από τη στιγμή της δημιουργίας τους. Εκπληρώνει το ρόλο του μέσα σε συνθήκες κοινωνικής κρίσης, εμφανιζόμενος ως αντισυστημική και ριζοσπαστική λύση απέναντι στην αμηχανία και την ανικανότητα του κοινοβουλευτισμού. Ο φασισμός ενσαρκώνει σε πιο παροξυσμικό βαθμό, τον βαθύ ρατσισμό του δυτικού κόσμου απέναντι στις κοινωνικές ομάδες που θεωρεί κατώτερες και «γυμνές» από δικαιώματα, ενώ παράλληλα και παρά την δήθεν αντικαπιταλιστική ρητορική του, αποτελεί μία σωτήρια για τον καπιταλισμό δύναμη, λειτουργώντας ως τσιράκι των ισχυρών αφεντικών, όποτε αυτοί τον χρειάζονται.
Όταν κάποιος σοκάρεται με τη βία των φασιστών απέναντι στους αδύναμους, θα πρέπει να θυμάται ότι οι κοινωνίες μας είναι βουτηγμένες μέσα στον εθνικισμό, το μιλιταρισμό, την πατριαρχία και το μίσος για το διαφορετικό που ενσαρκώνεται με τις μορφές της μετανάστριας, του πρόσφυγα, του ατόμου που δεν «ικανοποιεί» τα κοινωνικά και σεξουαλικά στάνταρ, του κοινωνικού αγωνιστή που αντιστέκεται στο υπάρχον και βολικά βαφτίζεται βολεμένος από όσους δεν σκοπεύουν να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την ανατροπή της υπάρχουσας άθλιας κατάστασης που ζούμε.
Το να παλεύεις ενάντια στον φασισμό, σημαίνει πολλά πράγματα : σημαίνει να παλεύεις ενάντια στην κοινωνική αδικία, ενάντια στην κρατική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα, το ρατσισμό απέναντι στους αδύναμους, να παλεύεις ενάντια στον πόλεμο και τον εθνικιστικό παροξυσμό. Σημαίνει, επίσης, να τσακίζεις τους φασίστες όπου τους βρεις. Επειδή η μνήμη δεν είναι σκουπίδι, ούτε μουσειακό έκθεμα που μας «θυμίζει» την ναζιστική και φασιστική κτηνωδία σαν να είναι κάτι περασμένο και μακρινό, δεν ξεχνάμε και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε ούτε τον Παύλο Φύσσα, ούτε τον Σεχζάτ Λουκμάν, ούτε τους ανώνυμους νεκρούς μετανάστες και πρόσφυγες, αλλά θα συνεχίσουμε να τσακίζουμε τους φασίστες παντού, στήνοντας παντού αναχώματα κοινωνικού και μαχητικού αντιφασισμού.
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ – ΤΕΤΑΡΤΗ 18/09 ΣΤΙΣ 18:00, ΚΑΜΑΡΑ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ-ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Αντιφασιστική διαδήλωση 18/9 για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα
Όλοι, όλες στην αντιφασιστική διαδήλωση την Τετάρτη 18/9 στις 18:00 στην Καμάρα,
Το φασισμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί!
Έντεκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο φασίστας Ρουπακιάς στέλεχος της Χ.Α. δολοφόνησε τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Μετά από απανωτές προσπάθειες να συγκαλυφθεί η δολοφονία από όλες τις κυβερνήσεις και τα φερέφωνά τους, λαός και νεολαία εξακολουθούν να βγαίνουν στους δρόμους κάθε 18η Σεπτέμβρη, τιμώντας τη μνήμη του Παύλου, εναντιώμενοι στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.
Σήμερα μετά από τόσα χρόνια, μπορεί η Χρυσή Αυγή τυπικά να μην υπάρχει, αλλά μέλη και στελέχη της κυκλοφορούν ελεύθερα, πάρα τις καταδικαστικές αποφάσεις. Ο Κασιδιάρης από τη φυλακή οργανώνει και «δίνει γραμμή» σε παρόμοια φασιστικά μορφώματα, τα οποία κατεβαίνουν στις εκλογές (Σπαρτιάτες κλπ), με την ανοχή των κυρίαρχων κομμάτων και του κράτους. Αλλά το πιο βασικό είναι ότι ο φασισμός είναι ακόμα εδώ, θρέφεται και αναπαράγεται από τον καπιταλισμό, ο οποίος τον έχει ανάγκη σαν εφεδρεία απέναντι στο λαό και τους αγώνες του.
Μετά τα πανηγύρια του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου για την καταδίκη της Χ.Α. ως «εγκληματική οργάνωση», κάποια χρόνια μετά, φτάσαμε, τα αστικά κόμματα να «ανησυχούν» για την άνοδο της ακροδεξιάς στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Τα αστικά κόμματα όμως, (που τάχα «κόπτονται» για την άνοδο του φασισμού), εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα με τα ακροδεξιά – νεοφασιστικά μορφώματα. Αυτά της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της. Παράλληλα είναι εμφανής η προσπάθεια συγκρότησης ακροδεξιάς βάσης από το σύστημα στη βάση της “σοβαρής” Χρυσής Αυγής. Αυτό υπαγορεύεται από τη ΕΕ και αυτό φάνηκε και από τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών.
Μπορεί σήμερα να μην είμαστε αντιμέτωποι σε τόσο μεγάλο βαθμό με φασιστικά πογκρόμ και μαχαιροβγάλτες, (τουλάχιστον σε σχέση με μια δεκαετία πριν). Είμαστε όμως αντιμέτωποι με την ακόμα πιο επικίνδυνη πολιτική που επιτρέπει και γεννάει τέτοια φαινόμενα. Την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας και της πολιτικής ζωής, που είναι αναγκαίο και απαραίτητο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής που τσακίζει ζωές και δικαιώματα. Αυτή η πολιτική είναι που έχει βάλει στην καθημερινή ατζέντα την επίθεση στον εργαζόμενο λαό. Η φασιστικοποίηση, σήμερα περνάει από τα βασικά κόμματα του συστήματος, με την πολιτική των «push backs» και τους εκατοντάδες πνιγμένους μετανάστες στο Αιγαίο, με την πολιτική της μισαλλοδοξίας και του σοβινισμού. Πολύ περισσότερο, με την εμπέδωση του ότι ο λαός δεν έχει κανένα δικαίωμα και το κεφάλαιο, ανεμπόδιστο, μπορεί να κάνει ότι θέλει, «με το έτσι θέλω». Το ότι θα καιγόμαστε κάθε καλοκαίρι, θα πνιγόμαστε κάθε χειμώνα και θα ζούμε σε μια μόνιμη κατάσταση ακρίβειας και φτώχειας με το πολιτικό σύστημα να μας «κουνάει το δάχτυλό», ότι εμείς φταίμε (ατομική ευθύνη) είναι βασική πλευρά της φασιστικοποίησης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας το έργο όλων των προηγούμενων, τσακίζει κάθε κατάκτηση του λαού μας. Εξανεμίζει τον μισθό του με την αβάσταχτη ακρίβεια, του στερεί την πρόσβαση σε περίθαλψη και εκπαίδευση, του διαλύει τα εργασιακά δικαιώματα, τον αφήνει απροστάτευτο απέναντι σε πυρκαγιές και πλημμύρες. Μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη βάση, βαθαίνει την εξάρτηση από Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, ενώ μας προετοιμάζει για τον όλεθρο του τρίτου παγκοσμίου πολέμου.
Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική χρειάζεται το ρατσιστικό μίσος και το εθνικιστικό δηλητήριο για να απομακρύνει την οργή του λαού και της νεολαίας από αυτούς που ευθύνονται πραγματικά για τα δεινά που βιώνουν.
Αυτή η πολιτική επιτρέπει στις δυνάμεις καταστολής να δέρνουν φοιτητές και εργάτες που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Αυτή επιβάλλει πολιτικές και συνδικαλιστικές διώξεις σε βάρος του κόσμου που αγωνίζεται, παλεύει και διεκδικεί.
Θέλει να βάλει τον λαό και τη νεολαία στη γωνία, να τους τρομοκρατήσει και να τους καθυποτάξει. Για να δέχονται το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους χωρίς να «ανοίγει ρουθούνι».
Πάλη ενάντια στον φασισμό ξεκομμένη από τον αγώνα ενάντια στο σύστημα που τον γεννά δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί ο φασισμός είναι το μακρύ χέρι του συστήματος και αξιοποιείται ή περιθωριοποιείται όταν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του. Λαός και νεολαία μπορούν να τσακίσουν τον φασισμό, συλλογικά και οργανωμένα, μέσα από τα σωματεία και τους συλλόγους τους στους δρόμους του αγώνα.
Τιμούμε τη μνήμη του Παύλου με αγώνες ενάντια στο σάπιο σύστημα που γεννά φτώχεια, πολέμους, φασισμό.
- Θάνατος στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό!
- Τον φασισμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί!
- Κάτω η πολιτική της φασιστικοποίησης!
- Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας!
ΚΚΕ (μ-λ)
ΠΑΤΡΑ
11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα παρακρατικά-φασιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής…
Δεν ξεχνάμε – Δεν συγχωρούμε.Ο φασισμός τσακίζεται στο δρόμο!
“Ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός»Μπέρτολτ Μπρέχτ
- Να αναχαιτίσουμε την άνοδο της ακροδεξιάς και την ανασυγκρότηση φασιστικών ομάδων
- Να αντισταθούμε στην θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις δολοφονίες μεταναστών, στα push-backs και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
- Να σταθούμε στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού και να σταματήσουμε κάθε εμπλοκή του ελληνικού κράτους στην εξόντωσή του
- Να γίνουμε άμμος στα γρανάζια του ιμπεριαλιστικού πολέμου
- Nα σταθούμε αλληλέγγυοι στους δύο συντρόφους που διώκονται για τις επιθέσεις στα γραφεία της Χρυσής Αυγής
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:ΤΕΤΑΡΤΗ 18/9, 18:00, ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος”
Ο Παύλος Φύσσας ζει μέσα από τους αντιφασιστικούς αγώνες του σήμερα
Πριν από 11 χρόνια, στις 18/9/13 δολοφονείται ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας στο Κερατσίνι από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά, ο οποίος εδρασε με άλλους νεοναζι ταγμάτων εφόδου και με τους μπάτσους σιωπηλούς θεατές. Ο Παύλος Φύσσας στοχοποιηθηκε για τον συνεπη αντιφασιστικό λόγο του και την δράση του στις γειτονιές του Πειραιά. αυτη δεν ηταν η μόνη περίπτωση επίθεσης, και δολοφονίας απο την συγκεκριμενη οργάνωση. Στις 17 Ιανουαρίου του ίδιου έτους οι Δ. Λιακόπουλος και Χ. Στεργιόπουλος δολοφονούν τον εικοσιεπτάχρονο μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στα άνω Πετράλωνα,δρώντας φανερά, και με την πλήρη ανοχή του κράτους. Εκείνη την περίοδο , εξάλλου , είχαν πραγματοποιήθει πληθώρα φασιστικών επιθέσεων και πογκρομ κατά μεταναστών, πλανόδιων πολιτών, Αιγύπτιων αλλιεργάτων ιχθυόσκαλας, επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ+, αλλά και εναντίων εργατων-συνδικαλιστικων του ΠΑΜΕ στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του περαματος.
