Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στο δικαστήριο (Μικτό Ορκωτό, Δέγλερη 4) τη Δευτέρα 15/04, στις 9:00, για
να σταθούμε στο πλευρό της επιζωσας (υπόθεση βιασμού στο Βυρωνα).
Με την παρουσία μας, εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη και την στήριξη μας στην επιζωσα και στον κύκλο της. Ας ενώσουμε τις φωνές μας για να δείξουμε ότι τα επιζώντα ατομα δεν είναι μόνα τους σε αυτή τους την μάχη, και πως οι βιαστές θα μας βρίσκουν πάντοτε απέναντι τους
Καμία μόνη της απέναντι στους κακοποιητές της.
Συντροφικά,
Σπάμε το Φόβο
Το ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη στηρίζει το κάλεσμα της φεμινιστικής συλλογικότητας Σπάμε το Φόβο για παρουσία αλληλεγγυου κόσμου τη Δευτέρα 15/4 στις 09:00 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (Δέγλερη 4), για υπόθεση βιασμού που τελέστηκε στον Βύρωνα.
ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη
Στηρίζουμε το κάλεσμα στη δεύτερη φάση της δικής για το περιστατικό βιασμού στο Βύρωνα, τη Δευτέρα 15/4, στις 9:00, στο Μικτό ορκωτό δικαστήριο, Δέγλερη 4https://athens.indymedia.org/event/94071/
Καμια μόνη απέναντι σε βιαστές και στους απολογητές τους.
Καμια μόνη στο δρόμο, στη δουλειά, στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Στηρίζουμε τις επιζωσες στον αγώνα τους.
Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου
Στηρίζουμε το κάλεσμα τη Δευτέρα 15/04, στις 9:00, στο Μικτό Ορκωτό (Δεγλερη 4) όπου θα διεξαχθεί η δίκη βιασμού της Ε. (υπόθεση βιασμού στο Βυρωνα, Πρωτοχρονιά 2021)
Ως Σπίτι για την Ενδυνάμωση και Χειραφέτηση στηρίζουμε το κάλεσμα τη Δευτέρα 15/04,στις 9:00,στο Μικτό Ορκωτό(Δεγλερη 4)όπου θα διεξαχθεί η δίκη βιασμού της Ε(υπόθεση βιασμού στο Βυρωνα,Πρωτοχρονιά 2021). Θα σταθούμε αλληλεγγυα και μαχητικά στο πλευρό της επιζώσας, υπενθυμίζοντας και διασφαλίζοντας πως κανένα δεν είναι μόνο του στις μάχες.
ΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΑ ΕΙΔΙΚΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΙ.
ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΒΥΡΩΝΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ,ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ.
Συντροφικά,Το Σπίτι για την Ενδυνάμωση και Χειραφέτηση.
As Spiti we endorse the call for Monday, April 15th,at 9:00 a.m.,at the Mixed Jury Court (4 Degleri St),where the trial for the rape of E.(case of rape in Vyronas,New Year’s Day 2021)will take place.We will stand in solidarity and militantly by the survivor’s side,reminding and ensuring that no one is alone in battles.
RAPISTS ARE NOT A SPECIAL RACE, THEY ARE EVERYDAY MEN.
NEITHER IN VYRONAS NOR ANYWHERE ELSE,WE CONFRONT RAPISTS IN EVERY NEIGHBORHOOD.
Το Σπίτι για την Ενδυνάμωση και Χειραφέτηση
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ : Γ.ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ, Ι. ΜΟΥΙΜΠΟΥΑ
ούτε αυτοί που τους καλύπτουν: Σ. ΜΟΥΑΓΚΙΕ
Περιστατικό βιασμού γυναίκας από δύο άντρες ελαβε χωρα στη γειτονιά μας. Δύο άντρες κοινωνικά αποδεκτούς και με αναγνωρισιμότητα στον Βύρωνα , ο ενας δε υποψηφιος προεδρος στην τοπικη ν.δ., με διαδυνδεσεις στα μ.μ.ε., αυτό που λένε «καλό παιδί», «καλός οικογενειάρχης» «καλός μαγαζάτορας».
