ΓΑΛΛΙΑ: Κινητοποιήσεις και οργάνωση του οικολογικού κινήματος για το νερό και τη γη

Πέντε μήνες μετά την μεγάλη κινητοποίηση στη Sainte-Soline κατά των μεγα-δεξαμενών και την επιχείρηση διάλυσης των Εξεγέρσεων Γης από τη γαλλική κυβέρνηση, τα οικολογικά κινήματα στη Γαλλία απαντούν με το Résistantes 2023 και με το “Καραβάνι του νερού”, που αφού διέσχισε πέντε διαμερίσματα κατέληξε το περασμένο Σάββατο 26 Αυγούστου στο Παρίσι.  Μετά από μια συγκέντρωση στο Champ-de-Mars, πίσω από τον πύργο του Άιφελ, οι διαδηλωτές με τα ποδήλατα διέσχισαν το Παρίσι, φωνάζοντας συνθήματα κατά των μεγα – δεξαμενών.

Résistantes 2023, Larzac

Οι τετραήμερες συζητήσεις που διοργάνωσε το περιβαλλοντικό κίνημα (Terres de Luttes, la Confédération paysanne Aveyron et Les Faucheurs volontaires d’OGM) στις αρχές Αυγούστου στο Larzac σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Όλοι θυμούνται ακόμα την τεράστια κινητοποίηση των αγροτών του Aveyron στο Larzac, πενήντα χρόνια πριν, τον Αύγουστο του 1973, όταν η αντίσταση στην επέκταση ενός στρατιωτικού στρατοπέδου έγινε ο πόλος που συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες ακτιβιστές που εισέβαλαν στο οροπέδιο για να υποστηρίξουν τους ντόπιους αγρότες στον αγώνα τους κι αποτέλεσε το πρώτο βήμα προς τις μάχες των επόμενων δεκαετιών.

Πριν είκοσι χρόνια, τον Αύγουστο του 2003, περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι από όλη τη Γαλλία και τον κόσμο συγκεντρώθηκαν για την επέτειο. Ίσως η εποχή, πιο αισιόδοξη για τα κινήματα σε άνοδο κατά της παγκοσμιοποίησης, να το επέτρεπε. Σήμερα, παρά τις επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις των επιστημόνων της GIEC, η επέλαση των κλιματοκτόνων πολιτικών συνεχίζεται εντατικοποιημένη παντού. Όμως παρά την καταστολή που είναι πια γνωστή και την συνεχιζόμενη απαξίωση των επίσημων μέσων, νέες συλλογικότητες δημιουργούνται γύρω από τοπικούς αγώνες. Όπως ο συνασπισμός κατά της Amazon, η Déroute des Routes κατά των καταστροφικών οδικών έργων , Bassines Non Merci (κατά των δεξαμενών), οι Εξεγέρσεις της γης (με πυρήνα τους μετέχοντες παλαιότερα στους αγώνες κατά του αεροδρομίου της ZAD Notre-Dame-des-Landes) ή οι Terres de Luttes (Γαίες Αγώνων), ενός ακτιβιστικού κινήματος κατά της τσιμεντοποίησης της γης και πλατφόρμα υποστήριξης (και κατάρτισης).

Εικόνα LSDLT
ΑΦΙΣΣΑ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ : ΑΡΠΑΓΗ, ΑΓΡΟ-ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ, ΤΕΧΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΔΑΦΩΝ… ΑΣ ΤΟΥΣ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Κατά τη διάρκεια του Résistantes 2023, συγκεντρώθηκαν 7.500 άτομα, για να συζητήσουν γύρω από θέματα όπως: Άμεση δράση- Καταστολή – Δικαίωμα στον αγώνα- Μαχητικές έρευνες – Δημοσιοποίηση του αγώνα – Ιντερνετική αντεπίθεση στους θεσμούς – Ιστορία των αγώνων – Αγώνες ενάντια στην καταπίεση – Αγροτικοί αγώνες – Νατουραλιστική γνώση – Μια συλλογικότητα που διαρκεί.