Η αυξηση και αναβαθμιση αυτων των παρακρατικών φασιστικών επιθέσεων έλαβε χώρα εν μέσω της κοινωνικής οργής για την οικονομική κρίση την περιοδο επιβολής των μνημονίων, και αποτέλεσε μια ανώδυνη ατραπό για το σύστημα διοχετεύοντας αυτή την οργή μακριά από το κράτος και τα αφεντικά.
Παράλληλα η Χ.Α. εντός και εκτός Βουλής στήριζε το μέγαλο κεφάλαιο υπερψηφίζοντας τις μνημονιακές επιταγές, απειλώντας και βάζοντας στο στόχαστρο εργατικά σωματεία και δομές αλληλεγγύης. Για αυτό άλλωστε απολάμβανε τόσο την μιντιακή κολακεία, από κανάλια που άνηκαν στα ίδια αφεντικά, όσο και την κρατική ανοχή, με τους φάκελους των εγκλημάτων τους να λιμνάζουν στο γραφείο του Δένδια.
Χαρακτηριστική ήταν η απροθυμία της αστυνόμιας – ενθερμων ψηφοφόρων της Χ.Α- να λάβει και να καταγράψει τις μαρτυρίες των ρατσιστικών επιθέσεων, ενώ πολλές φορές μετανάστριες που είχαν προσπαθήσει να καταγγείλουν κάποιο ρατσιστικό έγκλημα συλλαμβάνονταν λόγω έλλειψης χαρτιών.
Από την άλλη το αντιφασιστικό κίνημα ήταν ο μοναδικός φραγμός στην δολοφονική δράση της Χ.Α. με πολύμορφους αγώνες στον δρόμο, καθώς η δικαστική “αντιμετώπιση” ήρθε μετά από την γενικευμένη οργή της δολοφονίας του Φύσσα και μόνο όταν η Χ.Α. σταμάτησε να εξυπηρετεί τις πολιτικές επιδιώξεις του κράτους και του κεφαλαίου. Εκείνη τη περίοδο η Χρυσή Αυγή ήταν πιο χρήσιμη ως ο ένας πόλος στην θεωρία των δύο άκρων, με τον άλλο πόλο να αποτελεί τον ουσιαστικό εχθρό του συστήματος, δηλαδή τα αγωνιζόμενα κοινωνικά υποκείμενα και συγκεκριμένα τις καταλήψεις και τους αυτοργανωμενους χώρους αγώνα.
-Η θεωρία των δύο είναι ένα ξεκάθαρα κρατικό επικοινωνιακό αφήγημα που εξισώνει τον ταξικό κοινωνικό αγώνα με την φασιστική/νεοναζιστική δράση.
Σήμερα, με την πολιτική ηγεσία της Χ.Α. καταδικασμένη από την αστική δικαιοσύνη, η ακροδεξιά και ο φασισμός συνεχίζουν να εξαπλώνονται συνεχώς στην κοινωνία μας. Πληθώρα ακροδεξιών και φασιστικών κομμάτων στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη διεκδικούν μερίδιο στην κρατική εξουσία, ενώ παράλληλα μαζί με τις παρακρατικές τους οργανώσεις διαχέουν τον σκοταδιστικό και μισαλλόδοξο λόγο τους στην κοινωνία. Το ελληνικό κράτος και κεφάλαιο, έχοντας το μονοπώλιο της βίας, έχει τη δυνατότητα να αναβαθμίζει την βία εναντίον της κοινωνικής βάσης σε μεγαλύτερο βαθμό από οποιαδήποτε φασιστική οργάνωση. Απαξιεί, βασανίζει και δολοφονεί οποιοδήποτε άνθρωπο δεν «βάζει πλάτη» στα συμφέροντά τους ή περισσεύει στην καπιταλιστική βαρβαρότητα: αναρίθμητοι πνιγμένοι και δολοφονημένοι μετανάστες στα σύνορα, χιλιάδες φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξήντα συνάνθρωποί μας δολοφονημένοι στα Τέμπη, πληθώρα δολοφονημένων από μπάτσους (Zackie, Μάγγος, Σαμπάνης, Φραγκούλης, Μιχαλόπουλος, Μανιουδάκης), δεκάδες εργατικές δολοφονίες και τραυματισμοί από υπερεργασία, θηλυκότητες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δολοφονημένα και βασανισμένα (υπόθεση της 12-χρονης από τον Κολωνό, βιασμός στο ΑΤ Ομόνοιας, γυναικοκτονία έξω από το ΑΤ Αγ. Αναργύρων), εκατοντάδες νεκροί από την δολοφονική διαχείριση της πανδημίας και την διάλυση του συστήματος υγείας, και εκατομμύρια στρέμματα δασών καμένα. Το κράτος και το ντόπιο κεφάλαιο όχι απλά δεν έχουν πληρώσει για κανένα από τα παραπάνω εγκλήματα, αλλά πάντα σπεύδουν να αποποιηθούν τις ευθύνες και να καθαγιάσουν την δράση τους. Από τα συγχαρητήρια σε λιμενικούς και μπάτσους για την «δουλειά» τους, μέχρι το «τραγικό ανθρώπινο λάθος» και τα «πρωτόγνωρα καιρικά φαινόμενα» το μήνυμα είναι απλό: Για το κράτος και το κεφάλαιο είμαστε απλά υποκείμενα προς εκμετάλλευση, η ζωή μας έχει τιμή, άλλοτε είναι μικρότερη από το κόστος συντήρησης ενός σιδηροδρόμου, άλλοτε μικρότερη από είκοσι ευρώ βενζίνη και αυτό πρέπει να το δεχτούμε ως κανονικότητα. Όσοι τολμούν να το αμφισβητήσουν και να φανταστούν μια ζωή αξιοπρέπειας, ισότητας και ελευθερίας θα λοιδορηθούν έως το σημείο της απανθρωποποίησης και θα εξοντωθούν.
Ταυτόχρονα, ο φασισμός συμμετέχει σε αυτή την εξόντωση διαιρώντας-αποπροσανατολίζοντας την κοινωνική βάση και διοχετεύοντας την κοινωνική οργή στα ήδη καταπιεσμένα στρώματά της, απομακρύνοντάς το κράτος, το κεφάλαιο και την εξουσία που καταδυναστεύουν τη ζωή μας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα τρομολαγνικά αφηγήματα που παρουσιάζουν αφενός τους πρόσφυγες ως “υπανθρώπους” που απειλούν την “εθνική” ομοιογένεια, την έννομη τάξη και τις “δυτικές” αξίες και αφετέρου, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ως μέλη μιας παγκόσμιας συνομωσίας αλλοίωσης της “αγίας” χριστιονορθόδοξης οικογένειας και των “αξιών του εθνους”. Ο φασιστικός λόγος όμως πέρα από μισαλλόδοξος, είναι και ένας λόγος ολοκληρωτικός. Χειριζόμενος το φόβο και το μίσος, τα οποία ο ίδιος έσπειρε, ωθεί τους ανθρώπους να υποτάξουν οποιαδήποτε συλλογική – ατομική ελευθερία και επιδίωξη μπροστά στο αφήγημα του “έθνους” και της “ασφάλειας”, των “σωτήριων” προσωπείων του κράτους και του ντόπιου κεφαλαίου.
Τα τελευταία χρόνια στην Πάτρα βλέπουμε αρκετές προσπάθειες από φασίστες που προσπαθούν να οργανωθούν και να βρουν ζωτικό χώρο στο κοινωνικό πεδίο. Γράφοντας συνθήματα σε σχολεία, ειδικά στην περιοχή της Αγυιάς, βεβηλώνοντας μνημεία αγωνιστών όπως του Τεμπονέρα έξω από το 3ο Γυμνάσιο στην Βουδ και πραγματοποιώντας ομο-τρανσφοβικές επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Οι συγκεκριμένες απόπειρες δημόσιας παρουσίας δεν μας βρίσκουν άπραγα ως αγωνιστικά υποκείμενα. Εμείς απαντάμε με την φυσική μας παρουσία σε συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις, πατάμε τα συνθήματα όπου αυτά βγαίνουν και μην αφήνοντας τους χώρο κοινωνικής παρέμβασης. Η ρητορική μίσους που προσπαθούν να ριζώσουν δεν χωράει ούτε στην Πάτρα, ούτε πουθενά όσο υπάρχουν άτομα που μάχονται για μια καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία.
Ο δικός μας αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας συλλογικός και ταξικός ενάντια στο φασισμό, κρατικό και παρακρατικό. Είναι αγώνας ενάντια στο κράτος, την πατριαρχία, το κεφάλαιο και την εξουσία. Αγώνας αντισυστημικός και αντιθεσμικός για μια κοινωνία ελεύθερη και μια ζωή αξιοπρέπειας, συμπερίληψης και αποδοχής όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου, φυλής ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Αυτό το κείμενο είναι ένα ανοικτό κάλεσμα για ανάληψη πολύμορφων αντιφασιστικών δράσεων: Στην οικογένεια, τη γειτονιά, το σχολείο και την δουλειά δεν δίνουμε ούτε σπιθαμή γής στους φασίστες.
