Καταγγελία ρατσιστικής επίθεσης στις Συκιές Θεσσαλονίκης
Την Πέμπτη 16/11 και το Σάββατο 18/11 έγιναν ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος οικογένειας ρομά στην περιοχή των Συκεών. Η οικογένεια στεγαζόταν σε εγκαταλελειμμένο κτήριο χωρίς ρεύμα και νερό και προσπαθούσε να διαμορφώσει βιώσιμες συνθήκες. Σε αυτήν την προσπάθεια συνέβαλε αλληλέγγυος κόσμος από την γειτονιά, κι όχι μόνο, που τους παρείχε είδη πρώτης ανάγκης, κουβέρτες και ρούχα. Παράλληλα όμως, η οικογένεια εκτός από τα προβλήματα διαβίωσης που αντιμετώπιζε, δεχόταν και τις απειλές τόσο από μερικούς κατοίκους της γειτονιάς, όσο και από την αστυνομία που μπαινοέβγαινε συχνά μέσα στο σπίτι, τρομοκρατώντας τους με έξωση.
Το βράδυ της Πέμπτης, σε στιγμή που η οικογένεια έλειπε προσωρινά από το σπίτι, φασίστες από τη γειτονιά μπήκαν μέσα στο χώρο, πετώντας πέτρες και μεγάλη ποσότητα νερού, τόσο στο πάτωμα, όσο και στα στρώματα και στις κουβέρτες που υπήρχαν μέσα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κοιμηθούν εκεί και να εγκαταλείψουν τον χώρο αγνοώντας ότι έμενε εκεί παιδί 4 χρονών και έγκυος γυναίκα. Ανάλογη επίθεση επαναλήφθηκε το Σάββατο, όπου τα πράγματα που άφησε πίσω η οικογένεια, πετάχτηκαν στα σκουπίδια, ενώ φράχτηκε πρόχειρα η είσοδος με κάδο σκουπιδιών.
Το ίδιο το κράτος είναι που νομιμοποιεί και προωθεί αυτού του είδους τις επιθέσεις από τη στιγμή που αφήνει ελεύθερους τους αστυνομικούς δολοφόνους των ανήλικων ρομά.
Έξω οι φασίστες από τις γειτονιές μας
Αντιφασιστική πρωτοβουλία γειτονιάς
ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΜΑΖΙ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ
Διπλή επίθεση δέχτηκε οικογένεια Ρομά σε γειτονιά των Συκεών σε διάστημα μόλις λίγων ημερών. Η οικογένεια διέμενε σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο επί των οδών Γοργοποτάμου με Θάσου μαζί με το 4χρονο κοριτσάκι τους ενώ η μητέρα ήταν έγκυος. Το οίκημα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, δίχως ρεύμα και νερό ενώ η Ρομά οικογένεια προσπαθούσε να το κάνει βιώσιμο με τις περιορισμένες οικονομικές δυνάμεις που διέθετε. Την αξιοπρεπή διαβίωση της οικογένειας προσπαθούσε να ενισχύσει και αρκετός κόσμος της γειτονιάς προσφέροντας είδη πρώτης ανάγκης, κουβέρτες και ρούχα. Φαίνεται όμως ότι τον σεβασμό, την ενσυναίσθηση και το αίσθημα αλληλεγγύης δε μοιράζονταν όλα τα άτομα της γειτονιάς. Η οικογένεια συχνά δεχόταν απειλές από ρατσιστές κατοίκους της γειτονιάς χωρίς φυσικά να λείπει και η παρουσία της αστυνομίας, η οποία ενίσχυε το εχθρικό κλίμα μπαινοβγαίνοντας στην κατοικία της Ρομά οικογένειας (να υποθέσουμε χωρίς ένταλμα) απειλώντας τους με έξωση.
Η επιθετικότητα απέναντι στην οικογένεια κορυφώθηκε το βράδυ της Πέμπτης 16/11, καθώς την ώρα που έλειπε η οικογένεια από το οίκημα, οι φασίστες της γειτονιάς εισέβαλαν στον χώρο προκαλώντας ζημιές, πετώντας πέτρες και νερό σε ποσότητες, με αποτέλεσμα φυσικά να βραχούν τα στρώματα και οι κουβέρτες. Η οικογένεια μη μπορώντας να μείνει εκεί εγκατέλειψε τον χώρο και οι φασίστες θέλοντας να συνεχίσουν το εγκληματικό έργο τους, το Σάββατο 18/11 πέταξαν στα σκουπίδια τα πράγματα που άφησε πίσω η οικογένεια και έφραξαν πρόχειρα την είσοδο με τους κάδους σκουπιδιών.
