Οι δεκάδες θάνατοι και οι καταστροφές από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, το πολύνεκρο έγκλημα των Τεμπών, οι μαζικές δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών στη Μεσόγειο και στη Δαδιά, δεν είναι απλώς ατυχήματα ενός συστήματος που λειτουργεί με το «πάμε και όπου βγει». Είναι αποτελέσματα συνειδητών αποφάσεων από τις κεντρικές και τοπικές κυβερνήσεις για την εξυπηρέτηση των αφεντικών και του κέρδους.
Κράτος και κεφάλαιο, ως αναπόσπαστα κομμάτια του ίδιου συστήματος, έχουν εξαπολύσει την πιο ακραία επίθεση ενάντια στην κοινωνία. Με τον πιο χυδαίο τρόπο, με την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των πάντων, λεηλατούν τη γη, το νερό, την τροφή, την ενέργεια, την υγεία, την παιδεία, την εργασία, τη στέγη, τα δικαιώματα, ολόκληρη τη ζωή και τη φύση, μέσα από μια διαρκή και ολοένα εντεινόμενη κρίση. Μέσα από τη διαφθορά, την καταστολή και τη χειραγώγηση, δημιουργούν θυσιασμένες ζώνες. Καταστρέφουν τα δάση, την ύπαιθρο και τις ανθρώπινες κοινότητες για να δημιουργήσουν τερατουργήματα των εξορύξεων, της «πράσινης» ενέργειας, του τουρισμού, της βιομηχανικής γεωργίας. Ελέγχοντας σχεδόν όλο το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, εξαναγκάζουν μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας να εξαντλούνται σε έναν καθημερινό αγώνα για την επιβίωση απέναντι στην επισφάλεια, ώστε να μην αντιδρούν. Και προσπαθούν να εξαφανίσουν κάθε αντίδραση, με βίαιες επιθέσεις της αστυνομίας, με στημένες δίκες, με την υπόθαλψη του φασισμού και της ακροδεξιάς, με τον κοινωνικό αυτοματισμό και την ξενοφοβία, με τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, με την επιβολή της ιδιώτευσης και της αδράνειας, με τις επιθέσεις στην αλληλεγγύη και σε κάθε αντιπαράδειγμα που, αυτόνομα και από τα κάτω, έρχεται να αποδείξει ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν άλλο κόσμο.
Όμως, τοπικές κοινότητες και κομμάτια της κοινωνίας αντιστέκονται σε όλα αυτά. Στη Θεσσαλία, η αλληλεγγύη εξευτελίζει το κράτος που άφησε τους ανθρώπους στη μοίρα τους, όχι αθέλητα αλλά για να τους εξαναγκάσει να παραδώσουν τη γη τους στις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά. Σε πολλές περιοχές, οι κάτοικοι δεν πειθαρχούν στις εκκενώσεις του 112 και μαζί με αλληλέγγυους, μένουν στον τόπο τους για να τον προστατέψουν από τις πυρκαγιές. Στα αστικά κέντρα, συνελεύσεις και συλλογικά σχήματα υπερασπίζονται τα κοινά αγαθά, τα δικαιώματα, το δημόσιο χώρο. Αγωνίζονται για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και μια αξιοβίωτη ζωή, ενάντια στην καταστολή και την πατριαρχία, χωρίς να εγκλωβίζονται στη ματαίωση, στην οποία έχει οδηγήσει κομμάτια της κοινωνίας η αποδόμηση της ανάθεσης. Μέσα από την εμπειρία της αυτοοργάνωσης, χτίζουν κοινότητες αυτοάμυνας απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο.
Με αυτές τις σκέψεις, σας προσκαλούμε στην εκδήλωση – συζήτηση «Δίκτυα κοινωνικής αυτοάμυνας απέναντι στις καταστροφικές πολιτικές κράτους και κεφαλαίου», την Τρίτη, 14/11, στις 19.30, στο χώρο του infolibre (υπ. Φ. Δραγούμη 4, περιοχή Ροτόντας, Θεσσαλονίκη), για να ενημερωθούμε από τις κοινότητες αγώνα που θα παρουσιάσουν τη δράση τους αλλά και να συζητήσουμε για την αυτοοργάνωση των δικών μας απαντήσεων απέναντι στη λεηλασία της φύσης, της ζωής και της κοινωνίας, μέσα από τη δικτύωση των αγώνων μας. Η συγκεκριμένη θα είναι η πρώτη ενός κύκλου εκδηλώσεων-συζητήσεων, το επόμενο διάστημα, που θα αφορούν όλες τις θεματικές της λεηλασίας και τα πεδία των αντιστάσεων. Ως συλλογικό εγχείρημα, μας εκφράζει το παρακάτω κείμενο που παρουσιάστηκε σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια δικτύωση κοινοτήτων αγώνα για την ελευθερία.
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ο κόσμος που ζούμε και που θέλουμε να αλλάξουμε – infolibre