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ, ΑΝΤΙ-ΙΕΡΑΡΧΙΚΟΣ, ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΛΕΗΛΑΤΕΙΤΑΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Ανοιχτή Αντιφασιστική Συνέλευση Πάτρας
Όλοι στις διαδηλώσεις:
ΑΘΗΝΑ: Τετάρτη 18/9 | 17:30 | Κερατσίνι, Μνημείο Π. Φύσσα
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΚΑΜΑΡΑ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΠΑΤΡΑ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου των ναζί της Χρυσής Αυγής, υπό την ανοχή της ΕΛ.ΑΣ.. Η Χρυσή Αυγή είχε αναλάβει το ρόλο της καταστολής του κινήματος κατά τη διάρκεια των μεγάλων αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας την περίοδο των μνημονίων, με ξυλοδαρμούς εργαζομένων και δολοφονίες μεταναστών. Οι δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα της μνημονιακής πολιτικής των αστικών δυνάμεων.
Η δολοφονία, όπως και η προσπάθεια συγκάλυψης και υποτίμησής του εγκλήματος από τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ (που τότε μιλούσαν για κυβερνητική συνεργασία της ΝΔ με μια «σοβαρή» ΧΑ!), εξόργισαν νεολαία και εργαζόμενους. Αμέσως ξέσπασαν μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις, οι οποίες εξελίχθηκαν σε ένα αντιφασιστικό κίνημα με κεντρικό αίτημα τη διάλυση-φυλάκιση της Χρυσής Αυγής. Το κίνημα ανάγκασε μία σειρά κυβερνήσεων να συλλάβουν και μετά από χρόνια κινητοποιήσεων να καταδικάσουν τη ναζιστική συμμορία.
Τέτοιες ακροδεξιές-φασιστικές δυνάμεις είναι τερατογεννέσεις της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Πάντα εμφανίζονται ως «αντισυστημικές», αλλά στην πραγματικότητα μόνο στόχο έχουν να εξυπηρετήσουν και να προστατεύσουν την ελίτ και το σύστημα. Στηρίζουν και εφαρμόζουν τις επιταγές ΕΕ-ΝΑΤΟ, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις φοροαπαλλαγές των καπιταλιστών και καταστέλλουν το εργατικό κίνημα. Οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις προστατεύουν τους ακροδεξιούς και τους φασίστες για τις υπηρεσίες τους, παρά τα ψευτοπροοδευτικά προσωπεία τους ή την όποια κάλπικη επίκληση σε “δημοκρατικά τόξα”. Σε όλη την Ευρώπη, τα αστικά επιτελεία προχωρούν στον «εξωρραϊσμό» των ακροδεξιών, προετοιμάζοντάς τους για την άνοδό τους σε κυβερνήσεις, όπως ήδη έχει γίνει με την Μελόνι στην Ιταλία και ενδέχεται να γίνει σε λίγο σε ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία κ.ά.. Η κυβέρνηση ΝΔ έχει αποφυλακίσει τα πρωτοκλασάτα στελέχη όπως και τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο. Οι ακροδεξιοί αποτελούν συμπλήρωμα της ακραία νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής, καθώς έχουν πλήρη συμφωνία όσον αφορά το μεταναστευτικό και την καταστολή εργαζομένων και αγωνιστών. Αν χρειαστεί θα αποτελέσουν και εφεδρεία για έναν επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό.
Η ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει το ίδιο έργο. Εφαρμόζει στην ουσία την ίδια αντιδραστική πολιτική με τους ακροδεξιούς-νεοναζί, ειδικά όσο η κρίση βαθαίνει. Οχυρώνουν το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, με την ενίσχυση των ΜΑΤ και των δικαστηρίων, την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα. Με διώξεις αγωνιστών, συνδικαλιστών και εργαζομένων. Ποινικοποιούν τον συνδικαλισμό και την απεργία με τους εργατοκτόνους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη. Με τις οδηγίες της ΕΕ δολοφονούν στυγνά πρόσφυγες, όπως στην Πύλο, προχωρούν στις επαναπροωθήσεις προσφύγων. Ενώ γίνονται ρατσιστικές δολοφονίες κι η ΕΛ.ΑΣ. καλύπτει τους ναζί δολοφόνους (ν. Φιλαδέλφεια, Περισσός).
Θέλουν να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες μας. Η καταστολή και το ξήλωμα των δικαιωμάτων μας είναι απαραίτητα για να εφαρμόσουν την εγκληματική πολιτική τους. Ξεπουλάνε κάθε σπιθαμή δημόσιου πλούτου, διαλύουν και ιδιωτικοποιούν την παιδεία και την υγεία. Διαλύουν κάθε δημόσια υπηρεσία και υποδομή, με αποτέλεσμα να μας καίνε και να μας πνίγουν. Μας μετατρέπουν σε δουλοπάροικους με την 6ήμερη 13ωρη εργασία. Μας εμπλέκουν άμεσα στον πόλεμο με τους θηριώδεις εξοπλισμούς και τη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ. Συμμετέχουν στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ στέλνοντας φρεγάτες στην εμπόλεμη περιοχή.
Μόνος δρόμος οι μαζικοί και ανυποχώρητοι ταξικοί αγώνες. Με ένα Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο να οργανώσουμε την αυτοάμυνα του κινήματος και να τσακίσουμε τις φασιστοσυμμορίες, την καταστολή και το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Με έναν αγώνα διαρκείας να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Να παλέψουμε για μία κοινωνία χωρίς ρατσισμό, φασισμό, πόλεμο, περιβαλλοντική καταστροφή, φτώχεια, εξαθλίωση. Για τη μόνη ρεαλιστική εναλλακτική, τον σοσιαλισμό.
- Να ξηλώσουμε το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης – Να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες
- Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και το κοινωνικό Κράτος, όχι για πόλεμο, πλούσιους και ελίτ
- Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη, της φτώχειας και του πολέμου
ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας)
ΡΕΘΥΜΝΟ
Ο Παύλος Φύσσας ζει, τσακίστε τους ναζί!
11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, γεγονός που στιγμάτισε καθοριστικά το αντιφασιστικό κίνημα, ο αγώνας ενάντια στη μισαλλοδοξία, την εξαίρεση και την απανθρωπιά εξακολουθεί να είναι επίκαιρος και επιτακτικός. Παρά την καταδίκη των μελών της εν λόγω οργάνωσης από την αστική δικαιοσύνη, δεν έχουμε αυταπάτες ότι ο φασισμός νικιέται σε δικαστικές αίθουσες. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όπως και του Σαχζάτ Λουκμάν, του μετανάστη που δολοφονήθηκε στη λαϊκή αγορά, του Ζακ Κωστόπουλου, που λοιδορήθηκε και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από μαγαζάτορες και μπάτσους, του Κώστα Μανιουδάκη που ξυλοκοπήθηκε μεχρι θανάτου απο τα ΤΑΕ των Χανίων σε “τυχαίο έλεγχο” δεν αποτελούν μεμονωμένα γεγονότα του μακρινού παρελθόντος.
Οι επιθέσεις δεν έχουν σταματήσει και ας μην είναι μέρος της ημερήσιας διάταξης στις ειδήσεις. Τέτοια ρατσιστικά σκουπίδια θα υπάρχουν όσο υπάρχουν και τα κοινωνικά κομμάτια που τους στηρίζουν και τους σιγοντάρουν αλλά και όσο το κράτος και η αστυνομία τους χρειάζεται. Και ας φυλάκισε η «δικαιοσύνη» αυτούς που δεν χρειάζεται πια, υπάρχει ένας μεγάλος ρατσιστικός βούρκος να επιλέξει τους επομένους.
Τα ρατσιστικά πογκρόμ και οι δολοφονίες εις βάρος των μεταναστών, οι δεκάδες γυναικοκτονίες και τα εκατοντάδες περιστατικά έμφυλης βίας, οπλίζονται και εκτρέφονται από το κράτος και αποτελούν επιστέγασμα και απόρροια της πολιτικής του. Αυτής της πολιτικής που υπερασπίζεται τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα του κεφαλαίου είτε πνίγοντας μετανάστριες και πρόσφυγες στη θάλασσα, φυλακίζοντάς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και βασανίζοντάς τους στα σύνορα είτε μέσω της καταστολής, των ξυλοδαρμών, των βασανιστηρίων και τον θάνατο που σπέρνουν οι ένστολοι δολοφόνοι της δημοκρατίας.
Πρέπει να αντισταθούμε απέναντι σε αυτή τη φασιστική λαίλαπα, είτε φοράει το «αντισυστημικό» προσωπείο της είτε προέρχεται από το επίσημο κράτος. Οφείλουμε να μην συμμορφωθούμε στις ορέξεις του κράτους και του παρακρατικού του συμπληρώματος. Να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, αποτελώντας μια διαφορετική φωνή, χτίζοντας κοινότητες αλληλεγγύης και ανθρωπιάς σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, δίνοντας το παρών σε όλους τους αυτοοργανωμένους αγώνες ενάντια στη βαρβαρότητα και τη φασιστική επέλαση του κεφαλαίου. Μένει να βγάλουμε το δίκιο μας στους δρόμους.
Ούτε βήμα πίσω.
ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου 2024
Είναι καθήκον μας στα πλαίσια της ταξικής πάλης να οργανώσουμε την κοινωνική αυτοάμυνα και να μην παραδώσουμε ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες. Αντλώντας δύναμη από την συλλογική μνήμη και τιμώντας όσους στάθηκαν απέναντι στα φασιστικά μορφώματα, οφείλουμε να οξύνουμε τις αντιστάσεις μας μέσω της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης.
11 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Μία δολοφονία που δεν αποτέλεσε μεμονωμένο περιστατικό, αλλά κορύφωση της φασιστικής βίας την περίοδο εκείνη. Ήρθε ως ακόλουθο των δεκάδων πογκρόμ εναντίον μεταναστ(ρι)ών, επιθέσεων και δολοφονιών (των Αλίμ Αμπντούλ Μάναν, Σαχζάτ Λουκμάν και δύο ακόμα μεταναστών).
Η φασιστική βία αναζωπυρώνεται ως οργανικό στοιχείο του κράτους και του κεφαλαίου σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης. Έτσι και τώρα το κράτος με σκοπό να διασπάσει, να αποδιοργανώσει την εργατική τάξη αλλά και να καταστείλει τους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, επιστρατεύει τους φασιστικούς παρακρατικούς μηχανισμούς του. Το κράτος μέσω ρατσιστικών πολιτικών (pushbacks, επιχειρήσεις σκούπα, στρατόπεδα συγκέντρωσης) και της αντιμεταναστευτικής προπαγάνδας προσπαθεί να σπείρει την ενδοταξική διαίρεση, καλλιεργώντας τη μισαλλοδοξία και τον κοινωνικό εκφασισμό. Η φασιστική βία όχι μόνο δεν καταστέλλεται, αλλά νομιμοποιείται και οπλίζεται από το κράτος και τους θεσμούς του.
