ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 1ης ΜΑΡΤΙΟΥ
Τρίτη προς Τετάρτη 1ης Μαρτίου γίνεται το γνωστό γεγονός σύγκρουσης τρένων της εταιρίας Hellenic Train (πρώην τραινοσε) ιδιοκτησίας της εταιρίας Ferrovie Dello Stato Italiane και εμπορικής αμαξοστοιχίας του ΟΣΕ με δεκάδες επιβαίνοντες νεκρούς.
Οι λεπτομέρειες πολλές, συστήματα ασφαλείας που δεν υπήρχαν, μη συντηρημένο δίκτυο, ελλιπείς βάρδιες και άλλα πολλά. Η περαιτέρω αναφορά μας σε αυτά ενδεχομένως να μην έχει να δώσει
και πολλή πληροφορία. Η ουσία είναι μία, στον καπιταλισμό οι ζωές των προλετάριων είναι αντικείμενο στατιστικών ερευνών και μέρος της ευρύτερης διαχείρισης αναλώσιμου υλικού, έμψυχου και μη. Είτε υπό κρατικό έλεγχο είτε στα χέρια ιδιωτών το καπιταλιστικά “βιώσιμο” επιτάσσει τη μεγιστοποίηση του κέρδους με κάθε “κόστος”. Έτσι οι ” υπήκοοι” του εκάστοτε έθνους-κράτους, τηρουμένων των αναλογιών του πού έτυχε να γεννηθούν, από ποιο σόι και με πόσο μεγάλη τσέπη γίνονται με τη σειρά τους άλλο ένα “ατύχημα”. Αν στο risk management η ασφάλεια και η ζωή του πελάτη κριθεί πιο ζημιογόνα από το ρίσκο της ακεραιότητάς του σε επίπεδο κέρδους, τόσο ωμά και σοκαριστικά έχουμε αυτά τα αποτελέσματα για τα οποία συζητάει πάσα ένας και μία πλέον εντός ελληνικής επικράτειας.
Φυσικά, το κράτος και τα φερέφωνά του μετακυλούν την ευθύνη για άλλη μία φορά σε κάποιον “κακό και ανεύθυνο” εργαζόμενο, στην κακιά στιγμή, στην γρουσουζιά ή σε ό,τι άλλο ανακαλύψουν για να σηκώσουν ένα σύννεφο σκόνης μπροστά από τα πραγματικό αίτιο, το ατέρμονο κυνήγι για το κέρδος. Την ιερή αγελάδα του καπιταλιστικού συστήματος στο οποίο ζούμε, για την οποία κράτος και κεφάλαιο “θυσιάζουν” με ευκολία την ανθρώπινη ζωή.
ΠΩΣ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΕΚΡΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ;
Τα επίπεδα διαβάθμισης στο τί μπορεί να διαρρηγνύει κάθε φορά το κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ κράτους και υπηκόων είναι ρευστά και ιστορικά διαμορφούμενα. Για να φτάσουμε στην κρατική δολοφονία, όπως ευρέως (και σωστά) εκφράζεται κόσμος για το περιστατικό, η ελληνική κοινωνία πέρασε από μία απονεύρωση και κονιορτιοποίηση των ίδιων των αστικοδημοκρατικών λογικών στις οποίες ήταν γαλουχημένη. Από τους “τουρκοφάγους” στις τηλεοράσεις, την στρατιωτικοποίηση των αστυνομικών σωμάτων, περάσαμε στον έμπρακτο πόλεμο εναντίων των μεταναστών, από “πολίτες”, μπάτσους, στρατό, μμε, κυβερνήσεις, ευρωπαϊκή ένωση, στον έβρο, στο αιγαίο, στην μεσόγειο, στην δημόσια σφαίρα, εντός των πόλεων. Οι νεκροί μετανάστες από το δόγμα της ευρωπαϊκής καθαρότητας του ελληνικού κράτους αμέτρητοι. Μετά την ήττα των μαζικών κινημάτων που επέφερε ο ερχομός του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση (ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι η κυβέρνηση που ιδιωτικοποίησε την trainose) η καταστολή εντάθηκε απέναντι στην αγωνιστικές μειοψηφίες που απέμειναν, παίρνοντας μιλιταριστικά πλέον χαρακτηριστικά. Έργο που ήρθε να ολοκληρώσει η ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία αντιμετώπισε τα κινήματα με ειδικό μένος. Στην μακρά περίοδο της καραντίνας εν μέσω κοινωνικής αποξένωσης, τηλεεργασίας και τηλεεκπαίδευσης, απαγόρευσης κυκλοφορίας και κατάστασης έκτακτης ανάγκης, τα νούμερα των νεκρών γίνανε ένα ακόμα νούμερο, μία ακόμα θεαματική είδηση στα ΜΜΕ.
Κρατικός στόχος όλης αυτής της στρατηγικής είναι ο προλετάριος της Ευρώπης και ειδικά της Ελλάδας, που άλλοτε είχε γαλουχηθεί στο δόγμα σκύψε το κεφάλι και μην μιλάς για να μην έχεις μπλεξίματα, να είναι έτοιμος να θάψει τα παιδιά του, για το καπρίτσιο του κάθε αστού, για το έθνος, για την ένδοξη ή την κακιά στιγμή.
Αυτό το “ατύχημα” λοιπόν μόνο τυχαίο δεν ήταν.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΩΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΟΡΓΗ
Πέρα από τα διλλήματα περί δημοσίου και ιδιωτικού τα στρατόπεδα είναι στην πραγματικότητα διαχωρισμένα και αναπόφευκτα θα συγκρουστούν. Είναι αυτοί που ζητάνε και ψάχνουν μία διαχείριση εντός του συστήματος, κυνηγάν εκλογικές αυταπάτες, στηρίζουν τις σοβαρές επενδύσεις, ή το σοβαρό κράτος.
Από την άλλη όσοι είναι συνειδητά ενάντια σε αυτόν τον κόσμο, στα κράτη του και τα σύνορά του, στην αστική τάξη και την ιδιοκτησία. Για το δημόσιο, το κοινωνικό, το ελεύθερο. Είτε αφορά την μετακίνηση είτε κάθε πτυχή της ζωής, για την αντίσταση, την εξέγερση, την επανάσταση.
ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ
Ανάρες, Ομάδα Δράσης και Αλληλεγγύης
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΤΕΜΠΗ, ΟΥΤΕ Η ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ – ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
Κάθε μέρα, σε κάθε πτυχή και έκφανση της κοινωνικής οργάνωσης και της καθημερινής ζωής, γίνεται προφανές ότι το κράτος και το κεφάλαιο δολοφονούν, τρομοκρατούν και καταστέλλουν! Από τη διαχείριση την πανδημίας και της υγειονομικής κρίσης, τις φωτιές στην Εύβοια, τη διαχείριση των μεταναστευτικών πληθυσμών, με τις δολοφονίες και τα push-backs στα σύνορα, μέχρι τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, τους ξυλοδαρμούς φοιτητών, τους βιασμούς, τα κυκλώματα trafficking, τις δολοφονίες εργατών που ολοένα πολλαπλασιάζονται, είναι πλέον έκδηλο ότι οι ζωές των καταπιεσμένων είναι αναλώσιμες, δίχως αξία.
ΚΡΑΤΟΣ & ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ – ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ !
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!
Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