Ο βιασμός έλαβε χώρα σε ένα φαινομενικά ασφαλές για την Ε. και τις υπόλοιπες παρευρισκόμενες, περιβάλλον. Έως νωρίς το πρωί οι μνήμες της επιζώσας είναι καθαρές. Ύστερα αρχίζει να χάνει τις αισθήσεις της και τη συνείδησή της. Κατάφερε και ξύπνησε το απόγευμα της επόμενη μέρας , με απώλεια αίσθησης του χώρου και του χρόνου, με εμφανή τα σημάδια του βιασμού της.
Η ε. απέναντι στο τραύμα, βρήκε το θάρρος να καταγγείλει το βιασμό, δηλώνοντας πως η ντροπή δεν είναι δική της, και πως δεν είναι αυτή που πρέπει να φοβάται.
Ανέλαβε την δυσανάλογη ευθύνη να εξασφαλίσει ότι καμία άλλη δεν θα βρεθεί στην ίδια θέση.
Ο αγώνας της δεν μπορεί παρά να είναι και δικός μας , αγώνας για όλες ολους, σε αυτή και σε κάθε γειτονιά, εναντια σε καθε εμφυλη και σεξουαλικη βια.
Με την ίδια ευκολία που αυτή η γειτονιά αγκαλιάζει το διαφορετικό, με την ίδια ευκολία κι οργή πρέπει να αποβάλει τους βιαστές, και να τους καταστήσει σαφές με κάθε τρόπο ότι είναι ανεπιθύμητοι όποιοι και όποιες και αν είναι, όπως ανεπιθύμητοι είναι και όσοι οσες τους συγκαλύπτουν. Και οι κάθε λογής απολογητές τους που θα βρουν δικαιολογίες για να βαφτίσουν τον βιασμό, κάτι άλλο.
ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΜΕ ΛΟΓΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ.
E mail επικοινωνιας ωστε να αντιμετωπιστουν τα φαινομενα οποιαδηποτε φυσεως κακοποιητικης η και παραβιαστικης συμπεριφορας : [email protected]
συλλογικοτητες & αλληλεγγυες αλληλεγγυοι απο τα ανατολικα
Το βράδυ της 1/1/2021, ο Ιούλιος Μουιμπούα και ο Στέφανος Μουαγκιέ αποτελούσαν μέρος μιας ευρύτερης παρέας ατόμων που παρευρέθηκαν σε σπίτι στον Βύρωνα με αφορμή την Πρωτοχρονιάς. Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία κατ΄ αρχήν, καθώς μέχρι τότε τα δύο αυτά άτομα ανήκαν στο φιλικό περιβάλλον των παρευρισκόμενων και θεωρούνταν άνθρωποι εμπιστοσύνης. Με πρωτοβουλία λοιπόν του Στέφανου προσκαλέστηκε στο σπίτι ο Γιώργος Παλιούρας, άγνωστος προς τους υπόλοιπους, με σκοπό να παραδώσει κόκα στον Ιούλιο και τον Στέφανο. Ο Παλιούρας μπήκε στο χώρο με τον αέρα του “boss”, αφού ήταν ο μόνος που είχε στην κατοχή του ναρκωτικά. Όταν οι τρεις προαναφερθέντες άρχισαν να κάνουν χρήση, ξεκίνησαν να κλείνουν τις πόρτες του σπιτιού με σκοπό να αποκλειστούν οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι από όσα συνέβαιναν πίσω από αυτές. Σε ένα από τα κλειστά αυτά δωμάτια o Ι. Μουιμπούα με τον Γ. Παλιούρα βίασαν την Ε., η οποία σχεδόν αναίσθητη (μετά από ξαφνική και ύποπτη αδιαθεσία) ήταν πλήρως ανήμπορη να αντιληφθεί τι συνέβαινε. Αποχωρώντας ο Ιούλιος άφησε πίσω του τον Γιώργο Παλιούρα, ο οποίος συνέχιζε να βιάζει την Ε.. Ο ρόλος του Ιούλιου ήταν καθοριστικός καθώς η ιδιότητά του ως “φίλος” και ως “άτομο εμπιστοσύνης” έριξε της άμυνες της υπόλοιπης παρέας και δημιούργησε το χώρο για τον ομαδικό βιασμό. Ο Παλιούρας έφυγε το πρωί, ενώ είχαν φύγει όλοι από το σπίτι, απ’ ό,τι φαίνεται σαν κυνηγημένος αφού παράτησε την εξώπορτα ανοιχτή, τα προσωπικά του αντικείμενα στο χώρο, και το μηχανάκι του κάτω από το σπίτι. Αξίζει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι ο Στέφανος Μουαγκιέ ήταν εκείνος που παρέλαβε τα πράγματα του Παλιούρα και τού τα παρέδωσε την επόμενη ημέρα.