Η στοχοποίηση μεταναστ(ρι)ων, η φασιστική βία και ο ρατσισμός λειτουργούν ως εργαλεία ανακατεύθυνσης της κοινωνικής οργής προς τους μετανάστες, ώστε να μην υποστεί τις συνέπειές της το σύστημα που γεννά την καταπίεση. Μπροστά σε αυτή τη στρατηγική του κράτους, βλέπουμε ως μόνη λύση και πρόταγμα την διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη. Ο αντιφασιστικός αγώνας δεν περιορίζεται στις επετείους, αλλά είναι ένας διαρκής αγώνας στον δρόμο ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.
Είναι καθήκον μας στα πλαίσια της ταξικής πάλης να οργανώσουμε την κοινωνική αυτοάμυνα και να μην παραδώσουμε ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες. Αντλώντας δύναμη από την συλλογική μνήμη και τιμώντας όσους στάθηκαν απέναντι στα φασιστικά μορφώματα, οφείλουμε να οξύνουμε τις αντιστάσεις μας μέσω της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης.
ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ, ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
Ελευθεριακή Συνέλευση Τερμίτες
ΒΟΛΟΣ
αντιμνημονιακών αγώνων και αναζητώντας δικλίδες εκτόνωσης έδινε διαρκώς χώρο στο φασισμό και την ακροδεξιά. Η δολοφονία του Παύλου αποτέλεσε όμως και σταθμό για τη γιγάντωση και την ενίσχυση μιας πολύμορφής μάχης του αντιφασιστικού κινήματος, που ξεδόντιασε και ουσιαστικά διέλυσε τη Χρυσή Αυγή και τις οργανώσεις της, πολύ πριν φτάσει στις δικαστικές αίθουσες.Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Εντεκα χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα παρακρατικά καθάρματα της Χρυσής Αυγής και η φλόγα του αντιφασισμου παραμένει πιο δυνατή από ποτέ.
Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι κοινωνικό καθήκον και όχι αντικοινωνικό έγκλημα. Για κάθε Φύσα και Λουκμάν η απάντηση θα βρίσκεται στον δρόμο. Αγωνιζόμαστε αλληλέγγυα και αντιφασιστικά μέχρι να κοπεί και το τελευταίο χέρι που χαιρετά ναζιστικά. Οταν βρισκόμαστε μπροστά στον κίνδυνο του φασισμού πρέπει να διαλέξουμε ή τις αλυσίδες ή τα όπλα.
ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Τέρμινο – Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση Βόλου
ΙΩΑΝΝΙΝΑ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 18:00 Περιφέρεια
Συμμετέχουμε στο κοινό μπλοκ του Αντιφασιστικού Συντονισμού
Την 18η Σεπτέμβρη του 2013 δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας στο Κερατσίνι. Τα ΜΜΕ σταμάτησαν να σιγοντάρουν για λίγο τις αντικοινωνικές φασιστικές επιθέσεις, οι πολιτικοί κατήγγειλαν με περίσσιο θράσος τους πρώην μπράβους τους, η αστυνομία πέρασε απρόθυμα χειροπέδες σε κάποιους συνεργάτες της, η τότε κυβέρνηση πούλησε από την μία τα υποτιθέμενα δημοκρατικά προϊόντα της νομιμότητας και της δικαιοσύνης, ενώ από την άλλη ενίσχυσε την ρατσιστική της πολιτική με ακόμη μεγαλύτερη άνεση και ένα μέρος της κοινωνίας -λες και ξύπνησε από λήθαργο- διαπίστωσε ότι οι φασίστες είναι μαχαιροβγάλτες και φονιάδες, που δυνητικά μπορεί να σκοτώσουν και ντόπιους εκτός από «ξένους». Ακριβώς όμως επειδή τίποτα στο κοινωνικό πεδίο δεν γίνεται με τρόπο μαγικό, αποδείχτηκε το πόσο ψευδεπίγραφος ήταν ο «αντιφασισμός» του κράτους. Κορύφωση αυτής της διαδικασίας υπήρξε η δίκη της Χρυσής Αυγής, που μετατόπισε την ταξική φύση αυτής της σύγκρουσης, από τους δρόμους, τα σχολεία, τις γειτονιές και τις δουλειές, μέσα στις δικαστικές αίθουσες, στο προνομιακό δηλαδή πεδίο άσκησης της αστικής πολιτικής. Το κράτος όμως δεν μπορεί να δικάσει το παρακράτος, γιατί είναι σαν να τρώει τη σάρκα του.
11 χρόνια μετά, τα ίδια αφηγήματα της ξενοφοβίας, του ρατσισμού, του αντιαναρχισμού και του αντικομμουνισμού, αποτελούν τα εργαλεία των σύγχρονων πολιτικών εκφραστών του φασισμού. Απλώς σμιλεύτηκαν περισσότερο για να χωρέσουν στο «δημοκρατικό οικοδόμημα». Ο φασιστικός λόγος γίνεται πιο εύπεπτος, πιο προσιτός, πιο ύπουλος. Προσπαθώντας να φτάσει σε κοινωνικά στρώματα που αναζητούν διεξόδους και κάποια λύση στα εντεινόμενα προβλήματά τους. Οι απαντήσεις του φασισμού όμως δεν είναι μόνο απάνθρωπες, είναι και ανεφάρμοστες, μιας και δεν στοχεύουν τους πραγματικούς εχθρούς. Αντιθέτως τους υπηρετούν.
Τι ζητάνε οι φασίστες; Πού συγκλίνουν όλα αυτά τα μορφώματα; Σε μια και μόνο δυστοπική αναβάθμιση των καπιταλιστικών όρων εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Περισσότερο καπιταλισμό θέλουν, απόλυτη πειθαρχία, αστυνόμευση και επιτήρηση. Όταν λένε «έξω οι ξένοι», εννοούν «κάτω οι ξένοι» και την υπαγωγή τους σε δούλους. Όταν λένε «θα πάρουμε την Αγιά Σοφιά και την Κύπρο», εννοούν ότι θέλουν να επεκτείνουν τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες προς όφελος του Κεφαλαίου. Όταν υμνούν την «τάξη και την ασφάλεια», θέλουν να μην υπάρχει καμιά αντίδραση στους σχεδιασμούς των αφεντικών. Γι΄ αυτό η δημοκρατία φλερτάρει με τους φασίστες ακόμη κι όταν κάποιους ελάχιστους, τους έχει φυλακισμένους. Γιατί θα ζήλευε μια τέτοια διαχείριση. Δυστυχώς όμως για όλους αυτούς, δεν μπορούν να τα καταφέρουν. Υπάρχουν οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις.
Ο φασισμός, δεν συγκροτείται επειδή το τάδε ή το δείνα κόμμα παίρνουν κάποιες ψήφους και μπαίνουν στη Βουλή. Βγαίνει στην επιφάνεια σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας, με τρόπο διάχυτο, και αντιπροσωπεύει συγκεκριμένα υλικά συμφέροντα. Τα συμφέροντα αυτών που μας κατατρώνε τη ζωή. Συνεπώς σε κάθε έκφανση τον τσακίζουμε, σε κάθε πεδίο τον πολεμάμε. Η όξυνση των ταξικών αντιστάσεων είναι το μόνο εμπόδιο στον δρόμο του.
Στις 18 Σεπτέμβρη, κατεβαίνουμε συλλογικά στους δρόμους.. Κατεβαίνουμε γιατί αυτός είναι ο τρόπος να τον πολεμήσουμε, μαζί και τους δημοκράτες προστάτες του. Οι συλλογικότητες, τα σωματεία που παλεύουν ενάντια στον εκμετάλλευση των εργοδοτών, οι καταλήψεις που είναι αναχώματα διεθνιστικής αλληλεγγύης και μέσα κατά της οικονομικής εξαθλίωσης, οι μετανάστες που τους έχουν καταστρέψει τις ζωές οι πόλεμοι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και όλοι αυτοί κι αυτές που δεν τσιμπάνε στην προπαγάνδα του Κράτους και του Κεφαλαίου. Χίλιοι λόγοι υπάρχουν για να συμμετέχει κάνεις σε αυτή τη διαδήλωση. Άλλοι τόσοι για να συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα.
Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ
ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΝΑ ΟΞΥΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ – ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
κατάληψη στέγης Acta et Verba/Κουρεμένου 5
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
11 χρόνια πριν, τα ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013, στο Κερατσίνι της Αττικής, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Στο σήμερα, ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και τα διάφορα προσωπεία που ενσαρκώνει, παραμένει ακόμα επίκαιρος και σημαντικός για τις ζωές μας, αλλά και για την ζωή του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου αυτής της κοινωνίας.
Ο φασισμός είναι κοινωνικό φαινόμενο, άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξουσία, το κράτος και το κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να μεταλλάσσεται και να παίρνει διάφορες μορφές μέσα στα χρόνια. Φέτος, μια σημαντική έκφραση του αναδυόμενου νεοφασιστικού στοιχείου ήταν τα ρατσιστικά πογκρόμ στην Αγγλία. Στις 29 Ιουλίου, στο Σάουθπορτ, υστέρα από μια δολοφονική επίθεση (όπου θύτης ήταν πιθανότατα κάποιος ανήλικος με καταγωγή από τη Ρουάντα, χώρα με 95% χριστιανικό στοιχείο, όπως και οι Άγγλοι εκκολαπτόμενοι Άντριου Τέιτ και όχι κάποιος ισλαμιστής όπως αρχικώς πιθανολογήθηκε) που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τριών παιδιών και τον τραυματισμό δέκα ατόμων, ακροδεξιοί σε όλη την χώρα ακολουθώντας την πάγια τακτική γενίκευσης μέσω πογκρόμ, βγήκαν στους δρόμους με στόχο να «τιμωρήσουν» (λιντσάρουν) οποιοδήποτε άνθρωπο θεωρούσαν ένοχο, δηλαδή αδύναμους και φτωχούς μετανάστες, όπως συνηθίζουν να κάνουν όλοι οι θρασύδειλοι του είδους τους.