Το περιστατικό έρχεται σαν συνέχεια της προ ολίγων ημερών ψυχρής δολοφονίας του 17χρονου Χρήστου Μιχαλόπουλου στη Βοιωτία από τους κρατικούς ταγματασφαλίτες. Δυστυχώς η δολοφονία αυτή είναι απλώς η πιο πρόσφατη που ήρθε να προστεθεί στον όλο και αυξανόμενο κατάλογο Ρομά δολοφονημένων από χέρι αστυνομικού. Συγκεκριμένα από χέρι αστυνομικού που κι αυτό όπως και όλα τα προηγούμενα θα συνεχίσουν να δρουν ανενόχλητα δίχως τον παραμικρό περιορισμό.
Η είδηση της επίθεσης στην οικογένεια μπορεί να προκαλεί οργή και αποτροπιασμό αλλά δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εξαίρεση και έκπληξη. Τι περιμέναμε άραγε να συμβεί όταν οι κρατικοί «προστάτες» δολοφονούν ανενόχλητοι Ρομά και νομιμοποιούνται να συνεχίσουν κάτω από την φροντίδα και στήριξη των συστημικών ΜΜΕ;
Εδώ και δεκαετίες οι κοινωνία μας έχει αποανθρωποποιήσει αβίαστα τους Ρομά συνανθρώπους μας και χωρίς κανένα φίλτρο ή ενδοιασμό ενισχύει τον αποκλεισμό τους, σε κάθε πλαίσιο, ακόμα και από τις πιο βασικές ανάγκες και δικαιώματα, όπως στέγη, ασφάλεια ακόμα και την ίδια τη ζωή. Αντίβαρο σε αυτόν τον φασιστικό ζόφο αποτελεί αλληλέγγυος κόσμος όπως οι γείτονες της οικογένειας που αρνήθηκαν να επιδείξουν την αναμενόμενη απανθρωπιά και τους στήριξαν στη διαβίωσή τους. Έτσι και εμείς συμπορευόμαστε στον αγώνα κατά του φασισμού, εμποδίζοντας τις ναζιστικές ιδεοληψίες να επιβάλλονται στις γειτονιές μας, φωνάζοντας δυνατά:
ΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, ΝΤΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΝΑΖΙ
Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών
Στηρίζουμε το κάλεσμα της Αντιφασιστικής πρωτοβουλίας γειτονιάς απέναντι στη ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε οικογένεια Ρομ στις Συκιές. Οι επιθέσεις ενάντια σε Ρομά και μετανάστ(ρι)ες δεν είναι απλά ρατσιστικές πρακτικές, είναι οι απεγνωσμένες κραυγές όσων βουλιάζουν στο βούρκο της ίδιας της ξεφτίλας τους. Κόντρα στις λογικές κοινωνικού κανιβαλισμού εμείς επιλέγουμε την αλληλεγγύη στις κοινότητες των αορατοποιημένων και των αποκλεισμένων αυτής της κοινωνίας και τη δημιουργία κοινοτήτων αγώνα για το σπάσιμο των διαχωρισμών.
Stop War On Migrants
Ρομά και μετανάστριες σε όλες τις γειτονιές το πρόβλημα είστε εσείς, ξεφτίλες ρατσιστές
Ξημερώματα Κυριακής 12/11 Λεοντάρι Βοιωτίας, ο Χρήστος Μιχαλόπουλος εκτελείται εν ψυχρώ από μπάτσο της ΟΠΚΕ, με τη σφαίρα να περνάει από την παλάμη του προτού καταλήξει στον θώρακά του. Πρόκειται για άλλη μια φορά που όπλο των μπάτσων στρέφεται εναντίον Ρομ ανήλικου ατόμου (17 ετών). Λίγες μέρες αργότερα, την Πέμπτη 16/11 και το Σάββατο 18/11 έγιναν ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος οικογένειας Ρομά στην περιοχή των Συκεών. Στόχος των προκείμενων ρατσιστικών επιθέσεων ήταν η λεηλάτηση του σπιτιού που διέμενε η οικογένεια, καθιστώντας τον χώρο μη βιώσιμο. Οι Ρομά στοχοποιούνται ιστορικά από το ελληνικό κράτος ως παραβατικοί, αλλοιωτές της εθνικής ομοιογένειας ή κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.
