Μικροφωνική συγκέντρωση για το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, Δευτέρα 27/3 στις 17:30 στην πλατεία Ελευθερίας (Λαμία)

Δεν ξεχνάμε τη μαζική κρατική δολοφονία στα Τέμπη, δε συγχωρούμε τους υπεύθυνους, το ιδιωτικό κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό.

Μικροφωνική/συγκέντρωση για το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη και ενάντια στην επίσκεψη του Μητσοτάκη στη Λαμία.

Δευτέρα, 27/3, στις 17:30 στην πλατεία Ελευθερίας.

ΑΥΤΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ.

ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

Μέσα στα πλαίσια της απόλυτης κρατικής κυριαρχίας και της καπιταλιστικής “κρίσης” ο κόσμος της κοινωνικής βάσης βιώνει με κάθε τρόπο τη βία του συστήματος μέσω της ακρίβειας, της φτώχειας, των εργατικών “ατυχημάτων” και των κρατικών δολοφονιών. Η πολύνεκρη δολοφονία στα Τέμπη ήρθε να επιβεβαιώσει με τραγικό τρόπο το γεγονός ότι το κράτος και ο καπιταλισμός, μπροστά στα κέρδη τους, απαξιώνουν πλήρως τις ζωές των “από τα κάτω”. Η εσκεμμένη υποβάθμιση όλων των δημόσιων υπηρεσιών συμπεριλαμβανομένων των σιδηροδρόμων, έγινε εμφανής με την ψήφιση των πρώτων μνημονίων από το 2010 και μετά, με απότερο σκοπό το ξεπούλημα τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Η ιδιωτικοποίηση έχει ως κύριο μέλημα τη μέγιστη κερδοφορία για τον ιδιοκτήτη – εταιρεία δηλαδή για το κεφάλαιο με αποτέλεσμα τα έξοδα που αφορούν τα συστήματα ασφαλείας, τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό και το εργατικό δυναμικό να θεωρούνται περιττά. Μιλάμε δηλαδή για ένα οικονομικό αλισβερίσι των καπιταλιστών και του πολιτικού τους προσωπικού, κατά το οποίο η κάλυψη των αναγκών του κόσμου έρχεται σε δεύτερη μοίρα αφού το ζητούμενο είναι η ικανοποίηση των ορέξεων του κεφαλαίου. ‘Ετσι, γίνεται απόλυτα αντιληπτό ότι η τραγωδία αυτή δεν αποτέλεσε ούτε ανθρώπινο λάθος, ούτε ήταν η «κακιά στιγμή», ενώ η ευθύνη δεν είναι ατομική όπως προπαγανδίζει το καθεστώς, άλλα βαραίνει αποκλειστικά το κράτος και το κεφάλαιο.

Με το άκουσμα της είδησης, πλήθος κόσμου ένιωσε την οργή να ξεχειλίζει. Τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης, ακόμα και σήμερα, προσπαθούν να κατευνάσουν την οργή αυτή και να την εμποδίσουν απ’ το να ξεσπάσει. Έτσι και από την επόμενη ημέρα του εγκλήματος, ξεκίνησαν να αναπαράγουν την κρατική προπαγάνδα περί ατομικής ευθύνης και του εθνικού πένθους. Το εργαλείο της ατομικής ευθύνης που έχει χρησιμοποιηθεί για οποιοδήποτε ταξικό έγκλημα, όπως στην περίπτωση της εγκληματικής διαχείρισης του covid απ’ το κράτος, δείχνει να μην πείθει τον κόσμο, ο οποίος συμμετέχει μαζικά στις απεργίες και τις συγκεντρώσεις. Εκεί έρχεται το αφήγημα περί αναγκαιότητας των ειρηνικών κινητοποιήσεων αποκλειστικά και η στοχοποίηση των πιο ριζοσπαστικών κομματιών του κινήματος. Ο λόγος της στοχοποίησης δεν είναι άλλος από τον φόβο που προκαλεί στους εξουσιαστές το ενδεχόμενο να στραφούν οι μάζες σε πιο συγκρουσιακές μεθόδους αγώνα, πράγμα που θα θέσει σε σοβαρή αμφισβήτηση το κρατικό μονοπώλιο άσκησης βίας. Στόχος των ΜΜΕ, ως εργαλείο του κράτους και του κεφαλαίου, είναι να αποκρύψει τις πραγματικές ευθύνες, να αποπροσανατολίσει την κοινωνική οργή και να τη βάλει σε λήθαργο, διατηρώντας την παντοδυναμία της αστικής εξουσίας και προστατεύοντας το δικαίωμα της να δολοφονεί.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι ένστολοι φρουροί του κράτους, οι μπάτσοι, αφού αποτελούν τοκύριο μέσο επιβολής της κρατικής κυριαρχίας. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση υποκριτικά πενθούσε για τους νεκρούς των Τεμπών, οι ένστολοι μπράβοι, κατέστελλαν βίαια τις κινητοποιήσεις στις μεγάλες πόλεις. Βέβαια, όσες και όσοι βρίσκονται στους δρόμους και αγωνίζονται, αντιλαμβάνονται πως το επικοινωνιακό

παιχνίδι του πένθους δε θα αναστείλλει το δολοφονικό χαρακτήρα της αστυνομίας, ιδιαίτερα σε μια συνθήκη κοινωνικού αναβρασμού, όπου η κρατική τρομοκρατία μέσω των μπάτσων, είναι υψίστης σημασίας για τη διάχυση του φόβου στους αγωνιζόμενους και την επιστροφή στην κανονικότητα της κοινωνικής εξαθλίωσης. Οι διαχειριστές του κράτους, φοβούμενοι και την εξάπλωση ενός μαθητικού κινήματος αντίστασης, φρόντισαν να επιτεθούν στα μέσα αγώνα των μαθητών, ψηφίζοντας νομοσχέδιο, στις 8/3, το οποίο εντάσσει τις μαθητικές κινητοποιήσεις και τις καταλήψεις στα πλαίσια της ενδοσχολικής βίας. Επίσης, να αναφερθεί ότι, εκμεταλλευόμενοι το σοκ από το έγκλημα στα Τέμπη, μαζί με το προαναφερόμενο νομοσχέδιο, οι ακροδεξιοί διαχειριστές βρήκαν την ευκαιρία να περάσουν 2 ακόμα αντιλαϊκά νομοσχέδια, με τα οποία παραχωρούνται σε ιδιώτες οι υπηρεσίες νερού, καθώς και η ογκολογική κλινική του νοσοκομείου Παίδων. Εκτός από αυτά, χρήσιμο εργαλείο για την αποφυγή του ξεσπάσματος της κοινωνικής οργής, αποτελούν και τα κομμάτια της θεσμικής αριστεράς, τα οποία βλέποντας μερίδα των διαδηλωτών να συγκρούονται σώμα με σώμα με τις δυνάμεις καταστολής, επικαλούνται την ύπαρξη προβοκατόρων και πρακτόρων εντός των κινητοποιήσεων, προωθώντας και

αυτά τις ελεγχόμενες διαμαρτυρίες, χωρίς προοπτική ρήξης και ανατροπής του κράτους-δολοφόνου.

Μέσα σε αυτές τις δυσμενείς συνθήκες, ο κόσμος του αγώνα επιμένει να μην τρομοκρατείται και συνεχίζει να αμφισβητεί το κρατικό μονοπώλιο της βίας. Παρ’ όλο που το κράτος θωρακίζεται νομικά όλο και περισσότερο, στενεύοντας τα περιθώρια αντίστασης, η καταπιεστική του φύση θα φέρνει πάντα τους/τις εκμεταλλευόμενους/ες στους δρόμους. Η κρατική θανατοπολιτική εκτείνεται από τα σύνορα και τις δολοφονημένες προσφύγισσες και μετανάστες, μέχρι τα παρατημένα νοσοκομεία, τα κρατητήρια, τις φυλακές, τα κάτεργα που δουλεύουμε, τα σπίτια χωρίς φαγητό και θέρμανση, τις ράγες των τρένων, τα πεζοδρόμια στα οποία ψυχορραγούν τα αποκλεισμένα της κοινωνίας. Η μόνη λύση είναι να απαλλαγούμε από το εκμεταλλευτικό σύμπλεγμα κράτους και καπιταλισμού, παίρνοντας τις ζωές στα χέρια μας. Αναλαμβάνοντας οι ίδιες οι εργάτριες και οι εργάτες τη λειτουργία των υπηρεσιών υγείας, μεταφορών και την παραγωγή των υπόλοιπων βασικών αγαθών, με γνώμονα την ικανοποίηση των αναγκών μας και όχι το κέρδος των λίγων.Να μην περιμένουμε τα ξεπουλημένα εργοδοτικά σωματεία να κηρύξουν κάποιον αγώνα.Να βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις και να οργανωθούμε στη βάση.Να σταματήσουμε να είμαστε θεατές των γεγονότων και να αναλάβουμε δράση. Για να μη χρειαστεί να θρηνήσουμε ξανά ανθρώπους της τάξης μας.

ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ, ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 24/3, ΣΤΙΣ 18:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΛΑΜΙΑΣ

Ανοιχτή πρωτοβουλία ενάντια στην κρατική δολοφονία στα Τέμπη

Μοιραστείτε το άρθρο