Παράλληλα, αυτό το γεγονός εμφάνισης των φασιστών στους δρόμους είναι αποτέλεσμα της γενικής ανόδου της ακροδεξιάς σε όλη τη Δύση σε θεσμικό και μη επίπεδο. Καθώς περνάει ο καιρός, στο μυαλό του μέσου ευρωπαίου φαίνεται αναπόφευκτη η εκλογική νίκη του φασιστικού μορφώματος Λεπέν που οδηγεί σε ένα καθεστώς πλήρους κανονικοποίησης του ακροδεξιού λόγου.
Φυσικά, όλα αυτά τα βλέπουμε και στην ελληνική κοινωνία. Φασιστικές πρακτικές εντοπίζουμε αρχικά στα σύνορα της χώρας. Από τον ποταμό Έβρο μέχρι και τα νησιά του Αιγαίου οι επαναπροωθήσεις αποτελούν καθεστώς, βάζοντας στο στόχαστρο κάθε ταλαιπωρημένο άνθρωπο που θέλει να βρει ένα καλύτερο μέλλον. Οι επαναπροωθήσεις αυτές, πολλές φορές καταλήγουν θανατηφόρες, κάνοντάς μας να μετράμε κρατικές δολοφονίες, όπως στην περίπτωση του ναυαγίου της Πύλου, με εκατοντάδες νεκρούς. Στο βάζο με το μέλι που ονομάζεται «υπεράσπιση των συνόρων» έχουν βουτηγμένα τα χέρια τους διάφορα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Από το ΑΠΘ και το ΕΜΠ που παράγουν έρευνα χρηματοδοτούμενη από ευρωπαϊκά προγράμματα για το στρατό και την αστυνομία στο πλαίσιο «διαφύλαξης» των συνόρων, μέχρι και τους διάφορους εφοπλιστές (βλ. Μαρινάκης) με την έμπρακτη στήριξη των σωμάτων ασφαλείας και των «ηρωικών» μας συνοριοφυλάκων.
Αυτές τις πρακτικές, δεν τις βλέπουμε μόνο στα σύνορα και στα ακριτικά νησιά της χώρας, αλλά εντοπίζονται παντού μέσα στην ελληνική κοινωνία. Στην πόλη μας, μόνο όσοι εθελοτυφλούν δε βλέπουν τους κοινωνικούς και ταξικούς διαχωρισμούς που επιβάλλονται στον άμεσα εκμεταλλεύσιμο πληθυσμό των Ιωαννίνων. Στα Γιάννενα, το κοινό μυστικό για το οποίο κανένας δεν μιλάει, είναι αυτό του κυκλώματος εκμετάλλευσης που έχει χτιστεί μεταξύ ελληνικού κράτους, Περιφέρειας Ηπείρου, Καμπ Κατσικάς, ΜΚΟ-νταβατζήδων και πτηνοτροφικών μονάδων, με θύμα τον προσφυγικό πληθυσμό της πόλης.
Σε μια κίνηση που θυμίζει τις εποχές του δουλεμπορίου και της μετακίνησης των πληθυσμών για την εκπλήρωση των καπιταλιστικών στόχων ανάπτυξης, οι μεγάλες πτηνοτροφικές μονάδες της Ηπείρου, Πίνδος και Νιτσιάκος, χρησιμοποιούν μη καταγεγραμμένους πρόσφυγες και προσφύγισσες ως φθηνό εργατικό δυναμικό, βάζοντάς τους για εργασία στους πιο επικίνδυνους τομείς του εργοστασίου, όπως τα σφαγεία, πετώντας τους ένα ψωρομεροκάματο. Όλα αυτά, διαδραματίζονται υπό την αιγίδα του ελληνικού κράτους και του περιφερειάρχη Ηπείρου Καχριμάνη, με την άριστη συνεργασία του Καμπ Κατσικάς, που «ξεφορτώνεται» πρόσφυγες χωρίς χαρτιά και των ΜΚΟ/Νταβατζήδων, που παίρνουν και αυτοί την προμήθειά τους κατευθύνοντας τους ανθρώπους να δουλέψουν σε αυτά τα κάτεργα.
Στο πλαίσιο του κοινωνικού διαχωρισμού που προαναφέρθηκε, έχει εισαχθεί και στα μέρη μας ένα νέο ρεύμα φασιστικής ρητορικής εν ονόματι “anti-woke”. Αυτό το «κίνημα», στην βάση του αποτελείται από άτομα με αντιδραστικές πολιτισμικές πεποιθήσεις, που εναντιώνονται στη διεκδίκηση αναγνώρισης και ορατότητας διαφόρων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (μετανάστ(ρι)ες-α, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, θυληκότητες κλπ.) Αυτή η ρητορική, που προάγει ως ανώτερο το ανδρικό φύλο που επιβάλλεται σε ένα υποτιθέμενο κατώτερο γυναικείο, αποτέλεσμα μιας πατριαρχικά δομημένης κοινωνίας, οδηγεί σε κακοποιητικές συμπεριφορές που μπορεί να δέχεται ένα παιδί για να μεγαλώνει με βάση τον «κοινωνικό ρόλο» που έρχεται πακέτο με το βιολογικό του φύλο μέχρι την ενδοοικογενειακή σωματική και λεκτική κακοποίηση που μπορεί να δέχεται μια γυναίκα, ακραία έκφραση της οποίας αποτελούν οι γυναικοκτονίες που έχουμε κουραστεί να μετράμε, ενώ το έχουμε δει να αποτυπώνεται και στο δρόμο με διάφορες ομοφοβικές επιθέσεις, με χαρακτηριστικό συμβάν την επίθεση μιας μάζας ανήλικων φασιστοειδών σε δύο κουιρ άτομα, τον Μάρτιο του ’24, στην Πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης. Η “anti-woke” ρητορική, εργαλειοποιείται και από τα ελληνικά ακροδεξιά κόμματα ως τροφή για τον κάθε πικραμένο-η που αποτελεί την εκλογική τους βάση και που το υπαρξιακό του άγχος για επιβίωση το στρέφει πολύ βολικά ενάντια σε όσους νιώθει ότι αποτελούν απειλή για τα ήθη, τις παραδόσεις και τις εθνικές του πεποιθήσεις.
Ο φασισμός αποτελεί δομικό στοιχείο στη συγκρότηση των εθνών κρατών της νεωτερικότητας. Αποτελεί μια ριζοσπαστική έκφανση του δομικού ρατσισμού, της αποικιοκρατίας και του εθνικισμού που ενυπάρχουν σε όλα τα κράτη της Δύσης από τη στιγμή της δημιουργίας τους. Εκπληρώνει το ρόλο του μέσα σε συνθήκες κοινωνικής κρίσης, εμφανιζόμενος ως αντισυστημική και ριζοσπαστική λύση απέναντι στην αμηχανία και την ανικανότητα του κοινοβουλευτισμού. Ο φασισμός ενσαρκώνει σε πιο παροξυσμικό βαθμό, τον βαθύ ρατσισμό του δυτικού κόσμου απέναντι στις κοινωνικές ομάδες που θεωρεί κατώτερες και «γυμνές» από δικαιώματα, ενώ παράλληλα και παρά την δήθεν αντικαπιταλιστική ρητορική του, αποτελεί μία σωτήρια για τον καπιταλισμό δύναμη, λειτουργώντας ως τσιράκι των ισχυρών αφεντικών, όποτε αυτοί τον χρειάζονται.
Όταν κάποιος σοκάρεται με τη βία των φασιστών απέναντι στους αδύναμους, θα πρέπει να θυμάται ότι οι κοινωνίες μας είναι βουτηγμένες μέσα στον εθνικισμό, το μιλιταρισμό, την πατριαρχία και το μίσος για το διαφορετικό που ενσαρκώνεται με τις μορφές της μετανάστριας, του πρόσφυγα, του ατόμου που δεν «ικανοποιεί» τα κοινωνικά και σεξουαλικά στάνταρ, του κοινωνικού αγωνιστή που αντιστέκεται στο υπάρχον και βολικά βαφτίζεται βολεμένος από όσους δεν σκοπεύουν να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την ανατροπή της υπάρχουσας άθλιας κατάστασης που ζούμε.
Το να παλεύεις ενάντια στον φασισμό, σημαίνει πολλά πράγματα : σημαίνει να παλεύεις ενάντια στην κοινωνική αδικία, ενάντια στην κρατική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα, το ρατσισμό απέναντι στους αδύναμους, να παλεύεις ενάντια στον πόλεμο και τον εθνικιστικό παροξυσμό. Σημαίνει, επίσης, να τσακίζεις τους φασίστες όπου τους βρεις. Επειδή η μνήμη δεν είναι σκουπίδι, ούτε μουσειακό έκθεμα που μας «θυμίζει» την ναζιστική και φασιστική κτηνωδία σαν να είναι κάτι περασμένο και μακρινό, δεν ξεχνάμε και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε ούτε τον Παύλο Φύσσα, ούτε τον Σεχζάτ Λουκμάν, ούτε τους ανώνυμους νεκρούς μετανάστες και πρόσφυγες, αλλά θα συνεχίσουμε να τσακίζουμε τους φασίστες παντού, στήνοντας παντού αναχώματα κοινωνικού και μαχητικού αντιφασισμού.
ΠΛΑΙΣΙΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/09 ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση
Αντιφασιστική Διαδήλωση
Τετάρτη 18/09, στις 18:00, στην Περιφέρεια Ηπείρου
Στηρίζουμε το μπλοκ του αντιφασιστικού συντονισμού
Στις 18 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Ακόμα μια δολοφονία που συμπληρώνει αυτές των Χοσεβί και Ουντεσιάνι (1999), Αλίμ Αμπντούλ (2011), Σαχζάτ Λουκμάν (2013) των ρατσιστικών πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες αλλά και τις βίαιες επιθέσεις σε αγωνιστές/ριες. Το 2020 η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε από την ελληνική δικαιοσύνη ως εγκληματική οργάνωση. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο φασισμός δεν τσακίζεται με δικαστήρια και με νόμους και αυτό αποδεικνύεται καθώς η καταδίκη της χρυσής αυγής και της ναζιστικής ιδεολογίας της, δεν αποτέλεσε εμπόδιο στην εμφάνιση νέων ακροδεξιών μορφωμάτων. Την ίδια στιγμή στην βόρεια Ευρώπη παρατηρείται η “ανησυχητική” άνοδος της ακροδεξιάς, η οποία εμφανίζεται με ένα πιο μετριοπαθές μανδύα μόνο και μόνο για την τήρηση των προσχημάτων, ώστε να είναι εύκολη η κοινοβουλευτική τους εκλογή. Στην Ευρώπη, όπως και στην Ελλάδα φαίνεται η αύξησή αυτή να αποτελεί απόρροια της απογοήτευσης και της αμφισβήτησης των εκάστοτε διαχειριστών της εξουσίας, προσφέροντας “ελπίδα” σε ένα “πουλημένο σύστημα”.