Στις μέρες αυτές, 3-6 Αυγούστου, δημιουργήθηκαν νέοι σύνδεσμοι και προγραμματίστηκαν πάνω από εξήντα εκδηλώσεις και δράσεις για τους επόμενους μήνες. Συνεχίζοντας ό,τι τους τρέφει από τη ζωντανή ιστορία, οι ακτιβιστές σήμερα επαναπροσδιορίζουν τους αγώνες τους και δημιουργούν δίκτυα μεταξύ τους. Με την συνάντηση τους αυτή στον εμβληματικό τόπο απαντούν δημιουργικά στην διάλυση των Εξεγέρσεων της γης τον περασμένο Ιούνη. Οι Résistantes δείχνουν πως ένα κίνημα δεκάδων συλλογικοτήτων – εκατοντάδων επιτροπών, για ένα ζήτημα που ως παράλογη συνιστώσα έχει πως ξεχνάμε πως μας αφορά όλους – δεν μπορεί να διαλυθεί.

Sainte-Soline, το “Καραβάνι του νερού”
© Pierre-Yves Lerayer / Reporterre

Στις 18 Αυγούστου ένα καραβάνι με 700 ποδηλάτες και αρκετές δεκάδες τρακτέρ –που μεταφέρουν και τις προμήθειες νερού- ξεκίνησαν από το Deux-Sèvres, κοντά στις γνωστές μεγα-δεξαμενές, για ένα ταξίδι προς το Παρίσι μέσω πέντε διαμερισμάτων για να καταγγείλουν την “αρπαγή του νερού”. Το καραβάνι έφθασε στην Ορλεάνη την περασμένη Παρασκευή, στην έδρα του Οργανισμού Υδάτων (Agence de l’eau), δημόσιου οργανισμού που συγχρηματοδοτεί αυτού του είδους τα έργα που αποσκοπούν στην αποθήκευση έως και 6 εκατομμύριων κυβικών νερού που αντλούνται από τον υδροφόρο ορίζοντα το χειμώνα σε μεγάλες υπαίθριες κοιλότητες για την άρδευση των καλλιεργειών το καλοκαίρι, όταν οι βροχοπτώσεις είναι σπάνιες.

ΦΩΤΟ: José Vala

Σύμφωνα με τους διοργανωτές, τη συλλογικότητα Bassines non merci και το συνδικάτο αγροτών Confédération paysanne θα σταματούν σε ορισμένα αγροτικά έργα που αμφισβητούνται σε τοπικό επίπεδο. Στις 20 Αυγούστου, στο Coussay-les-Bois (Vienne), μίλησαν για την αντίθεση στη βιομηχανική φάρμα 1.200 βοοειδών που βρίσκεται υπό κατασκευή και κατηγορείται ότι είναι επιβλαβής για τους υγροτόπους και τον υδροφόρο ορίζοντα. Στις 22 Αυγούστου, στην Τουρ για τη ρύπανση του Λίγηρα, ενώ επίσης έχει προβλεφτεί και μια συγκέντρωση υποστήριξης των ακτιβιστών της Dernière rénovation, που δικάζονται εκείνη την ημέρα στο ειρηνοδικείο της πόλης για τον ψεκασμό πορτοκαλί μπογιάς στην πρόσοψη της νομαρχίας.

Την επόμενη ημέρα, η πομπή γίνεται δεκτή από ακτιβιστές του Extinction Rebellion στο Blois κι όλοι μαζί εξετάζουν τις επιπτώσεις της γειτονικής πυρηνικής ενέργειας Saint-Laurent-des-Eaux στο ποτάμι. Το σύνολο των δράσεων και καθημερινές περιγραφές της διαδρομής μπορεί να βρεί κανείς στο σαιτ : https://bassinesnonmerci.fr/index.php/2023/06/01/18-27-aout-le-convoi-de-leau-sainte-soline-orleans-paris/

ΦΩΤΟ: José Vala

Με αυτή την εκδήλωση, οι ακτιβιστές θέλουν να δείξουν ότι οι λύσεις είναι εφικτές. « Οι υδροφόροι ορίζοντές μας έχουν καταστραφεί, με επίπεδα κάτω από το κανονικό όλο τον χειμώνα”, λέει στο Reporterre η Anne-Morwenn Pastier, υδρολόγος και μία από τους διοργανωτές της πομπής. “Η εντατική γεωργία επιδεινώνει την έλλειψη νερού και μολύνει το νερό που απομένει. Στο διαμέρισμα Vienne, φτάσαμε πολύ κοντά στο να χρειαστεί να ενεργοποιήσουμε το σχέδιο Orsec τον Ιούνιο λόγω της ρύπανσης των υπόγειων υδάτων από ένα φυτοφάρμακο, πράγμα που σημαίνει ότι έπρεπε να διανείμουμε χιλιάδες μπουκάλια πόσιμου νερού στον τοπικό πληθυσμό”.

Αντιμέτωποι με αυτό το μοντέλο, έχουμε να προσφέρουμε έναν τεράστιο αριθμό εναλλακτικών λύσεων”, λέει η Gaëlle, αγρότισσα και η ίδια, η οποία θα υποδεχθεί τους ποδηλάτες στο αγρόκτημα Belêtre στο Dolus-le-Sec. Αυτός ο αγροτικός συνεταιρισμός θα είναι μια ευκαιρία να δείξουμε ότι είναι δυνατόν να καλλιεργούμε με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ένα αξιοπρεπές εισόδημα για τους αγρότες και τρόφιμα που είναι προσβάσιμα σε όλους, χάρη στον τοπικό πειραματισμό με την Κοινωνική Ασφάλιση για τα τρόφιμα.

(Για να γίνουν τα βιολογικά και τοπικά τρόφιμα προσιτά σε όλους, στο Μονπελιέ δημιουργήθηκε ένα “κοινόχρηστο ταμείο τροφίμων” κατά το μοντέλο της Κοινωνικής Ασφάλισης, όλοι χρηματοδοτούν ανάλογα με τις δυνατότητές του για να καλυφθούν οι ανάγκες όλων. Έτσι, για παράδειγμα, 450 κάτοικοι του Μονπελιέ συνεισφέρουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους… και λαμβάνουν 100 ευρώ το μήνα για να τους βοηθήσουν να τρώνε καλύτερα. Ένα ποσό που θα δαπανηθεί σε συγκεκριμένα σημεία διανομής τροφίμων: αγορές αγροτών, καταστήματα βιολογικών και τοπικών προϊόντων, ομάδες αγοράς. Για να το κάνουν αυτό, τα μέλη χρησιμοποιούν το Mona, ένα νόμισμα που δημιουργήθηκε ειδικά.

3η μέρα. Το Καραβάνι του νερού, αφού διασχίσει 300 χμ φτάνει στο Παρίσι στις 26 Αυγούστου με μια εκδήλωση-έκπληξη και κεντρικό αίτημα την παύση των έργων που αφορούν μεγα-δεξαμενές παντού.
ΚΑΛΕΣΜΑ για μια μέγα-τρακτερο-ποδηλατοδρομία ενάντια στις μέγα-δεξαμενές.

Η ξηρασία ήρθε για να μείνει και δεν θα κάνει διακοπές αυτό το καλοκαίρι. Και όμως, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι θα καλύψει με πλαστικό το Sainte-Soline και ίσως ξεκινήσει το φθινόπωρο νέα έργα δεξαμενών στις Deux-Sèvres, Charente και Vendée.

Και όμως ο Μακρόν ζητά “παύση” των οικολογικών μέτρων και υποστηρίζει τις αγροτοβιομηχανικές πολιτικές που αποξηραίνουν τις πεδιάδες. Επανεκκινεί την κατασκευή δεξαμενών χιονιού, οι οποίες αποστραγγίζουν τους υδροφόρους ορίζοντες στα βουνά, και αυξάνει περαιτέρω την τεχνητή διαμόρφωση της γης, η οποία προκαλεί διαρροή νερού από τη γη…

Ενώ το κίνημα κατά των μεγαδεξαμενών και για την υπεράσπιση του νερού συνεχίζει να δυναμώνει, η γαλλική κυβέρνηση προσπάθησε να το καταπνίξει με μια συγκλονιστικά βίαιη καταστολή στις 25 Μαρτίου. Οι 5.000 χειροβομβίδες που ρίχτηκαν σε 30.000 διαδηλωτές μέσα σε 2 ώρες, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα ορισμένων από τα πιο καταστροφικά για το κλίμα λόμπι της χώρας, θα μείνουν χαραγμένες στη συλλογική μας μνήμη. Αποκάλυψαν τι έχει να προσφέρει ο Μακρόν σε ό,τι αφορά την οικολογία και προκάλεσαν ένα κύμα διεθνούς αλληλεγγύης.

Πώς μπόρεσαν να σκεφτούν ότι μπορούν να μας εμποδίσουν να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το απολύτως ζωτικό ζήτημα του νερού και της δίκαιης κατανομής του;

Σε συνέχεια της 25ης Μαρτίου, οργανώνονται μια σειρά τοπικών δράσεων για να συνεχιστεί η πίεση στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων, στους χρηματοδότες και στους υπεργολάβους των έργων της δεξαμενής. Αλλά χρειαζόμασταν επίσης ένα κοινό σημείο συνάντησης, ώστε να μπορέσουμε να συγκεντρωθούμε για άλλη μια φορά ως ένα ενωμένο, ζωντανό και…. κινούμενο πλήθος. Αυτή τη φορά αποφασίσαμε ένα μεγάλο ταξίδι για το νερό.

Όπως ακριβώς κάναμε με την πορεία Larzac το καλοκαίρι του 1978 για να σταματήσουμε την επέκταση του στρατοπέδου, ή με την τρακτερο-ποδηλασία το χειμώνα του 2015 που ξεκίνησε από τη zad της Notre-Dame-des-Landes εν μέσω κατάστασης έκτακτης ανάγκης για να πιέσει για τον τερματισμό του έργου του αεροδρομίου, στις 18 Αυγούστου ξεκινήσαμε από τη γη που απειλείται από τις δεξαμενές για να αναλάβουμε δράση.

Θα θέσουμε υπόλογο τον Οργανισμό Υδάτων (Agence de l’eau) του Λίγηρα-Βρετανίας, τον φορέα που αποφασίζει να χρηματοδοτήσει το 80% αυτών των λεκανών με δημόσιο χρήμα. Θα πάμε μέχρι τα κεντρικά γραφεία του στην Ορλεάνη για να πούμε στους διευθυντές του ότι δεν υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιηθεί ούτε μια δεκάρα για την έναρξη λειτουργίας μιας νέας δεξαμενής.

Θα αναλάβουμε δράση κατά των συνεταιρισμών και των βιομηχανιών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, οι οποίες επιβάλλουν την κατασκευή αυτών των υποδομών προκειμένου να διατηρήσουν τα κέρδη τους. Θα φτάσουμε μέχρι το Υπουργείο Γεωργίας, το οποίο τους στηρίζει με κάθε τίμημα. Γιατί αυτό πρέπει να σταματήσει! Γιατί πρέπει επιτέλους να πετύχουμε ένα μορατόριουμ για τις μεγαδεξαμενές σε όλη τη χώρα και να προχωρήσουμε στην υλοποίηση περιφερειακών έργων που θα εξασφαλίζουν τον διαμοιρασμό του νερού και μια γεωργία που θα προστατεύει το έδαφος, τα υπόγεια νερά και τα υδατορέματα.

Η πομπή θα αποτελείται από κατοίκους των υδρολογικών λεκανών απορροής που διασχίζονται και αλλού, ανθρώπους που αγαπούν τη γη και τα νερά τους και είναι πιο αποφασισμένοι όσο ποτέ να τα υπερασπιστούν, αγρότες που ήδη εργάζονται καθημερινά για να απομακρυνθούν από το δόγμα της παραγωγής, ποδηλάτες έτοιμους να πάρουν την άκρη του δρόμου και παραθεριστές που θέλουν να “ταξιδέψουν με χρήσιμο τρόπο” και να ανακαλύψουν τη χώρα σε οργανωμένες ομάδες.

Ένα γήπεδο γκόλφ στο δρόμο του Καραβανιού για το νερό

Το μεσημέρι της Κυριακής 20.8 κατά τη διαδρομή του “Kαραβανιού του νερού” αφοπλίστηκε το γήπεδο γκολφ Beaumont-Saint-Cyr στην περιοχή Poitou. Σε αυτό το γήπεδο γκολφ 18 οπών, το οποίο κοστίζει έναν κατώτατο μισθό για μια ετήσια συνδρομή, εισέβαλαν δεκάδες άτομα που γκρέμισαν την περίφραξη, στη συνέχεια αλλοίωσαν το γρασίδι, έγραψαν με σπρέι το σύνθημα “100 jours pour les sécher” (“100 μέρες για να τα στεγνώσουν”) και σαμποτάρισαν το σύστημα άρδευσης.

Η Νομαρχία καταδίκασε την πράξη ως «απαράδεκτη» .

Όπως γράφoυν στο σαιτ της Contre-Attaque : Το γκολφ είναι ένα ακριβό χόμπι που ασκείται από την ελίτ. Είναι επίσης ένα από τα πιο ρυπογόνα αθλήματα στον κόσμο. Και πιθανότατα αυτό που καταναλώνει το περισσότερο νερό. Ένα κορυφαίο γήπεδο γκολφ 18 οπών μπορεί να καταναλώνει κατά μέσο όρο 5.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα, ποσότητα που ισοδυναμεί με την παραγωγή που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών μιας κοινότητας 12.000 κατοίκων. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι 9,5 δισεκατομμύρια λίτρα νερού χρησιμοποιούνται καθημερινά για το πότισμα του γκαζόν των γηπέδων γκολφ: σχεδόν όσο πίνει ολόκληρη η ανθρωπότητα! Έτσι ώστε μια χούφτα ανθρώπων να μπορούν να βάλουν τα μπαλάκια τους στις τρύπες.

