Πορεία γειτονιάς ενάντια στις εξώσεις και στους πλειστηριασμούς, πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου 24/2, στην ανατολική Θεσσαλονίκη. Οι διαδηλωτ(ρι)ες συγκεντρώθηκαν στο πολιτιστικό κέντρο Τούμπας και στη συνέχεια έκαναν πορεία, για την υπεράσπιση του κοινωνικού δικαιώματος στη στέγη, καθώς και ενάντια στα υψηλά ενοίκια και το real estate.
Στα συνθήματα έγινε κάλεσμα στην κοινωνία να αντιδράσει και να μπλοκάρει τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, να βάλει τέλος στην επίθεση των funds ενάντια στη λαϊκή κατοικία και να υψώσει τις συλλογικές αντιστάσεις και τους αγώνες σε κάθε γειτονιά.
Ανάλογες δράσεις προγραμματίζονται και το επόμενο διάστημα, με πορεία γειτονιάς στην πλατεία Επταλόφου, στους Αμπελόκηπους στις 2/3 και με συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα γραφεία εταιρίας servicer, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στις 4/3.
Ακολουθούν τα καλέσματα για την κινητοποίηση
ΚΑΜΙΑ ΛΑΪΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ FUNDS
Σε ένα κλίμα οικονομικής ασφυξίας για τα λαϊκά στρώματα, η επίθεση που δέχεται η λαϊκή κατοικία, αναμένεται να ενταθεί περαιτέρω, αφού στόχος για το 2024 είναι οι 40.000 – 50.000 πλειστηριασμοί, από τους οποίους, μάλιστα, οι 10.000 θα πραγματοποιηθούν τους πρώτους μήνες του έτους. Λαμβάνοντας, βέβαια, υπόψιν και τις αυξήσεις των προηγούμενων χρόνων στα επιτόκια των στεγαστικών δανείων, το αυξημένο κόστος διαβίωσης συνολικά, τους χαμηλούς μισθούς και τα πενιχρά, αν όχι ανύπαρκτα, επιδόματα, φαίνεται ότι βαδίζουμε προς το κοκκίνισµα όλο και περισσότερων δανείων, και άρα, σε ένα νέο ντόµινο πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών. Αυτή η απειλητική, για την εργατική τάξη και το λαό, συνθήκη οξύνεται από την εκτίναξη των ενοικίων, με την Ελλάδα να βιώνει τον ανεξέλεγκτο φαύλο κύκλο της υπερβολικά ακριβής στέγασης σε σύγκριση με τα εθνικά εισοδήματα. Παράλληλα, ο αντιλαϊκός χαρακτήρας τόσο των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών όσο και άλλων πτυχών της εφαρμοζόμενης αστικής πολιτικής, κρύβεται κάτω από το χαλάκι με μία συστηματική προσπάθεια μετατόπισης της ευθύνης στους πληττόμενους πολίτες, σε όσους δηλαδή χάνουν το σπίτι τους, παρουσιάζοντάς τους ως «κακοπληρωτές».