Παρουσιάζονται μέσα στις διάφορες περιόδους ως αντισυστημικές δυνάμεις. Καταπιάνονται κυρίως με ζητήματα που αφορούν την εργατική τάξη και δηλώνουν υπερασπιστές των αδυνάτων. Η αλήθεια όμως απέχει πολύ από αυτό που προσπαθούν να προβάλλουν. Διαχρονικά υπάρχει στενή σχέση μεταξύ φασιστών, κράτους και επιχειρηματιών. Όταν τεράστιες εκτάσεις στον Έβρο το περσινό καλοκαίρι πήραν φωτιά λόγω των μέχρι τώρα κρατικών ανεπαρκειών, βγήκαν οι ακροδεξιοί στη σέντρα για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τους πραγματικούς υπαίτιους, κάνοντας πογκρόμ σε μετανάστες. Την ίδια στιγμή το κόμμα Σπαρτιάτες μιλούσε συνεχώς για αναγκαιότητα επενδύσεων στη χώρα από το εξωτερικό, ενώ παράλληλα διατείνονταν ότι κουμάντο στην Ελλάδα κάνουν οι “ξένοι”. Φαίνεται ότι έχουν πρόβλημα μόνο με τους εργάτες μετανάστες και μετανάστριες και όχι με τις επενδύσεις των διεθνών αφεντικών. Αντίστοιχα βασική έγνοια της Ελληνικής Λύσης του “αντισυστημικού” Βελόπουλου είναι να δημιουργηθεί ένα ασφαλές περιβάλλον επενδύσεων και η φορολογία των επιχειρηματιών που προτείνουν να είναι κοινή με των εργαζομένων· ένα πλάνο το οποίο εναρμονίζεται τέλεια με την πρότερη υπογραφή του στο 1ο μνημόνιο. Ταυτόχρονα το κόμμα Νίκη στις θέσεις του μιλά για δημιουργία συνηγόρου επιχειρηματία, ενώ για τα χρέη στις τράπεζες λέει χαρακτηριστικά “Στις περιπτώσεις μη εξυπηρέτησης των δανείων (π.χ. λόγω ανεργίας), ο δανειζόμενος θα αναλαμβάνει υποχρεωτική εργασία στο ευρύτερο Δημόσιο με ειδικό καθεστώς αυξημένων κρατήσεων, ώστε να υπάρξει υποχρεωτική μακροχρόνια εξυπηρέτηση του δανείου”. Στο παράδειγμα της Χρυσής Αυγής υπήρχε στενή σύνδεση τους με τους καραβανάδες και την αστυνομία. Ιδιαίτερα με τη τελευταία συνεργαζόταν πολλές φορές για την επίθεση σε αγωνιστές και αγωνίστριες. Η Χρυσή Αυγή εξάλλου δεν αναγνώριζε καμιά ταξική πάλη αλλά τασσόταν υπέρ της συμφιλίωσης εργατών και αφεντικών, αφού άλλωστε όλοι έλληνες είναι… Πολλά ακόμη παραδείγματα μπορούν να αναφερθούν για τη στήριξη των ακροδεξιών στο κεφάλαιο και την επίθεση που επιχειρούν στους εργαζόμενους-ες. Ο φασισμός όσο αντισυστημικός κι αν παρουσιάζεται, ήταν είναι και θα είναι παιδί και όργανο του καπιταλιστικού συστήματος και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου. Επικαλείται την εθνική ενότητα για να γεφυρώσει και να κουκουλώσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στους καταπιεστές και τους καταπιεζόμενους, με σκοπό να εκμηδενιστεί κάθε εστία αντίστασης κι αγώνα των προλετάριων.
Η φασιστική ιδεολογία εισχωρεί στην κοινωνία, προσεγγίζοντας άτομα της τάξης μας, τροφοδοτεί το μίσος για το “διαφορετικό” και κεντροβαρίζει κυρίως στο φύλο και τη φυλή. Επιτίθεται στην αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος και ενοχοποιεί τη σεξουαλικότητα του κάθε ατόμου. Τα τελευταία χρόνια, λόγω των μεγάλων μεταναστευτικών και προσφυγικών ρευμάτων στην Ευρώπη, το μίσος το οποίο παίρνει μορφές ακραίας βίας στρέφεται κυρίως στους μετανάστες λες κι αυτοί ευθύνονται για την καθημερινή μας εξαθλίωση, τους χαμηλούς μισθούς, την ακρίβεια και την καταπάτηση κάθε μας ελευθερίας. Οι φασίστες απευθυνόμενοι στα άτομα της τάξης μας επιχειρούν να τα διχάσουν, αφού αντί της συσπείρωσης και της οργάνωσης ενάντια στην εξουσία, τα ωθεί να βλέπουν ως εχθρούς τα ταξικά τους αδέλφια.
Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν τελειώνει με την καταδίκη ενός κόμματος. Όσο υπάρχει κράτος που θα τον υποθάλπει για να εξασφαλίζει τα συμφέροντα των αφεντικών, ο κίνδυνος θα είναι υπαρκτός. Ένας αντιφασιστικός αγώνας λοιπόν οφείλει να είναι αντικρατικός και αντικαπιταλιστικός. Από την άλλη, δεν πρέπει να εφησυχαζόμαστε, μιλώντας για γραφικότητα των τωρινών ακροδεξιών μορφωμάτων αλλά να κάνουμε σαφές ότι δε θα ανεχτούμε την ακροδεξιά ρητορεία και δράση. Θα τη τσακίζουμε πριν καταφέρει να διαχύσει το δηλητήριο της στη κοινωνία.
Αναρχική ομάδα A Batalha
ΑΘΗΝΑ: Τετάρτη 18/9 | 17:30 | Κερατσίνι, Μνημείο Π. Φύσσα
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΚΑΜΑΡΑ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΠΑΤΡΑ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου των ναζί της Χρυσής Αυγής, υπό την ανοχή της ΕΛ.ΑΣ.. Η Χρυσή Αυγή είχε αναλάβει το ρόλο της καταστολής του κινήματος κατά τη διάρκεια των μεγάλων αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας την περίοδο των μνημονίων, με ξυλοδαρμούς εργαζομένων και δολοφονίες μεταναστών. Οι δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα της μνημονιακής πολιτικής των αστικών δυνάμεων.
Η δολοφονία, όπως και η προσπάθεια συγκάλυψης και υποτίμησής του εγκλήματος από τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ (που τότε μιλούσαν για κυβερνητική συνεργασία της ΝΔ με μια «σοβαρή» ΧΑ!), εξόργισαν νεολαία και εργαζόμενους. Αμέσως ξέσπασαν μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις, οι οποίες εξελίχθηκαν σε ένα αντιφασιστικό κίνημα με κεντρικό αίτημα τη διάλυση-φυλάκιση της Χρυσής Αυγής. Το κίνημα ανάγκασε μία σειρά κυβερνήσεων να συλλάβουν και μετά από χρόνια κινητοποιήσεων να καταδικάσουν τη ναζιστική συμμορία.
Τέτοιες ακροδεξιές-φασιστικές δυνάμεις είναι τερατογεννέσεις της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Πάντα εμφανίζονται ως «αντισυστημικές», αλλά στην πραγματικότητα μόνο στόχο έχουν να εξυπηρετήσουν και να προστατεύσουν την ελίτ και το σύστημα. Στηρίζουν και εφαρμόζουν τις επιταγές ΕΕ-ΝΑΤΟ, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις φοροαπαλλαγές των καπιταλιστών και καταστέλλουν το εργατικό κίνημα. Οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις προστατεύουν τους ακροδεξιούς και τους φασίστες για τις υπηρεσίες τους, παρά τα ψευτοπροοδευτικά προσωπεία τους ή την όποια κάλπικη επίκληση σε “δημοκρατικά τόξα”. Σε όλη την Ευρώπη, τα αστικά επιτελεία προχωρούν στον «εξωρραϊσμό» των ακροδεξιών, προετοιμάζοντάς τους για την άνοδό τους σε κυβερνήσεις, όπως ήδη έχει γίνει με την Μελόνι στην Ιταλία και ενδέχεται να γίνει σε λίγο σε ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία κ.ά.. Η κυβέρνηση ΝΔ έχει αποφυλακίσει τα πρωτοκλασάτα στελέχη όπως και τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο. Οι ακροδεξιοί αποτελούν συμπλήρωμα της ακραία νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής, καθώς έχουν πλήρη συμφωνία όσον αφορά το μεταναστευτικό και την καταστολή εργαζομένων και αγωνιστών. Αν χρειαστεί θα αποτελέσουν και εφεδρεία για έναν επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό.
Η ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει το ίδιο έργο. Εφαρμόζει στην ουσία την ίδια αντιδραστική πολιτική με τους ακροδεξιούς-νεοναζί, ειδικά όσο η κρίση βαθαίνει. Οχυρώνουν το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, με την ενίσχυση των ΜΑΤ και των δικαστηρίων, την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα. Με διώξεις αγωνιστών, συνδικαλιστών και εργαζομένων. Ποινικοποιούν τον συνδικαλισμό και την απεργία με τους εργατοκτόνους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη. Με τις οδηγίες της ΕΕ δολοφονούν στυγνά πρόσφυγες, όπως στην Πύλο, προχωρούν στις επαναπροωθήσεις προσφύγων. Ενώ γίνονται ρατσιστικές δολοφονίες κι η ΕΛ.ΑΣ. καλύπτει τους ναζί δολοφόνους (ν. Φιλαδέλφεια, Περισσός).
