Κινητοποιήσεις για το ναυάγιο – έγκλημα ανοιχτά της Πύλου, Τετάρτη 21 – Πέμπτη 22 Ιουνίου

Τετάρτη: 19:30, Μικροφωνική συγκέντρωση για τη δολοφονία μεταναστών/ριών στην Πύλο, Σταθμός ΗΣΑΠ Πετραλώνων

Πέμπτη: 1. 19:00, Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία Αγίας Παρασκευής, 2. 19:00 Συγκέντρωση, στα Προπύλαια


ΤΕΤΑΡΤΗ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Η πρόσφατη, προδιαγεγραμμένη, δολοφονία τουλάχιστον 79 ανθρώπων στα ανοιχτά της Πύλου (μέχρι τώρα εντοπισμένων), αναδεικνύει με τον πιο εμφατικό τρόπο της ουσία της κρατικής και ευρωπαϊκής μηχανής θανάτου, εξαθλίωσης, φτωχοποίησης και εκμετάλλευσης. Τα κλειστά σύνορα, οι φράχτες, οι επαναπροωθήσεις προοικονομούν αντίστοιχα εγκλήματα και δεν είναι παρά το απότοκο των ευρωπαϊκών ολοκληρωτικών πολιτικών που αναπτύσσουν δολοφονικές στρατηγικές απέναντι στους πιο αδύναμους και κατατρεγμένους. Πολιτικές που επιχειρούν να εδραιώσουν τη φυσική και ηθική εξόντωση προσφύγων και μεταναστών συνοδευόμενες από μισαλλόδοξες αφηγήσεις που στοχεύουν στην τόνωση του εθνικισμού και του ευρωπαϊκού ιδεώδους που καταρρέει. Με πρόσχημα την ασφάλεια, η αποκτήνωση , εργαλείο στα χέρια του βάρβαρου κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος, στοχεύει στον περαιτέρω κατακερματισμό μέσα από την νομιμοποίηση της περιθωριοποίησης, του αποκλεισμού και της εξόντωσης ολόκληρων κοινωνικών ομάδων και στην ενίσχυση της αντίληψης πως υπάρχουν ζωές που δεν αξίζουν, σκορπίζοντας νεκρά κορμιά σε τρένα, εργοτάξια και θάλασσες.

Για τους μετανάστες και πρόσφυγες που καταφέρνουν να επιβιώσουν στο πέρασμά τους από υδάτινα και χερσαία σύνορα, από την FRONTEX, το ελληνικό λιμενικό και τους συνοριοφύλακες, η πολιτισμένη Δύση επιφυλάσσει ένα νέο γύρο εξόντωσης, φυλακίζοντάς στους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εγκλωβίζοντας τις ζωές τους σε ένα διαρκές καθεστώς εξαίρεσης. Ορατοί όταν ο καπιταλισμός αναζητά φθηνά εργατικά χέρα, αόρατοι και αφανείς μπροστά στη διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων εργασίας και διαβίωσης. Η μετατόπιση της ευθύνης αποκλειστικά στους διακινητές που εκμεταλλεύονται την ανάγκη των εκτοπισμένων, δεν αποτελεί παρά το αφήγημα μέσω του οποίου επιχειρείται το ξέπλυμα του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. σχετικά με τη δολοφονική μηχανή της Ευρώπης-Φρούριο και των ευθυνών που φέρει η Δύση. Γιατί τα παγκόσμια πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, δεκαετίες τώρα, έχουν εξαπολύσει μία ανηλεή επίθεση απέναντι στην καπιταλιστική περιφέρεια, μέσα από πολέμους, στρατιωτικές επιχειρήσεις και την επιβολή ολοκληρωτικών καθεστώτων με στόχο των έλεγχο ολόκληρων περιοχών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και την εκμετάλλευση ολόκληρων πληθυσμών και είναι αυτά που ευθύνονται για τις συνθήκες που οδηγούν τους ανθρώπους να φεύγουν από τους τόπους τους.

Από τη μεριά μας η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει σύνορα. Η κοινή συμπόρευση μεταξύ των καταπιεσμένων, ντόπιων και μεταναστών, προσφύγων, στο δρόμο του αντικρατικού και αντικαπιταλιστικού αγώνα αποτελεί το όπλο μας ενάντια στους καταπιεστές και εκμεταλλευτές μας. Οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε από κοινού για την ανατροπή του βάρβαρου κόσμου της εξουσίας για μία κοινωνία Ελευθερίας, Ισότητας και Αλληλεγγύης.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ &ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ

Τετάρτη 21 Ιουνίου, 19.30, ΗΣΑΠ Πετραλώνων

αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια

Αριστοβούλου&Πυλάδου, Κάτω Πετράλωνα


ΠΕΜΠΤΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ την ΠΕΜΠΤΗ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ στις 19.00 στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Η υποκρισία δεν έχει όρια. Σύμφωνα με τις δηλώσεις επίσημων αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ελληνικού κράτους για το ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου «οι καρδιές μας και οι προσευχές μας είναι με τα θύματα και τις οικογένειές τους». Τα λόγια άλλωστε δεν κοστίζουν τίποτα, ούτε και η κήρυξη «εθνικού πένθους». Αντίθετα είναι ο μόνος τρόπος ώστε να κουκουλωθούν οι τεράστιες ευθύνες των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάθε κράτους μέλους της χωριστά (δηλαδή και του ελληνικού) για ό,τι χρόνια τώρα συμβαίνει στα νερά της Μεσογείου.

Ό,τι και να λένε τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης το ελληνικό κράτος είναι ένοχο: μέσω του λιμενικού, της συνοριοφυλακής και της αστυνομίας συστηματικά απάγει, ξυλοφορτώνει, ληστεύει και βίαια επαναπροωθεί μετανάστες και πρόσφυγες στοιβάζοντάς τους σε λέμβους χωρίς μηχανές. Η δε ελληνική δικαιοσύνη κλείνει τα μάτια σε όλα τα παραπάνω ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που συλλαμβάνει ως διακινητές ανθρώπους που εγκαταλείφθηκαν μόνοι τους από τους πραγματικούς διακινητές σε πλοιάρια και προσπάθησαν να τα οδηγήσουν σε ασφαλείς προορισμούς.

Ακολουθώντας λοιπόν τη συνηθισμένη τακτική τους διαστρέφουν εντελώς την πραγματικότητα. Ρίχνουν το ανάθεμα στους διακινητές αλλά δεν λένε ότι η διακίνηση ακμάζει ακριβώς επειδή οι τακτικές της ευρωπαϊκής ένωσης και των κρατών της απέναντι στους πρόσφυγες και στους μετανάστες είναι απάνθρωπες. Είναι οι φράχτες στα σύνορα και οι βίαιες επαναπροωθήσεις που κάνουν τους ανθρώπους που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη να μπλέκονται στα δίκτυα των διακινητών και να επιβιβάζονται στα καρυδότσουφλα για να διασχίσουν τη Μεσόγειο χωρίς τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας και εφόδια. Τα ναυάγια, σαν αυτό της Πύλου, είναι αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της πολιτικής των ευρωπαϊκών κρατών.

Με απίστευτο φαρισαϊσμό, αποκαλούν τους ναυαγούς «αθώες χαμένες ψυχές» που οι επίσημοι μηχανισμοί έκαναν τα πάντα για να σώσουν. Είναι πραγματικά πολύ χρήσιμο για τις κάθε είδους εξουσίες στην Ευρώπη να πουλάνε ανθρωπισμό στους υπηκόους τους, προσπαθώντας να πείσουν ότι διαφυλάττουν τις «υψηλές αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού», όπως η προστασία της ζωής. Οι ίδιοι όμως πρόσφυγες και μετανάστες, όταν τελικά φτάνουν στην Ευρώπη, αντιμετωπίζονται ως «απειλή για την ασφάλειά μας, την ταυτότητά μας και τον πολιτισμό μας». Αν βέβαια έχουν τα χρήματα να αγοράσουν σπίτια και να αποκτήσουν τη golden visa, βαφτίζονται επενδυτές. Και τότε οι μάσκες πέφτουν. Αυτό που μετράει για την «πολιτισμένη Ευρώπη» δεν είναι η καταγωγή των ανθρώπων που θέλουν να έλθουν σε αυτή, αλλά το αν έχουν χρήματα ή όχι.

Ας μη γελιόμαστε λοιπόν. Την επόμενη φορά που δημοσιογράφοι και πολιτικοί θα κατηγορήσουν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ως εγκληματίες και βιαστές, ας θυμηθούμε τους ντόπιους εγκληματίες και βιαστές . Ας θυμηθούμε τις υποθέσεις Κολωνού και Ηλιούπολης και πιο πρόσφατα τις συλλήψεις συνοριοφυλάκων για διακίνηση ανθρώπων στον Έβρο. Γιατί, άνθρωποι αντικοινωνικοί, κακοποιητικοί και καταπιεστές υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Είναι όμως πολύ

βολικό για τις ευρωπαϊκές εξουσίες να κατασκευάζονται φανταστικοί εχθροί που θα μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι αυτό που τελικά μας απειλεί είναι το υψηλό κόστος ζωής, οι πόλεμοι, η στεγαστική κρίση, οι άθλιες υπηρεσίες υγείας και άλλα.

Όλα αυτά είναι αποτελέσματα πολιτικών που καθημερινά υποτιμάνε τις ζωές μας στον βωμό του κέρδους, όπως με εκκωφαντικό τρόπο ανέδειξε ο θάνατος δεκάδων ανθρώπων στα Τέμπη και φανερώνουν τα καθημερινά εργατικά δυστυχήματα με δεκάδες νεκρούς. Η πιο ακραία μορφή απαξίωσης της ζωής, μια στην πράξη δολοφονική βία, εφαρμόζεται κατά των προσφύγων και των μεταναστών. Αυτές τις πολιτικές σημαντικά τμήματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών (συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής) φαίνονται να τις αποδέχονται σιωπηρά ή να κάνουν ότι δεν τις βλέπουν, ενώ την ίδια στιγμή τείνουν να κυριαρχήσουν οι ρατσιστικές φωνές που τις υποστηρίζουν ανοιχτά και πιέζουν για ακόμη πιο σκληρά μέτρα κατά των προσφύγων και των μεταναστών.

Η αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική πολιτική των ευρωπαϊκών κρατών πρέπει να σταματήσει. Όχι μόνο γιατί προκαλεί τον θάνατο προσφύγων, παραβιάζοντας τους κανόνες διεθνούς δικαίου που υποτίθεται ότι τα κράτη αυτά έχουν αποδεχθεί και αναιρώντας τις ίδιες τις αξίες που υποτίθεται ότι διαφυλάττουν. Αλλά και γιατί όταν οι άνθρωποι συνηθίζουν να δέχονται αδιαμαρτύρητα την καταπίεση μια κοινωνικής ομάδας που μειονεκτεί, νομίζοντας ότι δεν τους αφορά, σύντομα έρχεται και η σειρά τους.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ


Στα Τέμπη, το Πέραμα, την Πύλο, τα νοσοκομεία και τα αστυνομικά μπλόκα
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΦΤΩΧΟΥΣ
πρόσφυγες, μετανάστες, εργάτες, νεολαίους, ρομά

Στις 14 Ιούνη βυθίστηκε στα ανοιχτά της Πύλου ένα αλιευτικό σκάφος στο οποίο επέβαιναν περισσότεροι από 700 πρόσφυγες και μετανάστες με σκοπό να περάσουν από τη Λιβύη στην Ιταλία. Από το ναυάγιο επέζησαν 104 ενώ 80 ανασύρθηκαν νεκροί. Ο τεράστιος αριθμός των αγνοουμένων σε συνδυασμό με τους νεκρούς μετανάστες αποκαλύπτει το μέγεθος της εγκληματικής διαχείρισης του συμβάντος από το ελληνικό κράτος, με δεδομένο οτι οι ελληνικές αρχές είχαν ειδοποιηθεί αρκετές ώρες πριν για τον κίνδυνο, στον οποίο βρίσκονταν οι επιβαίνοντες του σκάφους αλλά και από το γεγονός οτι μαρτυρίες προσφύγων και μεταναστών που επέζησαν από το ναυάγιο αναφέρουν πως το λιμενικό επιχείρησε να ρυμουκλήσει το σκάφος για να το απομακρύνει από την χωρική αρμοδιότητα διάσωσης του ελληνικού κράτους, με αποτέλεσμα αυτό να βυθιστεί και η πλειοψηφία των επιβαινόντων να μην προλάβει να βγει από τα χαμηλότερα επίπεδα του σκάφους, όπως πολλές μητέρες με τα παιδιά τους. Η αντιμεταναστευτική και δολοφονική πολιτική του ελληνικού κράτους και της Ευρώπης- φρούριο δεν είναι αποκομμένη από τη δολοφονία των μεταναστών στα ανοιχτά της Πύλου. Από την υπογραφή της συμφωνίας για την επέκταση του φράχτη στον Έβρο κατά 35χλμ, ώστε να “αναβαθμιστεί” περαιτέρω η θωράκιση των εξωτερικών συνόρων της Ελλάδας και κατ’ επέκταση και της Ευρώπης, τις παράνομες επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο και τους καθημερινούς πνιγμούς ανθρώπων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών, όπου στοιβάζονται και φυλακίζονται άνθρωποι σε άθλιες συνθήκες χωρίς καμία ελευθερία μέχρι τα αστυνομικά πογκρόμ εναντίον τους μέσα στις πόλεις, οι πρόσφυγες και μετανάστες έρχονται αντιμέτωποι με την εγκληματική πολιτική του ελληνικού κράτους, που στόχο έχει την αποτροπή εισόδου στην χώρα, παίρνοντας φυσικά την επιλογή της δολοφονίας ανθρώπων που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον από αυτό του πολεμού, της φτώχειας και της ανελευθερίας. Μια συνθήκη στην οποία βρίσκονται χιλιάδες εκτοπισμένοι, εξαιτίας των πολέμων που διεξάγουν τα πλανητικά αφεντικά στις χώρες τους, για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και τη διεύρυνση της σφαίρας επιρροής τους. Εξάλλου η καταδίκη εκατομμυρίων ανθρώπων στην εξαθλίωση, τη φτώχεια, τις αρρώστιες και τον ξεριζωμό αποτελεί την προϋπόθεση για την εξασφάλιση της υπερσυσσώρευσης του πλούτου στα χέρια των παγκόσμιων οικονομικών ελίτ.

Στις 29 Μάη, στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, κατά τη διάρκεια εργασιών για την αντικατάσταση προπέλας στο πλοίο Asterion, η σκαλωσιά από την οποία πραγματοποιούνταν οι εργασίες υποχωρεί καταπλακώνοντας τρεις εργάτες, με έναν εξ αυτών να οδηγείται στον θάνατο και άλλους δύο να τραυματίζονται βαριά. Η συγκεκριμένη εργατική δολοφονία έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά εργατικών «ατυχημάτων» στον συγκεκριμένο κλάδο, με πιο πρόσφατους τον τραυματισμό εργατών στο ναυπηγείο της Σύρου, την εργατική δολοφονία ενός 37χρονου οικοδόμου στη Σαντορίνη όταν υποχώρησε το κιγκλίδωμα του εξώστη στο οποίο στηριζόταν και ενός 45χρονου εργάτη στο Λαύριο κατά τη διάρκεια εργασιών επιθεώρησης πλοίου και ένω είχε βουτήξει για τον καθαρισμό υφάλων. Οι δεκάδες εργατικές δολοφονίες, που μόνο το πρώτο τετράμηνο του 2023 ανέρχονται σε 57, είναι αποτέλεσμα των αντεργατικών και αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων του ελληνικού κράτους, με πρόσφατη την ψήφιση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, που οδηγούν στη γιγάντωση της εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας. Η παντελής έλλειψη των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας, η εντατικοποίηση της εργασίας, η απουσία στοιχειωδών ελέγχων των συνθηκών εργασίας, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, η κατάργηση της επιθεώρησης εργασίας, η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, η επίθεση στην απεργία, η απελευθέρωση των απολύσεων, η κατάργηση του 8ωρου και η απειλή της ανεργίας αποτελούν τη συνθήκη όπου κράτος και αφεντικά έχουν διαμορφώσει για να επιβάλλουν ακόμα πιο σκληρούς όρους εκμετάλλευσης στους πληβείους.

Οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνεχίζουν να πληρώνουν με το αίμα τους τη διατήρηση και αναπαραγωγή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού καταπιεστικού συστήματος που καταδυναστεύει, δολοφονεί και εξαθλιώνει. Αυτό καταδεικνύουν οι δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της σύγχρονης δουλείας. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα οι χιλιάδες νεκροί λόγω της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας, τα δεκάδες θύματα του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη, οι δολοφονημένοι Ρομά από τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ, οι δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης Φρούριο.

Γιατί η διαιώνιση της εξουσίας και των κερδών των οικονομικών και πολιτικών αφεντικών περνά μέσα από την όξυνση της εκμετάλλευσης των φτωχών και των πληβείων, τη λεηλασία της ζωής μας και τη φίμωση και καταστολή όλων όσοι αρνούνται να αποδεχτούν αυτή τη βαρβαρότητα ως τη μόνη προοπτική. Τη βαρβαρότητα όπου πρόσφυγες και μετανάστες είτε θα πνίγονται κατά εκατοντάδες είτε θα φυλακίζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης είτε θα βρίσκονται κυνηγημένοι από μπάτσους και φασίστες μέσα στις πόλεις, εξαθλιωμένοι και αποκλεισμένοι από αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Τη βαρβαρότητα όπου δεκάδες άνθρωποι θα δολοφονούνται στα τρένα λόγω των κρατικών δολοφονικών πολιτικών με την παντελή έλλειψη ελέγχου και συντήρησης των δικτύων και της επικοινωνίας μεταξύ των αμαξοστοιχιών, ή θα πεθαίνουν πάνω σε καρότσες ή μέσα στα σπίτια τους περιμένοντας ώρες ένα ασθενοφόρο για να μεταβούν σε νοσοκομείο. Τη βαρβαρότητα όπου δεκάδες εργάτες δεν θα επιστρέφουν ποτέ από το μεροκάματο γιατί η ζωή τους μετριέται από τα αφεντικά και στους υπολογισμούς τους κοστίζει λιγότερο από τη συντήρηση μιας σκαλωσιάς. Στον κόσμο του κράτους και των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες πως υπάρχει τρόπος να εξωραϊστεί και να εξανθρωπιστεί το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα. Η υπέρασπιση των εργατικών συμφερόντων, των αναγκών, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας περνά μέσα από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση. Η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων που πάλεψαν διεκδικώντας έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, μας δείχνει οτι η κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων ξένων ή ντόπιων αποτελεί το όπλο μας ενάντια στους κοινούς μας δυνάστες. Ό,τι έχει να κερδηθεί θα είναι αποτέλεσμα των πλατιών, οργανωμένων στη βάση, μαχητικών και ριζοσπαστικών αγώνων μας. Το μόνο πραγματικό δίλημμα της εποχής μας είναι: κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα ή Κοινωνική Επανάσταση. Και εμείς ως αναρχικοί/ες επιλέγουμε το δρόμο της Κοινωνικής Επανάστασης ως τη μόνη ρεαλιστική προοπτική για μια ζωή με αξιοπρέπεια, για μια κοινωνία που θα οικοδομηθεί στη βάση της ισότητας, της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης και της ελευθερίας.

Συγκέντρωση: Πέμπτη 22/6 | Προπύλαια | 19.00

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΠΑΡΤΧΑΪΝΤ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ-ΦΡΟΥΡΙΟ, ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΡΑΧΤΩΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗ ΒΑΣΗ

ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Υγεία – Παιδεία – Τροφή – Στέγαση

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Τοπικός Συντονισμός Αθήνας | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση

Μοιραστείτε το άρθρο