Η χαρακτηριστική αναφορά στους πληττόμενους ως «κακοπληρωτές», αποσκοπεί στην απόκρυψη των αιτιών, των υπαίτιων και των συμφερόντων που εξυπηρετούν οι πλειστηριασμοί. Αποσκοπεί στην απόκρυψη της σύνδεσης των πλειστηριασμών με την ευρύτερη αναδιάρθρωση της οικονομίας που ξεκίνησε με την παγκόσμια οικονομική κρίση του ’07-’08, όταν κυβερνήσεις και κεφαλαιοκράτες επιχείρησαν το ξεπέρασμά της μέσω μιας σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής, επιβαρύνοντας τα λαϊκά στρώματα και -φυσικά- διασώζοντας τις τράπεζες. Η «απελευθέρωση» των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, λοιπόν, αποτελούσε ανέκαθεν στόχο της Τρόικα, και εντάχθηκε στις μνημονιακές δεσμεύσεις στο 1ο και 2ο μνημόνιο. Με το 3ο μνημόνιο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ περιόρισε την προστασία της πρώτης κατοικίας στα πιο ευάλωτα νοικοκυριά, ενώ μάλιστα, εισήγαγε και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, καθιστώντας πλέον αδύνατες τις μέχρι τότε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης και τις διαδηλώσεις στα Ειρηνοδικεία που συχνά ματαίωναν πλειστηριασμούς, και χτυπώντας με αυτόν τον τρόπο την λαϊκή αντίδραση και την έμπρακτη αλληλεγγύη. Μετά την κατάργηση του Ν. Κατσέλη το 2019 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ ψήφισε το περίφημο σχέδιο «Ηρακλής», νομοσχέδιο στήριξης των τραπεζών, παρέχοντας τους τη δυνατότητα να απαλλαγούν από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, μετατρέποντάς τα σε κρατικά ομόλογα με κρατική εγγύηση -δηλαδή έμμεση κρατική χρηματοδότη. Έτσι, οι τράπεζες μεταφέρουν τα δάνεια σε funds, τα οποία επιβάλλουν ασφυκτικές πιέσεις στους δανειολήπτες για την είσπραξη των χρεών.
Σήμερα, η επίθεση στη λαϊκή κατοικία εντείνεται ακόμα περισσότερο με τα τελευταία νομοθετήματα της κυβέρνησης να εξασφαλίζουν στις εταιρείες διαχείρισης πλήρη ασυδοσία. Για πρώτη φορά, οι servicers έχουν πλήρη νομική θωράκιση, ώστε να μπορούν να επιβάλλουν την εκτέλεση πλειστηριασμών για λογαριασμό των funds, ακόμα και σε περιπτώσεις που έχει επιτευχθεί εξωδικαστικός συμβιβασμός. Δύνανται να απαιτούν προκαταβολή 10% από το ποσό που έχει συμφωνηθεί και σε περίπτωση μη καταβολής του, να εκπλειστηριάζουν άμεσα το ακίνητο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα στα funds, λειτουργώντας ως εκβιαστές για χάρη των τραπεζών, να απειλούν και να υφαρπάζουν τα σπίτια του λαού, με την προστασία και την συνδρομή του κράτους. Η λαϊκή στέγη και περιουσία γίνονται εργαλείο για την αύξηση των κερδών funds και εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων, μέσω των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών, σχεδιασμός που αποτελούσε για καιρό επιδίωξη του αστικού κράτους και που ωφελεί το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο. Όπως επισημαίνεται στην περίφημη έκθεση Πισσαρίδη, η πτωχευτική διαδικασία έχει την ικανότητα να απαλλάξει τους οφειλέτες από τα χρέη τους μέσα σε λίγα χρόνια, ανταλλάσσοντας τα περιουσιακά τους στοιχεία με «κίνητρα για νέο εισόδημα»! Φυσικά, στο πλαίσιο αυτό παρέχεται και η δυνατότητα, ως δήθεν προστασία της πρώτης κατοικίας και λύση για τον πληττόμενο λαό, να νοικιάζουν το σπίτι τους από Φορείς που θα αποκτούν τα ακίνητα που είναι προς πλειστηριασμό, οι οποίοι φυσικά δεν έχουν καν δημιουργηθεί ακόμα, ενώ το κράτος θα έχει τη δυνατότητα να προσφέρει δήθεν στήριξη σε οικονομικά ασθενέστερους οφειλέτες μέσω πενιχρών στεγαστικών επιδομάτων.