Θέλουν να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες μας. Η καταστολή και το ξήλωμα των δικαιωμάτων μας είναι απαραίτητα για να εφαρμόσουν την εγκληματική πολιτική τους. Ξεπουλάνε κάθε σπιθαμή δημόσιου πλούτου, διαλύουν και ιδιωτικοποιούν την παιδεία και την υγεία. Διαλύουν κάθε δημόσια υπηρεσία και υποδομή, με αποτέλεσμα να μας καίνε και να μας πνίγουν. Μας μετατρέπουν σε δουλοπάροικους με την 6ήμερη 13ωρη εργασία. Μας εμπλέκουν άμεσα στον πόλεμο με τους θηριώδεις εξοπλισμούς και τη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ. Συμμετέχουν στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ στέλνοντας φρεγάτες στην εμπόλεμη περιοχή.
Μόνος δρόμος οι μαζικοί και ανυποχώρητοι ταξικοί αγώνες. Με ένα Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο να οργανώσουμε την αυτοάμυνα του κινήματος και να τσακίσουμε τις φασιστοσυμμορίες, την καταστολή και το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Με έναν αγώνα διαρκείας να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Να παλέψουμε για μία κοινωνία χωρίς ρατσισμό, φασισμό, πόλεμο, περιβαλλοντική καταστροφή, φτώχεια, εξαθλίωση. Για τη μόνη ρεαλιστική εναλλακτική, τον σοσιαλισμό.
- Να ξηλώσουμε το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης – Να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες
- Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και το κοινωνικό Κράτος, όχι για πόλεμο, πλούσιους και ελίτ
- Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη, της φτώχειας και του πολέμου
Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας
ΚΟΜΟΤΗΝΗ
ΚΩΣ
Στα πλαίσια του καλέσματος για τον Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη. 
Καλούμε:
Την Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη σε αντιφασιστική συγκέντρωση, στις 18:30, στην πλατεία Ελευθερίας στην Κω
Την Πέμπτη 19 Σεπτέμβρη σε προβολή ντοκιμαντέρ στις 20:30 στο πάρκο της Μανδηλαρά
Το Σάββατο 21 Σεπτέμβρη σε ping pong ANTIFA Tournament, ap;o tiw 18:30 στο πάρκο της Μανδηλαρά
Ο Παύλος και η ZackieOh ζούνε στους αγώνες του ΣΗΜΕΡΑ
ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Κοινωνικός Χώρος Μανδηλαρά 32
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Συγκέντρωση/πορεία για τον Πάυλο Φύσσα, 18/09 στις 19:00 στα Λιοντάρια | για τον Ζακ/ την Ζackie Oh , 21/09 στις 19:00 στα Λιοντάρια (Αντιφασιστική Πρωτοβουλία για την Οργή και την Μνήμη)
ΧΑΝΙΑ
ΑΓΡΙΝΙΟ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΣΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ !
14 Σεπτεμβρίου: Προβολή ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση», 19:00 στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο του Ασαλάγητου (πλατεία Λουριώτου)
18 Σεπτεμβρίου: Κάλεσμα σε αντιφασιστική πορεία, Συγκέντρωση: 19:00- Πλατεία Δημάδη.
21 Σεπτεμβρίου: Προβολή ντοκιμαντέρ «Drag queen στην Ελλάδα» & «Η Βούλα των Εξαρχείων»,19:00 στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο του Ασαλάγητου (πλατεία Λουριώτου)
ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ,
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ
11 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα από τα Τάγματα Εφόδου της Χ.Α., 6 χρόνια από το λιντσάρισμα μέχρι θανάτου του Ζακ Κωστόπουλο/Zackie Oh από ιδιοκτήτες, νοικοκυραίους και μπάτσους, η ακροδεξιά καταλαμβάνει εκ νέου χώρο. Είτε εκφράζεται οργανωμένα με την άνοδο φασιστικών κομμάτων διεθνώς, είτε στις συνειδήσεις και τις συμπεριφορές μιας κοινωνίας σε σήψη όπου οι αξίες της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας αντικαθίστανται από την έμφυλη βία, το ρουφιανιλίκι, την απάθεια.
Αυτές τις μέρες πάντα θα έρχεται στη μνήμη η διαπίστωση του γεγονότος μέχρι που μπορεί να φτάσει η βία των 
φασιστών και πόσο εύκολα η ρητορική του μίσους μπορεί να γίνει μαχαίρι που το κρατούνε πολλοί. Θα έρχονται στη μνήμη οι εικόνες φιλήσυχων «νοικοκυραίων» που σε μια στιγμή μετατρέπονται σε στυγνούς δολοφόνους για να προστατεύσουν την «περιουσία» τους από τους “μιαρούς” και “περισσευούμενους” αυτής της κοινωνίας.
Ακόμη, αυτές οι ημέρες αποτελούν μια υπενθύμιση πως οι μάχες του Παύλου Φύσσα αποτελούσαν κομμάτι και των δικών μας αντιφασιστικών μαχών. Οι αγώνες του Ζακ Κωστόπουλο/Zackie Oh ενάντια στην ετεροκανονικότητα και το στιγματισμό, ήταν κομμάτι των τότε αόρατων αγώνων ατόμων διαφόρων σεξουαλικών προσανατολισμών, ταυτοτήτων και εκφράσεων/χαρακτηριστικών φύλου, για ορατότητα, ασφάλεια και απελευθέρωση από τα στενά όρια της κυρίαρχης κανονικότητας.
Οι 18 και 21 Σεπτεμβρίου είναι -εκτός από ήμερες μνήμης- και ημέρες αγώνα, ένα αντιφασιστικό σήμα αφύπνισης στην πόλη κόντρα στις επιλογές της συντηρικοποίησης και στη μιζέρια της απραξίας. Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΣΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ στα αντιφασιστικά ραντεβού στους δρόμους, στις γειτονιές, στα γήπεδα, στις σχολές, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας. Μέσα από έναν αντιφασιστικό Σεπτέμβρη ας υπενθυμίσουμε πως η κοινωνία του Αγρινίου έχει δυνατά αντιφασιστικά ανακλαστικά αποκρούοντας διαχρονικά τα φασιστικά σκουπίδια λόγω των πολύμορφων αντιφασιστικών δράσεων σε όλα τα κοινωνικά πεδία, της αλληλεγγύης και των σχέσεων αγώνα που αναπτύχθηκαν. Δεν μένει παρά οι δράσεις αυτές να συνεχιστούν, να εμπλουτιστούν και να ενισχυθούν, οικοδομώντας σχέσεις συμπόρευσης και αγώνα ενάντια σε εκμετάλλευση, καταπιέσεις, πατριαρχία, σεξισμό και ομοφοβία, αποκλεισμούς, διακρίσεις και ανισότητες.
Σήμερα, λοιπόν, είναι ξανά επιτακτικό να ενισχύσουμε τους αντιφασιστικούς, τους ριζοσπαστικούς φεμινιστικούς και τους χειραφετικούς αγώνες για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+, συνδέοντας τους με ευρύτερα απελευθερωτικά προτάγματα. Βαδίζοντας σε μια περίοδο όπου η υποτίμηση της ζωής μας βαθαίνει όλο και πιο πολύ, η κοινωνία συνθλίβεται από την ακρίβεια, τη στεγαστική κρίση, τη διάλυση του συστήματος δημόσιας υγείας και της δημόσιας εκπαίδευσης, για να μην συνηθίσουμε τον θάνατο, την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, για να μην παραδοθούμε στη βαρβαρότητα, στρεφόμαστε στη δημιουργία σχέσεων και δομών αλληλεγγύης, κοινότητες αλληλοϋποστήριξης και αγώνα.
Προτάσσουμε τη συλλογικοποίηση μέσα από αυτοοργανωμένα και αντι-ιεραρχικά εγχειρήματα, τη σύνδεση των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, μακριά από διαμεσολαβήσεις και αναθέσεις, για την ατομική και την κοινωνική απελευθέρωση, για ένα κόσμο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ,ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
Εκδηλώσεις-Προβολές/ Συγκέντρωση-Πορεία για Π.Φύσσα & Ζακ
14 Σεπτεμβρίου, ώρα 19:00
Προβολή ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση», στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο του Ασαλάγητου (πλατεία Λουριώτου)
18 Σεπτεμβρίου, ώρα 20:00
Κάλεσμα σε αντιφασιστική πορεία. Συγκέντρωση-Μικροφωνική από τις 19:00 στην Πλατεία Δημάδη
21 Σεπτεμβρίου,ώρα 19:00
Προβολή ντοκιμαντέρ για την ορατότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων
«Drag queen στην Ελλάδα» & «Η Βούλα των Εξαρχείων», στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο του Ασαλάγητου (πλατεία Λουριώτου)
ΑΣΑΛΑΓΗΤΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
– 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ ΡΑΠΕΡ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ
– 6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΚΤΙΒΙΣΤΗ ΤΗΣ ΛΟΑΤΚΙ+ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ( Zackie Oh )
Στις 18-9-2024 συμπληρώνονται 11 χρόνια από την παρακρατική δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα ( Killah P ), ο οποίος δέχθηκε επίθεση από τάγμα εφόδου των νεοναζί και έπεσε νεκρός από το μαχαίρι του Ρουπακιά.
Στις 21-9-2024 συμπληρώνονται 6 χρόνια από το λιντσάρισμα μέχρι θανάτου του ακτιβιστή της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας Ζακ Κωστόπουλου ( Zackie Oh ), από νοικοκυραίους και μπάτσους.
Η θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους, της Frontex και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ, στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της ελληνικής και της ευρωπαϊκής επικράτειας φαίνεται να έχει σχέση αιτίου-
αποτελέσματος με την αυξητική εκλογική και όχι μόνο, απήχηση των ακροδεξιών σχηματισμών. Τα πνιγμένα, καμένα ή ακόμη και γαζωμένα από σφαίρες κορμιά μεταναστριών και μεταναστών, οδηγούν κάποιο μέρος του πληθυσμού σε ακόμη πιο φανατισμένο κυνήγι τους.
Το κράτος, ως εγγυητής της τάξης και της ασφάλειας, κρατά τα γκέμια των παρακρατικών. Αν χρειαστεί, θα τους ξαμολήσει να επιτεθούν στον κόσμο και τους χώρους αγώνα, να καταστείλουν απεργίες, να επιτεθούν σε αντιθεσμικούς αγώνες για ορατότητα, να δαιμονοποιήσουν καθετί διαφορετικό, να στήσουν ενέδρες σε φυλακισμένους/ες που συμμετέχουν στους αγώνες των κρατουμένων, να τρομοκρατήσουν μετανάστριες και μετανάστες. Αν ξεφύγουν, θα τους «μαζέψει» δείχνοντας ποιος είναι το αφεντικό. Αν φανεί ότι χάνει τον έλεγχο, θα «τιμωρήσει» και μερικούς, ρίχνοντάς τους πάντοτε στα μαλακά. Κι αυτές οι τιμωρίες, όταν έρχονται, χωρίς να αποτελούν νίκη στον αγώνα κατά του φασισμού και του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος που τον θεριεύει, είναι αποτέλεσμα των μεγάλων αντιφασιστικών αγώνων που δόθηκαν και δίνονται καθημερινά.