Η κακοποίηση της Ε. συνεχίστηκε την επόμενη μέρα όταν και ξεκίνησε η απόπειρα συγκάλυψης του βιασμού. Ο Στέφανος Μουαγκιέ στην αρχή αποκάλυψε όλα όσα συνέβησαν, επειδή θεώρησε ότι έγιναν συναινετικά (απ’ ό, τι φαίνεται, η αντίληψή του για τη συναίνεση περιλαμβάνει δύο άντρες πάνω σε μια αναίσθητη γυναίκα). Το βράδυ του βιασμού ανέφερε χαρακτηριστικά “αφήστε το κορίτσι, περνάει καλά”. Όταν όμως μίλησε με τον Ιούλιο, τον ξάδερφο του και συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για βιασμό, άλλαξε τα λεγόμενά του καλύπτοντας τους βιαστές. Και δεν ήταν ο μόνος.
Από την πλευρά του Γιώργου Παλιούρα υπήρξαν άμεσες ενέργειες συγκάλυψης μέσω των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών του διασυνδέσεων. Ο Γιώργος Παλιούρας είναι 50 ετών, παντρεμένος με παιδιά, μέχρι πρότινος συνιδιοκτήτης σε γνωστό μαγαζί του Βύρωνα, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη Ν.Δ.. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η σύζυγός του δημοσιογράφος στο επάγγελμα, η οποία χρησιμοποίησε από την πρώτη στιγμή τις δημοσιογραφικές και πολιτικές της διασυνδέσεις για να καλύψει το βιασμό. Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πώς λειτούργησε και λειτουργεί αυτό το υποστηρικτικό δίκτυο και βάσει ποιών συμφερόντων, καθώς βασίζεται ξεκάθαρα σε πολιτικές και οικονομικές σχέσεις εξουσίας.
Από την άλλη πλευρά, οι λόγοι δημιουργίας του υποστηρικτικού δικτύου του Ιούλιου Μουιμπούα είναι πιο περίπλοκοι. Ο Ι. Μουιμπούα είναι 40 ετών, Αφρικανικής καταγωγής, μεροκαματιάρης, παιδί της γειτονιάς, χωρίς πολιτικές και οικονομικές καβάτζες. Μεγάλη μερίδα κόσμου έπεσε από τα σύννεφα όταν έμαθε ότι είναι βιαστής. Η υποστήριξή του βασίζεται στις διαπροσωπικές σχέσεις και την ευαλωτότητα που προβάλλει διαρκώς, καθώς διαδίδει ότι στοχοποιείται λόγω χρώματος και όχι επειδή είναι βιαστής. Επιπλέον, στηρίζεται στο έλλειμμα κάποιων ανθρώπων να πιστέψουν αδιαπραγμάτευτα την επιζώσα, επιδεικνύοντας παράλληλα έναν υπερβάλλοντα ζήλο στο να ακούνε και να επαναλαμβάνουν την ‘εκδοχή’ του βιαστή, νομιμοποιώντας με αυτόν τον τρόπο την εκδοχή αυτή. Για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται λοιπόν ότι ο βιασμός είναι το μόνο γεγονός στο οποίο υπόλογο είναι το θύμα. Κανείς δεν αμφισβητεί κάποιον που τον έκλεψαν ούτε ζητάει από αυτόν πειστήρια, σε αντίθεση με τον βιασμό όπου η επιζώσα/ων αναβιώνει μέσω της αμφισβήτησης (της/του) την κακοποίηση ξανά και ξανά. Όσοι/ες αναγνωρίζουν ελαφρυντικά στους βιαστές αναπαράγουν πατριαρχικές νοοτροπίες, συμπεριφορές και στερεότυπα που εν τέλει κανονικοποιούν την ίδια την πράξη του βιασμού και γίνονται και οι ίδιοι με τη συμπεριφορά τους κακοποιητές.
Εμείς, από την μεριά μας, στεκόμαστε απέναντι στους βιαστές, καθώς και στους απολογητές και υποστηρικτές τους, ακόμη κι αν είναι φίλοι, αφεντικά, συμμαθητές, “καλά παιδιά”. Για εμάς, ο βιασμός είναι μια τελεσίδικη πράξη, η οποία δεν έχει γκρίζες ζώνες και δεν επιδέχεται περιπτωσιολογία.
Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα, είναι να ανασύρουμε το γεγονός του βιασμού από τις σκιές, να το κάνουμε ορατό και να το καταδείξουμε ως κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα. Με τη δημοσιοποίηση στη γειτονιά και την στήριξή μας στην Ε. φροντίζουμε ώστε ο βιασμός της και οι συντονισμένες προσπάθειες δικαιολόγησης και συγκάληψής του να μη θεωρηθούν ως σπάνια, μεμονωμένα περιστατικά.
Στη σιωπή και στο υποστηρικτικό δίκτυο που αναπτύσσεται γύρω από τους βιαστές, απαντάμε με τη δημιουργία υποστηρικτικού δικτύου της επιζώσας, διαταράσσοντας τις δομημένες σχέσεις που επιβάλλουν την παθητικότητα του θύματος και την απομόνωσή του σε μια ατομική επεξεργασία του γεγονότος του βιασμού, η οποία το καθιστά περαιτέρω ευάλωτο. Μ’ αυτόν τον τρόπο, διαρρηγνύουμε έμπρακτα την κουλτούρα της συγκάλυψης, ίδιον μίας κοινωνίας που σιωπά.
Οργανώνουμε τη δράση μας με στόχο τη διαπόμπευση των βιαστών και των απολογητών τους, έτσι ώστε να κουβαλάνε το στίγμα της πράξης τους ως έχει, τελεσίδικη και αδιαμφισβήτητη. Μπορεί το τραύμα του βιασμού να μην εξαφανίζεται, οι βιαστές, όμως, ναι. Από τον Φεβρουάριο κινούμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση, οργανώνοντας τον εκδιωγμό τους. Πραγματοποιούμε μοτοπορείες στις γειτονιές του Βύρωνα και του Παγκρατίου (οι οποίες περνούν από τα μαγαζιά και τα σπίτια των Παλιούρα, Μουιμπούα και Μουαγκιέ), γινόμαστε περισσότερες και περισσότεροι και επικοινωνούμε το γεγονός με σπρέι, πανό και αφίσες στις γειτονιές του Βύρωνα, του Παγκρατίου και της Καισαριανής, των Αμπελοκήπων και της Κυψέλης, καθώς και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας και της ευρύτερης Αττικής. Πραγματοποιούμε, επίσης, δημόσιες παρεμβάσεις ανάδειξης και καταγγελίας του γεγονότος σε κοινωνικά δρώμενα, όπως αυτή σε συναυλία στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Μεταβήκαμε και στη Ραφήνα, όπου κρύβεται ο Γιώργος Παλιούρας. Στην δράση αυτή, κολλήσαμε την αφίσα που αναφέρεται στο γεγονός μπροστά από το εξοχικό του, αλλά και στο κέντρο της Ραφήνας και πετάξαμε τρικάκια για να γνωστοποιηθεί η πράξη του στην τοπική κοινωνία.
Για εμάς το περιστατικό βιασμού στο Βύρωνα και ο αγώνας στη γειτονιά ξεπερνάει το περιστατικό αυτό καθ’ αυτό και αποτελεί έναν αγώνα των από τα κάτω ενάντια σε κάθε έμφυλη και σεξουαλική βία.
Κι αν έχουμε συνηθίσει να ακούμε για περιστατικά που καταχωρούνται ως ατυχή,οφείλουμε να μην εξοικειωθούμε με τη φρίκη.
Η κουλτούρα του βιασμού χτίζεται πάνω στην ανοχή.
Ενάντια στη λήθη, ενάντια στις ίσες αποστάσεις, με προσωπικό κόστος, όπως σε κάθε αγώνα που έχει αξία.
Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε.
Συνέλευση Σπάμε Το Φόβο
