Στις 4 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα των Zώων, συμμετέχουμε στις διαμαρτυρίες για την υπεράσπιση των ζώων ενάντια σε κάθε μορφή δολοφονίας, εγκλεισμού και εκμετάλλευσής τους. Φυσικά γνωρίζουμε πως τέτοιες μέρες αποτελούν μια υποκριτική θεσμική εναντίωση στην αδικαιολόγητη βία που δέχονται τα μη ανθρώπινα ζώα. Είναι υποκριτική διότι διάφοροι πολιτικοί, κοινωνικοί φορείς και ατομικότητες ανεξαρτήτως πεποιθήσεων, βρίσκουν αφορμή να προβάλουν τις φιλοζωικές τους ευαισθησίες, κυρίως για τα ”ζώα συντροφιάς”, ενώ ταυτόχρονα αποδέχονται την συστηματοποιημένη βία που δέχονται δισεκατομύρια ζώα στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Τα είδη που έχουν εξημερωθεί και προορίζονται για την κτηνοτροφία περνούν όλη τους τη ζωή έγκλειστα, συνήθως μέσα σε πολύ σκληρές συνθήκες όπου βασανίζονται και θανατώνονται ανάλογα με την εμπορική χρήση που τους έχει αποδοθεί, ενώ παράλληλα πολλά ακόμη είδη άγριων ζώων αποτελούν προϊόντα διασκέδασης, πειραματισμού, θεάματος. Τοποθετούμαστε ενάντια σε κάθε λογική που κανονικοποιεί τη βία που δέχονται τα μη ανθρώπινα ζωά και αγωνιζόμαστε για την απόλυτη ελευθερία τους, την οποία θα βιώσουν με τη καταστροφή των εξουσιαστικών σχέσεων που τα θέτουν ως αντικείμενα προς εκμετάλευση και λεηλατούν το φυσικό κόσμο.
Aντιλαμβανόμαστε τον σπισισμό ως αναπόσπαστο κομμάτι του συμπλέγματος εξουσίας που βασίζεται στη κυριαρχία του κράτους και του κεφαλαίου πάνω στις ζωές μας μέσω της εργασίας, της οικονομικής καταπίεσης, της πατριαρχικής βίας και του κοινωνικού έλεγχου. Δε μπορούμε να μένουμε θεατές στην τεράστια οικολογική καταστροφή που αφήνουν πίσω τους πυρκαγιές και πλημμύρες που φέρουν βαρύ κόστος στον ανθρώπινο και ζωικό πληθυσμό. Καταστροφές που στην πραγματικότητα γίνονται με την απόλυτη ευθύνη του κράτους που επιλέγει να τροφοδοτεί το στρατό και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς που έχουν μετατρέψει τις θάλασσες γύρω μας σε ένα απέραντο νεκροταφείο προσφύγων και μεταναστών. Ταυτόχρονα οι καταστροφές αυτές αποτελούν ευκαιρία, ή αναγκαία συνθήκη, για το κεφάλαιο που κερδίζει πάντα από την ανοικοδόμηση που απαιτείται και από τη μετατροπή των καμμένων εκτάσεων σε μονάδες παραγωγής ”πράσινης” ενέργειας.
Καλούμε στην ενίσχυση του αγώνα για την απελευθέρωση των ζώων με την συμμετοχή σε αδιαμεσολάβητες και αντιιεραρχικές ομαδοποιήσεις που προσβλέπουν στη παραγωγή δράσεων και προπαγανδιστικών ενεργειών όπως ακριβώς οφείλουμε να κάνουμε σε κοινωνικό και ταξικό επίπεδο. Θεωρούμε πως αιτήματα για την προστασία των ζώων και της φύσης από την πολιτεία επιβεβαιώνουν την κρατική κυριαρχία που συνεχώς αναπτύσσει νέες πρακτικές ελέγχου και μεθόδους αφομοίωσης. Όπως ακριβώς στις ανθρώπινες παραγωγικές σχέσεις οι εκμεταλευτές δεν πρόκειται να παραδώσουν στους εκμεταλευόμενους τα προνόμιά τους ή να απαξιώσουν οικειοθελώς τους μηχανισμούς που τους εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη, έτσι και στους αγώνες για την απελευθέρωση των ζώων και της φύσης κάποιες συμβολικές νομοθετικές παραχωρίσεις ρίχνουν στάχτη στα μάτια των αγωνιζόμενων και τους απομακρύνουν από συνολικές στοχεύσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε πως η συνολική κατάργηση μιας βιομηχανίας όπως αυτή της γούνας μπορεί να αποτελέσει μια ρεαλιστική συλλογική στόχευση, απέναντι στην οικονομική στήριξη που δέχεται από το κράτος. Μέσω μιας τέτοιας καμπάνιας μπορεί να δωθεί η ευκαιρία σε πλήθος κόσμου να έρθει σε επαφή με το πρόταγμα της απελευθέρωσης των ζώων. Να δημιουργήσουμε τόπους συνάντησης με ελευθεριακά χαρακτηριστικά και εξωθεσμικά μέσα αγώνα, κομμάτι μιας συνολικής εναντίωσης στον πολιτισμό της εξουσίας, στην σεξιστική κοινωνία και τους έμφυλους ρόλους. Να υπερασπιστούμε το βιγκανισμό ως μια ηθικοπολιτική επιλογή εναντίωσης στην καταπίεση που δέχονται τα ζώα, μακρυά από το καταναλωτικό lifestyle.
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Ανοιχτή Αντισπισιστική Συνέλευση