Η κοινωνία φαίνεται να παρακολουθεί εμβρόντητη, ενώ ένα μέρος της τείνει να συνηθίσει ως κανονικότητα ή παγκόσμιο φυσικό φαινόμενο τον επιχειρούμενο εκφασισμό της. Ο νόμιμος κρατικός φασισμός εκφράζεται με συνεχιζόμενες εκκενώσεις καταλήψεων, επαναπροωθήσεις που οδηγούν σε δολοφονίες ή τραυματισμούς μεταναστών, δολοφονίες και βασανισμούς από την αστυνομία, παρακολουθήσεις, στοχοποίηση αγωνιστριών και αγωνιστών, στέρηση δικαιωμάτων των κρατουμένων και γενικότερα υποτίμηση της ζωής. Κι όταν αυτός δεν αρκεί, επιστρατεύονται κυνηγοί κεφαλών και τάγματα εφόδου, αυτοί που μαχαιρώνουν τον Σαχζάτ Λουκμάν και τον Παύλο Φύσσα.
Τώρα περισσότερο από ποτέ είναι η ώρα το ακηδεμόνευτο αντιφασιστικό κίνημα, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες από τα κάτω, όσες/οι δίνουν τα τελευταία πολλά χρόνια καθημερινό αγώνα ενάντια στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει, αλλά και πολλές/οί ακόμη που βλέπουν καθημερινά τον κλοιό της εξαθλίωσης και της καταστολής γύρω τους να στενεύει, να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, η οποία χρησιμοποιεί και οπλίζει τα παρακρατικά φασιστοειδή για να κλιμακώσει τις επιθέσεις της στον κόσμο του αγώνα καιστην κοινωνία.
Τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να ενδυναμώσουμε στην καθημερινότητα τις εστίες ρήξης και αντίστασης σε κάθε γειτονιά: την κοινωνική αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη. Για την καθολική ανατροπή του κόσμου της εξουσίας.
Ο φασισμός του κράτους σήμερα στοχεύει τον Θανάση Πικάση. Η ζωή του κρατούμενου απεργού πείνας κρέμεται από μία κλωστή. Ο Θανάσης Πικάσης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 8/7. Η Γενική Γραμματεία Αντιεγκληματικής Πολιτικής, η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών του εισαγγελέα Φιστόπουλου και φυσικά η κυβέρνηση είναι υπεύθυνες για την απόπειρα εξόντωσής του. Εδώ και περισσότερους από δύο μήνες αρνούνται να εξετάσουν το δίκαιο αίτημά του για επαναμεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού. Η στοχοποίησή του, τόσο από τη βασανίστρια κρατουμένων και διευθύντρια των φυλακών Κορυδαλλού Μαρία Στέφη, όσο κι από τον μπάτσο αρχιφύλακα Κωνσταντίνο Λαμπρόπουλο, προκύπτει από τη μαχητική αγωνιστική του στάση εντός των τειχών.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΙΚΑΣΗ-ΑΜΕΣΗ
ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΕ
ΟΣΕΣ/ΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΘΡΕΦΕΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ,
ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟ
ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑ ΓΙΑ ZACKIE OH ΚΑΙ ΦΥΣΣΑ
Πρωτοβουλία αναρχικών Αγρινίου
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 18-9-2024 / ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΔΗ / ώρα 19:00
ΚΑΒΑΛΑ
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας
ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Την Τετάρτη 18/09 στις 19:00 όλοι και όλες στην αντιφασιστική συγκέντρωση στην Κεντρική Πλατεία Καρδίτσας 
(Πλατεία Ελευθερίας) για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Π.Φύσσα από τα ναζιστικά καθάρματα της χ.α.
ΚΡΑΤΟΣ ,ΜΠΑΤΣΟΙ ,ΜΜΕ, ΝΑΖΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ
Η ΄΄ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” ΣΑΣ ΒΡΩΜΑΕΙ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΑΖΕΙ ΑΙΜΑ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Καρδίτσας
ΤΡΙΚΑΛΑ
11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ KILLAH P
Έχουν περάσει 11 χρόνια από τη δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα. Η βίαιη δράση του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής ήταν ήδη φανερή από το 2012 με επιθέσεις και απόπειρες ανθρωποκτονίας ενάντια σε μετανάστ(ρι)ες, που οδήγησαν και στη δολοφονία του 27χρονου εργαζόμενου μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στις 17/01/2013. Ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013 τουλάχιστον 20 μέλη της ναζιστικής οργάνωσης έστησαν ενέδρα στον Παύλο και την παρέα του στην Αμφιάλη Κερατσινίου. Εκείνος δεν λύγισε και μπήκε μπροστά προσπαθώντας να διευκολύνει τους φίλους του να διαφύγουν πρώτοι, ώσπου ο 45χρονος φασίστας Γιώργος Ρουπακιάς τον μαχαίρωσε στην καρδιά.
Το αντιφασιστικό κίνημα αναγεννήθηκε μέσα από τον Παύλο και τη στάση του εκείνο το βράδυ. Πορείες και συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, πολιτισμική και πολιτική καταδίκη των φασιστών σε κάθε γειτονιά της χώρας, ενημερωτικές εκδηλώσεις με σκοπό την ανάλυση και χαρτογράφηση του νεοναζισμού, ανάγκασαν την καθυστερημένη ενεργοποίηση του κρατικού μηχανισμού που προχώρησε στην ποινική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Έπειτα από μία μακροχρόνια διαδικασία, στις 7 Οκτωβρίου 2020, σε μια πολύ σημαντική κατάκτηση του αντιφασιστικού κινήματος, το κόμμα κρίθηκε εγκληματική οργάνωση και στον Γ. Ρουπακιά επιβλήθηκε ισόβια κάθειρξη για την δολοφονία.
Σήμερα όμως βλέπουμε την άνοδο ακροδεξιών κομμάτων στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Βλέπουμε επίσης να εντείνεται ο θεσμικός φασισμός με τη δολοφονία στην Πύλο, τα pushbacks και τις δολοφονίες ρομά από την αστυνομία. Ο φασισμός είναι ένα φαινόμενο που έχει διασυνδέσεις με την αστική τάξη και τις δεξιές κυβερνήσεις. Στοχεύει στην καρδιά και το μυαλό όλων, τους διδάσκει επιθετικότητα και υποταγή. Τους μαθαίνει πως να υποτάσσουν τους αδύναμους και να υποτάσσονται στους ισχυρούς, να αποτελούν τα υλικά μιας πυραμίδας φόβου και ανελευθερίας. Η απανθρωποίηση των πλέον ευάλωτων ατόμων, κυρίως των μεταναστευτικών και προσφυγικών υποκειμένων, δίνει έδαφος σε αυτές τις πρακτικές. Τα ΜΜΕ εκπέμπουν διαρκώς φόβο απέναντι σε ξένους, εξεγερμένους, queer άτομα και ρομά, που παρουσιάζονται ως δήθεν εχθροί και παράσιτα. Έτσι ο ακροδεξιός εξτρεμισμός έχει αυξήσει πάλι τη δηλητηριώδη παρουσία του στο δρόμο.
Η ενίσχυση του αντιφασιστικού αγώνα είναι όχι μόνο αναγκαιότητα αλλά και καθήκον του συνόλου της κοινωνίας. Δε θα δείξουμε καμία ανοχή σε οποιοδήποτε ψήγμα φασιστικού λόγου και έργου που επιτρέπει στο ρατσισμό να κανονικοποιείται και να νομιμοποιείται. Βρισκόμαστε σε διαρκή σύγκρουση με τις δυνάμεις της ακροδεξιάς βίας.
Οργή και λύσσα για τον Παύλο Φύσσα.
Ανάρες, Ελευθεριακή Συνέλευση Τρικάλων
ΚΕΡΚΥΡΑ
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Live – Ενάντια στη λήθη, 20:00 στον κοινωνικό χώρο Πυρόβολο
Ήταν 18 Σεπτεμβρίου του 2013 όταν ένα τάγμα εφόδου της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, 
οργανωμένο και απόλυτα συνεννοημενο, επιτέθηκε στον αντιφασίστα, μουσικό Παύλο Φύσσα και στην παρέα του, αναγνωρίζοντας τον καθώς ήταν γνωστός για την αντιφασιστική του δράση στην περιοχή του Πειραιά.
Η στυγερή δολοφονία του συντρόφου μας, παρόλο που τις πρώτες μέρες προσπάθησαν να συγκαλύψουν τα κίνητρα λέγοντας πως πρόκειται για οπαδικό επεισόδιο, κατέληξε στην σύλληψη και αργότερα στην καταδίκη των κορυφαίων μελών της ναζιστικής οργάνωσης.
Ο Παύλος Φύσσας, ο οποίος δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του, είτε στα τραγούδια του είτε στον δρόμο και για αυτό το λόγο ήταν στοχοποιημένος από τους ηθικούς δολοφόνους του και τον φυσικό του Γιώργο Ρουπακιά, ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος με την στάση του απέδειξε τι σημαίνει μαχητικός αντιφασισμος.
Ακόμα και πριν ξεψυχήσει, ήταν αυτός που υπέδειξε τον δράστη της δολοφονίας, καθώς οι αστυνομικοί που ήταν παρόντες ουσιαστικά δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν το έγκλημα.
Πέρυσι, στον Άγιο Νικόλαο διοργανώσαμε την πρώτη αντιφασιστική συγκέντρωση δηλώνοντας ότι ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι καθημερινός και ποικιλοτροπος.
Φέτος, θέλοντας να τιμήσουμε τον Παύλο ο οποίος ήταν μέλος της hip hop σκηνής, σας καλούμε σε ένα live, στον χώρο μας, με προσκεκλημένους τους Δράμα Κωμικού από το Ηράκλειο και τον Μάριο Γαρεφαλλακη από την πόλη μας.
Ο Παύλος Ζεί
Τσακίστε τους ναζί
Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος
