“Να γίνεσαι ένας περιπλανώμενος διαβάτης ανάμεσα σε δύο εποχές. Να μην σου ανήκει τίποτα παραπάνω από τις αποδείξεις της αγάπης για την πατρίδα σου. Να φεύγεις για την εξορία, αφήνοντας πίσω τη ζωή σου – ολόκληρη τη ζωή…”, αναφέρει ο Σαλάχ Αλ-Μούσα, στο βιβλίο “Μνήμες Παλαιστίνης” στην έκδοση της Κυριακάτικης “ΕφΣυν”. Μαρτυρίες, όπως σχολιάζει στον πρόλογο του βιβλίου ο Θόδωρος Κουτσουμπός οι οποίες “μπορεί να φωτίσουν και να κάνουν κατανοητή τη δύναμη -και τις αντιφάσεις- της παρούσας έκρηξης της παλαιστινιακής επανάστασης” .
Μέσα σε ένα μικρό κόκκο ύλης ενυπάρχει, εν σπέρματι, όλος ο πλούτος του άπειρου σύμπαντος. Στην ιστορία του Σαλάχ Μούσα, στην ιστορία ενός ανθρώπου από την Παλαιστίνη, μπορεί κανείς να δει, εν σπέρματι, όλη την τραγωδία, αλλά και την δύναμη και τον ηρωισμό ενός ολόκληρου λαού, του μαχόμενου λαού της Παλαιστίνης, σημειώνει ο Κουτσουμπός.
Οι Μνήμες Παλαιστίνης του Σαλάχ Αλ-Μούσα είναι μια μη γραμμική, γλαφυρή αφήγηση, που μέσα από την προσωπική εμπειρία του δίνει ένα μέτρο της επαναστατικής έμπνευσης, των ελπίδων και απογοητεύσεων μιας γενιάς μαχητών της παλαιστινιακής επανάστασης και της εμμενούς απόφασης για την Επανάσταση μέχρι τη Νίκη. Όπως σημειώνει στον πρόλογο της αγγλικής έκδοσης ο Μαρουάν Ντουέρι, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα, είναι ένα βιβλίο που αντιμάχεται τη λήθη, σε αυτή την συχνά επώδυνη μάχη της μνήμης με τη λήθη, τη λήθη που οφείλεται στα στρώματα του χρόνου και την οργανωμένη λήθη που εκπορεύεται πρωτίστως από την κυριαρχία των σιωνιστών κατακτητών και των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους στη Δύση, αλλά και από την απισχνασμένη από επαναστατικό πνεύμα ιδεολογία των συμβιβασμένων των συμφωνιών του Όσλο. Οι έννοιες και κατηγορίες του “τρομοκράτη” που τόσο εύκολα εκτοξεύουν οι διεθνείς κυρίαρχοι, η ηγεσία του Ισραήλ και τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ, αποκαλύπτονται ως μια πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας. Οι κυνηγημένοι και ξεριζωμένοι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες χαρακτηρίζονται ως τρομοκράτες και κλέφτες, ενώ οι εισβολείς, αυτοί που ξεριζώνουν τις ζωές των ανθρώπων, τις ελιές και τα δέντρα και γκρεμίζουν τα σπίτια, είναι οι εκπρόσωποι του πολιτισμένου κόσμου…
Τρομοκρατία είναι…
Όπως αναφέρει ο Μούσα στο κλείσιμο του βιβλίου του:
“Η τρομοκρατία παραμένει πολιτική, πολιτιστική και εξαιρετικά ταξική. Εξασκείται από αυτόν που κρατά την εξουσία οποιασδήποτε μορφής – οικονομική ή στρατιωτική – εναντίον των φτωχών, των στερημένων, των απόκληρων, σε όλες τις εκδοχές, τις φυλές, τις εθνικότητές τους. Κι αφού η κατάσταση είναι αυτή που είναι, δεν δικαιούμαι κι εγώ να δώσω έναν ορισμό;
Τρομοκρατία είναι η κουλτούρα που αναπτύσσεται πάνω στην κοινωνική αδικία.
Τρομοκρατία είναι η υποχώρηση και η απαξίωση της παιδείας.
Τρομοκρατία είναι η απουσία φροντίδας υγείας.
Τρομοκρατία είναι η ανεργία και η αδυναμία να πάρεις μια φρατζόλα ψωμί.
Τρομοκρατία είναι η κατάληψη ξένων εδαφών και ο εκτοπισμός των κατοίκων τους.
Τρομοκρατία είναι το ρατσιστικό δηλητήριο που σε κάνει να βλέπεις τον άλλο άνθρωπο υπό το πρίσμα προκαταλήψεων.
Τρομοκρατία είναι η καταστροφή της φύσης και η μόλυνση του νερού, του εδάφους, του αέρα.
Τρομοκρατία είναι η παγκόσμια οικονομική ελίτ που απαξιώνει τους ανθρώπους.
Τρομοκρατία είναι η κούρσα των εξοπίσμών μαζικού θανάτου.
Τρομοκρατία είναι ο πόλεμος των πλουσίων κατά των φτωχών….
