Ο ολικός αρνητής στράτευσης και σύντροφος μας Φ.Ι. δικάζεται στο στρατοδικείο του Ρουφ στις 4 Οκτώβρη ως 
ανυπότακτος αφού δεν παρουσιάστηκε ποτέ στις τάξεις του ελληνικού στρατού για να παράξει υπηρεσία, κατά πως αξιώνει το κράτος.
Καλούμε σε συγκέντρωση-μικροφωνική αλληλεγγύης στο σύντροφο και ενάντια στο κράτος, τον μιλιταρισμό και τον εθνικισμό.
αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti
Αλληλεγγύη στον σύντροφό ολικό αρνητή στράτευσης Φ.Ι.
Στις 4 Οκτώβρη ο σύντροφός ολικός αρνητής στράτευσης Φ.Ι. δικάζεται στο στρατοδικείο του Ρουφ ως ανυπότακτος. Έχει γίνει ήδη δέκτης δύο προστίμων 6,000 ευρώ, και έχει συλληφθεί για την ανυποταξία του κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης αλληλεγγύης σε καταλήψεις κι ταυτόχρονα έχει παρακρατηθεί επαναλαμβανόμενα μέρος του μισθού του. Παρά της κατασταλτικές μεθοδεύσεις ο σύντροφος μένει σταθερός στην αγωνιστική του επιλογή.
Για την ολική άρνηση στράτευσης και την κρατική καταστολή
Η άρνηση στράτευσης, ως η μόνη αντιθεσμική επιλογή απέναντι στον στρατό, ενοχλεί διαχρονικά τα κράτη, για αυτό και πάντα φροντίζουν να επιβάλλουν ποινές. Στην Ελλάδα τόσο η δεξιά όσο και η αριστερή πολιτική διαχείριση έχουν επιτεθεί με επαναλαμβανόμενα στρατοδικεία και πρόστιμα στους ανυπότακτους και ολικούς αρνητές στράτευσης. Παράλληλα, <<προσφέρουν>> περιόδους παύσης των διώξεων για να γίνει η διευθέτηση των στρατιωτικών υποχρεώσεων (επιλογή του Ι5 ή έκτισης της θητείας), ώστε έπειτα να σταματήσουν οριστικά οι διώξεις και να διαγραφτούν τα πρόστιμα. Τα τελευταία έχουν σαν στόχο την οικονομική καταστολή των ανυπότακτων και των ολικών αρνητών στράτευσης, με μέτρα αναγκαστικής είσπραξης, κατασχέσεις, δεσμεύσεις λογαριασμών, τα οποία μπορούν να καταλήξουν και σε φυλάκιση.
Όλα τα παραπάνω, στοχεύουν να οδηγήσουν τους ολικούς αρνητές στράτευσης στην δημοκρατική νομιμότητα, έτσι ώστε να μην τολμά κανείς να αμφισβητήσει τον στρατό. Φοβούνται το ενδεχόμενο η αντιθεσμική άρνηση στράτευσης να αποκτήσει μαζικά χαρακτηριστικά σε καιρό “ειρήνης” και τρέμουν το ενδεχόμενο να υπάρξει μαζική άρνηση επιστράτευσης σε καιρό πόλεμου.
Τον φόβο τους επιβεβαιώνουν οι αντιστάσεις γύρω από την διακρατική σφαγή στην Ουκρανία. Στο Ρωσικό κράτος, απέναντι στα καλέσματα για εθνική ενότητα και στην επιστράτευση, εξελίχθηκε ένας πόλεμος ενάντια στον πόλεμο. Μαζικές διαδηλώσεις, αρνήσεις στράτευσης, ένοπλες επιθέσεις σε στρατιωτικούς, εμπρησμοί στρατολογικών γραφείων. Σαμποτάζ σε σιδηροδρομικές γραμμές που μεταφέρουν στρατιωτικό υλικό ,σε εργοστάσια που παράγουν πολεμικό υλικό . Όλες αυτές οι ενέργειες δείχνουν πως οι από τα κάτω, οι αγωνιζόμενες και αγωνιζόμενοι μπορούμε να συγκρουστούμε με τον δολοφονικό μηχανισμό του κράτους .Αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να αποδομήσουμε την κυρίαρχη προπαγάνδα.
Ο στρατός ως μηχανισμός καταστολής και ιδεολογικής προπαγάνδας
Όσο υπάρχει κράτος, εξουσία και εκμετάλλευση ο στρατός θα είναι ο πιο βίαιος μηχανισμός τους που όχι μόνο πολεμά τον εξωτερικό εχθρό, αλλά και επιτίθεται (πολλές φορές με πολύ μεγαλύτερη λύσσα) σε όσες και όσους, αμφισβητούν την κρατική εξουσία και εκμετάλλευση.
Ο στρατός στερεί την ελευθερία, την κριτική σκέψη και αυτόβουλη δράση. Το ομοιόμορφο ντύσιμο, ο συγχρονισμένος 
βηματισμός, ο πλήρης έλεγχος των καθημερινών δραστηριοτήτων θέλει να εξαφανίσει την ατομική έκφραση και επιθυμία, κάτω από την βαριά υποχρέωση του καθήκοντος και της αδιαμφισβήτητης πειθαρχίας. Προτάσσει την ιεραρχία και την τυφλή υποταγή, την πατριαρχία και τους έμφυλους διαχωρισμούς. Προωθεί το μίσος για τους από τα κάτω που έτυχε να γεννηθούν από την άλλη πλευρά των συνόρων. Κυνηγάει, και δολοφονεί μετανάστριες και μετανάστες στον Έβρο και στο Αιγαίο. Επιχειρεί να “ενώσει” πλούσιους και φτωχούς κάτω από την ταμπέλα της πατρίδας, προσπαθώντας να αποκρύψει τις ταξικές ανισότητες.
Η ολική άρνηση στράτευση ως ένα ακόμη μέσο σύγκρουσης με τα κράτη και τα αφεντικά
Ο πόλεμος είναι “η προέκταση της πολιτικής με άλλα μέσα”. Η ένοπλη σύγκρουση είναι η κατάληξη διαφόρων άλλων συγκρούσεων που έχουν ήδη προηγηθεί (οικονομικών, πολιτικών, εθνικιστικής προπαγάνδας). Γι’ αυτό σε κάθε διακρατικό πόλεμο δεν υπάρχει κάποια πλευρά που είναι δίκαιη, αμυνόμενη, θύμα και πρέπει να την υπερασπιστούμε. Δεν υπάρχει τίποτα που να ενώνει τους εκμεταλλευτές και καταπιεστές οποιαδήποτε και αν είναι η εθνότητά τους, με τους/ις εκμεταλλευόμενους/ες και καταπιεζόμενους/ες ώστε να πολεμήσουμε μαζί τους. Μας χωρίζουν όμως τα πάντα , η ταξική θέση, η δυνατότητα επιβίωσης, το ότι για μας θα είναι μόνο θετική και ελπιδοφόρα η προοπτική της καταστροφής του υπάρχοντος και η οικοδόμηση μιας άλλης ζωής.
Για αυτό αγωνιζόμαστε και σε περίοδο “ειρήνης” και στην περίπτωση πολέμου, ενάντια σε κάθε κράτος, απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης, χωρίς καμία υποταγή στην εθνική ενότητα. Προχωράμε σε αρνήσεις στράτευσης, συγκρουόμαστε με τον στρατό και την πολεμική βιομηχανία. Σαμποτάρουμε την προετοιμασία του πολέμου και τον εθνικό πόλεμο. Αρνούμαστε να αλληλοσκοτωθούμε για τα συμφέροντα των αφεντικών και την δόξα της πατρίδας. Συνεχίζουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, ενάντια στον μιλιταρισμό, τη λεηλασία της φύσης, την πατριαρχία μέχρι την ολική απελευθέρωση.
Γιατί ο δικός μας στόχος, είναι ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική επανάσταση και για αυτόν αξίζει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Για να ανοίξει ο δρόμος για την αναρχία. Μια κοινωνία ελευθέριας, ισότητας, να απλώνεται σε όλον τον πλανήτη.
Αλληλεγγύης σε όσες κι όσους αγωνίζονται εναντία στον πόλεμο σε όλο τον πλανήτη
Σε Ελλάδα Ρωσία και Ουκρανία μαζικές αρνήσεις και ανυποταξία
Αναρχική συλλογικότητα Acte
