Όταν ο Κάφκα φαντάζει παραμύθι μπροστά στην υπόθεση των 11 Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών

Είναι γνωστές οι απόψεις μου για την δικαστική εξουσία, μια εξουσία με σαφές ταξικό πρόσημο, άρα και στα όρια του επικίνδυνου.
Τυχόν αποφάσεις της, που εναρμονίζονται με το “κοινό περί δικαίου αίσθημα “, με το “λαϊκό αίσθημα ” ήταν, είναι και θα είναι εξαιρετικά σπάνιες, οι απειροελάχιστες εξαιρέσεις, που αποτελούν και την “νομιμοποιητική” βάση της δικαστικής εξουσίας.
Μία τέτοια απόφαση ήταν και η απόφαση του Πενταμελούς Εφετειου Κακουργημάτων, με την οποία έληξε ο Γολγοθάς των ανθρώπων αυτών, μια που, μετά από ταλαιπωρίες και φυλακίσεις χρόνων, αθωώθηκαν τελεσίδικα και αφέθηκαν επιτέλους ελεύθεροι.
Αλλά άλλες οι βουλές της Κυβέρνησης και της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου.
Που απέδειξαν για μια ακόμα φορά, ότι, όταν μια στα τόσα, καταφέρνει το κίνημα, οι διωκομενοι και οι υπερασπιστές τους να πετύχουν το ανέλπιστο και να πετύχουν αθωωτική απόφαση, τότε το κράτος συντονισμένα, δείχνει τα δόντια του και επιχειρεί να “διορθώσει” αυτό το “λάθος”, αυτήν την απόφαση, που τους ξέφυγε..
Έτσι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου άσκησε αναίρεση κατά της τελεσίδικης αθωωτικής απόφασης, επικαλούμενος μεταξύ άλλων, ότι το δικαστήριο, που τους αθώωσε, οι συνάδελφοί τους δηλ. Πρόεδροι Εφετων και Εφέτες, μετά από μια πολύμηνη σκληρή διαδικασία, έπραξε “καθ υπέρβαση εξουσίας”..
Ντρέπομαι και που το γράφω, αλλά έτσι είναι..
Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός τι θέση παίρνει σχετικά με την άσκηση αναίρεσης από τον αντιεισαγγελέα του ΑΠ κατά της ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗΣ ΑΘΩΩΤΙΚΗΣ απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών;
Καλό θα ήταν να μην κρυφτεί πίσω από λόγια κενού περιεχομένου, τύπου “ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης” και να διαχωρίσει τη θέση της από αυτή την εφιαλτική μεθόδευση. Εκτός και αν εχει γίνει με την προτροπή της, ύστερα και από τις συνομιλίες Μητσοτάκη – Ερντογάν, στα πλαίσια των παραχωρησεων προς την Τουρκία.
Θα πει κανείς, ότι εδώ φαίνεται να δρομολογειται συνεκμεταλλευση και όλα τα ωραία, σε 11 ανθρώπους θα κολλήσουν;
Οι ζωές των ανθρώπων όμως και η ελευθερία τους δεν είναι παιχνίδι, πιόνι, στα χέρια κυβερνητικών και κρατικών μανδαρίνων, θυσία στους βωμούς μιας εξωνημενης εξωτερικής πολιτικής.
Το φωτεινό χαμόγελο αυτών των ανθρώπων και οι υψωμενες γροθιές τους, θα τσακίσουν, για ακόμα μια φορά, τις υποχθόνιες μεθοδεύσεις του Κυβέρνησης και των κάθε μορφής μηχανισμών.
Γιατί, πάντα, και από την πλευρά μας αυτή, γι αυτή την ρωγμή θα παλεύουμε, γι αυτή τη ρωγμούλα είμαστε υπερασπιστές.
Μοιραστείτε το άρθρο