ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατήσια 12:00 μμ.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις. Κάτω τα χέρια από τα πάρκα και τις πλατείες. Η πόλη δεν ανήκει σε εργολάβους, 
επιχειρηματίες και τουρίστες. Η πόλη ανήκει σε μας που ζούμε τους χώρους και ζωντανεύουμε το χρόνο της. Σε εμάς που την χτίζουμε και παράγουμε τον πλούτο της.
Οι καταλήψεις και οι ελεύθεροι χώροι είναι η ζωή κόντρα στον καθημερινό θάνατο που μας επιβάλουν. Γιατί εκεί συγκρούεται η κουλτούρα της συλλογικοποίησης με την κουλτούρα της ιδιώτευσης. Εκεί οργανωνόμαστε ενάντια στις κρατικές πολιτικές, στον εξευγενισμό, στις περιφράξεις, στην ακρίβεια, στα αυξημένα νοίκια, στην τουριστικοποίηση και στην καταστολή. Για έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό, κουϊροφοβία και πατριαρχία.
Οι εκκενώσεις των καταλήψεων Άνω-Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 & Κρασσά) και Ζιζάνια (Φυλής & Φερών) δεν θα μείνουν αναπάντητες. Αλληλεγγύη στην εκκενωμένη κατάληψη Ευαγγελισμού (Κρήτη), και στα κατειλημμένα στέκια Πολυτεχνείου ΕΜΠ και “Καλιαρντά” που επανακαταλήφθηκαν. ΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠ’ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ.
ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων
Κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια
Στέκια, καταλήψεις, συλλογικότητες
Οι αγώνες του παρελθόντος συνεχίζονται.
Χθες το βράδυ κρεμάσαμε πανό που κάποτε είχαν κρεμαστεί στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια, σε άλλες κατειλημμένες καταλήψεις της γειτονιάς, στην ΑΣΟΕΕ και στην Πλατεία Βικτωρίας. Η δράση αυτή είναι μέρος της υπενθύμισης ότι η Βικτωρία υπήρξε για καιρό κέντρο αγώνα και συνεχίζει να είναι μέρος του αγώνα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τον εξευγενισμό που πρόσφατα στοχοποίησε τον Ευαγγελισμό, το Πάρκο Δρακοπούλου, τον Λόφο Στρέφη, τη γειτονιά των Εξαρχείων, το Άνω Κάτω, τα Καλιαρντά, το Στέκι Πολυτεχνείου, τα Προσφυγικά, το Βοτανικό και τη ΒΙΟΜΕ.
Αυτά τα πανό είναι μερικοί από τους αγώνες που ήταν πιο κοντά στα Ζιζανία τα τελευταία χρόνια: αγώνες ενάντια στις φυλακές και τα κέντρα κράτησης, τους ρατσιστικούς ελέγχους ταυτότητας στον δρόμο και την πλατεία, τις εξώσεις από σπίτια και καταλήψεις, τη βία της πατριαρχίας από το Ιράν μέχρι την Ελλάδα. Η τοποθέτηση αυτών των πανό αναδεικνύει μια συλλογική μνήμη, αλλά είναι επίσης αγώνες που συνεχίζονται και είναι αλληλένδετοι. Κάθε πολιτική μάχη έχει συνέπειες στην επόμενη, κάθε πράξη αντίστασης μας εκπαιδεύει και μας εμπνέει.
Ο αγώνας κατά του εγκλεισμού είναι ένας αγώνας που ενσωματώνεται σε κάθε αγώνα, είτε πρόκειται για τα κελιά των φυλακών, είτε για την κεντρική θέση των κέντρων κράτησης στην πολιτική ασύλου, είτε για τις συνεχείς περιπολίες και τη ρατσιστική στοχοποίηση στους δρόμους από τους αστυνομικούς. Θυμόμαστε τους απεργούς πείνας στο κέντρο κράτησης του Παρανεστίου τον Μάρτιο, τους εκατοντάδες άλλους που έχουν διαμαρτυρηθεί στις φυλακές ασύλου, τον Μιχαηλίδη και τους 150 κρατούμενους που πρόσφατα ξεκίνησαν επίσης απεργία πείνας- συνεχίζοντας την ιστορική πολιτική πράξη της χρήσης του σώματός τους για να αντιμετωπίσουν τις μεθόδους καταπίεσης του κράτους. Τα σώματά μας είναι αυτό στο οποίο στοχεύει το κράτος, ο καπιταλισμός και η πατριαρχία, είτε μέσω της σωματικής βίας των ξυλοδαρμών, είτε μέσω της έμφυλης καταπίεσης και της παρενόχλησης, είτε μέσω τειχών και συνόρων, είτε μέσω του απόλυτου φόβου, του ελέγχου και της χειραγώγησης.
Ο αγώνας για τη διάλυση της πατριαρχίας είναι κεντρικός για κάθε πραγματικό αγώνα για απελευθέρωση. Ενώ η Δύση παριστάνει τον ηθικά ανώτερο από το ισλαμικό κράτος του Ιράν , του οποίου η λεγόμενη αστυνομία ηθικής χτύπησε πρόσφατα έναν 16χρονο μέχρι να πέσει σε κώμα, η Ελλάδα δολοφονεί εφήβους στα αυτοκίνητά τους, θυληκότητες στα σπίτια τους, κουήρ άτομα στους δρόμους και μεταναστά στα σύνορα. Η διαστρεβλωμένη εικόνα της Ευρώπης για τον εαυτό της αποκαλύπτεται διαρκώς από την προσήλωσή της στο απαρτχάιντ του Ισραήλ, από τον εναγκαλισμό της ακροδεξιάς και των φασιστών στην κυβέρνηση και από τη στοχοποίηση όσων αγωνίζονται ενάντια στη βία του πατριαρχικού, καπιταλιστικού κράτους. Μέσα από απελευθερωμένους χώρους που στοχεύουν στην απαλλαγή από αυτή τη βία, συμβάλλουμε τόσο σε κάθε αγώνα όσο και σε ένα ευερύτερο κίνημα αντίστασης, επειδή οι διαφορετικές καταπιέσεις συνδέονται και ο κάθε αγώνας είναι διαθεματικός. Αυτοί οι αγώνες συνεχίζονται και εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτα.
Κρεμάσαμε αυτά τα πανό στις εκκενωμένες καταλήψεις της γειτονιάς, στην ΑΣΟΕΕ και στην πλατεία Βικτωρίας, οι οποίες έχουν όλες στοχοποιηθεί με άμεσες και έμμεσες επιθέσεις από το κράτος, ως μέρος ενός οργανωμένου μακροπρόθεσμου σχεδίου για την καταστροφή των κέντρων αγώνα, την προώθηση της ιδιωτικοποίησης και την επέκταση των κρατικών μηχανισμών ελέγχου.
Οι καταλήψεις Βανκούβερ, Σκαραμαγκά και Βίλα Αμαλίας ήταν χώροι στο κέντρο της πόλης που οργανώθηκαν με οριζόντιες δομές από άτομα για να καλύψουν τις ανάγκες τους και να αγωνιστούν ενάντια στο κράτος, τον φασισμό, τον ρατσισμό και την εμπορευματοποίηση. Το Αυτοοργανωμένο Στέκι της ΑΣΟΕΕ συμμετέχει σε αγώνες που σχετίζονται τόσο με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου πανεπιστημίου αλλά και με πιο γενικά, όπως είναι οι αγώνες ενάντια στις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση, ενάντια στη ρατσιστική πολιτική του πρύτανη και ο αγώνας για ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστημιακά εστιατόρια. Επιπλέον, η AΣOEE είναι ο χώρος στον οποίο πραγματοποιούνται πολιτικές συνελεύσεις και εκδηλώσεις από διαφορετικές ομάδες του αναρχικού κινήματος. Από την άλλη πλευρά, η πλατεία Βικτωρίας είναι ένας δημόσιος χώρος όπου τα μεταναστά παρενοχλούνται καθημερινά από τους μπάτσους και όπου οι επιχειρήσεις σκούπα είναι ένα τακτικό φαινόμενο. Δύο φορές τα τελευταία χρόνια η πλατεία έχει καταληφθεί από άτομα που βρίσκονται στον δρόμο, χρησιμοποιώντας την ως προσωρινό καταφύγιο και ως άρνηση να κρυφτούν από την κοινωνία. Και τις δύο φορές οι μπάτσοι χρησιμοποίησαν τη βία για να διώξουν τα άτομα και για να προστατεύσουν τα συμφέροντα του εξευγενισμού των γύρω καταστημάτων και επιχειρήσεων. Τέλος, το 2ο σχολείο ήταν μία από τις καταλήψεις στέγης την περίοδο 2015-19. Οι στεγαστικές καταλήψεις αποτέλεσαν τότε το θεμελιώδες μπλοκ του κινήματος αλληλεγγύης στους μετανάστες, δημιουργώντας χώρους όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να οργανώσουν τη στέγαση, τη σίτιση και συνολικά τη διαβίωσή τους με συλλογικό και οριζόντιο τρόπο ενάντια στα σύνορα και ενάντια στη βία και την επιτήρηση του κράτους.
Οι εκκενώσεις απαντώνται με τη συνέχιση των αγώνων, με ανακαταλήψεις, με νέες καταλήψεις, με την περαιτέρω εξάπλωση στην πόλη και την απόκτηση περισσότερου εδάφους. Δεν περιοριζόμαστε σε ένα κτίριο ή σε μια κατάληψη, ούτε σε έναν αγώνα του παρελθόντος ή σε μια μάχη, μεγαλώνουμε μέσα από δίκτυα και γειτονιές, μέσα από μάχες ενάντια στην καταπίεση τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, καταλαμβάνοντας χώρο σε κάθε γωνιά.
Καλούμε στην πορεία στις 21 Οκτωβρίου στις 12:00 στα Άνω Πατήσια, ενάντια στις εξώσεις των καταλήψεων, την επίθεση στους δημόσιους χώρους και τον ταξικό πόλεμο του εξευγενισμού.
10, 100, 1000 καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης.
Ενάντια σε κάθε καταπίεση, μέχρι την ολική απελευθέρωση.
Όπως τα ζιζάνια στο τσιμέντο, καταλήψεις σε κάθε γωνία.
ENG
The struggles of the past continue.
Last night we hung banners that had once hung on Zizania squatted social centre, on other evicted squats in the neighbourhood, on ASOEE and in Plateia Viktoria. This action is part of remebering that Viktoria has long been a center of struggle, and continues to be part of the fight against privatisation and gentrification that has recently targeted Evangelismos, Parko Drakopoulou, Lofos Strefi, the neighbourhood of exarchiea, ano kato, kaliarda, Steki politechnio, Prosfyika, Botanikos and Biome.
These banners are from some of the struggles that were closest to us in Zizania over the last years: struggles against prisons and detention centres, racist ID checks on the street and plateias, evictions from homes and squats, and the violence of patriarchy from iran to greece. Hanging these banners highlights a collective memory, but they are also struggles that continue and are interconnected. Every political battle has consequences on the next one, every act of resistance educates and inspires us.
The fight against incarceration is a fight embedded in every struggle, whether it is the prison cells, the centrality of detention centres in asylum policy, or the constant patrolling and racist targeting on the streets by cops. We remember the hunger strikers in paranesti detention centre in March, the hundreds of others who have protested in asylum prisons, Michalidis and the 150 prisoners who recently also went on hunger strike- continuing the historical political act of using their bodies to confront the state’s carceral methods of oppression. Our bodies are what the state, capitalism, and patriarchy targets, whether through the physical violence of beatings, through gender oppression and harassment, through walls and borders or sheer fear, control and manipulation.
The struggle to dismantle patriarchy is central to any true fight for liberation. While the west plays the moral superior to iran’s islamic state , whose so-called morality police recently beat a 16 year old into a coma, greece murders teenagers in their cars, feminities in their homes, queer people on the streets, and migrants at the borders. Europe’s warped image of itself is constantly exposed by its commitment to apartheid in israel, embracing the far-right and fascists in government and targetting those who fight against the violence of the patriarchal, capitalist state. Through liberating spaces that aim to be free of this violence, we contribute to every struggle and to a movement, because every oppression is connected and every struggle is intersectional. These struggles are ongoing, and we continue unabated.
We hung these banners on evicted squats of the neighbourhood, ASOEE and Viktoria square which have all been targetted with direct and indirect attacks from the state as part of an organized long-term plan to destroy centers of struggle, promote privatization, and expand state mechanisms of control.
Vancouver, Skaramagkas and Villa Amalias squats were spaces in the city center organized horizontally by people in order to cover their needs and fight against the state, fascism, racism and commercialization. The Self-Organized Steki of ASOEE participates in struggles related both to the unique characteristics of that uni but also to the more general ones, such as the struggles against reforms in education, against the racist politics of the dean and the struggle for free access to university restaurants. In addition, ASOEE is the place in which political assemblies and events are held by all parts of the anarchist movement. Viktoria square on the other hand is a public space where migrants are harassed daily by cops and where sweep operations are a regular occurance. Twice in recent years the square has been squatted by people on the move, using it as temporary shelter and as a refusal to be hidden from society. Both time the cops used violence to evict people, and to protect the gentrifying interests of the nearby shops and businesses. Finally, 2nd school was one of the housing squats in the period from 2015-19. Housing squats were the foundational block of the solidarity movement with migrants back then, creating places where people could organize their housing, food and overall livelihood in a collective and horizontal manner against borders and against the violence and surveillance of the state.
Evictions are answered by the continuation of struggles, by re-occupations, by new occupations, by spreading further in the city and taking more ground. We are not limited to one building or one squat, nor to one past struggle or one fight, we are growing through networks and neighbourhoods through battles against oppression both local and international and by taking space on every corner.
We call for the demonstration on 21st October at 12:00 in Ano Patissia, against the evictions of the squats, the attack on public spaces and the class war of gentrification.
10, 100 ,1000 Squats against a world of organised decay.
Against all oppression, until total liberation.
Like weeds in the concrete, squats on every corner.
ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατήσια 12:00 μμ.
Η Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης του Πάρκου Δρακόπουλου στηρίζει την πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων και των ελεύθερων χώρων.
Στεκόμαστε στο πλευρό του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Άνω-Κάτω Πατησίωνπου εκκενώθηκε στις 25/8/2023 από κράτος και κληρονόμους, το οποίο μας στήριξε στον αγώνα υπεράσπισης του πάρκου Δρακόπουλου και που στηρίζει τους αγώνες για την υπεράσπιση των ελεύθερων και δημόσιων χώρων ενάντια στις κρατικές πολιτικές των αναπλάσεων, του εξευγενισμού, της τουριστικοποίησης και της καταστολής.
Στεκόμαστε στο πλευρό της κατάληψης Πάτμου και Καραβίας στα Πατήσια που απ’ τις 13/6/2023 παραμένει κλειδωμένη απ’ το Δήμο Αθηναίων (πρώην ΟΣΚ) και η οποία αποτελεί την πρώτη κινηματική δομή που έβαλε από τη δεκαετία του ’80 το ζήτημα της οικολογίας, του πρασίνου και του “όχι άλλο τσιμέντο στα Πατήσια”, στήριζε τους αγώνες για την υπεράσπιση του κληροδοτήματος Δρακόπουλου και που αποτελούσε μια ζωντανή εστία πολιτισμού και αλληλεγγύης στη γειτονιά.
Στεκόμαστε αλληλέγγυα στο κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Ζιζάνια που εκκενώθηκε την ίδια μέρα με το στέκι Άνω-Κάτω και ανακαταλήφθηκε στις 14/10, και που στηρίζει την πολυφυλετική γειτονιά της πλ. Βικτωρίας ενάντια στον εξευγενισμό, την τουριστικοποίηση και την φτώχεια με συλλογικές κουζίνες και λοιπές αλληλέγγυες δράσεις σε ντόπιους, προσφυγόπουλα και μετανάστριες της περιοχής.
Την εκκένωση του επί 27 χρόνια κατειλημμένου στεκιού Άνω-Κάτω Πατησίων, μετά από πιέσεις του Δήμου Αθηναίων προς τους κληρονόμους του κτιρίου, και την εκκένωση της επί 34 χρόνια κατειλημμένης Πάτμου και Καραβίας επίσης απ’ το Δήμο, δεν μπορούμε παρά να τις δούμε ως επιθέσεις τόσο στα αγωνιζόμενα Πατήσια, όσο και στη συνέλευση για την υπεράσπιση του πάρκου Δρακόπουλου. Κράτος και δημοτική αρχή αποφάσισαν να χτυπήσουν δύο εστίες αντίστασης της περιοχής μας, όμως δεν υπολόγισαν την αλληλεγγύη.
Η πόλη ανήκει σ’ εμάς που τη ζούμε, τη φροντίζουμε και παράγουμε τον πλούτο της. Μόνο με αγώνες σώζουμε τις γειτονιές, αλληλεγγύη στις καταλήψεις και σε όσα αντιστέκονται.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΠ’ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ – ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ
Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης Πάρκου Δρακόπουλου
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ
Άνω-Κάτω Πατησίων (Κυψέλη), Ευαγγελισμός (Ηράκλειο Κρήτης) που εκκενώθηκαν, στα κατειλημμένα στέκια 
Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) και Καλιαρντά (Νομική) και στην κατάληψη Ζιζάνια (Βικτώρια) που ανακαταλήφθηκαν, στο κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ (Θεσσαλονίκη) που βρίσκεται υπό καταστολή.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
Οι καταλήψεις βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής καθώς αποτελούν εφαλτήρια για να πάρουμε την τύχη της ζωής μας και των γειτονιών μας στα χέρια μας. Εστίες αγώνα ενάντια στην καταπίεση, την εκμετάλλευση, την εξαθλίωση, την απομόνωση, τον φόβο, τον κανιβαλισμό και την ανάθεση.
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Οι καταλήψεις και τα στέκια είναι οι δικές μας ανάσες ελευθερίας σε έναν κόσμο που όλα αποτελούν εμπόρευμα και τα πάντα ορίζονται από τους νόμους των «ισχυρών». Είναι τα σπίτια μας. Τα μέρη που αυτοοργανωνόμαστε, που συζητάμε και ονειρευόμαστε. Τα μέρη που χτίζουμε δομές αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης. Είναι απελευθερωμένοι χώροι σε μια πόλη που ασφυκτιά από τον καπιταλισμό. Οι καταλήψεις στις γειτονιές αγωνίζονται ενάντια στον “εξευγενισμό” και στέκονται ανάχωμα στα σχέδια δήμου και εταιριών που κατακρεουργούν τα πάρκα, τους λόφους και τις πλατείες μας.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
για μια κοινωνία που ο/η καθένας/μία θα παίρνει αυτά που χρειάζεται και θα προσφέρει αυτά που μπορεί.
Πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων και των ελεύθερων χώρων / Σάββατο 21 Οκτωβρίου / ΗΣΑΠ Άνω Πατήσια / 12.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ
Σάββατο 21 Οκτωβρίου
Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατήσια 12:00 μμ
Εννοείται στηρίζουμε!
Άνω Κάτω η πόλη
Ζιζάνια παντού
και στον Λόφο Στρέφη
να γίνει ένα ντου…
Ανοιχτή Συνέλευση για την Υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη
Ποτέ δεν θα καταστείλουν…. Στις 25/9 το πρωί μπάτσοι εισέβαλαν στην Κατάληψη Ευαγγελισμού, εκκενώνοντάς την, έπειτα από 21 χρόνια, ενώ την ίδια ημέρα εισβάλλουν για τρίτη φορά στο Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πολυτεχνείου καταστρέφοντας υλικές υποδομές. Είχε προηγηθεί η κατασταλτική επιχείρηση της 25ης Αυγούστου όπου οι μπάτσοι εκκένωσαν το κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Ζιζάνια και το επί 27 χρόνια κατειλημμένο στέκι Άνω Κάτω Πατησίων ενώ στα μέσα του καλοκαιριού εκκενώθηκε και το στέκι Καλιαρντά. …. αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Μέσω της εγκαθίδρυσης ενός μόνιμου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και στο όνομα των διαδοχικών κρίσεων του συστήματος τα τελευταία χρόνια, το κράτος επιβάλλει, καταστέλλει και δολοφονεί. Επιχειρεί να καταστείλει, ακόμα 
και εν τη γενέσει, τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και να οξύνει την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Επιχειρεί στο κατώφλι των πιο σκληρών κοινωνικών και ταξικών ανταγωνισμών να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου, φόβο και απάθεια.
Οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αγώνα χτυπιούνται, γιατί απέναντι στον κόσμο της βαρβαρότητας και της επιβαλλόμενης δυστοπίας, αποτελούν σημεία πολιτικής ζύμωσης, τόπους συνάντησης και αμφισβήτησης των κυρίαρχων σχέσεων, ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Αποτελούν αναχώματα και ορμητήρια στον εθνικιστικό και πατριωτικό οχετό, στο ρατσισμό και το φασισμό, στην πατριαρχία, στις κραυγές για συστράτευση σε εθνικούς πολέμους καθώς και στην ανάπτυξη και τον εξευγενισμό. Μέσα από τις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αγώνα, παλεύουμε με όπλα μας τη συλλογικοποίηση, την αλληλεγγύη και τη δράση στο εδώ και το τώρα, για την συλλογική και ατομική απελευθέρωση.
να γίνουμε οδόφραγμα στη βαρβαρότητα
Οι καταλήψεις, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αγώνα, οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, η εξέγερση είναι η πραγμάτωση της ουτοπίας στο τώρα
Πορεία Σάββατο 21 Οκτωβρίου 12:00
Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατήσιων
υ.γ: Το Σάββατο 14/10 τα συντρόφια απο την Κατάληψη Ζιζάνια μαζί με αλληλεγγύο κόσμο ανακατέλαβαν την καταλήψη. Αλληλεγγύη στα συλληφθέντα άτομα της ανακατάληψης.
αναρχικό στέκι Υποκέντρο
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Οι καταλήψεις και όλα τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι κόσμοι αγώνα, κριτικής σκέψης και δημιουργικότητας. Κόσμοι που δοκιμάζονται νέου τύπου σχέσεις, νέες μορφές συλλογικής συνύπαρξης και 
σύμπραξης, στη βάση της ελευθερίας, της αμοιβαιότητας, της αλληλεγγύης. Κόσμοι που συνιστούν το λάθος στην κυριαρχική εξίσωση χειραγώγησης, πειθάρχησης και υποταγής. Κόσμοι που συναντιούνται σε πεδία γόνιμης αλληλεπίδρασης και στην κοινή επιδίωξη αμφισβήτησης και ρήξης με τον κυρίαρχο κόσμο. Αυτόν της γενικευμένης αποστέρησης, των επίπλαστων διαχωρισμών, της σύνθλιψης, της ιεραρχίας, της εκμετάλλευσης, της ιδιοκτησίας κρατικής ή ατομικής.
Το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω Κάτω Πατησίων, τα Ζιζάνια στη Βικτώρια, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πολυτεχνείου στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, το στέκι Καλιαρντά στη Νομική, ο Ευαγγελισμός στο Ηράκλειο Κρήτης, είναι τέτοιοι κόσμοι που δέχτηκαν πρόσφατα κατασταλτική επίθεση και εκκενώθηκαν γιατί αποτελούν αγκάθι στην κρατική/καπιταλιστική/πατριαρχική/εθνορατσιστική κανονικότητα και στην προσπάθεια επιβολής μιας κοινωνικής σιγής νεκροταφείου.
H μόνιμη κατάσταση κρίσης και έκτακτης ανάγκης όπως και το θέαμα της καταστροφής του κόσμου αποτελούν τεχνικές διακυβέρνησης που διαχέουν συστηματικά το φόβο και επιδιώκουν την πρόκληση μιας αίσθησης ανημπόριας απέναντι στο μέγεθος των απειλών. Το κρατικό/καπιταλιστικό σύστημα το μόνο που προσφέρει είναι περισσότερη φτώχεια (υλική, συναισθηματική, πνευματική), κοινωνική και ατομική ερημοποίηση (με απεριόριστα data πρόσβασης στο internet και τα social media), καταστροφή του πλανήτη και πολεμική ισοπέδωση (σε απευθείας αναμετάδοση), αντιεξεγερτικά δόγματα πάταξης των αντιστεκόμενων.
Το κράτος και τα αφεντικά έχουν την καταστολή και τους πραιτοριανούς τους. Εμείς έχουμε ο ένας την άλλη και το όραμα ενός άλλου κόσμου στα μυαλά και τις καρδιές μας.
ΠΟΡΕΙA ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Σάββατο 21/10, 12.00, σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατησίων
Συνέλευση αναρχικών ενάντια στα αυτονόητα του κόσμου της εξουσίας
#αυτονόητα: δόγμα «νόμος και τάξη», εκκένωση των καταλήψεων
ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ
Ξημερώματα της 25ης Αυγούστου 2023, οι μπάτσοι μπαίνουν και εκκενώνουν δυο καταλήψεις του κέντρου της Αθήνας: το Άνω Κάτω Πατησίων, στη Νάξου και Κρασσά που έχει καταληφθεί από το 1996 και το κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια στη Φυλής και Φερρών που έχει καταληφθεί από το 2020 εκ νέου, ενώ τελούσε υπό κατάληψη και στο παρελθόν. Τα Ζιζάνια ανακαταλαμβάνονται από συντρόφια στις 15/10. Στις 31 Αυγούστου τα τσιράκια του κράτους εκκενώνουν και την κατάληψη του Πολυτεχνείου στην Πανεπιστημιούπολη, η οποία την 3η Σεπτέμβρη επανακαταλαμβάνεται, ενώ μέσα στο καλοκαίρι έχουν ήδη εισβάλλει και αποστειρώσει την κατάληψη της αναρχικής queer συλλογικότητας Καλιαρντά στο ισόγειο της Νομικής, χώρος εδώ και χρόνια κατειλλημένος. Στις 30/09, οι μπάτσοι εκκενώνουν την κατάληψη “Ευαγγελισμού” στο Ηράκλειο Κρήτης, με βασανισμό και απόπειρα δολοφονίας συντρόφου.
Όλες οι εκκενώσεις αποτελούν κατασταλτικό χτύπημα του κράτους στους κατειλημμένους χώρους αγώνα, με στόχο τον αφανισμό της αντιιεραρχικής και ισότιμης συλλογικοποίησης, τη φίμωση του πολιτικού λόγου που αυτοί διαχέουν, των σχέσεων που δημιουργούν, και της δυναμικής που αναπτύσσουν μέσα από τις δράσεις τους, τόσο στο πεδίο δραστηριοποίησής τους (γειτονιά, πανεπιστήμιο), όσο στην κοινωνία γενικότερα. Το χτύπημα αυτό εντάσσεται σε μια συνολική μεθόδευση προληπτικής αντιεξέγερσης σε σχέση με την επερχόμενη καπιταλιστική αναδιάρθωση σε κοινωνικό, εργασιακό επίπεδο και σε επίπεδο καταστολής και διαχείρισης πληθυσμών.
Συγκεκριμένα, οι καταλήψεις Άνω Κάτω Πατησίων και Ζιζάνια βρίσκονται στο τρίγωνο Βικτώριας – Κυψέλης – Πατησίων, περιοχή της Αθήνας που χαρακτηρίζεται ως “υποβαθμισμένη” καθότι σε αυτήν κατοικούν μεταναστ@ και φτωχ@ αλλά και περιοχή η οποία τείνει να γίνει εκμεταλλεύσιμη οικονομικά τα τελευταία χρόνια, μέσω της πλήρους εμπορευματικοποίησης της. Αυτό επιχειρείται με τις εξής πρακτικές: Αρχικά, με το άνοιγμα πολλών καταστημάτων εστίασης -και άλλων εμπορικών δραστηριοτήτων- που είχε ως αποτέλεσμα την καταπάτηση του δημοσίου χώρου από μικρά και μεγάλα αφεντικά- με τραπεζοκαθίσματα σε πλατείες και πεζόδρομους, ήδη από το 2017. Στη συνέχεια, με την αύξηση των ενοικίων, με σταδιακό ρυθμό από το 2018 ως και το 2021 και ραγδαίο από το 2021 και μετά λόγω της επέκτασης της βραχυπρόθεσμης ενοικίασης (airbnb). Τέλος, με το κλείσιμο της πλατείας Κυψέλης, το έτος 2022 για την εκτέλεση των έργων της Αττικό Μετρό ΑΕ. Παράλληλη στόχευση με την οικονομική εκμετάλλευση και την κερδοφορία κράτους και αφεντικών, αποτελεί η μετατόπιση των πληθυσμών των μεταναστών, η απομάκρυνσή τους δηλαδή από τις συγκεκριμένες περιοχές, μέσω οικονομικής αλλά και φυσικής καταστολής.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν επαναλαμβανόμενες πρακτικές κράτους και αφεντικών με στόχο τον εξευγενισμό περιοχών (gentrification). Παρόμοια ιστορία έχει και ο εξευγενισμός των Εξαρχείων και άλλων γειτονιών της Αθήνας, με στόχο αυτή να γίνει “ευρωπαϊκή πόλη”. Ταυτόχρονα, η εκκένωση δυο καταλήψεων εντός πανεπιστημιακών χώρων αναδεικνύει τη κρατική στόχευση για έναν αποστειρωμένο χώρο πειθάρχησης και εξειδίκευσης, όπου ανενόχλητα η κρατικά προερχόμενη γνώση θα μπολιάζει συνειδήσεις, οι μπάτσοι θα πυροβολούν στον αέρα για εκφοβισμό (Ασοεε 2022, 2023) το χρήμα θα ρέει άφθονο μέσα από εργολαβίες και τα αφεντικά μεγαλοεταιρειών θα κερδίζουν τζάμπα εργασία μέσω της έρευνας των φοιτητών.
Σε όλο αυτό λοιπόν το μητροπολιτικό μωσαϊκό, ανάμεσα σε εμπορεύματα και εκμετάλλευση, ωράρια και κατανάλωση, αμφιθέατρα και πειθάρχηση, γεννάται και η πολιτική βούληση ατόμων και ομάδων να μπουν σε άδεια σπίτια και χώρους με στόχευση να γίνουν αυτά κέντρα αγώνα, χώροι ισότιμων διαδικασιών, στέγες, στέγες δομών μεπροτάγματα ενάντια στο κράτος, τα αφεντικά, την ιδιοκτησία, την εκμετάλλευση, χώροι και χρόνοι στους οποίους συναντιόμαστε και δομούμε συντροφικές σχέσεις. Εκεί αλλά και έξω από εκεί μοιραζόμαστε την κοινή μας στόχευση και δράση για έναν άλλο κόσμο, που θα γίνει πραγματικότητα μόνο μέσα από αγώνα. Χώροι που χρησιμοποιούνται ως ορμητήρια και θα στεγάσουν σχέδια σύγκρουσης με το υπάρχον και ανατροπής του. Οι καταλήψεις είναι ο τρόπος να υπερασπιστούμε τις γειτονιές μας κόντρα στους φασίστες και τους σεξιστές και να ζήσουμε όπως θέλουμε. Οι καταλήψεις είναι χώροι που παίρνουν ζωή μέσα από τις δικές μας επιλογές, και όσο τις υπερασπιζόμαστε, τόσο θα ξαναπαίρνουμε πίσω ή θα ανοίγουμε καινούριους δρόμους προς την ελευθερία. Χωρίς να σταματάμε ποτέ να μαχόμαστε.
Το Άνω Κάτω Πατησίων είναι ένας από τους χώρους αυτούς και σε αυτόν στεγάζεται και δραστηριοποιοείται η αυτοοργανωμένη θεατρική ομάδα Buffonata. Η ομάδα υπάρχει από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, και έχουν περάσει από αυτή, συναντηθεί και συνδιαμορφώσει πολλοί άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές αναφορές, μα με κοινό παρονομαστή: την επιθυμία να κάνουν αυτοοργανωμένο θέατρο. Συνεπώς, η σύνθεσή της έχει αλλάξει πολλές φορές. Τόπος και πολιτικό σημείο συνάντησης και ζύμωσης ήταν για πολλά χρόνια η Βίλα Αμαλίας, που ως κατάληψη έθετε τα πολιτικά χαρακτηριστικά του αντικρατισμού, του αντιφασισμού, της αυτοοργάνωσης, της αντιεμπορευματοποίησης. Μετά την κρατική καταστολή με την εκκένωση της Βίλαςτο Δεκέμβριο του 2012, η ομάδα buffonata έμεινε χωρίς πολιτική στέγη και πάλεψε για να βρει τις δυνάμεις να συνεχίσει. Στεγάστηκε στην κατάληψη της Πάτμου και Καραβίας, στην κατάληψη της Carthago στο Πολυτεχνείο, στο στέκι Περιστερίου και τα τελευταία δυο χρόνια στο Άνω Κάτω Πατησίων. Στόχος της ομάδας αποτελεί η συλλογική έκφραση μέσω της αυτοοργάνωσης, της ισοτιμίας και της συνδιαμόρφωσης, ενάντια στην ιεραρχία, το δογματισμό, την κρατική και ιδιωτική ειδίκευση πάνω στο θέατρο. Από τη δημιουργία της έχει ανοιχτό χαρακτηρα και αυτός ο ανοιχτός χαρακτήρας που διατηρήθηκε αποτέλεσε το λόγο που η ομάδα συνέχισε να υπάρχει μέσα στο χρόνο και να κουβαλάει όλη την ιστορία των καταλήψεων εντός των οποίων υπήρξε, καθώς και την ευθύνη της υπεράσπισης τους.
Την ευθύνη αυτή αναλαμβάνουμε συλλογικά με την τωρινή μας σύνθεση, με όπλα μας τη συνδιαμόρφωση και την εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Όλα μας έχουμε ξεκάθαρη θέση ενάντια στο κράτος, τον καπιταλισμό, την πατριαρχία, την ιεραρχία και κάθε μορφή εξουσίας. Από έξω προς τα μέσα και αντίθετα λοιπόν, σε έναν ατέρμονο κύκλο αγώνα που χάνεται στο χρόνο και συνεχίζεται ακόμα, σ’ ένα κύκλο που μας εμπεριέχει όλα, όλους και όλες μέσα του, σ’ ένα κύκλο που δεν θα κλείσει ποτέ.
Σε αυτόν τον κύκλο υπάρχουν όλες οι καταλήψεις που χτυπήθηκαν: το Άνω Κάτω, τα Ζιζάνια, το ΑΣΠ, τα Καλιαρντά, ο Ευαγγελισμός, αλλά και οι δομές τους και οι σχέσεις που χτίζουμε και φροντίζουμε, ο χρόνος που αφιερώσαμε και ο χρόνος που κερδίσαμε ζώντας εκεί, ανοίγοντας τους χώρους, δουλεύοντας περισσότερο με την ψυχή παρά με τα χέρια μας και οργανώνοντας τις μάχες του αύριο και τις μάχες του τώρα. Και ότι είναι μέσα στον κύκλο αυτόν, μάθαμε να το περιφρουρούμε με κάθε κόστος. Και να το ξανακερδίζουμε. Για ένα κόσμο ισότιμο, αντιιεραρχικό και πάνω απ’ όλα ελεύθερο
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ Σάββατο 21/10 12:00, Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατήσια
ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ!
ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠ’ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ!
Αυτοργανωμένη θεατρική ομάδα Buffonata
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
. . . Είναι χώροι συλλογικοποίησης και αγώνα, εστίες δράσης και αντίστασης στις γειτονιές απέναντι στην επέλαση 
κεφαλαίου και κράτους στις ζωές μας. Ταυτόχρονα, αποτελούν ζωντανά παραδείγματα συλλογικής ζωής και αυτοοργάνωσης, συντροφικότητας και αλληλεγγύης, ενάντια σε ένα κόσμο εξουσίας και εκμετάλλευσης.
ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΟΝΤΑΙ
Σε μια παρατεταμένη περίοδο επίθεσης της εξουσίας σε κάθε κοινωνικό πεδίο, οι καταλήψεις μπαίνουν και πάλι στο στόχαστρα του κράτους. Στο όνομα της τάξης και μιας συνολικότερης αντιεξεγερτικής πολιτικής, καθώς και σε ένα πλαίσιο εξευγενισμού και ανάπλασης των γειτονιών, θέλουν να εξαλείψουν και τις τελευταίες εστίες αντίστασης και να μετατρέψουν τις γειτονιές ανάλογα με τις ορέξεις του κεφαλαίου και της τουριστικής ή μη κατανάλωσης.
MAXONTAI
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Ευαγγελισμός (Ηράκλειο), Άνω Κάτω Πατησίων, Ζιζάνια, Αυτοδιαχ/μενο Στέκι Πολυτεχνείου και Καλιαρντά (Νομική).
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ… ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Στηρίζουμε συμμετέχουμε στην πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων και των ελεύθερων χώρων
ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – Σταθμός ΗΣΑΠ Άνω Πατήσια 12:00 μμ.
Υ.Γ: Χαιρετίζουμε τα συντρόφια της μαχητικής ανακατάληψης των Ζιζανίων