Παράλληλα, συντελείται μια ραγδαία αναβάθμιση της καταστολής και κρατικής βίας ενάντια στις δυνάμεις που αγωνίζονται για την υπεράσπιση των λαϊκών κατοικιών και τον πληττόμενο λαό. Το πολύ πρόσφατο παρελθόν κατέδειξε τις εντολές που έχει λάβει η αστυνομία αναφορικά με τις εξώσεις. Η ασφυκτική και με μαφιόζικους όρους παρουσία ΜΑΤ και ΟΠΚΕ, η οποία «εγκαινιάστηκε», τόσο αναβαθμισμένα, κατά τη διάρκεια έξωσης στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης στις 09/03/2023, αποτελεί πλέον δεδομένη πρακτική. Δεδομένη πρακτική της αστυνομίας και της Αστικής Δικαιοσύνης η τρομοκράτηση, οι συλλήψεις – “απαγωγές” των ιδιοκτητών, η άσκηση σε βάρος τους εκτεταμένης ψυχικής και σωματικής βίας με την απροειδοποίητη εισβολή στην οικία, διωγμοί, αφαίρεση της κινητής τους περιουσίας, εξευτελισμός, προσβολές, εκφοβισμός, ποινικές διώξεις, απειλές-, ακόμα και σε άτομα της τρίτης ηλικίας ή και άτομα με ειδικές ανάγκες (εξώσεις σε Άνω Πετράλωνα, Ζωγράφου, Χαλκιδική, Άνω Πατήσια, Νέο Ψυχικό). Ενώ, η καταστολή στοχεύει φυσικά και τις πολιτικές δυνάμεις που αντιστέκονται, με τον αλληλέγγυο παρευρισκόμενο κόσμο να συγκρούεται με τους ένστολους μπράβους με αποφασιστικότητα.
Η στρατηγική ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, λοιπόν, δεν συνεπάγεται τίποτα λιγότερο από το ξεσπίτωμα του λαού και την βίαιη φτωχοποίηση ανθρώπων. Στη νέα περίοδο της κρίσης, ολόκληρη βιομηχανία έχει στηθεί γύρω από το ζήτημα των πλειστηριασμών και των εξώσεων, με αγορές και μεταβιβάσεις χρεών και δανείων, με την αστυνομία και τα δικαστήρια να επιτελούν τα καθήκοντα των άμεσων εκτελεστών. Η απειλή των πλειστηριασμών και των εξώσεων αφορά, πλέον, ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας και δεν αποτελεί ατομικό, προσωπικό πρόβλημα. Αντίθετα, είναι κομμάτι ενός καλοσχεδιασμένου πλάνου συσσώρευσης πλούτου για τους λίγους εις βάρος των πολλών. Η αδυναμία πρόσβασης στη στέγαση, οι άπιαστες τιμές ενοικίων λόγω της φούσκας του real estate, και οι επιθετικές ενέργειες των εταιρειών του κλάδου, που αγοράζουν ή χτίζουν νέα κτίρια, μετατρέπουν σταδιακά το δικαίωμα στη στέγαση σε προνόμιο για λίγους. Όσο, όμως, οι αστικές πολιτικές οδηγούν ένα μεγάλο κομμάτι του λαού να βρίσκεται πιο κοντά στην αστεγία, τόσο γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο πως η στέγαση δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα, αλλά καθολικά εγγυημένη παροχή.
Πέρα, λοιπόν, από την κατάδειξη των κεντρικών πολιτικών επιλογών του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων που το εξυπηρετούν, αναδεικνύεται εμφατικά και ο αναβαθμισμένος πλέον ρόλος των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων, οι οποίες έχουν πια το ελεύθερο να λειτουργούν ανεξέλεγκτα εις βάρος της τάξης μας. Συγκεκριμένα, τα κέρδη των servicers και των funds αυξάνονται κατά εκατομμύρια ευρώ στις πλάτες μας, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την εταιρεία διαχείρισης doValue Greece, η οποία -ήδη από το τέλος του 2021, διαχειριζόταν λογαριασμούς για πάνω από ένα εκατομμύριο δανειολήπτες και σημείωσε αύξηση στα έσοδά της το 2021 κατά 237% σε σχέση με το 2020, καθώς και την Ιntrum Hellas, η οποία διπλασίασε τα κέρδη της μέσα σε ένα χρόνο. Εν μέσω ενός ακραία ασφυκτικού πλαισίου να βρίσκεται υπό διαμόρφωση, με την ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα, σε ο,τι απέμεινε από την δημόσια υγεία και εκπαίδευση, με την ακρίβεια να καλπάζει και τις αστικές κυβερνήσεις να επιβουλεύονται την ακόμα μεγαλύτερη νομική τους θωράκιση μέσω του νέου Ποινικού Κώδικα, οφείλουμε να μην κάνουμε άλλο βήμα πίσω.
Να αντισταθούμε, να οργανώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στις πολιτικές της της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Απέναντι στην καπιταλιστική κερδοφορία,
να αντιτάξουμε τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες.
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ FUNDS
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΕΞΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΛΑΟ
-ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥΜΠΑΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΠΤΑΛΟΦΟΥ.
-ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ DO VALUE ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (Λέοντος Σοφού 18) – ΔΕΥΤΕΡΑ 4/3 , 12:00
ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΝΑ ΑΠΛΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Υψηλά ενοίκια/
εξώσεις/
πλειστηριασμοί
– Κράτος, τράπεζες, funds και αφεντικά μας κάνουν τον βίο-αβίωτο
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/Η
Συγκεντρώσεις/Πορείες γειτονιών:
Σάββατο 24/02, 11:00,
Πολιτιστικό Κέντρο Τούμπας (Κλεάνθους 57)
Σάββατο 02/03, 11:00,
πλατεία Επταλόφου (Ξηροκρήνη/Αμπελόκηποι)
Δευτέρα 04/03, 12:00,
γραφεία της DoValue (Λ. Σοφού 18)
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Πορεία γειτονιάς ενάντια στις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς
Η ληστρική επίθεση των τελευταίων ετών που συντονισμένα ενορχηστρώνουν και διεξάγουν το κράτος και το κεφάλαιο έχει ως στόχο να τσακίσει συνολικά την κοινωνική βάση, να υποτιμήσει τους όρους εργασίας και διαβίωσής της, να της αποστερήσει κεκτημένα δικαιώματα, προκειμένου τα αφεντικά να αυξήσουν τα κέρδη τους ακόμα περισσότερο μέσα από τον κόπο και τον ιδρώτα των εργαζομένων. Αυτοί που βρίσκονται στη βάση της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας είναι εξάλλου αυτοί που τόσα χρόνια πληρώνουν τη δομική αυτή κρίση του κεφαλαίου.
Με την απόφαση του εγχώριου θεματοφύλακα της αστικής δικαιοσύνης, του Αρείου Πάγου, έχει δοθεί η δυνατότητα στους servicers, δηλαδή στις Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις (ΕΔΑΔΠ), να επισπεύδουν τους πλειστηριασμούς. Οι εταιρείες διαχείρισης, οι οποίες εδρεύουν στην Ελλάδα, υπόκεινται σε ελέγχους από την Τράπεζα της Ελλάδας και λειτουργούν για λογαριασμό των funds, που ήδη από το 2016 ελέγχουν χιλιάδες δάνεια σύμφωνα με σχετικό νόμο της τότε κυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Τα funds αγοράζουν το ιδιωτικό χρέος σε τιμή ευκαιρίας και κατόπιν συνεργάζονται με τους servicers, τις λεγόμενες εισπρακτικές εταιρείες δηλαδή, οι οποίες εκβιάζουν τηλεφωνικώς τους δανειολήπτες. Με την εν λόγω ρύθμιση του Αρείου Πάγου τα funds και οι εισπρακτικές εταιρείες δε θα έχουν κανένα λόγο να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις χρεών, τις οποίες ήδη αρχίζουν να αποσύρουν. Αντιθέτως, θα προχωρούν απευθείας σε πλειστηριασμούς. Αξίζει να σημειωθεί πως βάσει σχετικού νόμου του 2003 τα funds και οι servicers θα απαλλάσσονται από κάθε φόρο (14 φοροαπαλλαγές συνολικά), ζημιώνοντας έτσι τα δημόσια ταμεία κατά 58 δισεκατομμύρια ευρώ!
Τα “κόκκινα” (δάνεια που δεν εξυπηρετούνται/δεν αποπληρώνονται) στεγαστικά δάνεια από το 5,4% τον Δεκέμβριο του 2008 εκτινάχθηκαν στο 44,5% τον Δεκέμβριο του 2018, ενώ εφαρμόζονταν δηλαδή όλες εκείνες οι αντιλαϊκές πολιτικές που τσάκιζαν τους μισθούς και τις συντάξεις, που απελευθέρωναν τις απολύσεις και διόγκωναν την ανεργία. Και μετά οι πολιτικοί, που πέρα από τους μισθούς χιλιάδων ευρώ που παίρνουν “τρώνε” ό,τι και από όπου μπορούν, τα παπαγαλάκια τους και οι επιχειρηματίες/κεφαλαιοκράτες εντολοδότες τους έχουν το θράσος να μιλούν δημόσια για στρατηγικούς κακοπληρωτές και μπαταχτσήδες, προσπαθώντας να να διασπείρουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό στις τάξεις των καταπιεσμένων. Επίσης, υποστηρίζουν ότι η χώρα θα χάσει την επενδυτική της βαθμίδα, ότι θα μπούμε σε επιτήρηση και θα αυξηθεί το χρέος… Με λίγα λόγια, μας εκβιάζουν και μας “δουλεύουν” απερίφραστα, χωρίς καμία αιδώ, γιατί προφανώς κοιτούν το συμφέρον της τάξης τους, ενώ εμείς γνωρίζουμε πως αυτοί που πλήρωσαν και συνεχίζουν να πληρώνουν την κρίση τους είμαστε εμείς, η κοινωνική βάση. Επειδή, λοιπόν, εκείνοι αποτελούν οργανικά μέλη του ίδιου μηχανισμού εξουσίας είναι αυτοί που διαμορφώνουν ή παραβαίνουν, ανάλογα με την περίσταση, το ισχύον νομικό πλαίσιο. Σε αυτά τα πλαίσια φοροδιαφεύγουν, χρωστούν υπέρογκα ποσά δίχως κυρώσεις (όπως το χρέος των 480 εκατομμυρίων ευρώ της Νέας Δημοκρατίας προς τις τράπεζες), τους χαρίζονται χρέη και απολαμβάνουν κάθε λογής προνόμια. Ρίχνουν τη λάσπη τους προς τους φτωχούς, έχοντας θέση ισχύος, προσπαθώντας να μας κάνουν να “αλληλοφαγωθούμε”, αντί να στρέψουμε τα πυρά μας προς το μέρος τους. Κι αν κάποιος νομίζει ότι το ζήτημα της στέγασης και των πλειστηριασμών δεν τον αφορά άμεσα, ας το ξανασκεφτεί… Η αύξηση των επιτοκίων και ο πληθωρισμός, δηλαδή η έμμεση μείωση του εισοδήματος και της αγοραστικής μας δύναμης, δημιουργεί έναν ορατό κίνδυνο της αύξησης των “κόκκινων” δανείων. Άρα, πρόκειται να κινδυνεύουν και οι κατοικίες των ενήμερων σήμερα οφειλετών, που μπορούν για την ώρα να εξυπηρετήσουν το χρέος τους, αλλά και να δημιουργηθούν νέες στρατιές οφειλετών.
Το ζήτημα της στέγασης είναι κεφαλαιώδες για την επιβίωση της εργατικής τάξης. Την ίδια στιγμή που δρομολογούνται πλειστηριασμοί χιλιάδες ακινήτων, μεταξύ αυτών και λαϊκών κατοικιών, οι τιμές των ενοικίων και τα ποσοστά των επιτοκίων του ευρώ ανεβαίνουν συνεχώς (η ΕΚΤ προχώρησε στην τρίτη κατά σειρά αύξηση της τάξεως του 0,5%, με συνολική αύξηση 1,75% και εκτιμώμενη τελική εκτίναξή τους στο 2,75% στις χώρες της ευρωζώνης), όπως και οι τιμές σε βασικά είδη κατανάλωσης. Μάλιστα, από τις αυξήσεις των επιτοκίων τα ετήσια επιτοκιακά έσοδα των τραπεζών, που ανακεφαλαιοποιήθηκαν τρεις φορές με δημόσιο χρήμα κατά τη μνημονιακή περίοδο, θα ανέλθουν σε 100-150 εκατομμύρια ευρώ ανά τράπεζα, δηλαδή περίπου 450-600 εκατομμύρια ευρώ για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Επιπλέον, με βάση τον πτωχευτικό κώδικα που ψηφίστηκε επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας οι παλιοί ιδιοκτήτες μετατρέπονται ουσιαστικά σε ενοικιαστές στα ίδια τους τα σπίτια. Χιλιάδες παραμένουν τα κενά ή κλειστά σπίτια και διαμερίσματα ανά την επικράτεια (περί τα 750.000 με βάση τα στοιχεία της ΑΑΔΕ), ενώ ταυτόχρονα πολλοί άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους ή δεν έχουν καν κατοικία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2011 στο Δήμο Θεσσαλονίκης το ποσοστό των κενών κατοικιών άγγιζε το 28,2%. Τον τελευταίο χρόνο οι τιμές των ενοικίων στη Θεσσαλονίκη ανέβηκαν κατά 15,1%.
Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό ότι η στέγαση αντί για αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό λογίζεται ως ένα ακόμα εμπόρευμα στα πλαίσια του καπιταλισμού. Στρατηγικός στόχος του στεγαστικού, μεσιτικού και τραπεζικού κεφαλαίου είναι η εκμηδένιση της ιδιοκατοίκησης, η αφαίρεση των κόπων μιας ζωής ανθρώπων του μόχθου και της εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο επιζητεί τη συγκέντρωση ακινήτων και τη συνακόλουθη ρύθμιση της αύξησης των ενοικίων. Το μέλλον που μας επιφυλάσσει το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό είναι μια εφιαλτική ζωή όπου θα δουλεύουμε μόνο για να πληρώνουμε και πάλι δε θα μας φτάνουν τα λεφτά…
Ο αγώνας για την υπεράσπιση της πρώτης κατοικίας είναι ένας αγώνας που πρέπει να δοθεί με συλλογικούς και μαχητικούς όρους από την εργατική τάξη. Μακριά από τις προεκλογικές υποσχέσεις των αστικών κομμάτων που είναι υπαίτια για το ξεπούλημα των λαϊκών κατοικιών στα επενδυτικά και τραπεζικά κοράκια, οφείλουμε να οργανώσουμε την αλληλεγγύη και την αυτοάμυνα της τάξης μας. Το ιδιώνυμο διώξεων όσων παρεμπόδιζαν πλειστηριασμούς στα ειρηνοδικεία και ακολούθως οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ήταν τα χτυπήματα που μηχανεύτηκε η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και να επιχειρήσει να καταβάλει το κίνημα αλληλεγγύης που μπλόκαρε τους πλειστηριασμούς. Έχοντας αυτές τις ρυθμίσεις ως βήμα της η τωρινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί να πληθύνει τις εξώσεις. Καμία εμπιστοσύνη δεν πρέπει να έχουμε σε καμία κυβέρνηση, διότι εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Είναι, λοιπόν, καθήκον όλων όσων «βράζουμε στο ίδιο καζάνι», να ορθώσουμε τείχος αντίστασης απέναντι στην κρατική καταστολή και την αδηφαγία των funds, των τραπεζών και των εταιρειών διαχείρισης, να συγκροτήσουμε δίκτυα αλληλεγγύης περιφρουρώντας τη λαϊκή στέγη, την πρώτη κατοικία, για να μη βρεθεί κανένας άνθρωπος χωρίς σπίτι.
Δε θα πνιγούμε στα χρέη, δε θα βυθιστούμε στο άγχος και την απόγνωση, ούτε θα δουλεύουμε για ψίχουλα σαν σκλάβοι… Οφείλουμε να αγωνιστούμε συλλογικά, αυτοοργανωμένα και μαχητικά για την υπεράσπιση των ταξικών μας συμφερόντων και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών μας, θέτοντας από τώρα τις βάσεις για την επαναστατική ανατροπή αυτού του βάρβαρου συστήματος καταπίεσης και εκμετάλλευσης, για να οικοδομήσουμε από κοινού και από τα κάτω μια κοινωνία γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης που θα βασίζεται στην ελευθερία, την ισότητα, την αλληλεγγύη και την κοινοκτημοσύνη.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΑΣΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟYΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
Η ΣΤΕΓΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΠΙΤΙ, ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΗΦΑΓΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΤΩΝ FUNDS ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ
ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ:
ΣΑΒΒΑΤΟ 24/2, 11:00, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥΜΠΑΣ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
blog: libertasalonica.wordpress.com
e-mail επικοινωνίας: lib_thess@hotmail.com
Στηρίζουμε συμμετέχουμε στην πορεία γειτονιάς ενάντια σε εξώσεις – πλειστηριασμούς
ROOMS TO LET NO PROBLEM
Το ζήτημα της στέγασης είναι κεντρικό στο σύγχρονο τοπίο έτσι όπως αυτό διαμορφώνεται ως αποτέλεσμα ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών επιταγών κράτους κεφαλαίου τόσο στον ελλαδικό όσο και στον ευρωπαϊκό χώρο. Η στεγαστική κρίση που βλέπαμε να εξελίσσεται πριν από περίπου 20 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες παγκοσμιοποιήθηκε, βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη και δυστυχώς δεν φαίνεται να βρίσκεται καν στην κορύφωσή της.
Ο ρυθμός αύξησης των ενοικίων έτρεξε με φρενήρη ρυθμό τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι, πολύς κόσμος ξεσπιτώθηκε, εκδιώχθηκε βίαια από τη γειτονιά του μην μπορώντας να ανταπεξέλθει στο παράλογο κόστος ενοικίου, ενοίκιο που είναι εντελώς αναντίστοιχο με τους πολύ χαμηλούς μισθούς και την γενικευμένη ακρίβεια. Φαινόμενο που είναι έντονο κυρίως στα κέντρα των πόλεων οι οποίες σταδιακά μετατρέπονται σε αστικές ερήμους νεοανακαινισμένων προχειροφτιαγμένων γκαρσονιέρων και studio airbnb για τον εγχώριο και ξένο τουρισμό. Η κατοικία, η αστική πολυκατοικία που κυριάρχησε ως μορφή μαζικής στέγασης αλλά και με το κοινωνικό περιεχόμενο που απέκτησε -κυρίως από τις αρχές του 20ου αιώνα και έπειτα- μέσα στα τελευταία 15 χρόνια έχει καταρρεύσει. Η εστία, πέρα από την κατοικία αποτελεί το φυσικό καταφύγιο των ανθρώπων και ιδιαιτέρως των κατώτερων στρωμάτων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εστία τους αφού δεν υπάρχει κανένα καθεστώς προστασίας για αυτούς.
Δεν είναι βέβαια μόνο το μεγάλο κεφάλαιο, oι μεγαλοξενοδόχοι, οι τράπεζες και τα funds που πιέζουν τις τιμές προς τα πάνω. Είναι και οι μικροί και μεσαίοι ιδιοκτήτες. Με δεδομένο ότι οι μισθοί είναι πενιχροί, βρίσκει έδαφος να ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός και έτσι εκμεταλλευόμενοι απομυζούν εκμεταλλευόμενους. Η αποσύνθεση του δομημένου περιβάλλοντος συνεπάγεται αναπόδραστα αποσύνθεση του κοινωνικής συγκρότησης και αντίστροφα. Για την ιστορική, λαογραφική, αισθητική φυσιογνωμία των πόλεων δεν γίνεται ούτε λόγος, οι πόλεις έχουν παραδοθεί στην πλήρη ασυδοσία του real estate και του επενδυτικού κεφαλαίου. Σε γειτονιές πιο ιδιαίτερες όπως πχ στην Άνω Πόλη Θεσ/νικης το φαινόμενο της τουριστικοποίησης είναι πιο έντονο, σταδιακά σβήνουν οι μνήμες της προσφυγιάς και τα σπίτια μετατρέπονται σε προσόψεις – άψυχες βιτρίνες.