Το γκολφ καταστρέφει επίσης το έδαφος. Τα γήπεδα πρέπει να έχουν ένα άψογο γκαζόν, χωρίς ανωμαλίες, χωρίς ζωή: ζιζάνια, λουλούδια, μικρά ζώα και σβώλοι πρέπει να εξαφανιστούν. Μια μελέτη υπολογίζει ότι για το γκολφ χρησιμοποιούνται 18 κιλά φυτοφάρμακα ανά εκτάριο ετησίως. Η παραγωγική γεωργία χρησιμοποιεί κατά μέσο όρο 2,5 κιλά ανά εκτάριο ετησίως. Και αυτό είναι ήδη πάρα πολύ.

Ρυπογόνο, εξαιρετικά διψασμένο για νερό και αποκλειστικά για τους πλούσιους, το γκολφ υποστηρίζεται ωστόσο από τις αρχές, οι οποίες θεσπίζουν περιορισμούς στο νερό για τους ιδιώτες, αλλά γενικά ευνοούν τα γήπεδα γκολφ. Σε μια εποχή που η Γαλλία βιώνει και πάλι κύμα καύσωνα, η συνέχιση αυτής της ανεύθυνης δραστηριότητας αναψυχής αποτελεί σκάνδαλο.

Η δράση αυτής της Κυριακής δεν είναι μεμονωμένη. Πέρυσι, το γήπεδο γκολφ του Saint-Cloud δέχθηκε επίθεση από τους “Ριζοσπαστικοποιημένους αγριόχοιρους ». Το περασμένο καλοκαίρι, το δημοτικό γήπεδο γκολφ της Λιμόζ και το γήπεδο γκολφ Panazol δέχθηκαν εισβολή και φυτεύτηκαν λαχανικά στις τρύπες. Λίγες ημέρες νωρίτερα, τα γήπεδα γκολφ στην περιοχή της Τουλούζης είχαν επίσης αφοπλιστεί, με τρύπες που είχαν γεμίσει με τσιμέντο. Τον Σεπτέμβριο, ένα άλλο γήπεδο γκολφ στην περιοχή της Ουάζ σαμποταρίστηκε.

***

Paris / Bure Το καλοκαίρι τελeιώνει με δύο άλλα σημαντικά ραντεβού : το Καλοκαιρινό Πανεπιστήμιο των κοινωνικών κινημάτων lUniversité d’été des mouvement sociaux, στις 23 – 27 Αυούστου, στους χώρους του Πανεπιστημίου Sorbonne Paris Nord, στο Bobigny, καθώς και οι Συναντήσεις αγροτικών και επαρχιακών αγώνων ( Rencontres des luttes paysannes et rurales), στη Bure, 26 Αυγούστου- 3 Σεπτέμβρη.

***

Χάρτης αγώνων κατά των μεγάλων περιττών έργων

Ένα χρήσιμο εργαλείο για όλους εκείνους που βλέπουν την επερχόμενη καταστροφή του κόσμου και δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν ή δεν έχουν ιδέα πως πάρα πολλοί αντιδρούν:

Αεροδρόμια, εργοστάσια, φράγματα, αποθήκες, εμπορικά κέντρα… Τα μεγάλα, άχρηστα και καταστροφικά έργα πολλαπλασιάζονται στη Γαλλία , όπως παντού. Σε απάντηση, ομάδες πολιτών κινητοποιούνται για να υπερασπιστούν το περιβάλλον τους. Το μεντιακό εγχείρημα Reporterre δημοσιεύει έναν χάρτη όλων αυτών των τοπικών αγώνων, που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τις οργανώσεις Le Mouvement και Partager c’est sympa.

Μπορεί κανείς να συμβουλευτεί τον χάρτη εδώ

Ταινίες για την ιστορία του LARZAC  :

Tous au Larzac

Sur la route des ZAD (Zones à Défendre) épisode 3 : Larzac, l’héritage de la lutte

Ηρώ Σιαφλιάκη

Μοιραστείτε το άρθρο