Οι χαρακτηρισμοί αυτοί συνθέτουν ένα προφίλ που δικαιολογεί την παρανομοποίηση των κοινοτήτων, τον αποκλεισμό τους από όλα τα κοινωνικά πεδία και την εξώθησή τους στο παράνομο κεφάλαιο. Οι κρατικοί μηχανισμοί, που δημιουργούν και διαιωνίζουν τις συνθήκες περιθωριοποίησης των Ρομ ατόμων, ενθαρρύνουν ρατσιστικά αντανακλαστικά, τα οποία καταλήγουν να μορφοποιούνται σε εκδικητικούς εκτοπισμούς οικογενειών μέχρι την αμείλικτη δολοφονική βία. Ο ελληνικός πληθυσμός συναινεί ενεργητικά ή παθητικά στην επίθεση του ελληνικού κράτους προς τους Ρομά, αφού ο ρατσισμός συνεχίζει να υφίσταται συστηματικά εναντίον τους. Οι φιλήσυχοι νοικοκυραίοι, ενίοτε σιωπηλοί μα εξίσου εξοικειωμένοι και ασπαζόμενοι την αντιτσιγγανική ρητορική, συναινούν στα φασιστικά πογκρόμ είτε οργανωμένα είτε ανοργάνωτα με το βέβαιο χειροκρότημα του κράτος-δολοφόνου και των ΜΜΕ. Επομένως, κάτοικοι που συσπειρώνονται με κοινό παρανομαστή την προθυμία να συμμετέχουν σε ρατσιστικές επιθέσεις δεν αποτελούν ένα αποσπασματικό περιστατικό αλλά αποτέλεσμα ενός ολοκλήρου κρατικού μηχανισμού που επιβραβεύει τις πράξεις τους, βαδίζοντας συνεργατικά με τις δυνάμεις καταστολής και τις εθνικιστικά πλεγμένες συνειδήσεις.
Άλλωστε, το αφήγημα περί «εθνικής ενότητας» δεν μπορεί να συντηρηθεί χωρίς τη δόμηση του Άλλου, του διαφορετικού που νομοτελειακά γίνεται ο εσωτερικός εχθρός και ο αποδιοπομπαίος τράγος. Ο αντιτσιγγανισμός, και ευρύτερα ο πόλεμος κατά των μεταναστών, αποτελεί ένα από τα εργαλεία συγκρότησης του εθνικού ελληνικού κορμού μέσω της ετεροποίησης των πλεοναζόντων πληθυσμών, χρήσιμων πάντα για παρανομοποιημένη εργασία. Η κρατική και αστυνομική διαχείριση Ρομά και μεταναστ(ρι)ών καταφέρνει να παράξει με συνοχή το εθνικό “εμείς”. Χωρίς το “ξένο” δεν θα μπορούσε να συγκροτηθεί το “ελληνικό” και τα προνόμια που απολαμβάνει όποιο εντάσσεται σε αυτό. Η προάσπιση της πλαστής ελληνικής καθαρότητας επικυρώνεται με καθημερινές πρακτικές υποτίμησης και βιαιότητας και βρίσκεται διάχυτη στο κοινωνικό σώμα. Η εξώθηση εκτός του αστικού ιστού, η επιβολή του νομαδισμού και η γεωγραφική περιχαράκωση, είτε πρόκειται για καταυλισμούς, είτε για στρατόπεδα συγκέντρωσης, συμβάλλει στη πατριωτική κανονικότητα και εντατικοποιεί το αίσθημα της εθνικής συνείδησης. Αν δεν υπήρχε ο διάχυτος κοινωνικός αντιτσιγγανισμός και η περιθωριοποίησή των Ρομ ταυτοτήτων, οι μπάτσοι δεν θα υπότασαν μέχρι θανάτου ολόκληρες κοινότητες. Αυτή, ακριβώς, η διαχείριση εδραιώνει την εμπιστοσύνη του κοινωνικού σώματος προς το υπάρχον σύστημα κοινωνικής οργάνωσης το οποίο αορατοποιεί ότι δεν ενισχύει την απαραίτητη πατριωτική συνοχή και ωθεί στην ταύτιση με το κυρίαρχο και άρα προνομιούχο.
Η προπαγανδισμένη ρητορική του Άλλου, η οποία ενδυναμώνεται μέσω της σχάσης των συλλογικών ανθρωπίνων πυρήνων και της διασποράς διχόνοιας και μίσους μεταξύ αυτών, αποτελεί όπλο του κράτους ώστε να εντείνει τις εξοντωτικές επιχειρήσεις του. Για εμάς ένας κόσμος που ζέχνει θάνατο είναι ένας κόσμος ασφυξίας. Σε αυτό τον πόλεμο για επιβίωση, στην πάλη για ορατότητα, για στέγη, για εξάλειψη των διαχωρισμών, για μια κοινή ζωή και όχι έναν κοινό θάνατο, στεκόμαστε μαζί και αλληλέγγυα.
Το όπλο του μπάτσου είναι μαγικό, ρίχνει στο αέρα και βρίσκει στο ψαχνό
Ρομά και Μπαλαμοί να ζήσουμε μαζί
Πορεία Τρίτη 5/12 στις 18:00 Καμάρα
Ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του 17χρονου Ρομ Χρήστου Μιχαλόπουλου