Στον ελλαδικό χώρο υπάρχει η ιδιαιτερότητα της μικροιδιοκτησίας στην κατοικία και αυτό το “προνόμιο” μπήκε από νωρίς στο στόχαστρο των μνημονιακών δεσμεύσεων. Η πρώτη κατοικία έπαψε να προστατεύεται και εισήχθη ο θεσμός των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών που πέρασε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Επιχειρείται λοιπόν όλα να γίνονται στο σκοτάδι ώστε να μην υπάρχουν φωνές αντίστασης και διαμαρτυρίας. Τα πιο φτωχοποιημένα στρώματα της κοινωνίας αντιμετωπίζουν καθημερινά την απειλή των εξώσεων και των πλειστηριασμών μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στα υπέρογκα έξοδα. Με την εμπορευματοποίηση είτε ιδιωτικού είτε δημόσιου χώρου μαζί πάει και η καταστολή, έτσι κάθε φορά που κόσμος αντιδρά σε μία έξωση έχει να αντιμετωπίσει πάνοπλες δυνάμεις καταστολής όπως πχ γινόταν για μήνες στο λόφο του Στρέφη ή στην πλατεία Εξαρχείων.
Τις δεκαετίες 1990 και 2000 αναπτύχθηκε έντονα στον ελλαδικό χώρο το καταληψιακό κίνημα. Μέσα από διεργασίες που λάμβαναν χώρα κυρίως σε νεολαιίστικους κύκλους αναδείχθηκε το ζήτημα της στέγασης ως κομβικό, το δικαίωμα στη στέγαση απέκτησε ξεχωριστή δυναμική και συνδέθηκε με αγώνες τοπικού χαρακτήρα αλλά και πιο διευρυμένους. Πολλές χιλιάδες άνθρωποι στεγάστηκαν σε καταλήψεις πειραματίστηκαν με ένα πιο συλλογικό τρόπο ζωής, ξέφυγαν από τον εκβιασμό του ενοικίου και εναντιώθηκαν στην λογική της εμπορευματοποίησης της στέγασης αλλά και της ιδιοκτησίας εν γένει. Οι καταλήψεις ως ο πιο ριζοσπαστικός τρόπος στέγασης όμως πολεμήθηκαν λυσσαλέα από κράτος και κεφάλαιο.
Πιο πρόσφατα μετά την έκρηξη του προσφυγικού, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες καταλήψεις που στέγασαν μετανάστες και πρόσφυγες οι οποίοι κατέφευγαν σε αυτές προκειμένου να γλιτώσουν τον απάνθρωπο εγκλεισμό τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις δεν άργησαν να ξεδιπλωθούν και εκεί και οι άνθρωποι αυτοί οδηγήθηκαν πίσω στα άθλια στρατόπεδα ή σε κρατητήρια. Έτσι κ αλλιώς για μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονται στον πάτο της κοινωνικής ιεραρχίας η αναζήτηση στέγης είναι άπιαστο όνειρο.
Η στέγαση είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο. Με οριζόντιους ακηδεμόνευτους αγώνες να αντισταθούμε στον εκτοπισμό των ανθρώπων της τάξης μας.
Να μπούμε στα άδεια σπίτια.
Να μπλοκάρουμε εξώσεις και πλειστηριασμούς
Να δημιουργήσουμε δομές αλληλοβοήθειας
Κανένας άνθρωπος χωρίς σπίτι
Να συγκρουστούμε με κράτος και κεφάλαιο
Κανένας- καμία μόνη απέναντι στην καταστολή
Αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός
